licroleitisÉConit Tweede Bladj Woensdag 30 Januari 1924 WONDERLIJK PROTEST. Een van de middel-en ook i'n liet so ciaal-democratisch bezuinigingsplan ge- I noemd. om tot versobering te komen <e.n "tot de winst van millioenen, is de reorganisa tie, van den deinst. Zal die reofgaiiisatie tot stand komen, ïlan zullen ambtenaren, die overbodig wor den, moeten worden ontslagen. Een harde noodzakelijkheid, maar drie moet worden aanvaard, wil men iets bereiken. Dit wordt door de sociaal-democraten ook toegegeven. Maar, aldus de Standaard, trof liet am niet zonderling, dat 'bij de bespreking van den regel, die bij de afvloeiing van -ambtenaren zal worden gevolgd, van die zijde een heftig protèst kwaroitegen de; 'afvloeiing zelf? Dat op een toon'van felle verontwaardiging werd gevraagd: hoe is -'het toch lioodig geworden, dat mén amb- ienaren moet ontslaan? - Deze verontwaardiging was ie vreemder, omdat het voor niemand--een geheim kan ■zijn, dat het drijven der sociaal-democra tie waarlijk niet giing in de richting van I beperking van ambtenaren, maar eer doel- I de op een tegenovergesteld resultaat. Reeds daarom -klonk het verwijt heel' vreemd. Maar als men nu meent, reeds van te voren te moeten speculeerpa op de pnte- "vredenheid die de versobering stellig zal vergezellen, daar niemand het pl-eizierig vinden moet bulten emplooi te geraken, boe kan men zich dan aandienen als dege ne, die het best in staat zal zijn, de reon- ganisatie van den dienst en de versobe- ring, daarin te vinden, tot stand te bren- feen? Wij komen hier al weer niet uit. Men prijst een plan aan en is van te voren reeds bezig met oen lieftig pro test. Wfe verstaat nu zulks? KAMERONTBINDING. •Nog altijd aldus R(utgers) in de It o t terdam mor wordt nagepruttcld over Kamerontbinding. De redeneering is dan deze, dat eerst één oplossing is beproefd, namelijk de vorming van oen nieuw Kabi net; na do mislukking dezer poging zou nu de andere oplossing, namelijk Kamer ontbinding, moeten worden ter hand ge nomen. De fout in de redeneering ligt hierin, dab Kamerontbinding nimmer oplossing eener crisis is. Kamerontbinding kan somtijds tot -een oplossing leiden, doch zij is zelve geen oplossing. 1 De crisis oplossen bet eekent-;1 't mislukte 'geniéeii overleg tusschen Regeering eii Par lement herstellen. Dit geschiedt, doordat oen nieuw Kabinet optreedt, hetwelk op grond van zijn program, den steun van een meerderheid kan verwachten. Ook Kamer ontbinding kan tot dit resultaat leiden, na melijk wanneer de nieuw gekozen Kamer in meerderheid bereid is de politiek der Re- geering te steunen. "Wanneer echter in de nieuwe Kamer wederom geen meerderheid voor do fleering aanwezig is, dan heeft de ontbin&ng de crisis niet opgelost en moet naar een andere oplossing worden omgezien. Kamerontbinding gaat dus, practisch ge sproken, van de veronderstelling uit, dat het Kabinet, wanneer zijn politiek bij de verkiezingen wordt verslagen, zijn ontslag neemt en door een ander Kabinet wordt vervangen. Dit nu is reeds in den loop der crisis onmogelijk gebleken. En van ont binding was ook niet te verwachten, dat zij een Regeeringsmeerderheid zou opleveren voor een partij of voor een nieuwe coalitie. Het is ons daarom niet duidelijk, hoe ter .wereld men in een Kamerontbinding een oplossing der crisis kon zien. Niet te verwonderen is heb, dat Kamer ontbinding wordt gewenscht door hen, die, haar het gevleugeld woord van Mr. Troel stra, „den boel op stelten willen zetten", 'en die, naar het niét minder- gevleugelde Voord van den heer Steenhuis, „een sfeer van onrust willen scheppen". Dit inzicht dér sociaal-democraten in de behoeften cn no oden van ons vaderland wordt echter buiten de kringen der sociaal-democraten ©iet gedeeld. —X— FEUILLETON! ONDER DE TROPENZON. dooi R. R. (Nadruk verboden). 