1 Uit het Sociale Leven La^e loonen, In vele gezinnen heeft de zorg aan de 'deur geklopt en moest worden binnenge- laten. Daarvan geeft de „Chr. Landar- beider" duidelijke cijfers: 1 In de omgeving van Stadskanaal, Mus- selkanaal en Mussel, wordt tegenwooidig gewerkt door volwassen arbeiders voor f 1.25, f 1.30 en f 1.40 per dag. Dat wil zeggen, als het goed weer is. Indien niet op het land gewerkt kan worden, hebben ze niets. Vele arbeiders wonen in ge meente-woningen of in woningen van wo- hinghouw-vereenigingen voor een huur prijs van f 3 a f 4 per week. Een tuin, om eigen aardappelen en groenten te verbou wen, hebben ze niet, of moeten ze er bij buren. Van een gezin van 8 kinderen werken vader en, moeder 10 aren per dag 'op liet land en verdienen dan gezamen lijk f2.50 per dag. 1 Hoe het in Zeeland is, blijkt uit onder staande inlichtingen van een der Zee 7- 6cho correspondenten van „Het Volk": Op Walcheren waar de loonen vorig jaar nog f 2.50 per dag waren, zijn deze nu in den zomer slechts f2 per dag, 'waarvoor 11 a 12 nur per dag moet ge werkt worden. Vrouwenarbeid komt hier (minder dan elders in de provincie voor, alleen bij den oogst werken de vrouwen, veelal in aangenomen werk mee. Op Schouwen waren in 1922 de 'o >nen naar 'gelang van den tijd van het jaar 12, f 2.25 en f 2.50 per dag, ook hier gingen dit jaar zelfs deze loonen nog om laag. In de eerste drie maanden van het jaar werd f 1.50 of f 1.75 per dag be taald, in April f 1,75 of f2; terwijl nu het zomerloon van f 1.75 tot f 2.25 per dag is, en zelfs vaste knechts f 700 tot f 750 per jaar verdienen. Vrouwenarbeid komt ook bier hoofdza- kelijk bij aangenomen werk voor. Op Beveland zijn de loonen nog lager; vorig jaar zomer f 2.25 per dag voor mannen en f 1.50 voor vrouwen; dit jaar zijn deze dagloonen slechts f2 en f 1.40. Voor bieten wordt ook nu evenals vorig jaar f 18 per gemet (300 roeden) he' ..ld, dit loon is reeds zoo laag, dat men slechts met de grootste moeite aan het daggeld kan komen. Hier en daar, bijv. te Oosterland, durft men wel eens nog la- ger loon tel betalen. De werktijd is hier als regel van 5 uur 's morgens tot 6 uur *8 avonds, waartusschen dan de verschil- lende rust- en schafttijden vallen. Van Zuid-Beveland kregen we bericht uit Wolf aartsdijk, waar het dagloon voor de mannen f 2 en voor de vrouwen f 1.35 is. Te Tholen zijn de loonen. ongeveer even laag. In Tholen en Poortvliet' is het uur loon voor de mannen 20 cent, voor de vrouwen 15 oenit; alleen te Oud-Vosse- meer, waar naar wij meenen laatst ook gestaakt is, zijn deze uurloonen voor beide 5 cent hooger. Als regel wordt 10 uur per dag gewerkt, verzuim door re gen enz., wordt niet betaald. Rest nog Zw. Vlaanderen, waar als re- gel de loonen altijd hooger zijn geweest. Te Westdorpe was vorig jaar het loon voor mannen van Mei tot November f2.80 ipcr dag, in December f2.40, voor vrou- hven bedroeg het van f 1 tot fl.50. Dit tiaar was het loon in het eerste kwartaal tf 2.20; in April f 2.40; van Mei tot No vember f2.50; in Dec. f2.20, alleen voor jde mannen; voor de vrouwen bleef het «evenals vorig jaar. Hiervoor moet 10 uut ipcr dag gewerkt worden. Elders is het winterloon f2, het zomerloon f2.25 tot i 2.75 per dag, maar is de werktijd 11 42 uur per dag. ZUID-AFRIKA EN DE EMIGRATIE DAARHEEN. In „Het Platteland", orgaan van den Chr. Boeren- en, Tuindersbond, geeft de bekende schrijver L. Pfenning, die onlangs Zuid-Afrika bezocht een) schots, .waaraan wij het volgende ontlefenjenl: Voor mij ligt een photo. Er staan drie jonge mannen op, allen in de twintig. Op den achtergrond bevindt zich een have- looze woning. Dat is hun verblijf. Zij heb- die woning gehuurd en een brok land van duizend morgen er bij. Zij zullenl nu gaan boeren, ver van hun vaderland; in een gebied waar de zon, die in het Oosten! 