Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
V, In Leiden en buiten Leiden
t waar agenten gevettigd zijn
Per kwartaal,....f2.50
Per week ..f,0.19
franco per post per kwartaal f 2.90
4 de JAARGANG. - DONDERDAG 27 SEPTEMBER 1923 - No. 1048
Bureau: Hooigracht 35 Leiden Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTENTIE-PRIJS
Gewone advertentiën per regel 22cent.
Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief,
Bij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta
ling van ten hoogste 30 woorden, worden
dagelijks geplaatst ad 50 cent.
De plannen van Colijn.
r (siot.)
Beperking van de uitgaven tot het
meest noodzakelijke is in die gegeven om
standigheden gebiedend eisch.
Dat tot de noodzakelijke dingen ook de
behartiging van de landsverdediging be
hoort, behoeft voor wie de .dingen nuch
ter beziet, geen nader betoog.
Trouwens, -daaromtrent bestaat feitelijk
ook geen" verschil van meening.
Er is in ons land geen enkele politieke
partij diie leger en vloot wil afschaffen.
Ook de S. D. A. P. wil dat niet.
Men bazelt wel in volksvergaderingen
van „geen man en geen cent" en men doet
het wel voorkomen alsof leger en vloot
best gemist zouden kunnen wo-rden, maar
in werkelijkheid is dat niets anders dan
een speculatie op de domheid van de mas
sa en volksbedriegerij van de ergste soort.
Als de Sociaal-democraten de meerder
heid behalen zullen ze er geen oogenblik
aan denkeu ons land onverdedigd te la
ten en onze landsgrenzen voor' ieder die
ze wenscht to schenden open te zetten.
Ook de Sociaal-democraten zullen on
danks alle demagogisch getier van thans
aan de nationale en internationale ver
plichtingen eenigermate mc«eten voldoen.
Dat blijkt in alle landen waar deze
de Sociaal-democratische ministers voor
een behoorlijk leger ijveren.
Dat blijkt in alle alnden waar deze
partij van het Kabinet deel uitmaakt.
Dat is ook gebleken in o n s land toen
in 1914 de Socialisten eenparig de möbi-
lisatie-credieten goedkeurden en Mr.
Troelstra met nadruk verklaarde, dat de
nationale gedachte de nationale geschil
len, behoorde te o verheer sch en.
Land en zeemacht mogen niet verwaar
loosd worden.
En waar de Regeering nu eenstemmig
van oordeel is, dat de Vlootwe-t in verhand
roet de eischen van de volksverdediging
een volksbelang van den eersten rang is,
zullen we daarin hebben te berusten, wat
te gemakkelijker gaat omdat de uitgaven
voor ons land daardoor niet noemens
waard zullen stijgen.
Maar er zijn ook andere belapgen van
niet minder beteekenis.
Noodzakelijke voorwaarden voor het
welzijn van ons volksbestaan is ook, dat
de breede arbeiderslclase, die den onder
bouw van de maatschappij uitmaakt, niet
verder terugzinkt dan absoluut noodzake
lijk is.
Als de werktijd onder den drang der
omstandigheden moet worden verlengd,
dan mag dat vooral voor sommige bedrij
ven worden betreurd, maar een levens
kwestie is dat toch niet.
Anders echter staat het met de werk
loosheid die de laatste jaren schrikwek
kende afmetingen aanneemt.
En nu kan het niet anders dan teleur
stellen, dat aan deze hoogst ernstige zaak
in de troonrede niet de minste aandacht
is geschonken.
Wij kunnen niet aannemen dat dit een
gevolg zou zijn van gebrek aan belang
stelling van do zijde der regeering en dat
zij niet alle krachten zouT willen inspan
nen om* dit gevaar indien mogelijk af te
wenden.
Maar uit de troonrede bleek daarom
trent niets.
