HULPGEBOUW: Haarlemmerstr. 54
rRan he! einde de? Week
Wanneer er verkiezingen geweest zijn,
et a at. men voor de vraag van de aanslaan-
<1p regeeringsvorming.
I Soms is die vraag gemakkelijk op te los-
B' n, wanneer het een land als Engeland
betreft met drie partijen, waarvan een de
■vo 5'rekte meerderheid haalt.
Moeilijker wordt het in een land met vele
I -po t:jen als het onze, doch hier hebben we
weer de gelukkige omstandigheid, dat er
o'thans aan de rechterzijde partijen zijn,
j die gemeenschappelijke beginselen hebben
i en het over de hoofdzaken van politiek be-
Sefel eens zijn. Terecht is dezer dagen ge-
j zegd. dat het parlementaire stelsel h-ope-
j loos in verval zou geraken, indien-in ons
land aan de principieele politfek een einde
j werd gemaakt, dan zouden we zaken-
kabinetten krijgen, veelal onmachtig tot re-
geeren.
Wel het allermoeilijkst is de regeermgs-
vorming in een land als Dirtschlan-d met
zijn talrijke partijen, d:e niet door ge
meenschappelijke beginselen zijn saamver
bonden.
Hoe zal de "Duitse he crisis nog
e'ndigen? Het kabinet heeft in de afge-
i loopen week ziin ontslag aangevraagd en
«r hebben verseh'Tende poMtieke bespre
kingen plaats gehad teneinde tot 'n nieuwe
-. regering te komen, evenwel tot dusver
ronder resultaat,
Stresemann, de afgetreden minister van
buifen'andsehe zaken en man van de
D'uitsche Volkspartij, was met de kahinets-
vormirg belast, doch heeft die opdracht
p ercelegd.
Het was hem al spoedig dirdelijk. dat
voor de vomrng van een „biirgerbfek"
poen medewerking hii het Centrum en bij
de demoeraten te vinden was.
Het C?n'rum wil de oplossing van .de
cr'sfe zoeken in het herstel' van de groo'e
coalitie f««oc""aaldemocraten, democraten,
centrum en volkspartij) pn dé sociaaldemo
craten staan op hetzelfde standpunt.
De volkspartij daarentegen weigert, aan
«alk een combinat'e mee te doen en wil een
2"'"er burgerlijke regeering.
J)° rijkskanselier Marx heeft ook be
sprekingen met de verschillende fracties
pevoerd, doch het is ook hem niet mogen
gelukken, ze tot andere gedachten te bren
gen: ze bleven bij het eenmaal genomen
b '-'uit vo'harden.
Eigen1;jk is er in de hivdige verhoudin
gen maar één mogelijkheid, en dat is de
z coalitie van Weimar, bestaande uit so-
C'-'oVlem oer aten en Centrum.
Wel zou het dan een regeering zijn, die
v ok staat, omdat zij steunt op.de min-
he'd, doch ook zulk een minderheids-
rr-p«r!ng kan soms groote dingen, tot stand
b ngen.
Men dghke aan het thans afgetreden ka-
b npt-Marx,. bestaande uit volkspaTlij,
Centrum en d-mocraten en dus eveneens
een minderheidsrngeering. maar waaraan
het "plukt is de'Dawes-wetfen met de v pr
ei sc-h '*e meerderheid van twee derden door
<fen Rijksdag aangenomen té 'krijgen.
Cnzo êig-n r'egeerinp heeft in de. afge-
wpek weer een belangrijk succes te
3 - ken. n,l. do hannemmg van hét wets-
o"'wern-T a r i e f w e t door de Eerste Ka
li met 28 fe^en 14 stemmen.
TT,,f een zuivere stemming rechts !e-
gRijks
Van d?n meest conservatieven oud-l?be-
r*nl tot den meest revo1utior>airen socia
list trok de linkerz:?de alzoo één lijn, om
dat he' rr'ng tegen die gehate Christelijke
rr-opr'ng.
Dn d«t. terwijl er toch ook onder de vrij-
v wel stemmen z:jn opgegaan om
o1'hans in deze zaak de regeering te sleu-
Eci,
VT° denken aan den heer Simon Maas,
j: de lrr;ngen der ..neutrale" werkgevers
con man van invloed, die voor eenige
m-enden :n z:jn bekende rede over dit on-
dc-wern een vurig ple'dooi voor de aanne-
bu lm vnn 1W ontwerp-Tariefwet heeft ge-
v-erd als zijnde een der voornaamste mid-
d-'nn om het dreigend gevaar van devalo-
rfe-He af te wenden.
