II
Dagblad voor Leiden en Omstreken.
3128J
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ISVERTENTIE>PRIfö
[Gewone advertenliên peï regel 22lk cent
Ingezonden Medcdeefint >n, dubbel tarief,'
iBij contract, belangrijke reductie.
fiKIelne ativertontiön bij vooruitbeta
ling - van ten hoogste 59 woorden, worden
/ïïaeelïikB perdsatsfc od PW eenri -r
5de JAARGANG. - MAANDAG 20 OCTOBER 1924 - No. 1341
Bureau: Hooigracht 35 leiden - Tel. Int. 1278 Postrekening 58936
ABONNEMENTSPRIJS
i» LaUtt ei tmün Lades
waar agentsc grostlgd zijl
Per kwartaal-.f2.50
Per week 0.19
Franco per post per kwartaalf2.90
V Revolutionaire stuipen.
M Het vorig jaar betoogde een der leiders
- van de S. D. A. P., een van die mannen die
gaarne als vredesapostelen poseeren,
i ictat men moest trachten overal een sfeer
yan onrust te scheppen.
In denzelfden geest sprak zich onlangs
ook uit, de heer van Stapele, vrijgestelde
van d'e G. N. A. B. oud-lid van de Tweede
[Kamer.
„Wij moeten aldus deze moderne
-arbeidersleider tot het verzamelde post- en
telegraafpersoneel deze klassenregeering
id o stuipen op h e t 1 ij f jagen.''
Hij kwam echter van een koude
thuis.
Het syndicalistisch deel der v»
ring begon n.l. onmiddellijk de aanbevolen
tactiek in toepassing te brengen.
Een vrijgestelde van de Federatie drong
naar voren en wilde onder groot ru
moer het woord nemen.
Kabaal en gefluit, geschreeuw en ge
vloek volgden en boven het lawaai uit was
hoorbaar de welluidende stem eener twee
de Kenau.
Ten slotte bleken de bestuurders van den
modernen Bond onmachtig het geweld te
Iceeren, zij verlieten het podium en gaven
jden strijd op.
En terwijl zij en hun aanhangers heen
gingen, namen de syndicalisten de over
hand en bezetten de zaal.
Verwondering wekt di't niet.
Als een sfeer van onrust wordt gescha
pen en getracht wordt elkaar de sluipen
op het lijf te jagen, dan zijn het altijd de
uitersten dae de leiding nemen.
Vandaar daf de revolutionaire stuipen
altijd gevaarlijker zijn dan zelfs de ver
kers kunnen vermoeden.
STAR*SP*IEUWS.
Prof. Mr. J. M. Schepper.
Kaar wij vernemen, is de heer Mr. J. M.
Schepper, zendingsdirector aan de Zen
dingsschool te Oegstgeest en ex-zendings
consul, benoemd tot hoogleeraar aan de
op te richten Indische rechtshoogeschool.
De Leidsche malversaties.
Het Wkbl. van het Hecht schrijftf
Wie met eenige aandacht gelezen heeft
de verslagen van de dezer dagen voor de
Haagsche rechtbank behandelde strafza
ken, moet daarvan een droevigen, zeer
ernstigen indruk hebben overgehouden.
Wij hebben in ons land altijd groot
vertrouwen gehad in de eerlijkheid en on
kreukbaarheid onzer ambtenaren; dat ver
trouwen ontving een zwaren schok.
Wij spreken niet over de strafrechtelij
ke vragen, die bij de processen eene rol
speelden; alhuc sub judice lis est. Wij
zwijgen nu ook maar over de bij die pro-:
cessen wederom gevolgde methode om een
of meer beklaagde uit een behandelde
strafzaak als getuigen onder eede te hoo-
ren in eene volgende. Wij komen op deze
zoo hoogst bedenkelijke methode nog wel
eens afzonderlijk terug.
Wij willen nu even wijzen op den die
pen achtergrond bij al deze strafgedin
gen.