'opgaat, door het Noorden heen bet Westen zoekt. Het is Zuid-Afrika; bet is Transvaal. En deze photo is gerfomen toen zij hun boerderij begonnen, zoo ongeveer 40 jaar geleden. Ik wil de namen noemen dezer drie per- ionen; misschien wekken die namleni hier «n daar, bij de oudere lezers, nog een eclio. Het zijn Oosterhuis (Groningen), Pie- ter Schuurman (Haarlemmermeer), Gerrit 'Pfenning (Gorkum). De laatste is mijn broeder. Deze drie jonge mannen hebbeni in Transvaal harde jaren gekenJd. Droog brood en zwarte koffie drinken daar hebben ze van weten te praterf. Doch het .waren mannen van stavast, met een onbuigzamen' moed, palstaanders. Zij ver gaten de moeite en de ellende van het he den om de toekomst. De plagten des lands gingen hen niet .▼oorbij; droogte en hagel, runderpest en sprinkhanen troffen hen!. En in den groo- ten Boerenoorlog hingen zij de Mauser Over den schouder, om mee te strijden aan de zijde van vrijheid en recht.... Die verschrikkelijke oorlog ging als eeri ^Vernielende wervelwind over het land, en) *ij kregen; er ruimschoots bun! aandeel in. Toch niet versagen.... volhoudenZij Jaren helden van dien arbeid, en .God ▼roonde hun vlijt. f - Het was in het vorig jaar, dat ik zei Zot mijn .vrouw:1 «Het wordt zoo zachtjes Aan wel eens tijd, dat ik mijn broeders IGerrit en Arie opzoek." Zij vond het ook. Het was veertig jaar geleden, dat ik Gerrit op feenj mistigen morgen te Botterdam aan boord had gé bracht inderdaadhet werd zachtjes aan wel tijd, want ik had hem nooit weer gezien. Arie was nu reeds 38 jaar in Transvaal; hij was cr landmeter, en had de familie in Nederland in 1896 bezocht. Hij zou een half jaar blijven, maar vertrok reeds na zes a acht weken, 't Was hem hier tc be nauwd, zei hij. Ik begreep het niet. want het was zo mer, en de ranuen stonden wijd open. „Gij zult het nooit begrijpen)", was zijn antwoord; „daarvoor moet ge eerst in Afrika zijn geweest met zijn wijde, wijde horizonten." Zoo zou ik dan een reis naar Zuid-Afrika doen. Ik kon het aangename met het nut tige vereenigen, en er een studiereis van maken. Ik reisde met do Holland-Zuid-Afrika- lijn. Dat kon niet anders en mocht niet anders. Het is de drijvende brug tusschen Holland en Hollandsch Zuid-Afrika, en het is een nationale plicht, die stoomvaartlijn zooveel mogelijk te steunen. Ik heb er ook geen spijt van gehad. Het eten was meer dan overvloedig; de beman ning was vriendelijk en welwillend; en dit schip, de „Bandfontein", was nog een stuk vaderland. De zee was rustig en kalm. Noch op de heen- noch op de terugreis heb ik een spoor van zeeziekte gevoeld, en toen de Tafelberg majestueus boven den wijden horizont van den oceaan oprees, verstond ik, waarom voor een kleine drie eeuwei^ die pientere dokter uit Wijk bij Duurstede die Jan Anthonie van Biebeek recht op dien Tafelberg aanstevende, en er een Ne- derlandsche kolonie stichtte. Zoo kwam ik te Kaapstad, na een. zee reis van 28 dagen. Er waren nog zoo onge veer twee etmalen sporens mee gemoeid, voordat ik mijn broeders kon bereiken. De plek, waar ik mijn broeder Gerrit ontmoette, zal ik nooit vergeten. Het was dicht bij een bergbeek; drie zware klip- Bteenen lagen er. En zijn vrouw, mijn schoonzuster, die ik nog nooit had gezien, was bij hem. Zijn hart was ontroerd, en het mijne ook „Ou-boet", zei hij: ,,nou zal die bloed praat." Hij was geheel een Afrikaner geworden. „Er is veel gebeurd", zei ik, „sinds wij te Rotterdam afscheid namen." „Baie veul", was zijn antwoord: „'t zijn veertig jaar, ou-boet!" En zijn oogen werden vochtig. Nu kom ik op die photo terug. Ik heb alle drie personen bezocht. Ze