Dn nu mn-m men van sociaaldemocrati
sche zijde deze zaak wat lichter opnemen,
c*1 ..een beefio inflatie" zoo erg n:et vin
den, ongetwijfeld z:tten er ook meerdere
v "'i^r.nio-orj ;n de Eerste Kamer, die van
Oordeel zijn, dat devalorisatiè. dat het in
tens tor'en van het muntstelsel een der
p-">ols4e rampen is, die een natie kan tref
fen
Doeondankp stemmen ze tegpn.
M'sseh'en wijl ze zich d'e wée1de kun
nen pevmifteeren omdat er toch genoeg
i voorstemmers zijn.
j Cf aaat hun w**1 li ebt (maar dan in nega-
lieven zin) het beginsel hoven hot belang,
ook hoven het belang des lands?
UIT HrT GRIJS VERLEDEN.
ICHNATON, DE KETTERKONING.
Gedurende de laatste eeuw zijn in het
,.T)al der Koningsgraven" in Egypte meer
dan 40 rotsgraven geopend. Het laatste
daarvan was het graf van Toet-ant-
n m o n, dat een paar jaar geleden door
Carnarvon en Garler ontdekt is.
Men heeft de beteekenis van die ontdek
king wel wat overschat, en ook Carnarvon
fce.lf is daar niet geheel onschuldig aan
geweest. Doch 't allermeest was het de pers
idie reclame voor deze zaak gemaakt en de
ioogen der gansche wereld naar dit Dal dér
Koningsgraven gericht heeft en duizen
den vreemdelingen daarheen deed stroo
men. I
Do ontdekking van dit graf, zoo vertelde
men, zou een algeheelen omkeer in de
Kgyptologische wetenschap teweeg bren-
igen. Ja, ook Toet-ank-amon zelf deelde in
«Lie bewondering; hij was „een dier groot
ste Farao's mn Egypte", men hield hem
Voor den Farao van den uittocht, enz.
Nu is dit laatste geheel en al fantasie,
aangezien wij het Jaar van den uittocht
Ifler Israëlieten uit Egypte nog niet met
zekerheid kunnen vaststellen.
Ook was Toet-ank-amon geenszins een
belangwekkende figuur.
Hij heeft slechts zes jaar geregeerd en
we welen weinig van hem.
Zijn hoofdbeteekenis ligt daarin, dat hij
terugkeerde tot den dienst der oude go
den. Hij was een „reactionair".
Willen wij zijn figuur begrijpen, dan
moeten wij hem ziep in het licht van zijn
schoonvader en voorganger Ichnaton,
wiens werk hij ongedaan maakte.
Deze Ichnaion is een der interessantst
persoonlijkheden, niet slechts der Egypti
sche, maar der geheele Oudheid.
Hij was een hervormer, in de eerste
plaats op godsdienstig gebied, en propa
geerde een „nieuwe leer".
De eigenlijke naam van dezen Farao
was Amenhoteu IV. Fi j was de zoon
van Amenhotep III en Teie, een vrouw
van niet-Egyptisch type. Hij regeerde in
het beg'n der 14de eeuw vóór Christus' ee-
hnorte en was dus een tijdgenoot van Mo-
zes.
Hij was nog heel jong, toen hij aan de
regeering kwam; in geen geval ouder dan
20 jaar. Vroeger meende men in verband
met hét onderzoek zijner mummie, dat bij
op dat'fijdstiu nog geen 15 jaar telde. Men
leidde het dna.ru:t af, dat deze mummie
was die van een man van niet ouder dan
30 jaar, terwiO hij minstens 16 jaar moet
ge-egeerd hebben.
In den fee Men t;id evenwel is men eaan
twijfelen-, of deze mummie wel inderdaad
van hem is
Z;in aanleg henevens zijn zwakke ge-
zondhe'd maakten, dat hii niet afe ziin
voorvaderen on het slagveld lauweren
wensohte Ie behalen.
Hij voe'de z:ch meer profeet dan ko
ning.
De n:euwe religie, dm hij verkondigde,
was die van A t o n, den zonnegod, die
door z:jn verkwikkende stralen aan de aar
de vruchthaarhe;d en zegen bvengt.