19) 'fc Militair bevel is echter onverbidde lijk, en kent geen sentiment. Den 17en Juli marcheert de colonne r.aar Aek si Borong-borong, en komt nu langzamerhand in 't gekerstende deel van het Batak-gebied. Maar welk een verschil! Ginds is 't nog heidensche deel enkel ar moede; hier, in 't aanvankelijk gekerstend gebied, ontluikende welvaart. Ginds on afgebroken onderling oorlogvoeren; hiej sust en veiligheid. Ginds nog kannibalis me; hier, door de medische zending bal sem gebracht in veler wonden. Ginds, de macht, de vrees, de angst van 't animisme; hier 't licht, de dag, 't geloof, de hope van evangelie. 't Einde van den tocht is voor do colonne als een vredig, glorievol, goud-omzoomd avondrood na bloedigen, moeitevollen dag. Overal marcheert de colonne lange zen dingsstations met hun kleine kerkjes, die den meest vriendoiijken indruk maken. KERK EN SCHOOL NED. HERV. KERK. Aangenomen: Naar Kolderveen c.a., J. A. Gerth v. Wijk, om. pred. te Veehhuizen. i GEREF. KERKEN. Tweetal: Te Apeldoorn, J. Visscher, te Hijlaard; en Dr. J. Waterink, te ZuU fen. Beroepen: Te Katendrecht, H. Pop- ma, te Voorthuizen. CHR. GEREF. KERK. Bedankt: Voor Den Haag, G.Wisse te Arnhem; Voor Kampen, J. P. Meye- xing te Nieuwpoort. Bevestiging* Intrede, Afscheid. Na des morgens bevestigd to zijn door •ds. E. Kolthof, van Veldliausen, met een predikatie over 1 Gor. 4:1—4, deed -ds. J. E. Goudappel, gekomen van Utrecht, Zondagmiddag zijn intrede hij de Geref. Kerk te Emlichheim, sprekende maar aanleiding, van Psalm 51:17.. Na de gebruikelijke toespraken, sprak ds. Kol t- hof eerst een persoonlijk woord en vervól- -gens - namens de .elassis-vergadrnring.- De lieer. Keelde, van Utrecht; nam niet alleen hamens do vele aanwezige broeders en zusters, maar ook namens de .honderden die ie. Utrecht achterbleven, afscheid van ds. Goudappel. Nieuwe Herv. Kerk te Huizen, Maandagmiddag, werd de eerste steen gelegd van de tweede Neder-1. Herv. Kerk te Hutzen door haar predikant Ds. AH. J. G. van Voorthuizien. Vele honderden.perT sonèn woonden de plechtigheid, bij, _onder wie het geheele college van B. en W., de Kerkeraad en de Kerkvoogdij. Ds. van Voortliuizeni hield een rede, waarna, de burgemeester, de lieer J. ten Raad, nog het wcord voerde. De predikant en het huisbezoek. Onlangs betoogde Prof., Bouwman, dat de predikanten in de groote gemeenten zich niet aan huisbezoek mogen onttrek ken. Dr. K. Dijk zegt daarover in de (Haag- sche) Geref. Kerkbode van deze week: „Over den buiten-ambtelijken arbeid der predikanten zal ik niet veel zeggen; Het is. geen geheim, dat ik mij zelf daaraan niet onttrek, en ik doe dat met groote vrijmoedigheid. God geeft ons ook een roeping voer de algemeene belangen, en ik meen, dat wij het noodig hebben, om eens uit .den gewonen arbeid ons aan ander werk te kunnen geven. Dat wordt immers niemand kwalijk genomen en nie mand kan het ons euvel duiden. De blil: moet zich, dat is de behoefte der levens- varia-tie, naar iets anders kunnen wenden. Natuurlijk mag daaronder het werk in de gemeente geen schade lijden, en dit be hoeft ook niet. Ook niet, al wordt door de predikanten in de groote steden geeii ge regeld huisbezoek gedaan. Want mag ik céns aan prof. B. vragen: wanneer dit moet geschieden Hij zal 't met ïhij eeijs zijn, dat wij do morgenuren moeten en mogen