Dagblad voor Leiden en Omstreken.
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. S278 - Postrekenïnn 58936
auiMENLAwto
EINDELIJK VEREENIGD.
ABONNEMENTSPRIJS
In Leiden en bulten Leiden
lï waar agenten gevestigd xljn
Per kwartaal 12.50
Per week t0.1l
Franco per poet per kwartaal 12.90
4üe JAARGANG. - VRIJDAG 29 FEBRUARI 1924 - No. 1177
AUVEHTEMTIE-PuIJS
Gewone advertentiën per regel 22% cenfc
Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief
Bij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta*
•iag van ten hoogste 30 woorden, wordeB
dadelijks geplaatst ad CO cent.
Pit nummsp bestaat icït twee
bladen.
V Een ander plan.
Van moet af is door de Regeering op
Üen voorgrond gesteld, dat over de w ij z e
yam bezuiniging met liaar to praten valt.
Er moet worden bezuinigd.
rteo spoedig als dat maar «enigszins
r*ogelijk is, moet de begrootrmg sluitend
gorden gemaakt.
En dat is alleen mogelijk ate er niet al-
sen gepraat wordt, maar ook g e h a n-
Critiek kan goed zijn en noodzakelijk,,
naar met oritiek alleen komen we niet
'oreftjr.
Het is niet voldoende als we al weten
hoe het niet moet, maar we moeten
rebben positieve voorstellen.
De groote fout van de oppositie is ge
weest, dat rij dit uit het oog heoft verlo
ren.
Aam crittek ontbrak het niet, maar ais
'dan door den heer Colijn gewaagd werd
een ander en beter plan to geven, dat tot
de noodzakelijke bezuiniging kon leiden,
la.u was men niet thuis.
Thans echter, schijnt er kans tc zijn,
dat ten opzichte van de Omderwijsbezui-
niging voorste'len zullen worden gedaan,
vaar over te or alen valt.
Aam het Voo.rl. Verslag over de Onder-
Wijsbegroot'-ng is n.l. het volgende out-
Vend:
..Zeer vele leden, die tegen de voorstel
len der Begseriaig ernstig bezwaar had
den, erkenden nochtans do noodzakelijk
heid van betenerijke bezuinigingen op het
Lager Onderwijs: doch zij meenden, dat
daartoe andere, meer doeltreffende en voor
liet onderwijs minder schadelijke m'dde-
ilen kunnen worden aangewend, dan do
Regeering voornemens is toe te passen.
Terwijl de Regeer mg do oplossing heeft
gezocht in het weghouden en wegzenden
der kinderen van de school, «ouden zij
haar wi^en zoeken in vermeerdering van
het aantal leerlingen per leerkracht en in
besparing en do salarissen.
Men meende, dat de salarissen van de
ongehuwde onderwijzers en onder wjzeres-
feén zonder bezwaar met f 300 zouden kun
nen worden verlaagd, hetgeen reeds een
besparing zou opleveren vaal jaarlijks zes
millicen.
Verder word aangedrongen op aischaf-
ïing van de beloonimg van b'j-akten, in
dien daarvan bij he>t onderwijs geen ge
bruik wordt gemaakt; op het niet hono-
r eer en van de lioofd-akte in de laagste drie
klassen; on verlaging van de toelage aan
hoofden; on v^laigiing der marge voor de
ULO- en MULO-scholen. Deze vcrscWte
lende middeten en de algemeene salarte-
verminderinrr zou een be snaring doen ver
krijgen van ïaarüjksch elf millioev. gulden
Voorts behoort, naar de meaning van
vele leden een einde te worden gemaakt
aan de onrustbarende toeneming van het
aantal kleine schoten. Het aantal leerlin
gen per leerkracht dient te worden ver
hoogd.
Sommige teden bepleitten het aantal
leerlingen per klasse, waarvoor het Rijk
'de leerkrachten vergoedt op 48 te stellen.
Deze maatregel, waardoor het aantal on
derwijzers va.n 35.000 op 25.000 zou da
len, zou, gevoegd hij de hoven hl-sproken
herziening van het' Bezoldigingsbesluit,
een besparing opleveren van jaarlijks 30
millicen."
Van andere zijde vernamen wjj nog, dat
het niet bii het aangeven van deze, meer
doeltreffende, en voor het. onderwijs min
der schadebjke middelen, zal blijven,
maar clat vanuit de Kamer een voorstel te
wachten is. waarin deze denkbeelden zijn
verwezenlijkt.
