Dagblad voor Leiden en Omstreken.
NIEUWE LEIDSCOE
ABOHflSEBIENTSPRIJS
In Leiden en buiten Leidon .'jSg
waar agenten gevestigd ïljn
Per kwartaal f2.50
^er week f 0.19
(franco per post per kwartaal f 2.90
4üe JAARGANG. - DSNS9AG 30 OCTOBER 1923
No. 1075
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58836
ADVERTENTIE-PH5J3
^Gewone advertentiën per regel 22Yt cesti
Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief)
fjBij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta^
"fPo van ten hoogste 30 .woorden, worden
dagelijks geplaatst ad 50 cent. i
^Jst nummer bestaat uit twee
bladen.
De crisis.
Met de oplossing van 'de crisis zal liet
[waarschijnlijk niet van een leien dakje
gaan.
Daarvoor is de zaak te gecompliceerd.
Volgens parlementairen regel is het
ongetwijfeld juist dat thans op Mr. Troel-;
stra en wie met hem de oppositie vorm*
'den de taak rust een nieuw Kabinet te
leveren.
Maar tegelijkertijd kan ook wel als ze
ker worden, aangenomen dat pogingen in
deze richting zeer weinig kans van sla
gen zullen hebben.
Mr. Troelstra had volkomen gelijk* toen
hij Zaterdag opmerkte dat het gemakke
lijker is een regeering te verjagen, dan
er een voor in de plaats te stellen.
De eerste de beste kwajongen kan een
kostbare spiegelruit vernielen. En in 't
oog van zijne kameraden is 'hij dan mis-
shien wel een heelo piet. "Wat anderen
veel knapper dan hij, met veel moeite
hebben tot stand gebraht. breekt hij met
zijn kleine knuisten in enkele seccn-
den af.
Maar o wee, als hij nu ook de aange-
lichte schade zou moeten herstellen.
Zoo is het nu ook met de Sociaal-De
mocraten.
Er gaat in het roode kamp een gejuich
op, alsof een groot heldenstuk is vol
bracht. Maar in werkelijkheid heeft men
niets anders gedaan dan afbreken.
En a]s Mr. TroeTstra in de gelegenheid
wordt gesteld te gaan bouwen, dan zal
zijn onmacht-wel spoedig blijken.
Toegegeven moet worden, dat hij zich
zeer tegemoetkomend heeft betoond.
De leuze „geen man en geen c§nt" is al
bij voorbaat opgeborgen. Het heet nu, dat
de ontwapening geleidelijk moet geschie
den, waarschijnlijk op de manier van
België en Zweden, waar aan het defensie-
vraagstuk wel degelijk de noodi.ge aan
dacht wordt geschonken.
Maar ook al zijn de heeren bereid een
flinke schep water in den xooden wijn te
doen, dan is de zaak toch nog niet in
örde.
W^nt 't ging hij de Vlootwet niet al
leen om het defensie-vraagstuk.
De vrijzinnigen van allerlei slag, zijn
natuurlijk niet achter Mr. Troelstra gaan
staan omdat, ze leger en vloot willen
liguideeren.
Het is hier weer de oude geschiedenis.
Op heizelfde oogenblik dat de anti
these zoo het heet den doodsteek zou
krijgen, was het de antithese die hunne
houd:ng bepaalde en die maakte dat alle
vrijzinnigen zender een enkele uitzonde
ring zich tegenover het zittende Kabinet
plaatsten en dat zelfs een van Karne-
beek bij niemand steun vond.
Nog voor hekend was- hoe het debat
Zou verloopen en of door de Regeering
misschien concessies zouden worden ge-
daan, werd reeds het bericht gelanceerd,
'dat heel de linkerzijde als één man zou
tegenstemmen.'
Ingediende amendementen werden zelfs
zonder meer ingetrokken.
Het ging niet meer om de Vlootwet,
maar om het Kabinet.
Het was voor de linkerzijde een poli
tieke kwestie geworden.
