WOENSDAG 4 MAART 1925
Nieuwe Leidsche Ccuranf.
TWEEDE BLAD.
Wat de bladen zeggen.
tl-cn onwaar optraden.
Over dit onderwerp schrijft de Waar
heidsvriend, het orgaan van den Geref.
Bond:
Ook het optreden van de Staatkundig
Gereformeerden begint in den laatsten
tijd, nu de verkiezingen in het zicht ko
men, bepaald weerzinwekkend te wor
den.
Dat men op_.i en rond voor zijn mec-
ning uitkomt, en zijn tegenstanders be
strijdt, is liet goed recht van elke poli
tieke partij, dus ook van ds. Kersten en
zijn medestanders, maar dat dit ge
schiedt op een wijze, als onlangs „De
Saambinder" te lezen gaf, kan niet door
den beugel.
Het schijnt, dat het politieke orgaan,
van de Staatkundig Gereformeerden,
,.De Banier", het alleen niet meer af kan
dat de ruimte in dat blad onvoldoende
is om giftige pijltjes tegen de Antirevo
lutionairen te smeden, uaraom moet te
genwoordig ook „De Saambinder",
Correspondentieblad der Gereformeerde
Gemeenten in Nederland en N.-Amerika,
2)olilieke hand- en spandiensten aan de
partij gaan ucwijzen.
Van welk allooi deze diensten soms
zijn, kan blijken uit hetgeen in 't laatste
nummer van dit correspondentieblad
aan hei slot van een artikel over hel ju
bileum van den oud-hoogleeraar ds.
Lindeboom, van Kampen, geschreven
wordt.
Daar schrijft ds. den Hengst uit Lei
den over de Neo-Calvinisten, die leunen
3p den vleeschen arm van Rome, achter
den priester Nolens aansukkelend, stem
mend voor een gezantschap bij den paus
straks stemmend voor het vrijlaten, door
heel ons land, van openbare afgodische
processies.
Met deze Nco.-Calvinisten worden na
tuurlijk de Antirevolutionairen bedoeld,
die zoowel in hun Kerkgemeenschap als
in poliiieken zin moeten worden ten
toon gesteld.
Maar weet de schrijver van het artikel
niet, hoe ook de leden van zijn gemeen
ten wel eens van zekere zijde worden
gehouden Neo-Calvinisten te zijn. Moet
ds. den Hengst nu aan deze kwalificatie
van.de tegenstanders, van hem en ons,
gaan meedoen?
Schendt hij daarmede ook niet zijn
eigen aangezicht?
En wat dan voorts te zeggen van dat
„leunen op den vleeschen arm van Ro
me" en van dat „achter" den priester
Nolens aansukkelen".
Is de Leidsche predikant hier reeds
hee-emaal vergeten het gebeurd#1 bij de
laatste Kabinetscrisis en welke houding
bij die gelegenheid de Antirevolutionai
ren hebben ingenomen? Een houding,
welke vierkant inging tegen de politiek
der Roomschen. z
Herinnert ds. den Hengst zich niet
meer hetgeen toen plaats vond, laat hij
dan zwijgen en zoo ja, waarom maakt
hij zich dan aan verdachtmaking schul
dig?
Meent de schrijver van het artikel uit
„De Saambinder", dat het zoo'n bijzon-
1 der genoegen voor den lieer Nolens is
als b.v. Minister Colijn met zijn ont
werp tot afschaffing van de Staatsloterij
komt, of wanneer de Antirevolutionai
ren den R.K. Minister van Swaay hun
vertrouwen in de Kamer opzeggen in
zake zijn spoorwegpolitiek?
Waarom dan onwaarheid gedebi
teerd?
Weet ds. den Hengst niet, dat de Anti
revolutionaire partij zich hare volle vrij
heid heeft voorbehouden inzake het ge
zantschap bij den paus, en dat 't juist de
Antirevolutionairen waren, die destijds
de opheffing van dat processieverbod
hebben tegengehouden?