Op die wijze komen we verder.
Zoo krijgen we plan naast plan.
En wordt een vruchtbare samenwerking
tusschen regeering en parlement mogelijk
Het zal niet moeilijk vallen, ook tegen
de hier aangegeven plannen ernstige be
zwaren te opperen.
Demagogen zullen geen moeite hebben om
ze als volksvijandig en ate aanslagen op
de vitale belangen te karakteriseren,
maar wie ernst maakt met do zaken, zal
dit pogen waardeuren, ook al blijkt straks
misschien dat ook hierbij de nadoelen
grooter zijn dan aanvankelijk werd- ver
moed.
3 OCTOBER.
li.
Jan van Hout.
Deze brave en talentvolle man (1541
1G09), evenals Van der Werff voortgeko
men uit de kleine Leidscho burgerij, was
van huis uit niet zoo'n vurig Calvinist als
deze aanvankelijk was. Hij was een man
van ruime godsdienstige opvattingen, al
was ook hij Calvinist. Hij is itn 1562 se
cretaris der stad geworden, eerst iin 1569
als „suspect" naar Einden gevlucht cn ook
in Mei of Juni 1572 teruggekeerd. In liet
voorjaar van 1573 tot nota.ris benoemd, is
hij kort daarna (Aug. 1573) weder in zijn
secretaris-ambt hersteld, dat hij tot zijn
dood heeft waargenomen.
Hij was een voortreffelijk secretarie cn
bij het afwisseten van de vier-burgemees
ters en het verloop van de vroedschaps
leden, als blijvend hoofdambtenaar een
maai van groote» invloed. Krachtig mede
bestuurder der jonge Universiteit, waar
van hij de secretaris van Curatoren was,
bekwaam jurist, vurig vereerder van
Oranje, hoogst ervaren kenner der stede
lijke rechten en vrijheden, nauwkeurig
secretaris, notaris, archivaris, geschied
kundige, begaafd met een uitnemend
praktischen bh'k op de behoeften van de
Leidscho nijverheid, die lrij krachtig voor
stond ^en met beleid bevorderde op do
ei sell en van den nieuwen tijd, d'b hier was
aangebroken, uitnemend Hollandse h dich
ter, handig organisator van optochten en
feestelijkheden, heeft hij lange jaren na
het beleg een voorname rol in onze stad
gespeeld, de vraagbaak van alten, do ver
trouwde raadgever van zeer velen, van de
stads'-egeering in de eerste plaats.
Tijdens liet beleg was lr'j een vurig
voorstander van volhouden tot het einde.
Vam der Does, wiens intieme vriend h'j
te midden der gevaren geworden is, ver
metel zijn handige opmerking op den ge
denkwaardiger 8sten September, den twee
den zwaren dag, waarvan wij in ons eer-
eerste artikel spraken, toen h:j, de secre
taris, de aarzelende en door elkander pra
tende leden van de vroedschap er met na
druk aan herinnerde, dat hij hunne ge
voelens en namen b'ji de stemming
over -de vraag van onderhandden met den
vijand zorgvuldig opieekmde Joh an
van der Does prijst hem dan ook in zijn
verzen uitbundig voor zijn béte te, zijn vu
rig vasthouden aan den Prins, zijn bui
tengemeen krachtig- aansporen tot stand
vastigheid en volharding -tegenover den
Spanjaard.
Wat dunkt U'? Verd;ent hij nbt de eere
plaats, die wij hem thans wenscben te ge
ven? Hij was een der merkwaardigste
maniTbn van zijn tijd. P. J. B.
STADSNIEUWS.
Afscheid van den Hoofdambtenaar
J. W. Lau.
Tengevolge van zijn eervol ontslag uit
den Gemeentedienst, heeft do heer J. W.
L a u, Hoofdambtenaar-kassier bij den Ge
meenteontvanger gisterenmiddag ten
Raadhuize afscheid genomen.
Dezen alom bekenden en -zeer sympathie-
leen ambtenaar, die sedert 1881 zijn beste
krachten wijdde aan zijn moeilijk, doch
eervol ambt, werd bij monde van Jhr. de
Gij se! aar namens B. en W. in hun mid
dagvergadering hartelijk dank gebracht
voor zijn buitengewone plichtsvervulling
in dienst der Gemeenschap.
Daarna werd hij door den Gemeenteont
vanger in tegenwoordigheid van veten har
telijk toegesproken, waarhij hem namens
alle ambtenaren een stoffelijk huldeblijk
met eenie door allen getéekende oorkonde
als lieriimerig werd overhandigd.
