BcaweLEfecteCwrafll
Tweede Blad)
Zaterdag 9 Februari 1924
Zien op God.
Ook zult gij eene gracht ma
ken. tusschen de beide muren,
voor do wateren des ouden vij
vers; maar gij zult niet op
waart-s zien op Dien, die zulks
gedaan heft, noch aanmerken
Dien, die dat van verre tijden
geformeerd heeft.
Jes. 22: 11.
Jesaja verplaatst ons hier dli dien tijd,
jtoen Sanhenib met zijn leger naderde,
1 Steden innam en plranderde, velen gevan
gen nam of doodde, en zijn gezantschap
nicd den Rabsa-ké aan U hoofd zond, om
'Jeruzalem op te eisohen.
Wat ziet de profeet? Tot zijn veirbaizüig
bemerkt hij bd'j het voülk veeleer lichtzin
nige vreugde'dan bezorgdheid, in weerwil
'van de rampen en het dreigend gevaar.
Hij voelt, dat het een dag is van Gods
ioordeelen, een dag om aich te veroolmoe-
Ur'gen en God om hulp te smeeken. Hij
3ict met bekommering den vijand at nader
Ikomen. Maar wat doet het volk? Ja, etr
•worden wel allerlei toerustingen gemaakt,
Vle wapens worden t'e voorschijn gehaald,
!de'bressen in de muren gestopt; voor de
^watervoorziening word't gezorgd, ojdat ter
geen gebrék zij, als Jeruzalem belegerd
mocht worden; huizen worden zelfs .afge
broken, teneinde met de steen-en van die
lliuizen de muren der stad te versberken.
Maar, heUaas, naar God richt zich het
loog niet. Het volk viert feest en beseft
'den ernst der omstandigheden niet. En die
"uiterlijke vreugde komt niet Voort uit ver
trouwen cp God, maar is een gevolg van
'ongeloof. God. wondt vergeten.
Ongeloof kan zich op verschillende wtij-
tzen uiten. Er is ongeloof, wanneer de
inen-sch steunt op uitwendige dingen, zoo-
gpfe hier het volk van Judia steunde op
Hvapens, op stevige muren, op een goed
'bevestigde waterleiding. Zulk ongeloof
'ontmoeten wij te aüllen tijde. Zoo heeft
•Duitschïand vertrouwd op zijn leger en
Tingeland op zi jn vloot, en zoo steunt wel
licht Frankrijk nu op zijn luchtschepen.
'Zoo zulten er in deze diagen ook wel in
|ons land wezen, diie op Verfoeerde wijze
teteunen op gewoldmiddeien.
In het persoonlijk leven kan daar dik-
Hvijls wezen een stellen van onze hoop op
ons geld, op kracht en gezondheid, op
'kennis en talent, op onze vrienden of fa-
'jniilie.
Wij zijn daaraan zoo gewoon, dat wij
onwillekeurig daaraan mededoen, elkan-
Vler er foe te prikkelen .om van omstan-
'digheden heil te verwachten. Wij rekenen
met dat „ongeloof", ailf-een wij noemen
Tiet oëmgsszins anders, en verbergen het
'raak achter mooie of zelfs vroom klin
kende namen
Maar Gcd veroordeelt het, en Hij logt
telkens de gemeente de regels op de
lippen:
iyést op prinsen geen vertrouwen,
Daar men nimmer heil bij vindt.
Zoiid't ge uw hoop op menische-n bouwen?
Niet zelden wordt gesteund, niet zoo
zeer op menschen, niet op hun aantal,
üinn -macht of hun invloed, maar op den
ïnenscb, op wat in -den mensch is, op
liet edele, goede van het menschenha^t.
Hoe dikwijls is rn do Saaiste weken ge
zegd of gedacht: Neen, er konit nooit
meer oorlog: dat hébben de mensoh'en nu
'wel afgeleerd. Hoeveren droomen van een
al beter en edeler worden van het mensch-
'dom en verwachten -daarvan, in de toe
komst althanis, alle heil. Maar ook -dit ver
trouwen wordt dioor dé Schrift veroor
deeld. Door den profeet Jereaniia waar
schuwt de Heere: Vervloekt is de man,
Si'o op een mensch vertrouwt!