Maar de motieven waren niet hij
allen eender.
Bij allen liet ongetwijfeld het anti- -
Jericalisme zijn invloed gelden.
Doch er waren ook neven-motieven,
f Sommigen zagen het Kabinet gaarne
vallen omdat het krachtig wilde bezuini-
gen.
Dat moest tot eiken prijs worden voor*
komen.
Maar daarnaast stonden anderen, zoo
als in de Vrijdagavond te 's-Gravenhage
'gehouden vergadering van den Vrijheids
bond bleek, die het Kabinet wilden laten
kelderen, omdat het te vooruitstre
vend was.
Met voldoening verklaarde de heer
Drion, dat het nu met het nemen van
60ciale maatregelen wel gedaan zou zijn.
Hier ging het dus tegen Minister Aal-f
iberse.
En daarom plaatsten ze zich achter
roe! stra.
Bij het Roomsche deel der oppositie
ging het niet anders.
Mr. van Schaik had bezwaren omdat
z.i. door deze wet de macht van de Volks
vertegenwoordiging zou worden beknot
en daarom ging hij mee met Mr. Troel
stra wiens ideaal belichaamd is in solda-
tenraden en andere revolutionaire en on-
jdemocratiscbe instellingen zooals men die
dn het buitenland heeft gekend en die het
[Parlement op nonactiviteit stelden,
i; Daar was een Mevr. Bronsveld, 'die
haar gevoel liet spreken en die geen ge-
(weld wil en daarom plaatste zij zich
naast Mej. Groeneweg die in 1918 ver
klaarde, dat het er zoo noodig maar met
Igeweld op los moest gaan en die voor
ieen bloedbad niet scheen terug te dem
pen.
Door een vooraanstaand Katholiek"
[werd dezer dagen de opmerking gemaakt,
dat het de onderwijzers waren en de
lïijgestelden. die den doorslasr gaven.
De bedoeling was, te kennen te geven,
zooals in het Hdbl. betoogd werd, dat
sommigen zich lieten leiden door hun
vrees voor de bezuinigingsmaatregelen
die dit Kabinet voornemens was te ne
men en dat de sociale maatregelen in het
'gedrang zouden komen.
Maar naast deze democraten staan
weer andere tegenstemmers, mannen als
Braat en de Boer die de val van het Ka
binet met vreugde begroeten omdat hun
Ideaal is. dat de geheele sociale wetge
ving finaal wordt stopgezet.
Zoo staan we hier voor een politieken
chaos, waaruit geen ontkomen mogelijk
schijnt.
Dat maakt het oplossen van deze crisis
zoo uiterst moeilijk.
Maar dat maakt tevens het karakter
van dit votum zoo heel ernstig.
Immers, het bestaan van deze tegen
stellingen, was aan de oppositie niet on
bekend.
Dat mannen als Dresselhuys en Mar-
chant en Troelstra, verblind als ze wa
ren door partijhaat daarmee niet reken
den is verklaarbaar.
Maar dat mannen als Mr. van Schaik,
die dit alles voor zich hebben gezien
toch het Kabinet opofferden en toch, wel
bewust tot zijn val meewerkten, wijst er
op, dat op voortzetting van de samen
werking der rechtsche partijen weinig
prijs meer werd gesteld.
Geplaatst voor de keuze een minder
welgevallig ontwerp, waartegen echter
geen principieel© bezwaren bestonden te
accepteeren of het Kabinet den bons te
geven en de samenwerking der rechtsche
groepen onmogelijk te maken, kozen zij
•het laatste.
Welbewust, en na rijp beraad
En zoo is een conflict ontstaan dat ver
strekkende gevolgen kan hebben en waar
over alleen zij, die met de belangen van
land en volk niet rekenen, zich kunnen
verheugen.
V Walgelijk.
De liberale b-aden zijn merkbaar met
hunne houding verlegen.