Van welke waarde liet betoog van de
zen Gereformeerden predikant is, moge
hieruit blijken, dat voor het vrijlaten der
processies wijziging van de Grondwet
noodig is; van een straks stemmen vóór
FEUILLETON.
In 's levens branding
(Uit het Engelsch)).
52)
De drie mannen waren thans in een
toestand van de grootste opwinding.
„We kunnen niets doen zonder een
ladder", zeide John.
„En we zullen meer hulp noodig
hebben", voegde de majoor er bij.
De koetsier wachtte op korten af
stand. Duncan sprong dadelijk over
eind, holde de trappen af, en verdween
in de duisternis.
John en de majoor gingen aan de
deur staan en wachtten. Zij riepen ver
scheidene malen in den kelder,, maar
er kwam geen antwoord, hoewel de
stilte iedere paar minuten door een
zacht, flauw gesteun werd verbroken.
„Wie het ook zijn mag", zeide de
majoor, na eenig stilzwijgen, „er is
hier een misdaad in het spel."
„Het heeft er ten minste veel van",
was het antwoord.
.„Heeft er veel van! Wel, er is geen
andere uitlegging mogelijk. Een mc
zoii zichzelf niet in dat hol kunnen
laten vallen en de deur bover. zijn
liet toelaten van openLirc processies kan
dus geen sprake zijn; het gebruik ma
ken van dit argument kan dan ook
slechts tot misverstand leiden en is uit
dien hoofde misleidend.
Ware het niet beter, dat ds. d. it
Hengst, als hij niet beter- weet, maar
zweeg?
Laat hij met het oog op de donkere
tijden waarin wij leven, eens overwegen,
dat „eendracht maakt machtmaar dat
„tweedracht verteert."
Olympisch slippertje.
Onder bovenstaand kopje driestart
de „Rotterdammer":
In tegenstelling van de Rotterdam-
sche „Voorwaarts" voelt het Amster-
damsche blad der socialisten „Het
Volk" wel voor de subsidie aan de
Olympische feesten.
Of het voelen in Amsterdam zooveel
zuiverder Is dan in Rotterdam?
Helaas moeten wij daarop ditmaal
een ontkennend bescheid geven.
„Het Volk" is zoo openhartig de in
nerlijke roerselen bloot te leggen, die
zijn houding bepalen.
Ziehier drie plcitgronóen voor het
subsidie:
„Omdat hij de jongste dezer vijfjaar-
lijksche sportfeêsten tte Parijs, het
onze Amsterdamsche wethouder Wi-
baut was, die namens het gemeente
bestuur der hoofdstad persoonlijk naar
Parijs gekomen was om 'daar voor
Amsterdam als zetel van de volgende
Olympiade te pleiten."
„Ook omdat, als wij de persbeschou
wingen over het regeeringsvoorstel
volgen, het ons als een ongewenschto
situatie zou voorkomen, wannee,r on
ze vertegenwoordigers bij tegenstand
tegen deze subsidie in één gelid zou
den komen te staan met de antirevo
lutionaire versmaders van alle we-
feldschheden als sport."
„Maar wij keeren ons ook tegen dt
redeneering, die deze subsidie afwijst,
als niet passende in de bezuinigings-
politiek dezer regeering, omdat wij
met dit argument ons zeiven binnen
die bezuinigingspolitiek zouden op
sluiten."
Wij voelen de moeilijke positie van
den heer Wibaut.
Wij voelen de moeilijke positie van
de S.D.A.P. om verdacht te worden
van geestelijke gemeenschap met dc
antirevolutionaire kwezels, indien het
subsidie wordt afgewezen.
Zou de regeering niet de hand ove;
het hart strijken en de socialisten uit
hun netelige positie verlossen dooi
het voorstel in te trekken?
Na het Olympisch slippertje kwam
dan weer Olympische rust.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Achttal: Te Warfhuizen, H. W.
Bloemhof te Scharmer; P. E. C. Boon
stra te Wehe; F. H.- G. v. Itterson te
Nijmegen, J. H. Eikema te Benningbroek,
J. van Dorp te Enschedé, W. P. Stratingh
te Ncordbroek, W. F. Dikboom te Wil-
dervank en Ds. de Jcng te Hornhuizen.
