"SffiWreS1? I Dagblad voor Leiden en Omstreken. 7> NIEUWE LEIDSCHE COURANT In Leiden en buiten Leiden waar agenten gevestigd zijn Per kwartaal f2.50 Per week f.0.19 (Franco per post per kwartaal ..i;..f2.80 4de JAARGANG. DINSDAG 13 NOVEMBER 1923 No. 1087 BureauHooigracht 35 Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936 ADVERTEHTE£.PU8JS Gewone advertcntiën per regel 22K cent* i Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief# J. ©ij contract, belangrijke reductie. ^■Kleine advertentiën bij voomitbeta- ting van ten hoogste 30 woorden, worden dagelijks geplaatst ad 50 cent. Qit nummer bestaai uit twee bladen. Waarom tegen? Herhaaldelijk is de meening uitgespro ken, dat het bij do verwerping van de Vlootwet niet alleen om dezo wet zelf ging, maar dat hier ook andero factoren hun invloed deden gelden. Dat deze opvatting juist was, is geble ken uit wat een der tegenstemmers de heer Engels in een vergadering to Blerik opmerkte: Eet ergste is echter het volgende: In. de huidige situatie, nu overal op bezui nigd moet worden; op de salarissen, 8 pet. storting voor do pensioenen, bezui niging op het onderwijs, op de gezond heid maatregelen, enz. enz., meenden wij onzen stem niet aan de Vlootwet te mogen geven. Wat toch zouden de gevolgen zijn ge- weest, indien wij deze wet hadden doen aannemen? Dat in de groote industrie centra, met name Rotterdam, Amster dam, Twente, Tilburg en 't kolenbek ken, door de sociaal-democraten een rustelooze ijver aan den dag zou gelegd worden, om onze arbeiders met allerlei drogredenen te winnen voor het socia lisme. Wij zouden dan krijgen 't zelfde wat ens thans Duitschland, België en Frankrijk leeren, dat onze arbeiders misschien nog wel geloovig zijn, maar rood zullen stemmen. Welnu, om te voorkomen, dat men in het roode kamp deze propaganda kan voeren, om te voorkomen, dat wij over twee jaar een ministerie krijgen niet van Roomsche, doch roode kleur, hebben wij gemeend tegen de Vlootwet te moeten stemmen. Neen, wij zijn niet tegen Ruys, evenmin tegen Aalberse, en roepen hen geen vaarwel, maar een tot weerziens achter de regeeringstafel toe." Hieruit blijkt dus, dat do heer Engels en sommige zijner politieke vrienden niet tegen de Vlootwet als zoodanig waren, dat zij het ontwerp niet naar zijn eigen merite's beoordeelden, maar dat zij zich lieten leiden door hunne politieke tegen standers. Omdat de Sociaal-Democraten zooveel kabaal maakten en omdat de vrees be stond dat daardoor do arbeiders naar het roode kamp zouden overloopen en R. K. zetels verloren zouden gaan, stemde de heer Engels tegen het ontwerp. Een zeer belangrijke uitspraak. Wij zien hier dus een der verantwoor delijke personen aan wien de belangen van land en volk mede zijn toevertrouwd, die zich door de revolutionaire agitato ren laat leiden »n door hun optreden zijn ^slem laat bepalen. Het spreekt vanzelf dat dit een uiterst gevaarlijk standpunt is. Want wie zich door vrees laat lei den is een verloren man. Hij mist alle weerstandskracht. Hij bevindt zich op een hellend vlak dat hij noodgedwongen tot liet einde toe moet afioopen. Uit deze uitspraken blijkt tevens hoe uiterst moeilijk het is, thans een Kabinet to for meer en. Alle vastigheid gaat op deze wijze zoek. Zelfs de heer Engels zal wel niet zoo naïef zijn om te meenen dat de Soc. Demo craten in het vervolg niet meer zullen trachten met allerlei drogredenen de ar beiders voor l.iet Socialisme te winnen. Het tegendeel kan veeleer worden ver wacht, nu gebleken is dat niet alleen de onbewuste arbeiders", maar zelfs man nen, die in een leidepde positie zijn ge plaatst bij do roode agitatie het hoofd ver liezen. Met personen' als den heer Engels is geen regeeringsmeerderheid te vormen. Zij kijken in de eerste plaats naar Mr. Troelstra. Z