Eerst hebben ze dapper meegeholpen
om het Kabinet ten vil to brengen, maar
nu de beslissing gevallen is, schrikken ze
toch voor de gevolgen terug.
De N. R. G r t. die zich alleen door
een enghartige partijpolitiek heeft laten
leiden, bezweert nu do rechtsche partijen
om het crisis vraagstuk toch niet in troe
bel partijwater te sturen en de toch al
zware taak van H. M. de Koningin niet
nog meer te verzwaren.
Eerst werd de leiding van Mr. Troel
stra aanvaard en nu -heet het, dat men
wel moet bedenken dat een Kabinet-
Troelstra onze financiën niet op streek
zal helpen.
Eerst werd Minister Colijn op genie
pige wijze aangevallen en lustig tegen
hem gestookt en nu heet het, dat men
toch vooral niet uit het oog moet verlie
zen, dat een Kabinet dat krachtig weet
te bezuinigen noodzakelijk is.
Het is w a 1 g e 1 ij k in één woord.
Als de N. R. G r t. ook maar een wei
nig politiek eergevoel had, dan zou ze nu
althans het zwijgen er toe doen en niet
op zalvenden toon anderen aansporen de
politiek er buiten te laten.
V Waarom de Vlootwet viel.
Wij hebben gisteren uit het liberale
Handelsblad een beschouwing over
genomen waaruit bleek, dat ook een ze
ker deel der linkerzijde het aftreden van
den heer Colijn voor ons land zeer te be
treuren acht.
Thans schrijft dezelfde „hooggeplaatste
autoriteit" aan dit blad over den geest,
waarmee voormanen van R. K. vakver-
eenigingen het bericht van den val van
het kabinet hebben ontvangen:
„Toen Vrijdagnamiddag een hunner,
ieen bekend man in do Haagsche ge
meentepolitiek, het bericht ontving, kon
'hij zijn blijdschap erover moeilijk on
derdrukken. „Goddank, nu zijn w ij
tenminste van al die bezuinigingsmaat
regelen af. Laat een ander die nu maar
eens opknappen, dan staan wij er ten-
minste vrijer en gemakkelijker tegen
over."
Deze uiting wijst er op, welke een ge
voel van opluchting de gang van zaken
in die kringen heeft gewekt.
Merkwaardig is, dat ook de amhtena-"
ren zich opgelucht toonen. „Nu komt
er van bezuiniging op de salarissen
niets", zoo hooren we telkens zeggeu.
Er zijn zelfs kantoren,
waar de ambtenaren elkaar
eens lekker getracteerd heb
ben op „den goeden afloop"...
Het is heel interessant wat dit blad
schrijft.
Alleen maar jammer dat de liberale
pers met dergelijke beschouwingen
thans.komt aandragen, nadat z9 eerst
met volle kracht meewerkte om Colijn ten
val te brengen.
Dat een zeker deel der ambtenaren dife
van meet af de bezuinigingspogingen heb
ben tegengewerkt elkaar eens lekker
tracteeren i>? te verstaan.
Maar wie elkaar niet zullen tracteereu,
dat zijn de belastingbetalers en
zij die nog iets verder zien, dan hun eigen
kleine belangen -kringetje.
STADSNIEUWS.
Chr. Vrouwenbond.
In gebouw 5,Phébe" trad voor bovenge-
noemden. bond op de heer G. J. Stal, cud-
Gouverneur van Suriname, om do talrijke
schare bfelangbellenden mededeelingen te
cloenl omtrent de melaatschheid.
De presidente van de Afdeeling, mevr.
SchoklcingMetelerkamp, opende de bij
eenkomst met het doen zingen van Ps. 25
2 en 3, het lezen von een gedeelte van
Mattheus 25 en voorgaan in gebed, en gaf
na een korte inleiding het woord aan den
spreker.