Er moet in de wijze, waarop bij den
Staat de administratie van de bouwbedrij
ven is ingericht en in de daarbij gevolgde
regelen van comptabiliteit een sterke aan
leiding liggen voor de betrokkenen om
zich aan malversaties schuldig te maken.
Wij beweren niet, dat daarin voor de
zen eene verontschuldiging kan gelegen
zijn; of en in hoeverre dat het geval mag
Sijn, zal de rechter bij de bepaling van de
strafmaat hebben te beoordeelen.
Maar ook al blijft de verantwoordelijk
heid van de ambtenaren ten volle gehand
haafd, dan blijft niettemin het feit be
slaan, dat de aan den dag getreden wan
toestanden een diepere oorzaak vinden in
de bestaande regelingen en in de daar
mee verbonden zeer onvoldoende con
trole.
Hoogere ambtenaren plaatsen hun hand
tekening op gezag van lagere, zonder dat
zij zelf de juistheid der goedgekeurde man
daten nagaan, misschien ook zonder dat
zij daartoe in staat zijn.
Voor de practijk ongeschikte en onbruik
bare voorschriften dwingen tot allerlei
kunstmiddelen, in welker gebruik eene on
middellijke aanleiding ligt tot misbruiken
en tot oneerlijkheden.
Het liigt niet op onzen weg dit nader in
bijzonderheden uit te werken, doch wel
willen wij er den bijzonderen nadruk op
leggen, dat allen, die aansprakelijk zijn
voor het laten voortbestaan van toestan
den, zooals die zijn gebleken te bestaan,
de mede-verantwoordelijkheid op. zich la
den van misdrijven, die daaruit kunnen
voortvloeien.
Het i3 dringend noodzakelijk, dat een
ernstig onderzoek wordt ingesteld omtrent
hetgeen bij de bedoelde processen is voor
den dag gekomen en dat afdoende maat
regelen getroffen" worden om de oorzaken,
de aanleiding tot misdrijven weg te ne-
men> die hier haar verderfelijken invloed
hebben geoefend'.
Bestrijding van criminaliteit moet min
der gezocht worden in do oplegging van
straffen, meer of minder zwaar, dan wel in
de wegneming van de criminogene oorza
ken, in de wegneming van de oorzaken,
waarin de misdadigheid haren grond
vindt.
Zestigjarig bestaan der Leidsche H. B. S.
Ka de rede van den directeur, Dr. van
Schalkwijk, voerde de wethouder van on
derwijs, de heer Meijnen, het woord,
aangezien de burgemeester verhinderd-
was op de feestvergadering tegenwoordig
te zijn.
Spr. herinnerde o.m. aan de economische
afdeeling der school, tot welker oprichting
de raad 14 Juli 1924 besloo-t. De schooL
heeft thans den respectabelen leeftijd van
60 jaar bereikt, maar aan versuffing door
ouderdomsgebreken of conservatisme lijdt
zij nog in geeruen deele. Zelfs onderging
ze, juist bij het sluiten van haar 60ste le
vensjaar, door de instelling van haar eco
nomische afdeeling, een sterke verjongiugs
knur, want het doel van deze economische
afdeeling lijkt werkwaardig veel op het
geen Thorbecke in 1863 met de stichting
van de H. B. scholen beoogde, namelijk
het geven van middelbaar onderwijs, dat
vooral maatschappelijk georiënteerd moest
zijn.
Spr. besloot met de hoop uit te spre
ken, dat ook in de nieuwe periode op den
arbeid van directeur, leeraren, commissie
van toezicht en leerlingen, tot heil van
stad en land, in rijke mate God's zegen
moge rusten.
Vervolgens voerden het woord de voor
zitter van de commissie van toezicht op
het M. O., wethouder Reimeringer;
Dr. K. J. B e v e r s e n. rector van het
Stedelijk Gymnasium te Leiden; dr.
M e y e r i n g, directeur der Chr. H. B. S.
te Leiden, en de heer Duyverman,
voorzitter van de H. B. S.- Ver een i ging
Entegeës, namens de leerlingen.
