NieuweLeidscheCourant
Tweede Blad
Zaterdag 19 Januari 1924
De Heere bouwt Jerusalem.
ONDER DE TROPENZON.
Dc Heere bouwt Jerusalem;
|i Hij vergadert Israels verdre
venen. Ps. 147:2
II Be kinderen der menschen minnen het
SI Louwen. Ze Louwen gaarne hun huis, era.
stellen er een vermaak in een stad voor
-hun oogera. te* iz'en verrijzen. Reeds van
k Kaïn staat het opgeteekend dat hij een
J stad bouwde.
Maar ook in geestelijken zin pogen zij
- altoos te bouwen. Zij hebben een ideaal
voor oog-en en trachten het to verwezen-
is lijken. Het moet dan iels groots -en heeï-
lijks zijn, iets dat schittert, en waarop
-e zij zich beroemen, kunnen,
ui Als na do dagem van den Zondvloed
I i liét anenschdom zich opmaakt om den
'toi'en van Babel to houwen, dan spreken
ij -zij- het luide uit dat ze een toren willen
i bouwen welks opperste in dera hemel is,
- en dat zij voor eïoIi een naam willen ma
ken. En in die gedachte ligt toch iets
meer besloten dan het opbouwen van een
toren uit grove steenen. Het is zinrijk
dat die toren den naam Babel droeg, want
3 Babel beleekent verwarring..
j Nebucadnezar, die groote en machtig©
j Iconinjg, heef t ook gebouwd, een groote
stad is voor zijn pogen verrezen, eai in
boogmoedigen trots riep hij uil: is dat niet
,1 het groote Babel, dat ik gebouwd heb!
En do grooten der aard© zijn nog steeds
OiJ bezig te bouwen. Zij willen bouwen een
|fj wereld naar hun idealen, en waarin zij
hun gedachten belichaamd zien. En is het
niet merkwaardig dat ook die groote we-
b reldstad de-n naam van Babel draagt, een
as naam die genoemd wordt tot in de laatste
hoofdstukken van het "Woord Gods.
j Maar tegenover dat bouwen door de Jie-
den der wereld, stelt God de- Heere Zijn
té goddeb'jk bouwen. Hij die den hemel en de
C(j ei arde. gemaakt heeft, bouwt óók. Hij bouwt
I in het midden van deze wereld een Je-
ruzalem.
28 Bat Jeruzalem Gods is in het midden der
gi Wereld een wonder voor onze oogen. Al
wat in de wereld groot en machtig is, gaat
ik Jeruzalem met spot en hoon voorbij en
ziet met minachting er op neer. Ja de lij-
den zijn er waaTin Babel. door de wereld
groot en machtig is, gaat Jeruzalem met
J spot en hoon voorbij en ziet imet mmaeh-
1ing er -op neer. Ja de tijden zijn er waar-
j in Bate1, door de wereld gebouwd, de
meest felle vijandschap tegen Jeruzalem
openbaart, -den opbouw van Jeruzalem wil
verstoren, en de gelogde fundamenten
tracht fe verwoesten.
Maar Jeruzalem is er, en Jeruzalem
houdt stand, en de bouw van Jeruzalem
gaat gestadig voort. En de profetie is er,
ch we z'en hare vervulling voor oogen, dat
de bouw van Jeruzalem gewisselijk zal
voUooid worden.
Dat is een wonder in onze oogen, maar
bet Iaat zich alleen verklaren omdat de
bouw van Jeruza1 om geen m on scli en we rle t/
maar Gods werk ;is. God de Heere is do
•de opperste Bouwheer en Kunstenaar.
O, wie op menschen ziet kan den bouw
van Jeruzalem niet begrijen. Voor hem
4 as en blijft het een onbegrepen raadsel. Hij
J ziet voor zijn oogen. een schare van niet
vele machtigen, niet vele wijzen, niet vele
rijken. En die kleinen en geringen naar
•do wereld houwen de muren van Jeruza
lem. Hij zegt: wat willen deze «amechtige
Joden! Li zijn oog kan van dat bouwen
niets terecht komen. Alleen Babel zal er
zijn en heeft de toekomst.
