:«WWKPf
Dagblad voor Lefden en Omstreken.
LHDSCHE COURANT
waai- agsnten gevsstigd xljrt
par kwartaal ft5»
pe> week f b.l*
(Franco per post per kwartaal 1190
4üe JAARGANG.
DINSDAG 25 MAART 1924
No. 1198
BureauHooigracht 35 Leiden Tel. Int. 1278 - Postrekening 58336
A|?VERT^TIE-PH|tó
.-.Gewone adv er tep tien per regel 22jf ceaj
'Ingebonden Mededeelingen, dubbel tanen
Jëji contract, belangrijke reductie. j
Kleins advertentiërt bij vooniitbet*
lfag van teri hoogste 30 woorden, worde*
dagelijks geplaatst ad 50 cent.
V Alleen de Rede.
Het Handelsblad maak'te er, zooals
■we gezien hebben, Mr. Dresselhuys een.
verwijt van,, dat hij zich niet door de zui
vere liberale rede liet leiden, toen hij be-*
loogde, dat er ook voor hen, dié vasthou
den aan 'die Openbarinjg, een plaiats is in
den Vrijheidsbond.
Het liberale orgaan kan edhtier gerust
'ei jh. 1
De bekende Waarheid, dat theorie en
praétijk elkaar niét altijd! dekken, bli'jkt
ook hiefc.
Mr. Dresselhuys moge dan als leider van
den Vrijheidsbond uit propagandistische
overwegingen een diepe buiging maken
voor hen, die aan Gods Woodd willen
vasthouden, om, zoo mogelijk ook ben te
lokken, in de practijlc i's hij op en top
liberaal, en denkt hij er niet aan 'de vrij
zinnige beginselen los te laten.
Dit bleek nog duidelijk toen onlangs in
de Kamer de Zondagsdienst bij de trei
nen ter sprake kwam.
Door verschillende 'leden was op beper
king van den Zondagsdienst aangedron
gen
Maar daartegen kwam Mr. Dresselhuys
in verzet.
..Ik kan mij zoo heette het met dat
"betoog geenszins vereenigen. Indien de
spoorwegen inderdaad! vo'lgens den wensdh
van deze heeren mochten doorgaan den
Zondagsdienst zoodanig te beperken, dat
practüsdh het. reizen op Zondag onmoge
lijk wordt, dan zullen wij twee govo'gen
zien. im de eerste plaats, d:at de dienst
l?n de rentabiliteit dér spoorwegen nog
veel meer achteruit gaan dan vandaag,
want dan z!ullén 'die autobussen, die ik in
bet algemeen helgroet aio oen nieuw ver
keersmiddel, dat toekomst heeft, ongetwij-
Teld juist op Zondag de spoor zoodanig
Verdringen en he't publiek zoodanig hel
pen, dat de spoorwegen als een secundair
bel-ang beschouwd zullen worden.
En i'n de tweédle plaats kan ik mij met
'dat beto'og niet vereeni'gen, omdat juist
Voor tal van menschen, die alleen' op Zon
dag gelegenheid! hebben om ontspanning
■to zoeken en contact met de vrije natuur,
op (hun rustdag, dat is 'den Zondag, 'de
'spoor de eenige mogelijkheid daartoe
biedt; vo-oral geldt dit voor ben, did in
groote steden wonen. En waar nu do|o.r
Vorsc'hill'enide loden Van de overzijde dlezer
'dagen mot zooveel klem is betoogd, dat het
[nuttig is, dat wij meer met de uatu'ur ken
nis maken mejuffrouw van Dorp heeft
Ün di't verband poetilsch gesproken van
imeer contact met moeder aarde diaar
bal hét vooral voor de Workers in de
'•steden alleen dan mogelijk zijn d;it contact
to krijgen op bun rustdag, den Zondag."
Geen beperking van d'.n Zondagsdienst,
maar wel verzet tégen het pogen om
op den Dag des Roeren de r'u3t te ver-
bekeren.
Het Handelsblad wees er op da1!
'alle vrijzinnigen hierin eenstemmig zijn,
'dat zij geen vermenging van godsdienst
én staatkunde dulden.
De jutetheid vm deze opmerking bleek
vook hier.
Nauwelijks had Mr. Dresselhuys uitge-
sprd^en of de heer Schaper vroeg het
Woord om het betoiog van den Vrijhoids-
bonder te ondersteunen.