Dr. Beversen sprak de hoop uit, dat
de samenwerking tusschen H. B. S. en
gymnasium steds zal voortduren en bij
uitte do beste wen3chen voor den verde
ren bloei van de H. B. S.
Dr. Meyering zeide, dat, als de
zoo voortreffelijke gemeente H. B. S. niet
zoo voorspoedig zou zijn opgegroeid
want zij heeft een goeden naam ook de
Christelijke H. B. S. in windselen zon zijn
gebleven. Spr. zeide verder, dat directeur
en leeraren er trotsch op kunnen zijn, dat
zoo talrijke ouders hun kinderen aan hun
zorg toevertrouwen. Hij besloot met den
wensch ,dat nog tal van jaren over deze
H .B. S. met dezelfde geestdrift zal wor
den gesproken, als tot dusver is geschied.
Tenslotte bood de heer S t e y n s na
mens den oud-leerling J. O. J. Drucker,
een bekend kunstverzamelaar, den direc
teur een mooie ets in lijst aan, welke de
heer Drucker reeds bezat, toen hij nog
leerling van deze H. B. S. was.
Do voorzitter van de feestcommissie, ir.
Driessen, deelde hierna mee. dat aan alle
reünisten een herinneringsmedaille zal
warden uitgereikt.. De leerlingen hebben
reeds zoo'n medaille gekregen.
Kadat vervolgens het schoolgebouw
was bezichtigd, werd in extra edectrische
trams gereden naar het vroegere schoolge
bouw aan de Pieterskerkgracht.
Hierna volgde een gezellige bijeenkomst
in den Burcht, waarna een tweehonderd
oud-leerlingen, leeraren enz., o.w. oud-mi
nister Treub en generaals Ophorst en
Stuten, zich vereenigden aan een feest
maaltijd in de SltadsgehoorzaaL
De stemming was er uitmuntend, en de
voorzitter der feestcommissie de heer ir.
G. L. Driessen constateerde terecht, dat
er in d'e feestviering een zekere climax
zat. De rij van sprekers werd geopend
door den burgemeester jhr. mr. dr. N." C.
de Gij solaar, die een geestige speech
hield, die door de aanwezigen bantwoord
werd, met heb bekende: ,.Er is maar ééne
goeie Leiënaarl"
Voorts voer nog het woord de generaal
Stuten, prof. dr. F. K. L. Sluyterman,
prof. dr. R. van Romburgh, dr. G. H,
Coops, inspecteur van het M. O., de leer-
aar B. M. Noach. die hulde bracht aan
zijn oud-collega's de heeren Werkman,
Draayer en Josselin de Jong, de kapitein
ter zee Quant, die een dronk wijdde aan
de coëducatie, en op de aanwezige oud-
meisjes-leerlingen, die er zijn tijd gelukkig
misschien nog niet waren „anders was
spr. vast niet geregeld overgegaan", de
generaal Ophorst en de oudste réimiste
mej. dr. Steenhauer. Een troepje oud-leer
lingen wist na eiken spreker een toepas
selijk lied te vinden, wat zeker de stem
ming verhoogde.
Tot slot was er een feestavond in de
StadsgehoorzaaL Daar werd o.m. een re
vue vertoond, voorstellende -de Leidsche
H. B. S., door oud-leerlingen en leerlin
gen van deze H. B. S.
Anti-Rev. Propagandaclub.
Aan heb jaarverslag van de A.-R. Prop.