zijn groot vaders thans; ze zijn eigenaren, van groote boerenplaatsen, die vrij en onbelast zijn, staan met ecre bekend, bij de Afrikaansche Boeren, en geven een goed gerucht van het vaderland, van waar zij zijn gekomen. Ik reed in de auto van mijn broeder door de wijde grasvelden van het Huoge- veld en vroeg: „Wat geschiedt er mot dit gras?" ,,Hot wordt afgestookt", was zijn ant woord. „Waa in wordt er geen hooi van ge maakt? Of waarom wordt dit weiland niet tot mieliesland (maisland) bestemd?" „Omdat die hande ontbreekt, om die lande te bewerk." Zoo waren wij ineens op.het punt der emigratie aangeland. Gerrit", zei ik: „waarom heb jij de menschen in Nederland nooit aangeraden naar hier te komen?" „Omdat ik nie die verantwoordelijkheid wil dra nie", was zijn antwoord. „Ik heb tal van Hollanders in dit land ontmoet", hernam ik: „en allen maken het goed. Toch raden zij in 't algemeen nie mand aan, om over te komen." Jk zeg jou, ou-boet, dat het hier een wonder land is, vol tegenstellingen. En nie alle hout is timmerhout nie. Het boeren in dit land is heel wat anders dan in Hol land." En terwijl een glimlach over zijn ge bruind gelaat ging, voegde hij er aan toe: „Hier is ook menschen, die denk, Veul varken6 maak die spoeling dun." Ik durf van de redactie geen! meerdert ruimte te vragen, en daarom kan ik over de landverhuizing naar Zuid-Afrika: het voor enl 't tegen, de licht- en schaduwzij den in deze schets slechts weinig meer zeg gen. Er is ruimte in Zuid-Afrika voor da boerenzonen van Nederland, doch de emi gratie is als een teere plant, die met grooto voorzichtigheid moet wordfen behandeld. Ik kerf voorbeelden van Nederlandsche boeren, met kapitaal, die naar Zuid-Afrika trokken, in verkeerde handen vielen, en hun al te groot vertrouwen duur hebben moeten bekoopen. Ik heb met tal van 'Afrikaansche boeren over de emigratie gesproken; ik heb er met generaal Hertzog over gesproken. En wat ik gehoord eu vernomen heb, wil ik gaarne mededeelen. Een voorzichtig geleide emigratie zal on der Gods onmisbaren zegen zoowel voor ons volk als het Hollandsch 'Afrikaansche volk ten goede komen. „Ou-brocr, nu zal het bloed spreken." (BEMEMQD HIEUWS i i -i —Mb Bloedvergiftiging. Te Lochem is de 20-jarige G. J. te B. aan bloedvergiftiging overleden. De vergif tiging ontstond door een puistje aan den heus. V,\j r li 'Aan de gevolgen overleden. Te Gennep is de heer J. M. L., die on langs door een instortenden schoorsteen van zijn fabriek werd getroffen, eergiste ren aan de gevolgen overleden. v Twee kinderen verdronken. prrrr" Sinds iMaandagnamiddag zijn niet" meer ifl de ouderlijke woning aan den Oppert teruggekeerd twee meisjes van elf en der tien jaar, genaamd Greta de Wolff en Ca- tharina Olieman. De kinderen zijn buur meisjes. Men heeft ?e het laatst gezierf om negen uur, spelende bij de houten hulp brug, bij de Delftsche Poort. Later heeft een vrouw nog opgemerkt, dat twee meis jes op het Hofplein met een man stonden te praten. Het oudste meisje was gekleed in een blauw-grijze jurk, zwarte kousen en schoenen. Het haar is donker blond. Ze heeft loensche oogen. Do jongste der kinde ren had een beige jurk aan met rood af gezet, witte kousen en zwarte schoenen. Het haar is lichtblond, het gezicht smal. Men vermoedt, dat de kinderen zijn medegelokt. Nader wordt gemeld, dat de twee kinde ren zijn verdronken. 