ij n wil is h u n richtsnoer. Het is dan ook volkomen juist wat de S t a u d a a r d nog gisteravond opmerkte: „Onze opvatting van politieke samen werking is,' dat men, als er een aocoord is, op elkaar moet kunnen rekenen. Politieke samenwerking is alleen mo gelijk als men wederkeerig weet op elkaar aan te komen". En wij voegen hieraan toe: politieke samenwerking is absoluut onmogelijk als een deel der samënwerkendenin de eerste plaats op zetelbehoud bedacht, zich door het geschreeuw van de tegenpartij laat leiden, en zich door den tegenstander de marschroute laat voorschrijven. Dan houdt alle samenwerking op. V "aar den ondergang. Het door de S. D. A. P. gepubliceerde rogeeringprogram blijft een merkwaardig stuk. Vooreerst al om de w ij z e waarop het tot stand kwam. Of is het niet ietwat zonderling dat in zulk een gewichtig program van een sociaal-democratische partij van Socialis me zelfs geen sprake is, terwijl het op de meest ondemocratische wijze tot stand kwam? - De tijden zijn wel veranderd. Er is een tijd geweest, dat d«>or de S. D. A. P., zoowel op het Socialisme, als op do democratie nadruk werd gelegd. Sinds 1918 echter, toen Mr. Troelstra het wegen in do plaats stelde van let tellen en op een dictatuur van ar beiders- en andere raden werd aange drongen, is de democratie buiten boord gezet. Aan het socialisme echter werd nog vastgehouden, getuige het socialisatie- rapport. Maar nu schijnt ook het Socialisme als overbodige hallast overboord geworpen. Zonder de partij er in te kennen, ver klaart Mr. Troelstra zich berekl aan de vorming van een democratisch Kabinet mee te werken en dat op oen program, waarin van socialisme zelfs niet gerept wordt. Dat program op zichzelf is ook een merkwaardig stuk. Op den voorgrond wordt gesceid dat het financieel «venwicht mg cl -worden hersteld. Het tekpr.t van 116 m-llioen, dat door de automatische uitzetting der uitgaven het volgende jaar tot 140 millioen zal stijgen, moet verdwijnen. Dat wordt voorop gesteld. En dan volgt een reeks van beloften inzake werkloozenzorg, woningbouw, ziekteverzorging enz., welker uitvoering bij matige berekening de uitgaven zeker met 80 millioen per jaar zal doen stijgen. Het tekort zal dus in elk geval tot over de 200 millioen oploopen. En wat wordt d'aar dan tegenover ge zet? Op oorlog en marine zal sterk bezui nigd moeten worden, maar daar men van afschaffing niet wil weten, zal deze be zuiniging. laten we maar eens heel royaal zijn, in geen geval meer. dan 25 millioen bedragen. Nemen we aan, dat door reorganisatie van de departeme'nten en door 't Christel, onderwijs in een hoek te drukken nog een 50 millioen wordt gevonden, dan zal, on gerekend de gewone uitzetting der uitga ven op een blijvend tekort van veel meer dan 100 millioen moeten worden gere kend. - Eén van twee staat dus vast. Of het tekort wordt aangezuiverd, maar dan moeten de belastingen tot een nooit gekende hoogte worden opgevoerd, of men laat dè belastingen zooals ze zijn en gaat het Duitsche voorbeeld volgen door de bankbiljettenpers in werking te stellen. Maar in beide gevallen voert men land en volk onherroepe lijk naar den ondergang. STADSNIEUWS. Najaarsactie Dierenbescherming. De Vereeniging van Dierenbescherming laat wel van zich spreken. Nog verseh ligt de vorige actie, door haar gevoerd, in het geheugen, en thans geeft de ferm aangepakte Najaarsactie ons weer eens stof tot het doen van eenige mededeelingen. "VVat van deze Najaarsactie uit den der zaak reeds het meest naar voren treedt is wel de-groote bazar, die heden middag te 2 uur in do groote zaal van het Nutsgebouw werd geopend In alle opzichtten mag deze tentoonstel ling- genoemd worden. Door gelijkmatige wandbekleeding, drappeering en uitstal ling, kreeg.de expositie het