Wel werd aangekondigd dat do thans
geldende steunregeling voor de werkloo-
zen zal worden opgeheven. Dat is te ver
staan in zooverre, dat deze regeling aan
vankelijk bedoeld als verlengstuk van de
werkloozenverzekering, langzamerhand
een geheel ander karakter heeft gekre-
gen.
Maar toch is groote voorzichtigheid
bier geboden en mag niet uit bet oog wor
den verloren, dat niet minder dan een
behoorlijke landsverdediging ook een be
waren van de arbeidersklasse voor terug
val in pauperisme, een landsbelang van
den eersten rang is.
Geen middel mag daarom onbeproefd
worden gelaten om de werkgelegenheid te
v-ergrooten, productieve werkverschaffing
te bevorderen en de werkloozen voor alge-
heelen ondergang te behoeden.
Dat is óok een zaak die groote offers
waard" is.
Wat tenslotte de aangekondigde verte
ringsbelastingen betreft, daartegen kan
geen ernstig bezwaar worden geopperd.
Wèl echter moet er nadruk op worden
gelegd dat in de eerste plaats de weelde
artikelen behooren te worden getroffen.
Tot op zekere hoogte kunen daartoe de
fietsen worden getroffen evenals de thee,
maar er zijn toch andere artikelen die
meer het karakter van weelde dragen.
Voorts is het de vraag of thans ook niet
aan verhooging van invoerrechten moet
worden gedacht.
Een matige en met bedachtzaamheid
voorbereide verhooging van het tarief zal
onze industrie sterken, de werkgelegen
heid vermeerderen en tevens een bron van
inkomsten worden, die b.v. voor de be
strijding van de werkloosheid zouden
kunnen worden aangewend.
Het heeft de aandacht getrokken dat
wel van bezuiniging sprake is, maar niet
op de militaire uitgaven.
Wij hebben echter goede hoop, dat ook
de militaire departementen een belangrijk
aandeel in de bezuiniging zullen leveren.
Dit kan ook wel niet anders, temeer,
omdat er verschillende departementen
zijn, waar uitgezonderd de salarissen, de
bezuiniging weinig baten zal afwerpen.
De militaire departementen zullen dus
ook moeten bezuinigen.
En dat kan ook wel.
Ieder die het militaire leven kent, weet
wel hoeveel tijd hier nog altijd verlum
meld wordt en hoeveel nutteloos geld
wordt uitgegeven.
Wij denken hier mede aan de rede het
vorig jaar door den heer Colijn gehouden.
Aan de verlofregeling. Waarom is het
noodig dat jongelieden die enkele maan
den in dienst zijn elk oogenblik gelegen
heid hebben op 's Rijks kosten naar huis
te gaan?
Wij denken het klinkt menigeen mis
schien wat vreemd in de coren en daar
om komen wij er speciaal op terug aan
de veldpredikers.
En zoo zou meer zijn te noemen.
Het mes moet er in.
Als van de ambtenaren offers geëischt
worden, dan moet het ook voor ieder dui
delijk zijn dat die offers inderdaad niet
vermeden kunnen worden.
STUOSNSEUWSc
DE UNIEDAG.
Daartoe saamgeroepen door hst Lokaal
comité hebben gisteravond zich velen van
de Unie „Een School met den Bijbel"
naar de Hooglandsche kerk begeven tot
het bijwonen van den jaarlijkschen dank
en bedestond voor het Chr. onderwijs.
De bijeenkomst werd geopend met het
zingen van Ps. 118:1 en 7, waarna D s.
M. J. P u n s e 1 i e, Ned. Herv. pred. al
hier voorlas Deutronomium 6:1—8 en
Marcus 10:1316, de onder wijsgeboden
uit-de Heilige Schrift.
Nadat daarna in gebed was voorgegaan
hield Ds. Punselic een opwekkende rede.
Er was, zeide spr., een tijd dat de Unie
dag stond in het teeken van den strijd en
er hing als t' ware kruitdamp in de ver
gaderingen. Nu is er door de pacificatie
verruiming gekomen en gevraagd zou
kunnen worden of er nog reden is een
Uniedag te houden.
