abonnementsprijs
Dagblad voor Leiden en Omstreken.
advertentie-prijs
stadsnieuws
NIEUWE LEU COURANT
In Leiden en buiten Leiden
waar agenten gevestigd zijn
per kwartaal f 2.50
Per week ,,...f0.19
Franco per post psr kwartaal f 2,90
4ile JAARGANG.
BureauHooigracht 35
VRIJDAG 27 JULI 1923 - No. 996
Leiden - Tel. Int. 1278 Postrekening 58936
...Gewone advertentiën per regel 22'A cen£
'Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief.
êJBij contract,- belangrijke reductie.
- Kleine advertentiën bij vooruitbeta
ling van ten hoogste 30 woorden, worden"
dagelijks geplaatst ad 50 cent.i
Een terugblik.
De Kamer is met vacantie gegaan.
Het eerste parlementaire jaar na de
verkiezingen, als we de korte zittings
periode van Juli tot September 1922 niet
meerekenen, ligt achter ons.
't Is daarom thans een geschikt mo
ment en een nuttige bezigheid tevens, een
oogenblik terug te zien op den afgelegden
weg.
Wij vergeten zoo gemakkelijk.
En soms nog 't gemakkelijkst dc dingen
die vlak achter ons liggen.
Wij hebben vaak neiging om 't verle
den ten koste van het heden te verheer-
_'j»ken en we" komen er zoo weinig
toe om de zegeningen die wc ontvangen,
te tellen één voor één.
Een korte terugblik kan daarom diens
tig zijn.
En leerrijk voor de toekomst tevens.
net was niet onder gunstige omstan-
heden dat in 1922 de Anti-revolutionaire
partij den verkiezingsstrijd tegemoet
ging-
Altijd weer was het voorgesteld dat. het
Dr. Kuyper was die de partij hijeen
hield.
Met liét heengaan van, Dr. Kuyper zoo
was voorspeld e*a menigmaal g e-
v r e e s d zou de Anti-revolutionaire
partij van kracht beroofd, uiteenvallen.
En nu was in November 1920 de groo-
to. leider heengegaan en afgelost van zijn
post.
Zondffr leiding Lleef de partij echter
niet.
De lieer Golijn, terzijde gestaan door
den heer Idenburg nam de taak van Dr.
Kuyper over.
Neen, de heer Colijn is geen Kuyper.
En hij heeft ook nooit moeite gedaan
om Kuyper te ioileeren.
Maar' hierin_ stemt hij met zijn grooten
•voorganger overeen, dat hij de Arti-revo-
lutionaire beginselen liefheeft, en dat het
zijn hoogst fcegeeren is, die beginselen,
tot heil van- land en volk in toepassing
te brengen.
Toen hij op 1 April 1922 de hoofdre
dactie van de Standaard aanvaard
de. schreef dan ook de heer Golijn:
In schittering van journalistieke ga
ven, en in scheppend vermogen zal de
Standaard niet kunnen zijn wat zij vroe
ger was.
„Alleen in één opzicht zal het blad zich
gelijk blijven.
In trouw.
In trouw aan het program dat Dr.
Kuyper in zijn eerste leader ontwik
kelde. Geen andere begeerte vervulf
mijn ziel. dan, naar de mate der krachten
door God mij geschonken, Dr. Kuyper's
arbeid voort te zetten. In eigen blad.
Het praalgewaad moge desnoods door
een bedelaarskleed «vervangen worden,
het hart klopt even warm.
Hot vroom hevel eens door den Zwij
ger aan zijn Watergeuzen gegeven,
hield onder meer ook in, den last om
alle ambitie en eigenbaat terzijde te
stellen en te werken voor de glorie
Gods.
Daarnaar willen wij ons ook richten
bij ons werk ia Be Standaard.
Wij willen niets anders zijn dan de
zaakwaarnemers voor ons Antj-Revolu-
tionairè volk, in den strijd voor de be
ginselen ons van de vaderen overgele
verd en wij plaatsen ons daarbij op den
bodem van hetzelfde program,
dat bij de verschijning van De Stan
daard, voor nu 50 jaren het licht
zag."
Mot greote instemming werd deze
klaring door ons anti-revolutianaire volk
vernomen.