Club „Dr. Kuyper" te Leiden, uitgebracht
door den secretaris den heer J. Mulder,
waarvan wij Donderdag melding maakten
is het volgende ontleend:
Het afgeloopen club jaar heeft zich door
de reorganisatie van het vorig najaar
sterk van de vroegere clubjaren onder
scheiden. Immers hield de club zich vroe
ger uitsluitend bezig met het bestudeeren
van onze A.-R. beginselen en kon dus van
haar werkzaamheid van buiten af weinig
of niets worden gezien,- na die reorganisa
tie welke door verschillende omstandighe
den was noodzakelijk geworden zag de
club aan haar bovengenoemde werkzaam
heid toegevoegd: het voeren van de pro
paganda voor onze beginselen naar bui-
tn, in 't bijzonder in verkiezingstijden. De
vroegere Organisatie" die voor het prac-
lische werk zorgde was ineengevallen en
het bestuur der K. V. had tijdelijk de lei
ding der verkiezingswerkzaamheden in
handen genomen. Doch dit was een nood
toestand en ook in het oog van de K.V.
niet het ideaal, zoodat op de vorige jaar
vergadering van onze club kon worden me
degedeeld dat het bestuur der K.Y. het
plan had opgevat een nieuwe oi'ganisatie
in te richten en ter bereiking van dat
doel met onze club zou overleggen. Een
contract van samenwerking tusschen K.Y.
en Prop. Club kwam tot stand.
En nu, terugziende op de campagne die
achter ons ligt. kunnen wij over veel te
vreden zijn en God danken voor zijn hulp,
die ons in menig opzicht deed slagen.
Wij mogen aannemen dat het vrij talrij
ke bezoek waarin onze vergaderingen zich,
vergeleken bij vroeger, mochten verheu
gen voor een niet gering deel is te dan
ken aan een vasten maandelijkschen verga
dertijd. In 't geheel werden 6 leden-verga
deringen en 3 bestuursvergaderingen ge
houden. De voornaamste onderwerpen wel
ke behandeld werden, zijn de volgende: 1.
Onze verhouding ten opzichte van de
Staatk. Ger., 2 Anti-revolutionair en Chr.
Historisch, 3. De Herv. Ger. Staatspartij.
Wat het practische werk betreft, in de
maanden Januari en Februari van dit
jaar zijn de leden er op uitgetogen om gel
den bijeen te brengen tot sterking van de
kas der K.V.. een werk dat met succes
bekroond werd. Op het programma voor
de komende campagne staat oa. de vor
ming van een „Strijdkas", door het innen
van maandelijksche bijdragen van de
Leidsche A. Ren gedurende 6 maanden,
Jan.Juni 1925.
Van de Beeldengalerij" werden door
colporteurs ruim 200 stuks geplaatst.
De voornaamste, de administratieve ar
beid werd opgedragen aan een afzonder
lijke commissie, die een geheel nieuw sy
steem in elkaar gezet heeft, dat in hoofd
zaak hierop neerkomt, dat alle kiezers,
welke zooals men weet vroeger in losse
cahiers onder beheer van 41 verschillende
bureau-hoofden, straatsgewijs werden ver
zameld, nu door middel van het kaart
systeem in een kast verzameld worden,
waarbij voor elk gezin een kaart gebruikt
wordt.
Dit systeem heeft verschillende voordee-
len waarvan de voornaamste wel deze zijn:
dat belangrijke gegevens omtrent de kleur
der kiezers niet meer kunnen verloren
gaan door het zoekraken van een of meer
bureau-lijsten, zooals vroeger helaas maar
al te dikwijls het geval was en 2e. dat niet
meer enkele weken voor de verkiezingen
©en groote administratieve rompslomp in
den vorm van 41 bureaulijsten in orde ge
maakt moet worden, aangezien het plan
der commissie is. om zoodra do kaarten-
kast in overeenstemming gebracht is met
de laatste kiezerslijst, do stratenlijstjes
uit te schrijven waarop gewerkt kan wor
den an deze kant en klaar aan de werkers
uit te reiken.
Deze commissie heeft gedurende den zo
mer niet stilgezeten maar is er in geslaagd
op enkele bureaux na die nog in bewer
king zijn, de 33000 Leidsche kiezers op de
kaarten ovêr te brengen. Ook is reeds een
aanvang gemaakt met het kleuren der
'kiezers op de kaarten aan de hand van
gegevens uit de opgehaalde bureaulijsten.
