Dagblad voor Leiden en Omstreken.
Het onrecht gewroken.
ABONNEMENTSPRIJS
In Leiden en buiten Leiden
waar agenten gevestigd zijn
Per kwartaal f2.50
Per week f 0.19
(Franco per post per kwartaal f 2.90
4de JAARGANG. - WOENSDAG 21 ^NOVEMBER
BureauHooigracht 35 Leiden - Tpl. Int. 1278
1923 - No. 1094
Postrekening 58938
ADVERTENTiE-PUIJS
Gewone advertentiën per regel 22}* cent.
Ingezonden. Mededeclingen, dubbel tarief.
Bij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vcoruitbeta-
•in# van ten hoogste 30 woorden, wordca
dagelijks geplaatst, ad RQ cent.
Een onafwijsbare voorwaarde.
In zijne, te Amsterdam gehouden rede
werd er door den heer Cölijn -de nadruk
op gelegd, dat op ons land de plicht
rust, de onzijdigheid te handhaven.
„Maar, zoo werd ons gezegd, dat alles
mocht nu juist zijn vóór het jaar 1914,
dat was nog in dien «ouden tijd. Maar hebt
ge dan geheel over het hoofd gezien, dat
or na dien volkerenkrijg, d:<e achter ons
ligt, zoo ontzaglijk veel veranderd is?
Ja, zoo is gevraagd, hebt ge dan geen
oog voor dien nieuwen wereldgeest, die
geboren is? Hebt ge dan alle geloof ver
loren in den Volkerenbond te Genève?
En ziet go dan ten eenenmale over het
hoofd wat machtigen invloed de arbei
dersbeweging in onzen tijd op internatio
naal terrein uitoefent?
Mag ik dan vragen, hier in deze ver
gadering, hebt gij dan iets bemerkt van
dien nieuwen wereldgeest na 1918? Het
een'ge wat ik ervan bemerkt heb, is dat de
wereldgeest van na 1918 zoo mogelijk
nog verdorven er is dan de wereld-
geest van voor 1914.
Het eenige, wat ik 'ervan gemerkt heb,
is, dat de nijd en do haat tussclien de
volkeren grooter is dan in de vroegere pe
riode het geval was.
En wanneer wij zien naar den arbeid
van den VolkerenlM>nd, waarop zoo groote
vcwachtigen gebouwd zijn, dan komt het
m;i voor, dat men inderdaad geen oogen-_
blik kan staande houden, dat een volk in
dezm tijd de handhaving van zijn rech
ten kan toevertrouwen aan de vergadering
te Genèver
He invloed van de arbe'dersbeweging.
"Wij hébben gezien, wat de arbeidersbevol
king aan .de Roer in maandenlange wor
steling van heldenmoed heeft getracht te
doen. Wij hebben gezien, hoe die bevol-
kig ondev druk en dwang met mannen
moed zich heeft verzet tegen weernde
bverlfee'-sehing en wat is het einde ged
weest?.Hat ook daar de macht heeft ge
zegevierd over het recht.
En wanneer men ons. Anti-revolutionai
re-' zoo gaarne verwijt, dat w'j nvT-tai-
.ri.sten zijn, dan komt dit voor een deel
zeker hieruit voort, omdat wij aan het
Calvinisme ontleenen dien zin voor de
werkelijkheid; die de menschen on de'we
reld ziet, zooals zij zijn; in zonden ont
vangen en geboren en geneigd tot'alle
kwaad.
W:j zonden jub^en, indien wij konden
zeggen: de dag is aangebroken, dat hier
op aarde het recht zegeviert over de
macht: indien wij zeggen konden: de mor
genstond is daar; een volk kan in goed
vertrouwen op het recht de wapens neer
leggen.
En dat zeg ik nu niet alleen, maar dat
heb ik ook gezegd toen ik het verkie-
zinesnroeram voor 1922 -opstelde. Inter-
"n a li ion ale regeling tot be
perking van de kosten van.be-
wapening wordé met kr a ch t
bevorderd, zoo heet het daar.