Al -zulk vertrouwen is in den grond der
3aak niets anders dan gebrek aan het
reohl-e vertrouwen, aan waarachtig ge-
'teof. A-Ï'eer rn het steunen op God, in het
iiien op God ligt de grooto troost en de
ware kracht
God is de Schepper en de Bestuurder
y-an het heelal. Van Hem. komen de don
kere volken tot beproeving des geteofs of
'êot tuchtiging voor de o-pgerechti-giheM.
FEÖSLLIaTOM
EINDELIJK VEREENIGD.
Een verhaal uit het vroegere Rusland.
Indien mijn zoon had willen werken, hij
zou mij dit hebben voorgelezen; nu kan
uw zoon dit doen. Kom mijn jongen, ont
cijfer ons dit als een geleerde, gelijk gij
ïijt." En de jongeling blozende over den
3ol', neemt het blad uit de handen idles
grijsaards, nadert het licht en leest vrij
►jocd hetgeen volgt:
„Wij Alexander II, Keizer en Beheer-
jjcher aller Russen, verklaren
Allen omringen den knaap; de moeder
Set den koperen ketel op tafel, ook 'den por
seleinen trekpot, het zwarte brood en de
kopjes; daarna zet zij zich met haar zui
geling bij de deur. De oudste heeft de eere-
ipïaats onder de heiligenbeelden bij Iwan.
De grijsaard licht 't hoofd moeizaam op,
®n tracht te luisteren. Door zijne doofheid
•aeeft hij niet begrepen waarvan sprake is,
Jnaar het moet belangrijk zijn, denkt hij,
want allen hooren toe.
Favloucha herneemt het blad na. een
oogenhlik te hebben gerust, doch men
boort kloppen; Marpha opent de deAir en
«uigt zich eerbiedig voor vader Wassili,
Van Hem komt ook alleen de redding uit
den nood, nieit van raenisefhen of wapenen.
'Hij leidt Zijn. kinder on door 'd Sep ten,
maar redt -ook -w'onderlijk uiit de grootste
gevaren. Op dien God! moet gezien wor
den,. Op dien God, di-e eenmaal Israëli red
de uit ,h-et machtige Egypte, die Juda in
stand hield legen het dreigende Assyrië,
tfco eenmaal ons vaderland zoo wonderlijk
sterkte tegen Spanje, liet (sterkste land
van Ei ropa.
Dat beteekont geen zorgeloosheid. Dat
versterken der [muren1, 'dat graven van di'a
waterieid-ing wa-s c-p zichzelf niet ver
keerd. Vloot eïi leger blijven voortdurend
'tor verdediging moodig. want wij .teven ju
een wereld Van gewold, -en God wil niet,
dat; wij -zulks ook ,maar één oo-geniblik .ver
geten zullen. Hij wil, dat die overheid het
zwaard zal voeren, aiite-t om het recht te
handhaven en de boosdoeners -te straffen.
Wie zorgeloos voortleeft, kan dat .voor
God neet verantwoorden.
Maar Hij wil met. dat wij vleesch tot
onzen aim sullen stellen. Hij w-i-1, dat wij
onder al ie omstandigheden zien op Hem,
rekenén met Hem Iw-opwen iop Hem. Zoo
noodig ons wapenen, maar zien iop Hem.
'Beven Voor het doen van onrecht, want
dan kunnen wij .niet zien op Hein. Nim
mer vreezen, »ook niet voor den- mach-
tigste, want wie op Hem ziét, kent geen
vrees.
Dat geeft een heilige .-rusL Dat werkt
'die stilheid en dat vertrouwenwaarin de
ware sterkte gelegen is.
