luweLeifaMoiiril Tweede Bladj Woensdag 28 Mei 1924 „Opdat Hij alle dingen vervuilen zou". (Hemelvaart). Die nedergedaald is, is de zelfde ook die opgevaren is ver boven alle de hemelen, op dat Hij alle dingen vervullen zoude. Efeze 410. Kunnen we bij Jezus' hemelvaart een loflied aanheffen? Kunnen we blijde zijn als onze Zaligmaker van ons scheidt om niet weer te keeren? Zullen we dan niet liever luid een klaagzang weenien bij dit drr c vaarwel en om Zijn groot gemis? Dat we Zijn hemelvaart toch niet alleen naar den schijn beoordeelen, doch het we zen ervan grijpen mogen! Dan leert ge in zien dat Zijn heengaan ons r.iet verarmt doch buitengewoon verrijkt. Door Zijn hemelvaart worden we niet van Hem be roofd, doch krijgen H^m dan pas in vol len zin. Hii laat ons dan niet ledig ach ter, maar Hij gaat dan heen „opdat Hij alle dingen vervullen zou." Als Hij toch den hemel der hemelen bin nenschrijdt, legt de Vader Hem den ko ningsscepter in handen, ontvangt Hij de heerschappij, wordt Hem gegeven alle ni£icht in hemel en op aarde. Hij gaat dan alle dingen vervullen, n:'et in bloote aan wezigheid, in stille tegenwoordigheid, doch anet Zijn Middelaarskracbt en Middelaars- heerlijkheid. Zoo vervult Hij dan den h e- m e 1 met Zijn Majesteit dat alle engelen on gezaligden zich voor Hem nederbui- gen en Hem eere geven. Zoo vervult Hij clan de a a r d e-, dat z;j met al wat op haar zich beweegt en leeft onderworpen is aan Zijn voeten. En, Hij treedt met Zijn hoog gezag den dood tegemoet, bedwingt diens iyrann'e en verlost zielen uit z'jn geweld, opdat Hij juist voornamelijk deze vervul len zou. Vervullen! Want door de zonde is. uw ziel zoo akelig leeg geworden, van alle goeds beroofd, vervuld met het ■jegatieve bez't van zonde en schuld, vijandschap en vloek. Ten hemel gevaren nu Ï3 Christus opdat Hij vanuit de hoogte over het henielsch heiligdom over de lengte en breedte der aarde de ongerecht'gheid van zondaren bedekken zou met Zijn gerechtigheid; aan Uw hart vrede zou geven in de verzoen1'ng met God; zaligheid aan uw ziel doe sma ken; u sterkte verleene voor alle geestelij ke en natuurlijke zaken, waartoe u de kracht ontbreekt; in u wekke kinderlijk vertrouwen op uw hemelschen Vader; u siere met alle christelijke deugden (vs. 2 en 3); in leven en .sterven u rust bereide; kortom, uw hart vervulle met Zichzelf en alle zaligheid die in Hem is. Dat is de kostelijke vrucht der hemel vaart. Maar wie niet op deze wijze door Jezus vervuld wordt, die is, hoe vol ook in an dere opzichten, hoe vervuld ook met al lerlei, toch niet anders dan leeg, zoo schrikkelijk leeg. Doch als ge vervuld zijt door Jezus, dan zijt ge vol. lieht alles, al moest ge voorts ook alles derven. -Een krachtig, heerlijk voorbeeld daar van vinden wc al dadelijk bij de hemel vaart in Jezus' discipelen. Tevoren misten z'j zoo dikwijls de ware vreugde; en voor al als Hij over Zijn heengaan sprak, ver vulde droefheid hun hert. Hoe moest die droefheid dan wel niet uitbarsten in tra nen toen Hij werkelijk heenging! Maar, terwijl Jezus heengaat, heft Hij Zijn han den op en zegent hen (Luc. 24:50), dan vervult Hij hen met Zichzelf. En het on middellijk gevolg is; „zij aanbaden Hem en keerden weder naar Jeruzalem met groote blijdschap en zij waren te allen tij de _^n den tempel, lovende en dankende Golr^ (vs. 52, 53). Dan ziet ge dat Jezus' hemelvaart geen verlies brengt, maar heer lijke winst is, want dat Hij dan de Zijnen met Zichzelf vervult als nooi't tevóren. Als het Jezus behaagt u aldus te vervul len, wordt gij bezield door hemelsclie