gebruiken voor onze studie, afge dacht nog van de meerdere morgens, wan neer gemeenteleden, over allerlei dingen ons komen spreken. Voorts kan ik hem verzekeren, dat wij vijf van de zeven mid dagen noodig hebben, om onze zieken etc. te bezoeken, en allerlei bezoeken af te leg gen, die met de catechisatie etc. in ver band staan. Van de avonden zijn twee vast bezet door catechisatie; e>en door de kerkera ad s ver ga dering; een door de wijk vergaderingen; vergaderingen van de. brée- clen kerkeraad; verschillende samenkom sten als bijbellezing, evangelisatie etc., terwijl de vijfde avond doorgaans in be slag wordt genomen door allerlei werk in de gemeente, als vergaderingen van ver- eenigingen, besturen etc., waaraan wij ons niet mogen en kunnen onttrekken. En do Zaterdag en Zondag mogen1 zeker biiiten het geding blijven Wanneer moet dan het geregelde huis bezoek plaats vinden? Willen wij de mannen en zonen, en ook vaak de dochters des huizes aantreffen, dan moeten wij 's avonds komen,, maar waimeer? Ik betreur het met prof. B. dab er zoo weinig contact is tusschen dé ge meente en de dienaren des Woords, maar ik zie gaan kans om nauwer contact to vinden, zoolang een predikant meer dan G00, soms 70Ö gezinnen voor zijn rekening heeft, en de arbeid in de steden zoo veel omvattend is. Van vrijen tijd is geen sprake, cn voor den bij-arbeid moet met overschietende uren gewoekerd worden. De groote steden vragen om meer dienaren Nu kan Herman zich niet oneer bedwin gen. Midden in Sumatra hoort hij Christelij ke liederen, zooals -hij er op de Ghriste- lijke school te leiden geleerden gezongen heeft. Zijn donkere jeugd komt hem weer voor den geest. Ware zijn vader slechts anders ge weest! Wellicht ware hij dan ook iets an ders geweest dan Indisch sergeant! Wat -schoone toekomst had zich dan waar schijnlijk nu reeds voor hem en Dora ge opend! Waarschijnlijk had hij dan met haar hier dn 't evangelie jmogen arbeiden, ■of zelfs een pion'er der zending in den omtrek van het Toba-meer mogen wor den Dieper zinkt zijn hoofd op do horst. Met oebige verwondering cn niet zoiidei onrast zien de kameraden beurtelings Herman en elkander aan. Ze houden zoo van liem. Ze -dwenen met hem. „Sergeant, 't hoofd overeind!" klinkt Ckristoffels sterke stem plotseling naast hem. „Wo zijn er weldra!" Den 18en Juni trekt de colonne naar Taroetoeng op. Onder de tonen van 't Wil helmus gaat 't nu Taroetoeng in. Alles juicht. Alléén Herman blijft stil. Het is hem in de laatste dagen zoo won- dos Woords, eii de eenige weg daartoe is m.i. de split&ing in kleinere kerken. Daar om bon ik prof. B. hartelijk dankbaar voor zijn ernstige opwekking, cn ik hoop van harte, dat zij dienten móge om onze groote kerken vooral meer en meer wakker te schudden". Unie-collecte. Lijst 24 van de 45ste jaarcollecte voor de Scholen met dén Bijbel vermeldt als opbrengst van 612 locale Comité'» I S6.660.22i. Dit is de laatste lijst. Vergeleken bij 1922 is de Uniecollecte ongeveer f 12.500 gedaald. De tijdsomstandigheden (algemee- ïle malaise en de collecten voor de jubi leumfeesten in den afgeloopen zomer) zul len hiervan mede de oorzaak zijn. Tot onze blijdschap werd in 1923 in 45 locale Comité's, die in 1922 niet gecollecteerd had den, de collecte weer gehouden. Toch blijft, aldus merkt de Unie-secretaris terecht op, de daling met ruiui twaalf duizend gulden, niet onbedenkelijk! Kerk en Pers. Ds. J. Bosch schrijft in do „Wachter" het volgende: De Kerkeraad der Gereformeerde Kerk te A. merkt het verschijnsel op, en wijdt aandacht aan den misstand, dat in gezin nen dei" gemeente de neutrale plaatselijke cpurant-wordt gelezen. Haevelo gezinnen zijn er buiten A., die de Bsclie en. 