„In de eerste plaats. uMirs de heer Scha
per, een enkel woord over 'dé Zondags
diensten.
I Ik protesteer bij voorbaat ïegen
elke poging om de zé ^diensten op do
tspoorwegen te beperken in plaats van dié
luit to breiden. Tk zal hierover niet uit-
'we'don., omdat de heer Dresselhuys bier-
te ver z o o enten reeds cnkclo treffen
de opmerkingen lieerfti gemaakt. Iets
will ik daaraan ech'ter nog toevoegen.
Het a-s niet alleen de quaestie va,n liet ge-
jnLaten van natuur schoten voor1 do stedelin-
igen. maar het is ook een quaestie Van fa-
Pi i beleven, in dezen zin,, dat menschen
Pit de steden op ZorJdiag de gelegenheid
'hebben familie in de dorpein te bezoeken
en dat omgekeerd dorpelingen op Zondag
'naar die stad kunnen !ga'a.n oim daar het
gezelscliap van him familie te génioton.
l\ llorl'ei fami li ebetrekkf tegen worden op
'deze mauser onderhonden en ik zou het
'een ramp achten, wanneer ter
fw3 11| e van zeker d o g m a^hierVa!n
werd afgeweken, dat men op bondag van
'de spoorwegen behoorlijk gebruik kan
maken."
Daar was zij weer de veelgesmade anti
these.
Vrijheidsbond er en Sociaal-democraat
trokken als van ouds Weer ééne lijn.
Bij alle verschil waren zij hierin Óen,
'dat zdj zich niet aan ..zekere dogma's"
jwonschen te storen, d!at zij zich niet door
de Openbaring. maar do'or do menschélij-
ke Bede 'aten leidon.
STADSNIEUWS.
f De tcostand van het baser Onderwas.
Dit hcogst actueéle, en hoogst belang-
rijke onderwerp werd giViliJravond in een
.v^rga deling van de A. R. KLosvor. „Ne-
der)and en Oranje" behandeld door den
fieor K. Brants, inspecteur bij het L.
,0. in de inspectie-Leiden.
Na te znjn voorgegaan in gebed en het
Uitspreken vajn een openingswoord,, gaf de
Voorzitter, dé heer R. Zuidema, hek
Woord aan den spreker.
I D'e lagere school van thans, aldus spr.,
is, in tegenstelling met het verleden, voor
het bewustzijn ider ouders geworden een
U'iejfc meeV d'uidelijk omschreven wezen,
iets onzekers. De schotel is niet meeT 'iets
'onbeweeglijks, waarvan voor iieder het ka
rakteristieke duild'eliijk is.
Er heersébt een! idee va,n 'twijfel, en' het
is alsof men iin 't algemeen niet meer vol
doende tot de kérn van die zaak 'door
dringt, wanneer mén over ohderwijsbelan-
gen spreekt, ook al doet mén dat me»t veel
omhaal. En daarom wil &p?. de ouders
toeroepen: hebt .ge wel besef van wat er
op onderjwijsgebied gaande is? Lot toch op
den loop der dingen.
Ook onderwijsmannen dreigen <Joor dat
'gevoel van twijfel te worden bevangen, en
de zelfbeheorscMng te verliezen.
Spr. zal echter niet o'c'rdleelen als in
specteur, maar trachten di»ti te doen als
.gewoon burger, die midden in het gewone
leien staat.
Met een paar rake beelden illustreert
spr. dan den huidigen stand van liet on
derwijs. in hét bijzonder dien van het bij
zonder Lager onderwijs. Het beeld van de
werkelijkheid: een jonggehuwd paar, dat
bet na veel moeite »tot de inrichting van
een pérfecte huishoUdin'g bracht, doch,
Uaaiwelijks gezeten, hét mcfote huis weer
moet verlaten, om een eenvoudiger te be
trekken. en de mteoie meubels moet ver
vangen door wat minder luxueuse. wegens
vermindering van geldmiddelen. H<dt an
dere bééld is dat van de herbouwers van
Jeruzalem, wier uitrusting tweeledig is:
een 'troffel en een 'zwaard. Een ech't le
vensbeeld. dat ieder moet toepassen.
Een beschrijving van den huidigen toe
stand inleidende, memoreckt spr. den
strijd voor de vrijmaking van het Ghr.
