Dagblad voor Leiden en Omstreken.
Het onrecht gewroken.
N1EDWE LE1DSCHE
In Leiden en bulten Leiden
9? waar agenten gevestigd zijn
Per kwartaal f2.50
£er week f0.19
(Franco per post per kwartaal ......1199
4Je JAARGANG. -
VRIJDAG 9 NOVEMBER 1923
No. 1084
BureauHooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTENTIE-PtiUS
Gewone advertentiën per regel 22 K cent.
Ingezonden Mededeelingcn, dubbel tarief/
Bij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta
ling van ten hoogste 30 woorden, wordea
dagelijks geplaatst ad EO cent.
Uit nummer bestaat uit twee
bladen.
V Dokter of kok.
Naar aanleiding van het dnor de S. D.
rA. P. gepubliceerd© regeeringsprogram
schreef het Handelsblad:
In het 77ste hoofdstuk van Plato s
Gorgias verklaart Socrates aan Kallik-
les. waarom hij overtirgd is, dat het
I volksgerecht hem ter dood zal veroor-
y deelen.
Socrates zegt: ,,Ik geloof alleen met
nog enkele andere Atheners mij op de
ware staatkunde toe te leggen en de
eenige onder de levenden te zijn, die
den Staat werkelijk dient. Aangezien
ik nu bij mijn veelvuldige gesprekken
nooit iemand naar den mond praat,
maar altijd alleen met het oog op het
werkelijk beste en niet op het aange
naamste, en aangezien ik me niet wil
inlaten met dat. waartoe gij me uitnoo-
digt, nt met die mooipraterij, zoo zal
ik voor het gerecht niet weten, wat ik
zal zeggen.
Ik kom weer op hetzelfde terug, wat
ik reeds tegen Polos gezegd heb. Ik zal
n.l. veroordeeld worden, zooals een
5 dokter door kinderen zou worden ver
oordeeld, als een kok hem aanklaagde.
Want ik vraag u, wat zulk een man
als beklaagde tegenover hen wel tot
zijn verdediging zou kunnen aanvoe
ren, als de aanklager hem als volgt be
schuldigde: Lieve kinderen, deze man
heeft u veel kwaad gedaan en richt
zelfs de jongsten onder u te gronde door
snijden en branden, en hij maakt u
mager en teer en doet u pijn door voor
schriften van de bitterste geneesmidde
len, en hij laat u honger en dorst lij
den en hij tracteert u niet, zooals ik
het deed, met vele zoete en veelsoortige
spijzen.
I Wat zou een, in oen dergelijken nood
geraakte dokter wel moeten zeggen? Of,
als hij de waarheid zeide: „Dat alles
deed ik, lieve kinderen, ter wille van
uw gezondheid" welk een geschreeuw
zouden die rechters dan wel aanheffen?
Niet een geweldige geschreeuw?"
De heer Troelstra is een politieke kok.
een voortreffelijke kok, vraag het
den arbeider maar.
Maar zou het volk, dus ook de arbei
der, tot hetwelk mr. Troelstra zijn mani
fest heeft gericht, nu nog niet inzien,
dat het, indien ooit, dan nu, niet een
kok, doch een dokter noodig heeft."
Dat is zeer juist opgemerkt door het
liberale blad.
Ons volk heeft in de allereerste plaats
behoefte aan een dokter die de waar
heid durft zeggen en die den moed lieeft
minder smakelijke geneesmiddelen toe te
'dienen.
En daarom is het zoo jammer dat alle
politieke geestverwanten van het Han
delsblad zonder eene uitzondering,
meehielpen om den dokter te verjagen en
dal ze zich schaarden achter den kok,
d;e hem aanklaagde.
Wij hadden oen dokter.
Maar de liberalen kozen den kok.
Gelukkig dat nu wordt ingezien dat op
die wijze het landsbelang al heel slecht
werd gediend.
V Goed begin.
Een goed begin, zegt het spreekwoord,
is het halve werk.
Als dit spreekwoord ook van toepassing
is op de plannen tot het stichten van
een .eigen drukkerij voor ons blad
dan mogen we hoopvol de toekomst tegen
gaan.
Nauwelijks toch was hekend geworden
dat tot het uitschrijven, van een obli
gatielening zou worlen overgegaan, of
de eerste inschrijvingen kwamen reeds
binnen.