Moge de ernst der tijden ions, voeren to-t
'den levenden God. Er ligt in aVris, wat
geschiedt, .oen prediking. Er is ïn onze
tijden een roepstem tot boetedoening, itot
verootmoediging en bekeering. Maar voor
wie zich aan God overgeeft, kl-'nkt ook
uit alles een toon vain Blijdschap. Wie op
God Biet, wordt niet beschaamd. Wiie met
'God rekening -houdt, komt niét bedrogen
uit. Dan komt er wel spanning i.n liet
.gemoed, want het ;s iets, dat ni-et uit-
geredeneerd kam worden: op God zien,
en tevens volijverig bezig zrjn inialles wait
•onze hand vindt om te 'doen. Maar achter
die sparmig ligt de h'cSige zekerheid:
Wie steeds geloovi-g op Hem .ziet,
Begeeft, verlaat Hij eeuwig niet.
DE LAAGSTE PLAATS.
In dit léven is ee-n pad,
Slechts door weinigen betreden;
Maar,, die ooit dien. weg betrad
Wordt geleid naar 't hemelsch Eden.
't Is oen weg van droef geween,
Maar van zoete vreugde tevens,
Vaak door donk're neovlen 'heen;
't Is de nauwe weg des levens.
Heer, dat mij de laagste plaats
Op dien heilweg zij gegeven!
Niemand ooit heeft zooveel kwaads
Tegen zooveel licht bedreven.
Op den heuvel Golgotha
Staat een kruispaal opgeheven.
Als ik daarheen de oogen 'sla,
Wordt mij alle schuld vergeven.
Onder do ijzeren nagölpunt,
Die Uw voeten houdt verbonden,
Zij een plaatsje mij vergund
Waar 'k mag treuren om mijn zonden.
Geef me er de allerlaagste plaats,
Zoo gij mij een plaats wlit geven!
Nooit heeft iemand zooveel kwaads,
Tegen zooveel lic-ht bedreven.
Nooit "Reeft iemand zooveel kwaads,
Zooveeï gruwelijks bedreven;
Maar 't besluit Uws groot-en Raads
Riep mij uit den dood in 't leven.
Welk een wonder van gema,
Al-s ook ik, verlost, geheiligd,
Eens die feestzaal binnenga,
Eeuwig voor het kwaad bevei-iigdf
Geef me er de allerlaagste plaats,
Grooto God van dood en leven!!
Nooiit werd iemand zooveel kwaads,
Zooveel gruwelijks vergeven.
P. HUET.
KEflK EU SCHOOL
NED. HERV. KERK.
Beroepen. Te ZwammerdamJ. J.
Kloots. te Melissant.
Aangenomen. Naar Oosterend (Fr.)
(toez.): G. de Vries te Stedum.
Bedankt. Voor Diemen: G. de Vries
te Stedum; voor Emmen. (Evangelisatie):
G. Groeneboer te Blankenham; voor Pols
broek: T. Lekkerlcerker te Delft.
die door zijn diaken wordt gevolgd. Twee
of drie boerenlieden voegen zich bij hen.
Do priester droeg een brain kleed; hij
was klein van persoon, had lang haar, het
welk nederhing op de schouders. Het haar
eveneens bruin, alsmede de baard, gaf iets
donkers aan het geheel. Alle Russische
geestelijken dragen het alzoo.
„Goeden avond, kinderen," sprak hij; in
denzelfden adem vroeg hij haastig: „men
zegt, Matvéief, dat T-rophimitch n'euws
heeft vernomen en bij u is geweest; zeg
mij* is het waar dat do Keizer den oorlog
heeft verklaard aan de goddolooze Tur
ken?"
„Ja Butupbka," was bet kalme ant
woord.
„Nu dit is een heilige goede daad, de
Heer zegen© hem daarvoor. Het juk door
de -ongeloovigen opgelegd is lang en zjvaax
genoeg door onze rechtzinnigen gedragen!
Het is tijd dafc men hen helpe."
Een lichtstraal van onmiskenbare geest
drift straalde uit het oog van vader Was
sili. „Heilig do zaak, heerlijk de daad",
riepen de stemmen!
„Juist las mijn zoon ons de oorlogsver
klaring," zeide Matvéief; „zoo gij het ge
doogt, zal hij voortgaan. Herlees hét be
gin, mijn jongen."