Deze, zich aansluitende aan het voor
gelezen schriftgedeelte, zeide, dat de Le-
prozenlijder wel tot de minsten der broe
deren kan worden gerekend. Do melaat-
schenverpleging is daarom een groot werk
der liefde, waarmee voldoening noch eer
valt to behalen.
Van de verpleegsters eischt het abso
lute opoffering om hen die van de wereld
zijn afgesloten to verzorgen tot het onher
roepelijke einde.
Spr. behandelde vervolgens de ziektever
schijnselen bij lepra-, zooals dio zich van
oude tijden af heeft voorgedaan.
Karakteristiek is de dof-witte huidkleur,
terwijl het groote besmettingsgevaar be
kend mag worden verondersteld.
Dit laatste is de voornaamste oorzaak
van do meedoo gen leze behandeling der pa
tiënten in vroeger eeuwen.
Doch ook de wijze waarop men, met
name onder het volle Israël, de melaatsch
heid beschouwde, n.l. als ©en straf van
God, dëed hen, die aan ,,do plage" leden,
worden tot uitgeworpenen van de maat
schappij.
In do Mozaïsche wetgeving vindt men
dit karakter dan ook terug, hoewel daar
nog gerekend wordt op de mogelijkheid
van genezing. Van verpleging of zelfs de
minste verzachting van hot lot der diep
betreurenswaardige schepselen, was even
wel geen sprake tot Jezus kwam.
Zijn hart werd met erbarming bewogen
en) op hun smeekbede genas hij ze.
Het is, zeide spr., niet onbogrijpeijk, dat
or tot do lcoms van den Heiland van
verpleging der Leprozen geen sprake was.
Het besmettingsgevaar bracht de angst
niet de melaa-tschen in aanraking to 1-coA
men en de angst voor het gevaar laat den
menisch wel eens vreemde dingen deen.
Is de melaatschheid dan zoo afzichtelijk
en gevaarlijk? Hoe de ziekto in haar uiter
lijke vormen is, waagde spr. niet to be
schrijven, doch hij citeerde slochts Numeri 12
waar Aaron een roerende smeekbede op
zendt voor do genezing van Mirjam's mc-
latschheid: „Laat mij toch niet zijn als
een doode, van wiens vleesch de helft wel
verteerd is."
Men kan volstaan met te zeggen, dat de
melaatschheid ©en der dieptepunten der
uiterste ellende is.
En nu Jezus' bevol deze ongelukkigen
te helpen ia in de wereld uitgedragen.
Er is «verbetering gekomen, maar niet
direct en-niet afdoende.
In de Middeleeuwen wanen het de Ka
tholieke orden (en meer speciaal die van
St. Lazarus), die de zorg voor de melaat-
schen, wier aantal door overbrenging uit
het oosten zich ook in Euroipa schrikba
rend uitbreidde, ter hand namen.
Niet minder dan 19.000 lepra-huizen telde
men in die dagen, maar toch de behan
deling liet nog veel to wenschen! over.
Do leprczm werden opgeborgen; meer
niet; zij bleven dragen het stempel der af
schuw en moesten zich houden aan strenge
vcorchriften.
Teekenend is wel, dat ieder, die een me
laatsche, welke niet met den klep(per)
liep, op straat tegenkwam, heb recht had.
deze onmiddellijk to dood-en.
Eenmaal in een leprozenhuis opgesloten,
waren do melaatsch-en levend dood, en
dezo opsluiting ging dan ook gepaard met
droevige begrafenis-ceremoniën.
Ook Nederland heeft zijn leprozenhuizen
gehad do cersto werd gesticht in 1147.
Suriname, waar spr. door eigen aanschou
wing riet de vreeselijko ziekte kennis
maakto, kreeg in 1790 zijn cersto leprozen*
huis.
Voor dien was do behandeling, of beter
do mishandeling vreeselijk.
Melaatsche slaven waren het aas voor
klcino baasjes, die hen voor ©en zacht
prijsje konden opkcopen en er het werk
uit halen wat er nog uit te halen viol.