Zoo vóór als na handhaven wij d:e stel
ling. H.w.z. er moet door de natiën ge-
1 ij k t ij dig gehandeld worden.
Zoolang oo^loeen nog mogelijk blijven,
nog waarschijnlijk zijn te achten, zoo-
ahig blijft ook waar het woord van Minis
ter van Karnebeek, dat hij sprak bij de
behandeling van de Vlootwet: He ver
plichting van den neutrale om den krijg
bivten zijn gebied te houden, is de logi
sche consequentie van de aanspraak, die
hij heeft, om door de oorlogvoerenden
buiten het conflict gelaten te worden. -
En even juist is, wat hij zeide aan het
eind van zijn laatste rede: Het gaat er
om of Nederland voortaan zelf de ver
antwoordelijkheid wil blijven dragen voor
zijn bestaan en zijn belangen.
En in de tweede p^ats of men een toe
stand in het leven zou "willen roepen,
waardoor ons geb'cd bij een conflict het
terrein van den krijg zou worden. God
moge verhoeden, dat dit ooit geschiede.
Hat perspectief is in mijn oog uiterst
zorgwekkend. En als men denkt aan de
omstandigheid, dat Nederland, zoowel in
Europa als in Azië ligt op den zoom van
do gebieden, waar de wereld-conflicten
worden uitgestreden, dan is er reden om
met de groole nauwgezetheid voor hand
having van onze neutraliteit te waken.
En als tenslotte de heer Van Rave-
sleijn zegt, dat dit ontwerp dwingt tot het
aanvaarden van een vreemden meester,
dan antwoord ik. dat wanneer wij niet
in onze internationale verplichtingen
zouden kunnen voorzien, de vreemde
meester van zelf zal komen.
Daarom, wat men ook verklare, d't staat
vast, dat een neutraliteits-leger en een
neutraliteitsvloot geen oorlogsinstrumen
ten zijn, maar instrumenten cm den vrede
te bewaren.
Bij de grootmeesters in de politiek aan
de linkerzijde zag men dat niet, maar een
man als ds. Kersten schoot in zijn een
voudigheid den pijl, 1oen hij zeide: „ik
wensch nimmer mee te doen aan het laf
en eerloos zonder slag of stoot aan een
overweldiger prijsgeven van „wat God
ons schonk".
Zoo zag en ziet ook de Anti-revolutio
naire Partij het vraagstuk. Wij wen-
schen, vooral in dezen tijd, te gaan tot het
uiterste minimum, maar cok niet daar he
neden.
En daarom zal voor hare medewerking
tot de vorm'ng van een Kabinet de ver
vulling van onze internationale verplich
tingen als zelfstandige .Staat een onaf
wij s b a r e voorwaarde zijn".
STADSNIEUWS.
A. R. Kiesvereeniging.
Wij herineren aan de samenkomst, ge
organiseerd door de A. R. Kiesvereeniging
die hedenavond to 8 uur in ..Prediker"
wordt ge hoi'den en waar de heer J.
Schouten en Ds. A. H. Hilbers als spre
kers hopen op te treden.
„Jahn".
Wij vestigen de aandacht onzer lezers
op de in dit nummer voorkomende adver
tentie der Chr. Gymnastiek- en' Scherm-
vereeniging J a h n", waarin wordt aan
gekondigd dat voor -de morgenavond te
houden 5e openbare uitvoering, nog en
kele kaarten verkrijgbaar zijn aan de
zaal.
Een opwekking aan onze lezers om deze
uitvoering hij te wonen, geven wij niet;
die is ook niet noodig, men zij er slechts
vroegtijdig b;j.
Rente op 65-jarigen leeftijd.
