Dagblad voor Leiden en Omstreken.
IBONNEIHENTSPRIJS
In Leiden en buiten Lelden
r waar agenten gevestigd zijn
er kwartaal f 2.50
er week .7.,7ft.i 0.10
ranco per post per kwartaal ......f2.90
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
4de JAARGANG. - DINSDAG 21 AUGUSTUS 1923 - No. 1017
BureauHooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTENTIE-PRIJS
^'Gewone advertentiën per regel 22K cenf£
l Ingezonden Mededeelingen, dubbel tariefc
#;GBij contract, belangrijke reductie.
- Kleine advertentiën bij vooruitbeta
ling van ten hoogste 30 woorden, worden
dagelijks geplaatst ad 50 cent.
Principius obsta.
Door B. en W. van Leiden is bij den
eraeenteraad aanhangig gemaakt een
oorstel om gelden beschikbaar te stellen
oor het verleenen van maatschappelijke
ulp bij ziekte.
De bedoelde maatschappelijke hulp zal
locten bestaan in het verleenen van hulp
a do huishouding bij plotselinge onge-
telclhoid van de moeder, in het uitbeste-
van de wasch ter verlichting van de
k van zwakke vrouwen- of van vrou-
één maand vóór- en één maand na
e bevalling en in het verstrekken van
erslerkende middelen aan zieken en
wakken.
Aaii de motiveering van dit voorstel is
iet volgende ontleend:
Met cle Commissie voor ctan Geneeskun-
ligen Dienst zijn wij van meening, dat er
lleszins reden is om met het voorstel
den Directeur mede te gaan, echter
rooropgesteld dat de hulp, die de Direc-
Z eur zich voorstelt te verleenen, van tijde-
^ijken aard zij ent dat met deze hulpver-
eening slechts een proef wordt genomen.
De redenen waarom deze hulp moet
worden verstrekt zijn zeer duidelijk aan-
;egeven in het rapport van den Directeur
>n in het advies der Commissie. Hulpver
leening aan hen; die absoluut niet door
wijkvereenigingen, armbesturen en der
gelijke inrichtingen gesteund worden, zal
Slpvel niet veel voorkomen; hoofdzaak is
et verleenen van hulp daar, waar nog
iet op andere wijze is voorzien. Met dit
3 laatste bedoelen wij directe hulp, to
verleenen totdat door de besturen der in
stellingen of vereenigingen omtrent blij
vende hulp is beslist, met welke beslis
sing dikwijls eenige tijd gemoeid is.
Ook kan liet voorkomen dat huismoe
ders gedurende korten tijd moeten wor
den geholpen door de wasch voor haar
uit te besteden en evenzoo kan het noodig
zijn aan zieken en zwakken, aan wie
niet van andere zijden hulp wordt ver
leend, tijdelijk versterkende middelen te
verschaffen.
Zeer terecht merkt de Directeur op dat
de medicus thans in vele gevallen voor
moeilijkheden staat, omdat directe hulp
noodig is, hulp die, juist omdat zij on
middellijk moet worden verleend; -niet te
verkrijgen is.
In dergelijke gevallen moet de Genees
kundige Dienst kunnen voorzien, meestal
slechts totdat andere, meer blijvende
hulp komt opdagen.
Wij stelden daarom voorop dat de
hulp, die, zooals uit het voorgaande
blijkt, slechts bij ziekte wordt verleend,
tij d elij-k zij, maar wij voegden er aan-
jstonds aan toe, dat zij ook als een
iproefneming moet worden be-
j schouwd.
I Indien tocli de vrees, door het Burger
lijk Armbestuur in zijn te dezer zake uit
gebracht advies geuit, mocht blijken ge
grond te zijn, dat n.l. van deze hulp een
te ruim gebruik zal worden gemaakt of
dat deze hulpverleening voor de besturen
I van de verschillende instellingen aanlei-
i ding zal geven om hunne hulp te vermin-
j 'deren, dan zullen wij niet aarzelen om
j $f deze proef te staken óf andere wegen
ie zoeken die tot het verleenen van hulp
Kunnen leiden."
W Uit dit advies blijkt, dat het Burgerlijk
I [Armbestuur, tegen deze uitbreiding van
den Geneeskundigen Dienst bezwaar heeft
jflj gemaakt.
En dat schijnt ons ook alleszins ver--
J klaarbaax
De zaak zelf, het zoo spoedig mogelijk
helpen van hen die hulp noodig hebben,
.verdient toejuiching.
