lieleiittCfliiraiif Tweede Bladf Woensdag 12 Sept. 1923 Van 's levens diepten. I ART. 40 BEZOLDIGINGSBESLUIT, ff Letter en Geest. ."Wij lezen in de Nederlander: Ofschoon onze meening reeds onomwon den werd uitgesproken in het hoofdarti kel van 1 September, zoo willen wij haar gaarne nogmaals duidelijk en scherp-be- lijnd geven. Wij achten Artikel 40 van het bezoldi gingsbesluit, ook in zijn tegenwoordigen vorm, even onhoudbaar naar de lotte r, als onschendbaar naar den geest De Regeering heeft in Art. 40, eerst in 1920, daarna in 1922, aan de toen-in- functjo zijnde ambtenaren toegezegd, dat de op-dat-tijdstip door hen genoten wedde hun zou zijn gewaarborgd. Het ware ech ter krankzinnig deze toezegging zóo op te vatten, dat, naar de letter? onder alle omstandigheden ook als de prijzen van alle levensbehoef ten mochten dalen tot de helft van de prijzen van 1920 als de gulden het dubbele zou gelden van 1920 aan de ambtenaren hetzelfde aantal guldens zou moet worden uitbetaald, als hun in 1920 werd toegélegd. Deze opvatting is onhoudbaar. Zij v/are onmogelijk te aanvaarden, omdat de Staat de sommen niet zou kunnen be talen en omdat het schreeuwend onrecht vaardig zou zijn tegenover allo andere burgers, wier inkomen zeer zeker dubbel t9 lijden zou hebben van den gewijzigden waarde toestand. In de jaren 1920 en 1921 is het onhoud bare en gevaarlijke van Art. -50 blijkbaar Diet gevoeld; wellicht-mede, omdat bij regeerders enambtenaren zeker gezond economisch inzicht werd ondersteld. Teen echter in 1922 op het gevaarlijke van Art. 40 ernstig gewezen werd, zonder dat on middellijk de algemeene meening zich uit sprak, dat zoodanige bepaling uiteraard moest worden toegepast naar haren geest en niet naar hare letter, lieeft Minister De Geer ingegrepen en althans voor ambtenaren, aangesteld na 1 Juli 1922, die bepaling buiten werking gesteld. Dat een blad als de Nieuwe Rot- terdamsche Courant thans weder open lijk pleit voor eene toepassing van Art. 40, naar de letter, bewijst dat het stellen van eenig vertrouwen op het goed verst an d der menschen mis plaatst is. Nu men het wil toepassen, naar do letter, is art. 40 onhoudbaar. Onhoudbaar naeir de letter, is artikel 40 echter eene belofte, eene toezegging, een gegeven woord en als zoodanig, naar z i j n e n geest, o n s cli e n <ï- b a a r. Het levenspeil der ambtenaren, be doeld in art. 40, mag niet worden be dreigd. Daarom hoeft ons verbaasd de vorm, in welken de Regeering haar voornemen mededeelde aan de Commissie voor ge organiseerd overleg, en ook het antwoord, door deze commissie aan de Regeering gegeven. De Regeering acht thans artikel 40 o n- h oudbaar. Wij deelen die meening en wij hadden verwacht, dat juist de amb- entaren, als belanghebbenden, de eersten zouden zijn geweest zich te plaatsen op het juiste het eenig houd bare en verdedigbare stand- punt. Als allen lijden onder prijsdaling en Winstderving, dan willen de ambtenaren zich niet koel daarboven verheffen en een-- voudig zeggen: „daar ligt de letter'van art. 40, geef mij mijn aantal guldens". Nu de Regeering advies vroeg, zonder in haar ontwerp den juisten weg te wij- ren, hadden de ambtenaren deze taak iïioeten overnemen. De ambtenaren hadden den juisten toon moeten doen hooren... en dit kan uog geschieden, zoo niet door de Centrale Commissie, dan door de organisaties. Van de ambtenaren mag worden ver wacht een afwijzen van alle extra-voor deel, dat hun thans uit de letter van Art. 40 zou kunnen toevloeien om Art. 40 naar z ij n e :a geest, on geschonden