De koning liet. Aton afbeelden als ee.n
zonneschiif. w:er sfrafen u'itloouen in
menschenhancen en richtte tot hem een
verheven loflied:
„Gij schept mil'ioenen gestalten uit. U,
den Een en.
Steden, dorpen, akkers, weg en stroom.
AHer oogen aanschouwen U,
Wanneer gij des daags de aarde
beschijnt.
En, gaat gij heen.
Zoo zijl. g;j toch 'n mijn hart.
Er is niemand, d'e U kent.
Dan uw zoon, de Fhnmg."
Het was den koning er om te doen. Al on
tot den eenigen god van het eansehc r;ik
te verheffen, en hii ging daarbij zoo fana
tiek mogelijk te werk.
Hi? richtte zich daarbij inzonderheid te-
een Amon. den god van de Egypt'sche re
sidentie Thehe.-w'cns naam hij verbood
uit :te. spreken en overal, waar hij dien
maar aantrof, liet wegbeitelen.
Ook de meervoudsvorm „godenmoest
verdwijnen; er is maar één god, Aton.
Obk zijn eigen naam Amenhotep. waar
in de gehate naam van Amon voorkomt,
veranderde de koning, en we1 in Ichna
ton, d.w.z. „Aton is heerlijk"..
Het is heg-iipeliik, dat de Amon-pries-
ters in Tketp z'ch tegen dern reformatie
tewêersfplden, reeds hierom, dat de dienst
van Amon hun „geen klein gewin toe-
brecht".
De koning begreep, dat het tot een bot
sing fusschen hem en de Thehaansc.be
■nriesrters, dm ?an den overge'everden gods
dienst vasth eiden, zou moeten komen.^
Thebe en Amon behoorden bijeen.
Daarom besloot de koning op een hal
verwege tusschen Memphis (bij Kairo) en
Thebe (bij Luksor) gelegen gebied een
nieuwe residfn+?^ te laten bouwen, die hij
naar den naam z:ins gods Ichtaton
(d.w.z. „pafeis van Aton) noemde.
In het zesde jaar zijner reigeer'ng was
de bouw der Fitarl zoover gevorderd, dat de
koning er zich kon vestigen en ver van de
gehate Amen-priesters - zich wijden aan
■zijn levensideaal: het vestigen vati den
d'enst van Aton.
Hier, in Ichtaton (thans El Amarna)
bouwde 'de koning ook feïripeks voor den
zonnegod, waarvan later door de opgra
vingen dé overblijfselen gevonden werden.
Tn een daarvan deed de koning zelf als
hoogeprester dienst.
Het werk van Ichnaton heeft geen stand
gehouden.
Het Egyptische volk was nog niet. Tijp
voor den dienst van éénen god. De oude
voorstellingen en gebruiken waren te diep
in d'e volksziel geworteld en de „nieuwe
•leer" was feu slotte veel te veel van bo
ven af opge'egd.
Ichnaton werd opgevolgd door zijn
schoonzoon S a k a rê, die slechts zeer
kort regeerde en deze door een anderen
schoonzoon: Toe I-a. n k:a t o n.
Deze beschrijft don toestand bij zijn
troonsbestijging als volgt:
„Toen ?k den. troon besteeg, was het land
a's een chaos, de bezittingen der goden wa
ren verwoest van Elefanti'ne tot de Delta;
hunne tempels waren verlaten, hun grond
gebied verwoest, zoodat er onkruid groei
de, de tempelmagazijnen geplunderd en de
h'eiligd'onrnmn lagen open voor de voorbij-
■ghngers. De roden hadden het Tand den
rug toegekeerd."
Deze Toet-ank-aton keerde weer terug tot
den dienst der oude goden en veranderde
ten bewijze daarvan dan ook weldra zijn
naam in Toet-auk-a m o n.
Ook bracht hij de koninklijke residentie
weder terug naar Thebe, de stad van
Amon, en het zegelied der Thebaautsohe
priesters weerklonk: „Uwe stad, o Amon,
staat vast, en het heiligdom van hem, die
U aantastte, ligt in het duister."
Ichnaton bleef bij het nages?acht he-
kemd ails de „Ketterkoning" en zoo groot
was de haat tegen hem. dat men weigerde
hem mede te teben in de lijst der konings-
namen.
I I
wv7r\ r\ n
Verbe t wingsuitucrkccp
fflfy 11
Kindepledikant, prima Beuken7.50
in wit laké9.50
in wit ijzer met spiraalnet8.50
BIBIfiflEKLAIID
I denburg naar den Raad van State.