De heer Colijn wenschte Dr. Kuyper's
arbeid voort te zetten.
Hij wenschte. op te trekken onder de
zelfde banier.
Zich te richten naar het zelfde pro
gram. i i
Te strijden voor dezelfde beginselen.
Welnu, dan zou do A. R. partij haar
nieuwen leider ook omringen met dezelf
de trouw en liefde en hem even geestdrif
tig volgen on steunen als zij het Dr. Kuy
per gedaan had.
Dat was reeds gebleken bij de door de
hoeren Colijn. en Idenburg op touw ge
zette actio voor het Millioen.
En dat is ook gebleken bi j de verkie-=
zingen van de Tweede Kamer in Juli
1922.
De hoop van de vijanden en do
vrees van de vrienden werd be^
schaamd.
Beschaamd, ondanks de vaak felle be
strijding zelfs van £eer bevriende zijde.
Beschaamd ook ondanks het feit, dat
de Anti-revolutionaire partij in materieel
opzicht met leege handen stond.
In verhand met de algemeene malaise
en don deplorabelen toestand van 's lands
financiën kon geen enkele toezegging
worden gedaan.
Het 'tekort voor 1921 werd geraamd op
100 a 150 millioen gulden, terwijl op ver
meerdering van inkomsten in geen enkel
opzicht te rekenen viel.
Onder die omstandigheden aldus het
program van actie zou het kortweg
bedrog zijn om- bij de stembusuitzicht
te openen op voorzieningen, die nieuwe
offers van de schatkist zouden vragen.
Het zou blijken ergerlijke kiezersmis
leiding te zijn geweest, indien men de ge
dane beloften met inloste en deed men
het wel, dan zou het einde erger zijn dan
het begin. Men zou de reeds wankelende
grondslagen van ons financiewezen ge
heel hebben verwoest."
Bezuiniging en versoberingwas "het
wachtwoord.
Maar daarnaast werden de aloude be
ginselen met grooten nadruk op den
voorgrond gestéld.
„De nood der tijden zoo heette het
in de inleiding van het program roept
met grooter aandrang dan ooit tevoren,
om een zuivere begins el politiek;
om vastheid van grondslag; om
een onwankelbare overtuiging
Tegenover hen, die de bron van het
recht zoeken in den mensch, stelt dat be
ginselprogram de uitspraak,, dat alle
recht uit God is. Tegenover de souverei-
niteit van den mensch, handhaaft het de
volstrekte souvereiniteit Gods over al het
geschapene. Tegenover de onstandvastig
heid der menschelijke vindingen op staat
kundig terrein, plaats het de eeuwige be
ginselen van het Woord des Heeren.
Waar do geest uit den afgrond in onze
dagen er zich op toelegt om de grondsla
gen van het gezinsleven te ondermijnen,
daar vraagt dat Program om waarbor
gen, teneinde het Christelijk huisgezin
te beschermen tegen zoo boozen aan
slag."
Zou ons volk met dit streven zijne in
stemming betuigen?
Zouden die beginselen ook in deze om
standigheden in staat zijn het anti-revo
lutionaire volk to bezielen voor den strijd?
Of zou aan de van alle zijden opgehe
ven belangenvaandels aandacht worden
geschonken.
„Ex Animo" in Zomerzorg.
'n Druilende, grauwe lucht boven den
op z'n zomerscli uilgédoschten tuin van
„Zomerzorg". 1
'n. Kille bries blaast plagerig door de
meeritselende boomen. In de muziektent
het Harmo'niegezelschap „Werkmans
Wilskracht".
Voor den ingang van c(e Stationsweg
rijen ,damesleden Van „Ex Animo" in
fleurige, luchtige zomertoiletjes. Jammer
alleen dat 't weerz ij n nummer van 't
programma niet. goed afwerkt. Enfin
geblazen is er toch, èn gezongen èn ge
noten. „Ex Animo" zingt goed; daa^wis
ten 'de vaders en moeders wel, die waren
komen luisteren naar. hun medejübelehde
spruiten. Ze zaten overal. Met moeite
was er zelfs nog een stoel te bemachtigen
Ja, we zagen zelfs een heel glundere, en
nogal gezette papa, die rustig naast moe
der de vrouw troonde op 'n bierton!