te handhaven. Het levensonderhoud is sedert 1920 in prijs gedaald. Wij weten niet met hoeveel pet. Wij zouden ons willen houden aan de voor de ambtenaren-voordeelige schatting De eenig-eerlijke weg is, dat er, in we- FEUILLETOM, Zooals wij reeds hebben gezegd, bezat Wybert moed genoeg; maar zedelijk was hij laf en hij schoof graag alle verant woordelijkheid van zich af. Adam schoof de schuld op zijn vrouw „De vrouw, die Gij hij mij gegeven hebt, die hoeft mij van den boom gegeven, en ik heb gege ten." Eva op haar beurt gaf de schuld aan de slang: „De slang heeft mij belro- gen, en ik heb gegeten." En zoo gaat het altijd. Heel graag zien wij, dat onze goede daden ons toegere kend worden, maar niet de gevolgen van onze slechte handelingen. Na tot dit slechte besluit gekomen te zijn, trok Wybert voorzichtig zijn onge- lukkigen makker de jas uit, deed ze zelf aan, en gaf de zijne aan hem. Terwijl hij hiermee bezig was, schrok hij opeens van een pijnlijken zucht van Frits. Hij ontstelde er zóo hevig van, jf hij bijna van het ijsblok aftuimelde. Dus de man, dien hij verloren gewaand had, was niet dood! Om Wybert recht te laten wedervaren, moeten wij er bijvoc- 'gon, dat hij tegelijk met tlezj oi-'bLkirg ^evseJ J&41 derzijdsch vertrouwen, overleg plaats bebbo tusschen Regeering en ambtenaren, opdat de salarissen, in 1920 toegekend, gelijken tred houden met de wijziging, die de kosten van het levensonderhoud sedert dat jaar ondergingen. Als dit geschiedt, staat de Regeering eerlijk tegenover de ambtenaren, staan de ambtenaren eerlijk tegenover de bevol king, en zal het berucht artikel 40, naar zijnen geest, ongeschonden zijn toegepast. KERK EN SCHOOL NED. HERV. KERK. Beroepen. Te IJzendoorn: S. A. C. Rijnenberg te G-enderen (N.-Br.); te Win terswijk: J. G. Frank te Coevorden. Aangenomen. Naar Sebaldeburen: (toez.): A. J. Eijkman te Hattem (Gld.) naar Baarn: A. Adriani, enn-pred. te TJtrebht. Bedankt. Voor Lage Zwaluwe:' E. Reeser te Hoogland; voor Sfc. Maartens dijk, D. Th. Keclc te Woerden. GEREF. KERKEN. Beroepen. Te Zalk: cand. H. vau der Elskamp te Kampen; te Gees: cand. S. Wesbonk te Winsum (Fr.) DOOPSGEZ. GEMEENTE. Aangenomen, Naar Balk-Woudsend P. B. de Vries te Hindeloopen. Ds. K. Femhout. Zondag j.l. heeft Ds. K. Fernhoufc, pred. der Geref. Kerk te Amsterdam, die dezer dagen zijn 40-jarig ambtsjubileum vierde, in de Raamkerk op een voor hem vrijen Zondag, gepreekt over Joh. 12: 2023, en daarbij de Gemeente gedankt voor de be wijzen, van liefde en waardeering, die hij van de zijde der Gemeente heeft mogen ontvangen bij zijn jubileum. De Gemeente zong Ds. Fernhout toe Psahn 134: 3. Ds. C. L. F. van Schelven. Na een ongesteldheid van 3 maanden trad Woensdagavond voor de Geref. Kerk te Wageningen op Ds. C. L. F. van Schel ven, om een kort woord te spreken naar aanleiding van Ps. 78 in verband met liet zilveren Eegeeringsjubileum onzer Konin gin. Ds. J. Steenbeek. f Te Vianen is Zaterdag ji. op 64-jarigen leeftijd overleden Ds. J. Steenbeek, pred. der Ned. Herv. Gemeente aldaar. Een korte ongesteldheid nam hem weg. Ds. Steenbeek heeft bijna 8 jaren te Nieuwleusen! (O.) gestaan en ruim 32 jaar te Vianen. Hij zou aan het einde dezer maand zijn 40-jarig ambtsjubileum heb ben gevierd. De overledene was praetor van den' ring Vianen en secretaris van bet Prov. Kerk bestuur van Zuid-Holland. Ook maakte hij deel uit van de Commissie van Voor dracht voor do 'benoeming van lioog- leeraren vanwege de Ned. Herv. Kerk aan de Rijksuniversiteiten. Dezen zomer werk te hij