Hijverstaat niet dat liet God do Heere
is die Jeruzalem bouwt. Alleen hij die den
oppersten Bouwheer en Kunstenaar kent,
zegt met geloofsmoed: Wij, zijne knechten,
zullen ons opmaken, en God van den he
mel zal het ons doen gelukken!
En wat hebben we in de historie te allen
iiide gezien? Dit, dat de grooten en mach
tigen der aarde bouwen, maar dat hun
bouwen niet gelukt. Toen zij begonnen den
toren van Babel to bouwen, hebben zij niet
kunnen voleindigen. En van Babels toren
worden nu nog. de fundamenten gevonden,
die tot ons spreken van het onmachtige
van den mcnsch.
BaB6Bl^M^ttatoa»BaSB^aBEZStÊ!yL^!B«lWË8Mg!
FEUSI.LETOW
door R. R.
(Nadruk verboden).
11) -
Spoedig yacht haar een nieuwe verras
sing. De rand van het hoogland ijs be
reikt. Een diep ravijn opent zich voor
■den voet. Een schoon dal strekt z:lch in
dc diepte uit, waardoor een bergstroom
langs de kampongs klatert. Gelende sa-
yabs bedekken fle hellingen. Aan de an
dere zijde van het dal boren bergen hun
koppen trots in de wolken op.
Allen staan verrast.
Behoedzaam daalt de colonne af in 't
iravijn. 1
Welke ontvangst zal haar wachten in 't
bewoonde dal?
Plotseling knalt een schot. Een kogeli
suist langs de ooren van Jan van Ge-
zooijen en treft een dwangarbeider.
De schutter is echter verdwenen en de
vblonno trekt verder onlgehinderd voor-
i| Maarts.
b11 't dal loopt de bevolking bij de na
dering der troepen dadelijk te lioop. Ze
,^ordt gesommeerd tegen behoorlijke be
ding proviand to leveren. Ze is echter
jNebucadneizar heeft gebouwd die groote
etad Babel, een -lust voor de oogen der
menschen. Maar dat Babel is onderge
gaan, en beigraven onder het stof der aar
de, en de -overblijfselen verkondigen wat
er eens is geweest en prediken voorbijge
gane grootheid.
En van het Babel dat nu gebouwd wordt,
de wereld met haar cultuur, met haar be
schaving en ontwikkeling, maar zonder
God, meldt het Woord onzes Gods, dat, als
eens de groote Dag des Heeren daar zal;
zijn, allerwege de roitwkl-ago zal uitgaan:
Babel is gevallen, Babel is gevallen.
En wij zien voor oogen de ontwijfelbare
keiiteekenen dat dio- profetie zich gaat ver
vullen. Want deze wereld gaat -onder, en
al hare begeerlijkheid gaat voorbij.
Voor -de wereld geldt het: vergeefs op
bouwèn toegelegd, vergeefs gezwoegd en
geslaafd van 's morgens vroeg tot 's avonds
laat, omdat zij het zonder God doen wil,
en God Zijn hulp aan dat werk ontzegt.
Maar Jeruzalem heeft stand gehouden
alle eeuwen door, en zal stand houden tot
den Jongsten Dag, omdat het de stad is
door God den Heere gebouwd.
Hij laat rai-et varen de werken Zijner
handen. Hij voleindt wat Zijne hand be
gon. En allo instrument dat tegen Jeru
zalem bereidt wordt, zal niet gelukken. Hit
is een erve der knechten des Heeren.
En .als Babel gevallen zal zijn, het
groote en machtige Babek dan zal Jeruza-
iem van hoven nederdalen, de stad die
eeuwige fundamenten heeft, en het edelste
schoon doen schitteren voor de oogen van
het verkoren volk des Heeren.