1 Een schipper had ze des avonds van zijn schuit waarop ze aan het spelen waren verjaagd met de woorden, maak dat je weg komt, straks verdrinken jullie nog. De meisjes zijn toen het Spuiwater opgegaan en de schipper heeft h«?n niet meer gezien. Na diens mededeeling is de politie on middellijk gaan dreggen, den geheelen ochtend en middag. Tegen half negen gis terenavond zag een schipper plotseling in de Delftschevaart ter hoogte van de Doe len een lijkje drijven. Het 'bleek te zijn van den negen-jarige Catharina Olieman; het werd uit het water gehaald en naar het hoofdbureau van politie aan het Haagsche- veer binnengebracht. Het dreggen en het vinden van het lijkje had heel wat volk op de been ge bracht. In groepjes stond men te praten over het noodlottige ongeval en men ver baasde zich er over, dat twee kinderen konden verdrinken in deze omgeving, zon der dat iemand er iets van gewaar werd. Ook voor do woning der ouders in den Oppert was er den geheelen avond een op loop van nieuwsgierigen, die iets naders te weten wilden komen omtrent het lot der kleinen. Nog tot in den laten avond is men bezig geweest met het zoeken naar het lijkje van Greta de Wolff. Eindelijk tc elf uur onge veer, werd ook dit opgehaald. Na eerst nog op het hoofdbureau ge schouwd te zijn, werden de lijkjes naar de ouderlijke woning overgebracht. Verdronken. Een 15-jarig meisje uit Groningen, dat te Monster bij de familie K. logeerde, is gis teren bij Terhcijde bij het baden in zee verdronken. De moord bij Giessen-Nieuwkerk. De zwervende koopman uit Den Helder, die was aangehouden als verdacht van den moord op den spoorwegambtenaar bij de halte Gicssen-Niemvkerk, is volgens de ,.N. B. Crt." weer op vrije voeten gesteld. Een andere persoon, een goede bekende van ^e familie van den vermoorde, is thans aan gehouden en naar Dordrecht overgebracht. Dat de moord gepleegd zou zijn met het doel te stelen, wordt meer en meer betwij feld. Gevaarlijk heerschap neergeschoten. Door den jachtopziener J. Linckens bij de grafelijke famibè d'Ansemböürg te Gul pen in dienst, werd op den rand van Jt Ose- bosch een verdacht persoon aangetroffen, toen de jachtopziener hem wikle visite-eren greep de man de kruk van den jaeb.topzie- er uit diens arm en begon hem toe te ta kelen. Bij de worsteling kreeg de jachtop ziener een'stoot tegen den buik en viel neer. Hij trok toen zijn revolver, en loste eenigc schoten in de lucht om den man vrees in te boezemen. Deze liet zich boeien doch bij verdere ondervraging werkte hij zich los, greep uit zijn zak een dolkmes en slak daarmee naar den jachtopziener. Ge lukkig-echter kwam de spits van den dolk op de revolver terecht. Uit zelfverdediging schoot de jachtopziener 't individu neer. Bij verdere fouilleering werden nog in- 'brekerswerktuigen op den man gevonden. Een inmiddels gewaarschuwde auto bracht den getroffene naar Calvarienberg. (Limb. Koer.) Ernstig ongeluk. Door het plotseling vooruitgaan van het voor een hooiwagen gespannen paard gleed de 60-jarige Teeuwissen te Huizen van de hooilading en kwam in een hooivork te recht; de punten drongen in de longen. De man verkeert in levensgevaar. t - Auto in brand. Maandagnamiddag reed de vrachtauto der „Handel Mij" te Boermond, beladen met suiker en balen kruidenierswaren, de sterke helling van de Kerkrader Steenweg naar beneden. Op de helft van den berg sloegen plotseling de vlammen uit den wa gen. Met vreeselijke knal sprong het ben- zinereservoir. De chauffeur, hoewel deer lijk verwond had de tegenwoordigheid van geest, onmiddellijk te remmen. Hij werd in de naburige hoeve van den heer Creuels verbonden en door een passeerende auto naar het ziekenhuis te Kerkrade overge bracht. Van de auto en de vracht bleef niets over dan de vernielde motor en het ijzeren ge raamte. Had de chauffeur niet onmiddellijk gestopt, dan zouden bij de drukte op dezen weg groote ongelukken gebeurd zijn. Een treurig figuur maakte de Kerkraad- sche brandweer, die pas 2 uur na het onge val kwam opdagen. -1 p; i. Do aanslag te Loosduinen. Omtrent den gisteren door ons gemélden