nog mede aan de vorming van een drietal voor de Groningsche Uni versiteit, waaruit Dr. Haitjema benoemd werd. Ds. Steenbeek was de confessioneele richting toegedaan. Ds. M. Lindenborn. -f Na een korte doch hevige ongesteldheid is gisteren, 46 jaar oud, overleden ds. M. Lindenborn, sedert enkele jaren direc teur van de Samenwerkende Zendings corporaties te Oegstgeest. Vroeger was de overledene directeur van de Nederl. Zendingsvereeniging, te Rotterdam geves- tigd. Ds. Lindenborn was een zeer actief man, die zich speciaal toelegde op de actie voor de binnenlandsche zending. Kort voor zijn benoeming tot directeur van de Samenwerkende Zendings corpora ties beeft hij nog een reis gemaakt naar Nederl.-Indië, tot het brengen van een be zoek aan de zendingsposten. De ter aarde bestelling zal Donderdag middag plaats hebben op de begraafplaats Crooswijk. De stoet vertrekt om half 2 van het sterfhuis aan den! Hecmraads- singel te Rotterdam. Verminderd aantal studenten. Het aantal eerste jaarsstudenten aan de Technische Hoogeschool te Delft zal dit jaar belangrijk lager zijn, misschien wel minder dan de helft van het aantal dat verleden! jaar werd ingeschreven. 'De vorige week hebben zich n.l. slechts 130 eerste-jaarsstudenten doen inschrijven d.i. reeds veel minder dan de helft van het aantal dat in de overeenkomstige week van het vorige jaar voor de eerste maal werd ingeschreven. veel liever, dat Frits in lefan hl*u wa:it had hij hem niet beloofd hem als zijn broer te zullen behandelen? Maar een blik op dat lijkkleurige ge zicht zeide hem, dat het toch niet meer lang kon duren. Die zwakke zucht was slechts het begin van het einde. Hij ging dus voort met zijn werk en keerde daarna terug nar 't hotel Lam mer om hulp te halen, gekleed in de jas van den ander. Zou Frits nog in leven zijn, als hij terugkwam? Met de noodige hulp van het hotel keerde hij zoo snel mogelijk naar Frits terug, dien hij nog in dezelfde houding vend, waarin hij hem verlaten had. Voorzichtig werd hij op een draagbaar gelegd en naar 't hotel vervoerd. Intuschen was er al om een dokter ge zonden, die kort na de aankomst van den trourigen stoet kwam. Hij begon met nauwkeuring de wonden van den bawustelooze to onderzoeken. Die aan het hoofd was de ergste. Het ruwe puntige ijsblok had een diepe snede ge maakt. „En wat denkt u er van?" vroeg Wy- hrt, toen de dokter klaar was. „Eent u zijn broeder?" vroeg deze. „Neen, hij is mijn reisgenoot mijn- lieer George Wybert". u béat?" 't Is mogelijk dat er de volgende weken nog een groot aantal zal bijkomen, maar bij vergelijking met vorigo jaren is dit niet waarschijnlijk. Zendingscorporaties. De besturen! der zes samenwerkende zendingscorporaties te Oegstgeest hebben een week van gebed, toewijding en offer voor de zending in ons land uitgeschreven van 1118 Nov. a.s. Rondreizende professoren. De Synode der Ned. Herv. Kerk beeft aan de kerkelijke lioogleeranen vergund om aan predikanten voortzettingscolleges te geven'; hun reis- en verblijfkosten zul len worden vergoed. Naar aanleiding van dit besluit schrijft „Stemmen voor Waarheid en Vrede"; het evangelisch tijdschrift voor de Protestant- sche kerken: „Reeds uit andere feiten is ons geble ken, dat het kerkelijk professoraat zich laat vereenigen met velerhande andere bezigheden en! met groote bewegelijkheid. Nn krijgen wij ook officieel rondreizen de hoogleeraren, wier onderwijs aan de toehoorders, die hier 'belanghebbenden zijn, niets behoeft te kosten. Bewonderen kunnen wij hier niet. Evenmin kunnen wij veel