Het was als had men gewacht op de
gelegenheid om op deze wijze zijn be
langstelling te toonen.
Een verblijdend verschijnsel.
Maar niet minder verblijdend en be
moedigend tevens, was zeker, dat een
aantal personen, bezield met wanne lief
de voor ons orgaan, en overtuigd van de
groote beteekenis van de christelijke pers,
zich onmiddellijk beschikbaar stelden om
tot het welslagen van de leening mee te
werken.
Oil die wijze kan het niet anders of do
plannen zullen slagen.
Er is trouwens geen enkele reden om
het tegendeel te verwachten
De gebeurtenissen van de laatste wo
ken hebben ons wel geleerd boe noodza
kelijk liet is, dat onze pers tot bloei wordt
gebracht.
De vijand wapent .zich.
Op de meest onbeschaamde wijze wor
den niet alleen de Christenen, de mannen,
die getoond hebben het goede te zoeken
voor land en volk, maar wordt ook de
Christus aangevallen, gehoond en bespot.
Een geweldige actie wordt ontwikkeld
om ook hier de bestaande orde om te
keeren en ons volk te voeren naar den af
grond.
Om dat doel te bereiken, tracht men
eerst de harten te revolutioneeren en in
de hoofden verwarring lo brengen.
En men doet zulks met Yecl talent en
met groote geestdrift.
We hebben onlangs kunnen lozen dat
liet aantal abonné's op het Socialistische
Dagblad HetVolkin enkele dagen met
5000 was toegenomen.
Zoo bestaat de gelegenheid om op groo
te schaal ons volk te vergiftigen en het
rijp te maken voor de revolutie en den
ondergang.
Daartegen moeten wij stelling nemen.
Met onzep e r s in de eerste plaats.
En daarom twijfelen we geen oogen-
blik of de pogingen, die worden aange
wend om ons blad meer en beter aan zijn
doel te doen beantwoorden, zullen in
breede kringen met sympathie worden be
groet.
Ongetwijfeld, ook in dezen arbeid
zijn wij vaii Gods zegen afhankelijk.
Maar wij kunnen alleen dan op dien
zegen hopen, indien wij, als Zijne knech
ten, ons opmaken en bouwenl
STADSNIEUWS.
Het beste kleed.
Over bovengenoemd onderwerp hield in
de geheel- bezette Predikerzaal Ds. P.
Zandt van Delft een rede voor den Gere
formeerden Bond.
Na het zingen van sP. 119:1 en gebed
ving de spreker aanstonds voor een aan
dachtig gehoor zijn rede aan.
In dezen lioovaardigen tijd ziet men
den mensch zich het bloed uit de nagels
werken, om maar een opgesmukt kleed to
kunnen dragen.
Vergeten wordt, dat in do stervensure
allen, rijk of arm eenzelfde kleed het
lijkkleed zullen dragen.
Vergeten wordt te streven naar liet
ééne noodige kleed, dat ons in Rom. 13:14
wordt geteekend.
Hier wordt Jezus Christus, onze Zalig
maker, voorgesteld als een kleed het
beste kleed voor tijd en eeuwigheid.
Onze eigen kleederen zijn niet goed
voor God's oogen.
Daar is het kleed der openbare zonde,
dat tegenwoordig zonder schaamte als
vroeger in Sodom en Gomorra wordt go
dragen.
Het kleod van het onbesproken levens
gedrag is prijselijk, maar het kan niet
bestaan voor God; evenals van liet kleed
der eigengerechtigheid geldt er van: uwe
webben deugen niet.
Velen denken, dat het kleed van doop
en avondmaal hen volkomen bedekt, maar
wat noodig is, is de noodzakelijke weder
geboorte.
Grooter ellende ia er niet, dan dat de
mensch zijn ellende niet kent.
Voor den spiegel van Gods wet moet
God onze oogen verlichten om ons te doen
zien, dat al onze kleederen met zonden
bevlekt en bedekt zijn.
Maar God laat ons in dozen toestand
niet staan.
Hoe meer we ons te kort gevoelen hoe
eerder we uitroepen: „Geef mij Jezus of
ik sterf!"
Door Zijn bloed is ons het kleed dor
ware gerechtigheid bereid. Daar staat bet
verstand bij stil, maar het is toch waar.
Zijne liefde dreef Hem voor zondaars
den hemel uit om armen rijk te maken
en dorstigen te laven mot levend water.