Het Gouvernementsgesticht „Voorzorg"
aan do Saramaeca voldeed niet, doordien
de slaven wegliepen, en na enkele wisse
lingen werd ingericht het gesticht Cliat-
tillon.
Van R. K. zijde heeft men op lofwaar
dige wijze getracht verzachting van heb
lot der melaatschen to verkrijgen.
Do Gerardus Maj el la-Stichting, welke
Hums 123 patiënten telt, draagt niet het
karakter van een „bergplaats".
Van Prc-testantschc zijde is men er na
erkele vergeefsche pogingen in geslaagd
een eigen gesticht voor de Protestantscho
leprozen te verkrijgen.
Op 19 Juli 1S99 werd „Bethesda" aan de
Suriname geopend. De eerste verpleegster
was Lina Perfner, de eerste patiënt Louis
Ka-mpf een lamme en blinde, dio tot
grooteu zegen voor anderen is geworden.
Nadien heeft het nooit aan verpleegsters
en patiënten ontbroken en dit laatste is
wel een wonder, daar niemand z'n vrijheid
meer bemint dan de melaatsche.
Aan de hand van een ree les keurig©
lichtbeelden, zette do heer Staal het
zegenrijke werk van Bethesda uiteen om met
oen herinnering aa-n de eereschuld van Ne
derland aan Suriname, dit werk der barm
hartigheid in de liefde en gedachtenis der
aanwezigen aan te bevelen.
Mevr. Schokking sprak een dankwoord,
waarna de bijeenkomst met het zingen
van den Avondzang en dankgebed werd
gesloten.
MJï**
Chr. Besturenbond. r -
Op initiatief van den Chr. Besturen
bond werd gisteravond in „Prediker" een
vergadering gehouden, ter bespreking van
het onderwerp„Het D u i t s c h e b e-
dr ij fsra denstelsel en zijn bc-
teekenis voor de Nederland
se he industrie", dat werd ingeleid
door den heer G. A. Post.
In zijn inleiding wees spr. op het ken
merkende van de in de laatste jaren ge
dane pogingen om in het bedrijfsleven
tot een oplossing te komen, n.l. dat men
zich steeds toespitst op bepaa'do stelsels.
Wat betreft het deelnemen van de Chr.
organisaties aan de oplossing dezer
vraagstukken, moet het gezegd, dat de
eerepalm toekomt aan de Robmschen, die
zich hiervoor meer hebben ingespannen
dan wij.
Wat het opbouwen dezer stelsels over
't algemeen betreft, laat het zich ander
zijds ook weer verklaren dat zij die er
geen beginsel op na houden, zich uitslui
tend werpen op een wettelijke rege
ling van het bedrijfsleven.
Spr. geeft dan achtereenvolgens een
opsomming van eenige stelsels die door
de verschillende richtingen worden voor
gestaan. Zoo willen de modernen b.v. al
leen weten van Socialisatie; de Room-
schen zoeken de oplossing in de richting
van bedrijfsorganisatie, en wij, zegt spr.,
willen, „medezeggenschap" in de bedrij
ven.
In tegenstelling met deze stelsels, voor
de toepassing waarvan noch de arbeiders
zelve, noch de maatschappij in 't alge
meen bleek rijp te zijn, heeft het bedrijfs-
radenstelsel zooals dit in Duitschland
wordt gevolgd reeds eenig practisch re
sultaat opgeleverd.
Dit stelsel is daar te lande bij de grond
wet geregeld en duidelijk omschreven,
zooals uit eenige, door spr. geciteerde
artikelen blijkt.
Uitvoerig gaat spr. na de omstandig
heden waaronder de bedrijfsradenwet tot
stand kwam, en waaruit eenige vreemd-
aandoende bepalingen moeten worden
verklaard.