heil verwach ten van den kosteloozen toegang tot de lessen der kerkelijke hoogleeranen, ver leend aan studenten' van andere facultei ten.. Do nieuwe toehoorders stellen zich immers niet voor predikant te worden in onze Kerk, en voor de zoodanigen toch zijn de kerkelijke colleges bestemd. Mis schien krijgen zij lust om herder en leeraar te worden, en daarover zouden wij ons verblijden. De Theologische School te Apeldoorn. Voor den nieuwen leergang aa-n de The ologische School tot opleiding van predi kanten voor de Christelijk Gereformeerde Kerken in Nederland te Apeldoorn is het toelatings-examen gehouden. Van de 13 candidate!!! werden vier toegelaten. De nieuwe cursus zal den' 18den dezer een aanvang nemen. In de commissie voor schoolcontrole werd o.m. benoemd ds. G. Wisse van Arnhem. BINNENLAHO Hei raderwerk staal stil. Op de anarchistische drukkerij „Libe- ritas" te Amsterdam is een stakng uit- geroken. „Het Handelsblad" schrijft daarover: Onlangs, wij hebben het onzen lezers getrouwelijk medegedeeld, was het perso neel der anarchistische drukkerij „Liber- tas" in staking gegaan. Deze duurde zoo-, lang, tot de redacteur, van „De Vrije Socialist", welk blad op „Libertas" wordt gedrukt, zorgde voor prompte uitbetaling van het loon en voor inwilliging van an dere eischen. 1 Het oud-raadslid Zuurbier schrobde weer, onder het zuiver zingen van het ref rein: „Waar kan men beter zijn dan onder ware vrienden!", met grooten ijver en op gewektheid de Libertas"vloer; do zet ters.... raapten, de drukkers deden hun plicht, zoodat, tot gróote voldoening van het drukkerijbestuur kon worden gecon stateerd: Heel het raderwerk weer draait! Nu de wind uit dien hoek waait! Hélaas! De mensch, van nature ontevreden, schijnt zelfs de ware tevredenheid des harten niet in dienst van eene, „van alle kapitalistische smetten vrjje onderneming" te kunnen, deelachtig worden. Het murmureeren op „Libertas" hield aan, zelfs al zong Zuurbier zijn hoogste lied! t Met dit gevolg, dat andermaal daar „de boel is platgelegd". Nét als in een doodgewoon „kapitalis tisch" bedrijf. „De boel is^dat gelegd", wijl het perso neel geen genoegen nam met het tegen 1 1 October a.s. „om bezuinigingsredenen" aangekondigde ontslag. Precies als bij de „uitbuitende" onder nemers. Nu ligt „Libertas" eenzaam en verlaten, slechts eenige posters kijken scherp toe, dat geen „onderkruipers" het werk der anarchistische broeders komen verrichten. Alweer net als bij een actie tegen een onderneming van „kapitaalbaronnen". De strijd „tegen de onkunde der massa en voor de vrije maatschappij", is door liet gebeurde eveneens voor onbepaalden tijd stopgezet. Diep tragisch! „Frits Delamere." „Welnu, mijnheer Delamere, ik moet n iets goeds en iets treurigs meedeelen uw vriend zal er niet aan sterven „Is 't.heusch waar?" „Ja, maar de wond aan zijn hoofd heeft zijn hersens beleedigd en hem voor zijn verdere leven idioot gemaakt. Hij zal ge lijk zijn aan wat wij hier in de bergen een crétin' noemen." Wybert rilde. Hij wist helaas maqr al te goed wat de crétin der Zwitsersche bergen was! De dokter verbond de wonden en Frits werd in bed gelegd; Wybert begon zijn eerste waken tot den volgenden ochtend. „Morgenochtend zal ik nog eens terug komen, maar ik vrees, dat ik er niet veel meer aan kan doen. Tot ziens dus, mijn heer Delamere. En met deze woorden liet de dokter de twee vrienden alleen den bewusteloo- zen gravenzoon en den man, die in diens schoenen was getreden. HOOFDSTUK III. Wybert wist, dat hij niets tc vreezen bad van den