Er is zeer zeker reden, al was het al
leen slechts om ons weer in te denken de
taak ons ten opzichte van onze kinderen
Doch er is meer! De strijd in de geeste
lijke zóne woedt door. Indien we meencn
met de pacificatie eT te zijn, dan is de
zaak van het Chr. onderwijs verloren.
Wij moeten ons vooral bezig houden
met de pilncipieele beteekenis van Chr.
onderwijs. De grondslagen moeten hecht
en sterk zijn.
Echte paedagogiek gaat terug tot de
vraag waar de bestemming van den
men sch, van het kind, ligt.
Waar moet het heen met onze kinde
ren?
Opvoeding is niet alleen voeding. Man
is nicht wasz nur man iszt.
De opvoeding moet niet alleen op het
systeem „kennis is macht" gegrond zijn.
De exacte wetenschappen vormen geen
raensch, maar geven een verlies aan
geluk.
Onze eigen tijd geeft de vruchten te
zien van de natuuropvoeding.
Het humanisme het eerbied hebben
voor den mensch brengt ook do juiste
vorming niet.
Het ontplooien van de gaven die er in
het kind schuilen door zelfopvoeding is
cultuur, maar wij moeten nog wat hooger
dan de cultuur gaat.
Een confesso onder ons is, dat het wezen
van den mensch hoven liet stoffelijke uit
gaat, tot het Hoogere is gericht.
De zedelijke wetten van het menschdom
wijzen er op.
Boven de cultuur staat do Religie.
Zoodra een mensch met de Hoogere we
reld in aanraking komt, staat hij midden
in .het conflict de zonde.
Religieuse opvoeding zal moeten vinden
de verzoening van het conflict.
Ten koste van alles moeien onze kinde
ren tot de verzoening worden geleid door
het:
Er ruischt langs de wolken een lief
lijke naam,
Die Hemel en aarde vereenigt te saam.
De religieuse opvoeding moet zijn een
christelijke opvoeding.
Niet een „opvoeden voor den hemel",
alleen mag onze paedagogiek inhouden
het pad naar de eeuwigheid loopt door
den tijd, het aardsche mag niet ver
waarloosd worden.
De christelijke opvoeding moet bezig
zijn met alles wat de aardsche dingen op
hooger peil brengt.
Christelijk is niet sufferig maar verhel
derend.
Niet „op zich zelve" zooals realist en
humanist meenen maar naar de eeuwige
maatstaf moeten jvij de aardsche dingen
aanschouwen.
Een welwillende neutraliteit tegenover
de religie is ook op school mogelijk.
Daarom vragen we van de school ook
meer.
Wij danken. God dat; we voor de christe
lijke school nu plaats hebben, maar de
groote vraag blijft of onze kinderen hun
bestemming bereiken zullen.
Laat ons, beëindigde spr., de kinderen
den weg wijzen naar Boven, ook door
liet Chr. Onderwijs, en God zal het ons
wel doen gelukken.
Gezongen werd daarna Gezang 77:4,
waarna D s. H. Thomas, Geref. Predi-
dant alhier, den kansel betrad.
Het is, zeide spr., een wijdschc eere, de
gedoopte kinderen voor te bereiden tot
krijgsknechten Gods.
Naast den dank klinke evenwel het
Kyrie eleison, Heere, erbarm u onzer.
Do hlcei van het Chr. onderwijs staat en
valt niet met de unie-collecte, maar wel
met gezamenlijken dank en gebed.
Be vraag: Zal ons Chr. onderwijs een
toekomst hebben zal er van afhangen of
we dn flanken en bidden volharden.
De zegeteekenen zijn voor den Heero en
dus: dank, dankt nu allen God.
Onze geloften zullen wij den Heere be
talen in het midden vr.n Zijne voorhoven.