aanzien van één groot geheel, dat bij uitstek geschikt is om den bezoekers een goed overzicht te geven, terwijl toch iedere stand op zich zelf ook weer een zoodanige verscheiden heid van vorm en uitvoering der artikelen biedt, dat men het bezichtigen niet moede wordt. Zooals gezegd word voor elk artikel een stand ingeruimd, wat er opzichzelf reeds op wijst, dat voor de samenstelling veel moeite werd gegeven. Het middenvak van de zaal wordt in genomen door één groote stand, gebezigd voor do expositie van een zeer uitgebreide collectie fijne dames-handwerken, die tot een aandachtige bezichtiging uitlokken. Langs den wand treffen we een aantal in verschillende lijn opgetrokken stands aan, al naar het geëxposeerde artikel dit eischte. Achtereenvolgens zien we hier luxe Artikelen op huishoudelijk gebied, fijn huishoud- en modern Kunstaardewerk uitgestald. Chocolade, bonbons en suiker werk, Boekwerken, Teekeningen en aqua rellen, Reproducties, Schilderijen, enz. Do samenstellers waren zoo gelukkig zich do medewerking te verzekeren van verschillende ter zake kundige krachten, zooals de heer C. L. Korenhof, die zorgde voor een juiste expositie, fa. de Vries en Stevens, die de* verlichting verzorgde, de haarJansen, behanger, die de drappee ring der stands voor zijn rekening nam, de heer Spruitenburg, timmerman, die de stands opbouwde en niet te vergeten de firma Buurman, die de bazar door smaakvol eengebrachte bloemen en groen zoo mogelijk nog aantrekkelijker maakte. Wat we niet gaarne zouden vergeten, is de vermelding van oen waardevolle ex positie van een 40-tal prachtige reproduc ties van paardenschilderijen, van den bekenden dierenschilder Eurelman, die, aangebracht op de bovenste lambriseering, 'n indrukwekkende omlijsting vormen. In. doaangrenzende zaal, waar onder leiding van de fa. v. Nelle een Theeschen ken j is ingericht, vinden de bezoekers een welkome gelegenheid om, onder hét genot van een strijkje, even te verpoozen. Zoo wel het een als het ander lijkt ons uitne mend geschikt om den bazar naar wensch te doen slagen. „Ons Belang". De Leidsche Marktkoopliedenbond „Ons Belang" heeft een onderafdeeling ge vormd, die een steunfonds wil stichten, waaruit bij buitengewone gevallen van ziekte of rampen de leden kunnen wor den ondersteund. Het fonds telt reeds een aantal dona teurs en de lieeren L. Merr.es, directeur van den Markt- en Havendienst alhier, verklaarde zich bereid het beschermheer schap op zich te nemen. Ter versterking van de nog niet rijk gevulde kas werd gisteravond in de groote zaal van Zomerzorg een feest avond gehouden, die goed geslaagd is, al was de opkomst niet groot. Do toegangsprijs van f0.50 zal wellicht meerderen weerhouden hebben. Dit was jammer voor de medewerkers, die of ge heel gratis,, of tegen zeer gereduceerde honorarium hun. prestaties leverden. De feestavond werd met een kort wel komstwoord door den heer van der Wilk geopend, terwijl de adviseur, de heer Zou tendijk, de heeren Mennes'en Sytsma, dia heide aanwezig waren in het bijzonder verwelkomde. Het duo Bloemink, Van Dijk en Van der Tuin, dat den geheelen avond door goedo muziek mee hielp om de stemming er in te houden, gaf daarna oenige num mers ten beste, waarna de heeren De Haas en van der Steen met medewerking van mej. Francine van der Steen de aan wezigen met hunne voordrachten wisten le amuseeren. Op verzoek werd nog eens gegeven „De verkeersagent staande hoek Haarlemmer straatPrinsessekade" welk nummer weder zeer in den smaak viel. Goed bevielen ook de eenvoudige Hol- Iandscie liedjes van mej. van der Steen. Met haar 'jngekunstelde voordracht ge paard aan een aardige nog wel wat zach te stem wist zij do aanwezigen te boeien. Blosmen bleven niet achterwege. .Afgezien van de finantieele resultaten Jxan