'de Csche cn de Dsche courant ijverig naspeureni, en waarin nooit of te nimmer een kerkelijk of antirevolutionair blad op tafel komt?! Wat er tegen te doen? Er zijn bij huis bezoek en gewoon bezoek bij sommigen vele woorden noodig om ze tot inzicht te brengen, dat ze andere kost roodig heb ben. Ik heb het hiertoe gestrooide zaad ceuideels voorspoedig zien ontkiemen, an derdeels weer zien wegwaaien. Och al die kranten ook. Do bijbel moet toch maar het hoofdboek blijven. Zeker, maar op den bijbel ligt vaak do neutrale krant. En wie -den bijbel door zoekt, met ware belangstelling en liefde, die interesseert.zich ook voor de zaak Gods in hét algemeen, en die wil een courant lezen, waarbij hij Spurgeon nazeggen kan: „Ik lees mijn dagblad, om te zien: hoe mijn hemelsei a Vader de wereld regeert." STATER-GENERAAL TWEEDE KAMER. Vergadering van gisteren Intcrpeilatie-Post-, Cheque- en Girodienst. Voortgegaan wordt met de behandeling der^nferpellatie-Boon omtrent de werking van den Post-chèque- en Girodienst en de stopzetting van dat bedrijf. Mej. Van Dorp (Lib.) wil niet spre ken over de vraag van centralisatie en de centralisatie, maar meer over de vraag, hoe wij uit den chaos kunnen geraken. Zij wenscht een postzegel voor den giro in; te voeren en verlagingvan r, de rentevergoe ding^, He.t lagere personeel heeft naar spr.'s meenihg zijn'best gedaan, ihaar dé leiding "deugde niet; Den Minister treft ook veel schuld, omdat' lïij zich liet sus sen met onvoldoende mededeelingen van do justitie. Spr. betoogt verder dat de stopzetting al 2 millioen gulden heeft gekost. Gemis van goede lijn en 'toezicht heeft ontbroken en geschooldheid in het bedienen der pons-machines eveneens. Aan het slot barer rede dient spr. een motio in, waarin wordt betreurd, dat.nog steeds de stopzetting voortduurt met ern- «stige gevolgen daaraan verbonden, en waarin word gevraagd onverwijld hulp m te roepen van ter zake van mechanisatie van het bedrijf en hedrijfstechniek des kundigen. De lieer Qud (V.D.) meent dat de hou ding des Ministers niet gelukkig is. Al heeft de Minister zich laten bedotten door zijn ambtenaren dan blijft hij nog ver antwoordelijk voor den gang van zaken. Terecht heeft de heer Rutgers gezegd dat door de crisis de ministerieele verant woordelijkheid heeft geleden. De heer Krijger (GH.) interrum peert. TT is bezig do Kamer te bedotten. De heer Oud (V.D.) protesteert tegen die interrumptie. De; Voorzitter vraagt den heer Krijger of hij zich nader wil verklaren. De heer Krijger (C.-H.) zegt alleen de uitspraak van den heer Rutgers te hebben willen tegenspreken. Do Voorzitter: Heeft n liet woord „bedotten" gebruikt? Do heer K r ij g e r (G.-H.) zegt dat wel gebruikt te hebben maar reeds een. uitleg te hebben gegeven. derlijk te moede. De minslo aanleiding wekte zijn aandoeningen op. Zijn gelaat is -opgezet, en het is hem telkens, alsof hij in tranen zal losborsten. Den 20en Juli trekt de colonne eindelijk naar Sibolga, alwaar zij geëmbarkeerd zal worden. Hiermede ia de tocht van Overste van Daalen „dwars door Suma tra", een waro Caesar-tocht, die voor de algeheel onderwerping van Sumatra aan het Nedcrlandsch gezag lr\storische betee- kenis heeft, geheel afgeloopen. Reeds liggen do „Gier" en de „Alba tros" in de wijde haven van Sibolga, wel licht de schoonste haven van d-e heele we reld, gereed om de colonne naar Oeled Lheue over te brengen. Den 2ien Juli scheept de colonne zich in In pijlsnelle vaart voeren de beide „Vo gelen" de wakkere marechaussees naar hirs. Hoog staat de zee. Regens plassen in stro ome is neer. Hier frischt Herman wat op. 