Met de voltooiing van dit werk zullen nog
wel enkele weken gemoeid zijn doch in elk
geval is het werk zoover gevorderd dat
het zwaarste gedeelte als achter den rug
liggend mag worden beschouwd.
Laat mij dit korte overzicht van het
werk in het afgeloopen jaar mogen beslui
ten met de bede dat God ons ook in het
komende jaar, dat zooveel van ons vragen
zal, kracht geve en sterk make om ons
werk te doen en Hij dat werk met Zijn
zegen krone en het uitspreken van den
wensch dat wij allen aan het werk mo
gen gaan met geen enkele andere bedoe
ling dan alleen: de bevordering van de
Eere van den Kaam van onzen God en
het getrouw en ernstig volvoeren van do
plicht door Hem ons op de schouders ge
legd.
Een Chr. voetbalclub.
Naar wij vernemen, worden hier ter
slede pogingen aangewend om te komen
tot de oprichting eener voetbalclub voor
jongelingen van christelijke huize.
Tot dusver bestond een dergelijke club
wel in Voorschoten, Katwijk en andere
plaatsen in de omgeving, maar nog niet in
Leiden, 'b Gevolg was, dat velen, die daaï,
eigenlijk niet hoorden, zich schaarden,
onder het vaandel der neutrale clubs. Die
heeft zijn ernstige bezwaren, o.m. wijl do
Zondag er mee gemoeid is.
Laten daarom allen, die het voetbalspel
beoefenen, of beoefenen willen^ zich opge
ven bij den heer J .Bronsgeest, Maurits-
straat 9 alhier, en mogen de aangewend©
pogingen met goeden uitslag bekroond
worden.
De Morschweg.
Aangevangen is met de opruiming der
tuintjes aan de Noordzijde van den
Morschweg ter uitvoering van het reeds
eenigen tijd geleden genomen raadsbesluit
Nu de sloot nog voor het voormalig
Hospitaal en het bruggetje verbreeden!
Dan is de geweldige S-bocht ook uit den
weg.
Inbraak.
Hedennacht tusschen half 8 en 1 uur,
tijdens afwezigheid der bewoners, heef*
men zich vermoedelijk met een valschcn
sleutel toegang verschaft tot den winkeé
deT firma Rod bard in de Donkersteeg ai
hier.
Naar voorloopige schatting werd vooi
pl.m. f 8000 aan gouden en zilveren rin
gen armbanden etc. ontvreemd.
Verzekering dekt de schade.
De politie stelt een nauwkeurig onder
zoek in.
In de Stedelijke Werkinrichting zijn
opgenomen in de week van 1218 Octo
ber 185 volwassen personen en 12 kinde
ren; totaal 197 personen.
Zaterdagavond werd in do Donker
steeg een oud heerenrijwiel onbeh'j,rd
aangetroffen .Een der bewoners heeft 't
binnengehaald; inlichtincen vera"hr.ft do
politie.
BINNENLAND
DE AMB7ENAAKo-iALARISSEN.
Kan op meevallers?
Den laatsten tijd zegt de Stand., deen
allerlei geruchten, in verband met de nieu
we salarisregeling, de ronde.
Die geruchten verwekken onrustméér
dan noodig is.
De cijfers toch, waarop het publiek ver
gast wordt, verdienen, naar men ons van
bevoegde zijde meedeelt, geen vertrouwen.
Het is mogelijk, waarschijnlijk zelfs, dat
die cijfers wel eens gestaan hebben in een
o n t w er pjegcling, maar dat was clan
vóór de schaaf er overheen was gegaan.
Laat men dit alles vooral bedenken,
waar getracht wordt het personeel tot on
beraden stappen over te halen. Het is a 1-
tijd verkeerd aan zulk een aandrang ge
hoor te geven, maar hoe erg zou het zijnt
indien men in een oogenblik van verhit
ting iets had gedaan waarvoor later blij
ken zou geen enkele grond te hebben be
staan. Terwijl men niettemin de gevolgen,
van onberaden handeling zou hebben te
dragen.