-Het is in den Naam des Heeren dat wij
de vijanden verhouwen hebben.
Indien de dank versterft is het met Chr.
onderwijs gedaan. De geschiedenis der
vorige eeuw blijve bewaard onder ons na
zaat.
Spr. ging deswegen geschiedenis voor
het onderwijs in forsche lijnen na in de
kuiperijen van Kappeijne en de roerende
proclamatie van „Patrimonium" in de
prachtfiguren Groen van Prinsteren en
Kuyper en de Savornin Lohman en ande
ren.
Altijd weer moeten we terug tot de ge
schiedenis.
De geschiedenis van de Unie heeft een
zegen in zich,
Het onderwijs drijft op ons gebed en
daarom komen wij daarop telkens weer
terug.
Het volmaakte: Bijzondere school regel
openbare school uitzonderin, heb-
benwe nog niet bereikt door er is stof
tot danken te over.
In kort bleef spr. siaan bij de Leidsche
geschiedenis van het chr. onderwijs,
waarin ook weer uitkomt het:
„Wij gedenken lioe voor dezen
Ons de Heer heeft gunst bewezen".
Bidden wij, eindigde spr. om den geest
onzer vaderen en stellen wij geen vleesch
tot onzen arm en laat de heilige geest
drift bij ons ontvlammen.
Nadat gezongen was Ps. 123:1 werd in
dank en smeekgebed voorgegaan.
Tot slot werd gezongen Gez. 69:5.
De bij den uitgang gehouden Unie-col
lecte bracht op f179.68.
Opening Rusthuis der Geref. Kerk.
(V ervolg.)
Na het houden van zijne, rede
gaf de voorzitter het woord aan
den voorzitter van den algemeenicn, kerke-
raad der Geref. Kerk, Ds. H. J. Kouv»en-
hoven tor aanvaarding van het Rusthuis
en ter installatie van de directric^, Mej. A.
v. Mazijk.
Spr. wees op den rijkdem waarin de Ge-
ï'cf. Kerk zich mag verheugen. Waarschijn
lijk zullen zij die de geldmiddelen hebben
te beheeren dit niet zonder aarzelen toe
stemmen, maar dat kan spr. niet schokken
in aijn overtuiging dat de Geref. Kerk rijk
is. Om dit te motiveeren bracht spr. in
herinnering hoe £0 jaren geleden het Juf
frouw-Maashofje werd geopend. Nadien
gewerd der Kerk een waardevolle bezit
ting in het Schachtenhofje. Zien we thans
op dit schoone Rusthuis, dan doorstroomt
een dankbaar gevoel ons.
Het is geen kapitaal van eenigo duizen
den, die aan do stichting van dit gebouw
ten grondslag ligt, maar allcon -do liefde en
de offervaardigheid der gemeente zijn de
bronnen, clie in de geschiedenis van het
kerkelijk leven wel betrouwbaar zijn ge
bleken en op welke ook dit Rusthuis is
aangewezen, klaar dit is ook voldoende,
doch mits de Heere zijn zegen over dio
middelen wil gebieden, en daarom kunnen
wij zelfs met blijmoedig vertrouwen de toe
komst tegen gaan.
Boven alles echter hoopte spr. dat de be
woners van het Rusthuis zullen begiftigd
worden met geestelijke zegeningendat
zij, voor het velo dat zij in de wereld
moesten loslaten, Gods nabijheid in den
grijzen ouderdom zullen mogen ervaren
en dat zij vanwege bun frisschc geloofs
kracht nog aan jongeren ten voorbeeld zul
len mogen worden gesteld.
Bovenal zijn wij met dankbaarheid ver
vuld jegens God, maar daarbij erkennen
wc het werk dat menschen verrichten.
Werd tijdens de behandeling van de ver-
bouwingsplannen wel eens gesproken van
een onrusthuis, thans meende spr. te kun
nen constateeren dat allen eenstemmig
zijn in hun oordcel over het resultaat.