0. heerlijk erf, gij kunt mijn ziel ver
voeren. Zalig is hij die in het lieden der
genade aflaat van het'5-jdelé Babel dat'
geen toekomst heeft, en zijn woning heeft
gevonden»in Jeruzalem de eeuwige "stad,
do stad onzes Góds.
GENADE
Ik wou mij zelf een weg ten .leven banen
Door eigen deugd- den hemel Linnen gaan.
Ik voelde niet boe zwaar ik was Lelaan,
En kende Jt weenera niet van zonde tranen.
Tol God mij riep; Zijn Geest mijn zonden
[toonde.
Toen knield' ik neer en bad: 0 Jezus mijn,
Bedek mijn schuld, wil mijn Verlosser zijn.
Woon in mijn hart, waar steeds mijn
[grootheid troonde
Gena alleen maakt klein; Verbreekt de
[banden
van werelddienst die Jezus' stem versmoort
Zij dooft al wat tot eigen ©ere gloort
Leid, Heiland, veilig mij naar gouden I
[stranden. 1
Waar vloed noch eb de zaligheid verstoort;
Waar 't lied van 't Lam voor eeuwig 1
[wordt gehoord
KtEüK EU SCHOOL
Zending.
Naar gemeld wordt, is Dr. P». J. Esser,
inissionair-di'-uaar van <le Géref. Kerk van
Rotterdam, die het vorig jaar hier te
lande met verlof vertoefde, thans weer op
de plaats zijner bestemming. Fcerbolinggo
op Java. "aangekomen en heeft zijn Zen
dingswerk weer hervat.
G emoentevergaderingen.
Ds. Renting vertelt in de G elders ch e
K e r k b o d o uit den goeflleu Ouden tijd
o.iii. het vólgende:
„Niet zelden werdfc er in ver schil en de
Kerken geklaagd over de weinige belang
stelling, die er door do leden der Kerk
wordt getoond, wanneer ze worden opgeroe
pen ter Gemcentevergadering, hetzij, om
deel te nemen aan de verkiezing van
ambtsdragers, hetzij, cm tegenwoordig te
■zijn bij de besprekingen over de stoffelijke
belangen der Gemeente.
Ter ééner zijde hoort men wel eens een
zacht verwijt aan liet adres van den Kor-
keraad, dat 'deze alles maar regelt in be
sloten kring, maar ter anclerer zijde is er
bij velen van een werkelijk medeleven
geen sprake, zocals telkens weer blijkt uit
de geringe opkomst der Gemeenteleden,
wanneer een Gemeente vergadering i3 uit
geschreven.
In dat opzicht is cr ook al geen nieuws
onder de zon.
Ook in vroeger dagen bad men met dat
kwaad te worstelen
In den ..Achterhoek" stond men] over 't
algemeen op dit standpunt in vroegere
d'agem natuurlijk, thans immers is het
laatste spoor van indepenid-eirtisme-in onze
-filTeraninst gëwillig aan deze sommatie
te voldoen, en de rijstzakken moeten door
de marechaussees uit de huizen te voor
schijn worden -gehaald. Bivak wordt op
geslagen en do omtrek afgepatrouillehd,
Waarbij slechts enkele schoten gewisseld
worden met den vijand, die zich steeds
op behoorlijken afstand houdt.
Inmiddels onderhandelt do comman
dant met de hoofden. Daarna trekt de co
lonne verder naar de lange en small©
vallei Isaq.
Ook hier 'Wordt gebivakkeerd en gepro
viandeerd, waarbij zich ©en vermakelijk
schouwspel voordoet. Yrouw,en en meisjes
.verfcoonen zich slechts met roet en kalk clp
't aangezicht gesmeerd. Waarschijnlijk
vreezen zij ander-s -overlast van de sol
daten te zullen hebben. Dö waardige hou
ding der marechaussees neemt echter
spoedig den argwaan der geheel'© bevol
king weg. Weldra wordt tegen goeden
prijs een genoegzame voorraad proviand
ingeslagen. Ook hier wordt wederom ge
patrouilleerd, waarbij luitenant Chris-
toffel en sergeant Buisonjeo zich door
groote vaardigheid onderscheiden. Op de
t-oppen der bergen verfcoonen zich telkens
.gewapende henden, die echter alle aanra
king met onze patrouilles vermijden.