„Ja, 'n mensch mot maar niks anders
hebbe", legde hij uit, z'n portie ijs (hoe
veel graden was 't ook weer in de scha
duw?), z'n portie ijs met een IJsland-
sche kou-bestendigheid oplepelend.
Nadat Werkmans Wilskracht, welke er
heusch bij dit weer wel noodig bleek té
zijn (die wilskracht - bedoelen we)
uitgeblazen was, bestegen de leden van
„Ex Animo" den tempel der muzen. De
directeur had het meest gelijk, vonden
we: d i e hield tenminste z'n hoed nog op
tegen de kou; want we hebben heusch de
moed van al die dametjes in 't zij, en 't
satinet, in 't crêpe de chine en 't mouse-
Jins, en van al die heeren zoo-jnaar-
blootshoofds -bewonderd
En er is óók heel goed gezongen. En
wat vooral piettig is dat is 'n be
schaafde uitsprcak.
Nu diew a s er, en die zegevierde glans
rijk boven de enkele kleine drukfoutjes
in 't programma; maar daar had nie
mand last van, die geen Latijn kende.
Zoo'n vinnig verslaggever ook, hè?
Van Latijn gesproken, 't was maar
goed dat de vertaling er niet' naast stond.
Menige voorstander van eeh Chris te-,
1 ij 1c e zangvereeniging zou even beden
kelijk 't hoofd geschud hebben. Want de
tekst van het „Salve Regina" hoort toch
niet onder ons thuis, dachten we zoo.'
Nu ja we zullen er niet dieper op in
gaan. 't Is maar een kleine wejik aan den
directeur. We moeten er altijd voor op
passen niet al teveel met onze protestant-
sche koren den kant uit te gaan van het
Katholieke kerkkoor.
Maar overigens: niets dan lof, hoor!
Er werd goed ingezet, wel eens een beetje
gezakt, maar ala! Het verplicht num
mer „In Mei" beviel ons 't best. Wel een
beetje schuchter van inzet, maar 't twee
de couplet haalde 't glansrijk op. 't Koor
bezit -bijzonder goede tenoren, die gerust
wel wat meer mochten uitkomen.
We denken aan 't „Jesu dulcis memo-
ria". Dat wa.s toch wel wat teveel aan
vrouwenmonden toevertrouwd, terwijl het
toch ook voor mannenkoren uitstekend
voldoet.
Maar veTder was 't wel gezellig. „Ex
Animo" moet ons maar weer een trac-
teeren, als 't mooier weer is.
Tegen half elf vertrokken we. Nog
schetterden luide fanfares uit de kope
ren. blaasinstrumenten, 'n Kellner in wit
te uniform mee gouden tressen en blin
kend presenteerblad stond als 'n schild
wacht bij de deur. i
„Guur weertje, mijnheer!"
Op den Stationsweg schommelden de
lampen, wiegelend in den wind.
Ontevreden aannemers.
Door do heeren C. Corver en E. J. de
Vrie's te Leiden, J. Bakker en Co. te
Haarlem, IJskers te Heemstede, is aan
B. en W. dezer Gemeente oen. adres ge
zonden waarin gezegd wordt:
Dat op Vrijdag 29 Juni 1923 te Leiden
is aanbesteed, a. het bouwen van een af
zonderlijke jongens- en meisjesschool
voor L. O. met gymnastieklokaal en b. het
bouwen van een bewaarschool, beiden op
een terrein aan den Heerensingel te Lei
den, kadastraal sectie K. No. 449;
Dat ondergeteekendem daarop hebben
ingeschreven en wel:
Ondergeteekende sub. 1 voor het onder
a. genoemde voor f 95.308 en voor het on
der. b. genoemde voor f 21.302 in massa
voor f 110.000.
Ondergeteekende sub. 2 voor het onder
a. genoemde voor f 103.000 en voor het
onder b. genoemde voor f 28.500 in massa
voor f 125.000.
Ondergeteekende sub. 3 voor het onder
a. genoemde voor f 100.000 en voor het
onder b. genoemde voor f 27.000 in massa
voor f 127.000.
Ondergeteekende sub. 4 voor het ouder
a. genoemde voor f 104.340 en voor het
onder b. genoemde f 27.400 in massa
voor f131.740.