Aa-ngenomen: Naar Dinteloord, H.
H. van Ameide te Putten o. d. Veluwe.
Bedankt: Voor Olst, E. A. A. Snij-
delaar te IJhorst de Wijk.
GEREF. KERK.
Beroepen: Te Westzaan, P. v. d.
Marei te Koudekerk a. d. Rijn. Te Dc
Lier, P. N. Kruyswijk te Voorschoten.
CHR. GEREF. KERK.
Tweetal: Te Hoogeveen, Dr. C. S.
v. d. Ven te Lisse en D. K. Zuidersma te
's Gravendeel.
Bedankt: Vcor Arnhem en Steen-
wijk: H. Visser te Leeuwarden.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen: Te Niezijl, J. S. Schaafs-
ma te Gasselte (Drente).
Bevestiging, Intrede, Afscheid.
Het afscheid van Ds. F. J. A. de
Jagher van de Ned. Herv. Gem. te
St Michielsgestel en de intrede te De
Krim zijn wegens familie omstandigheden
uitgesteld tot resp. 22 en 29 Maart a.s.
hoofd sluiten. Dat is beslist onmoge
lijk."
„Het zou ook kunnen zijn dat-iemand
het valluik had gesloten om ongeluk
ken te voorkomen, niet wetende, dat.
er iemand was ingevallen."
„Een te onmogelijke mogelijkheid,
mijnheer Sugden, om die slechts een
oogenblik aan te nemen", bromde de
majoor.
John Sugden was niet in een stem
ming om de vraag te betwisten, hij
antwoordde dus niet. Hij twijfelde er
niet aan, of de zaak zou later wel dui
delijk worden. Inmiddels moesten zij
wachten met al het geduld, dat tot
hun beschik' ing stond. Waar hij ?t
meeste voor vreesde was„ dat de hulp
te laat zou komen. Wie daar ook zij
mocht in de gevangenis daar beneden,
één ding stond vast, en wel, dat hij
of zij zoo goed als op sterven lag.
Na, wat een ontzettend lange tijd
leek, werd in de verte het geratel van
een vigelante gehoord, en even later
het getrappel van haastige voetstap
pen.
„Daar komt eindelijk hulp", zeide
de majoor met een zucht van verlich
ting, „en geen oogenblik te vroeg ook.
Ik beken eerlijk, dat ik niet alleen
nieuwsgierig ben, maar ook, dat ik
mij angstig begin te maken."
Ds. PI. Brouwer heeft Zondag
met ccn leerrede over Hebr. 13:2021
afscheid genomen van de Geref. Kerk t?
Borselen. Namens den kerkeraad sprak
ouderling Geelhoed, namens de classis Ds.
W. Keur den scheidenden predikant
tce. De gemeente zong hem Ps. 121:4
toe.
- Ds. P. v. Hoven heeft Zondag met
c-en prcdicatie naar aanleiding van Efeze
3:16 en 17 afscheid genomen \an de
Gercf. Kerk van Me'iskcrke. Na de prcdi
catie richtte* spr zich tot de afgevaardig
den van de Classis, van de Zusterkerken,
van het dag. bestuur der gemeente, tot
kerkeraad en gemeente, hoofden en perso
neel bij het Chr. Onderwijs, catechisanten
en jeugdvereenigingen.
Ds. yan Hoven werd namens k'ekëraad
en gemeente toegesproken dcor ouderling
C. Polderman, op wiens verzoek Ps. 121
vers 4 gezongen werd, en door Ds. Dou-
ma namens de classis, die verzocht te
zingen Ps. 134:3.
Aan Ds. A. Waarde n b u r g, Ned.
Herv. predikant te Rijperkerk is op zijn
verzoek met ingang van 21 Juni eervol
emeritaat verleend.
Herdenking Jan de Bakker.
Vrijdag hebben in de Groote Kerk' van
's Gravenhage een aantal personen ver
gaderd, met het cog op de bespreking van
plannen vcor de meest waardige herden
king van den dood van Jan de Bakker
om des geloofs wille, op 15 Sept. 1925.
Men wenschte een opbouwende, natio-
naal-protestantsche herdenking, Gie zich
naar 011e waarschijnlijkheid- z.il uiten door
het plaatsen van e:n gedenkraam in de
Grcote Kerk van 's- Gravenhage.
Op aandrang van de vergaderden, die
zich tot een Nationaal Comité constitu
eerden en zich nog met eenige personen
zullen uitbreiden, hebben Dr. J. P. de
Bic, en Jhr. Mr. J. M. M. van Asch van
vVijck, Parkstraat 77, 's Gravenhage, zich
althans vcorloepig, bereid verklaard als
voorzitter en secretaris op te treden.
Afscksid P. J. Gijsman.
De heer P. J. C-ijsman, die gedurende
dertig jaren hoofd der Chr. school té
Uithoorn was, gaat het onderwijs met pen
sioen verlaten. Voor dien tijd v/as de heer
Gijsman zeven jaar hoofd der (jhr. school
tc Woubrugge.
Dezer dagen nam hij in een drukbezoch
te vergadering afscheid van dc ouders
en de oud-leerlingen. Hartelijk werd hij
toegesproken door zijn oud-leerling Ds.
W. van Limburgh van Amsterdam. Ds. A.
1 lijmans sprak namens den Kerkeraad der
Ned. Herv. Kerk, de lieer P. de Ruig
óoofd te Zuider-Legmeer, naméns de af-
leeling Uithoorn van dc Chr. Onderwijl
eersverceniging, de heer P. Spreij, hoofd
te Nieuwveen, namens de oud-onderwijzers
'.er school. De heer P. Engel bood namens
e schoolvereeniging een divan met kleed
aan, terwijl de heer Vroon namens perso
neel en kinderen een tuinameublement of
freerde. De heer Gijsman gaat zich te
i-eiden vestigen.
Een dure buitenleerliiig.
Het gemeentebestuur van Arnhem heeft
tot de Tweede Kamer het volgende schrij
ven gericht.
„Ingevolge het bepaalde in art. 25, 4e
lid, van de Nijverheidsonderwijswet en in
het K. B. van 26 April '22, Staatsbl. 233,
is. de gemeente, uit welke 1.1. van een nij
verheidsschool elders afkomstig zijn, aan
de gemeente, waar bedoelde Nijverheids
school gevestigd is, jaarlijks een bijdrage
verschuldigd ad 15 pet (voor sommige
scholen ad 20 pet) van de nettolcosten
per 1.1. dier school voor eiken zoodanigen
leerling.
Op grond van deze bepaling hebben wij
aan het gemeentebestuur van Enschedé
moeten betalen een bedrag van f 1058,06
wegens het bezoeken gedurende 1922 van
de hoogere Textielschool aldaar door éin
leerling, afkomstig uit Arnhem.
Hieruit blijkt derhalve, dat de netto-
kesten per 1.1. van gemelde school bij-
zonde-r hoog moet zijn.
Het komt ons niet billijk voor, dat een
gemeente belast kan worden met een zoo
buitensporig hc-og bedrag terzake van on
derwijs, waarop zij niet den minsten in
vloed kan oefenen.
Deze onbillijkheid wordt temeer gevoeld
waar bedoelde school alleen wordt bezocht
door leerlingen van elders, wier ouders"
tot den meer gegoeden stand behooren.
Aan het bezwaar zou o.i. in het alge
meen kunnen tegemoet gekomen worden
door een maximum-bedrag voor de even
tueel verschuldigde bijdrage vast te stellen.
Om deze redenen nemen wij de vrijheid
uwe Kamer te verzoeken, om te willen
„Ik heb mij van het begin af ang
stig gemaakt", antwoordde John be
daard.
Tien minuten later was de oude ma
chinekamer half vol menschen.
„Het is hier veel te vol"., mompelde
de majoor. „De menschen staan elkan
der in den weg en in plaats van te
helpen, hinderen zij maar."
Hij stond vlak bij de opening van
den kelder, en zag'toe, hoe een paar
mannen den ladder afdaalden. Een
oogenblik van groote, angstige span
ning volgde.
Dezelfde vraag was op ieders lippen,
hoewel niemand sprak. Het antwoord
kwam, bijna voor iemand 't verwacht
had.
„Ja, hij is.het."
De majoor werd doodsbleek. „Leeft
hij nog?' vroeg hij op heeschen toon.
„Dat weten we niet", was het ant
woord. En op 'dat oogenblik was er
geen tijd voor verdere vragen.
Een paar minuten later hadden
sterke handen Douglas in de frissche
lucht gedragen, terwijl inmiddels een
dokter op het tooneel was gekomen,
die dadelijk zijn zorgen' aan hem be
gon to wijden.
Hij bleek in een toestand van bewus
tcloosherd en uitputting to zijn, en do
dokter wilde nog niet uitspreken, of
beverderen, dat de door ons bedoelde
maatregel worde genomen".
De kleur der schoolborden.
Kort geleden vermeldden we, dat de
heer Dc Gireer in „Het Weekbl. voor gym.
en Middelb. Onderw." voorstelde met geel
knjt op het zwarte te deen schrijven.
Thans komt de heer A. Baron in „De
Kath. School" met hét omgekeerds van
de stelling: schrijf met zwart krijt op een
geel schoolbord, als ge de kleurencombi
natie van den heer De Groot wilt over
nemen. Maar meer nog beveelt hij groen
aan en zegt:
„Is groen dan niet het kleed der natuur?
Liggen daar niet voor ons de groote groe
ne weiden Prijken niet alom de groene
kronen van boomen en struiken En daar
op streelen onze oogen alle, alle kleuren
en tinten zonder onderscheid.
Sinds jaren liet ik dan ook' de school-
wanden lichtgroen en de borden donker
green verven. En daarop spraken zeer
duidelijk de witte letters en cijfers. En de
takjes en knopjes, bloemen en vruchten,
en allerlei afbeeldingen voldeden in hun
natuurlijke kleuren, wit, geel, rood, enz.
veel beter dan op het zwarte roet- of
inktvlak. Natuurlijk.
En we behoeven niet op den mogelijken
aanmaak van zwart pijpjeskrijt te wachten.
Uit volle overtuiging beveel ik groene
schoolborden aan. De verf ervoor is reeds
in den handel".
Uit onze Indiën.
Malaria-epidemie.
De in de desa's Kedamean en Men-
gati, district Goenoeng Kendeng, af-
deeling Soerabaia, heersch.nde m la-
rie-epidemie heeft volgens het So er.
Hdbl. nagenoeg uitgewoed.
In totaal zijn daar opeen totale
bevolking van ruim 7000 zielen, in
een periode van zes weken rond 3000
personen door ziekte aangetast, dus
bijna de helft van het aantal. Hier
van zijn rond 1COO personen over
leden.
In' de vo ige week stierven in Me-
ganti 3 en in de desa Kedamean 31
personen aan de ge olgen^vai m 1 -
ria. Het totaal aan a: zieken bed o g
in eertsgenoemde op het einde der
ziekte nog 336. ia—Kedamean 77.
Tegenwoordig gaat er twe.mar.t '3
weeks een arts uit Soeraba a naar
die desa's cm den toestand op te
nemen en de ziekte te bestrijden.
Als bijzondei h id kan wor en ge
meld, dat dezer dagen van IOO w 11:-
keurige personen in K dame an, m n-
nen, vrouwen en laad:ren, bloedpre-
paraten werden genomen. w\.lke bij
onderzoek alle malaria-baccillen b'e
ken te bevatten. Een be'wijs. dat, p ar
tisch gesproken, de geheide tevolki g
met malaria is geinfecterd. Het g:-
regeld tosdienen van kinine roe t de
ziekte echter uit, vóórdat zij tijd hteft
gehad to, uiting te komen.