Men schrijft ons:
Doordat er zoo heel veel mensclien die
op 3 December 1919 65 jaar of ouder wa
ren een lcostelooze rente van de rijksver
zekeringsbank hebben ontvangen is vrij
algemeen de meening verbreid, dat als
men 65 jaar wordt, ook nu nog steeds
recht op rente ontstaat. Gedurig weer ko
men er mensclien aan den Raad van Ar
beid met de mededeeling, dat zij zoo en
zooveel weken geleden 65 jaar geworden
zijn, maar nog „niks van de rente hoor
den." De oorzaak daarvan is dan altijd
dat dezulken of geen routekaart hadden of
zich niet krachtens de Vrijwillige verzeke
ring verzekerd hebben. Wel konden ze tot
nu toe nog steeds worden ingeschreven
maar ze moeten wachten op de Ouder
domsrente evenveel weken na 't bereiken
van het 65e jaar, als zij zich weken na 3
December 1921 hebben aangemeld.
Die gelegenheid vervalt evemwel voor
goed en onherroepelijk op 3
December 1923 dus binnen een paar weken.
Daar er op deze verzekering veel geld dooi
den Staat wordt toegelegd is het bij den
benarden toestand van 's lands kas in
liooge mate onwaarschijnlijk, dat deze ter
mijn nog eerts zal verleed worden.
Iedereen die op 3 D, ocoïnber 1919
35 jaar was, maar no{£ geen 65 jaar kg»n
zich dus nog aanmelden.
Men raadplego verder achterstaande ad
vertentie of komo cm inlichtingen bij de
vertegenwoordigers, agenten-incasseerders
of bij den Raad van Arbeid zelve.
Door de Vrijz.-i)em. Kies-Verecni-
ging alhier wordt mórgenavond in de
grooto Bovenzaal van „Amicitia" een
openbare vergadering gehouden, waarin
als spreker zal optreden de heer B. F.
Krantz, Industrieel alhier, dio het on
derwerp zal inleiden: „Het rio'eeringsplan
van den heer van der Steen van
Ommeren en het reinhouden van de
Lsidsche grachten".
Wij twijfelen niet of ook velen onzer
geestverwanten zullen, waar het hier geen
politiek onderwerp betreft,-maar een zaak
van groot gemeentebelang, een der zake
kundig man. als de lieer Krantz, over dit
onderwerp gaarne hooren, waarom wij er
ook molding van maken.
Naar aanleiding vanrtien dezer dagen
voorgekomen geval, wordt het publick,
nogmaals gewaarschuwd voor sommige
personen die er hun werk van maken, om
onder allerlei voorwendsels te trachten
geld los te krijgien voor „liefdadige doel
einden." In d«en loop van de vorige week
kwam het b.v. voor dat zich bij e>en inge
zetene een persoon vervoegde die een
„Kerstgave" vroeg vcor -do kinderen van
een der O. Scholen, hoewel van oen derge
lijk plan niets bekend is. Men gevo dus
niets dan na -zich le hebben overtuigd, 'of
liet wel „zuivere koffie" is.
Een jongien, wilde vanmorgen in de
Janvossersteeg iemand een briket naar
het hoofd gooien. Inplaats van een „doel
punt" to. maken, kwam'het projectiel te
recht in de etalageruit van den glashandel
der fa. v. d. K., waardoor ceze werd ver
nield, evenals oenige andere ruiten dio in
den winkel stonden.
Een leelijkc schadepost.
Gistermiddag kwam J. H., die per rij
wiel de Prinsessckado passeerde, door de
gladheid te vallen, en bleef ©enigszins ver
suft, liggen.
In het gebouw van liet N. H. Landbouw-
crediet binnengebracht, bleek daar dat hij
zijn arm niet kon bewegen. Een dokter
van den E. H. D. werd gewaarschuwd, die
H. evenwel reeds in beteren toestand aan
trof, daar deze inmiddels was bijgekomen,
en hulpvaardige hand emzijn arai, die uit
de kom bleek geraakt, in zijn rechte po
sitie hadden teruggebracht.
Mr. C. J. A. Bichon v. IJsselmonde t.
Het oud-Kamerlid mr, C. J. A. Bichon
van IJsselmonde is overleden in den
ouderdom van 68 jaar.
Gelegsnheidspostzegels.