Deze gehoorzaamde en ontcijferde het
GEREF. KERKEN.
Beroepen. Té Krimpen a. d. LekD.
P. Kalkman-, cand. te -Rotterdam,
Ambtsjubilea,
D s. H. Sc holt ons, Ned. Herv.
predikant te Stavoren, hoopt D.V. 26
Februari a.s. den dag té gedenken, waar
op hij vóór 25 jaar in 't predikambt werd
bevestigd.
Ds. L. M. van Noppen, Ned.
Herv. prod, te ►Scheveningen hoopt op 9
Maart a.s, zijn veertigjarige Evangelie-be
diening to herdenken; op 9 klaart 1884
-deed Ds. van Noppen zijn intrecl® bij de
Herv. gemeente té Wijnjeterp en stond
achtereenvolg-en?, lo Zwartsluis (1889), Leer
dam. (1894) en Scheveningen-, waar hij 11
Juli van het jaar 1897 zijn intrede deed.
Ds. R, Mecu wenbe-rg, pred. bij.
do Ned. Herv. Gem. te Batenburg en
Niftrik, hoopt 12 Febr. zijn 25-jarige ambts
bediening te herdenken.
Ds. Meeuwenberg werd caadidaat in
1898 en predikant bij de Ned. Herv. Gem.
in 1889. Wegens benoeming tob director
van hot zendingshuis der Ned. Zendings-
veresn. te Rotterdam, legdo hij zijn be
diening neer, om in 1918 eeri beroep naar
Batenburg te aanvaarden.
Jubileum ds. W. L. Weiter.
Onder talrijke bewijzen van belangstel
ling heeft gisteren de hofprediker ds. W.
L. Weiter, predikant der Ned. Duitsch
Herv. Gem. té 's-Gravenhage, zijn gouden
ambtsjubileum gevierd.
In den loop van den morgen ontving de
jubilaris o.ïn. de gelukwenschen van de
commissie van do Indische kérken, die bij
monde van den heer Sik een cadeau aan
bood, en de predikanten ds. Van Gheel
Gildemecster- en ds. Vermeer, die namens
het Ministerie van predikanten ©en ge
schenk aanboden.
De Koningin, de Prins en Prinses Juliana
brachten eten jubilaris te ruim half één
een bezoek, om den jubilaris hun geluk-
weiiséclien aan to bieden. -
Grafmonument Ds. G, Kruyswijk.
Donderdagmiddag werd op de algemeene
begraafplaats to Schiedam het grafmonu
ment op het graf van wijlen Ds. G. Kruys
wijk onthuld en overgedragen aan de fa
milie Kruyswijk door D-s. J. F. Jonkers
namens Kerkeraad en Gemeente.
Het monument is een geschenk van de
led-en der Geref. Kerk.
Heb geheel rust op een viorkanten onder
grond, waarboven een afgeknotte zuil uit
steekt. Op de voorzijde staan de naam en
geboorte- en sterf te-datum van Ds. Kruys
wijk. Aan -do ©ene zijde staat de tekst:
„Hij opende ons de Schriften." En aan do
andere zijde: „Die in den Zoon gelooft,
heeft het Eeuwige Leven."
Het monument is uit graniet opgetrok
ken en met op een marmeren voet-stuk,
waar omheen een ijzeren hek. Het geheel
maakt een monumentalen indruk en eert
de schenkers.
Een der familieleden dankte in hartelijke
bewoording-en de gemeente van Schiedam
voor dit blijk van liefde en hoogachting
aan den overledene en zijn nabestaanden
bewezen.
Zeer korrekt-
Do l|>rk van Leiden, zegt <le Reformatie,
kreeg een schrijven van een der legerpre-
dikanten, dat ook oyer 1923 een subsidie
beschikbaar gesteld was voor de kerk van
Leidien voor het onderwijs en de bearbei
ding der militairen.
Geheel konform het advies der Synode
besloot de kerkeraad die subsidie niet te
moeten aanvaarden.
Hebbe elke kerk, tob wie deze verleiding
komt, -den zedelijken moed in gelijken zin
te antwoorden.