Maar de w ij z e waarop deze hulp ver
leend wordt, komt ons voor een zeer ge
vaarlijke te zijn,- omdat de gemeente zich
•hier weer gaat begeven op een terrein
dat het hare niet is, terwijl als eenmaal
de eerste stap gezet is in deze richting,
oneerdere stappen niet uit zullen kunnen
blijven.
In het advies wordt den nadruk gelegd
op het verleenen van directe hulp.
Maar in de motiveering is ook sprake
van hulp bij chronische ziekten, van het
'uitbesteden van de wasch voor. zwakke
vrouwen, het verstrekken van versterken-*
de middelen enz., waarbij dus een on
middellijk ingrijpen als regel niet
noodzakelijk zal zijn, terwijl de gelegen
heid om op een andere wijze de noodige
hulp te verschaffen niet ontbreekt.
Do hulp moet in elk geval een t ij d e-
1 ij k karakter dragen zeggen B. en W.
Maar dat is oen zeer rekbaar begrip.
En dan, waar ligt hier de grens?
Wie moeten voor deze hulp in aanmer
king komen?
En wie zal dat beoordeelen?
Waarom moeten hier de organen,
waarover de gemeenschap beschikt en
die blijkens de ervaring onmisbaar
zijn, worden uitgeschakeld?
Waarom moet de Geneeskundige Dienst
zich hier plaatsen op den weg van Diaco-
niën en Armbestuur?
B. en W. hebben ook zelf bezwaren,
maar die zijn verminderd omdat het
aangevraagde bedrag (f 2800) niet hoog
is. En daaraan wordt de opmerking
•toegevoegd dat de proef onmiddellijk zal
worden gestaakt wanneer blijkt, dat van
de hulp een te ruim gebruik wordt' ge
maakt.
Dit is echter al eeii zeer zwak. argu
ment.
Indien toch tegen" de zaak zelf geen
bezwaar kan worden gemaakt dan zal het
bedrag niet den d-oorslag kunnen geven
en in de practijk zeker ook niet geven.
Wij krijgen dan spoedig aanvullings-
credieten, die dan op redelijke gronden
niet geweigerd kunnen en eenmaal de
zen weg betreden ook niet zullen ge
weigerd worden.
Daarom past hier: p r i i p i u s t) b-
s t a, weersta het begin f
STADSNIEUWS
Vervolgonderwijs.
Op 8. Mei j.l. heeft da M nister van On-.
Herwijs aan de gemeentebesturen meege
deeld, dat- voor hot veolgor.dorwijs, iic-t-
Wc.k in den loop van ;8'i3 wordt hervat,
u!a tweede o? volgail Der jaar van dat
cndexwijs, gaei Rijkssubsidie mwi wordt
terieei d
Dit beteekent dat de gemeente aan ver
goeding van het Rijk zal derven een be
drag van pl.m. f 9600.per jaar en bo
vendien een vrijwel gelijk bedrag meer
zal moeten uitkeeren aan do bijzondere
cursussen voor vervolg.onderwijs, zoodat
reeds, aanstonds voor openbaar- en bij
zonder vervolgonderwijs in totaal een be
drag van pl.m. f20.000.per jaar, meer
dan tot dusver voor rekening der gemeen
te zou komen.
De vraag is bij B. en W. gerezen of
een zoo groote meerdere 'uitgaaf wel ge
wettigd is. Na ampele overweging zijn zij
echter tot de overtuiging gekomen, dat
het ongewenscht zoude zijn do cursussen
voor vervolgonderwijs reeds thans op te
heffen, daar dan aan een op het oogen
blik nog belangrijk aantal leerlingen
(pijn. 180) plotseling de gelegenheid zou
worden ontnomen om zich verder te ont
wikkelen.
B. en W. wenschen dus do cursussen
niet op te heffen, maar wel willen zij door
hét aantal vakken te vermindoren en het
aantal leerlingen per klasse te brengen
van 20 op 24 en door het zomergedeelte
te laten vervallen, de kosten beperken.
Komt zulk een regeling tot stand, dan
zullen de meerdere kosten naar raming
tot f 10.000.- per jaar warden terugge
bracht, welke kosten in verband mot de
invoering van het 7e leerjaar, op den
duur nog aanmerkelijk zullen verminde
ren.
B. en W. geven den Raad in overwe
ging in dezen zin een besluit te nemen.
Woonwagens.