't Is of hij minder zwaar in 't hoofd is, als de regen hem in 't gezicht klettert. Den 23en Juli deharkeert de colonne te Ooleë Llieune. Hier is all'es tot een feestelijke ont- vanst van den zegevierenden troep gereed I gemaakt. De steiger is met bloemen en guirlandes versierd. Onder -de tonen der muziek stappen de krijgslieden aan wal. Do heer Oud (V.p.) zal er maar niet verder op ingaan. De heer Krijger moet dat maar met den heer Rutgers uitvechten vSpr. betoogt dat decentralisatie meer in het belang van het puhliek is maar het is- de vraag of zij wel houdbaar is. De chaos is te Jietreuren omdat men, daarin één argument tegen centralisatie, ziet en dit is onbillijk. Over de rente is het moeilijk te beslis sen. Bij lagere rente wordt de omzet klei ner. bij hoogere Tente grooter. De bedoe ling schijnt te zijn geweest om de bedra gen bij den dienst zoo hoog mogelijk op te voeren, en dat acht hij niet geheel juïsf. Men moet den giro-dienst girodienst laten en niet tot depositodienst maken. In die richting wordt evenwel niet ge werkt. Een algemeen giro-bédrijf is in ons land noodig en do hèer van Tienhoven heeft dat al verdedigd, zelfs als staatsbe drijf, mits de girodienst niet deposito- dienst zij. De heer Schouten (A.-R.) acht van belang wat er in de toekomst zal gebeuren met dezen dienst. De Kamer acht hij niet het aangewezen lichaam om over het vraagstuk der centralisatie té beslissen. De practijk én dé insiders hébben te be slissen. Over de rentevergoeding en de ta rieven valt theoretisch le praten, maar zij houden onderling verband met elkaar en de minister heeft daarover feen beslis sing te nemen. Spr. vraagt den minister het advies der commissie ad hoe té publi- ceeren, opdat de Kamer op de hoogte wordt gebracht. Al deze onderwerpen houden verhand met elkaar en niet incidenteel dient daar over heslist te worden. Aan de motie-Boon kan hij daarom zijn stem niet geven, evenmin als aan die van mej. van Dorp, die de Kamer een beslissing wil laten ne men, dio buiten haar capaciteit valt. De heer Marchant (V.D.) wenscht nog een enkel woord toé te voegen aan het betoog van den heer Oud. Spreker constateert verder, dat het Girobedrijf een prachlhedrijf is ge weest en geen bank kan er over. denken daartegen te concurreeren. Het bedrijf dient daarom hersteld le worden in den ouden bloei. Alles is bedorven door twee fouten, 21.1. door alles gralis te geven en door do onbeholpen organisatie. De belas tingbetalers moeten nu het gat stoppen. Het komt niet doordat het bedrijf een overheidsbedrijf is. De keuze der leiders was fout. Er zijn in het bedrijf krachten te vinden dio voldoende op de hoogte zijn en het was niet noodig van buiten krach ten te betrekken. Spr. keurt het goed dat de Minister openlijk erkent dat hij bedot is. Maar dat is niet voldoende. Spr. moet waarborgen hebben dat hij niet meer be dot zal worden. Bij de P.T.T. kunnen, vol gens inlichtingen die spr. kreeg, wel 2000 a 3000 ambtenaren gemist worden. Hoe denkt de Minister het gansohe bedrijf op poóten te zetten? Spr. wenscht op die vraag een duidelijk antwoord. De Minister van Waterstaat, de heer Vari.Swaay beantwoordt de, sprekers. Hij blijft betoogen, dat sluiting onvermij delijk was cn dat werken met blanco^ re keningen niet mogelijk was. De rekening houders hadden geen lust gehad met blanco rekeningen te beginnen, terwijl zij groote bedragen op den giro