[Tweede Blad
i Woensdag 27 Februari 1924
EINOELUK VEREENIGD.
Op tie Raadsfpafcuiio
f Be Voorzitter liad er blijkbaar oen
fiwaar hoofd ia Maandag.
Op do agenda stond tooh vermeid dal de
vergadering zoo noodig 's avonds en. den.
{volgenden middag zon "worden, voortgezet.
B'ijkbaar heeft de Voorzitter niet
's Raads spreek k r a c li t want die is
bijna onbeperkt maar dan toch 's Raads
spreek li u s t overschat.
De vergadering was althans tamelijk
vrceg in den avo,nd afgeloopen, terwijl toch
alle plinten behalve het voorstel van Mr.
Van Eek inzake do arbeidscommissies bij
!de gomeenfebcdrijvhï en -diénsten, werden
afgehandeld.
1 Voor een deel was dit misschien een ge
volg van het fedt, dat do heer Eikenhout
'<lio! verhinderd was de avondvergadering
bij -Ie wonen y er van gen werd door den
[heer v. Rosmalen die in' beperk-'lng zijn
kracht zocht, terwijl het ook niét onmoge
lijk is, dat hét aanvankelijke rookverbod
itot bekorting der debatten leidde.
De eerste 14 punten gingen vrij snel on-
icjer den hamer door."
Alleen de bouw van een politiepostkuis
aan den Hoogen Rijndijk waarmee een
vrij belangrijk bedrag gemoeid is, gaf tot
een ge bespreking aanleiding. De lieeren
Eerdmaus en Sijtsma opperden bezwaren
maar de groóte meerderheid achtte met B.
'en oen posthuis iii dit. stadsgedeelte zoo
noodzakelijk, dat over de bezwaren werd
jfceengesta.pt.
Het hoofdpunt voor deze vergadering
werd gevormd door do door B. en W.
voorgestcVle regeling van tiet georgani
seerd overleg.
Door den lieer Baart was hierbij een
voorstel ingediend om de ontwerp-regeling
zonder meer af te wijzen, en daarvoor in
de plaats te stellen een regeling volgens
bet Aiiisterdamsche systeem, waarbij liet
georganiseerd overleg niet meer een ad-
viseerend karakter heeft maar zelfstandig,
behoudens nadere goedkeuring door den
Raad, beslist.
Zooals te verwachten was heeft de Raad
'dit voorstel! met vrij groote meerderheid
verworpen.
A'gcmeen werd gevoeld, dat liet niet
•aangaat, dat de Raad zijne bevoegdheden
•uit handen geeft, en allernrnst om ze "te
stellen in handen van een coücge waarvan
de heer vah Stralen nadrukkelijk ver
klaarde dat het voor een deel met do ge
meentebelangen heelemaal geen rekening
houdt.
't Ging om de vraag of de Wettig geko
zen Raad de gemeente zal blijven besturen,
dan wel of bij zijne macht zal overdragen
aan een instituut dat voor don gang der
gemeentelijke zaken geen verantwoorde
lijkheid draagt.
Op die vraag heeft do Raad een ondub-
heVinnig antwoord gegeven.
Het voorstel van den heer Baart werd
[feitelijk alleen van Soc. Democratische
'zijde verdedigd. De 'heer Knuttel gaf er
nog wel zijn stem aan, maar hij liet dui
delijk uitkomen, dat hij voor de zaak zelf
weineg gevoeMe, zij het d.an ook op geheel
'andere gronden dan door de overige be
strijders werden aangevoerd.
Het communistische raadslid houdt niet
van overleg. Want overleg wil zeggen
zooals door den heer Pera duidelijk werd
lii teen gezet dat men ernstige pogingen
'doet om tot overeenstemming te koanen. En
Waarvoor is onafwijsbare voorwaarde, dat
men do zaken van den breeden 'kant be
ziet.
Maar dat will de heer Knuttel niet. omdat
Waardoor naar hij vreest de strijdkracht
van do arbeidersklasse wordt gebroken.