Aan de hand van een artikel over het
Duitsche stelsel van Dr. Th. v. d. Waer-
den toont spr. het verschil aan tusschen
den bedrijfsraad zooals hij in de prac-
tijk werkt, en den vermeenden onderne
mingsraad, zooals hij in dit „Volk"-arti-
kel verkeerdelijk genoemd wordt.
Deze laatste benaming zou bij den
HoUandschen arbeider den indruk kun
nen vestigen, als hadden de arbeiders die
onder dit Duitsche stelsel vallen, ook
medezeggenschap over de bestemming van
het bedrijfskapitaal. En dat is toch in
strijd met de werkelijkheid. In den Duit-
schen bedrijfsraad, waarin de onderne
mer^) en een kern van de uit hun
midden benoemde arbeiders van elk be
drijf (niet alleen van elk vak) zitting
hebben, hebben ondernemers en arbei
ders een gelijk aantal stemmen. Do ver
kiezing van de leden voor den bedrijfs
raad heeft volgens de wet plaats naar
het beginsel van evenredige vertegen
woordiging, 't geen spr. echter een pas
kwil noemt, daar de moderne organisa
ties meer dan een raillioen, en de Chris
telijke, dat zijn daar de R. K. bonden
slechts 200.000 leden tellen.
Het bedrijfsradenstelsel in Duitschland
is zich zelf ontgaan; het is daar op aan
drang van de socialisten ingevoerd, met de
bedoeling om het. eenmaal om te zetten
in socialisatie. Evenwel valt er veel uit te
leeren, temeer nu de in ons land voorge
stane stelsels niet houdbaar zijn geble
ken.
Gevaarlijk is het om do bedrijfsorgani
satie in kerkelijke banen te willen drin
gen, zooals spr. aanwijst met een beroep
op hetgeen Dr. Kuyper reeds waarschu
wend zei in „Pro Rege" met het oog op
het gevaar voor versteening van het ker
kelijk leven.
Spr. behandelt vervolgens het plan voor
bedrijfsorganisatie van den Roomschen
prof Aengenent. Ook hierin lag wel een
sclvoone gedachte, maar het paste zich
niet aan bij den zedelijken ondergrond
van liet meerendeel dergenen die bij het
bedrijfsleven betrokken zijn. Prof. A. had
gerekend op een Christelijke» bodem in
het volksleven, dio bij nadero beschou
wing in de practijk bleek niet aanwezig
te zijn.
Zooals echter het stelsel in Duitschland
geregeld is, n.l. uitsluitend wettelijk, kle-
Vcn er ook groote bezwaren aan, wat o.a.
Aan het Zoeklicht
Leiden 30 October 1936.
Troelstra, in zijn vreugderoes, heeft ge*
sproken.
Colijn is weg, en nu is hij de roode
dictator, graag bereid diens plaats in te
nemen.
Er is echter een kleine kleinigheid die
hem weerhoudt.
Hij heeft geen meerderheid. i
Althans niet in de Kamer.
En toch, een rechtsch ministerie mag
er niet meer komen.
De coalitie is vermoord en de S. D. A.
P. zal er voor waken, dat zij nooit meer
herleeft.
Troelstra, die niet gewoon is zich te
vergissen, heeft het in hoogst eigen per-;
soon gezegd.
En om dat doel te bereiken, wil hij nu
een beroep zien gedaan op het volk.
De Kamer moet worden ontbonden en
dan moet het gaan vóór of tegen
Trcelstra.
Ik weet niet of het zoover komt.
Maar me dunkt, onze Kiesvereenigin*
gen deen heel verstandig als zij onmid-
dellijk aan het werk gaan.