Jezus het beste kleod.
Dit kleed is algenoegzaam, want het be
dekt alle zonden, onverslijtbaar: het dekt
altijd; algemeen passend; het kleedt jon
gen en ouden.
Het kleed der gerechtigheid is goed
koop: uit genade, om niet wordt liet ont
vangen en tóch het is uitgelezen
schoon.
Dit kleed het is 't triumphkleed van
Christus' Kerk, waarop de pijlen Yan den
duivel afstuiten.
Doet dan aan, zegt spr., het kleed, dat
u hier geteekend is. Het gaat op een
eeuwigheid aan!
Met een krachtige opwekking, om den
tijdgeest weerstand te bieden, besluit spr.
zijn schoone rede.
Gezongen werd Ps. 42:1 en Ps. 89:8 en
Ps. 2:7, terwijl geoollecteerd werd voor de
onkosten en het fonds hulpbehoevende
studenten.
Dierenbescherming.
Woensdagavond hield de Jeugdgroep
van de Afdeeli-ng Leiden en Omstreken
der Nederlandsche Vereeniging tot Be
scherming van Dieren wederom een ver
gadering in het Nutsgebouw. Met groote
voldoening werd door den leider medege
deeld, dat het aantal leden steeds stij
gende is en reeds bijna 80 bedroeg.
Gewerkt werd aan het uitgebreide werk
programma dat op de eerste vergadering
-door den heer van Poelgeest was ont
vouwd. Er werden verschillende jongelui
aangewezen die gaarne verschillende
werkzaamheden wilden verrichten. Te
vens werd gewezen op veel dierenleed en
werden er middelen aan de hand gedaan,
om dit zooveel mogelijk te verzachten.
De propaganda voor de dierenbescher
ming, gemaakt door eenige leden van de
Jeugdgroep had tot gevolg, dat een aantal
nieuwe leden werd geworven, n.l. 45 le
den voor de groote Vereeniging en 18
voor de Jeugdgroep, terwijl ook de op
brengst van den verkoop van propaganda
middelen voor Dierenbescherming een
vrij aanzienlijk bedrag aangaf.
Nadat nog door eenige personen eenige
vragen werden gedaan, welke door den
Leider werden beantwoord, werd de druk
bezochte vergadering gesloten.
Zij die zich willen aansluiten bij de
Jeugdgroep kunnen zich steeds opgeven
bij den Leider der Groep, den heer W. D.
Eeltjes, Vreewijkstraat 17.
Een 90-jariflc.
Maandag 12 Nov. a.s. hoopt onze stad-
genoote, Mej. de Weduwe M. van Es
Plorison, ten huize van haar dochter Mej.
C. de Grootvan Es, 3 Octoherstraat 8 A,
haar 90sten verjaardag vieren.
De 90-jarige geniet nog oen goede ge
zondheid. en is nog wel zoo vlug ter been,
dat zij nog dagelijks één van haar fami
lieleden of kenissen met eon bezoek ver
eert. Wij vertrouwen dat het de 90-jarige
op dien dag, niet aan belangstelling zal
ontbreken.
Hier ter stede is opgericht een
vereeniging van duivenliofhebbers „De
Luchtpost". Het secretariaat van deze
Vereen, berust bij den heer Fakkel Rijn
dijkstraat 94.
Do heer C. Versluys alhier is ge
slaagd voor het examen Vrije- en ordc-
ocfeningen.
In den afgeloopen nacht is van een
perceel aan het Rapenburg, waarschijnlijk
door baldadige voeten, oen paneel vernield.
De heer N., heeft aangifte gedaan
van vermissing van een hein toebehoorende
witte geit zonder horens, dio op een stuk
land aan den Zoeter wo ud s ohen weg
weidde.
Mej. v. W. heeft de bemiddeling
der politie ingeroepen terzako dat zij door
Mej. B., werd „beleedigd en mishandeld"
Wegens het ontbreken van de vcr-
oisebte papieren, zijn gisteren een tweetal
hior aangetroffen: vreemdelingen, Poolsche
Jodinnen, over de grens geleid.
gjgaHEBILASID
De strijd in Twente.