Onderwijs, den schc^usfen strijd, ooif .op
'onzen bodem gevoerd. Om er do befcekenis
oenigszins van to verstaan moét men
ieénigszins zélf gevoelen dén. smaad, /den
haat, de hoogmoedige houding van de te
genstanders ijn 'dié dagen.
Maar, onze menschen zij.n tiaar nboit bij
(blijven zitten. Yan 1878 tot 11)20 beweiegt
«zich de -strijd in stijgenden lijn. Het lijkt
fwel alsof do trofM hét zwaard oihspireort,
ion 'het zwaard iden troffel. Eindelijk, in
J1920 doet Mi.n. Gekt v. d. Linde,n den be-
jslisse.nden stap, overtuigd dat dé per van
'het Vaderland ermede gemoeid is, dat aan
idezen strijd een einde kcimt.
Daar ét oud wel iets tegenover, be dui
dend 'veel zélfs. Maar men gevoelde dat
jdezo pacificatie in elk geval een zegen
dnoest zijn, en in de paoific a f.ic-ctemim issi e
die loen benoemd is, hadden ook on.ze
uienschen zitting, die ernstig hebben be-
(proefd een „Modus Vivendi" te vinden.
Spr. .Vomt dan tot de eigenaardige ver
houding dié ointét'ond door gelijke bejege-
jning van Openbaar on Bijzonder L. On
derwijs, omdat be'dc zoo ontzettend itn
wezen verschil lm.
/Een van de redenen n.I. waarom de L. O.-
wét dé moeilijkste wet is, is dat .ze den
•wotgevcfr in aanrakilng brengt met rille
kringen, met ieder gezin, met alle indivi-
jduem.
i De belangen van huisgezin en school ko
men steeds met elkaar dn aanraking, re-
jgelen elkaarkomen mét elkaar in bot
sing soms; zij moeten elkanders terrein
'eerbiedigen, het terrein moet worden af-
geteekend in de wetgeving, die tenslotte
'liet. evenwicht er in moet houden.
Neemt men nu het kleinste deeltje daar-
'uit, Idan i's hdt geheele scb/oolwezen ge-
'stoond.
Eén maatregel:, waarop men niet is
ho'orbéreid, en hét geheele land is dn ver-
'warring.
Komende tot een verklaring van de ge-i
wijzigde verhouding tusschen de gciV--
nen en de school met hétrekking 'fat het
Chr. Onderwijs, brenigt spr. in herinruaring.
den eigénaardigen gedachten gang, die er
kort na hét eindiigén van den oorlog onder
ons geheele volk, en ook bij hen die met-
de wetgeving waren belast, werd aange
troffen.
Ieder dadht dat w,e een tjid van weelde
en welvaart tegemoet gingen.
Wanneer er iets geconstrueerd mopst
worden, moest het mooi zijn; en ook waar.
men er eertijds prat op gilng dat men zoo-
eenvoudig was, en waar isteecls op den
voorgrond werd geste,f:1. .'dat het ging om
htet wezen, en niet om het uiterdijk, haal
de men er den olréhitéct bij, den kunste
naar, die goed betaald wil zijn.
Ook de gemeentebesturen ondergingen,
den invloed van de allgemeene verander
de meeningen.
Men kan niet zonder meer zeggen dat
de scholen, die indeildaad late paddestoe
len uit den grond vérrezen, overbodig va
ren, wamt er was sii-nds 1914 een groote
achterstand. De wijze echter, waarop van
de nieuwe Tegeling werd gebruik gemaakt
was merkwaardig. De wetenschap toch,
dat het ..van d'en Staat" ging, maakte
hen die bij den scholenbouw betrokken
/warm onbewust royaaltien koste
evcmvtel van anderen.
Totdjat een geheel andere gewaarwor
ding weer het volk bevangt, nu achtereen
volgens de val V0,n de Krolon, de Mark en
den Franc doen beseffen welk ejen disico
men op zich heeft genomen. Waar zou het
héén moeten, wanneer ook hier de inflatie
haar Lntredle deed?
En nu is plot-sélmg de groote vraag ge
worden: hoe komen -we pj uit?; een vraag
wa,arvan de beantwoording niiet alleen
wontlti overgelaten aan dé on'derwijisspe-
cialiteiten, maar waarbi'j din de eerste
plaats financieele motieven spreken. Dit
ikan misschien wel 'de ejenige weg zijn, om
'hét geheel te redden, maar als men hart
iheêft "Voor het onderwijs, 'Valt heit zwaar,
te zien hoe wat. moeizaam werd verkregen,
[plotseling weer moot woéden losgelaten.