aanslag op een metselaar te Loosduinen, vernemen wij nog:' De waarschijnlijke hoofddader dé 34-ja- rige W. P. K. uit de Noorderbeekstraat te Den Haag vluchtte bij de komst der poli tie in' zijn woning door den achteruitgang. •Voorts is Zondagmiddag aangehouden op de Valkenboschkade aldaar als ver dacht van deze aanranding. J. M. S. wo nende Gevers Deynootstraat in Loosduinen Verder wordt verdacht de 29-jarige los- werkman H. C. T., die in denzelfden nacht wegens dronkenschap van den Haagwegin Loosduinen is opgebracht. Deze is van het politiebureau Bivier- vischmarkt overgebracht naar Loosduinen. Dé toestand, jan derf aangevallene is nog steeds niet zonder levensgevaar. Hij kon eerst Maandagmiddag worden gehoord. Doodgevondert. Maandagmiddag omstreeks 1 uur is de alleenwonende H. H. te Oosterhout, dood in zijn woning gevonden. Men trof zoo meldt het „D. v. N.-Br." den ongelukkige aan, met het bovenlijf hangende van zijn legerstede, geheel bebloed en met een revolver in de linkerhand. Huisraad en meubelen lagen door zijn kamertje verspreid. Men weet nog niet of hier misdaad in het spel is. Een justitieel onderzoek is in gesteld. De inbraak te Zelhem. 1 Door de politie te Buurlo is een zekere B. uit Zelhem aangehouden, die bekend heeft in den nacht van 1 op 2 Juli jl. deel te hebben genomen aan de inbraak in de zuivelfabriek „Erica" te Zelhem, waar on geveer f 130.000 ontvreemd werd. B. is ter beschikking der justitie gesteld. Hij heeft de namen zijner medeplichtigen genoemd, wier arrestatie thans spoedig te wachten is. B. bekende bovendien dat een inbraak in de zuivelfabriek te Buurlo in voorberei ding was. Een; feestelijke begrafenis. De ceremoniën, waaronder een Chinee- sche begrafenis plaats vindt, zijn van dien aard, dat men) met meer recht van een feest dan van een droeve plechtigheid zou kunnen spreken. Ik bevond mij eens schrijft een buiten- landsch journalist, onder de personen, die toevallig een begrafenis van 'n vermoorden Chinees Yung Sing in het jaar 19.. te ■New York bijwoonden. In een eenvoudige kamér met matten op den vloer stond de lijkkist, waarin Yung Sing voor de laatste maal sliep. Hij was 'in een Oostcrsch eos^uum gekleed, zijnde een purperroodc rok van zijde en een don kergroene pantalon van zijde en hij droeg een zwarte fez op zijn hoofd. Onder zijn oenen arm lag een flesch, waarin zich een stuk papier bevond, waarop in het Chi- neesch de naam van den overledene was geschreven. Op zijn borst lag een kaart spel. Verder was er écn voor de Chineezen onmisbare waaier aanwezig om hem te ver gezellen. Ik zag slechts weinife treurende menschen. 6 of 7 Chineezen met hun vrou- wfen, van wie nog wel 3 bl-anko vrouwen waren. Zij waren in bonte kleeren gekleed. Do weduwe, mei-rouw Yung Sing was ge kleed in een' rooskleurig kleed en droeg een muts of bonnet" van dezelfde kleur. Mevrouw Harry Yung, een nicht van den overledene, had lichtbruine kleeren en een hoed met bonte pluimen. Mevrouw Yung Chow was in het zwart, doch met groene oriëntalische franjes en een blauwe muts. Zij zaten allen op zeer lage stoelen, bij na op den grond, praatten en lachten em waren zichtbaar gelukkig. Do traditioneelo bloemen bemerkte men niet, maar wel een krans van witte rozen lag aau de voeteinde van de kist met een kaart waarop het woord „Broeder" stond. Om één uur begaf de stoet zich op weg naar de kerk. Daar men mij liad verteld dat verdere ceremoniën aldaar verricht werden, besloot ik om de geheele plechtig heid tot aan het einde bij te wonen. Een Chinees ging naast den koetsier op den lijkwagen zitten en ik bemerkte hoe hij nu en dan kleine stukjes papier wierp aan den kant van den wagen.. Hieraan kan ik geen andere uitlegging geven, dan dat het een soort Ariadne-drnad was, opdat de doode den weg wederom terug zou kunnen vinden1. Bij aankomst aan het graf werd de kist naast het geopende graf geplaatst en men maakte er vuur aan; kippen, en rijst o.a. werdien gekookt en in de kist gedaan. De bedroefden zaten rond daaromheen en brandden Chineesche wierook. Daarna word de kist in het graf neergelaten. De hersens van Edison. 