De heer H. Amelink, secretaris van het
Chr. Nat. Vakverbond, vertelt van dezen
strijd in „De Amsterdammer":
De Textielarbeiders, werkzaam in de
fabïiek Kremersmaten te Enschedé, zijn
in staking gegaan. Straks worden al de
Textielarbeiders in Twente, behalve die
te Almelo en Nijverdal, doordat do werk
gevers tot uitsluiting overgaan, in dit
conflict betrokken.
De werkgevers willen do 43-urige
werkweek afschaffen. Zij willen de 53-*
urige werkweek invoeren. Reeds ruim
een balf jaar geleden verzochten zij den
organisatiebesturen hunne medewerking
om daartoe te geraken. De uur- en stuk-
loonen zouden dan met een gelijk per
centage verlaagd worden, zoodat het
weekkinkomen hetzelfde bleef. De orga
nisaties verzochten hen de noodzakelijk
heid daarvan aan.te toonen. Do werkge
vers kwamen met wat algemeen© bewe
ringen. De organisaties der arbeiders
konden daarop niet ingaan, waarop door
do werkgevers een loonsverlaging van 10
pet. werd toegepast. De arbeiders hebben
daarin berust. Strijd zijn zij toen ont
gaan.
Thans kwamen, de werkgevers weer,
men een zelfde verzoek. De Chr. en R.
K. organisaties verklaarden hun mede
werking te willen verleenen tot het ver
krijgen van een overwerkvergunning,
waardoor gedurende 15 weken per jaar
53 uur kan worden gewerkt door perso
nen boven 16 jaar. Het uur- en stukloon
zou echter gelijk moeten blijven. Ver
wacht had mogen worden, dat een derge
lijk voorstel een redelijken grondslag had
gevormd voor onderhandeling. De werk
gevers hebben daarop echter zelfs niet
geantwoord. Hun eenigste antwoord was
voor den tweeden keer een loonsverlaging
van 10 pet.
De werkgevers verklaren, werktijds
verlenging, gepaard gaande met loons
verlaging noodig te hebben, om tot ver
laging van productiekosten to komen. De
arbeiders behoeven dit echter zonder
meer niet ,te aanvaarden. De Twentse lie
werkgevers hebben het er niet naar ge
maakt, dat zij op hun woord kunnen wor
den geloofd.
Het wordt in Twente een zware strijd,
De Chr. Textielarbeidersbond „Unitas"
is straks, als do uitsluiting ingaat, met
ongeveer 1000 leden in het conflict be
trokken. Een groot bedrag ter ondersteu
ning is daarvoor noodig. Het Chr. Nat.
Vakverbond heeft nu een steunbeweging
voor de textielarbeiders ingezet.
Rijksbureau tot onderzoek van handels
waren.
Het Bureau van den Ned. Middenstands
bond deelt mede, uit goede bron vernomen
Aan het Zoeklicht
Leiden,. 9 November 1923.
Het begint te dagen.
De eerste stappen om te komen tot do
stichting van een eigen drukkerij zullen
nu worden gedaan.
Dat zulk een drukkerij voor een blad
als het onze noodig is als brood,
spreekt dunkt me zóó vanzelf, dat er geen
woord over gewisseld behoeft te worden.
Met blijdschap heb ik dan ook dit be
sluit begroet.
Dc heel© vraag is nu maar, of ons
publiek mee zal willen werken do uitge
schreven leening te doen slagen.
Of liever, voor mij is dat geen vraag.
De zaak zou anders staan, als 't alleen
ging om een drukkerij.
Maar 't gaat hier om grootero din
gen. 't Gaat om onze Nieuw o I, e i d-
s c h e. 't Gaat om het scheppen van een
gelegenheid om meer cn beter onze b e-
ginselen onder ons volk te kunnen
uitdragen, 't Gaat hier om het stuiten van
de volks vergiftiging door de ous
vijandige pers cn de doorwerking van do
Christelijke beginselen.
Dat is hier de chose.
En daarom twijfel ik niet of de zaak
zal slagen.
Vooral nu het mogelijk is gemaakt,
dat ook klc-ino bezitters mee kunnen
helpen.
OBSERVATOR.
to hebben, dat de dienst van het Rijks
bureau tot onderzoek van handelswaren
met ingang van heden wordt stopgezet.
Oorzaak daarvan is, dat het Rijksbureau
is gevestigd in het groote gebouv/ van den
Postchéque- en Girodienst aan het Spaar-
neplein te s-Gravenhage en dat de ruimte,
die het daarin inneemt, ter beschikking ge
steld moet worden met het oog op de her
nieuwde groote uitbreiding van personeel
dat weder aangenomen is om mede te ver
ken ten einde uit den chaos te komen,
waarin de Postchéque- en Girodienst nog
steeds verkeert.