kracht. Dan gaat ge, dan gaat de kerk des Herren, vooruit, van kracht tot kracht, tot alle volheid van Christus. Maar als Hij niet vervult, dan is er terstond bij u gees telijke achteruitgang, verflauwing, inzin king met leege, verdorde, .doodsche ziel. Wie moet hier niet klagen over zichzelf? FEUILLETON EINDELIJK VEREENIGD. id „Ik weet het niet; het.kan zijn dat de apostelen zich vergist hebben; het kan Dole zijn dat de tegenstrijdigheden slechts schijnbaar zijn. Ik weet het waarlijk niet." „Ik beklaag u," if'.So Serge, „want op den een of anderen dag zal de grond u n t zinken. Er volgde een pijnlijk stilzwijgen. „Ik vind, lieve, dat het niet passend is ilat een jongmensch van Batourines leef- 'fcjd aldus de de.s leest aan een priester," beide de oude dame op de kanapé tot. Na- thalie. - ^Vooral niet aan zulk een uitstekend ui en sch als vader D.iakonof," antwoordde Nathalie. Anna Kirilovna haastte zich te zeggen: „Wat zal men zeggen? Batourine heeft niet goecl nagedacht; het is .jeugdige on bezonnenheid." „Dat is kras!" fluisterde de officier Ka- tinka in het oor. „Ik wist, niet dat Batou- ?ine talent had voor redetwisten. Dat gaat hem handig af. Hij heeft dien armen va der Diakonof met zijne vraag "duchtig in het nauw gebracht." O, zie dan nog eens op tot den fen hemel varenden Jezus. Hij is opgevaren, „opdat Hij alle d'ngen vervullen zou." „Opdat!" Dat is het doel. Dat wil Hij het ook voor u laten zijn. Hij veroorlooft u tot Hem te komen opdat Hij ook u vervulle, steeds weer, steeds meer. Als gij daarom tot Zijn genadetroon nadert, doet gij geen verbo den ding, doch een echte hemelvaartsdaad,. viert gij op aarde liet rechte hemelvaarts feest, En a's Hij dan uit Zijn volheid u vervult, zal Hij ook uw „hart en mond vervullen met Zijn vreugd" tot den lof psalm: „Al wat Gij wrocht, zal juichen tot Uw eer; Uw gunstvolk zal verblijd U zeegnen, Heer En roemen van Uw koninkrijk, Uw macht, Uw heerlijkheid en Goddelijke kracht." S. B. KEKK El SCHOOL NED. HERV. KERK. Beroepen. Te LunterenK. J. v. d. Berg te Amersfoort. Aangenomen. Naar DreruptG. Nuis te Noordwolde (Gr.); naar Wilnis: J. D. van Hof, cand. te Harmeien; naar Helder (toez.): W. A. F. van Dijk te Lo- bith. Bedankt. Voor Huizen: S. van Dorp te Utrecht; voor Willige-Langerak, Hage- stein, Bleiswijk en Goudrïaan-Ottoland: J. D. van Hof, cand. te Kar melon. GEREF. KERKEN. Beroepen. Te Apeldoorn (2de maal) P, C. de Bruijn te Oudewater; te Brou wershaven: P. de Feijter, cand. te Axel; te Middelburg (3de pred. plaats): R. Ham ming te Doorn; te Lemmer: J. H. Kuiper te Winsum; te Naar den: J. Oosterveen to Wilnis; te Opeinde-NijegaH. R. Pel te Stadskanaal. Bedankt. Voor Oldelverk: A. J. Bou- ina te St. Jacobi Parochie. CHR. GEREF. KERK. Bedankt. Voor Oud-Beijerland: P. de Groot te Rotterdam. GEREF. GEMEENTEN. B e r o e p e n. Te WerkendamA. de Blois te Vlaardingen. Bevestiging, Intrede, Afscheid. D s. H. H o g e n d o o.r n, gekomen van Vlaardingen, deed Zondag intrede bij de Chr. Geref. Kerk té Bunschoten met een predieatie over Ef. 3: 10, na des mor gens bevestigd te zijn door Ds. G. Mole naar van Baarn, die 2 Cor. 5: 20 tot tekst had gekozen. Gezongen werd op zijn ver zoek Ps. 138: 1. Daarna kreeg ouderling Smit van Baarn het woord namens de classis Ulxecht.' Tenslotte sprak Burge meester Beselaar, die met de beide Weth. aanwezig was. D s. J. S i j b e s m a hoopt 24 Juni a.s. afscheid ie nemen van de Geref. Kerk van Buruin, en 6 Juli d.a.v. intrede te doen ie Dedemsvaart, na bevestigd te zijn door Zijn vader, Ds. G. Sijbesma, emeritus-pre