de avond welgeslaagd wore"en ge noemd. I Egyptische koningsgraven. Gisteravond heeft prof. dr. G. J. Thier ry in hc< Leidscbe Volkshuis een lezing met lichtbeelden gehouden over: Egypti sche koningsgraven. Spreker zou twee hoofdgroepen van koningsgraven bespre ken. Het oudste zijn de pvramiden op den westelijken oever van den Nijl, ten zuiden van Kaïro, bij de vroegere hoofdstad Memfis; de tweede groep bestaat uit de jotsgraven in het gebergte tegenover Luxor, d.w.z. het oude Thebe. Do Egyptische koningen waren niet al leen personen met politieke macht, maar zij hadden vooral ook godsdienstige be- teekenis, te vergelijken met priesters; trouwens de koning in Egypte was de priester bij uitnemendheid. Volgens de Egyptische opvatting was de koning de aardsche vertegenwoordiger van den zonnegod Re, diens eigen zoon in men- schelijke gedaante, ja Re-zelf in levenden lijve. Er zijn in Egypte verschillende voorstellingen van het leven na den dood. Soms denkt men dat de ziel (ka geheeten) in of bij'liet graf verblijf houdt, en een bestaan, leidt dat veel gelijkt op •een voortzetting van het gewone leven op aarde. Of men stelt zich voor dat de ge- storveno met Re vaart in de zonneboot. Of ook dat hij vertoeft in het gelukkige, weelderig-vruchtbaar oord waar de god Osiris heerscht. Die verschillende voor stellingen worden gewroonlijk dooreen ge mengd. Spreker beschreef zijn bezoek aan de pyramiden van Gezeh. Daar heeft hij de hoogste pyramid© die' van Cheops (onge veer 3000 jaar vóór Christus) beklommen; ook is hij in de grafkamer geweest. Vervolgens behandelde prof .Thierry de tweede groep bij Luxor. Spreker ver toonde eerst eenige plaatjes van tempel ruïnen aan den Oostoever van den Nijl waar het stadje Luxor ligt en vertelde vervolgens van de Memnon-kolossen aan den westelijken oever en sprak uitvoerig over de koningsgraven in het gebergte. Geruimen tijd stond spr. stil bij het thans meest bekende koningsgraf van Toet-anck-Ammon, wat heteekent: het le vend beeld van den god Amman. Spreker deed uitkomen dat de beteekenis van dit graf sterk overdreven is, hoe belangrijk het ook moge zijn voor de kunstgeschie denis en de archaeologie. Spreker is zelf in het graf geweest en was daarom in staat uit eigen waarneming een korte be schrijving te geven van den sarcopbaag des lconings. Spreker gaf voorts een be schrijving van verschillende voorwerpen en afbeeldingen van andero graven van Egyptische rijksgrooten en zette nader uiteen de groote godsdienstige beteekenis van Toet-anck-Ammon's schoonvader, de groote koning Amenophis (pl.m. 1,375 v. C.), tijdgenoot van den bijbelschen Jo- sua. Amenophis' beteekenis schuilt vol- Aan hot Zoeklicht Leiden, 13 November 1923. A Is en maa r. Een paar kleine woordjes, maar d:e toch groote beteekenis hebben. Gelijk men weet had Minister Kolkman in 1913 plannen gereed om het tarief aan invoerrechten te verhoogen. Dat mocht loen niet van de liberalen en de Socialisten, die zich door hunne dog ma's op dit gebied lieten leiden en do doelmatigheid uit het oog verloren. Als echter die plannen waren doorge voerd, dan zouden we nu zeker een ioo millioen rijker zijn. Als het tarief verhoogd was als toen aangegeven, dan zou het nu geraamde te kort zeker een 20 millioen minder zijn. Als men teen had willen luisteren, dan zou nu het leger van werkloozen zeker heel wat kleiner zijn. Als men zich toen niet door politieko overwegingen had laten leiden, zou onze industrie er heel wat beter voorstaan en zou onze regeering tevens in staat zijn, bij eventueele tarief-aanvallen te mar- chandeeren. A1 s, ja als... maar dit bij uitstek practische vraagstuk werd beheerscht door de politiek, met het gevolg, dat wij nu een geïsoleerde positie innemen, en dat we, zooals ik het ergens zag uitge drukt, in een totaal vereenzaamde positie in de protectie-wereld z'm geplaatst. OBSERVATOR. gens spr. vooral daarin dat hij zoowel op 't gebied van de kunst als op dat van den -godsdienst een krachtig persoonlijk leven tot uiting heeft weten te brengen, eenzij dige post gevat hebbende opvattingen aanmerkelijk heeft verdiept en een pan theïstisch getint monotheïsme heeft ge predikt. Merkwaardige liederen van hem zijn nog bewaard. Spoedig na zijn dood heeft Onder zijn schoonzoon Toet-Anck- 'Animon dé priesterlijke reactie gezege-> vierd. Onze politie Bij de behandeling van de Rotterdam- scho Gemeentebegrooting werd opgemerkt .dat voor de politie per hoofd der bevol king f 10.- moet worden opgebracht. Wij hebben in verband daarmede eens nagegaan wat de Leidscbe politie kost en daarbij bleèk dat hier de kosten bedra gen f 6.60 per hoofd der bevolking. De kosten zijn hier dus belangrijk lager dan in Rotterdam. Nu is het wel waar, dat een vergelij king zonder meer geen zin heeft, maar dit neemt toch niet weg, dat wij in dit opzicht geen slecht figuur maken. Leidsche Burgerwacht. Do uitslag der Donderdag- en Zaterdags avond 1.1. in de Stadsgehoorzaal door do Leidsche Burgerwacht gehouden wedstrij den is als volgt: Korps A. 1. Boskoop 275 punten laagslo serie 53 Verg. zilv. med.; 2. Gouda 275 p. 1. s. 52, Gr. zilv. med.; 3. Zoeterm.-. Zegw. 269 p. KI. zilv. med.; 4. Bodegra* ven 266 p. Gr. Br. med.; 5. Leiden 263 p. KI. Br. med. Korps B: 1. Valkenburg 271 p. Verg. zilv. med.: 2. Haarlem 265 p. Gr. zilv. med.; 3. Boskoop 254 p. KI. zilv. med.; 4 Bodegraven 250 p. Gr. Br. med.; 5. Voor schoten 238 p. KI. Br. med. Hoogste Korpsschutter: C. Rhijnsbur-* ger, Valkenburg 59 p.; M. Binnendijk, Gouda 59 p. (loten). Hoogste Leidsche Korpsschutter: W.i Alphenaar 57 punten. Personeel: 1. L. Zandbergen, Zoeter- woude, serie -60, steunserie 35; 2. C. Zaal, Bodegraven 6033; 3. G. v. d. Werken, Bodegraven 59—35; 4. D. Nieuwsteeg, Bos koop 59—34; 5. F. M. de Jong, Boskoop 59—3 X 11; 6. J. Viets, Haarlem 59—3 X; FKUILLtETOM Het onrecht gewroken. „Wilde ze aan de table d'höte eten of liever op haar kamer?" „Op haar kamer natuurlijk! Een table d'hóte was niets voor haar," antwoordde ze onmiddellijk. „Wat voor soep ze wilde hebben?" „Geen soep. Die at ze nooit, als ze niet wist, wat er in was." 1 „Pasteitjes?" „Zeker niet. Dat waren dingen voor vreemdelingen en als men op reis was in het buitenland, dan moest men ze wel eten en er ziek van worden; maar ze vond het heerlijk weer in Engeland terug te zijn, waar ze vrij was, om voedsel te ge bruiken, dat een mensclienmaag kon ver teren." „Geef maar een flinken hliefsluk", jonge man," zeide ze, terwijl ze den verwonder den kellner streng aankeek, „met. aard appelen en bloemkool. En .dan wat vruch ten en een stukje kaas, maar Engelscho, hoor, en niet van dio bijzondere soorten Uit Zwitserland en zco. »»En dek voor twee personen,ging zij voort, „want ik verwacht iemand en die zal wel blijven eten/' De kellner was juist huigend vertrok ken, toen de verwachte bezoeker ver scheen een klein, druk mannetje, met een goedig, rond, maar slim gezicht en heldere, opgewekte oogen als van een vogel. „Zoo. mijnheer Sharpnell, bent u daar eindelijk? Ziet u wel, hoe lang u mij hebt laten wachten?" zeide mevrouw Kendle bits, terwijl ze naar de klok wees. „Duizendmaal vergiffen1's, mijn waarde mevrouw," verontschuldigde de kleine, grijze maa zich met een buiging; „maar ik kon het werkelijk niet helpen en als een Londensche zaakwaarnemer niet meer dan tien minuten over zijn tijd is, dan is hij de nauwkeurigheid in per soon. „Nu, tien minuten te laat i.9 tien minu ien te laat, vind ik, of men in Londen is of ergens anders. Maar we zullen daar niet vérder over spreken laten wij maar dadelijk overgaan tot onze zaken." En ze ging hij een tafeltje zitten, dat be dekt was met papieren. ..Met alle mogelijk genoegen." En de oude heer opende zijn leeren tasclï cu haalde er allerlei gewichtige stukken uit te voorschijn. Een tijdlang waren ze verdiept in inge wikkelde zaken, waarvoor mevrouw Kendle blijkbaar al haar oplettendheid noodig had; maar ze volgde nauwkeurig alle verklaringen van den zaakwaar nemer van haar overleden, mail en gaf zich geen rust, voordat ze alles tot in onderdeden goed begrepen had. „Kijk," zei ze, terwijl ze opkeek, „ik geloof, dat ik het heelemaal in mijn hoofd heb. Al dat geld, dat uit zooveel bronnen is samengevloeid, is dus van mij en ik mag er mee doen, wat ik wil." „Zoo heeft het uw man beschikt, me vrouw, en," hij maakte hierbij een be leefde buiging, „ik geloof, dat hij het niet beter had kunnen doen. Ik verwonder mij werkelijk, dat u de ingewikkelde zaak zoo heelemaal begrepc-n hebt. Als ik het zeggen mag, uw overleden man heeft be wezen, dat hij uw scherpzinnigheid cn uw oordeel goed kende, teen hij u de volle beschikking over zijn heeïe fortuin gaf." Toen ze den naam van haar man hoor de noemen kwam er een veel zachtere uitdrukking op het harde gezicht en haar oogen schenen wat vochtig te worden. ,.Ik ben blij. mijnheer, dat hij aan mij toevertrouwd heeft dat, wat hij zelf niet meer kon doen door zijn zwakke gezond heid nl. de beste en meest solide ma nier te zoeken om! dat geld uit te zetten. Want hij was het zoo -moe, om altijd ge vleid eai achterna geloopen te worden door een leger van bloedzuigers, die hem geeu oogenblik rust lieten. U weet even goed als ik, dat hij, om zich van hen te bevrijden, zijn vaderland verlaten heeft en ails een zieke,, gebroken man op het vasteland heeft rondgezworven zonder een werkelijk tehuis, niettegenstaande zijn groot en rijkdom." „Ja, ja," antwoordde do heer Sharp nell, „nadat hij die teleurstelling onder vonden .had van mijnheer Jakob Todd, die zijn erfgenaam zou geworden zijn, is hij nooit de oiide meer geweest. En daar na hoopte natuurlijk ieder een aandeel in den buit te zullen krijgen." „Ja, dat hoopten ze. En toen hen ik op zijn weg gekomen en met hem getrouwd" - even gleed een lichte blos over het beenige gezicht „wat hadden ze het land aan mij en wat waren ze woedend! Ha. ha, ik moet nog lachen, als ik er aan denk. Zij dachten, nat ik hem om zijn geld gënomen had. Bah, wat had ik aan al -dat geld met mijn geringe behoef ten? Ik had meer dan ge noeg van mij zelf. Neen, om zijn geld was het mij niet te doen. Ik heb hem. al leen genomen, omdat ik mijn heele leven naar iels verlangd had om te verzorgen en te vertroetelen, cm moeder over te spe len. U hoeft niet te lachen, mijnheer. In menige oude jongejuffrouw, 'die men ont moet, hoe mager, scherp en zuur als azijn ze er ook uitziet, smeult nog een vonk van, den grootsten '/rouwelijken hartstocht, dien van de moeder, waardoor ze dik^ wijls heel belachelijk wordt, als ze om een uitgang Ce zoeken voor haar instinct van zorgen en liefhebben, haar liefdo vergooit aan een papegaai of een kat. Nu, ik was geen vrouw om zoo'n dier in huis te nemen, maar ik voelde medelijden 4 ja, liefde voor den armen, zwakken, eenzamen man; en omdat hij mij noodig had en zich aan mij hechtto en niet ge^ lukkig kon zijn zonder mij, wijdde ik al de zorg aan hem, die ik besteed zou hein ben aan een dozijn kindereu, als ik ge^ trouwd en daarmee gezegend was geween! in mijn jonge jaren." De oude zaakwaarnemer stak zijn ham*, over de tafel en drukte de hare warm met tranen in de oogen. J' „Mijn waarde mevrouw," zeide liij „iM. heb een groote achting voor u. Uw edeH toewijding voor mijn vrocgeren cliënt ver-i dient allen lof."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1923 | | pagina 1