'I De Amerikanen, dié er van houden, al les in cijfers om te zetten, hebben ge poogd in kapitaal uit te .drukken, wat de hersens van den grooten uitvinder Edison waard zijn. De „New-York Times" heeft een bere kening gemaakt, gebaseerd op d*e indus trieën, door de uitvindingen van Edison in het leven geToepen. Het blad kwam tot een bedrag van 15 milliard. Om een denkbeeld te krijgen van Edison's ver nuft, zij meegedeeld, dat deze onlangs zijn duizendste patent heeft aangevraagd voor weer een nieuwe uitvinding. Het blad wijst er op, dat Edison ge middeld 16 uren per dag werkt en dat hij bij zijn uitvindingen geenszins door wistbejag wordt geleid. Het geld boezemt Edison slechts in zoo verre belang in, als het -dient om zijn onderzoekingen tot het doen van nieuwe ^uitvindingen te vergemakkelijken. -Voor zichzelf stelt Edison werkelijk geen financieel© eischen. Deze man, aan wien de "Ver. Staten een deel van hun te genwoordige welvaart danken, en wiens 'genie duizenden medeburgers aan arbeid geholpen heeft, zou zelfs tevreden zijn met het salaris van een telegrafist. „Indien ik ooit geruïneerd werd" zoo zeide hij, „dan zou ik altijd genoeg geld naar mijn zin kunnen verdienen als tele- grafist." i Maar... Edison is niet geruïneerd. Land» en Tuinbauw I Landbouwb<2iekhouden. Onder bovenstaanden titel is helaas imaar al te veel werk geleverd, wat nau welijks den naam van Boekhouden kon dragen. I Gebruik makende van de betrekkelijke onkunde ten platteland©, betgeen maar al te vaak tot absolute weigering voor eenig geschrijf e.d. aanleiding gaf, zijn in den i,oop der jarerf verschillende personen. z.g. den boer opgegaan om hierin verbe-» teringen aan te brengen i Huisbezoeken met zeer overtuigendo gesprekken waren hiervan het gevolg. Ge- lijk een los arbeider kon men ook z'nJ boekhouder op het erf aannemen, i Schrijver dezes, die het genoegen heeft voor vele vooraanstaande personen ten plattelande hun zaken te behandelen, was in den loop van het jaar getuige van do} hoogst merkwaardige wijze van propzuï* ganda voeren, welke een land- of tu5"&-,l bouwboekhouding tot einddoel moest hel>$r; ben. Als zeer interessante gevallen moe-j ten gememoreerd worden het afsluite-^j •van contracten met geheele of gedeeltelijk ko vooruitbetaling met helaas maar al te'; vaak niet nakomen van het geoontrac-»? tueerde, het overvloedig plaatsen vaik spaarbrieven onder motief van belasting-: verlaging, e.d. H Bij de spaarbrieven zij nog opgemerkt, 1 dat schrijver geenszins het nut deze^-; geldswaardige stukken wil onderschat- ten, doch van oordeel is, dat aan alles een grens is.- Meerdere malen heeft hij medent gemaakt, dat de personen veelal buitel hun schuld tijdelijk of voorgoed niefc meer aan hun verplichtingen konders, voldoen, hetgeen tot allerlei geschrijf erf gewrijf aanleiding gaf. Ook het meegaan van de boekhouders-', enz. bij het behandelen van de belasting-a reclames is nooit vereischt. Waarvoor noodeloos kosten maken? Alleen in geval! de H.H. Inspecteurs iets naders wen-, schen te weten zal een boekhouder ontbo den moeten worden. Geen dikdoenerij, doch goed betrouwbaar werk, dat van de personen, die de zaken der land- en tuin bouwers behandelen kan worden ver langd en niets anders. Zeer terecht zei Minister de Geer in do Tv/ede Kamer: Het 'houden van een vol ledige en betrouwbare