dikant. Prof. Hugo de Vries. Naar wij vernemen is aan professor Hugo de Vries door de Berlijnsche Land- wirtschafts-Hochschule het eeredoctoraat verleend. Van deze onderscheiding, de achtste van dezen aard, welke onzen beroemden land genoot te beurt valt, zal prof. Bauer, die eerlang ons land komt bezoeken den te Lunteren wenenden oud-hoogleeraar offi cieel mededeeling komen doen, Dr. Dijk over het tooneel. In „De Reformatie' publiceert D*\ K. Dijk, Geref. predikant te Den Haag zijn lede: „Het dogmatische indifferentisme onder de jongeren". In art. IV lascht hij een opmerking over het tooneel in, om een. noot daarbij te voegen: „Over de bekende tooneelkwestie schreef ik liever niet. Mijn standpunt tegenover het tooneel heb ik uiteengezet in no. 7 van dezen jaargang. Ik heb dit bezwaar tegen de tooneeluitvoering, dat de zonde, neen niet beschreven, niet verteld, niet door het woord weergegeven, maar plas tisch uitgebeeld en gedaan wordt, De spe lers moeten zich dus ook de zonde inden ken, en dit zijn voor mij niet toelaatbare dingen. Bovendien is het tooneel m.i. ook om deze reden niet aannemelijk, dat een christelijk tooneel tot de practische on mogelijkheden behoort. Gebed en religieuse strijd b.v., die toch een zeer voornaam ele ment in 't Chr. leven vormen, kan men niet op het tooneel brengen. Dat zijn geen din- „Er is genoeg geredeneerd!" zeide de heer Marline plotseling met krachtige stem. „Speel ons iets. voor, Annette Pavlov- na," voegde hij er bij, zich* tot een lang meisje richtende, dat naast Mila zat. De aangesprokene begon met eenige plichtplegingen te maken, zette zicb ,ver- volgens aan de piano, en -speelde zonder uitdrukking een moeiélijk stuk. „Annette," zeide Mila, toen de jeugdige pianiste opgestaan was, „wilt gij een kijk je nemen van onzen boom?" Annette nam de uitnoodiging gretig aan, en Nikolaas liep vooruit, om de deur van de dessertkamer wijd open te zetten. „Bravo!" riep de beer Larsky, de offi cier. „Wij gaan ey ook heen. Wie gaat met ons mee?" Nathalie en twee of drie andere dames volgden hen. „Mag ik u vergezellen?" vroeg Serge. „Zeker," zeide Nathalie, „gij zult zien dat de slingers, die gij ons op dien avond hebt helpen vervaardigen, een zeer goed effect maken." In de andere kamer gekomen, waren al len verwonderd over den denneboom, die zich' zegevierend in liet midden der ka mer verhief. „Er ontbreekt nog een engeltje in den top," merkte. Larsky aan. „Hier is het," zeide Mila, „wij hebben het nog niet kunnen vasthechten." gen om na te doen. Ieder zal zioh daaraan stooben^ en zoo blijft heb christelijk leven als vanzelf buiten dit terrein staan. Nu voert men! hiertegen wel aan, dat dan alle declamatie, ook in de prediking, te veroordeelen is, doch men' vergeet dan twee dingen. Ten eerste is deze declamatie enkel spreken en niet doen, en ten tweede moet bij het vertolken van specifiek on heilige en heilige dingen de voordracht uiterst sober zijn met zoo weinig mogelijk mimiek. Eindelijk meen ik nog dit te moeten op merken, dat juist op het terrein van het tooneel de grenzen zoo moeilijk te trek ken zijn, dat onttrekking m.i. geboden schijnt. Laten degenen, die geen princi- pieele bezwaren hebben, bedenken, dat ons ook het offer geboden is, en dat een christen in zijn religie onnoemlijk rijk is, en hem voorts wacht de nieuwe aarde met de volkomenheid der schoonheid. Wat de bewuste tooneeluitvoering be treft, neem ik niet geheel voor mijn reke ning alles wat en de wijze, waarop de din gen gezegd zijn. Wel sta ik materieel ge heel en al aan de zijde van hen, dit het