Den 29en Fabruari trekt d© collonne
eindelijk naar Gaio Loeös óp. waar haar
Kerbenj Verdwienlenïf dat de Kerkeraad
ongeveer niets -eni do Gem.-vergadcring zoo
ongeveer alles te foeslisssen had. Tuchtza-
kent werden in de Gemeente vergadering
behandeld. Met algemeene stemmen wordt
bijv. besloten den 17 April 1843 in de sa
menkomst. van de leden der Gemeente to
Winterswijk, dat ©eni lid der Gemeente
zal worden „afgesneden-."
Deze vergadering stond wel in 't bijzon
der in het „kerkrechtelijk" tpeken.
Want terwijl wen clen eernen „afsneed"
(gelukkig was de Classis van te vorenj in:
dezo zaak gehoord), „besloot" men. na
uitvoerige discussie, om een ander, tegen
wieni als bezwaar was geopperd, dab hij
geen geboren Winterswijker -was eni dat
•liij zich slechts voor ©enige maanden daar
ter plaatse metterwoon heeft gevestigd,
lot de gemeente toe te laten.
En ten slotte werd op deze vergadering
„beslist", dab aan een derde, die het met
oen; naburige Kerk niet al te goed vinden
kon en niet tot verzoening geneigd was,
het Avondmaal des Heeren zou worden
ontzegd.
Men ziet dus we doen slechts een en
kelen greep dat do Gemeentevevga.de-
xingen „interessant" genoeg waren, om op
dé belangstelling der Gemeenteleden aan-,
spraak te kunnen-maken!
Bat was nog iets anders, dan rapport tc
hooien uitbrengen over den stand der Ker-
kekas
Dat „trok" zelfs nog meer dan ©en ver
kiezing van een ouderling of van een dia
ken!
Baai- was „iets nieuws te zeggen en te
hooren
En tochliet geregeld bezoek werd
minder]
Er moesten maatregelen wórden' geno
men, om het jnstituut der. Gemeente-verga
deringen te handhaven, En' tegelijkertijd
wenschte men met. de zwakheden eni ge
breken geduld te hebben.
Nu waren onze voorvaderen praktische
menschen!
Zij stelden een fonkelnieuwe „regeling"
vast. Een nieuw artikel in de „eigen" Kerk
orde
In den ja re 1842 op den 17en Januari
bepaalde de „Bijeenkomst der Gemeente",
welke met het zingen van Psalm 86: C
werd geopend, dat „eenigé leden zouden
worden benoemd, om voortaan met de be
dieners uit naam van do Gemeente te ver
ga-deren, terwijl do overige leden alsdan
liunno vrijheid hebbent, dezelve al of niet
bij te wonen."
Een 6-tal brooders wordt aangewezen,
om als vertegenwoordigers der Gemeente
voorbaan do vergaderingen to bezoeken.
En als het later blijkt, dat ook deze
maatregel nog niet afdceode is, wordt al
spoedig de bestaand© „regeling" aange
vuld en besluit de Gemeente. <lat deze
broeders do vergaderingen niet mogen
verzuimen tenzij zij wettig mochten wor
den verhinderd. Maar in het laatste geval
hebben zij den plicht, een ander lid in hun
plaats to s telle nu
Voldoen zo niet aan dezen eiscli, dan
vervallen .ze ip,. een -.boste, van 10 ct.- .voor
de armen, terwijl degenen, die 'niet op tijd i
in de vergadering aanwezig zijn, eveneens
10 ct. bcete zullen hebben tc betalen."
Prof. Dr. H. H. Kuyper naar Zuid-Afrika.