hotelhouder. Zij waren juist "s avonds te voren aangekomen en nie mand kende hem, behalve Kaspar La- croix, do gids, die eens eerder een berg- Nationala Bedevaart naar Lourdes. Gisteren is de Nationale bedevaart in drie expres-treinen via Roasendaal naar Lourdes vertrokken. Ruim 1300 pelgrims, onder wie 150 zieken, nemen aan deze be devaart deel. De gratie-verleening. Ouzo Rot ter d. zegt het Koninklijk Besluit van 29 Augustus 1923, houdende bepalingen ter vcrleening van gratie, niet te kunnen bewonderen. De bij dit besluit verleende gratie houdt verband met Harer Majesteit's 25- jarig Eegeeringsjubileum. Een dergelijke gratie verleening gaat uit van een opvatting van het recht van gra tie, welke de onzeniet is. Ten opzichte van dit recht komt ons de opvatting nog altijd juist voor, die we gaarne weergeven in de woorden van Jhr. Mr. P. A. J. van den Brandeler: „Het moet geene weldaad zijn, die men bewijst, maar gratie moet geschieden in het alge meen belang der maatschappij, wanneer de tenuitvoerlegging van het vonnis haar meer schade zoude berokkenen dan do opheffing der straf. Slechts onder dio voorwaarde is dit recht in onze maat schappij te verdedigen." Onze vroegere hoofdredacteur, Mr. 'A'. do Jong, formuleerde de motieven, die tot gratie kunnen leiden, in zijn proefschrift („Geschiedenis en begrip van gratie") al dus: „uit oorzake van het onvolkomen, gebrekkige, karakter van het positieve recht, of uit oorzake van het belang van staat of maatschappij". Calvijn schrijft, „Niets is minder go- past, dan aan feesten luister bij te zetten door straffeloosheid van vergrijpen. Want God heeft den Overheden het zwaard ge geven, om de misdaden met gestrengheid te straffen, die zonder schade aan het algemeen welzijn niet kunnen worden ver dragen." Zeer beslist uit zich ook b.v. Von Mold tegen het verleerien yan gratie uit gunst betoon zonder meer. Dat de gratie in het bijzonder verleend is van veroordeelingen op grond van een tweetal crisiswetten, maakt het besluit voor ons niet aantrekkelijker. Het. geldt de wet van 3 Augustus 1914 houdende ver bod tot uit- en vervoer van sommige arti kelen en de wet van 31 December 1915, houdende tijdelijke bepalingen betreffende het vervoer en de nederlage van goede ren. De veroordeelden zijn dus wat men in het gewone spraakgebruik smokkelaars noemt. Yan deze veroordelingen nu in het bijzonder gratie te verleenen is geschikt, om het bij velen bestaande denkbeeld voedsel te geven;, dat smokkelen, nu ja, in strijd is met de wet, maar toch eigen lijk niet een kwaad is. Zeer sterk leefde dit denkbeeld in oorlogstijd, doch ook in rustiger tijden is deze dwaling bij niet weinigen te constateeren, ook waar men dit niet zon verwachten. Het is ons lDekend, dat de practijk ook in, Nederland reeds vroeger van de boven- aangegeven opvatting van het gratierecht is afgeweken., en! dat er velen zijn die een: andere opvatting huldigen. .Wij stellen er prijs op daartegenover thans het ook vroeger vernomen protest te horhalen." Uit het Sociale Leven Het stopzetten van periodieke verhoogingen. Ons Weekblad, orgaan van den Neder- laudschen Bond van werklieden in over heidsdienst publiceert den brief van de regeering aan de centrale commissie voor georganiseerd overleg over tijdelijke stop zetting van de periodieke verhoogingen. (Het is inmiddels reeds bekend dat de commissie met algemeene stemmen zich hiertegen heeft verklaard). De brief luidt als volgt: „De noodzakelijkheid om zoo spoedig mogelijk te geraken tot eene zoodanig© verlaging der uitgaven, dat