hadden staan. Een dubbele dienst ware in elk ge val noodig geweest. Er is meer personeei in dienst maar dat is omdat het uitzoeken der fouten veel personeel eischt. Bij een goede centralisatie zouden 700 ambtenaren noodig zijn. Van do rekeningen boven 100 000 12 duizend zijn er 9278 te rug-ontvangen waaTvan 8433 er goed zijn, 514 niet goed, en de rest kleine verschil len opleveren. Slechts 117 leverden groo- tere verschillen. De motie-Boon heeft weinig nut. Abso lute zekerheid kan niemand geven, zelfs niet bij terugkeer tot decentralisatie. Spr. heeft niet eerder ingegrepen om dat hij niet genoeg .gegevens had. Hij kan het publiek niet inlichten omdat hij zelf geen gegevens had. Spr. is ten volle verantwoordelijk maar hij heeft om te be ginnen de erfenis van zijn voorganger moeten overnemen. (Geroep: En die werd directeur-generaal') Hij is door do sala- ijisregeling gebonden en kan voor de sala rissen niet do krachten krijgen dio hij noodig heeft. (Geroep: Och kom: u kunt daarbuiten gaan!) Het doet spr. genoegen dezo interrup tie te hoor en. Het is voor het eerst dat hij die opvatting hoort. Voor de rekeninghouders heeft de Re geering gedaan wat zij kon. Zij heeft de gelegenheid geopend om geld terug te ont vangen. Het was onmogelijk dit to doen Van alle zijden worden zij door de dames van Oeleë Lheue en van Koeta Radja met bloemen bestrooid. Herman wordt als onder rozen bedolven. Profetie van de itoekomst, de hem wacht, al zal zij hem geen rozen zonder doornen brengen... Ternauwernood is Herman in de kazer ne. of hij moet zich ziek melden. Tal zijner makkers worden met hem op 't ziekbed geworpen. Thans treedt eerst ten volle aan 't licht wat spanning der zenuwen deze mannen op 't oorlogsveld ongemerkt hebben te voldragen gehad. Allen lijden aan typheuze koortsen. In hun ijlen doen ze nets anders dan: vechten, aanvallen, commandeeren, kame raden aansporen, vijanden dooden, ben tin.gs veroveren. Dagen achtereen hangt Hermans, leven aan een dunne draad. In Leiden lieersclit de grootste onge- rustheid. Uit Sibolga hebben Rika en Dora een kort (bericht ontvangen, dat do tocht gelukkig is volbracht. Daarna hebben zo weken en weken achtereen niets meer vaai Herman gehoord. Trekt hij zich hun ner niet meer aan? Vertoeft zijn hart steeds meer in gindsche verre gewesten? Qefent 't oorlogvoeren op hem een demo zonder goede waarborgen. Achteraf is lieïj gemakkelijk le zeggen, dat do Regccrin»? eerder had moeten ingrijpen, maar dof toestand in de eerste dagen was zeer in-) gewikkeld. De motie-van Dorp acht spr. ook over- v bodig omdat hij de adviezen der Conimis-J sio wil afwachten. Moties zijn daarom, thans van geen nut. De heer Boon (V.B.) dupliceert. Hij wijst op de beslissing van de Haagscho Rechtbank, die den Staat in het ongelijk heeft gesteld en heeft veroordeeld tot 5 pet. rentevergoeding. De Minister moet nu niet al te optimistisch zijn. Hij hoopt her-< opening binnen eenige weken; spr. stolt1 dat oenige op ten hoogste vier, maar hej is onmogelijk om dea dienst over vier we-< leen te heropenen. De Minister wordt nog bedot of bedot zichzelf. Als hij 'een goede kracht voor directeur-generaal kon kriji gen, zou "hij stellig het noodigo salaris daarvoor kunnen krijgen. Spr. trekt zijn motie in nu de Minister, heeft toegezegd dat liij de Kamer zal in lichten over de adviezen van de Commis-* sie. De heer M ?.r chant (V.D.) dient een; motie in, waarin do Kamer uitspreekt, dat onvoldoende organisatie en. Êehèer in hef bedrijf der P.T.T. is gebleken en do Re-" geering wordt uitgenoodigd de noodigé maatregelen te nemen voor betere organw satio en beheer. De heer Schaper (8.D.) begrijpt nieÊ wat deze motio wil. De heer Nolens (R.