Wij raden ieder, zijn maar bic
nen te houden, tot de Regeering met hare
regeling gereed is en die publiceert.
En der Rcgeering zouden we willen ad-
viseeren: wacht daarmee geen uur langer
dan onvermijdelijk is.
Juist omdat, naar wij vernamen, die re
geling heel wat beter schijnt te zijn dan
de agitatoren willen doen gelooven.
De „Res.bode" schrijft: Naar aanleiding
van, verschillende berichten in de bladen,
over besprekingen met en van Kamerleden
over de salarisactie, vernemen wij uil ab-t
sohiut betrouwbare bron het volgende:
In de katholieke Kamerfractie heerscht
bij de groote meerderheid der leden ern-
stige ontstemming over de sa^arispolitiek
FEUILLETON
De Zegepraal van het Kruis
13)
Daarop vatte hij weder zijn sterrekun-
digen arbeid op, en vergat weldra, dat hij
hierin was gestoord geworden.
Wanneer echter de gedachte aan Mirjam
hij hem opkwam, dan fronste hij de wenk
brauwen, en mompelde hij luid genoeg
dat men het hooren kon: „Dwaasheid".
Men zou gezegd hebben, dat hij door een
plotselingen angst werd aangegrepen, dien
hij door onverschilligheid trachtte te ver-
idrijvem.
Men kon niet lang boos blijven op Men-
dez, wanneer men door hem berispt was;
want aan al zijn meesterachtige gestreng
heid paarde hij zulk een warmen en trou
wen ijver, daar waar hij zich als een
yriend uitgaf, dat het onmogelijk was, hem
aiet te waardeeren en te achten, en bij zij-
2ie edelmoedige belangeloosheid ongevoelig
ie blijven.
Even als een aartsvader in de dagen
tan ouds waakte hij over het huisgezin
>an Imlah, alsof het zijn eigen gezin ge
feest was; en ofschoon reeds zestig jaren
had, had hij nog eene hui ten gewone geest- i
Tracht. f
i Weinigen konden hem met onverschillig
heid beschouwen; want ofschoon zijn ge
laat door den ouderdom gerimpeld en ver
magerd was, zoo boezemde hij echter zelfs
aan hen, die het meest geneigd waren hem
te verachten, nog ontzag in.
Zijne zwarte oogen waren bijna geheel
bedekt door de lange en dikke wenkbrau
wen, die ze overschaduwden.
Hij had grijg haar, en zijn lange, punti
ge baard gaf aan zijn gelaat een uitdruk
king van gestrengheid bn geestkracht, die
z:jn achtbaar voorkomen niet weinig ver
meerderde.
Inmiddels had Mirjam, verheugd over
hare zending, zioh naar het dal gespoed,
en bevond zich weldra voor do deur van
het kleine witte huisje, dat zij zoo dik
wijls gcwenscht had binair, te treden.
Doel' nu stond zij stil, als overlegde zij
bij zichzelve hoe zij zich best verontschul
digen zou over dit onverwacht bezoek;
want zij had wel zooveel van Mevrouw
Sluart gezien, om zich overtuigd te houden,
dat zij tot een hoogeren stand behoorde
dan dien. waartoe z:j nu vervallen was;
en in zulk ren lotswisseling zal een kiesch
gevoel zelfs den schijn van indringende
nieuwsgierigheid trachten te vermijlen
Mevrouw Stuart redde haar echter spoe
dig uit de verlegenheid, want zij was zelf
bezig om haar aardig zijkamertje op te
ruimen; en toen zij Mirjam zag, ging z»j
haar tegemoet, beantwoordde hare vragen
aangaande Jessie, en zeide haar dat zij
nog zeer ziek was; want ofschoon de ma
zelen over waren, zoo hadden zij echter
eene ontsteking in de borst achtergelaten,
die zeer gevaarlijk kon worden.