geen tekort op den gewonen dienst meer open zal staan, noopt tot het nemen van tijdelijke maat regelen welke het z.g. „automatisch accres" dier uitgaven zooveel mogelijk tegen gaan. Terwijl in normale omstandigheden een dergelijk accres pleegt te worden op gewogen door het automatisch toenemen der middelen, is de toestand op het oogen- hlik zoo, dat in de eerste jaren nog met een daling der middelen 'zal moeten wor den gerekend. Waar de maatregelen tot terugbrenging van het peil der uitgaven althans in de eerste jaren niet een zoo danig effect zullen sorteeren, dat op een overschot kan worden gerekend, zijn dus toer met hen had gemaakt. Maar ook hierin was het geluk hem gunstig, want nog dienzelfden morgen had de gids hem aangesproken voor Frits. De grootste moeilijkheid voor hem lag, hierin, om de verwisseling vol te houden in Cumberland. Zou het hem gelukken de ouders van Frits een rad voor de oogen to draaien? Wybert had hierin alle vertrouwen. Ten eerste hadden zij hun zoon in geen vijf jaren gezien. En gedurende de zes maan den van intiemen omgang met Frits had hij van dezen allerlei kleine bijzonderhe- den uiï zijn leven gehoord. Nadat WybeTt het aanteekehboekje, dat hij uit Frits' zak had genomen, zorgvul dig bestudeerd had, maakte hij zijn valies open en nam er zijn dagboek uit, waarin deze allerlei merkwaardigheden en ouder nemingen in zijn leven al veel jaren lang had opgeschreven. Hij was hierin verdiept tot laat in den nacht. Nu probeerde hij het handschrift na te maken en toen hij daarmee een paar uur was bezig geweest, gelukte het hem vrij wel de hand na te schrijven. „Over een paar dagen ben ik meester van mijn rol!" riep hij zegevierend uit. Zoo bracht hij bijna den ganschen door. Hij had den eersten stap gedaan. bijzondere maatregelen nóodig, welke hoi automatisch accres der uitgaven, hetzij stopzetten, hetzij geheel of gedeeltelijk op vangen, tot het moment, dat het evenwicht in de staatsfinanciën geacht kan worden te zijn hersteld. Daarvan zal men eerst dan kunnen spreken, indien wederom het normale accres zich ook bij de middelen voordoet Do regeering acht op grond van het hier uiteengezette, als een der noodzake lijke maatregelen een tijdelijk stopzetting anv de periodieke verhoogingen noodza kelijk. Zij stelt zjch voor, dat dio stopzet ting niet langer dan drie jaren noodig zal zijn, in afwachting overigens van de overweging van een nïenwo regeling dier periodieke verhoogingen, welke nieuwe re-i geling zij aanvankelijk wenschelijk acht. Zij zal over den hierbedoelden maatregel gaarne spoedig het advies uwer commis-» sie ontvangen. Kon dit advies haar voor 10 September bereiken, dan zal zij dit zeer op prijs stellen. Het spreekt vanzelf, dat de technische regeling van het stopzetten der periodiek© vorhoogingen een nadere overweging noo dig zal maken. Die regeling houdt trou wens verband met de regeling, welke de regeering in het algemeen ten aanzien van de salarissen denkt -te treffen. "Waar over die regelingen te zijner tijd nader het oordeel uwer commissie zal mopten wor den gevraagd, lijkt het niet nocdig, daar-» over reeds thans in bijzonderheden te tr©-» den. Het advies, dat thans wordt ge-! vragd, moge daarom uitsluitend de prim cipieele vraag van het stopzetten der pern odieke verhoogingen betreffen. Uü de tapijtindustrie. De firma H. J. Peters te Deventer heeft aan haar personeel bekend gemaakt, dat, wanneer het conflict bij de tapijtindustrie te Hilversum niet in de 4-de loon week van September geëindigd is, hare fabriek