Het heengaan van Idcnburg naar den
Raad van State, zegt de R o 11 e r d„ zal
in onzen kring geen onverdeelde vreugde
geven.
Hoezeer ook ons hoogst adviseerend col
lege is geluk te wenschen met den aan
winst van deze veelzijdig ontwikkelde
kracht, z:jn vertrek uit den Senaat betee-
kent een ernstig verlies.
De gelukkige omstandigheid, dat hij in
Den Haag woonde en zich niet aan vasten
beroepsarbeid behoefde te wijden, maakte
dat hij z?ch met de vo'le kracht zijner rij
ke persoonlijkheid kon géven aan bet lid-
maatsehap der Eerste Kamer.
Voortreffelijke arbeid heeft hij daar ver
richt. waarvoor hem dank moet worden gé
bracht.
Al mag dan de onverbiddelijke wet zijn
scheiden uit- den Senaat noodzakelijk ma
ken, het breken met dee'name aan de ac
tieve politiek ligt niet in het aanvaarden
der funct:e besloten.
.Van har'e hopen wij dan ook, da>* door
het betrekken van dezen hoogen staatspost
*le banden met ons antirévoTutiona'r partij-
leven niet zul el n worden verslapt.
De Minister heeft gelijk!
Rek en trek en pluk en ruk,
Onze gummi zool gaat 'rnlet door stuk!
L. v. ESCH Wza. - Donksrsteeg 5
8006
aan de rivier De Waal, heeft opgezegd en
wijzigingsvoorstellen zal indienen, die
door de arbeiders bij hunne besturen zijn
naar voren gebracht.
Een vernietigd ontslag.
Het besluit van Ged. Staten van Zuid-
Holland. houdende goedkeuring van het
raadsbesluit der gemeenteraad van Delft,
waarbij aan mevrouw Hoensler Struj/t
wegens huwelijk ongevraagd eervol ont
slag werd verleend als onderwijzeres bij
het Lager Onderwijs, is in hoogste instan
tie door de Kroon vernietigd.
DE TIEN GEBODEN VOOR DEN
VOETGANGER.
De verkeèrscomm'ssie te Parijs heeft de
vo'gende tien geboden opges'eld, welke de
voetganger op straat moet in acht nemen.
lo. Steek de straat rechthoekig over.
2o. Kijk rechts en links alvorens het
tro'toir te verlaten.
3o. Bh'jf in geval van gevaar ih de as
van den weg staan.
4o Blijf niet staan aan den rand van
het tro'toir.
5o. Houd rechts op hel trottoir.
60. Blijf niet staan op den rijweg.
7o. Stap niet uitbeen in beweging z'jnd
voertuig.
80. Steek geen kruispunt over, waar het
verkeer geregeld wordt, vóór de weg
vrij is.
9o. Steek p'einen zonder vluchtheuvels
alleen over door de richting van het plein
te volgen.
lOo. Treed niet in het wérk der politie
b:i de regeling van het verkeer.
A'leen op overtreding dér laatste vijf
geboden s'-^at hekeurng. De andere zijn
Gak bij <?e Nieuwe Tariefwet.
Bezoldigingsbesluit.
Het Nederl. Correspondentiebureau in
Den Haag meldt:
Van de meest bévoegdè zijde vernemen
wij, naar aanleiding van berichten, dat
het bezoldiglrigsbesluit-1925 met 1 Januari
e.k. niet zou worden ingevoerd, dat de in
voering op dien datum van dat bes'u't, dat
immers een maatregel van algemeen be
stuur is, wèl zal plaats hébben.
De B'ue-Band Kalender.
'Van den Bergh's Fabrieken zendt ons
een exemplaar van-de Blue-band Kalender
1925. Het blad stelt het bekende Blueband-
meisie voor, een pakje Blue-band in de
handen houdend. iDt pakje blijkt een ka
lender te zijn.
Vervanging van Krotwoningen.
Naar „Het Volk" verneemt is de Regee
ring voornemens binnenkort een circiTaire
lot de gemeentebesturen te richten met be
trekking tot de beschikbaarstell'ng van
rijks eel den ten „behoeve van a rbeblers wo
ningbouw uits'uitend Jcr vervanging van
krotwoningen.
Nederlaidtche Slagershond.