Als hij dan ook voor het voorst el-Baart
stemde, dan was dat alleen omdat vele ar
beiders nog de illusie hebben dat zij op
tijczewyijze een stuk van de macht kunnen
veroveren, welke illusie hij niet wenscht te.
[verstoren.
het tameh'jk breedvoerig verslag dat
rin ons blad werd opgenomen is het niet
boodig de verschalende uitspraken vool*
'en tegen nog eens te herhalen. We vol
staan met ónze blijdschap uit te spreken,
klat in di't ge v teil al te burgerlijke" fracties
om dien term nu ook eens te gebruiken,
zich cm B. en W. schaarden.
Een tweede punt waarover min of meer
breedvoerig gesproken werd, betrof de al
of niet toelating va,n do categorale bon
den.
De discussie over dit onderwerp was niet
altijd even duidelijk, omdat er* verschil
van meening scheen te bestaan over de
vraag, wat nu eigenlijk categorale Bonden
zijn.
B. en W. wilden ze tot het overleg toe
laten en wisten, gesteund door de lieeren
Pera e.a. hun standpunt op goede gronden
te verdedigen. Als men overleg noodig
acht en als zooals de heer Yerweij' be
toogde de belanghebbenden liet meest
deskundig zijn, waaTom zou men deze
•groepen dan van bet overleg uitsluiten?
Temeer daar de bezwaren, die werden aan
gevoeld niet van dien aard waren, dat ze
invloed konden uitoefenen.
Een andere vraag waarover verschil van
mcening bestond, had betrekking op hét
zitting nemen van Raadsleden in het Over
leg.
Tot nu toe was de betrokken wethouder
de eemge vertegenwoordiger van het Ge
meentebestuur. Om zijne positie te ster
ken on ook aan dde zijde onderling over
leg. mogelijk te maken, werd nu voorge
steld, aan den voorzitter een vijftal raads
leden toe te voegen.
De héér Oostdaim had daartegen be
zwaar, omdat hét lang niet zeker is, dat
op d'te wijze de positie van den voorzitter
wordt gesterkt. Ook het omgekeerde kan
het geval zijn, als b.v. raadsleden, gekozen
warden, die zich daar, evenals in dén
Raad, als mandatarissen van een zeker
deel der kiezers beschouwen.
De meerderheid bleek dit bezwaar niét
to deelen, maar teen kwam aan de orde
de vraag welke leden daarin moesten
worden aangewezen.
B. en W. waren van oordeel dat althans
drie van die leden resp. i,n de comnri voor
de Gestichten, de Lichtfabrieken of voor
Fabricage zitting moesten hebben, blijk
baar om althans eenige deskundigheid te
waarborgen.
De Raad besloot echter, dat hij in zijne
keuze vrij moest blijven. Onder hen, die
zich "in dezen geest uitspraken behoorden
ook de Soc. Dem., dte enkete oogenblikken
vroeger, vanwege de deskundigheid het
Overleg beslissend gezag wenschten toe te
kennen.
Over de overige voor stelten kunnen wij
kort z;jn.
Do Soc. Dem. maakten bezwaar tegen
het overleggen van -de ledenlijsten, evenals
de heer van Rosmalen, maar zij slaagden
er niet in, -de andere leden van den ernst
van dat bezwaar te overtuigen.
Eenige verwondering wekte een voorstel
Van den heer Elkerbout, om personen, die
elders niet-eervol ontslagen werden, niet
ven het overleg udt te sluiten, maar het
wekte geen verwondering, dat dit voor
stel met groote meerderheid werd verwor
pen.