op dien datum voor de arbeiders, behalve de hazen, gesloten zal zijn. Bestrijding der werklGcshesd. In de Reiderwolderpolder ïu Gronin gen zal 650 H.A. kweldergrond ingedijkt worden, mede ter bestrijding der werk loosheid, welk werk f860.000 arbeidsloon plus f 1.400.000 andere uitgaven vordert. Do regeering verleent haar medewerking en het waterschap een deel der kosten. De zegetocht van de auto-omnibus. Onder dezen titel publiceert de lieer Herman Levy in Auto-Leven van deze week een artikel, dat om zijn practische wenken alleszins de aandacht verdient. De schrijver begint met te erkennen, dat de belangstelling van de bladen voor het autobusverkeer, waarbij zij eenige onge rustheid aan dag leggen bij overweging der vraag of aan de veiligheid van do reizigers en van de gebruikers van den weg wel de noodige zorg besteed wordt, door de feiten alleszins gemotiveerd is. Met name is de heer Levy er lang niet gerust op, of eigenaars en exploitanten wel doordrongen zijn van de noodzakelijk heid van voldoende zorg voor het rijdend materiaal. De bussen zijn thans over het algemeen nog maar korten tijd in exploitatie. Maar die exploitatie is intens Er wordt bij de slechte wegen van de verkeersauto's veel geëischt, 'zoodat wij spoedig voor het ge val zullen komen te staan, dat de bussen min of meer „afgereden" raken en waar die toestand intreedt, zouden wij wel eens voor ernstige feiten kunnen worden ge steld. De autobussen moeten derhalve geregeld en op deskundige wijze worden nagezien, en al hebben wij alle respect voor het ini tiatief en de energie van de ondernemers der autobusdiensten, en voor de zorgen, waarmee zij, cm concurrenten te over vleugelen, hun passagiers omgeven, zij zullen het ten goede moeten houden, dat niet aan hen alleen de veiligheid van het verkeer kan worden overgelaten. Er zal een geregeld toezicht van overheidsweg© op het materiaal moeten worden uitge oefend. Wat hier gezegd wordt, verdient zeker overweging. In Rotterdam b.v. be staat reeds zulk een toezicht. Welk een werk dat meebrengt kan men zich voor stellen, als men zich herinnert dat er bij de negentig busdiensten in Rotterdam in exploitatie zijn.En wanneer het materiaal begint te verslijten, zal do nauwkeurig heid van het onderzoek nog heel wat tijd-» roovender gaan worden. Misschien ook dat van de zegetocht der auto-omnibus door onvermijdelijke streng hoid der keuring in zijn snelheid wel wat zal worden getemperd. Van terugtreden was geen sprake. Hij moest doorgaan. VV.n den armen lijder daar op het bed nam hij weinig notitie. Maar d© plicht, die hij veronachtzaamde, werd vervuld door God's onzichtbare en gelen. En de stille wacht waakte over den hew'.isteloozen Frits Delamere. Toen de grijze morgenschemering do slaapkamer binnendrong, blies Wybert de lamp uit en nam het dagboek weer in honden. Hij sloeg het open op die plaats: „Moeder's verjaardag. Heb haar een klein kruisje met parels gezonden, dat ik gekocht had in Rialto, met dc-ze wooraCD: Het kruis is steeds mijn toeverlaat." Da Heer behoede en zegene haar." Onwillekeurig keek Wybert naar het bed, toen hij dit bewijs van kinderheld© oder de oogen kreeg. Tot zijn verbaziug zag hij, dat Frits de oogen open had cö hem aanstaarde. f Het koude zweet parelde hem op t voorhoofd en het dagboekje viel uit zijn sidderend© handen op den grond. Zonder precies te weten wat hij wilde doen, stond hij op en sleept© zih naar het bed. „Frilsl" riep hij heesch. (Wordt vervolgd.).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1923 | | pagina 5