Hier kwamen de arme moeder de tranen
in de oogen maar zich terstond geweld
doende om hare gevoeligheid te bedwin
gen, voegde zij er bij dat het wel wat veel
gewaagd was. Miss Durvan uit te noodi-
ger in een huis te komen, waar zoo kort
geleden de mazelen geweest waren.
Mirjam antwoordde, dat zij geen besmet
ting vreesde, daar zij zo reeds gehad had,
en dat zij gaarne do kleine zieke zien zou,
indien zij wel genoeg was om haar te ont
vangen.
Mevrouw Stnarl bedankte haar voor de
belagstelling, dit zij voor haar kind be
toonde; zij bood Mirjam een stoel aan, en
verliet de kamer, om te zien of Jessie wak
ker was, i
Z:j k:?am weldra terug, en verzocht
Mirjam haar te volgen, waarop zij haar
langs een smallen wenteltrap naar eene
zeer nette kamer geleidde, waar Jessie in
haar wit ledikantjc lag.
Naast haar bod zat een jong meisje, met
een Bijbel op haar schoot, waaruit zij haar
scheen voorgelezen te hebben.
Zij stond op toen Mirjam de kamer in
trad, en terwijl zij het gordijn ophaalde,
opdat men de zieke beter zou kunnen zien,
vroeg zij Jessie vriendelijk of het l'icht
haar ook hinderde?
Jessie schudde met het hoofd, en vroeg
of men haar wat op wilde lichten, terwijl
zij hare zuster tevens vriendelijk verzocht
naast haar te komen zitten, opdat zij met
het hoofd tegen haren schouder zou kun
nen leunen, alsof zij bevreesd was, dat
Helena zich uit beleefdheid voor de vreem
delinge zou verwijderen.
Mirjam, die s'echts weinig van ziekte
gezien had, kon nauwelijks" hare verwon
dering verbergen bij het gezicht der treu
rige verandering, die het korte tijdsverloop
van ééne maand op het s^ioone gelaat van
dit kind veroorzaakt had, dat zij in al den
bloei der gezondheid en vroolijkheid had
zien spelen.
En evenwel zag zij er nu nauwelijks
minder gelukkig uit, want een zachte glim
lach op hare ingevallen wangen, en hare
•blauwe oogen drukten evenveel vrede uit
als bij de dartele vroolijkheid op den dag
van hel Meifeest.
Het lijden had eer nu eene zekere uit
drukking van zachtheid en ernst aan ge
geven, terwijl de koortsgloed een blos op
hare wangen gebracht had, zij had veel
overeenkomst met eene roos, die bij do ge
ringste aanraking dreigt te ontbladorpn
Het liefhebbend hart van Mirjam r'
te een zucht op het gezicht van dit
dat reeds in den morgenstond van haar le-»
ven scheen weg te kwijnen.
Daar zij vevenwel vreesde, hare ontsteld
tenis aan de zieke te laten blijken, betuig
de zij haar eenvoudig hare deelneming, gaf
haar de vruchten dit zij had medege
bracht, en hoopte dat zij spoedig hersteld
zou zijn.
Jessie sloeg hare kwijnende oogen op
en glimlachte, terwijl zij Mirjam half ver-4
legen hare hand toereikte, ten teeken van
dankbaarheid, waarop zij met eene zwakke
slem antwoordde: „Ja als het God be-»
haagt, zal ik beter worden!"
„En zoo niet, lieve kleine!" riep Mr jam
vurig uit, dan hoop ik dat gij in vrede in
Abrahams schoot rusten moogü"
,,Ik zou liever in den schoot van JezuB
rusten," antwoordde het kind in haren,
eenvoud; daarop hare zuster met teedor-i
heid aanziende, voegde zij er bij: „want
Christus zal de kleine kinderen niet van
zich slooten niet waar, Helena? ik behoefi
dus niet bang te zijn om te sterven."
„Neen, mijne Jessiel" zoide Helena teej
dor, ,want derzulken is het koninkrijk dej;
hemelen, en al wie nederig tol Hem komtj
die zal Hij geenszins uitwerpen."
V vol-d.T