Geen zilveren koorde!
Vorstelijke belangstelling
Do Algemeene Synodale Commissie der
Nederla-ndsrh Hervormdo Kerk heeft van
H. M. de Koningini een gift van f 2000.
ontvangen voor heb fonds voor noodlijden
de kerken en personen, en een gift van
f750 voor het fonds t<v voorziening in do
geestelijke behoeften der gemeenten waar
eigen middelen ontbreken,
Vrijgevig
Ds. Blauw, rechtzinnig predikant te
Eerbeek, heeft zich, volgens de ,.N. R. Crt."
bereid verklaard zijn kansel ter gelegen
heid van huwelijksinzegening desgewenscht
aan een vrijzinnigen predikant af te staan
De osfendoer.ders.
Naar wij vernemen, zal van de classis
Dordrecht der Gereform. Kerken oen ver
zoek uitgaan tot de e.v. Gen. Synode, of
deze, gezien de willekeur die op allerlei
plaatsen dienaangaande heerscht, uitspre
ken wil of verschillende Kerkelijke lian-
groote gedrukte blad, niet zonder nu en
dan te haperen.
Met ademlooze aandacht luisterde men;
slechts uitroepen van vader Wassili wer
den nu en dan verno-men.
Pavl'oucha kwam aan den laatsten regel,
die luide alzoo: „...Overtuigd van ds
rechtvaardigheid onzer zaak, en ons nede
rig toevertrouwend aan de genadige hulp
des Aüterhoogsten, doen wuj lo-uzen ge
trouwe onderdanen -weten, dat de ure ge
komen is om persoonlijk aan de roepstem
te gehoorzamen, die in gansch Rusland
■weerklank vindtDe jonge lezer hield
op, Iwan krulde zijne snorren op. Tro-
phimïtch met de vingers in den haard spe
lende dacht na.
„Ja, de Keizer spreekt waarheid!" riep
vader Wassili, „onze zaak is heilig; -dat de
God des hemels het satansgeweld breke!"
„Zoo zij het," prevelde de boeren.
„Mij aangaande," zeide Trophimitch, „ik
acht den oorlog een droevige zaak. Geens
zins trek ik de wijsheid des Keizers in
twijfel, ik weet het, wij ongeleerde men
schen verstaan deze dingen zoo niet. De
redenen tot den oorlog -zullen wel goed
zijn maar, ik -herhaal 'het, de oorlog
is een droevige zaak en
„Zacht wat, vriend," sprak de priester,
,,'t is zoo, gij verstaati die dingen niet; gij
delingen waarbij formulieren gebezigd wor
den, als: bevestiging van ambtsdragers,
huwelijken, het afnemen van belijdenis,
tuchtoefening of anderszins tot de Bedie
ning des "Woords behoorenid, uitsluitend
aan Dienaren des Woords moet worden op
gedragen, dan of ook oefenaars of oefen-
dcenders zooals ze vroeger op de Veluwe
genoemd werden, dit recht kan worden
gegeven.
Do bedoeling van dit verzoek is, dat door
zulle oen uitspraak der Synode aan allerlei
willekeur op dit gebied een einde worde
gemaakt.
Bezuiniging?
Tc Ketkel, dus meldt znea aan do N e-
dorl., wordt er voor 10 a 12 kinderen eert
openbare school met 2 lokalen gebouwd.
Er is voor die 2 lokalen 1600 M2. grond
gekócht. Het Christ, onderwijs vond voor
7 lokalen 1000 M2. meer dan voldoende.
Waar blijft zoo de bezuiniging?
f25 a f35.000 voor 10 a 12 kinderen. Eu
dan de rest? Dat zaakje kost straks meer
dan f 40.000.
De minimum-leeftijd.
Naar de Schoolraad verneemt, staat het
departement van Onderwijs op hot stand
punt, dat het K. B. van 19 Januari jJ. no.
•18, hetwelk d-én minimum-leeftijd van toe
lating van de kinderen tot do gewoue la
gere school .van 5i jaar op 6i ja-ar heeft ge
bracht, niet geldt -voor do oude ulo- en
mulo-scholen volgons de wet van 1873.