Ter gelegenheid van do internationale
postzegeltentoonstelling te 's-Gravcnhage,
van 6 tot 17 September 1924, zal, met mede
working van het hoofdbestuur der poste
rijen en telegrafie, oen stel postzegels van
10, 15 en 35 cents worden uitgegeven-. Deze
zullen uitsluitend beschikbaar worden ge
steld voor de bezoekers van de tentoon
stelling en de deelnemers aan het waar
borgfonds. De drie zegels zullen ook alleen
te zamen aangeschaft kunnen worden.
Dc Rljksveldwacht.
Naar aanleiding van een ook door ons
overgenomen bericht van het „Hbld." zegt
het „Vad." uit do beste bron te vernemen,
dat er van oen reorganisatie van de Rijks-
veldwacht geen sprake is en dat de ver
mindering van het corps (dat niet 16C0,
maar ruim 1300 man telt) slechts hierop
neerkomt^ dat ter wille van de bezuiniging
liier en daar, waar het mogelijk is, een
enkele kleine post wordt opgeheven.
Weesinrichting te Neerbosch.
Tot predikant-adjunct-directeur reap, adj
directrice van do Weesinxichting to Nce-r-
bosch zijn benoemd ds. J. G. Steenbeek en
mevr. Steenbeek-Schrijver, van Zierikzee.
Bond van Landpachters.
Het bestuur van den Bond van Land-
pachters in Nederland heeft op zijne laat
ste vergadering het volgende urgentie-pro
gram vastgesteld
1. Instelling van provinciale of districts-
gewijze pachtconmiissics, bestaande uit
oen gelijk aantal verhuurders en huurders
en oen onzijdigen voorzitter.
2. Bevoegdheid der commissies, om
welk recht den. huurder ongeacht de bepa
lingen van het huurcontract toekomt,
een aangegane huurovereenkomst te ver
nietigen, indien de huurprijs meer. dan 25
pet. is boven of beneden "het bedrag door
de pacht commissie a-ls normale huur go-
schat.
3. Voorhuursrccht voor den zittenden
pachter, wanneer de landerijen opnieuw
worden verhuurd ,met beroep van beide
partijen op de paclitcommissie.
4. Afschaffing van inzet-, strijk- en hoog-
geldon, zoowel bij verkoopingen ais bij
verhuringen en voorpachtingen-
5. Wettelijke vaststelling van een billij
ke onkestenberekening bij verkooping en
verhuring, waarbij do kosten worden ge
dragen door den verhuurder.
G. De jaarlijksclie verkooping van gras
en do eventueel© verhuur van gezamenlijke
of naweide geschiedt bij openbare inschrij-
ving.
7. Het notariaat worde oen bezoldigd
staatsambt-.
8. Het jacht- en vischrecht kome aan
den pachter.
9. Bevordering van aanleg en ontginning
van gronden, waarbij financieel© steun van
Staatswege worde verleend.
Dc reis van den ex-kroonprir.s
De heer J. Rozendaal te Berlijn doet in
de N. B. G. mededeel.'ngen over de reis
van den ex-kroonprins van Wieringen
naar Oe's; hij heeft die mededeelingcn
van de leiders der Durkopp-werke, een
der oudste autofabrieken van Duilsch-
land. De reie naar Óels werd namelijk in
Durkopp-auto's gemaak;.
Op 7 November, zoo vertelde men den
lieer Rozendaal, ontving men van majoor
Mü'uner het telegram:
Tien liter benzine vijf liter olie.
Dat was het afgesproken sein om op 10
November, 's morgens om vijf uur met de
beide wagens in Ewijksluis te zijn.
In den nacht van Vrijdag op Zater
dag verlieten wij om twee uur de Spaar-
nestad, gingen bij Velzen over het Noord-
zeekanaal en kwamen te half vijf via Alk
maar (e Ewijksluis* aan. Eenige minuten
later dook ook reeds de motor-postboot
uit den morgennevel op en liep het kleine
haventje binnen. Alles lag nog in diepe
rust. Snel werd de bagage overgeladen.
De prins.in geel leeren jas met een Engel-
sehe reispet op het hoofd nam naast mij
plaats, terwijl de lieer Kolff, do burge
meester van "Wieringen, en de heer
Müldner liet zich achterin gemakkelijk
maakten. Over Alkmaar, Velzen, Haarlem
Amsterdam en vandaar over Amersfoort,
Apeldoorn, Deventer ging liet op Almelo
aan.
Het post- en telegraafkantoor op Wie-
ringon opent eerst om negen uur, tot dat
uur was men zeker dat niets van het ver
trek bekend zou worden. Op dei. kapitein
van den motorboot, kon men rekenen, die
zou zwijgen als een Zuiderzee-bokk:ng,
en een verbinding met het vaste land
bestond er voor 9 uur niet. Op zijn aller
vroegst zouden de gezanten van de groote
mogendheden in het Haagje eerst bij liet
ontbijt eén benzinelucht kunnen waar
nemen.
Dan vo'gt de mededeeling, dat dc prins
den maaltijd gebruikte in de brouwerij van
de^ heer Hagedoorn. Vanuaar werd spce-
d de. rejs voortgezet over Oldenzaal,
waar de heer Koiff afscheid nam, naar
de grens, die b'j ..de Poppe" gepasseerd
Werd. Hier voegden zich enkele Duitsche
heeren bij net gezelschap.
In het eerwaardige Munster herkende
een officier van den generalen staf den
kroonprins en liet van schrik zijn monocle
uit het oog vallen. Het is ook wel om den
schrik op het lijf te krijgen, wanneer je
daar ahnimgslos" 's nv'ddags in het
doodka'me, vreedzame Munster loopt ie
wandelen en ie-ouden lee^raan voord'"* ven
jaren her, flitst 'daar plotseling met een
Engelsche pet op het hoofd oh onder ach
terlating van sterke knalnotdampen in le
venden lijve aan j? vooijiij.
De prins werd op zijn lange reis door
het land herhaaldelijk herkend. Zco o.a.
in het stadje Lieguitz in Siliezië, waar
een sir et spoorwegemployé's van de be
grafenis van een hunner beroepsgeneolen.
huiswaarts keerden. Bij liet zien van d^n
kroonpr'ne hieven de spoorwegmaunen
spontaan een luid „Hurrah!" aan en
stonden subiet ,.stramm" als een bataljon
garde-infanterie!
-Kort na Breslau maakt het gezeVnap
lia'tYMajoor von Müldner telefoneert uit
het restaurant „Jagershof" .naar Oels om
de kroonprinses, d aankomst van lir.ar
gemaal aan te kondigen. De krcohprYs s
laat weten, dat zij haar chauffeur met
een wagen tegemoet zal sturen om '-et
gezo\^-">o dc-n weg achter lanes de „Fa-
sanerie" te wijzen cn den prins en z'jn
begeleiders door een achterpoort binnen -
het slot te brenpen, dat aan den voorkant
door een bende persmannen belegerd
wordt. Maar de prins w 1 daar niets vrn
weten. Hij is thu s cn wil en zal deer do
voorpoort zijn woning binnen en al v>nkt
de chauffeur ook als bezeten, het helpt
niets, den heer Stuhr wordt even vrien
delijk als dringend verzocht den hoofd
weg te blijven volgen, ca de vcovmort
binnen te rijden, wal dan ook gesY'eid©
1-Iet weerzien tussehen de kroonprinses
en haar cchtegcncol was. als te begrijpen
valt, een weerzien vol van de d'cpste
c-motie. Do twee jongste dochtertjes van
den prins, waarvan lr'j het oudste nog in
de oorlogsjaren had zien doopen. r-\goa
hun vader dien avond voor het oer.
Op de r.a. J300 K.M. langen tocht door
het berooide land. moot de prins herhaal
delijk diep getroffen zijn, door de e'lcr.de
waarin brcedo kringen van het volk vor
keeren.
Aéliler Forst in de Lausitz reed liet ge
zelschap een oud moedertje voorbij, dat
moeizaam haar wagentje voorttrok met
sprokkelhout voor een vuurtje in den win
ter. Do prrs liet de auto stilhouden en
gaf het besje een Hollar.dsch barkbiljet
met den raad liet op een bank :n de stad
in te wisselen. Wat zal dat een vreugde
voor het oudje geweest zijn, als het ten
minste bij de bil- en Iril'icenen de kluts
niet totaal kwijt geraakt is.
Marire-commando in Zeeland.
Do heer Dresselhuys, -lid <3cf Tweede
Kamer, heeft de volgende vragen aan den
minister van Marino gesteld:
I. Is het juist, dat do minister van Ma
rine, hoezeer thans demissionnair, op dit»
oogcnblik krachtig dc liquidatie doorzet
van het ecmmandeincnt Zeeland, ondanks
■dc onverdeelde' afkeuring daarvan door do
marine ter plaatse en het feit, dat daar
door wordt vooruitgeloopen op eventueel©
reorganisatieplannen van zijn opvolger?
II. Zoo ja, is do Minister dan niet heTcid
to overwegen, of, in verband mot de in
ternationale verhoudingen, liet niet. ge-
wensclit. ware, alvorens Nederland besluit
zijn marine van d enScholdemond. terug
trekken en do liquidatie van den onderzee»
dierst en van den terpedodienst tc Vlis-
FEUILLETON#
12)
Met onverholen verwondering keek zij
naar het tooneel van druk werk, dat zich
aan haar oogen vertoonde.
„Wel, Marie," zei ze, toen moeder, be
daard als altijd, opstond om haar te be
groeten, „hen je een wasscherij begon
nen? En dat in die hitte! Hce kunnen die
arme meisjes het doen? Neen, kinderen,
ik zal je maar geen zoen of een hand ge
ven, want ik ben bang, dat ik mij zou
branden. Wat heteekent dat alles? Vertel
mij dat. eens; ik zal hier maar even- wat
gaan zitten." En zij streek neer op den
eenigen vrijen stoel in de kamer en be
gon zich te waaien met haar zakdoek.
„Wol, dat komt," zeide Emma wat
knorrig, „omdat wij vandaag een massa
te strijken hebben en omdat wij het niet
kunnen uitstellen, doen wij liet zelf. Wat
zegt u wel van dit jurkje, nicht?"
En ze hield haar een wit jurkje met
strookjes van oen van de kinderen onder
den neus.
„Heel" aardig," zeide mevrouw Harri
son Todd rneti een genadig knikje, „heel
aardig. Ik ^vincl liet altijd zoo goed, a's
mensclien, die het niet brood hebben, nle
tering naar do nering weten te zetten.
Maar nu de reden van mijn bezoek. Je1 ui
weet" en nu begon ze een nog hooger
borst op te zetten „dat wij morgen
allen naar villa Rozenhof zul'en gaan.
Onze oude tante Kendle, die blijkbaar de
noodzakelijkheid inziet om zich te stellen
onder de bescherming van menschen als
wij, die haar in de wereld kunnen bren
gen, 'heeft ons te logeeren gevraagd,
waarschijnlijk ook, om nader kennis te
maken met mijn man, die haar erfgenaam
zal worden. Nu dit het geval is, dachten
mijn man en ik, dat jij met je familie
misschien wel graag eens in onzen tuin
zoudt willen wandelen, om naar de hoo
rnen en de bloemen te kijken."
„Dat is lieel vriendelijk van jelui," zei
de moeder, ernstig, „en ik ben er harte
lijk dankbaar voor; maar weet je dan
niet, dat wij ook een uitnoocliging heb
ben gekregen om op Rozenhof te komen?"
't Was aardig om die p'otsehnge uit
drukking van schrik en toorn te zien, die.
op liet gezicht van onze bezoekster kwam.
Zij vergat don vricndeliiken belcefdheids-
toon heelemaal on toonde zich in haar
waar, onaangenaam karakter.
„Wat!" riep ze uit. „Jelui naar villa
Rozenhof!" en ze legde een spottenden en
minachtenden nadruk op dat „jelui".
„Ja," zei moeder kalm cn waardig.
vDat wil zeggen/'ging ze voort, daar ze
zag, dat onze nicht bijna n-ets kon zeg
gen van kwaadheid, „de jongelui gaan
morgen, omdat dit tante Kend'e's wensch
was. Ik zal spoedig volgen met mijn man,
wanneer hij vrij heeft van liet kantoor."
„Zoo iets heb ik nog nooit gehoord
nooit van nrjn leven." En mevrouw
Harrison Todd stond op, terwijl ze met
van drift bevende handen haar kanten
mantel vastknoopte. Het zal er oe i waar
konijnenhol zijn. Wat een rare denkbeel
den heeft die oude vrouw tcch!"
„Wel, ik denk, dat ze ons allen eens
wil trakteeren op een paór prattiae da
gen!" lachte Emma wel wat brutaal, ter
wijl ze haar strijkijzer neerzette op een
kraagje. „Ik vind haar heel lief en ik zal
het haar zeggen ook!"
Zonder een woord meer te zeggen of
ons zelfs goeden dag te knikken schreed
mevrouw Harrison Todd uit de kamer en
spoedig daarna hoorden wij baar rijtuig
door de straat ratelen. En a's ooit iemand
door woede en spijt werd opgegeten, dan
was zij het, maar het kon ons niet sche
len, want de dag van morgen zal ons
cns wegbrengen uit deze stad van rook cn
vuil cn stof en hitte naar Gods heerliike
natuur voor ons een land van onbe
kende genoegens, waar de koele, glinste
rende wateren van clen Atlantischen
Oceaan tegen de rotsen uiteenspatten.
HOOFDSTUK VI.
Ze zagen allen den optocht aankomen
al de Harrison Todd's bedoel ik, zoo
als ze daar stonden in hun deftige klee-
ren op liet perron van een van de groote
stations in Londen.
Ik bedoel niet de kleinere kinderen,
noch den kreupelen jongen. Die waren
met de meiden en de kinderjuffrouw den
vorigen dag al vooruit gezonden, daar
mevrouw Harrison Todd het altijd op
haar zenuwen kreeg, als ze drukte liad
met haar werkelijk lastige en wat bedor
ven kinderen. Als ik zeg, dat zij allen
den optocht zagen aankomen, bedoel ik
do oudere leden der fanrlie, de hoer en
mevrouw Harrison Todd, juffrouw Ida
Harrison Todd en de heide jongo heeren
Harrison Todd.
Reginald Harrison Todd was de eerste\
die l et drukke, opgewonden, warme
troepje zag naderen; zijn lorgnet opzette,
om zo heler op te nomen en met een spot-
tenden grijnslach zeide:
„Mama, uw voorspelling is uitgekomen
Daar heb je onze neven en nichten nY'
..Waar, waar? O, 't is afschuwe'i Y!
Kijk eens wat een rare valiezen. R'
Maximiliaan, kijkt den anderen kant vY
verzoek ik je neon, ik bevoel li o1
Doet tenminste liier op het perron^ _aYY
je ze niet. kent! O, mijnheer Kendle." on
zo wendde zich met een bevallige buiging
en een glimlach van verontschuldiging
lot een flinken, knappen jongen man, dio
zich een oogenblik geleden hij hen ge
voegd had, ,,'t is afschuwelijk, dat lanto
Kendle in haar dwaze vriendeTjkhoid
ons dat koopje bezorgd heeft. Zij meent
het natuurlijk heel goed, maar ik vind,
dat het 't beste is om hen zooveel mo
gelijk te negeeren, want het zijn werke-»
lijk menschen, waarmee men zich niet in
het publiek kan vertoonen."
De jonge man scheen zulk een belang
stelling te gevoelen in de lange, zwoegen
de rij, die op hen af scheen to komen
en in z:jn oogen lag zulk een warme,
vriendelijke uitdrukking, dat mevrouw.
Harrison Todd er niets van begreep. Hij
had geen woord gehoord van wat ze gejk
zegd had. En werkelijk voor ied-r ander^
dan een koude, hnrtolooze. werehlscho
vrouw, was het.een heel aanlig l 'P-°
om te z*en.