In een Woensdag te Utrecht gehouden
buitengewone algemeene vergadering van.
den Nederlandschen Slagershond hepff de
bondsvoorzitter, de. heer Sehaab, uit Nij
megen, namens het bondsbestuur de ver
klaring afgelegd dat het bondsbestuur op
zijn coiect-'ef ontslag terugkomt, nadat de
algemeene vergadering met 86 stemmen
vóór, geen enkele stem tegen en 7 blanco
een motie had aangenomen, waarin den
af'redenden beslnursfeden verzocht werd,
hun zetels van 17 Dec. af, te blijven inne
men.
Het befeid van het bondsbestuur ten op
zichte van de Nederland sche Beenderen
Centrale werd alsnog goedgekeurd; aan
ieder lid van den Nederlandschen S'agers-
bond wordt zijn individueele vrijheid gela
ten.
Het bondsbestuur wordt uitgenood'igd, in
z'jn in deze zaak verder te voeren beleid
alsnog in overleg te treden met de v;er
vereeni'gingen, die op 26 November het
houden van een buitengewone bondsverga
dering hadden aangevraagd.
Uit de steenindustrie.
Naar wij vernemen, hebben de samen
werkende arbeidersorganisaties in d'e
steenindustrie de collectieve arbeidsover
eenkomst opgezegd tegen Maart 1925. Zij
deelden aan de fabrikanten mede, dat op
de basis van het huidige contract nieuwe
wijzigingsvoorstellen zouden worden ge
daan, doch dat zrj met den door de fabri
kanten meermalen uitgesproken wonseh,
om bij het begin der campagne met de
overeenkomst gereed te zijn, rekening zou
den houden.
Nader vernemen wij nog, dat de R. K.
Steenfahrieksarbeidersbond „St. Slepha-
nus" te Utrecht eveneens de collectieve
arbeidsovereenkomsten, geldende in de
Noord-Brahantsche «teeninduslrie en die
LEIOSCHE PENKRASSEN
-Amice,
In een van de groo'sle dagbladen las ik
een beschouwing over onze Sleutelstad, die
zoo. het heette wereïdstad-a'lui-es begint
aan te nemen Het artikeltje was eeniger-
mate in een spottenden toon gesteld, maar
de spot was toch ook met ernst gemengd.
Wereldstad-a'litrcs, en dan werd ge
wezen op het feit dat Leiden sedert eeuwen
een bolwerk van de wetenschap kon wor
den genoemd, waardoor het-was een stad
vol st:jve deftigheid en geleerdheid, zoo
dat den menschen aan het station al de
muffe boekenlucht, gemengd met de lief
lijke geuren van de Le:dsche grachten
tegenwaait. Vervolgens kreeg, hoe kan het
ook anders, het Leidsche station met zi-jn
beroemde trap een beurt, ferwi.il ook de ge
meenteraad, wien het erg kwalijk werd ge
nomen dat hij zoolang over de begrooting
wist-te spreken, niet vergeten we>rd.
Soolternij en so'tprnij w:sselden elkaar
in bedoeld stukje af. D? spot was soms niet
•onaardig, maar door dé overdrijving werd
het nu en dan een tikje zol. Want het is
■toch wel ietwat dwaas dunkt me, om het
voor te stel;en alsof heel het Leidsche
leven door de Universiteit en den invloed
die daarvan uitgaat 'n duffe en saa;e plooi
heeft gekregen on het is eveueens dwaas
het voor te stellen a's-of de Leidsche grach
ten bet leven hbr zoo ongeveer onmoge-
l'ik zouden maken.
Er z.'jn sommige grachten die ni?t atlijd
even frsch ru ken. maar dat is een ver-,
schijnsel dat men ook in.heel veel andere
waterrijke plaatsen en vaak in veel ergere
male aantreft. En al geef ik toe dat we
hier n:et bepaald o-ver een modern station
beschikken, het eindelooze geklaag over
de perront -ap lijkt me toch wel een tikje
overdreven.
Dit a'les evenals de opmerkingen over
het tramverkeer in Leiden, vormt echter
slechts de inleiding. Hoofdzaak van
de beschouwing is. dat Leiden wereldstad-
allures krijgt, omdat er gedanst wordt.
Vroeger was het hier duf en saai en taai
•maar dat begint nu eindeVjk anders te
worden. De Leidenaars worden wakker, we
gaan vooruit en worden mede deelgenooten
van de voordeelen van den nieuwen tijd.