Voor ctezo scholen geldt zefs geen enkele
minimum-leeftijd van toelating! Dit is een
gevolg van -do redaotio van art. 11 der L.
O.-wet.
Klacht van een modernen dominee
X. te B. schrijft in het „Alg. Vrij
zinnig Godsd. Weekbl." de volgende klacht
neer
Mijn gemosnitc is middelmatig groot-,
't Is geen ideaal-gemoen-te. Minstens 30 pet.
er van. staat totaal onverschillig tegenover
heb kerkelijk leven. Ja, met de Kerstfeest-
viering, dan is 't stampvol in de kerk en
op Oudejaarsavond zijn er niet "veel plaat
sen onbezet. Zoo is 't óók bij de bevesti
ging van nieuwe lidmaten en voorts wan
neer Uilenspiegel nog meer vliegt. Maar
gewoonlijk laat msn dominê spreken voor
veel leego stoelen en banken. En nu behoor
ik nc.g niet tot do dominee's die men
„vermoordt", d.w.-z. die men haast allen
lust. tot hun taak ontneemt, door onver
schilligheid ten opzichte van gemoentele-
ve3. Ik ken er en hob er gekend, die in
arren moede naar een andere bet-rekking
hebben gezocht cn deze gelukkig ook ge
vonden. Ze waren eenvoudig „kapot" van
wege do onverschilligheid hunner gemeen
teleden. En dat, niettegenstaande ze, van
hunne zijde, al het mogelijke hadden ge
daan, ter opwekking van kerkelijk en gods-
dienstig leven.
„Een van hen is thans archivaris, een
ander directeur eener philaiitropischo in
richting, een derde is zelfs boekhandelaar
geworden enz.
„Ook mij zakt soms wel de meed in de
schoenen, ofschoon Betty en Ma mij
steeds bemoedigen en zeggen dat ik: een
beste bovenste dominee ben. Dat troost
me dan wel weer een poosje. Maar als ik
dan meermalen ondervind, hoe zelfs mijn
kerkeraadsleden, die mij overigens allen
zeer vriendschappelijk gezind zijn, maar
matig de godsdienstoefeningen bijwonen
en het clubje der getrouwen, dcor dood
of verhuizen, meer en meer inkrimpt, dan
wondt heb mij toch vaak wonderlijk té
moede. En dit te meer om-dat ik den Zon
dagochtend en middag al meer en meer
aan allerlei sport zio gewijd en d-cn Zon
dagavond aan zeer twijfelachtigo uitspan
ningen. Óp 't sportveld en in do herberg
is 't doorgaans vel. Daar is de jeugd, die
in. do week door allerlei sooi't onderwijs of
cursussen, de catechisatie verzuimt.
„Neen, 't is niet gebrek aan. behoefte
tot hooger leven, dat de jeugd en ook oude
ren van kerk en godsdienstig samenzijn
afhoudt maar de meenang der ouders, dat,
voor alles, lnm kroest oen goed loonende
maatschappelijke positie moet worden be
reid. Ja, over 't algemoen is hot oordeel
der merschen geworden: „zoek niet eerst
het Koninkrijk Gc-ds en zijn gerechtigheid",
maar zoek eerst do dubbeltjes, om er lek
ker van to kunnen leven en de genietingen
des lerens, omdat men maar eenmaal jong
is en leeft."
BJNHENLAiNDi
Coniröle Inkcmsicnislastkig.
Do minister van Financiën deelt in d»2
Memorie vam Antwoord in zake Hoofdstuk
VII B der Staatsbegrooti'ng mode dat de
ziet alleenlijk op uwo ossen en velden.
Wilde men aan al het treurige denken,
door den oorlog veroorzaakt, waar zou
men eindigen? Zio op onze broeders in
Bulgarije; zij hébben het zwaar, en is het
niet recht dat er een weinig Bloed der
rechtz:nnigen voor hen vloeie? Nu wat
zegt gij?"