Tenslotte zou de geheele verordening om-
getwijfeld met-groote meerderheid zijn
goedgekeurd, ware het niét dat over een
onhete eken end punt het aantal leden
dat een vergadering kan aanvragen do
stemmen hadden gestaakt, met het gevoeg
dat pas in de volgend© vergadering do
eindstemming kan worden gehouden
Gezegd kan dus worden, dat do nteuwo
regeling tot stand is gekomen. En zonder
vee.l moeite. Do taak van B. en W. werd
veel vergemakkelijkt, door den kracktigen
steun, die zij van ver schillende zijden ont
vingen. Dat is ook wol eens anders ge
weekt!
De rondvraag was ais altijd onhetee-
kenend.
Wat een kind kon hegrijpen, n.l. waar
om na de wijziging van het Kon. Besluit,
de ouders ten stadhuize in de gelegenheid
werden gesteld Teerlingen voor de scholen
in te laten schrijven, was n.b. v$or den
heer Verweij aa;nteiding cm tot B. en "W.
een vraag te Tïcklen.
Voor de kiezers een bewijs-, dat geven
we toe, dat het beroemde „open oog" aan
wezig was. Maar een bewijs tevens, dat
men metopen oogei soms toch niet kan
zien.
Overigens kenmerkte zich- deze verga
dering door een trag' sclie gebeurtenis, de
origesteldkeHheidspoedig gevolgd, door
haar overlijden van mevr. de Stoppelaar.
Met de andere leden begon zij <de wexk-
zaamlieden en bracht zij hulde aan de na
gedachtenis van Mr. van der Lip, en toen
de avondvergadering was afgeloopen had
zij reeds het tijdelijke met héb eeuwige
verwis peld.
Voo' waar, de mensoh is a.ïs het gras!
KERK EN SCHOOL
NED. HEBV. KERK.
Beroepen. To Scheveningen (hulp
prediker): D. den Breerns, em.-pred. te
Rijswijk (Z.-H.)
"Aangenomen. Kaar Oostwoud (2de
maal beroepen): H. W. Bloemhoff te
Harkstede c.a.
Bedankt. Voor Zuid-Beijerland (toez.)
C. J". v. d. Graaf te Kockengem
GEREF. KERKEK.
Tweetal. Te Schiedam: G. van Dui
nen to Zegwaart en' J. W. Siertsema te
Zeisit.
Beroepen. Te KommerzijlD. J.
Vcisink, cand. te Kampen; te Dedemsvaarfc
L. van Wijk te Ede.
Bedankt. Voor Opemde-Nijcgci: G.
van Duinen te Zegwaart.
Teruggekomen op zijn besluit.
D s. W. L. Mulder van Benthuizen,
die de- vorige week het beroep naar de
Keel. Horv. Gemeente te Enter (Ov.) aan
nam, is,-naar de „Roti." meldt, op dit be
sluit teruggekomen, waardoor Enter, dat
sinds 13 Augustus 1922 vacant is, vacant
blijft.
Bevestiging, intrede, Afscheid.
Met een predikatie over Deut. 30: 19,
nam Ds. H. Ewoldt Zondag afscheid
van do Ned. Herv. Gem. te Zuid-Beijer
land. De naar Raamsdojiksveer vertrek-
lcerudö leeraar werd toegesproken door den
consulent, Ds. J. A. ten Bokkel Huinink.
van Kiunansdorp, en oud-ouderl. E. Hoek,
die den dank van kerkeraad en gemeente"
overbrachten en resp. lieten toezingen
Pa. 121 vs. 4 en Ps. 128 vs. 1 tot 4. On
danks het ongunstige weer was het kerk
gebouw meer dan vol.
Ds. A. Buurman die naar Wijk bij
Duurstede vertrekt nam Zondag j.l. onder
groote belangstelling afscheid van de ->ecl.
Herv. Gem. te Garijp (Fr.) met een predi
katie over 1 Petr. 5: 10 en 11.
Aan het einde van de godsdienstoefe
ning werd Ds. Buurman Ps. 121 vs. 4 toe
gezongen.
Ds. R. Mulder.
Ds. R. "Mulder, em.-predikant bij de Ge
reformeerde Kerk van Haarlem, heeft
gisteren aldaar onder vele blijken van
belangstelling zijn 80s ten verjaardag ge
vierd.