Daarna bracht spr. dank aan do diaconie,
in het bijzonder aan do Ruslhuisccmmissic
cn voorts aan do zustervereeniging.
Vervolgens ging spr. ever tot dc installa
tie van do directrice, Mej. A. v. Mazijk.
Spr. hoopte dat zij in het besef van eigen,
zwakheid zal vertrouwen cp Hem dio al
leen kracht naar bclrocfto kan geven, cn
dat zij gesterkt mogo wjrdcn en clkcu
morgen met nieuwe opgewektheid haar
niet gemakkelijke taak zal voortzetten.
Mej. v. Mazijk dankte hierop Ds. K., do
Rusthuiscomm. en allen met wie zij aan
vankelijk reeds samenwerkte voor de vrien
delijko wenschen. daarbij den wensch uit
sprekende dat een aangename samenwer
king mocht worden verkregen, ook met
het personeel, dat spr. opwekte om niet al
leen tot trouwe plichtsbetrachting, maar
ook ,om door een vriendelijken omgang
zooveel mogelijk den levensavond der
ouden te veraangenamen. Spr. eindigdo
met de verwachting uit te spreken dat zoo
doende in afhankelijkheid van Gods zegen
bereikt zal worden, dat ©en goede reuk
van de inrichting uitgaat.
Als presidento van de zusterve.voendging
sprak nu Mevr. Vros-Yonkenberg, die dc
Rusthuiscomm. o.a. verzekerde van den
steun van de* zustervereeniging, die door
middel van de bekende busjes werkzaam
is de gaven der gemeente in te zamelen.
0.a. schonk zij 'n voor de tafel van do con
versatiezaal oen passend kleed. Spr. hoopte
dat door aller modewerking de inrichting
steeds meer het gestelde ideaal zou nabij
komen.
De voorzitter heette nu hartelijk welkom
den burgemeester der gemeente, Jhr. Mr.
Dr. N. C. do Gijselaar, welke daarna een
enkel woord sprak. Het doet het gemeente
bestuur genoegen, aldus spr., in dc gelegen
heid te zijn om de opening van dit schoo
ne gebouw, dat voor zulk een nobel doel
zal worden gebezigd, bij te. wonen.
Er is tegenwoordig veel noodig, en vele
instellingen kloppen deswege aan om
steun bij do overheid.
Het mooie van dit werk is juist, dat het
zonder dien steun, en geheel en alleen
door de liefde tot stand kwam.
In dc stichting -van dit Rusthuis, aldus
spr., hééft God de Heere niet alleen de Ge
ref. Kerk gezegend, maar geheel do stad
onzer inwoning .Behalve een sieraad toch,
is het gebouw een nuttige instelling dio
werkelijk ten voorbeeld kan worden ge
steld.
Het woord was nu aan den vertegen
woordiger van de Geref. Kerk van Oegst-
geest, de beer H. Wirtz Czn., die do be
teekenis van het woord „Rusthuis" uit
paedadogisch oogpunt verklaarde en er
als zoodanig aan herinnerde dat de rust
in dit huis geboden, niet moet worden op
gevat als een „dolce farniënte" maar als
een verandering van werk. Namens do
Kerk van Oegstgeest bood spr. enkele
boekwerken aan.
Vervolgens sprak een afgevaardigde
van de Rusthuiscomm. der Geref. Kerk van
Rotterdam, die hartelijke wenschen uitte
voor de voorspoedige exploitatie van het
Rusthuis en der bestuurderen wijsheid en:
kracht-van Boven tcewenschte.
De voorzitter bracht hierna hartelijk
dank aan allen die zich in, voor de go-
meento en voor de commissie in zoo moed
gevende en verblijdende bewoordingen
hadden geuit, warna Ds. H. Thomas do
plechtigheid beëindigde met dankgebed.