Ziehier wat de correspondent hierom
trent opmerkt:
„Het bes'e bewijs dat wij in Leiden
.grootsteedsche azures krijgen, is we1 het.
feit dat wij tegenwoordig ze'fs cabarets
hebben. Jarenlang hébben wij het moeten
doen zelfs zonder een kroeg met een striik-
,je. Maar nu is er een cabaret „Victoria"
-meer bekend onder den naam van ..de
Jal", waar de meisjes twee, drie lliedjes
afdraaien, of zich aan wonder vreemde
dansen bezondigen en de rest van den
avond zich gezellig bij het pubüek scha-
Ten en den baas van z?jn whiiskey en
men the afhelpen op de kosten-van de Mi-
nervaizonen die er, uit „de Kroeg" overge
waaid, den boel zes van de zeven avonden
•op stelten zetten, 't Is er vol jolijt en ver
tier in „de Jal". Er valt wat te beleven en
hebben wij Leid pn a ars niet jarenlang ge
klaagd, dat er in de goede oude sleutel
stad zoo weinig te beleven viel?
Er is oo"k een cabaret de „Lato", eens
autogarage, omstreeks 3 October veran
derd io ©en nofferljestent, sinds enkele wa
ken cabaret met een heusche, echte confer
rencier en een internationaal programma.
Hier geen daverend jolijt zooals in „do
Jal". De student die wat erg hard een óp--
merking fluistert naar een vrijmoed1
juffrouw, die op het tooneel een wat ge
waagd liedje zingt, wordt onherroepelijk
op de Sfeensiraat gezet Je zit er in de
groote zaal gepakt, knus dicht bij elkaar,
als haringen in ene ton. Al'een wat onge-i
makkelijk op den duur. De heele tent valt
flauw van het lachen, a's de vrijmoedige
juffrouw het wat al te bar maakt: het
dienstmeisje knikt dan bloozend tegen d'r
huzaar, en het winkeljuffe stoot griime-
kend dar student aan. Maaier overigeps
tblijft alles volkomen correct, alles in eer
en deugd en zelfs de „upper ten" waagt het
er een kijkje te nemen.
De nieuwste nieuwigheid in de sleutel
stad echter Ik heb het een paar weken
lang z en staar, op een groot plakkaat voor
de ramen van „Sirsse" aan de Brees'rhat:
„Samedi soir on d^sera". En werkelijk
Leiden danst. T dn hoorinne ging het
schuchter, was er «'echts een heel enko'o
iongedochter te midden van een groot aan-*
tal jongelieden, maar he' he'ert al Na-
■tuurb.ik heel mor1 n 'mc' he' nu „Suisse-»
danc:ng" i
Ik heb Kot i - -1- be
gint wereldstad v» krijgm-
Ge gevoelt den «pol in d't stuk:p, am:ce.
Ja Lp'den gaat vooruit, het begin' er zoo
langzamerhand een beetje gpootsteecTsoh'
uit te zien, maar het is toch nog zoo echt
bekrompen. Men durft nog niet goed. is
nog te schuchter, komt nog niet goed los
en gevoelt z:ch nog n:pt geheel vrij en
-s'o1t zich daardoor ietwat bespotteliik aan.
Dat ;s de sno' Maar #acbteT" dJen s^nl zit
toch ook weer de ernst, dat Leiden zii het
dan wat lanvzaam en wat afmmóten. toch
de a"wi*es ven li c t groovesa ets? even begint
aan fp nemen
Nu is dit al'es op zichze1 f niet zoomoet
bijzonders amicA. En als ik er de aan
dacht op vpst:e dan dop 'k tm' ook alleen
om in verhand daarmede 'e w:j™n on den
n'ichl en de ro°ning wn de 0h,,:storen
om de nieuwe gevaren die hier on»etw:;-
feld dreigen onder do ooo-en 'e gi^n °n z;"h
daartegen te wapen én.
Gemakke'iil-er is natuurlek" d -> oórran 'q
shii'en en te doen alsof we van el d'e ver
anderingen n:e's bemerken. Maar daar
mee komen we toch n:et klaar. Want a's
w:j ons niet met de weré'd hemoe'en. dan
bemoeit de were'd zich wel m^t ons.