gebeurde betreuren. Het bedroeft mij èn om de studenten èn om onze Vrije Universiteit, die onder al deze dingen meer schade lijdt, dan wij vermoeden. Ik ben er zeker van, dat, indien de s t u- de n te li, die de bekende motie hebben gepubli ceerd, beseften, hoeveel kwaad z ij onze h o o g e- school berokkenen, z ij h u u getuigenis achterwege hadden gelaten. Er is in de verdediging van het tooneel zooveel jammerlijk bravour, dat geen reke ning houdt met ons Gereformeerde tolk, van welks liefde en sympathie de V. U. afhankelijk is. Korte preeken bij warm weer. De predikant Louis G. Buchanan heeft aan de deur van zijn kerk in Redcliffe- garder.s-, South Kensington S. W. een schrijven bevestigd, waarin wordt mede gedeeld, dat hij met warm weer slechts kort zal preeken, Daar hij meent, dat do menscben in den zomer graag nog een eindje omkopen bekort hij den geheelen dienst. Zijn preek zal niet langer duren dar een kwartier en zal een onderwerp behandelen, dat in overeenstemming is methet seizoen. CM Uit hal Sociale Leven HET CONFLICT IN TWENTE. Profiteert hei N. V. V. van de ellende der arbeiril&rs? Onze Rotterdammer bevat een beschou wing over de staking in Twente, waarin o.m. betoogd wordt, dat de strijd in de textielindustrie een winstgevend zaakje is voor het N. V. V. Men is blijven staken om aan geld te komen, zooa's de Chr. organisaties terecht in hun strooibiljet hebben bekend ge maakt. Nu "heeft Slenhuis dit op een meeting, die de vorige week op het „Zwik" is ge houden, ten. sterkste ontkend. Hij he,weer de dat het N. V. V. voorioopig iedere week niet meer dan 4 a 5000 gulden op liet con flict kan toeleggen. Iii de eerste week van de staking heeft de steunbeweging f22.000 opgebracht en er is f 26 000 uitgekeerd, aldus de roode dictator. En volgens zijn zeggen bedroeg de steunopbrengst in de tweede week f29.000, terwijl de steunuitkeering f 32.500 bedroeg. Daar houd je niet van over, merkte de „groote" man leukweg op en het goedgeloovig publiek brak in een da verend gelach uit. Wanneer wij nu de pbrengst van die beide weken na 5 Mei samentellen, komen _wè tot een bedrag van f 51.000.^ Wanneer we echter „De Strijd", het or gaan van het N. V. V. (waarvan Stenhuis hoofdredacteur is), van j.l. Zaterdag op slaan, zien we daarin de verantwoording der steungelden van 3 tot en met 16 Mei. We verwachten natuurlijk een eindop- brengst van f51.000 te zien, doch tot onze groote verbazing lazen wetotaal f 89.038.30 h>, een overtuigend bewijs, dat Stenhuis op bedoelde meeting grove leu gens verkondigd heeft. Hij beweerde dat er op het fextielconfllct geld bijgelegd moet worden, doch in wer kelijkheid blijkt, dat het N. Y. V. de stakende textielarbeiders ge bruikt om geld t e v e r d i e li e n. In totaal is naar zijn beweren in de be doelde weken uitgekeerd f58.500, terwijl „Geef het mij," riep Serge, en met één sprong hij op eeno tafel. „Ik bid u,-geef mij een eindje-ijzer- draad." Een oogenblik later wiegde het engeltje sierlijk op vergu'lde vleugels door de lucht. „Bravo!" riep Larsky. „Het is jammer, Batourine, dat gij te zwaar zijt om er uzelven aan te hangen, want van die hoog te 7-oudt gij ons arme stervelingen op uw gemak kunnen bepreeken en zegenen." „Ondeugd, die gij zijt," zeide Katinka. Toen de boom aan alle zijden bekeken was, trok 'het gezelschap zich terug. Maar Batourine vond nog altijd, iets om vast te hechten, of te verplaatsen, en Mila hield liet bindgaren; dit duurde zoolang dat zij eindelijk alleen hieven. Hierop had Serge het aangelegd. „Ludmila Andrevna," zeide bij zonder tijd te