Schenking aan ds Landbouw-Hoogascbool
Door den heer E. H. Krelagc, tc Haar
lem is ten behoeve van de bibliotheek der
landbouwhoogesckool to Wageningen een
belangrijke verzameling geschriften over
de geschiedenis der dahlia aan het Rijk
ten geschenke gegeven.
Voor dit blijk van belangstelling in voor
noemde hoogesekool is genoemden heer de
dank der regeering betuigd.
SUITEHLANU
NAAR DE DUITSCHE MONARCHIE.
Een omwenteling in Bsiererv
Optrekken naar Berlijn?
Wat Frankrijk doet!
Wat lang werd verwacht, gehoopt en gOi
vroesd is werkelijkheid geworchn:
De contra-revolutie in Beieren is
voltrokken.
Men kan zeggen: deze omwenteling is
een bloote formule in werkelijkheid was
het Marcistische regiem reeds afge
schaft maar het is meer, het is do eer
ste stap tot terugkeer der monarchie ia
geheel Duitschland.
Laat ons eerst zien hoe de omwenteling
in zijn werk is gegaan:
Te Munchen werd in de grootste zaal
der stad (Burgerbra-u) een vergadering ge»
houden waarin Von Kabr zou spreken.
Nog voordat von Kahr aan het woord
was gekomen, trad de leider der nationaal
socialisten von Hitier naar voren, gevolgd
door stormtroepen zijner aanhangers, dio
FEUILLETON
4)
Een paar dagen geleden, teen ik wat
zat neer te krabbelen, kwam moeder op
eens binnen. Ik was doodverlegen, toen
ze mij bij zich riep en wat verwonderd
vroeg, of dat van mij was. Ik stamelde
van ja en was doodsbang dat ze zou
lachen.
Maar dat deed ze gelukkig niet, die
lieve moeder! Hoe had ik zelfs een oogen-
blik kunnen denken, dat zij haar eigen
kind zou wonden, zij, die nooit zelfs het
minste van Gods schepsels kwaad zou
doen? Maar ze zeide:
„Kind, ik ben verwonderd, ik wist niet,
dat mijn practisch huishoudstertje, mijn
rechterhand en de steun van haar moe
der. die zoo hard werkt en in huis alles
netjes en gezellig houdt, zulke ongewone
denkbeelden en zoo'n dichterlijke verbeel
ding in haar hersens had. Hoe ben je
daaraan gekomen, mijn kind, jij, die nog
zoo weinig kent van Gods prachtige na
tuur?"
„Dat weet ik zelf niet, moeder." zei ik,
maar het is net, of mijn gedachten
soms te groot zijn voor mijn hoofd en dat
ze lucht zoeken. Maar o toe, u vindt het
toch niet gekt Ik heb altijd gezorgd voor
dat ik tijd vond om te schrijven, dat ik
eerst al mijn huishoudelijk werk gedaan
had."
„Dat heb je altijd gedaan, mijn kind,"
zeide zij hartelijk, „altijd." En toen keek
ze mijn gekrabbel verder door.
„O, moeder," riep ilr uit, „lees 't toch
niet. U weet niet, hoe weinig ik zelf om
die prullen geef en hoe bang ik ben, als u
ze leest!"
Moeder keek op en zag mij kalm aan.
„Ja, kind," ^eide ze vriendelijk, „zo
zijn nog van weinig beteekenis eii wat
onbeholpen, maar toch kan ik ^zien, dat
er talent in je zit om je gedachten uit
te drukken."
„O, moeder!" riep ik uit.
„Ja, en dat talent moet je oefenen,"
ging zij glimlachend voort, „maar niet
met verzen te maken. Dat zal later mis
schien van zelf komen. Eerst moet je ge
woon, eenvoudig proza leeren schrijven."
„Wat zou je er van denken," ging zij
voort, ..om eens een dagboek te beginnen?
Eiken dag kun je dan de gewichtigste ge
beurtenissen in ons huiselijk leven op
schrijven en er je denkbeelden bijvoegen
over elk onderwerp, dat indruk op je ge
maakt heeft. Dat zou een goede oefening
zijn en tegelijk een veiligheidsklep, zooals
je zegt, voor dat overvolle hoofdje"
en zij kuste mij vriendelijk op het voor
hoofd. „En wie weet", ging ze opgewekt
voort, „of onze Mies later niet in staat
zal zijn haar talenten in geld om te zet
ten en zoo ook wat in ons huishouden in
to brengen?"
„O, moeder," stamelde ik, „denkt u
kunt u gelooven, dat ik eens misschien in
staat zal zijn om iets te schrijven en het
dan uit te geven?"
Ik voelde dat ik b'eek werd door die
grootsche gedachte.
„Wie zal het zeggen?" zei moedor met
haar zachlen, vriendelijken glimlach
en ma mij nog een kus gegeven te hebben,
ging ze weg en liet mij achter met oen
hart, dat bonsde en brandde van pasge
boren hoop en met een geest, dio opge
wekt was om alles te probeeren.
Ik geloof, dat er geen geschikter mid
del bestond om mij op te wekken dan
dat, waarvan moeder zoo handig ge
bruik gemaakt had. De hoop, dat ik eens
mijn familio wat zou kunnen helpen, dat
ik mijn lieve, afgetobde moeder, die altijd
in zorg zit, lioe zo met het geld zal uit
komen, wat verlichting zou kunnen ge
ven en dat vader, als hij oud cn zwak
werd, niet zoo hard meer zou behoeven
te werken o, dat was een heerlijke ge
dachte en een prachtige belooning voor
mijn werkl
Gisteren zaten, we allen hij elkaar in
onze eenvoudige huiskamer, dio met ecu
gezonken raam in onzen tuin uitkomt,
een tuin lusschen» twee haakjes die de
trots cn de vreugde van ons allen is;
want al hebben wij nooit buiten op het
land gewoond *en al zijn wij ook niet uit
logeeren geweest in vaders vacantie
want dat was altijd te duur zijn wij
toch akemaal dol op boomen en bloe
men, zoodat het onderhoud van onzen
tuin een van onze grootste genoegens is.
Wij hebben een klein grasperk, maar
toch nog groot genoeg, dat cr heel veel
madeliefjes en boterbloemen in groeien,
waarvan de kleintjes kransjes vlechten,
cn dan nog twee langwerpige bloembed
den met viooltjes, muskusbloemen en ka
millen dat is onzo heele tuin. Maar
geen woorden kunnen, uitdrukken, hoeveel
hij waard is voor ons. kinderen. Wij
zijn met ons negenen, wél geteld Ber
nard, de oudste, die een en twintig is:
dan volg ik, do ouds'e dochter, daarna
Emma. die pas zeventien is; dan drie
vermoeiende, lastige, maar toch aardige
jongens, die nog school gaan, twee kleine
meisjes, waarvan niets te zeggen is; en
dan, de voornaamste behalve wat
haar grootte betreft de lieveling van
ons allen de kleine Nel.
Hoe kan ik haar beschrijven? Want al
zeg ik, dat ze een snoes van ©en kind is,
dat ze goudblond haar heeft en donker-*
blauwe oogen en frissche rozenwangetjes,
dan kunt ge u nog geen denkbeeld vor-<
men, hoe bef ze er uitziet, 't Is onmoge-»
lijk haar to schilderen; die aardige fee-*
achtigo beweginkjes, dat vroohjke, hel
dere stemmetje, haar lieve, innemende
maniertjes; en bovenal dat lieve hartje,'
dat dadelijk medelijden voelt met ieder,
die in smart cn tegenspoed is en dat zich
onwillekeurig aangetrokken, voelt tot d«
vieze, lijdende, in lompen geklecdo kin*
deren, die in de straten zwerven of bede-*,
len; want zoodra zo hen z:ct, loopt zo
naar hen toe en kijkt ze met een blik vatf
droomerig medelijden in de vermoeide,'
.magere, zorgvolle gezichtjes en zegt: j l
„Wat heb ik oen medelijden met je,
arm kind!"
Maar ik ben afgedwaald van mijn on-» j
derwerp, dat het zoo heerlijk zou zijn, ala
moeder eens door mij in staat was om
naar buiten te gaan. Want een paar da-*
gen geleden nog zei ze, dat zo in zoo lang
niet uit de stad geweest was, dat ze haast
vergeten was, hoe het er bu.ten uitzag.
(Wordt vervolgd)
i. i