Na do thee te hebben gebruikt werden
de aanwezigen vervolgens groepsgewijzo
door de commissieleden rondgeleid ter be
zichtiging van het schoono gebouw.
Van do gelegenheid tot kcsteloozo be
zichtiging van het gistermiddag geopende
Tehuis voor Ouden van dagen ,aan de"
Hooigracht, is gisteravond oen zeer druk
gebruik gemaakt. Door de leden der
Rusthuis^pmmissie werden de bezoekers
(sters) rondgeleid nadat aan ieder bij den
ingang een biljet was uitgereikt waarop
oenige duidelijk photo's van het gebouw
voorkomen en waaraan oen geperforeerde
strook gehecht was, welke men kon invul
len voor een vrijwillige bijdrage.
Allen waren vol lof over de inrichting,
cn betuigden in allerlei vorm hunno groo
te ingenomenheid over do totstandkoming
van het Rusthuis.
De 3-Odober-herdenking.
De ons toegezonden feestwijzer voor do
34e feestviering van den 3en October be
zit de eigenschappen volledig en handig
te zijn. Verder is de opzet al zéér eenvou
dig; het papier had iets beter kunnen
zijn. Evenwel, we zeiden het reeds, bet
handige boekske bevat alle gegevens voor
do feestviering en deze zijn niet weinigen.
Een geschiedkundige verhandeling, ver
lucht met de afbeelding van de drie sche
pen waarin Prins Willem op 23 Septem
ber 1577 zijn intocht binnen Brussel deed
en welke zijn ontleend aan de „Declara
tie van Houwaert", verhoogt do waarde
van den feestwijzer, waaraan wij enkele
gegevens ontleenen.
Op grootsche en waardige wijze belooft
dc ontzet-herdenking op 3 October a.s. te
worden gevierd. Het Leidsch Politie-Mu-
zick-Gezelschap zal reeds te 7 uur 's mor
gens van den torentrans van het stadhuis
de reveille blazen.
Do iaarlijksch terugkeer endo uit voorin
van Koraal-muziek in den tuin van het
laboratorium belooft dit jaar bijzonder be
langwekkend te worden. Een tiental num
mers zullen onder leiding van den heer
C. B. Duyster worden uitgevoerd, waar
onder het door den dirigent geïnstrumen
teerde „Oranje boven!" Idien al wat zin
gen kan, zingt, dan belooft dit deel van
het programma, dat te 8 uur zal aanvan
gen bijzonder goed te slagen.
Aan het Zoeklicht
Leiden, 17 Sopt. '.23.
Ik heb zoo'n idee, dat do Socialisteo
ondanks de geweldige demonstratie van
j.l. Zóndag toch niet al te gerust zijn om
trent hunne volgelingen.
Was dat wèl het geval dan zou er geen
reden zijn om zoo alleronbeschaamst to
liegen als de laatste dagen in „Het Volk"
gedaan wordt.
Dinsdagavond deed het Kamerlid A. B.
K.(leerekooper) een poging om het peti
tionnement tegen de Vlootwet aan te be
velen.
En daarbij achtte hij het ncodig aan
de „bewusto" arbeiders wijs te maken, dat
alles wat de Regeering denkt bezui
nigen op salarissen, inkrimp'.ig vaa
diensten enz. en alles wat ze denkt te
winnen door nieuwe belastingen, noo
dig is om de Vlootwet le bekostigen.
Dat is natuurlijk van A. tot K. gelog'1
„In klaren eenvoud" zooals A. R. Y.
zegt. Dus niet in een oogenblik van o; -
winding, maar welbewust en opzettelijk
Dat doet zelfs A. B. K. niet voor z'n
pleizier. Hij is nooit erg kieskeurig in de
keuze van zijn strijdmiddelen, maar zó o
fatsoenlijk is hij toch*wol, dat hij liever
waarheid spreekt dan opzettelijk als
volksbedrieger te fungeeren.
Maar hij heeft blijkbaar geen keus.