verliezen, „ik wachtte slechts op een gunstig oogenblik, om u eene zaak me de te deelen, die u evenezeer aangaat a!ls mij." Mila keek hem half verlegen half ver wonderd aan. Hij naderde het jonge meisje en zeide met zachte stem: „Gij weet dat Ik nog niet met uwen vader gesproken heb; dat komt omdat ik gewacht heb, eene positie te kun nen aanbieden, die uwer meer waardig is. Welnu gisteren is mij een eerepost er meer dan f 89.000 ingezameld was. Het N. V. V. heeft dus in die twee weken r u i m f 3 0.0 00 verdiend aan de ar beiders, die het in staking gedreven heeft. En dan valt het wel gemakkelijk om op die meeting te vertellen dat er een luttel bedrag aan steun meer zal worden uitge keerd. De domme massa juichte echter en be greep niet dat ze door Stenhuis c.s. uitge buit werd om geld voor het N. V. V. te ver dienen. Chr. Spoor- en Tramwegpersoneel. De Prot.-Chr. Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel in Nederland in „Tivo- li"Iftudt te Utrecht zijn 19e algemeene vergadering. Aan. de jaarvergadering ging gisteren een bidstond vooraf, waarin voorging Ds. Thr. J. L. A. Martens van Sevenhoven, Ned. Herv. pred. te Utrecht. Te 12 uur opende de voorzitter, de heer J. Augustijn, van Zwolle, de drukbezochte vergadering. Tn zijn openingswoord rele veerde spr. de gesohiedenis van art. 36 van het reglement dienst voorwaarden bij de spoorwegen en de voor het personeel ingetreden verslechteringen. Spr. wekte op, om ook in dagen van malaise trouw te blijven aan de banier der Chr. vakbewe ging (applaus.) Aan het jaarverslag van den secretaris, den heer J. Eijkelboom, van Utrecht, out- leenen we, dat 1923 in het teeken van strijd en groote actie stond. De Bond leed een verlies van 500 leden en heeft nu nog 4134 leden. 9S8 leden moesten afge schreven worden. Het aantal afdeelingen klom van 128 op 130. De leden zijn over 9 vakgroepen ver deeld. 314 leden beliooren tot het tramweg l'S-sor.eel en de rest tot het spoorwegper soneel. Het verslag maakt melding van niet minder dan 324 bij de directie der spoorwegen ingediende wenschen en be zwaren. Het orgaan „Het Seinlicht" bleef wekelijks verschijnen. Aan het verslag van den bondspenning- meester, den heer W. Belger, te Utrecht, cntleenen we, dat de winst- en verliesre kening over 1923 een eindcijfer aanwijst van f 59.740.39. De balans wijst een eind cijfer aan van f 59.197.81. Het bondskapi- taal steeg tot f 52.700. Aan contributie werd ontvangen f 55.646.48. De aftredende bestuursleden, de heeren W. Belger, van Utrecht, en J. Eijkelboom, van Utrecht, werden herkozen. Hierna werd een aanvang gemaakt met de behandeling van niet minder dan 61 door de afdeelingen ingediende voorstel len. Loonsverlaging. De directie der Kamper EmaiHe-fabrie- ken heeft gisteren aan haar arbeiders aan kondiging gedaan van een loonsverlaging van 5 procent ingaande 1 Juni en van nogmaals 5 procent, op 1 Augustus a.s.; de werkduur zal worden verlengd van 48 tot 50 uur per week. SIHÜSEiaiLA^Ei» RIJWIELBELAST1ND. In het „Arnh. Dbl." zet. „Jan v. Gelre" uiteen, hoe 't nu straks met die Rijwiel- belasting staat, wanneer de Eerste Ka mer, gelijk wel te verwachten is, haar ook aannemen mocht. Hij zegt er het vol gende van: „Ten opz:chte dezer belasting krijgen we dus straks drie soorten van fietsen. Allereerst de rijwielen, die geen belasting- merk noodig hebben. Dat zijn: a. Kinderrijwielen, waarvan de wielen met andere banden dan luchtbanden zijn bekleed, mits de omtrek der banden niet grooter is dan 5 centimeter; b. driewielrge rijwielen, kennelijk be stemd voor gebrekkige