Iwan scheen niet strijdlustig te zijn.
„Er is geen enkele Rus, die niet met
blijdschap zal antwoorden op 's Keizers
roepstem," sprak hij rustig, terwijl hij
zijn gast de thee aanschoof. „Zijn bloed
te storten is krijgsmansplioht."
Marpha zag hem angstig aan met zwij
gende welsprekendheid.
„Nu, wie weet niet dat Trophimiloh dc
■zaken altijd duister inziet?" vroeg een
jeugdig landman.
„Dat komt van de ervaring dor jaren.
Tk lieb het boven u vooruit. De oorlog
vermindert geenszins de belasting, en. wie
zal werken om die te betalen, wanneer er
op het dorp niet anders blijven dan
grijsaards en kinderen? De wapenen wor
den schielijker opgevat dan neergelegd."
„Hot zal! onze wakkeren krijgslieden niet
veel tijd kosten om den Turk uit de Dar-
danellea to verjagen," sprak de sckoof-
Ineester, die iets van aardrijkskunde wist.
„Evenmin als om de banier des kraises
wet op tte inkomstenbelasting, d_e voor
normale tijden is ontworpen, sn den te-
genwoorctigen aLnormaien iijd het B-den
ken van middelen heeft uitgelokt om met
urfbetaHLag van minder belasting te kunnen
7omstaan. Om. de winst van een bijzonder
Toordeotig jaar aan de belasting te ont
trekken, heeft men h^t bedrijf in een
naainl. vennootschap ingebracht, een nieu
wen vennoot opgenomen of ook eenvoudig
tusschen. de bestaande vennooten de winst-
verdteling veranderd. Hierna» heeft do
we-t van 19 Mei 1922 door wijziging van
art. li een einde gemaakt. Thans vertoont
zich opnieuw een noiging om ondern-eini 'u-
gen met een klein aantal deelgeaioote'n on
der den. vorm eener naaml. vennootschap
voort to zetten. De bedoeling is, d'at dio
winst dier nfeuwe vennootschap niet zal
wouden uitgekeerd, doch dat de aandeel-
houders de gelden, die zij in privé behoe-*
ven, van do vérunoolsdhap zullen leenen.
Een nieuwe wetswijziging wondt hierdoor
rood'g en deze wijziging, waartoe liet
"oorstel spoedig kan worden verwacht,
raakt evenmin als do vorige het systeerc.
der belasting.
Nooduiik;sering aan Gemeenten.
Aan den wensch van dio leden, dtfe ds
voor 1921 en 1922 vastgestelde regel jug
van do n-oodtr'fckeeriug aan gemeenten ook
voor volgende jaren bestendigd zoudfia
wenschen t& zien totdat een nieuwe defi
nitieve rege'-ing van de finano'ee'e verhou-
d mg tusschen het rijk en de gemeenten zal
zijn tct stand gekomen, kan de minister
naar hrj in do Memorie van Antwoord
zegt geen gevolg geven; dc uitersL zorge
lijke toe stand van 's lands frii-ajicië-n zou
n-iot toelaten db Staatsbogrootin". wetico
thans reeds zulk een aanzienlijk tekort
- aanw:jist, nog met om uïticee-
ring extra f" w--«-
Gestrafte Vaite^ncfdïï.
Ondier dit hoofd kwam dezer diagen h<?
volgende bericht ün do pers:
De fuselier V. te Bandoeng, die een vo1
wassen d'cohter heeft en dio voor haar do
gevaren vao het in de kazerne bl riven we
nen met reden vreesde, Ij ad drswere ver
gunning verzocht buit.en de kazerne te mo
gen slapen. D:t werd geweigerd. Triter
vroeg de fu-solier diitzoffrte ©en hooger chef.