Hij werd benoemd tot ridder in de orde
van Oranje-Nassau en gecomplimenteerd
door een deputatie uit den kerkeraad.
Ds. L. Scholte. t
Tc Amsterdam is in den ouderdom van
71 jaar overledien ds. L. Scholte, Ned, Herv
predikant to Spanbroek en Opmeer. Ds.
Scholte stond voordien te Oudo Nicdorp,
Heveskos en Oldewoltholde.
Royale toezegging.
Ds. J. A. Hoekzema. pred. bij de Ned.
Herv. Kerk te Hilversum, ontving toezeg
ging van een gift van if 10.000 voor de te
bouwen, derdo Ned, Herv. Kork aan do
Dïépióndaalscke ltean te Hilversum.
De Synode en de predikantstractementcn.
In liet officieel© „Weekblad der Ned.
Herv. Kerk" bestrijdt prof. Slotemaker de
Bruine het advies van prof. mr. Van Apel
doorn aan de gemeenten tot een „offen
sief optreden" tegen, de Synode en den
Raad van Beheer.
Na een uitvoerig betoog komt schr. tot-
de volgende conclusies:
Hij (prof. v. A.) raadt aan:_ protest en
weigering. Maar een protest is niet reëel
en een weigering is negatief. Wat advi
seert de schrijver reëel en positief? An
ders uitgedrukt: welke reëele en positieve
gevolgen zullen intreden, als schrijvers ad
vies wordt gevolgd?
Het blijkt, mij niet, dat hij zich daarvan
Tekenschap gegeven heeft.
Op twee dingen moge ik wijzen.
1. Do schrijver onderstelt, dat do minis
ter van Financiën aan de gemeenten het
reclib zal kunnen geven om rechtstreeks
de handopening aan te vragen buiten de
kerkelijke besturen om.
Nu is de vraag, die vooraf gaat: wio
moet volgens mr. Van Apeldoorn de band-
opening aanvragen? Volgens Reglement
op de Vacaturen, is dit de kerkeraad. Moet
dit veranderd worden? Zoo ja: boe, langs
welken weg, in welken zin?
Thans is het in elk geval nog niet ver
anderd en is dus do kerkeraad de aange
wezene. Maar vo-lgers hetzelfde artikel is
hij verplicht, het te doen- niet rechtstreeks
doch via liet Classicaal Bestuur. Handelt
hij anders, dan is hij censurabel. Alles
volgens de vigeerende kerkelijke bestuurs
reglementen', are 'mr. van Apeldoorn in deze
brochure als verbindend heeft aanvaard.
Ik zie waarlijk niet, wat de schrijver wil.
II. De brochure eindigt met de hoop uit
te spreken, dat „der regeering de oogen
zullen worden geopend voor het onrecht,
dat de door haar in het leven geroepen
Synode tegenover de gemeenten pleegt."
Ook dit slot opent, geen perspectief.
Moet de regeering der Synode den wenk
geven? Dat past haar niet; zij zou groot
gevaar loopen een jus in saera uit te oefe
nen en zij zou de taak van den rechter
overnemen.
Of moet de regeering breken met dc
„door haar in het leven geroepen Synode?"
Dit gaat dan over het Koninklijk Besluit
van 1S16. Maar ik meende, dat de her
nieuwde zeer breede beschouwingen nog
■ten vorigen jaro aan dit onderwerp gewijd,
helder in het licht gesteld liadd'eiï, dat
hier voor dc regeering niets te doen valt.
Niet het intrekken van dit Koninklijk Be
sluit; en ook niet iets anders.
Wat bedoelt dus dit advies? Wat zal het
bewerken en wat becogt het? Heb ant
woord vind ik niet".
Kerkelijke huwelijksinzegening.
Op grond van 1 Korintho 11 verzenj 5, '6
en 13 heeft dé kerkeraad der Ned. Herv.