„De Heraut" meldt thans ook heb ver
trek van Pro. Dr. If. K. Kuyper naar Zuid-
Afrika. De bedoeling was, dat do Gere
formeerde Kerken in Nederland ditmaal
een afgevaardigde zonden zenden naar de
Synode der Geref. Iverlc in Zuid-Afrika.
dio 20 Maart te Rustenburg' in Transvaal
zal gehouden.worden. Prof. Dr. H. H. Kuy-
per zal de Geref. Kerken vertegenwoordi
gen. niet alleen bij dc G°reformeerde Kerk
in Zuid-Afrika. maar ook bij do Neder-
duitscl e Gereformeerde Kerk aldaar. Aan
gezien de Svnodo dezer laatstgenoemde
Kerk eerst in October van dit jaar te
Kaapstad saamkomt en Prof. Dr. H. H,
Kuyper moeilijk zoo lang in Zuid-Afrika
kan blijven. ,zal liij in op.draclifc der Geref.
Kerken zich. in contact stellen met de Al-
gem. Synodale Commissie dezer Kerk om
haar de groeten der Geref. Iverkeni over te
brengen en nauwere banden met haar aan te
knoopen. De bedoeling is, dat Prof. Dr.
H. H. Kuyper die deze opdracht bereid
willig aanvaard heeft, reeds in de eer
ste weken van Februari zal vertrekken, ent
drie maanden in Zuid-Afrika blijven, zoo-
dab hij eerst in Juni weer terug zal kun-
neni ziin.
Gelijk wel van zelf spreekt zal „De He
raut" daardoor een tijdlang den persar-
beid van zijn hoofdredacteur moeten mis
sen. Zijn voornemen is echter, zoodra hij
in Zuid-Afrika gr komen "is, door geregelde
brieftoezending do lezers op do hoogte te
brengen van de indrukken door lieni in
't ©i'genlijk beigin van d©n grooten strijd
wacht.
't Is een moeilijke tocht, die nu on
dernomen wordt, -van Isaq naai" Gajo
Loeös.
Stel n voor een klein Zwitserland, lioo-
g© bergen, diepe ravijnen, .ontoegankelijke
wouden, geen ander© wegen dan een oli
fant-s- en rhinpcerospad en een enkel
pergpad, dat alleen aan de ingewijden
bekend is.
Onder 't weinig te trouwbare geleide van
't zoogenaamd beivriend© 'hoofcl van Isaq,
Pengoolo Tjèg, wordt d© toebt langs een
sbeul bergpad begonnen. Hier ©n daar
moet 't bout gekapt worden om voor den
trein een doortoclit te banen. Al spoedig
raakt de colonne aan 't dwalen, en moet
fcij op 't kompas verder trekken. Her
haaldelijk moeten snelle bergs troomen
worden doorwaad. De colonne is voor vijf
dagen van provisie voorzien. De zesde dag
•is aangebroken; van bewoond gebied
©venwel nog geen spoor.
De marechaussees ontwikkelen groote
virtuositeit dn 't vinclen van bosclivrucli-
len. Daarop moet in hoofdzaak worden
geteerd, terwijl zoo zuinig mogelijk met
de nog -overige proviand wordt igeleefd.
Veel last ondervindt echter d© troep van
do dwangarbeiders, die herhaaldelijk uit
de officieren-menage stelen. De moei.lijk-
Zuid-Afrika ontvangen, inzonderheid van
het kerkelijk leven aldaar.
SCHRALE OOGST!
Hoopvol waren de verwachtingen na de
bijeenkomst fe "Washington in 1919.
Daar verbondon zich 57 staten om de
naleving van de conventie, die een ar
beidswet van 48 stelt, te bevorderen en
uiterlijk op 1 Juli 1921 haar in toepas
sing te brengen.
•^VVelnu, zegt de „Rotterdammer", welke
staten hebben de conventie van Washing
ton bekrachtigd?
Griekenland op 19 November 1921.
Roemenië op 13 Juni 1921.
Brifscli-Iudiü op 19 Juli 1921.
Tsjecho-Slowakije op 24 Augustus 1921
Bulgarije op 14 Februari 1922.