Hij is in z'n ziel overtuigd, dat als hij
het volk naar waarheid voorlicht, het
petitionnement een mislukking wordt.
Hoe zwak moet een zaak staan, die door
zulke middelen gediend moet worden.
En hoe onheteekenend is een op zulk
een wijze tot stand gekomen petit:orr>e-
ment. OBSERVATOR.
Een geheel nieuw nummer is de wed
strijd voor versierde vaartuigen, welke
wordt! opgeluisterd door twee muziek
corpsen.
Het punt van samenkomst en de vaar
route vindt men uitvoerig in den feestwij
zer vermeld. Niet minder dan 26 vaartui
gen zullen voor een prijs mededingen.
Tg half 10 zullen vanaf het waaghoofd
meer dan duizend duiven worden opgela
ten, een ongekend schouwspel, dat oen
mooie herinnering vormt aan het beleg
onzer stad in 1574 toen de toezegging van
hulp door den Prins en zijn aanmoedi
ging "cm vol te houden door postduiven
werd overgebracht binnen de beuardo
veste.
Een 3 Octobor-viering zender haring,
wittebrood en hutspot is ondenkbaar.
Daarom zal dan ook de uitreiking dezer
feestgave aan 2176 personen ook dit jaar
weer een aantrekkelijk deel van dc feest
viering vormen.
Do bespeling van het carillon en het
springen van de fontein op de Visch-
markt zijn vaste nummers op het pro
gramma, die veler instemming en waar
deering genieten.
Voor hen die zulks noodig achten zijn
de „volksvermakelijkheden" de ker-*
mis op het Schultersland een goedo
„vulling" van de morgenuren.
Het glanspunt van de feestviering is
ook thans weer het middagfeest. Bij do
vorige herdenking is het houden van een
open-luchlspet op het terrein van de pro-
incie aan den Hoogen Rijndijk zeer in
den smaak gevallen en daarom 'S hieraan
ditmaal bijzonderen zorg besteed
Wij deelden voor geruimen tijd reeds
mede, welk historisch tafereel dit jaar zal
worden voorgesteld n.L de ..Intocht van
Willem I, Prins van Oranje binnen Drns-
el".
Feitelijk bestaat de middagfeestvicring
uit 3 stukken: Landing van den Prins aan
den Vilvoorder Poort; het landjuweel en
do intocht in de jubelende stad.
To twaalf uur vertrekt de Prins met ge
volg in drie historisch getrouwe statie-
vaartuigen van do Kweekschool langs ver
schillende wateren, in het programma ge
noemd. Deze flottille wordt te land ge
ëscorteerd door jonge edelen te paard.
Even later vertrekt de burgerij van
Brussel in opfocht roet Muziekcorpsen cn
speelwagens naar de "N ilvoorder poort,
waar de princelijke flottilje te ruim 1 uur
aankomt, begroet met saluutschoten en
Tei-zang.
Daarna heeft de officieel© begroeting
plaats van magistraat en burgerij, waar
op de Gilden, getooid met de attributen
van hun ambacht, paradeeren en na af-»
loop zich ter zijde van de poort opstel-
Ie11' i
De jonge ede'en uit 's Prinsen gevolg,
die de reis te paard langs den oever van
het kanaal Antwerpen—Brussel hebben
medegemaakt beantwoorden de httentio
der Gilden door het houden van ruitor-
spelen, waarin zij buitengewone vaardig
heid bezitten.
Potsenmakers van het type Tul Uilen
spiegel houden de burgerij bezig, wan
neer de miteTS op een ver verwijderd
gedeelte van het terrein excerseeren
Alsnu is het woord aan do Rederiikors
waarvan de „Keizer", Hauwacrt, Zijne
Hoochevdt in een alleszins lezenswaardig
epiloog ..zeer haTtelvck willecomme oin
beterswille" toeroept.
Daarna wendt hij zich tot de zeveulien
1 provinciemaagden, en spreekt:
