CHRISTELIJK DAGBLAD voor LEIDEN EN OMSTREKEN fs'é'JSAKfefolfTG - -^MAANDAG 12 JANUARI"!92? AB ONNEMENTSPRIJS In Leiden en buiten Leiden waar agenten gevestigd zijn Per kwartaal i 2.50 Per weck I 0.19 Franco per post per kwartaal 2.90 V 08 windvaan als compas. j De N. R. Crt. maakte onlangs om trent liet liberalisme en de liberale po litiek de volgende opmerkingen: „Het liberalisme is in de latere jaren meer en meer in discrediet geraakt. (Waarom het ontkend? Het is in discrediet geraakt, niet zoo zeer omdat de kiezers aan de stuwende kracht der liberale beginselen zijn Jgaan twijfelen, doch omdat zij in de Jpractijk door vertegenwoordigers hun- jner beginselen in onze openbare be stuurslichamen te dikwijls teleurge steld zijn. j Men miste de zekerheid van lijn en raakte wel eens onder den indruk, dat de Vrijheidsbond de practijk van zijn /politiek niet lechts bepaalde naar zijn jfceginsel, doch wel eens wat al te veel Uiet afhangen van den indruk, die, naar 'hij verwachtte, daardoor bij zekere groe !pen van kiezers zou worden verwekt. I Nieuwe luister zal alleen weer gevon den kunnen worden door beginselvast- jheid." Wij onderschrijven niet wat de N.R. jCrt. omtrent de beteekenis van de libe rale beginselen opmerkt. De beginselen, die lijnrecht staan te genover de Christelijke beginselen, om dat ze de menschelijke rede stellen in de plaats van Gods Woord, zijn voor ;ons volksleven in elk opzicht nood lottig gebleken. Op sociaal gebied heeft de toepassing Ivan die beginselen de grootste ellende na zich gesleept. Het zijn die beginselen die op maat schappelijk gebied geleid hebben tot jeen bitteren strijd, niet om het recht, maar om de ma cht. j Het zijn die beginselen, die oorzaak zijn geweest, dat het maatschappelijk zwakke op de meest onmeedoogenlooze jwijze werd uitgebuit en verdrukt, dat Iin den arbeider niet gezien werd een beelddrager Gods, maar een verleng stuk van de machine dat ook als zoo danig ViSgé De toepassing van~ die begm-sefc?» heeft tot gevolg gehad dat het lied van 'den arbeid is verstomd en dat het leed 'van den arbeid in sterke mate is ver groot. j Het zijn die beginselen geweest die in hunne toepassing ook in ons land een vruchtbare voedingsbodem zijn ge bleken voor socialisme en commu nisme. En niet minder dan op maatschap pelijk gebied hebben ook op geestelijk (terrein de liberale beginselen een lïeil- loozen invloed gehad. I Tegenover het laat maar-waaien-sys- fteem op economisch terrein hebben ze ibp geestelijk gebied geleid tot een stel sel van Overheidsdwang, dat zelfs in .deze dagen in mannen als Prof. Eerd- jmans nog vurige verdedigers vindt. 1 Dat er nog breede kringen zijn die aan de stuwende kracht van die begin selen gelooven kan het „blad van Nijgh" worden toegegeven. Zelfs in {christelijke kringen is de invloed daar- BUREAUHooigracht 35 - Leiden Tel. 1278, Postgiro 58936, Postbox 20 van veel grooter dan men oppervlakkig wel zou denken. Maar volkomen terecht constateerde het liberale orgaan dat de vertegen woordigers van het liberalisme in de openbare lichamen de zekerheid van lijn missen en haar politiek laten af hangen van den indruk die daarvan bij zekere groepen van kiezers wordt verwacht. Zelfs bij de meest eminente vertegen woordigers van het liberalisme, bij mannen als Dresselhuys en Van Gijn was met name de laatste jaren de wind vaan het compas waardoor zij zich maar al te veel lieten leiden. STADSNIEUWS. Inwendige zending en zending onder Israël, Zaterdagavond werd in de Ooster- kerk de laatste samenkomst van de Evangelisch Alliantie in de Week ider Gebeden gehouden, waarbij' bo venstaand onderwerp aan de o rde iwas en Ds. de Meyere, Pred. der :Ev.-Luth. gemeente alhier, voorging. De belangstelling was slechts ma tig, wat zijn oorzaak wel zal heb ben in den voor een vergadering on- gewonen avond. Spr. begon met een herinnering aan het pionierswerk, door wijlen den hofprediker Ds. van Koetsveld in Den Haag verricht, die in 1857, een lans brak voor de idiotenverzorging. Vergelijken we den toestand van toen met nu, dan is~er ongetwijfeld reden te danken voor het toenemend inzicht in de nooden dergenen, die om hulp en erbarming roepen. Spr. deelde als voorbeeld het eèn en ander mede betreffende onderwijs en opvoeding van idiote en achter lijke kinderen, zooals die in de stich tingen der Chr> Barmhartigheid te Ermelo geschiedt. Naast he{|. misdeelde vraagt ook het verw,aarloosde en misdadige kind on ze aandacht. De tijd lijgt nog niet zoo ver achter dai nj>en met misdadige kinde ren igyenals met groöte menschen, die een misdaad gepleegd hadden, korte metten maakte. Honderd jaar terug werd men in Engeland voor een betrekkelijk ge ringen diefstal, of zelfs al had men maar het voornemen gehad, te stelen, ,ter dood gebracht. .Wij vinden zoo •iets barbaarsch. Spr. hoopt dat de ontwikkeling nog verder zal .voort schrijden en de Staat in de toekomst de misdadigers aan de Chr. Barm hartigheid zal overgeven, en er dan geen gevangenissen meer zullen zijn. Steeds meer breekt het inzicht baan, dat we de misdadigers niet slechts moeten opbergen, maar verzorgen, jopdat zij voelen, dat het om hun best wil gaat. Naast den dank voor anderer in zicht en toewijding, kan ook veroot moediging niet achterblijven over ons gebrek aan liefde, waardoor de mensch altijd geneigd is de slecht heid van zijn medemensch te onder- streepen en het gebrek aan bewogen heid tené opzichte van hen, die den Christus niet kennen en niet willen kennen, in 't bijzonder de Joden. De zending onder Israël is het stief kind in de gemeente des Heeren; zij: is klein en teer en slechts heel [zelden wordt een Jood tot het Evan- 'gelie bekeerd.' De Joden zijn als de rijke 'jonge ling. Zij hebben een rijk verleden en laten zich in het. heden geducht 'gei lden; zij gelooven in de toekomst, want de Messias zal hun den schep per der wereld geven en groot zal hun glorie zijn. Daarom is Christus (de gekruisigde hun een ergernis. De zending onder de joden is een wereldprobleem en een eeuwigheids- belang, laten we daarom voor haar bidden. Ga niet slechts in de week der ge beden, maar dagelijks ons gebed op <voor allen arbeid in Gods konink rijk. Spr. ging vervolgens voor in gebed, waarna gesloten werd met het zin- (gen van Ps. 72 11. R.E. Kamercentrale. In de Zaterdag onder leiding van den Heer A. J. Oostdam gehouden vergadering, van de R. K. Kamercen trale werd zonder hoofdelijke stem ming de volgende motie aangenomen: De R. K. Kamercentrale Leiden, bijeen in vergadering van 10 Januari 1925, besprekende den vorm, waarin den laatsten tijd meerderen in woord en schrift hebben te kennen gegeven dat zij het beleid van den voorzitter van 'den Algemeenen Bond, mr. A. baron van Wijnbergen, niet goedkeuren. overwegende, dat bedoelde vorm van critiek in strijd moet worden ge jacht met het respect, hetwelk den heer van .Wijnbergen toekomt om de achtenswaardigheid van zijn persoon en om zeer groot3 "en zeer bijzondere verdiensten voor de Katholieke zaak, overwegende, dat vooral door Ka tholieken bij hun critiek ook al zou deze overigens gerechtvaardigd zijn zulk een respect dient te worden in acht genomen, betreurt bedoelde critiek ten zeerste en keurt deze af, besluit deze motie te pubiiceeren in de pers en gaat over tot de orde. van den dag. BURGERLIJKE STAND. Ondertrouwd: J. Koet, j.m., 23 j. en C. Zaalberg, j.d. 26 j. I. Verhoeven, 25 j., en J. Plaman, jd., 27 j. A. van Dijk jm., 28 j., en S. Teleng, jd. 23 j. J. A. v. d. Tonkelaar, jm., 23 j. en L. Molenaar. 22 j. C. J. Oudshoorn, wedr., 52 j. en B. J. Evers, jd„ 45 j. H. v. Dijk, jm., 27 j. en E. v. Oyen, jd., 25 j. Dr. G. M. Rutten. Den 16en Januari a.s. zal het 25 jaar geleden zijn, dat Dr. G. M. Rutten zijn taak als leeraar aan de gemeentelijke Hoogere burgerschool met 5-jarigen cursus alhier, aanvaardde. Kamer van Koophandel. De Kamer van Koophandel en Fa brieken voor Rijnland te Leiden, zal a.s. Donderdag des morgens 10 uur in de bovenzaal der. Sociëteit „Amici- tia" vergaderen ter behandeling van de volgende agenda: Opening. Notulen. Ingekomen stukken. Mededeelingen. Verkiezing voorzitter. Verkiezing on dervoorzitters tevens voorzitters der afdeelingen met ondervoorzitters der afdeelingen. Verkiezing commissies. Bespreking districtsbelangen. Huishou delijke vergadering. Rondvraag. Slui ting. Lustrum Politie-muziekkorps. In verband met het 5-jarig bestaan van het, in korten tijd zoo populair gewor den Leidsch Politie-Muziekkorps, had van (daag eene herdenking plaats, gevolgd door een feestviering, hedenavond, in de Stadsgehoorzaal. Van tien uur tot half elf vanmorgen heerschte in de nabijheid van de Burcht een bijzondere /bedrijvigheid. Het waren honderden belangstellenden uit allerlei klassen, die er wachtten op het aantreclen van het korps, uat een rondgang door de straten der stad zou maken. Intusschen had in de groote zaal van „den Burcht" in beperkten kring een huldiging plaats. De heer A* Backer, gerant van „den Burcht", die wekelijks de musiceerend^ politiemannen onder zijn dak ontvangt, richtte zich tot het kranige korps, dat zich met zijn directeur voor het vaandel had geschaard, met een woord van hulde, waarna hij een lauwerkrans aan het vaan del hechtte. Vervolgens nam de heer P. D u v a 1 inspecteur van politie, die zich vanaf de oprichting bijzonder voor het korps inte resseerde, het woord. Hi; gewaagde van de toewijding der leden voor het korps, en niet minder van de groote verdiensten van den directeur, den heer W. Bolderdijk, aan wien het korps veel heeft te danken. De voorzitter van ljet L. P. M., de hoofdagent W. Post, richtte zich hierna met een kranige speech 'tot den directeur, den heer Backer, de leden en tenslotte tot den heer Duval;..den-directeur brachc spr hulde voor zijn krachtige en deskundige leiding, den heer Duval voor. het vele, waarin hij zich jegens het korps verdien stelijk maakte. Nadat de heer Duval hierop nog in bet kort had gereageerd, begaf men zich naar buiten, waar, zooals gezegd, reeds een flinke menigte wachtte op dingen die komen zouden. Na op het binnenplein een marsen tc hebben uitgevoerd, trok het korps de stad in, voorop het mooie, thans met een nieuwe decoratie prijkende vaandel mee voerend, voorafgegaan en gevolgd door een viertal agenten te paard. Onder de opgewekte tonen der muziek ging het langs de Plooglandsche Kerk- gracht, Haarlemmerstraat, Kouden Hoek, Heerengracht, Nieuwe Rijn, PIoogewoerd en Breestraat naar het Stadhuis. Ook hier honderden belangstellenden. Plet gaf een mooien aanblik, het korps met vaandel en bereden agenten voorop, cn omstuwd door het volk, uit den nevel die de straten vulde, te zien opdoemen. Voor het stadhuis gekomen, werd weer een marsch ten gehoorc gebracht, waar na een deputatie van zes leden, nevens den directeur, zich naar binnen begaven, waar zij werden ontvangen door den burge meester, die eej^vijn aanbood Na <J,eze ontvangst stelde het korps zich weer in het gelid, en werd den bur gemeester, die op het bordes stond, een serenade gebracht. De burgemeester onderhield zich nog ADVERTENTIE-PRIJS Gewone advertentiën per regel 22lli cent Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief Bij contract, belangrijke reductie. Kleine advertentiën bij vooruitbetaling van ten hoogste 30 woorden, worden dage lijks geplaatst ad 50 cent. eenigen tijd met den voorzitter, en groett< het korps, waarna langsBreestraat, Ra penburg, SteenscKuur, Breestraat en Koornbrugsteeg naar den Burcht weri gemarcheerd, waar de stoet werd ontbon den. Hedenavond te half acht heeft in 'dt Stadszaal een feestviering plaats. In de Stedelijke Werkinrichtini zijn in de afgeloopen week opgenomei 211 volwassen personen en 12 kinderen In totaal dus 223 personen. BINNENLAND. AFSCHAFFING STAATSLOTERIJ. Geleidelijke uitsterving. Bij de Tweede Kamer is thans in 'gediend een wetsontwerp ter afschaf 'fing van de Staatsloterij. Aan de Memorie van Toelichting is het volgende ontleend: Bij de wet van 6 Juni 1905 is het (aanleggen of houden van een loterij hier te lande verboden. Bevatte art. 9 dezer wet niet de bepaling, dat zi] öp de Nederlandsche Staatsloterij niet van toepassing was, dan zou met het in werking treden van die wet deze *5taatsloterij van zelf zijn afgeschaft. Zij werd door den toenmaligen wetge ver alleen gehandhaafd uit overwe ging, dat deze afschaffing een eigen regeling vorderde en daarom bij een afzonderlijke wet moest plaats heb ben. Waar de wetgever zich in 1905 op het standpunt stelde, dat het beteu gelen van den speelhartstocht een bpenbaar volksbelang is en dat de exploitatie van dien hartstocht van overheidswege veroordeeling verdient, tclaar valt het te betreuren, dat het door het toenmalig kabinet voorbe reide voorstel van wet, tot afschaf fing der Staatsloterij, ingediend bij K. B. van 6 Juni 1903, den weg naar het Staatsblad niet heeft kunnen vol-j '.eindigen, doordat onder een opvol gend kabinet dat wetsvoorstel is inge trokken. Het tegenwoordige kabinet, dat ook boven omschreven standpunt in neemt, acht het noodig, teneinde aan de Loterij wet 1905 hare volledige toe passing te geven, dat de Nederland sche Staatsloterij wordt afgeschaft. Liet liefst zou het die afschaffing Sender meer zien bepaald, maar liet erkent, dat een dadelijke afschaffing in hooge mate onbillijk zou werken tegenover dien breeden kring van personen, die in de inkomsten, voort vloeiende uit den verkoop van loten, een middel van bestaan vinden. Deze personen zijn vooral de laatste jaren voornamelijk gekozen uit hen, die niet voldoende inkomsten hadden en dikwerf door anderen ar beid in hun levensbehoeften niet kon den voorzien. Hun dit middel van bestaan rauwelijks te ontnemen, acht de Min. van Financiën niet raadzaam. Hij wil de afschaffing der Staats loterij in rechtstreeksch verband bren gen met het overlijden of ontslag van die verkoopers der loten, de collec teurs. Indien en voor zoover daardoor loten vrijvallen, wil hij den FEUILLETON. In 's Sevens branding b HOOFDSTUK IV. L i e f d e's Dageraad. Douglas sloot zijn oogen, nadat zij (Vertrokken was, om de laatste tien mi nuten nog eens te kunnen overleven, j Het was lang geleden, sedert hij had gesproken tot iemand, die half zoo (mooi of zoo interessant was. Zij was noch oudachtig, noch leelijk noch onvriendelijk. Om de waarheid te zeggen zij was precies het tegen overgestelde. Zij was jong en frisch en {zoo zonnig als men zich een jong meis je slechts wenschen kon. j Indien men Douglas op dat oogen- blik gevraagd had een beschrijving van haar te willen geven, zou hij veel ster- jker bewoordingen hebben dan wij de- pen. I Maar hij was jong en zeer vatbaar voor indrukken en juist nu, zeer ge voelig voor ieder kleine daad van vrien cLelijkheid, die hem bewezen werd, zoo dat Floss Gresham in zijn oogen ver 'verheven scheen boven de andere leden van haar geslacht. j Later op den dag, toeir de lamp was ppgestoken, en d&zuater.zaLte knjkke- bollen in haar stoel voor het vuur, en Douglas in zeer romantische gepeinzen was verdiept, waarin Zijn bezoekster van dien middag een voorname rol speelde, opende Floss de piano weder en begon een stuk van Mendelshon te spelen; toen ging zij over in een van Beethoven's sonate's en eindigde met de vertolking van een oud minnelied met variaties. Gedempt door de zoldering en muren, was de muziek zacht en kalmeerend. Douglas luisterde in vervoering. Niet alleen hield hij hartstochtelijk veel van muziek, maar in het tegen woordig geval werd zijn genot ver hoogd door de wetenschap, dat zij werd voorgedragen voor zijn bijzonder ge noegen en in zijn toestand van over- groote zwakte zou hij hebben kunnen schreien van pure dankbaarheid en genot. Hij leefde den geheelen volgenden dag in de hoop, en ook den dag daarop, dat de verpleegster weder een harer lange wandelingen zou gaan maken, en dat Floss Gresman weder zou ko men, om naar zijn vuur te zien en hem zijn drankje te geven. Maar zijn hoop werd niet vervuld. De oude dokter kwam hem verschei dene malen bezoeken, en was bijzon der vriendelijk en beleefd tegen hem. ^Maar_Floss ha_d_niet9 in de zieken-; kamer te doen, en wat meer was, had waarschijnlijk geen verlangen om te komen. Hij wist, dat zij in huis was, want zij speelde af en toe voor hem maar misschien vergiste hij zich hierin. Zeer waarschijnlijk speelde zij alleen om zichzelf pleizier te doen. Zij hield klaarblijkelijk veel van muziek, en dus was het niet meer dan natuurlijk, dat zij af en toe voor haar eigen genoegen speelde. Naarmate de dagen voorbijgingen, begon hij vreeselijk ongeduldig te wor den over zijn lange opsluiting, vooral daar de dagen zoo kort en zonder zon "UOJBM Sedert den dag, waarop de verpleeg ster zoo lang gewandeld had, had de zonneschijn geen enkelen keer op dc muren van de kamer geschenen. Het was hem echter toegestaan in bed op te zitten, wat eenige vergoeding was, en de dokter stond hem zelfs toe, de couranten te lezen. Hij voelde nu iederen dag, dat hij snel in krachten toenam, en hij begon met groot verlangen den dag tegemoet te zien, waarop het hem zou worden toegestaan naar beneden te gaan. Toch besefte hij nooit volkomen hoe zwak hij was, totdat hij verlof kreeg bij het vuur te zitten. Hijdacht, dat hjj ln staat, zou, zijn- ten minste den ganschen middag in den stoel door te brengen, maar na een paar uur was hij geheel uitgeput, en hij was blij, naar bed te kunnen gaan. Maar den volgencfën dag hield hij het vier uur uit. En den dag daarop kwam het win terzonnetje weder voor den dag, en de verpleegster ging weder een harer lange wandelingen maken. „Nu" dacht hij bij zichzelf, „zal z ij weder bij mij komen." Die z ij was na tuurlijk Floss Gresham. Hij hield zijn oogen onafgebroken en- vol ongeduld gevestigd op de wijzer plaat der klok, waarop de wijzer lang zaam zijn weg vervolgde. Een half uur ging voorbij drie kwartier -r- toen werd er zacht op de deur getikt en een lieve muzikale stem vroeg: „Mag ik binnen?" „Zeer gaarne, Ik snak naar iemand om mee te pra ten." „Ik dacht wel, dat u u wat eenzaam zoudt voelen", antwoordde Floss, ter wijl zij bevallig de kamer binnengleed, „daarom ben ik gekomen om u een poosje gezelschap te houden als u mij namelijk hebben wilt." „Of ik u hebben wil! ik heb dagen lang gehoopt dat u zoudt komen. U weet niet, wat het is dag op dag in een kamer opgesloten te zitten, en niemand te hebben., om mee. te praten,"- „O ja, dat weet ik wel, antwoordde zij met een welluidend lachje. „Dan kunt u voor mij voelen", zeide - hij. Dat doe ik werkelijk", was het op rechte en gereede antwoord. „Dat is heel vriendelijk van u." „Volstrekt niet. Waarom zou het vriendelijk van mij zijn?" Hij wachtte een oogenblik, eer hij antwoordde. Toen keek hij op en zeido „Indien u uw geheele leven weinig of geen sympathie van iemand zoudt ontvangen, dan geloof ik, dat u er over zoudt denken, zQoals ik." „Maar waarom heeft u van iemand sympathie ontvangen?" „Ja, dat is een moeilijke vraag, te moeilijk, vrees ik voor mij om te be antwoorden, Maar, in het algemeen gesproken omdat ik ze niet verdien de, denk ik." „Niet verdiende?" vroeg ze langzaam „Ik vermoed, dat het zoo is. Ten min ste ik denk, dat de meeste menschen dat zouden zeggen." „O neen, zeide zij na eenig stilzwij gen, met een uitdrukking van versla genheid in haar lieve bruine oogen. „Ik geloof niet, dat u uzelf volkomen laat wedervaren." (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1925 | | pagina 1