ïn verband met de inrichting van een
terrein nabij den Lagen'Morschweg voor
woonwagenkamp, stellen-B. en W. aan
den Raad voor, over té gaan tot de hef
fing, van een staangeld voor woonwagens,
en het bedrag der belasting te bepalen op
25 cent per dag en per wagen.
Tot heffing van dit recht zal eerst wor
den 'overgegaan wanneer het verblijf van
den woonwagen in de gemeente de veer
tien dagen binnen hetzelfde kalenderjaar
te boven gaat.
-Een voor 'een vierwielige wagen ge
spannen paard sloeg gistermiddag te half
twee op de Hoogewoerd op hol en ver
oorzaakte op dit drukke uur heel wat ont
steltenis. Een handwagen, werd door het
slingerende gareel aangereden en kreeg
belangrijke schade. Nadat nog een voor
den ingang van een steeg geplaatste keer-
paal was vernield, werd. het zenuwachti
ge paaTd door omstanders gegrepen en
tot staan gebracht.
Een buurtruzie vermag Immer do al
gemeen© belangstelling der omwonenden
te trekken. Vooral in vroeger dagen wer
den dergelijke tooneeltj.es- door onze
schilders aan de 'vergetelheid ontrukt
Thans gaat- dat zoo niét jneer onze
tijd wordt te prozaïsch.
Dat bleek gisteren, weer!
Een ter koffietafel gezeten echtpaar
was niet indachtig de schoone regel uit
de vertaalde „Hochze.itmarsch"„Weest
man en vrouw, elkaar getrouw", en be
gon door welke oorzaak zal wel nooit
bekend worden een kleine ..afdroog-
partij" op touw té zetten.
Of beter van afdrogen kwam niét
voel, want eilacie! de liefderijke echtge-
noote blijkbaar tot het voeren van andere
wapenen onbekwaam, nam een kloek be
sluit en deponeerde-met eénigen- kracht
een gevulde koffiepot op eega's aange
zicht.
Manlief retireerde naar het Academisch
Ziekenhuis mama schonk nog maar
eens op. Een kommetje koffie is zoo goed
voor de zenuwen zeggen ze.
Een slagersknecht, zekere G. F., ver
richtte gisteren zijn werkzaamheden in
de slagerij van de firma B. aan de Lange
Mare. Daarbij gleed hij, staande op een
pekelketel, uit, en kwam met zijn linker
voet in de kokende pekel terecht.
De E. H. D. verriehtte nuttig werk door
het verbinden der brandwonden cn over
brenging naar zijn woning.
B. en W. geven den Raad in over
weging den heer G. F. L. Crop opnieuw
>voor den tijd van een jaar te benoemen
tot leeraar in de plant- en dierkunde aan
de H. B, S. met vijfjarigen cursus.
-Voor do benoeming van een onder
wijzeres aan de centrale school voor het
■7e leerjaar L zijn door B. en W. op de
voordracht geplaatst de dames J. B. van
Heuve'n,°J. Lafeber en J. Ephraïm, allen
alhier.
.Naar wij vernemen heeft de heer S.
P. Israël wegens a.s. vertrek uit de ge
moorde' ontslag genomen als secretaris
van clpn Ghr. ^üddenstandsbond.
Gistermiddag 5 uur geraakte de 6-
jarige B. spelenderwijs aan de Oude Rijn
nabij de Haven te water.
Een juist passeerende -wielrijder, de
liocr A. M. C., een goed zwemmer, begaf
zich onverwijld te water en mocht het
genoegen smaken het knaapje op het
droge te brengen.
BINNENLAND
Het jubileum van de Koningin.
Gisteravond om half zeven heeft de Kor
ningin. t«en paleizo Het Loo in plechtige
audiëntie ontvangen Pangeran Ario Soer-
jowidjojo, Prins van Djokjakarta, kapitein
van dien generalen staf van het Indische
Leger, die zich bij H. M. kwam kwijten
van de opdracht van den Sultan van Djok
jakarta, de Koningin dien gclukwenscben
over te brengen met Haar regeeringsjubi
leum.
De ontvangst had op eenzelfde wijze
plaats als die van de missie uit Solo. De
Prins werd, behalve door den lieer Oude
mans, vergezeld door Raden Mas Töe-
neiiggoen Soerjo Winoto. Hij werd des
middags bij aankomst aan het station te
Apeldoorn, om 4 uur 6 min., ontvangen
door kapitein Gey van Pittius, adjudant
der Koningin, en in een met vier paarden
bespannen hofrijtuig naar het paleis ge
leid. Do Prins drceg aanvankelijk de
militaire tenue; bij de audiëntie, welke
de Koningin verleende in tegenwoordig
heid van dezelfde leden Harer hofhouding,
die aanwézig waren geweest bij de ont
vangst van den Prins van Solo, droeg hij
het cosluum dat bij Garebegs, de officieele
gelegenhoden, gedragen wordt.