Ook de heeren. Buijs en Stuijfzand, mot.
wie lr'j meer of minder gerirmen tijd
heeft gearbeid, hebben den aftredenden li-
tu'aris in de meest hartelijke bewoordingen
hun hulde betuigd, hem stollend ten voor
beeld voor_ liet jongere geslacht.
Ten zeers te'geroerd dankte de lieer Lau
allen, tevens nog een paar uren de gele
genheid gevend, opdat zijne talrijke vrien
den cn mede-ambienaren hem nog eens de
hand kenden drukken ten afscheid, waar
van dan ook oen druk gebruik gemaakt
werd.
Dirk Schater
He^ vijfde abonnementsconcert van do
Heilandsclie Cewicert-directte Dr. G. de
Koos, wordt op Donderdag, 6 Maart a s.
gegeven door onzen grooten'pianist Dirk
Schafer.
Wij gelooven .niet dat het noodig zal
wezen veel woorden tot aanbeveling over
dezen grooten landgenoot te schrijven.
Do naam Schafes is ongetwijfeld aan
niemand van liet Muzikale publiek onbe
kend.
Wij vertrouwen, dat deze gevierde pia-
rist in ons midden even hartelijk verwel
komd zal worden, als tot lieden in aide
andere steden in binnen en buitenland,
waar hij optrad, het geval was.
Badhuis Meduss.'draat
In het badhuis aan ite Mteusastraat,
geëxploiteerd door de Woningbouwver-
eenigioig „Do Eendracht", heeft dezer da
gen een belangrijke verbetering zijn iu-
'rede gedaan.
Teneinde namelijk do bestaande vcnvar-
m'ngsinstaltetie zoo productief mogriijk te
maken, en den bezoekers 'steeds de beschik
king te kunnen geven over gelijkmatig
verwarmd badwater, zijn verschillende
z.g.n. menginsta1 lates aangebracht. Om
trent de werking dezer toestellen hopen
-we de lezers eerstdaags nader te kunnen
inlichten.
De Leidsche Winketstand.
De heer D. S c li i 1 p die zich hier op het
gebied van do schoeruialcerii reeds een
naam mocht verwerven, heeft er dezer
dagen ook liet winkelbedrijf bij ter hand
genomen en wel in het perceel Haarlem
merstraat 193.
De winkel heoft een algeheele vernieu
wing ondergaan en ziet er weer lieel netjes
uit, dank zij de vakkundige medewerking
van do heeren v. Biemen (meubelmaker),
Brokaar (eleotricLen) en Bcij (schilder.)
Een opsomming te geven van de vele
lederwaren en wat daarmee in verband
staat, die alle in <te nieuwe zaak zijn ver
tegenwoordigd zullen we niet trachten,
men vindt ze trouwens overzichtelijk in de
desbetreffende advertentie vermeld.
Vindo ook deze zaak weer een afzetge
bied. Het terrein wordt steeds grooter.
Brand
In den afgeloopen nacht, omstreeks 2
uur, heeft in de woning van do familie
B., in de Anna Paiilownastraat (rieuwo
gemeenteweningen) een brandje gewoed,
dat voor de bewoners vrij ernstige gevol
gen had kunnen hebben.
De vrouw des hu'zes werd wakker door
oen verstikkendén rook, die zich door het
slaapvertrek verspreidde. Op haar hulpge
roep ontwaakte ook haar echtgenoot, dio
onmiddellijk de brandweer alarmeerde,
terwijl het gezin zich genoodzaakt zag, in
nachtgewaad de woning to verlaten.
Bij onderzoek bleek zich de vuurhaard
te bevinden in een diepe kleerenkast, waar
vermoedelijk een brandende p:jp, die in
een jas was blijven zitten, tot het brandje
had aanleiding gegeven.
Om het smeulende vuur goed te kunnen
hereiken, bediende men zich van een mini-
max, waarna -de inmiddete aangerukte
autospuit. met het in 'den- tender gereser
veerde water het blusschen kon voltooien.
Voor zoover bekend, was niemand bij
het nachtelijk ongeval gedeerd.
Israëis-Teirjoonsfetying.
Naar ons wordt medegedeeld zal do
I s r a' 1 s-T en toonstelling morgen.
Zaterdag, tegen verminderd tarief ad. 25
cents per persoon zijn te bezichtigen.
- Hedenmorgen, omstreeks 10 uur,
werd een schoorsteenbrand cm dekt in de
woning van H. G. v. L. aan de Poelgeest-
straat.
Met het u:tvegen van den schoorsteen
was ook de brand gebluscht. Schade van
be teek en :s werd gelukkig niet aangericht.
By een bewoner van de Materia gel
berust een rijwiel, dat bij onbeheerd op
de stoep van zijn wening had aangetrof
fen.
C. H. en L. v. B. kreeen gisteravond
op dé Vo moteriiTraoht ruzie m^t elkaar,
waarbij eerstgenoemde er het s1 echtst af
kwam. dte deswege een klacht indiende bij
do politic wegens mishandcvaig.
Oeden. Staten van Zuid-Holland zul
len Maandag 6 Maart as. d -s middags te
2 uur in openbare vergadering bi teen-
komen ter bohaindfling van oen aantal
voorzieningen vap iingage'epien van Leiden
tegen onbewoonhaarverktering van won'n-
gen al liter. Rapporteur in deze zaken is
Mr. J. Sc bokking.
- De -Christelijke G ymn astiék-Ver
D.O.S. hoopt on Maandag 17 Maart en
Donderdag 20 'Maart a s; een prpngiga.ncla-I
Eor*£e Kamer
De Ee rste Kamer is ter hervatting dor
werkzaamheden saamgeroe-pen tegen Dins
dagavond 4- Maarts te 8/4 uur.
Het ligt in de bedoeling Woensdag d.
a.v. in do afdeel'u.gen het onderzoek te
doen plaats hebben van de agemeeno bi-
schouwingen over de Staatsbegroot'ng cn
Donderdagochtend te 11 uur openbare
vergader1 rg te houden voor de he'.iand v-
'ling van het wetsontwerp betreffende aanl
okte- en Ind;sche prodhctenbelasting, cn
«enige k'cine re wetsontwerpen, welke voor
openbare behandeling gereed ziju.
Jhr. mr. A. F. de Savornin Lobman
Betreffende den toestand van onzen óud-
hoofdredacteur, jhr. mr. A. F. de Savor-
ïvn Lobman, hebben' wij ons, zegt de N o-
dor lander, begrijpelijkerwijs de laat
ste dagen voortdurend op de hoogte ge
steld; de toestand bleef vrijwel gelijk. Som
mige bladen echter bevatten gisteren ta
melijk al arme erende berichten. Ofschoon
do patiënt wel verzwakt, waren d'e be
richten evenwel overdreven, hetgeen ook
l/ijkt uit het feit, hetwe'k wij heden ten
liu'ze van den lieer Lohman vernamen,
dat hij vanmorgen een gesprek had ge
voerd met een bezoeker, terwijl hij iai zijn
stoel gezeten was.
Aan het Zoeklicht 1
Leiden, 29 Februari 1924.
't Kan zijn dat ik mis zie, omdat mijn
zoeklicht niet behoorlijk functionneert,
maar ik krijg toch den indruk dat liter
do logica zoek is.
Als een werkgever slecht hij kas is, en
moeite heeft de touwtjes aan elkaar to
knoppen, dan moet hij niettemin voor zijn
arbeiders zegeltjes plakken. En hij moet
dat ook doen als hij bij wijze van werk-;
verschaffing, om ze toch maar aan den'
gang te hou'den, arbeiders aan 't werk zet.
Nu keur ik dat niet af.
Want begint men hiermee de hand te
lichten, dan ligt in 'minder dan geen tijd
de geheelo verzekering tegen de vlakte.
Maar nu begrijp ik niet, dat het Rijk,
wat het van anderen eischt, zelf niet
toepast en dat zelfs aan Gemeenten op
straffe van inhouding van subsidie, ver
boden wordt, om bij werkverschaffing
met regeeningssteun zegels te plakken.
Fiiuancie.ee redenen geven hier den
doorslag. Het plakken van zegete, zegt do
Regeering, is een bewijs van zoodanigen
fi na.ncteelen we'stand, dat substeie over
bodig moet worden geacht.
Nogcens, 't kan zijn dat ik mis zk>„. maar
voor mij is Ir'er de logica zoek.
Als zelfs voor Duitsche dtenstboden, dte
or waarschijnlijk nooit van zullen profi
teered door menschen, die 't zelf riet te
breed hebben, moet worden geplakt, dan
begrijp ik riet, waarom een Gemeente het
zelfs niet mag doen.
OBSERYAT 'R
f
Teren den Zomertijd
Door de Prov. commissie rit de veilin
gen in Noord-Holland is aan den M'rister
van Binnenlandsche Zaken en Landbouw
een adres gezonden met het verzoek te wil
len bevorderen de opheffing van de „Wet
op den Zomertijd", welke last, ongerief en
zelfs schade veroorzaakt hij de uitoefe
ning van het tuinbouwbedrijf.
Do FLnsche ijsbrekers
De Gemeenteraad van Rotterdam heeft
gisteravond met 29—3.3 stemmen besloten
B. Smit en Co, Machinefabriek en
Scheepswerf met f 87 500 te suhsidieereD
voor den bouw va.n cjp veelbesproken Fin-<
sche ijsbrekers.
De werktijden der bakkers
Het Tweede Kamer-lid, de heer Staal
man, heeft aan den Minister van Arbeid
de volgende vragen gericht.
Wil de Minister mededecten, ;n wo'ko
gemeenteen de alteen werkende hakkers-
patroon vóór 6 uur des morgens bakkers-
arbrid mag verrichten?
Zou de Minister opgave willen deen van
het aantal vomrterem, waarbij alleen wer
kende Lakkerspatroons zijn veroord x«'d
wegens liet vroeger aanvangen met den
arbeid dan krachtens de wet is toegestaan,
en in hoeveel van deze gevallen niet een
geldboete, maar hechtenis werd opgelegd?
Onvei ig ri.rand
Donderdag G Maart zal op het strand
to Noorwijk geschoten worden. Hierdoor
zal het strand onveilig zijn van half tien
tot twaalf uur voormteldag en wel v;»n
strand pa al 81 tot strandpaal 85.
De onivauc&ïen der Spoorwegen*.
De „Volkskrant" vernam, dat de ente
vangsten der Spoorwegen over de marmd
Januari rond f 600 000 hoogêr zouden zijn
de,n in Januari 1923.
Dit bericht is, naar ons hij imformatte
werd medegedeeld, wat al te opHtmicitech.
Inderdaad zijn, hoewel de opbrengst van
het reizigersvervoer lager was, de tot na te
cijfèrs over Januari 1924 gunstiger dan
FEUILLETON
Een verhaal uit het vroegere Rusland.
Vader Wassdli nam het, bekeek het aan
.alle kanten, en had lang werk om den
'band te bewonderen. „Waar krijgt
gij dat mooie boek vandaan?" vraagde hij.
Iwan vertelde hoe het hem in handen
gekomen, was; hij vergat niet de laatste
woorden van^ zijn jeugdigen, luitenant te
herhalen, en vertelde van zijn vredig ster-
ivenf.
„Ja. en hij heeft gezegd dat hij iai dit
■boek den rechten weg naar den hemel ge
leerd heeft."
„Daar had hij gelijk aan. De Heilige
Schrift leert dat men door berouw en het
waarnemen der 'heilige sacramenten ten
Ihemel gaat."
Iwan herinnerde zich niet dat do luite
nant ooit gezinspeeld had op de heilige
sacramenten. Beiden zwegen.
„Maar Batuchka," hernam de soldaat,
„waarom verklaart gij ons dan nooit het
Evangelie?"
Men leest het u in de kerk voor. en da't
is voor een mensch zooals gij, alles wat
gij behoeft. Wat verlangt gij meer?"
'Iwan wist het zelf ndet. Zijne ziel dorste
te naar iets meer, maar hij wist zelf niet
naar wat. Misschien had Batuchka gelijk.
De officieren konden de Schrift beter ken
nen, maar nederige lieden zooa.ls hij, kon
den volstaan met hetgeen zij in de kerk
hoorden. Hij besloot niettemin zijn zoon
dagelijks een hoofdstuk van het Evangelie
te laten voorlezen.
„O kon ik maar zelf lezen!"- dacht hij
met droefheid.
„En gij wilt dus naar Petersburg gaan,
om die prinses op te sporen?" vraagde
hem zijn metgezel.
Dio vraag maakte een einde aan zijne
overdenking.
„En gij «vilt met uw gezin vertrekken?"
„Ja, Marpha wil mij niet alleen laten
gaan, omdat ik ziek lien," voegde hij er
tot verontschuldiging bij; „en wij denken
Pavlouo'ha als winkeljongen bij mijn
schoonbroeder Antoine te plaatsen."
„Weet gij wel dat gij daar een groot©
onderneming aanvaard? Wat zult gij met
uwe hut en met uw akker doen? Hoe zult
&ij daarginds den kost verdienen? Het is
niet" gezegd dat uw schoonbroeder Pavlou-
cha in dienst zaï willen nemen, nog minder
dat hij hem geld zal geven. Gij kunt met
één been niet veel uitrichten; en dan nog
die leelijke hoest, dien gij uit den oorlog
hebt meegebracht. En de reist Hebt gij be
rekend wat 'die kosten zal?"
De soldaat was versteld door dien vloed
van. woorden. Een nieuwen aanval van
hoest verhinderde hem dadelijk te ant
woorden.
„De Heer zal er in voorzien," zeide hij
eindelijk.
Dat is goed gezegd, maar in onzen tijd
doet God geene wonderen meer. Hoe jam
mer dat die vervloekte ongoloovigen u dat
been hebben afgenomen."
„God heeft het gewild, Batuchka; Hij
had het-kunnen verhinderen. Ik moet nog-
'blij zijn dat ik er een overgehouden lieh.
Indien ik mijn been niet verloren had,
zou ik nu misschien minder gelukki'g zijn.
Dit verlies heeft mij iets beters doen win
nen."
„En wat dan?" vroeg de priester driftig;
hij stelde zich reeds voor, dat Iwan onder
weg den een of andoren schat gevonden
had. Dat was ook zoo, maar de schat be
hoorde niet lot de zoodanigen, die de men-
schen elkander benijden.
„Ik heb geleerd dat God mij liefheeft,"
zeide Iwan ernstig, „en ik heb geleerd dat
zijn Zoon Jezus Christus de eenige weg
naar den hemel is."
Vader Wassili zag den soldaat in stom
me verbazing aan. Gedurende hun. gesprek
•wa3 lii'j van de eene verwondering in de
tandere gekomen. Het besluit van Iwan om,
ziek en kreupel als hij was, naar de groote
•stad te gaan had hom reeds zeer verwon- j
derd, zijne gelatenheid had hem vreemd
toegeschenen, en hét denkbeeld dat het
verlies van zijn heen hem tot winst kon
zijn deed de verbazing van. den waardigen
•man ion toppunt stijgen. Maar dat was
niét alles De arme soldaat beweerde i'ets
nieuws ontdekt to hebben aangaande de
liefde van God en den weg naar den he
mel.
Zij waren bij het 'huis van Iwan geko
men, en van do overzijde der straat riep
de vrouw van den priester haren man met
scholte stem toe, dat zij al sedert een uur
met het eten gewacht had.
Het gesprek werd hier dus afgebroken,
'en de priester ging naar huis, om van
zijn vertoornde echtgenooto do volle larg
to ontvangen; maar wat zelden gebeurde:
■hij antwoordde haar niets.
HOOFDSTUK VII.
In den namiddag van dienzelfden dag
•had Iwan een langdurig gesprek met z jne
vrouw over zijn plan tot vertrok.
Marpha was verwonderd haar man zoo
vertrouwelijk en open te zien. Daaraan
was zij niet gewend; hij maakte haar nooit
tevoren bekend met zijne plannen of zor
gen; hij verwachtte van haar slechts blin
de, onvcorwaardelijko gehoorzaamheid.
Heden scheen hij haar bijna te raadple
gen.
Haar man was altijd goed voor haar ge
weest; hij beknordo haar zelden en steeg
haar niet; maar hij was nog nooit zoo
goed voor haar geweest als sedert z'jne
terugkomst uit den oorlog.
Do arme vrouw had gedurende zijne af
wezigheid zooveel geweend, dat zij de bron
barer tranen dacht uitgeput te hebben; en
noclilaus voélde zij hare oogen lochtig
•worden van blijdschap, terwijl zij naar
hem luisterde. Vroeger zou zij hem nau
welijks den rampzaligen toislaü'd hunner
geldzaken hebbe durven bekennen; maar
toen zij hem nu aankondigde dat de zo
merpacht nog niet betaald was, zeide h'j
teeder tot haar:
„"Maak u daar geen zorg over, vrouw, ik i
weet dat gij uw bost gedaan hebt. God zal
ons helpen, en wij zullen er ons eindelijk
wol uitredden." 1
„Maar indien wij niet weten, waai liet
gelVl vandaan te krijgen om do pacht t^,
betalen, waar zullen wüj het noodigo daj|
vinden om de reis naar Petersburg te nuu/
ken, cn hoe zulten wij daarginds leven? 1
vroeg Marpha, „wij zullen er beengaan om
van honger te sterven."
(Wordt vervolgd). 1