Een bekeend verschijnsel, dat ook Sn de
ouderwij'Squacstie valt waar te nemen i's,
(dat wanneer er eenmaal grieven zijn, dié
•ook van eén hee-1 .anderen kant kobien.
Neem het stuk van de „vrijheid". Iedere
bemoeiing inzake het iaanwijzen van solli
citanten cf het vaststellen van een leer
plan wordt vee'M beschouwd al's een aan
val op de „vrijheid". Alsof er écn instel
ling is, die. met geld van derden werkend,
zich een absolute „vrijheid" mag veroor
loven.
Ook in het laatste Kon. besluit betref
fende den aanvamgsleeftiij d zien som né
gen reeds een aamrahden van de vrijhe'd
en de onderwéjsbelangen.
De vraag is echter gewettigd, of het bij
dit alles gaat om ideëele goederen.
Dat is immers de hoofdzaak.
Spr. gc-looft zeker dat ons volk direct
tot een nieuwen schoolstrijd zo'u bereid
zijn, indien werd aangerand wat ons hei
lig is.
klaar wemand onder dé regeeri-ngsper-
s-cnon denkt, er immers over, een poging
in die richting (Ie doen.
Of er dan geen gevaren zijn?
Zeker, maar het meest in eigen haTt en
kring.
Of wat te denken van een advies a,1s Mr.
.Terpstra gaf, toen hij girbruük maakte
ivan een verzuim in het laatste Kon. Bcsl.
betreffende het ontbreken va-n een straf
bepaling.
Of wat te denken van de Ghr. Onderwij
zers Vli'O in Den Haag hébben me.egeloo-
pen in de meeiüing tegen de r a'iiarisverla-
tgihg, waarhij mén schold op Minister De
'Visser?
Of wat te denken van do vele gevallen
(waarin onnoodig aanleiding wordt ge
zocht om gemengde Ghr. Scholen te doen
uiteenvallen in Gereformeerd en Hor-
Vormld, „omdat het toch niets kost", of
„omdat men 'tbeh z'n „vrijheid" moet
'halndhaven". Er zijn gévallen to noem én
(waarin men absoluut geen bezwaren kan
•noemen tegen den huidi.gén toestand, wat
het bewaren van het principe betreft, ter
wijl men toch tracht te schei dén, alles
'voor de „vrijheid".
Do vraag is niet meer: hoever kunnen
we samenwerken", maar „hoe spoedig
kunnen we ieder op zichzelf gaan staan.
Laat men toch bedénkeu wat de govol-
igen zijn van een egoïstisch drijven in tij
den van bezuiniging.
"Wanneer het aantal scholen niet ver-
•mindert, zal dat der ondérWijzars moeten
dalen, met het gevolg dat leten Geel op de
keien komt te staan, en misschien nooit
'meer gelegenheid heeft zich een positie te
ver schaf fcii. De belangstelling in, en
do waardeering van het onderwijs onder
gaan een sterke reactie, deels tals gevolg
Van een te sterk op den voorgrond "treden
in vorige jaren. Een depreciatie is aan
staande, waaronder vooral de onderwij
zer sterk zal lij,den.
De waardeering i.s onevenredig sterk ge
daald, en men praat er veelal over, alsof
eigenlijk de „practijk" alleen de men
schen kan vormen.
I Of er dan niets gedaan kan worden?
Er kan veel gedaan worden. Maar dan
(meer beleideïijk, b.v. Idoor .verschil'lendo
kleine scholen dio dicht bij elkaar liggen
•samen le voegen.
1 Spr. noemt een géval, waarin van 2
!dri(elmansschole,n gemakkelijk 1 v iermans-
'school kan Worden gemaakt. Tot'dat doel
is echter noodig dat [mén "bereid is iets
Van eigen wenschen 'te laten varen, e<n
'afstand te doen van z.g. afgodjes.
De vraag is nu: hoe zullen we ons aan
den nieuwen toestand cionformeeren?
i Het onderwijs moet gered. En 'slands
financiën moeten gered. DaSarvooi* echter
helpen geen meetings,
i Het belangrijkste :b ten slotte niet ge
legen in materieele goéderen,
i Maken we van ons onderwijs, en ook
onze onderwijzers acht spr. daartoe be
reid, wat er van te maken is.
I We mogen niet toelaten dat de gedachte
(post vat als zou er nu toch niéts moei?
aan te doen zijn, en 'dat hot met ons on
derwijs een verloren zaak zou zijn.
i Bij dé bespreking, 'dio nu volgde, en
Waarvan een zeer 'druk gebruik iverd gc-
maiakt, vond de spr. gelegenheid een en
■anlder nader aan te st»ppem.
O.a. kwam men tot de conclusie dat
vooral ons A. R. volk uit eigen beweging
moet medewerken aan een zoo zuinig mo
gelijk gebruik maken van de bijdragen
voor den scholenbouw, mede in verband
met wat vroeger den liberalen is verweten
toen zij de beurs alleen beheerden.
1 De voorzitter dankte den heer
'Brahts t#amens de aanwezigen voor zijn
keurig en (zaakkundig overzicht, waarna
laa'tscgenoemde dé vergadering slootl met
De velen, die gisteravond afwezig waren,
hebben veql (gemist.
Naar Venstf'd
Het was een mooie en genotvolle avond,
dien de Ghr. Reisvereenriging gisteravond
iaan de aanwezigen im de foyer van de
{Stadsgehoorzaal bereiid hjald. Wij maakten
een reis naar de gondelsta'd Venetië aan
de hand van de lichtbeelden, oUs voor
oogén gefcooverd do'or den lieer van der
L'ee.uw, en de toelichting, in 't bijzonder
,vain historisc.hen aard, door den boer P.
)J. Risseeuw, beiden van 's-Graveaihage.
1 De voorzitter, Dr. J. G. van Es, opende
de vergalderirng, las Ps. 100 ging voor in
gebed en heette daarna de aanwezigen
welkom. Het zou Spr. niets verwonderen,
!zoo iemand bij het hopren van den naam
'„christelijke reisvereenigimg" zou uitge
roepen hebben: „alweer een sp'ijfzwam".
Immers er beslaat een flinke Ned. Reia-
vereenigiing, die 33.000 leden telt en ook
„Spr. brengt gaarne hulde aan den arbeid,
door haar verricht. Toch heeft ook oen
Christelijke Reisvereeniginer recht van be
slaan. Er zijn een drietal bezwaren voor
Christenen aan het reizen met de Nod.
Reisvereenigimg verbonden. Vooreerst de
Zondagsheiliging. Er staat dan wel voor
,'s ochtends een kerkgang op het program,
.doch voor te middags of 's avonds een
autotocht of iets dergelijks, en dan staat
(men voor de keus: achterblijven of mee
gaan; doet men dit laatste, dan verloo
chent men zijn beginsel. Een ander ba-
zwaar z'jn de gesprekken, die er in 'n
■cl erge,ij ken kring wel ééns gevoerd wor-
Iden en die niet altijd door den beugel kun-
fnen.
En ten 'derde, wij als Christenen zien
Vie wereld anders dan de andere men
schen, en Wij moeten elkaar in 'liet zien
jvan de dingen al's Christenen steunen. God
geeft ons in de natuur en ook op het ge-
Ibled van kunst en wetenschap zooveel van
{zijn majesteit te zien, en wij moeten dit
als Christenen weten te bewonderen. Spr.
|d,ankte de heer én Risseeuw en van der
Leeuw, dié dezen avond waren overgeko-
imem cm ons in den igeest een reis door
'Zwitserland naar Venetië te doen maken,
'en gaf daarna het woord aan eerstge
noemde,
i We begonnen de reis i,n de Residentie
,cn het eerste beeld dat we zagen, was het
sobere Station Holl. Spoor van den Haag.
■Vervolgens gingen we over de brug van
'den Moerdijk, dat meesterstuk van Hol-
landsche ingenieurskunst, naar België. We
izatgén het mime plein vóór den Gare du
!Nord, dé Groote Markt, zoé rijk aan his
torische herinnerigen, en de majesteilelij
ke kerk van Sainte Gudule in de Belgische
hoofdstad. Vervolgens spoorden we door
het Ar dennenwoud, dat bekoorlijke ber'g-
3and, via Luxemburg naar Bazel, aan de
beide oevers van den Rtjn gelegen. We
iginlgen door Zwitserland met zijn impo-
hcerende bergen, zijn sclvilderachtige da
len en zijn heerlijke meren naar Lugano,
reeds een geheel Italiaansche sta'd, al ligt
'ze rjcg op Zwitscrschen bodem.
Daarna naar Milaan,, en we richtten den
blik naar liet centrum der étad, de Piazza
'delDuomo (hét Dc,mplein). De Dom van
Milaan iis een meesterwerk, waaraan
leeuwen gewerkt is, hij ;s 98 M. héog en
telt duizenden beelden, vele meer dan le
vensgroot.
Van Milaan eindelijk bracht de trein
oné naar Venetië, on bij het naderen dier
sprookjes sta'd klopt het hart van de s font
's I e veirwachtiingén
Venetië is zooals men weet, oen stad,
gebouwd op een! kleine 200 eilandjes, dio
'door een 4-50-lal bruggen zijn verbonden.
!Hoe zijn de menschen er ioé gekomen,
izich op die lidi (eilandén'groepjes) in de
'lagunen (strand/meertjes) te vestigen?
i Spr. ging daartoe de geschiedenis van
jVemétiö na. De Venehiërs zijn over de Al
pen Italië binnengedrongen en vestigden
'zich oorspronkelijk op eenigén afstand
'van de zeekust. In liet jaar 46 v. Chr. wer
den zij bij het machtige Romeinsche rijk
ingelijfd, en toen begon voor bon, evenals
veer cn^ land, een tijdperk vajn Offitwik
keling.
In de vijfde eeuw v. Clir. bij den iinva3
der Hunnen onder Attila, db geesel Gods,
izagen zij hoe dé vogels met hun jongen
'in den bek naar de eilandjes in d© lagu*
fnen vlogen en zich daar nederzetten, ze
beschouwden dit als een voérteeken en
'volgden hét voorbeeld dier vogels. Een
latere inval der Longabarden dreef béu
nog verder de zee in. Het is begrijpelijk
dat zij, omdat zij va.n hot Westen niet veel
•goeds ondervonden hadden, den blik nnar
het Oosten niebtten en zich ondcT dc be
scherming stélden van Byzantium, dat er
een heTtog of doge heen zond. In de la
tere middeleeuwen weid Venetië een
mach'tige republiek. Nadat dopr do ont
dekking van don zecwec om de Kaap do
'handel zich naar Lissabon bogon to ver
plaatsen, ging Venetië achteruit en 'leidde
een kwijnéknd bestaan, toldat het in 1866
bij Italië woéd ingelijfd.
In tal van béélden weTd ons de Bchoone
gondel stad getoond. Hoewel Ven^ë oolc
piet zijn tijd meegaat, en het verkeer voor
/een groot deel door stoom- en motorboot*
jés wopdt onderho-uden, is de gonldéll of
gondola nog altöjd hét geliefkoosde ver-i
■voermiddél, vooral vain de toetsten.
Er zijn thans nog 900 huurgomidels. die
genummerd zijn, en 300 particuliere. Tooii
heelt Venetië behalve zaj'n waterwegen ook'
■veelal aan den voor- en den achterkant
«der huizen smalle straatjes, zoodat men
de stad. ook te voert wel do'or kan loopen.
Trams, autobussen en fietsen heeft men er
mot. De breédlste siroat is ctr zoo smal,
dat als men er een kast doorheen sjouwH,
de wég versperd ite.
We kregen op doek hét eerst te zien de
Piazetta pleintje) met de huizen der
patriciërs, waaronder het prachtige do
genpaleis. Vervolgens de binnenstad, waar
de gewonere menschen wonen en waar
we het echt-Italiaansche ïeven kunnen be*
wonderen,, in "z'-jn blijheid cn zijn onge*
dwongen/held.
Ten slofte de kerken. De beroemdste
kerk van Venetië is de San Marco, oftewef
de kerk aan den apostel Marcus gewijd
yélgens de overlevering heeft de a post ai
Marcus aan de Venetiërs het evangelia
verkondigd, daarom vereeren zij hem ate
hun eersten bisschop. Zijn gebeente moet
ook in dece kek rus ion. De San Marco is
in Byzantijn?chen stijl gebouwd en op het
eerste gezicht krijgen we meer den ïr.ilTuk
,van een Oo&terséhe moskee dan van een
.Christelijke kerk. Mot beminnelijke liiaivo-
te.it zdju de meest verscheidene vers;aria*
gen aan deze kerk aangebracht.
Een andere kerk is de Santa Ma-ia. ge*
.wijd aan Maria, omdat zij in 1630 de sta'd
.van den ondergang gered zou hebben,
toen door een peslz'ekto 46000 inwoner*
waren weggeraapf.
Ten slotte dé Santi Giovanni e Faulo,
'd.w.z. de kerk, gewijd aan \ia apo.-t:!en
Jahannes en Paulus. Deze dateert uit den
(renaissancetijd, toen men meer civen,
.glorie -dan Gods éar zocht én is vol van
.monumenten; zij doét zien, in welk een
jtoésland van vervat die Chr. Kerk im do
laatste middeleeuwen verkeerde, zoo cl rut
het noodig wa's dat op de renaissanee een
reformatie véïgd«
In de pauze hac.lfen zich 41 nieuwe le
iden opgegeven, zoodat de afdeéling Lieden
van de Ghr. Reisvereeiiiging thans 60 le.
den leVt. De voorzitter der Chr. Reis ver-,
eeniging, dé neer We .vierhout, damk't dw
heeren Dr. van E.s, Mr. Knibbe en ds.
Punisélie voor hun bemoeiingen, diie met
zoo goeden uitslag bekroond zijn.
Ten sloNho spreekt Ds. Punselie nog een
enkel woord. Hij verhaakt van de aange*
naane reis, dile hij verleden jaar onder dé
leiding van de Ghr. Retevereeniging ge*
daan heeft, 'hij spreekt den wensch uit dat
deze vereeniging, die in een behoefte voor<
ziet, raoge groeien en bloeden, en gac$
daarna voor in dankgebed.
De vergadering was vrij goéd bezocht.
Broodfabriek „De Zeéuw".
De „Holland Expre&s", weekblad voQtf
'handel en nijverheid wijdt in zijn riumméf
'van 15 Maart een interessant) artikel a ast
'de bekende broodfabriek „De Zeeuw", dl/
•reetour de heer F. de Rooy alhier.
Nadat eerst een beschrijving is gegeven;
■van het bakkersbedrijf in den vfi(>qgerej|
tijd, word* een overzicht gegeven van het
'bedrijf zo'oals het zich langzamerhand
'heeft ontwikkeld en zooalis het in „Do
■Zeeuw" wordt uitgeoefend.
Onze r'uiimte laai niet toe, van ddt bo^
langwekkende artikel, dat omtrent de Ixh
ireiding van o.ns dagélijksch brood tal van
li uitere ss a'.rite bijzonderheden bevat een
(breedvoerig overzicht te géven. Duidelijk
büijk't, niet alleen dat de broodbereiding in,
■het algemeen een belangrijke verandering
heeft onflengaan, maar ook, dat dn „Do
Zeeuw", Idie on'dér de energieke IA din/'
van den tegenwoordigen •directeur' e«fc
plaats vain beteekeni's in het bedrijfsleren!
inneemt, aan ialle eischen van teobatók eni
(hygiëne wordt voldaan. Het vgs^vV^ndonl
|dan ook niet, dat deze bakkerij in do na-
oorlogsohé jaren, van oen kwijnend be*
'.drijf, tot een zafek van dén eerélon rang
{werd opgevoerd.
Vermelding wrdieni: nog. dat bij be*
dcelki artikel een negental kieken zijn ge
voegd, die van bet bedrijf een goed over*
(zicht geven, n.I. de beide winkels dor fir*
'ima aan de Korte Mare en do van der
ÏDuynstraat, het kantoor mat aldniinislra*
(tiépersoneel, de directeur in zijn werkka*
(raer, hét magazijn, de ovens, een groep
liakkers in bet bedrijf werkzaam en oin*
'delijk een aantal broodbezorgers die mot
hun karren en fietsen gereed staan om uit
'be rijden en bij do uitgebreide clientele
hel daigelijksch héood te bezongen.
In de Stedelijke Werkinrichting ;:ijn
opgenomen in de week van 1622 M unt
207 volwassen personen en 13 kinderen j
totaal 220 personen.
De melkslijter B. liep gisteru gen
met zijn melkwagen op do Steen.-liaat,
toen achter hem de Haagsch© Tram nader
de. Waarschijnlijk is B. niet voldoende uit
geweken, althans do wagen werd aan :ero*
den, met het gevolg dat een deel van do
lading verloren ging, w.o. ccnigo flesschea
melk, die op den grond leegliepen.