-K.) vindt dat er niets in die motie staat. De gansche inter-» pellatie bedoelde verbetering te bpleiten. Dat behoeft nog niet eens in een motial gezegd le worden. De heer Boon (V.-B.) acht do motia ook overbodig. De lieer Marchant (V.D.) zegt daf hij wil constateeren dat de desorganisatie bij den giro een symptoom is van desor< ganisalie bij de P.T.T. en dat spreekt de motie uit. Do Minister zegt dat do motie-* Marchant tö ver gaat ea buiten de inter-* pellatie loopt over het geheele bedrijf der P.T.T. Dat behoort bij de P.T.T.-begroot ting thuis. Mej. Van.borp (Lib.) trekt naar mo«* tie in. De motie-Marchant wordt^ verworpen! met 49 tegen 16 stemmen. Vóór sociaal- en Vrijzinnig-democraten. De vergadering wordt, verdaagd tot he (JPT, £órT TI.IT Uit het Sociale Leven DE PHILlPSEf-P,!T— Loonsver'«aging in ui'z!c'"\ Naar wij vernemen, is door de directie der N.V. Philips' Fabrieken aan de arbei ders vdn de glasfabriek een loonsvermin* dering van 15 pet. in uitzicht gesteM. Er hadden reeds conferences plaats tus schen de vertegenwoordigers der N V. en de betrokken hoofdbesturen der arbeiders-» organisaties zonder bevredigend resultaat. Do arbeiders wenschen deze loonsver-» laging niet te accepleeren en nieuwe cn-* derliandelingen w^on Wemoet gezien. De tuinbouw in 1923. Uit de jaarvershagen die nn aRengs van verschillende Veil in es ver eeni gingen losko men, hüjkt wel, dat 1923 over het algemeen een beter jaar i(a geweest dan het ramp jaar 1922. Do laatste maanden van 't joar vooral hebben vóel goed gemaakt. Het sterkst blijkt dat bij de Langend;jker Groenten-Cenrta'e. In December werd ee- veild voor f 153.542.38 tegen f 58.0KO "0 in 't vorige jaar. Dit kwam vooral er oen grooto vraag kwam naar witte- en grie kool. Bij de laatste invpm- tarisat-'e in December bedroeg de voor^^d te Broek on Langendijk. Wanoonliuizen, Obdam en Noord-Scharwoude 6822 wagons en geen 14 dagen later was dit 51°8 en nu is er weinig meer over. Toch was de tgta^ omzet in 1°°" ^er dan die van het vori'go jaar, toon n-\g die f 2.356.594 63 en nu f 2.216 959.45 a ?Il de Coöp. Tuinbouwveil'ng „Veur en Om streken" was do omzet in 1922 f 603.000, tegen de verwachting in oen be an.gr» vooruitgang. Ook do. Coöp. Tuin;«rsvoreo- nigiug „Gouda en Omstreken"' r u goed jaar. De omzet bedroeg f 384.610 96, dat is f46.737.54 moer dan hm vorigo jaar In 1919 bedroeg de tola^ omzot aan al de veilingen i'n ons land 79?* miRioon en ;n 1922 slechts 47 miljoen. rails oer enden invloed. Vooral den avond van don 3nn October was een slagveld van aandoen-ngen voor Rika en Dora. Ze waren des morgens beide in do kerk geweest en hadden daar Leidens beleg en wonderbaar ontzet in den geest doorleefd. Dora is ook 's avonds gegaan. R»ka komt haar in den gang al te gemoct, wan neer zij uit de kerk thuis komt, „Een brieT van Herman?!" „Ja", zegt Rika, „een korte brief, met bevendo hand geschreven; hij i3 ernstig ziek geweest!" Dora verbleekt. Is dit dan de reden, waarom hij niet schreef? En z'j is niet daarginds om hem to helpen! De couranten bleven dien avond liggen* Werktuigelijk neemt Dora ten s'oHe een courant in de hand. Haar blik dwaalt naar do telegrammen. Maar wat is dat? Ivan zij haar oogon gelooven? Een hoog rood kleurt haar gelaat. Zo staat op. Zo poogt te vertellen- Haar stem stokt.Herman..^., is...» bij( keuze tot officier bevorderd". (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1924 | | pagina 5