De Prins hield tot II. M. een koito toe
spraak, die, na vertaling door den heer
Oudemans, door de Koningin beantwoord
V.V.-L
Namens den Sultan van Djokjakarta
werden H. M. ten geschenke aangeboden
heb pcitict van den Sultaii, een sierlijk be
werkte kris en oen piek. Namens de Ra-
too KeLitjono, de gemalin van den Sultan,
werd de Koningin een waaier aangeboden.
De gezamenlijke Prinsen van Djokjakar
ta. hebben do Koningin ren intkoker ten
- geschenke doen aanbioden.
Na de audiëntie bcod do Koningin den
Prins van Djokjakarta ten paleize een
maaltijd aan. Hieraan -zaten, met do Ko
ningin en den Pangeran van Djokja, aan
de heer Oudemans, Raden Mes Toeneng-
goeng Soerjo Winoto, en voorts dezelfde
dames en heoren van Harer Majesteit's
hofhouding, die hadden deelgenomen, aan
het noenmaal ter cere van den Prins van
Solo.
Om 9 u. G min. is do Prins van liet sta
tion Apeldoorn vertrokken.
De Prins van Solo was met den trein
van 3 u. G min. uit Apeldoorn gegaan.
Het Ouderdomspensioen.
Een: dor Amsterdamsche bladen bevatte
een bericht, waaruit zou kunnen worden
afgeleid, dat de ouderdomspensioenen ver
laagd zullen worden.
Van bevoegde zijde verneemt het Hdbl.
echter dat verlaging van het ouderdoms
pensioen niet overwogen wordt.
Revolutionaire actie.
Naar „Het Volk" verneemt heeft de mi
nister van Binnenlandsche Zaken, op ver
zoek van den minister van Justitie, via
de commissarissen der Koningin, de burge
meesters aangeschreven omtrent plannen,
die in „revolutinaire" kringien zuden be
staan tot „daadwerkelijke actie", bij ge
legenheid van de a.s. Oranjefeesten.
Den burgemeesters is verzocht om tij
dig, zoodra houding of gedragslijn van
„revolutionaire" elementen te hunnent
hun daartoe aanleiding geven, in overleg
te treden met het rijkspolitiegezag ten
einde zich zoo noodig de hulp van rijks-
jjolitiepersoneel te verzekeren.
Reizigersverkeer met Duitschland.
Het verkeersverbod tusschen het be
zette en onbezette gebied is door de In-
tergeallieerde Rijnlandcommissie tot 15
September verlengd. Buitenlanders kun-,
nen de grens tusschen het onbezette en
bezette gebied ongehinderd passeeren. De
treinen ondervinden door het onderzoek
groote vertraging, soms 3 uur en meer.
Nederlandscho reizigers voor Keulen
kunnen daarom in plaats van óver OJden-
zaal beter over Heerlen reizen, van daar
per auto of tram naar Aken gaan en ver
volgens van den trein gebruik maken
naar Keulen.
's Lands wijs, 's lands eer.
De heer Henri Polak vertelt in het
Weekblad van den A. N. D. B. herinne
ringen van 40 jaren her. Het volgende
knippen we er uit:
De toenmalige Shah van Perzië, Naar-
êd-Din, bezocht Amsterdam en hem werd
o.a. de diamantslijperij Coster in do Zwa
nenburgerstraat, toen onder directie van
nu wijlen den heer Alexander Daniels,
getoond. Teen de vreemde vorst, na alle?
gezien te hebben, de fabriek verliet, kwam
een der slijpers op den lieflalligon inval
hem een bak water op het lijf te gooien
en ging oniniddeliljk tot uitvoering van
het schoon© denkbeeld over. Do vloeistof
kwam echter terecht op den burgemeester
die vlak achter den Shall liep: Deze laat
ste, den plons hooiende, keek om, waarop
de burgemeester hem zeer gevat zeide,
dat in Holland een oud gebruik was, een
scheidenden bezoeker water na Ie werpen.
De Shall vond dit een zeer zonderlinge en
voor bezoekers niet bepaald aangename
gewoonte, doch troostte zich met de ge
dachte, dat ook hier 's lands wijs 's lands
eer was.