Het verzoek werd wederom geweigerd
De fusri'ter d:end'e teen een verzoek- in
om vr-ijwilVge afvloeiing u^t het Vi«er. D:t
verzoek werd eveneens geweigerd
Th'ainis deed men den fusrl-ter v. een b°-
léhrit van afvfoeiïng -toekomen, we^ene
anti-militaire eigenschappen". De fnaeüter
V. moet het leger uit onw?at hif anti-m'U-
taïre «i-genscihappen bezlti vre"k° herin ca
in den wensrii buiten de kazerne te moren
wonen om zijn dochter te boh-ocdrn Yri-
wi'tig zonder meer, mocht de tiiso'-er ntet
afvLoe'Viriig, toen zijn verzoek pcwe'-gpri!
was. Hij moest too spetiaa* nfvlo-ten
„wegens a-u ti-mitit aire o i.gen schappen n
Is hiterhij nog co-mmenfnar norri'
vraagt do Loc. De cV-ugen zijn zoo voHre-
men oribe^riippb'ik. dat mm vreet wat
-ertoe te zeggeü
In verhard hiermede z^jn (vri' rrv» door
<ten heer Beumer aam der Mrnlri«r van
Ko-lonten de vol «er de vragen pe^te1'7-
1. Hoeft de Mm'ster kénrte r
van het bericht in do rers, betroffiw^e hot
ontefag uit der mtiri*vTf© d'eixst a
anti-mitifcaire e teen-schap pen" van don fu-
selter V., te Baird-renoniter het
„Gestrafte Vaderltefd'e"9
2. Is rVt bpvW.f of in hoofdzaak
juis'?
Reor^anïsafffe Ned T«dnhonwr**^»d
Do r eorga nteatj e- comroieste u:-t den Ne
derktndsóheh Tu: tn-houwraad ze.al e-nm d.g
algemeene vergadering voorsteden, dit
lichaam op zoodanige wijze te neor^ani-
seeren, dat het zal bestaan uit enkete
grooto groepen, die tuinbouw, z-wdrfeeM,
fruittee't, en-z. rii haar geheel zrTen om
vatten, en die a1!© zclfrin n-dtee Fob a men
met rechtspersoonlijkheid en e'gen aduu-
nistratite en secrotara-at zuiTen verme^
Zaken van algemrenen aard zu^en aan
den Nederlandse!1 en Tulnbouwr^ad onder
worpen worden. De kosten van dft lichaam
worden over de groepen naar draagkra^h-t
•omgeslagen.
Deze reorganisatie wordt poodte «re^ht
.door bet inhouden, van de r:jksruhs'-d'o
va-n f 7000 en door het itittreden van ver-
isch-ii1 end -e vereer r p r"ori.
Eieren naar ErmeTanif
Het Nederlands?h weekb'ad voor den
handed in kruidenierswaren meM't, dat 'u
de afgeloopen week na-ar Engeland zijn
verscheept 3.019.2C0 eieren.
te Konstantinopel te planten," hernam va
der "Wassili. „Het is hoog t jd dat do St.
Sofia een Christelijke kerk worde. Hoe
schoon zal de dag zijn, waarop die van do
ongeloovigen wordt gezuiverd!"
„Gij spreekt van belasting op te bren
gen, maar stel u in do plaats der Bulga
ren en Montencgrijnen; zij hadden veel
meer te betalen, en zie, nu worden zij
voor de eerste murmureering gefusil
leerd!"
Daarop verhaalde do vader de vreose-
i'ijkste dingen, die hij in de dagbladen had
gelezen, cisehen hun gedaan, ondervonden
vernederingen,- dorpen in de asch gelegd,
heiligdommen geschonden, huisvaders aan
de hoornen gehangen, vrouwen en kinde-i
ren gedood. Vader Wassili was welspriv»
kend, en dien avond schoten vlammen uit
zijn kleine bruine oogen. Zijne hoorders
waren stil en ontroerd, kien hoorde enkel
teekenen van verbolgenheid en ontzetting.
„Waren die Muzelmannen slechts in
mijne macht! Dit roept om wraak!
Dc voorzichtige ouderling scheen aange
daan, on men hoorde hem fluisteren: ,.Ar-«
me goede lieden! Men mag niet enkel aan
zichzelf denken, maar toch, ja dio oorlog
is een treurige zaak, cn dan, zal hij gene
zing brengen?"
(Wordt vervolgd), i