Daarmee is hel uit, onherroepelijk uit 1
Ons verhaal is nog niet geheel uit.
Let op de reserves!
Aan Britsch-Indië werden allerhande
afwijkingen toegestaan.
Griekenland zal de wet pas op 1 Juli
1924 invoeren.
Roemenië begint eveneens 1 Juli 1924
aan de invoering. Was -dit althans van
plan.
In Bulgarije werd in April 1923 voor
onderscheidene industrieën de 10-urendag
ingevoerd.
Li Tsjeeho-Slowakije wordt ontduiking
op groote schaal geconstateerd en worden
collectieve contraeten gesloten met een
arbeidstijd van 9 en 10 uren.
Schrale, heel schrale oogst!"
DE TWEE JAGERS.
Be S.D A.P. en het N.Y.V. werken
thans samen. En dat zal ook wel zoo blij
ven, zoolang men met louter critiek kan
volstaan.
Nu reeds valt echter te vóórspellen, zegt
de Standaard", dat de vriendschap spoe
dig uit ::ou zijn, als uien toekwam aan do
uitwerking van de weloverwogen plannen
tot .sluiting van het budget; iets wat men
immel's wil.
Het voornaamste jachtveld is: de on
dernemerswinst.
De hoer Wibaut zegt, dat men niet zoo
onbesuisd aan het -vlerk kan gaan als de
heer Colijn dat wil, bijv. met de vermin
dering van de salarissen. De Staat moet
trachten aan geld te komen door een deel
van de ondernemerswinst aan zich te trek
ken. Het wild, dat door hem geschoten
wordt, zal voor de Staatskas zijn.
Maar de leider van het N.Y.Y. heeft an
dere plannen. Naar aanleiding van de op
timistische uitlatingen van den Rotter-
damschen Burgemeester en van den Voor
zilter der Amstordamsche Kamer van
Koophandel, die de verwachting uitspra
ken, dat er weer bloei zou komen in de
zakenwereld, uitto 'hij een juichkreet en
riep hij den arbeiders toe, dat liet leed
woer geleden was. I)e malaise in de on
dernemingen ging voorbij en er kwam
weer werk aan den 'winkel voor do verbe
tering van den toestand der arbeiders.
Dus zien wij hier een jager op het veld
der ondernemerswinst, die het wild niet
voor de Staatskas wil, maar voor de ar
beiders.
Dat wordt een lastige concurrentie
Als de vukvereenigiug er op uit gaat om
een deel van de ondernemerswinst to ver
overen voor do arbeiders, komt de lieer
Wibaut en snoept het haar af voor de
Staatskas, voor dosalarissen der amb
tenaren.
Hoe zal men daar uitkomen?
En wat zullen do arbeiders zeggen, als
zij-snappen, wat voor hen het weloverwo
gen plan van don hoer Wibaut heteèkenl?
Uit hei Sociale Leven
De belangen der arbeiders verkwanseld?
Onder bovenstaand opschrift lezen wij
in de Christelijke „Amsterdammer":
Van lie-fc plan Posthuma-Kupers hoort
men nu zoo góed als niets meer. Do „N.
Rotfc. Courant" zegt nu, dat door de ont
wikkeling van de feiten, het min of meer
op losse schroeven is komen te staan. In-
tusschen is het gevolg van dat mooie
plan. dab dc arbeiders wachten en blijven
wachten op de uitvoering der Ziektewet.
Daarbij komt nog, dat hot plan Posfchu-
ma-Kupers, waarbij de werkgevers zoo ro
yaal wanen, toe te zeggen, de geheele pre
miebetaling voor hun rekening te nemen
en de uitkeering tot 60 van het loon op
te voeren, voor <3© werkgevers nog niet
zoo onvoordeelig zou z.ijn geweest. Want
niet slechts zijn deze toezeggingen gedaan
op voorwaarde, dat do uitvoering -der Ziek
beden Van de reis werpen de zwakken in
den ambulance-wagen, stalen echter ook
ook weer de energie der sterken.
Na tien dagen, van bang zwerven, vor-
toonen zich echter de teekenen, dat men
•weer een bewoonde streek nadert. 10
'Maart wordt eindelijk de kampong Kla
iteredkt, die terstond bij verrassing geno
men wordt.
Panisch© schrik onder de bevolking!
(Men 'heeft 'den veldtocht verwacht Hij
'was aangekondigd. Men heeft echter n'ot
[gedacht, dat het Hollandsohe leger van
•dezen kant 't land zou binnenkomen. Acht
(mannen ontsnappen uit de bezette kdm-
pong, en verspreiden in de bergen de mare,
•dat de Gompêni, zooals de Atjehers no[g
•naar alouden trant de Hollanders noe-
tmen, van 't westen het gebergte is bin
nengedrongen, terwijl men den aanval uit
■het noorden verwachtte.
De Gajo ds echter altijd slagvaardig, 't
•Gajoland bestaat uit tallooze welvarende
•kampengs; die even zoovele republ'ckjos
Vormen, en staan onder 't centraal ge-
'zag van den Kedjoeron, volgen's den adat
•het eigenlijke landshoofd.
1 Dit centraal gezag is ©venwel een
schijngezag. Iedere kampong streeft naar
'd© hegemonie. Dientengevolge is 't te-
stuur van.'t land ene wanbestuur, en staat
re Gajo altijd met do hand aeni de He
le verzekering aan de ambtelijke bemoeiing
zou worden onttrokken, maar is daarbij
naar de „N. Rott. Courant" thans mede^
deelt, bepaald, dat- de kosten der zie
kenverzorging door de werk
nemers alleen zouden ge
dragen worden.
Wij hebben, toen wij dit lazen, de publi
catie van werkgeverszijde aan den Hoogeic
-\aad van Arbeid er nog eens op nagezien.
En inderdaad ook dar vonden wij hetzeifde'
In het adres van de Ycroeniging van Ne-
derlandsche werkgevers van 23 Juli 1923,
wordt ook gezegd, dat in het plan Posthu-
ma-Kupers de werkgever op zich neemt da
volle premie t© betalen voor de ziektever
zekering, „waartegenover, zoo-
al s bekend is, staat, d a fc
de arbeider do fcostenvap
do ziekenverzorging voor
zijn rekening neem t." Ook
in het adres der Alg. R. K. Werkgevers*
vereeniging wordt dit uitdrukkelijk al»
voonra arde genoemd
Do werknemers-vakcent ralen, die het
plan Posthuma-Kupers mede hebben opge
zet gelijk bekend deed het C. N. V. niefe
mee schijnen, bij voorbaat de werkgever®
de verzekering te hebben gegeven,, dat hun
nerzijds niét zou geageerd worden voor
een medebetaleh der werkgevers voor da
ziekenverzorging.
Waar de vijf vakcentralen, volgons da
mededéelingen, voorkomende in het laat
ste Verslag van het C. N. Y^ een commis
sie hebben ingesteld inzake reorganisatie
van het ziekenfondswezen, hebben wij ons
tot het C. N. V. gewend, met de vraag of
te dezen opzichte bij hen iets bekend was.
Men deelde ons daar echter mede. dab ook
zij van deze toezetturmx? der overige vak-
centralenf aan d© werkgeTfe'rs. vóór het eerst
kennis had gekregen int d© yérkgevors-
adrcoscn aan den Hoogen Raad van Ar
beid, bij dc behandeling van de georganisa-
ticplannen ten opzichte der sociale verze
kering. Wel had heb ©enige bevreemding
gewekt, dat toen op 11 September 1922
een vergadering der vijf vakcentrale!*
plaats had ter bespreking van de mogelijk
heid om te komen tot reorganisatie van
het ziekenfondswezen-, en door het O. N.
V. was voorgesteld daarin niet alleen de
dokters en apothekers, maar ook de werk
gevers te betrekken, do andere va koe «tra-
len meenden dat dit vooralsnog niet moest
geschieden. Temeer bevreemdde dit. daar
dc andere vakoentralen zoo juist nog met
de werkgevers tot do overeenstemming
waren gekomen omtrent de uitvoering van
de Ziektewet.
Nu van achteren bc-schouwd, was dafc
lieeicmaal niet bevreemdend. Zij hadden,
naar uit de adressen van de werkgevers of
t© leiden was, wat thans door de „N. Rott.
Courant" wordt bevestigd, reeds hun
woord gegeven,, dat de ziekenverzorging,
dokter-, apothekerskosten. enz. do werkge
vers niets zou kosten.
Het plan Postbuina-Kupers wordt er nog
te onsympathieker door.
Reeds nu betalen heel wat werkgevers
aan fabricksziekenfooïclsen ineo, ook in de
kosten der ziekenverzorging. Die hulp is
inderdaad ook noodig, want de ziekenver
zorging is niet goedkoop. Temeer daarom
is Ie hopen dat van het plan Postruma-
Kupers niets komt.
Maar wat te zeggen van arbeiders-vak-
centralen die op dergelijte wijze do be
langen der arbeiders in een onderonsje be
disselen en. verkwanselen?
Ghr. Handelsreizigers.
Zaterdag 1G Febr. a.s. zal te Utrecht do
16c al gem. jaarvergadering gehouden wor
den der nationale vakgroep van handels
reizigers en agenten.
Ter vervulling van twee plaatsen in heb
bestuur, door de periodieko aftreding der
heeren H. Bakker, Almelo en W. E. v. d.
Laan is cem voordracht opgemaakt, waarop
behalve do beide aftredenden zijn ge
plaatst de heeren H. de Lango, Almelo cc
R. Brcekstra. Assen.
Verder zal worden vastgesteld het alge
meen plaatselijk vakgroepsreglem.cn,t.
Hot reéds gepubliceerde Jaarverslag con
stateert. dat de malaise onder do handels
reizigers zich hierdoor openbaart dat men.
door steeds meer uitsluitend op provis'e
to laten werken, de risico van het bedrijf
afwentelt op den handelsreiziger.
Het vakblad „Do Chr. Handelsreiziger"
is met ingang van Januari 1924 voor heb
eerst als weekblad verschenen.
Het ledental, dat 15 Dec. '22 386 bedroeg,
was op cenzelfden datum van 1923 tot 422
stegen', d.i. een vooruitgang van 10
Uit de werkloozenkas ontvingen 17 leden
uitkeering tot een gezamenlijk bedrag
van f 1297.59. Uit het ondersteuningsfonds
werd aan 11 leden tezamen f 553 uitge
heeld.
wan&greep. Als voor alle bergvolken ia
zijn vrijheid zijn leven.
Toch is hij niet dapper in'don rechten
zin van 't woord. In 't ©pen veld waagt
hij zth mat licht. Aggressief treedt hij
nimmer op, tenzij sluipend. Wel zal hij
zijn vrijheid met do -grootste taaihe:d en
doodsverachting verdedigen. De onder
werping van dit gebied en dit volk, en 't
brengen van. orde in deze wanorde, is
zeker een der moeilijkste problemen van.
't Atjeh-vraagshik.
Van Daalen's Hannibal-strateg;© maakt
echter al dadelijk een diepen moreeion
indruk op do gansclio bevolking. Midden
in liun ontoegankelijk gebergto staat
daar op eenmaal met zijn snel'vuur-kara-<
hijn de gevreesde Hollandsche mare-i
cliauss?©.
Maar de Gajo's zullen hun beugen nu
ook tot den laatsten man verdeel'gen.
A's op vleugelen van den stormwind
gaat de mare van den inval van borg tot
terg. Overal werden de kampongs an tillers
ajl bezet en versterkt.
In don nacht, nadat Kla is bezet, treedt
't gluipend karakter van den Gajo al da-
delijk voor deia dag. Een Gajo sluipt
bivak binnen»
(Wordt vervolgd)J