De werktijdver'cnginn bij Wiiion.
Het Tweede Kamerlid G. J. Kuiper
heeft aan den minister van Arbeid" de vol
gende vragen gesteld:
lo. Is de minister bereid, mede tc doe
len of door hem wordt goedgekeurd de
met ingang van 6 Augustus jl. ingegane
"overwerkvergunning tct 56! 5 uur per
week en voor den duur van 6 maarden,
met machtiging van den Directeur-Gene
raal van den Arbeid verleend aan de N.V.
"Wilton's Scheepwprf c:i Mcch'ncfabriek
te Rotterdam?
2o. Wil dér minister mede ie r, cp
welke gronden speciaal deze iag:ijp:tïdo
over,werkvergunning. is verleend, en
voorts, welke maatstaf bij de toekenning
van het toenemend aantal overwork*, cr-
gunningen -van den laatsten tijd wordt
aangelegd?
3o. Is de minister niet van moering, dat
het wenshelijk is, bij ingrijpende over-
werkvergunningen, als onder lo. bedoeld,
alvorens deze verleend worden, de bestu-
Tén der vakbonden, wier leden in het be-1
trokken bedrijf .of ondernoming werkzaam
zijn, in de gelegenheid te stellen, even-
fueele bezwaren kenbaar te maken, en.
zoo ja, waarom zulks in het end--Vvïgé
geval niet is geschied?
4o. Is de minister bereid, een schrifte
lijke opgave te verstrekken van het aan
tal in dit jaar verleende overwerkver-
gunningen, benevens den tijdsduur, de
verschillende bedrijfstakken en het aantal
arbeiders, waarvoor de vergunnir^n gel
den?
Betaling van de seinkostev.
Bij Kon. besluit is bepaald, dat art. 21
van het Rijkstelegraaf reglement 191G zal
worden gelezen als volgt:
Behoudens de bij dit reglement vermelde
uitzonderingen, worden d- seinkoslen van
den afzender geheven. Deze kan echter ver
langen, dat zijne telegrammen op het rijks
kantoor van zijn woonplaats, of, na het
bekomen van bijzondere vergunning van
de telegraafadministratie. op andere rijks
kantoren, zonder dadelijke betaling wor
den- aangenomen, mits op een door hem
aan te wijzen rekening bi] den poslchéque-
en girodienst een voldoend saldo aanwezig
FEUILLETON
Den Vaderland ghetrouwe.
Een vertelling uit den.
Franschen tijd-
23) 1
„Daar komen ze!" gilde boven van den
Öijk een jongen en wees met zijn hand de
lichting.
„Je hoort 't zelfwillen jullie voor je
éigen oogen Duitsche broeders zien on
dergaan?"
„Nee, dat wel niet, maar we komen zoo
tpas aan en naar Helgoland
„Nou, wat de Elsflethers kunnen, zul
len jullie zachtst óók kunnen," zei kort
■Sn duidelijk de oude vrouw, die dichter
bij was gekomen.
„Ja, dat welmaar we hebben geen
bierden man aan de riemenen met
'drie, en met zoo'n zee, en dan nog al naar
Helgoland; dat gaat toch niet."
„Ik zal de vierde man wezen," zei de
techaapherder dadelijk, „ik heb zes jaar
•op zee gevaren."
„En dan hebben wo ook geen man aan
?~t roer zónder kan toch niet."
„Wel man, dat was wat voor jou,"
richtte zich de oude vrouw tot den groot
vader. Deze zette het kind op den grond
?n knikte toestemmend* ...i -
„De -ouwe met z'n kromme knuisten?
Och mensch, die krijgt-ie niet eens om de
roerpen."
„Stommerd! Dan schpift-ie ze er maar
over heenen geen zee, die de pen er
dan weer uitslaat."
„Alla, vooruit dan maar." Hulpvaardig
kwamen de visschersvrouwen - al aanloo-
pen, en wierpen de manden met mond
kost, halfvol nog door hun mannen zoo
juist meegebracht, weer in de boot
„Water," riep er een, en rolde een
vaatje aan, „maar je zal er niet genoeg
•aan hebben."
„Nemen we in Tossens in," besliste de
visscher.
„Jongens, gauw, jullie de paarden," be
val de oude vrouw, „toe, vooruit, breng
ze naar de kreekdaar groeit 't riet
hoog genoegen laat je niet pakken."
„Als 't kan, breng ze dan niet in 't die
pe waterze zijn zoo nat van 't loo-
pen," zei de luitenant en nam liefkoozend
van zijn paard afscheid.