personen; c. dienstrijwielen der Land- of Zee macht, die van het daarvoor vastgestelde kenmerk zijn voorzien en bereden worden door militairen in uniform; d. dienstrijwielen van het staatsbedrijf van de Posterijen, de Telegrafie en Tel'e- fonie, die van het daarvoor vastgestelde kenmerk zijn voorzien en hereden worden door ambtenaren van dat staatsbedrijf of voorzien van hun ambtelijk onder schei- dingsteeken. e. rijwielen die hereden worden door ambtenaren der Rijks- of gemeentepolitie in uniform; f. rijwielen, die bereden worden door hier te lande hunne functie uitoefenende diplomatieke en beroepsconsulaire ambte naren van vreemde mogendheden, leden van hun gezin en bij hen inwonende in dienst zijnde personen, alsmede aan de hier te lande gevestigde gezantschappen bij een der grootvorsten aangeboden en ik heb dien geweigerd." „Geweigerd!" herhaalde Mila bijna werktuigelijk. „Ik heb dien geweigerd, omdat mijn ge weten mij niet toestaat 'hem aan te nemen. Heb ik verkeerd gedaan?" Mila antwoordde niet, en Serge meende eert zekere aarzeling in haren blik te be speuren. „Spijt het u?" vroeg hij op gedwongen toon. „Mij?. O neen! Ik zou zoo gaarne slechts „De vrouw van een eenvoudig officier zijn." „Ja.": „Ik kénde u genoeg om d'it te denken, maar"... t. _i Mila viel hem in de rede. „Ik dacht slechts," zeido zij, „dat onze keizerlijke familie op dit oogenblik groote behoefte heeft aan verknochte en getrou we dienaren, en wie kunnen dat beter zijn, dan ware Christenen? Gij zoudt veel goed hebben kunnen doen in dienst van den grootvorst; gij liadt zeer nuttig voor ons land kunnen 'zijn." - Nu was het Serges beurt om na te den ken. ..Ik begrijp u," zeide hij eindelijk, „mis schien h'eht gij uit een zeker oogpunt ge lijk. Maar Mila, ik sla nog niet vast genoeg en consulaten verbonden kanselarijbeamln ten; allen mits zij vreemdeling zijn en ove-i rigens binnen het Rijk' geen bedrijf of be- roep uitoefenen, en onder voorwaarde van i wederkeerigheid, indien door den Staat, tot welken die personen behooren, eene rij- wielbelasting wordt geheven; g. rijwielen die bereden worden door niet hier te lande wonende personen, die f tijdelijk en niet langer dan drie achter eenvolgende maanden binnen het Rijk ver- blijven; hieronder niet begrepen personen die voor hun beroep of bedrijf of om eeni- - ;ge andere reden geregeld binnen het Rijk kemen Dan de rijwielen met kostelooze belas- tjngmerken. Die kostelooze merken worden uitgereikt voor rijwielen, uitsluitend voor hoofden van gezinnen, die voor hun be roep of bedrijf een rijwiel noodig hebben -en niet in Rijksinkpmsteribelasting voor het loopende belastingjaar zijn of worden aangeslagen. Hier is dus gepoogd het element draag kracht toch in de wet in te voeren. Minister Coüjn heeft dit moeten slikken, anders was er denkelijk van zijn rijwiel-; belasting n:et veel terecht gekomen. Maar voor mij blijft het zeer de vraag, of 't dan maar niet beter ware geweest, om de hee'e belasting in te trekken. Nu voorzie fk nogal wat onbillijkheden cn ook heel wat administratieven rompslomp, d;e niet voert in de richting van eenvoudige en vlugge belastingheffing. Ik vestig hierbij nog even de aandacht op een gedeelte der rede van Minister Colijn. Deze zei o.m.: „Wat betreft de vraag, of de wijziging invloed op de opbrengst zal uitoefenen, heb ik mij nadrukkelijk voorbehouden, dat wanneer dit jaar blijken mocht, dot de wijziging een te nadeel'gen invloed heeft, ik zal' kunnen komen met een voorstel om de bepaling weer uit de wet' te schrap-< pen. Overigens verwacht ik zulk een