Eu dan zóó aan 't werk dat de roode
leider weer evenals in 191S onder do
dekens terecht komt. OBSERVATOR.
blijkt uit do telkenmale herhaalde b?na-
ling, waarin een beroep op eendrachtige
samenwerk::ng gedaan wordt, „ook bij
schokkende, gebeurtenissen".^
Een louter wettelijk stelsel -houdt geen
rekening met het feit der zonde; een stel-»
sel dat enkel op we-derzijdsch vertrouwen
rust beantwoordt niet aan de rauwe wer
kelijkheid. Uit beide valt evenwel te lee
ren. In elk geval, zoo concludeert spr.,
is het gewenseht, dat in stede van do hui
dige vakorganisaties een sfc!s°l wo-de
verkregen waardoor meer voor ieder be-:
drijf speciaal deskundigen kunnen rco-
despreken hij het overleg tusschen onder*
nemer en arbeider, omdat e-k bedrijf op
zich zelf staat, en een al le genera1© rege
ling nooit allen details kan omvat::!.
In het bijzonder legde spr. er den na
druk op, dat de Neöerlandsche Aibeids*
gcschillenwot. de arbeiders in even
gunstige positie stelt als de Duitsche col
leges, die in het bcdrijfsradens'.e'sel be
trokken zijn. De groote fout is echter dat
men er hier geen gebruik van maakt. Het
zal daarom zaak zijn dat do arbeiders
zicli meer oriënteeren omtrent de behoef
ten van het bedrijf waarin zii werken, en
ten dienste staande wettelijke middelen
om de wederzijdsche belangen van onder
nemer en ondergeschikte naar evenredig
heid te dienen.
Van de gelegenheid om vragen te stel
len, werd oen zeer druk gebruik gemaakt,
wat een aangename bespreking tot gevolg
had.
Jammer, dat het gehcor niet wat groo*
ter was.
Demping van de Mare.
Met betrekking tot de Maredcmping
laat ook prof. dr. Huizinga in do „N. R.
Ct." ©en waarschuwend woord hooren
„Het gevaar schoen gewekenopeens
blijkt hot dreigender dan ooit. Het dein-
pingsplan komt in behandeling. Stads
schoen bedreigd met schending? Quaestia
van smaak, moenen B. en W. Het klinkt
misschien verwaand, maar ik zou willen
opmerken: neen, een quaestio van inzicht.
Dertig jaar geleden begreep ge-en ge
meentebestuur nog staadsschoon als stads
belang. Nu weet ieder gemeentebestuur,
dat men niet onnoodig aan een mooi ge
veltje mag raken (wat niet vorhindert-, dat
het toch herhaaldelijk gebeurt).
Maar nog niet doorgedrongen is het be
grip, wat do structuur oenor stad
als zoodanig voor de schoonheid bc-
teekent. \V5e dezo onnoodig schendt-, be
gaat iets veel onherstelbaarders dan wie
een gevel afbreekt.
Ik voorspel het u: het wordt afschuwe
lijk, dezo onbeholpen en ondoelteffend«
verkeersverbctering. Ik voorspel ook, dab
men over twintig jaar algemeen hot- col
lege, die het ried, en den raad, die licb'
misschien zal aannemen, zal smaden als
kortzichtigen. Wellicht za-1 men een kras
ser woord gebruiken. Ik zou het ook doen^
als de beleefdheid het mij niet verbood. t
=i-= Gistermiddag omstreeks half zea
ontstond een begin van brand in de Doe*
lenkazerne, doordat een houten kist die
te dicht bij den schoorsteen stond, begon'
te branden. Het vuur kon in den aanvang
worden gestuit.
»t
t= Mej. L. P. werd gistermiddag op t
haar wandeling langs de Haven aange*
reden door een wielrijder.
Zij kwam te vallen, en bekwam ceni
beduidende wond aan een der voeten.
Hedenmorgen te kwart voor elf, ié
een begin van briuid ontstaan in de woon*^
kamer van een perceel in de Maarsmans*^
steeg, bewoond door de fam: Me ij sen.
Het ongeval was te wijten aan een pe
troleumkachel die te dicht bij bet be
hangsel was geplaatst, waardoor het laat
ate vlam vatte.
Met behulp van emmers water hebbö)
do bewoners zelf het brandje gebluschi
Pek de brandweer was ter plaatse.