Vlug hadden de huzaren afgezadeld en
al hun have volgens aanwijzing inde boot
gelegd, nu sprongen ze er zelf in, de jon
gens draafden, zoo hard ze konden, met
do paarden Weg; de schaapherder vatte
zijn riem.
„Daar zijn ze al," riep weer de jongen
boven van den dijk „Nee, daar valt
een wagen onderste bovenze krabbe-*
len allemaal als. -gekken door mekaar."
Vlak daarop de Fransche officier
„Voor de vijanden van den keizer geen
hulp! Terug met die boot!"
„Los!" beval de visscher rustig, en met.
behulp der zonder schroom het water in-
wadende vrouwen werd de boot gemakke
lijk afgestooten.
„Vuur!"
De boot schoot voort; de riemen bogen
onder den drukdaar viel een schot,
toen een tweede, een derde de kogels
vlogen over de booteen golf hief haar
hoog op, en op 't zelfde oogenblik, dat de
boot in. het golfdal neerplofte, kraakte een
salvo zonder eenige schade aan te rich
ten. De Franschen draafden slrandwaarts
en legden opnieuw aan. - -
„Wat mót dat met dat vervloekte schie
ten" zei de oude vrouw, en sloeg een ge
weerloop in de hoogte, zoodat 't schot in
de lucht afging.
Verbaasd keek de soldaat haar aan,
zooals ze zelfbewust voor hem stond en
moest om haar optreden lachen. „O ma
dame," zei hij, „nix pour une femme si
belle." Schersend vutte hij haar arm en
wilde haar op zij duwen.
„Niks, wat niks? Niks is goed voor de
oogen," en met liaar beenige vuist sloeg
ze toe en verbluft voelde de Franschmau,
dat plotseling een paar tanden hem los in
den mond stonden.
„De scheper de scheper daar is
t'ie schietschiethij is ont
snapt hij heeftGeesje mijn
kind drie maal vervloekte hond
schiet dan toch schiet dan toch
tierde Jan Bartels en als een waanzinni
ge holde hij op het strand toe.
„Krak!" Weer een salvo, dan een leven
dig vuren, maar altijd te onzeker gericht;
al wat ihen zag, was, hoe 't water telkens
even opspatte.
„O kijk die kogels eens fijn zeilde-
ren," riep een half opgeschoten meisje,
verrukt over 't telkens opwippen van de
kogels uit 't water.
„Daar zullen jullie van lusten,"
schreeuwde de officier woedend, „als ze
weer naar huis komen, laat ik zo krom
sluiten in de boeien."
„Diè?" vroeg de jonge vrouw met het
kind, „maar die zijn heelemaal hier niet
eens vandaan."
„Zo komen uit Blexen," riep een ander.
„Die zijn immers hier al lang besteld
geweest."
„Ja hoor, gaan jullie maar naar
Blexen, als je ze pakken wilt."
Zqp klonk 't verward dooreen; de vrou
wen lachten en hoonden naar hartelust.
„Schiet dan toch... schiet dan toch!
De schoeljes de schoften!" schreeuwde
Jan Bartels weer en trachtte oen
Franschmau het geweer te ontrukken.
Dreigend stak hij zLjn vuisten uit naar zee,
toeai 't niet lukte. Weer kraakten schoten.
„Wat is dat er voor een?" vroeg een
vrouw, ,,'t lijkt warempel wel een Am-
merlander."
„Is dat een Judas?"
„Nee, maar kijk eens Judas
Judas bah!" De oude vrouw spoog
hem in 't gezicht en hij wilde op haar
los stormen.
„Laat datl" En éér hij 't begreep, had
de oude vrouw haar klomp al gevat ei
die hem vlak tegen 't hoofd gesmeten
Op hetzelfde oogenblik hadden ook de an
deren de klompen al in de handen e»
stonden tot den strijd gereed. De officio
achtte 't tijd nu teTug te koeren; tego
vrouwen wilde hij niet vechten e
misschien hadden ze wel gelijk ook mu.
dat zeggen van Blexen. Bovendien kwa-»
men ginds op den dijk de mannen aaru
draven met tal van verdedigingsmiddelen
bij zich.
„Waar zijn de paarden?" vroeg hij.
„Zoek. zo zelf."
„Kom, geen gezanik nou; waar zijn de
paarden?"
„Oele, oele hoonden do vrouwen.
„Do paaiden moeten me^e't andere
kan hier blijven en anders
(Wordt vervolgd).