Bommenwerpers.
Uit Solo werd onlangs g.meld, dat
daar twee bommen \yaren geworpen.
Het onderzoek door de politie in
gesteld, heeft vo'gens het blad Ma-
taram tof zéér verrassende ontdek
kingen geleid, waaromtrent wij nie.s
meer zullen zeggen dan dat iedere
gedachte ;aan communistische of an
dere politieke motieven absoluut ter
zijde gezet kan worden. Men heeft
hier met twee gevallen van kinder-
om niet te schrijven kwajongens werk
te maken.
De imitatie-bommen zijn op den b:-
wusten dag geworpen op een op n
terrein te Manahan in Solo en te
Wonoredjo zonder welke materiee'e
schade ook te veroorzaken, terwijl er
voorts geen andere omstanders aan
wezig waren dan de bedrijvers, zoodat
persoonlijke ongelukken niet ko..d.n
voorvallen.
Voorts bleken de projectielen
bommen is daarvoor eigenlijk een veel
te groot woord! d.tmaal vervaar
digd te zijn uit een ledige sigaretten
doos en dito meikblikje, waarin wat
kruit en vermoedelijk ook hagel wa
ren gestampt, terwijl een lont moest
er mogelijkheid bestond op zijn her
stel of niet.
De majoor gaf bevel, dat hij onmid
dellijk naar het Station Hotel moest
gebracht worden, en bij aankomst
daar, werd een telegram afgezonden
aan den eigen dokter van den majoor,
met verzoek per volgenden trein naar
Deeping té willen komen.
Den volgenden morgen verscheen er
een extra nummer van „De Opmer
ker" van Deeping, waarin een volle
dige en nauwkeurige beschrijving van
de gebeurtenissen 'van den vorigen
dag, beginnende met het vroolijk too
neel in de fraai versierde kerk en
eindigend met het vinden van Douglas
W yburn in een kelder in de fabriek
van Diggles. Nooit waren gebeurtenis
sen te Deeping zóó bepraat en van alle
zijden bezien, als deze. De geheele stad
scheen in één toestand van opwin
ding. In fabrieken en magazijnen en
winkels en kantoren werd over niets
anders gesproken. Sommige menschen
met veel verbeeldingskracht beweer
den een nauw verband te zien tus-
schen de twee gebeurtenissen, en
zelfs zij, die in het geheel geen ver
beeldingskracht bezaten, stemden toe
dat de zaak niet zuiver was.
Inmiddels was Douglas snel in be
terschap toegenomen. De majoor hield
Aan, het Zoeklicht.j
J.-W-ri* :,t- Leiden, 4 Maart 1925C
De S.D.'A.P. is bezig een verkiezings-
ionds te vormen, waarvoor men naar
het schijnt een ton wil bijeenbrengen.
De heer Kleerekoper, die als organi
sator van deze Troelstra-gave fungeert
doet daarbij precies als vele sprekers
die pas goed op dreef komen als ze
zeggen op een bepaald onderwerp niel
te zullen ingaan of er slechts „een en
kei woord" aan te zullen wijden.
De roode kakelaar acht een warme
aanbeveling overbodig en begint dan
met een paar kolommen vol te schrij
ven, waarbij hij het noodig acht er op
te wijzen dat de S.D.A.P. de eenige
partij in Nederland is die alleen uit
den zak van kleine luiden groote din
gen moet bekostigen.
Er is, zegt hij, zeer veel belang bij
den 'buitenstaander versteld te deen
staan en geheimzinnig voegt hij er
aan toe, dat een goed verstaander aan
een half woord genoeg heeft.
Ik durf mijzelf niet onder de goede
verstaanders te rangschikken, maar
ik vermoed dat hier gezinspeeld wordt
op de bekende Barmat-historie.
Blijkbaar bestaat de vrees dat nu do
S.D.A.P. zulke machtige beschermers
blijkt te hebben, de arbeiders hunne
handen op de zakken zullen houden.
Wat waarlijk nog zoo dem niet zou
zijn. OBSERVATOR.
zorgen voor het gewenschte explcsie-
eifect.
Ratten en de peet.
Aan het jaa:o erzicht van 1924 van
de gemeente Magelang ontleen: h:t
Alg. Incl. Dagbl. oa. het volgende
over dc p;-=t:
In de eerste dagen van November
werd door den dienst der pes tb est ij-
ding weder rat enpes: gcccn Gtierd
in de Chineesche wijk, spoed g ge
volgd. door de eerste gevallen van
builenpest bij menschen. Tot het eind?
van het verslagjaar weiden tctaai 21
pestgeval'en geccnstatec.d. v a rvan
15 Chineezen en 9 bij Javanen. Op
pervlakkig oordeel :nd. zau men nvt
deze feiten vcor cogen h?t nut der
woning-verbetering in twijfel t.ekk _n
daar toch de groote meeróerh i:l de:'
Chineesche -.vcningen en nageno.g
alle Inlandsche woningen tc hoofd
plaats ve.-bet rd en gezdg keuid z jn.
Er kan echter nie: me: geno_g na
druk op worden gewezen, dat h t d
wijze is, waarop ^en goed verbeterde
woning bewoond wordt, welke hei
pestgevaar bepaalt, en d? voorgeko
men pestgevallen zijn in dit opzicht
juist zeer frappant. Dc C h ne z .n-be-
huizingen, veelal tege'.ijk toko's en
gcedangs, zijn naar bekend vrijwel
zonder uitzondering zóó onoverzich
telijk bewoond, dat ratten er onge
hinderd kunn n nestel :n en o ervloe-
dig voedsel vinden. Daar blijft dan
ook het gevaar voor een rattenpist-
epidemie met daarop volgende men-
schenpest zeer groot; veel grooter dan
in de overzichtelijke Inlandsche wo
ningen na hun verbeter i:g.
Voegt men hierbij, dn: in Chinee
sche woningen niet zelden een om-
stellend tekoit aan netheid en zin voor
orde valt te signaleeren. dan is daa -
mede alles verklaard. Ter illustratie
moge worden vermeld. Ga: in een
Chineesch hctel ter plaatse onlangs
10 rattencadav'ers op den zol 'e: wer
den aangetroffen en sterker nog. dat
in November in het huis van een over
leden pestlijder bij onderzoek ec-n nest-
met dcodc ratten ïn de etenskas: we:d
aangetroffen. Tegen dergelijke toe
standen helpt geen cerh idsmaa'r -
gel.
Voor degenen die in een? verbeter
de woning wonen, is daarentegen u t
het vorenstaande de gerustt 11 n:le
conclusie te trekken, dit men door
doeltreffende maatregelen in éigen
huis het pestgevaar kan bezweren.
streng de wacnt over hem, en wilde
niet toestaan, dat iemand bij hem
kwam, behalve zijn eigen dokterf eri
zoodra hij vervoerd kon worden, word
een coupé afgehuurd en hij naar Lon
den overgebracht.
De reporters en babbelkousen van
Deeping waren er niet zeer over ge
sticht, toen zij ontdekten, dat de vogel
gevlogen was. Nu kon niemand hen
inlichten over het geheim dor fabriek,
want de eenige man, die dit had kun
nen doen. had de stad plotseling cn
onverwacht verlaten, en niemand wist
waarheen hij was gegaan: er vas
niets bekend ,dan dat de majoor kaart
jes had genomen naar St. Pancras.
Toen Douglas weder bij zijn bewust
zijn kwam, was hij zeer verbaasd ge
weest, zijn oom naast zijn bed te vin
den. In het eerst herkende hij hem
niet, want meer dan zeven jaar waren
verloopen, sedert zij elkander hadden
gezien. En toen hij hem herkond had.
was hij een en al nieuwsgierigheid
wat hem naar Deeping had gebracht
De majoor wachtte verscheidene da
gen eer hij hem op de hoogte bracht
van zijns vaders dood.
„Het was alleen om u, dat ik hier
heen ben gekomen", zeide de majoor
(Wordt vervolgd'.