landbouwboek houding behoort door de Inspecteurs te worden bevorderd. Is de boekhouding niet volledig en betrouwbaar, dan dient aan het door middel van normen becij ferde inkomen te worden vastgehouden. Een bewering als bij het behandelen eener belasting is een advocaat noodig, zooals nog niet lang geleden een veehou der aan schrijver kwam mededeelen, is wel wat erg ver doorgedreven. De wetgever zegt bij de toelichting van de Wet op de Raden van Beroep (Art. 13): Het is echter niet de bedoeling dat do ambtenaar van .den fiscus dikwijls 'door een advocaat of procureur zal wor den bijgestaan in welk geval de recla- rfiant ook een advocaat moet nemen. Al leen voor buitengewone gevallen moet de mogelijkheid daartoe worden gegeven. En buitengewone gevallen zijn niet dage lijks voorkomend vooral niet ten platte-* lande. Men vergeet maar al te vaak, dat het opdragen van het behartigen van zijn be langen aan vakkundigen op boekhoudge- bi.ed een zaak van vertrouwen is. 1 De momenteel in wording zijnde bond van Land- en Tuinbouwadminislrateurs '(van enkel bevoegde personen) zal een stap in de goede richting zijn en denke lijk het knoeiwerk op het gebied van land- en tuinbouwboekhouden in hooge 'mate gaan beperken. II. M. Y. Kaasbereiding op de boerderij of i.i de fabriek? 1 Dit onderwerp zal op het 75ste Neder-* landscho Landbouwk. Congres, van 27 29 Aug. te Gouda te 'houden, worden in geleid door den heer A. Wijnen aldaar, ^waarbij hij tot de volgende conclusie- komt: De volvette kaasbereiding op de boerde-» rij heeft oude en waardige brieven. De opkomende fabriekmatige bereiding waa speciaal geschikt voor de kaasbereiding uit afgeroomde melk. De logische gang van zaken voltrok zich in deze laatste industrie, waar het van steeds dieper ontroomen weer kwam tot het maken van kaas uit vettere melk. Voor bereiding van kaas uit volvette melk is de bereiding op de boerderij nog steeds op haar plaats. De volvette kaasbereiding op de boer derij moet ook om andere redenen in de bestaande streken gehandhaafd blijven. Men onthoude zich van het opwerpen van belemmeringen, waardoor de vrije uitoefening der bedrijven zou kunnen worden geschaad. Ook de regecring werke uitsluitend in deze richting. Bloembollen. De bloembollen, aldus de Maasbode, zijn nu alle gerooid en de verzending heeft een aanvang genomen. De prijzen van het goed waren voor de kweekers zeer lconend, vooral voor de late langstelige tulpen zooals Darwin en andere soorten zijn weer prachtige prij zen gemaakt, de vrees bestaat onder de kweekers, dat nu de prijzen zoo hocg zijn voor dit artikel, er spoedig weer te veel van zal worden geteeld. Men heeft zich nu vereenigd om paal enperk te stellen aan de uitbreiding do-1 Zer teelt door jaarlijks een deel van het kleinere goed te vernietigen, ten einde te voorkomen, dat die het volgend jaar de markt overvoeren. i 1 Uitvoer van tuinbouwproducten. Bekenld zijn thans geworden de uitvoer- cijfers over Juni van dit jaar en van 1922. Daaruit blijkt dat van onze tuinbouwpro- ducten naar andere landen) werd uitge- voerd aan bloemkool in het vorig jaar, 825.000 K.G. voor f 176.000, dit jaar 1.676.000 K.G. voor f 293.000, aan salade 't vorige jaar 2.036.000 K.G. voor f 297.000, dit jaar 740.000 K.G. voor f 86.000, aan komkom- mers 't vorig jaar 5.512.000 K.G. voor f 936.000, nu 2.096.000 K.G. voor f 358.000 aan tomaten 't vorige jaar 381.000 K.G. voor f 320.000 nu 615.000 K.G. voor f 384.000' aan pefeni 't vorige jaar 1.304.000 K.G. voor f 285.000, dit jaar 1.386.000 K.G. voor., f 241.000; aan aardappelen 1.777.000 K.G. voor f 127.000 in 't vorige jaar en nu 15.050.000 K,G. voor f 304.000. LjAi

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1923 | | pagina 6