Kérk te Ede besloten, dat bij eene huwe
lijksinzegening de bruid niet met onge-
dekben hoofde mag verschijnen. Ook zal
ze betamelijk gekleed belmoren tè zijn,
Berliner Mission.
Do „Berliner Mission" herdenkt 29 Fo-
bruari a.s. liaar honderdjarig bestaan.
Een Amerikaansch kerkgebouw.
De methodisten van New York City wil
len op Washington Heiklits, aan do west
zijde van Broadway in het blok tusschen
173d cn 174tli Street een kerk bouwen, do
Broadway Temple, waar-van de kosten
worden geraamd op ten naastebij tien niil-
lioen gulden. Do kerk zal 2300 zitplaatsen
krijgen en een toren van 24 verdiepingen,
waarin 500 slaapkamers die aan jonge man
nen verhuurd zullen worden. Gelijkvloers
konten o.a-. een gymnasium, vereenigings-
eii ontspaimingslokalen, zwembad, winkels,
kantoren, en verder nog 493 appartementen,
in groepen van twee a vijf te verhuren,
Middelb. Onderwijs.
Het bestuur der „Vereen, van Leeraren,
aan Openbaro II. B.-schoten met 5-j. c." to
'Amsterdam verzoekt in een adres aan den
'Minister van Onderwijs, liet K. B. van 25
'Juni 1920 tot vaststelling van do eisc'hen
tot toelating tot de H. B. S. 5-j. c. zóó te
wijzigen. dat aan deze scholen het recht
lot toelating cci vollen omvang worde her
geven.
fiESaEE&TEÜAAÖ LE'DEB
(Vervolg,}
Avondvergadering.
(Do lieer Elkerbout heeft bericht
van verhindering" gezc-h'den).
Thans komt aan dé orde nrt. 8, regelen
de de vertegenwoordiging m de eJgcnmeno
Ambtenaren (Werklieden) Go«ia<issié, en
waarvoor de volgende eiscben gesteld
worden: 1. Kon. goedkeuring op de Statu
ten. 2. Ten doel hebben uitsluitend op onder
meer de behartiging van personeel tin
dienst der gemeente Leiden. 3. Tenminste
10 (werklieden 25) leden tellen die over
tenminste tweo takken van dienst ver
spreid zijn. 4. Zij moeten zich schriftelijk
berekl verklaren 'telken jare twee vaste
en twee pl.v.v. vertegenwoordigers aan te
wijzen en 5. enk jaar een lijst van de aan
gesloten ledtn b'j B. en W. inzenden.
De lieer Eikerbout stelt een andere
redactie voor, waardoor het onder 2, het
laatste gedeelte van onder 4 en het onder
5 genoemde vervalt en tevens uitkomt dat
aid. van landelijke honden recht op ver
tegenwoordiging hebben.
Inplaats van een lijst van. de lede®,
wensebt hij opgave van het aantal leden.
De heer Baart siielt een. soortgelijke
wijziging voor.
De heer v. Rosmalen, die de verdedi
ging van de amendementen Eikerbout
'overneemt, zegt, dat er geen reden is dat
ledenlijsten worden overgelegd.
De heer Baart zegt van meeuing te
zijn, dat do categorale Bonden geen aan
spraak kunnen maken mee te spreken.
Alleen do landelijke Bonden kunnen zi. de
verantwoordéijkheid dragen. Verder maakt
Spr. "bezwaar tegen het opgeven van de
namen'. Do Bonden hébben er g'een enkel
belang bij, een. te groeit aantal leden op
•te geven. Mocht hieromtrent twijfel, be
staan, dan zou de Comm. voor het- C. O.
zelf een onderzoek in moeten stelten. Sr-'
gelooft niet. dat hot iemand schaden zal,
als bekend is, dal hij lid van een of an
dere organisatie'is, maar de mog 1 ij k-
h e i d bestaat in elk geval.
De heer Heemskerk zegt den Nc.l.
Boud van Gem. ambtenaren niet als een
categorale vereeniging te br-,-houwen.
Omtrent den Bond van Technici twijfelt hij.
maar hij ziet toch cok geen bezwaar deze
organisatie toe te laten. Wanneer een al
te benepen standpunt wordt ingenomen,
wordt z.i. door de Overheid een niet ge
oorloofde pressie uitgeoefend. Wat betreft
hot opgeven van de namen zegt spr., dat
daarvoor toch wel reden is. Er zijn ver
schillende organisaties, d'e leden hebben,
die niet tot het Overlie-'dsperaoneel, of al
thans niet tot het Gemeentepersoneel be
boeren.
De heer Pera sluit zich aan bij wat
de heer Heemskerk gezegd heeft. De on-»
dervinding heeft geleerd dat het wel wen-
schelijk is, dat do namen worden opgege
ven. Eveneens op practische gronden ver
dagen hechtenis; wegens overtreding van
dedigt spr. do toelating van dc categoralo
honden. Het is toch voor B. en W. gc-
wenscht, dat zooveel mogelijk alle kringen
van gemeentepersoneel zich kunnen uit
spreken.
De heer R e i m e r i n g c r, Welli., zegt
niet te kunnen inzien dat de categoralo
Bonden do goede werking van liet G. O.
in den weg hebben gestaan. Er is tus
schen deze Bonden en de vakorganisaties
een zekere wrijving, maar daarmee hebben
B. on W., die er belang bij hebben veel
zijdig te worden ingelicht, zich niet te
bemoeien.
Wat betreft de opgave van de namen der
leden, zegt spr. dat dit een zeer noodzake
lijke maatregel is. Voor rancune-maat
regelen behoeft men in geen enkel opzteht
te vreezen, terwijl B. en W. toch controle
moeten kunnen oefenen.
Den V oorz. schijnt het een tecken van
zwakheid, als men de ledenlijsten niet wil
laten z:en. Er zijn mensclien, die Tid zijn
vaai twee vereenigingen. Deze kunnen nu
kiezen, voor welke Vereen, zij vertegen
woordigd willen worden. Dit is van belec-
kenis omdat hij stemmingen met het leden
tal gerekend wordt. Spr". wil niet zeggen
dat er geknoeid wordt, maar men had
toch do baggerlieden maar meegerekend
Merkwaardig "vindt spr. dat de opposanten
zelf wel nagaan, hoe de mensclien geor
ganiseerd zijn, zooals indert-'jd bij de po
litie bleek. Wait de categorale bondon be
treft, zegt spr., dat men te Amsterdam
ook een ruime opvatting huldigt. Dat is
trouwens ook gewenscht. Stel dat hier do
verplegers afzonderlijk georgan'seerd wa
ren, zou men ze dan niet mogen liooreii.
Spr. kan niet inzien, hoe daardoor het
gemeentebelang zou worden geschaad.
Do heer Baart verbaast zicli over do
houding van den heer Heemskerk ten op
zichte van do categorale bonden. Zijn
eigen organisatie denkt er anders over.
De heer Heemskerk: Maar hier ben
ik raadslid
Do heer Baart: dus u hebt twee ge
zichten. (Ontkenningen).
Do lieer Baart zegt verder niet te ge-
looven dat B. en W. misbrur'k zullen ma
ken van de bekendheid met de leden1'js-
ten. klaar dit kan ook anders worden.
In elk geval kan het de toetreding tot de
organisaties beletten.
De heer Oost dam: "Wat een dappere
kerels.
De heer Rosmalen: zegt ook, dat
nergens do namen gevraagd worden.
De Voorz. zegt dat misschien ojk in
geen enkele verordening met bet aantal
leden bij do stemmingen gerekend wordt.
Do* heer v. -d. Heuvel begrijpt niet
welke reden B. en W. hebben de namen
te vragen. Spr. ziet hier een kiem Tan
wantrouwen. Er is geen enkete reden ooi
te veronderstellen dat verkeerde getallen
zulten worden opgegeven.
Do beer Pera zegt door den lieer
Baart nog meer overhrgd te zijn dat liet
wenschekjk is, de namen op te geven. Ai
die vrees doet denken aan een niet al tc
zuiver geweten.
De heer Wilbrink zegt dat de boe
ren Baart c.s. zich tegenspreken. Ze zijn
tegen de categorale bonden, maar ze zeg
gen tegelijkertijd te willen opkomen voor
de zelfbewuste arbeiders. Spr. ziet gren
enkele reden tegen het voorstel in te gaan.
De heer W i tm an s meent dat de calo-
gorate honden uit den tijd zijn. Maar d(t
neemt niet weg, dat er vrijheid van orga
nisatie is. Tegen overleggiing van de leden
lijsten heeft spr. niet het minste bezwaar
Do Voorz. brengt thans in stemming
FEU6LLS£TO!«
Een verhaal uit het vroegere Rusland.
.17)
Op dit oogenbl'ik liet de stem van vader
[Wassili zroli hooren. Het was hem gelukt
'door de schare heen 'te dringen en nu
.Wenkte hij met de hand om aan het woord
Ie mogen komen.
,.Hiij die zich tegen de overheid verzet,
[wederstaat de verordening Gods, want de
vorst is de dienaar van God."
Als door een tooverslag was allés stil
fep liet hooren der gewijde woorden.
„Amen," antwoordden de boeren, en
alle handen werden opgeheven om het
tecken des kruises te maken.
.i „Die woorden staan ook dn mijn bock,"
zeide Iwan met een stralend gelaat tot zijn
buurman. „God zelf heeft die woorden ge
sproken."
„Hebt gij het gehoord?" schreeuwde
'Nikaoha. den student in de ooren, terwijl'
'hij hem de schouders schudde.
„Uwe priesters zijn slechts beweegbare
poppen, die door de regeering omgekocht
fijn," antwoordde hij met een blik vol haat
"op den priester.
i_ >,Kijk daar begint hij woer te morren,"
zeido de jonge 3x»er lot zijn vader.
„Laat hem loopen, jongen, ik geloof' niet
dat hij er op gesteld is om hij zulke ezels
als wij zijn te blijven."
„Maar zóó laten wij hom niet gaan,"
riepen de boeren, terwijl zaj een nauwc-
ren kring om hem heen vormden; „lrij
heeft een lesje noodig. Hij moet naar de
gevangenis, hij moet naar Siberië verban
nen worden!" Jkrijsckten zij om het hardst.
Dé starosta was met de zaak verlegen. Hij
had volstrekt geen lust er een rechtsge
ding van te maken, en wilde niets liever
dan zich zoo spoedig mogelijk van dezen
verdachten persoon ontdoen. Maar hoe zou
hij de boeren, naar rede deen lirsteren?
Kon hij alleen aan het woedende volk
weerstand bieden? "Wat moest hij doen?
Hij nam een list tebaat.
„Kinderen", sprak hij, als door een
nieuw denkbeeld getroffen, „laat mij be
gaan. De president van het district heeft
mij gezegd, dat hij op St. Jan» hier door
zou reizen. Wij zulten dien dwaas in mijn
donkere isba (kamer) opsluiten, en wan
neer de president hier doortrekt, zulten
wij hem in de rechte handen bezorgen,
met een geleide om hem naar Yischni tc
brengen, indien het noodig is."
Dc boeren schenen tevreden.
„Naar de donkere kamer," riepen ze a!1-
len tegelijk; „Trophïmïtch hooft goed ge
sproken, laat ons hèm naar de donkere
kamer brengen!"
Nikacha tilde den ongelukldgen student
dn zijne armen, en sleepte hem ondanks
zijn vurige tegenspraak naar de woning
van den starosta.
De Russische hutten bestaan gewoonlijk
uit tweo groote vertrekken; 'het ééne, dat
zindelijk verlicht is, wordt do l:chte kamer
genoemd en des zomers bewoond; het an
dere is somber, vol rook en voorzien van
een reusachtige kachel; het heeft slechts
tene opening in den z-older h!;j wijze van
schoorsteen; dit is de kamer, waarin het
gezin het koude jaargetijde doorbrengt.
Daar Tropliimitch zijne winterkwartie
ren nog niet betrokken had, bevatte zijn
donkere kamer niets dan huishoudelijken
voorraad, eenige vaten gezouten visch en
zuurkool, een vat kvass, een mand appe
len. enz.
Nikacha duwde zijn gevangene het ver
trek in, sloot de deur, die een weinig wan
kelde op het nachtslot, en ging er vóór zit
ten als de vrijwillige cipier van den stu
dent.
Langzamerhand kwamen de gemoederen
tot rush Dc boeren keerden gedeeltelijk
naar de herberg terug om op hun gemak
te redekavelen over de vreemde gebeurte
nis, die hunne feestvierig gestoord had. Do
anderen gingen naar huis. Daar was Iwan
bij. Hij voelde, dat het verstandiger was
zich niet meer in te spannen, en ditmaal
weerstond hij al do pogingen zijner vrien
den om hem terug te houden!. Buitendien
gevoelde onze gewonde zich nog zwak en
vermoeid, en het speet hem niet dat hij
■al dat geraas ontloopen kon.
Maar do bceren drongen bij hem aan:
„Gij hebt uw verhaal niet geëindigd."
„Ik zal n het overige op een andoren
keer vertellen," zeide hij; „maar indien
gij vanavond hij ons wilt komen, zal Pa-
vToucha u uit mijn hoek voorlezen."
Toen ging Iwan. heen, vergezeld van va-
dor Wassili, die op zijne wijze over de ge
beurtenis van den dag nadacht.
„O die ongeloovigen! het is slecht ge
broed! Zij verd'enen allen naar Siberië
gezonden te worden. Tropkimitch is te
goedhartig; ik vrees dat hij zich zal laten
vertoederen door het smeeken van dten
dwaas. Wanneer men denkt aan alles,
wat de Czaar voor die jongelingschap ge
daan lieeftl En zoo wordt hij beloond! Die
ondankbaren komen oproer preeken tegen
Zijne Majesteit en tegen den godsdienst.
En zij durven ons zeggen dat wij omge
kocht zijn! Ach wij zouden een wemigjo
rijker zijn, indien wij omgekocht waren!"
..Het as to hopen dat er niet velen zooals
dozo jongeling zijn." zeide Iwan ernstig.
„Maar Batuclika," voegde hij er bij, ..ik
zou gaarne weten waar do woorden ge
schreven staan, dié gij ons straks voorge
lezen hebt."
Vader Wassili zag hem verwonderd aan.
„Waar z:j geschreven staan? Zij maken
immers een deel van het formulier uit. Zij
worden voorgelezen op eiken verjaardag
van het keizerlijk huis."
„Ja, dat weet ik, maar ik zou gaarne
weten uit welk gedeelte der Heilige Schrift
zij genomen zijn. De dame, die ons kwam
voorlezen in het veldhospitaal, las dio
woorden uit m'jn boek, maar ik weet niet
recht waar, en ik zou ze gaarno opzoeken
éu tloor Pavloucha laten voorlezen.i
Vilder Wassili scheen vertegen, keek
.eerst naar boven, toen naar beneden, en
eindigde met zich liet hoofd lo krabben als
oen middel om zijn geheugen wakker te
maken.
„Wat zal ik zegven? Mijn gelieu u laa^
mij in den steek. Tiet moet wel in één der j
Evangeliën zijn. misschien in de berg-j
rede. Indien g~"j mij het boek eens ?:et.
zien! Dat is een Nieuw Testament, niet
waar?" t
„Ja Batuchka": en Iwan .haalde iet
kostbare boekdeel uit zijn zak.
(Wordt vervolgd).