na- deelige opbrengst van de voorgestelde wij ziging niet." Daaruit blijkt dus duidelijk, dat de kwestie van de „gratis-merkener voor ioopig een is voor slechts één jaar. Ik voor mij ben bevreesd, dat het daar wel bij zal blijven, 't Zal soms een hee'e toer zijn, om uit te zoeken, of iemand een rij wiel noodig heeft uitsluitend voor z\in be roep of bedrijf. Ik wenscli den inspecteurs der belastingen, die dit uit moeten maken, vee! w'jshe'd toe en doorloopend een cocd humeur. Ten slotte hebben we nog de rijwielen met betaald merk. De kosten zijn voo* ieder even hoog en dat is f3 per jaar Be reid er u maar op voor, dat ge ook over 1924 alsnog de volle f3 zult hebben te be- ta'en, tenminste als ge geen „graris" merk krijgt. Togen den Tabaksaccijns Het Comité Anti-Tabaksaccijnsbond „A. T. A. B." heeft zich tot den M'rtister van Financiiën gewend, tenemde zekerhe:d te krijgen over diens plannen, daar, volgens het comité voornoemd, officieel de verhoo ging nog geenszins vast schijnt te staar. Aangezien de Minister drie weken geen audiëntie verleent kon de ,,A. T. A. B." geen zekerheid krijgen. H'j heeft den Mi nister dringend openhaarheid z'jner plar.- nen- verzocht, wijl de onzekerheid a'lerlei speculaties in do hand werkt. Zoni!a<?sarb9id. De heer Van der Voort van Zijp, lid van de Tweede Kamer, heeft aan den minister van marine gevraagd: 1. Is het juist, dat op Zondag gewerkt wordt aan den afbouw van den krirsT Java? 2. Zoo ja, geschiedt dit op last van den minister? 3. Is de minister bereid de directie van de Maatschappij do Schelde op te dragen den Zondagsarbeid aan dezen kruiser te doen ophouden? S p oor weg p e r sonee In de gisteren gehouden samenkomst van de directie der Nederlandsche Spoorwegen met de vertegenwoordigers der vijf perse •Deelorganisaties werd de regel'ng van do terugbetaling van de te veel ingehouden voorloop!ge kortingen in verband met de loonsverlagingen, aanvaard, met cenige wijzigingen ten gunste van het werkplaats- personeel. De directie verklaarde zich bereid om rik gezond bezwaar omtrent te weinig ge restitueerde kortiiig onder de oogen lo zien, zoo het verschil meer dan 2/10 pM. van de jaarbezoldiging bedraagt. Verder zijn uitvoerige besprekingen ge houden omtrent de hoofdlijnen, waarnaar de in te stellen personeelraad zal dienen te worden ingericht. De directie zal met de besprekingen hierover rekening houden en het ontwerp aan de organisaties toezen den. om ongestraft de gevaren te trotseeren van zulk eene in het oog vallende positie. V\ iG weet of ik wel een goéde getuigenis van mijn geloof zou hebben kunnen aflogge.nl Wie weet of ik iu plaats van goed geen kwaad zou gedaan hebben aan mijne Christelijke roeping! 'of ik mij niet zou hebben laten medeslepen in een stroom van wer-eldgezindheid! Ja ik hoop nuttig te ziju voor mijn vaderland, maar op een andere wijze, door mijn leven, ons leven, Mila, le wijden aan de verkondiging van de blijde boo3schap des heils. Wilt gij dit niet?" ..O jantwoordde het jonge meisje dit maal zonder aarzelen. „En dan, om de betrekking tc verkrij gen, waarvan sprake was, had ik een louj gen moeten gedoogen, mij voor ouder uit gegeven dan ik ben. Had ik tot d'.on prijs, zelfs indien dit de eenigc reden was, het aanbod van generaal N. kunnen aanne men?" „Neen nooit." „Gij verstoot mij dus niet zooals ik ben, een arme officier?" zeide Serge met een blik, waaruit sijn ganscko hart sprak. „Neen," antwoordde Mila zacht. Serge greep hare hand on kuste d:o met eerbied 1 (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1924 | | pagina 5