De schreeuwend'0 ree'a men'a Km van
bioscoop en schouwburg oefenen bun vov
icide1 ii ken invl-oed nok uit op -onze kinde
ren. Zii zien d?e platen, zii lezen d'e
opschriften eii dat al'es oefent, invloed uit
on hnn gees'. Zn zien" oók 't vro^Vike Tev°n
in de cabarets en hoorén de dansmuziek,
de gewaagde en minder gewaagde lie dies
die van daaruit naar de straa* en de werk
plaats en het kantoor worden gébracht,
•tref'en ook hun oor en worden ^°ak a's
met scherp? weerhaken geh'vHt-'Ti hnn ge--'
heugen.
Dat ziin „werkelijkheden" am-" d:- v-o
n;et uit het oog mogen ve,i:eecn. maar
"-narmee we hebVn Ie rekenen en df? ons
p'aait sen voor de vraag- wat in dezen
tijd; onder deze omstandigheden onze
fsek en roeping Is
Sommige menschep hebban 't daarmee
hee' gemakkp'ijk Er ziin pr die eenvoud'g
dp oogen dicb'kn:jpen en die omdat,ze zelf
geen gevaar zien ook geen gevaar duchten
en er zijn anderen die altijd klagen over
de s'echte tijden, over den grooten afval,
die maar één remedie we'en: de klok
van den t'jd een v'iftig iaar. temg te zet
ten.
Nu 1'i.ikf me d't. lr»a'.-!o :-!>f"(wipn van
het feit dat Imt niet mce'ijk :s ver
•an; wen,schel?ik Vooreerst ah omdat vvoe-
gp* ook- niet allps zoo mooi was al« wij
aak wcl meen"n. Onderen heK'-top mü ten
minste mper dan ee'1® vertpPi he' «e-s-
teliik en zedejiik r>e?1 van d« T.^hh'vdip he-
vorlkm" vroeger niet H-t1'1 bno<» s'o-nd.
Dronkcnschart en ontucht oefenden e°n
machtigen ;n-Ved on in d^ir kr:,i%vn": do
heliTOs.si er nol- vee1 da* to wens'-hen
■overhVt. Wé z:en nu vaak twist eri twee
dracht en gebrek aan broederrrn. m°ar
Tr'oeger was hef. al niet veel belrr Ook
teen, ahs nu, was er een vechten, niet om
fflér dienaar. Pin,,r om d-e perste e-" 'de
mees?e te z:jb. Ook toen waren er allerfel
»p zichzelf we:nig béfengriike-dingen d e
wist en tweedracht fengevolge hadden en
dfe oorzaak waren dat ook hier vaak van
een machte'oos Ohrfe'md^m Viti worden
ge«nroke.n.
Neen. maf de kfek terug te ze-'en. komen
we er riet. We moefeji onzen tijd nenmn
zooals hij is. de werkel'ikheid onder d#
oogen zien en de vraag steMen wat. er ge
daan kan worden om te behouden en ta
Tpdidon
Fr AvorfB 'ets gedaan, zeer zeker Wa
hebben onze kerken, onze schoten onze or-
gau'saties. onzp pers. We hebben onze
evangehsa'ies d'e vee? en nuttig wérk ver
richten, zooals ook nog weer bfeok uil het
feestnummer van 0° Goede Weg", dat
dezer dagen verspre'd we"d en waavjn het
lO-jarig bestaan van d° evangel-sat ie der
Geref. Kerken werd herdacht, een fe t
waarmoe ik dp jubileerenden gaarne gp.'uk
wen sch
Maa'- wat i1r bedoel fe torh nog iels an
ders. Het geld! de vraa-g hoe on*e hou
ding moet zijn tegenover den z:ch oponha-
renden tijdgeest en hoe wij op het leven,
n'ét a?feen aan de" bn?lenkant. maar nok 'f»
het centrum. :n kunnen werken cn het eert
pfervp stempel geven.
Dat is geen vraadie zoo maar even i»
oen verloren oogenV'k kan worden beant*-
woord. maa.r dit staat <o"h wel vast dat we
bij al d;t nogen nie's zulfen vermogen jxJ»
we n:et gefeérd hebben onze kn'ee.n fe bir-
gen voor den te B°tbfe'hem geboren Ko
ning, vooT Hom Wiens komst in het
vleescb we de volgende week weer hopen
■te vieren.
Ahs die b«reidhe;d bij ons gevonden
wordt, dan zullen we ook in staaf zijn de
wpre'd voor de "en Kon-inon fe eisehen n'J
onder Zijne banier tot Zijne eer te slr-j-
den.
VERITAS.