Dat ondergeteekenden met hunne juist
genoemde inschrijvingen van al de in
schrijvers de laagste waren.
-Dat echter ondanks dit feit, het boven
genoemde werk. aan geen der onderteeke
naars is gegund, doch in tegendeel het
werk is gegund aan de aannemers W.
Oudshoorn en Zoon, wonende te Leiden*
die hadden ingeschreven voor het onder
a, genoemde voor f 105.151 en voor het
onder b. genoemde voor f28.758 in mas
sa voor f 133.913;
Dat ondergeteekenden al kunnen zij
niet Ontkennen, dat bij een aanbesteding
niet zonder meer het werk aan den laag-
sten "inschrijver gegund moet worden
deze handelwijze zeer vreemd vinden,
daar zij allen toch te goeder naam en
faam bekend staan en allen, althans eeni-
ge van hen de grootst mogelijke zeker
heid konden aanbieden voor een behoor
lijke nakoming der op te nemen ver
plichting, zoodat naar hunne meening,
geen reden is aan te wijzen, waarom in
het onderhavige geval van den gebruike-
lijken regel moest woTden afgeweken en
zulks nog wel dermate, dat de vier laag
ste inschrijvers worden gepasseerd;
Dat dit nog te meer verbazing wekt in
een tijd, dat algemeen en niet het minst
van overheidsweg© op bezuiniging wordt
aangedrongen en daarnaar wordt ge
streefd, welk streven, naar de meening
van ondergeteekenden, hier in een daad
had kunnen worden omgezet, daar toch
voor den bouw van de boven genoemden
scholen subsidie wordt verstrekt uit de
gemeentekas en die subsidie geringer kan
zijn, naar gelang de bouwkosten minder
worden^
Dat in het onderhavige geval de bouw
kosten. zonder reden en onnoodig ver
hoogd zijn en ondergeteekenden derhalve
van meening zijn, dat hier eveneens on-,
noodig een aanzienlijk bedrag van de ge
meentegelden wordt uitgegeven, hetgeen
le erger is nu dit een gevolg is van de
afwijking van den gewonen regel, dat bij
aanbestedingen het werk aan den laag-
sten inschrijver wordt gegund;
Dat 'verzoeker^ een. en ander uitdruk
kelijk onder do aandacht van Uw Colle
ge wenschen te brengen en daarbij het
verzoek doen, dat Uw Collego in de ge
vallen, waarin het in meerdere of miny
dero' mate zeggingschap heeft bij of goed
keuring moet hechten aan aanbestedin
gen hetzij omdat van gemeentewege 'sub
sidie wordt gegeven, hetzij om andere re
denen liet daarheen weet te leiden, dat
het werk aan den laagsten inschrijver
wordt gegund, indien niet zeer gewich
tige redenen welke ondergeteekenden
in casu niet aanwezig achten tot een
andere beslissing noodzaken.
Aan den Minister van Arbeid, Handel
en Nijverheid is van dit adres een a£y
schrift gezonden.
De tram naar Wassenaar.
Met ingang van 1 Aug. wordt ook het
traject WassenaarHaagsche Schouw
van de eleclrische tramlijn Den Haag-
Wassenaar in gebruik genomen, terwijl
van 5 Aug. af het beginpunt der lijn aan
den hoek van den Benoordenhoutschen
weg bij den Dierentuin zal zijn.
Op het te 's-Gravenhage gehouden
examen Hoofdacte is geslaagd de heer
G. Boltje alhier. 1
Ee.v. persoon, die bij de politie
nachtverblijf vroeg, is aangehouden en
ter beschikking gesteld van den commis
saris van politie te Botterdam, door wien
zijn aanhouding was verzocht als very
dacht van het plegen van verduistering.
Volgens den uitslag van de 1.1. 2f
Juli gehouden schietwedstrijden van do
Leidsche Burgerwacht op de Schietba
nen te Katwijk, zijn de volgende heeren
aangewezen om deel to nemen aan den
wedstrijd op 28 Juli a.s. om den Pijn-
acker-Hordijk-Beker.
Afd. I: Ph. v. d. Drift. J. P. Kooreman,
O. F. Kooreman, A. Bisschop.
Afd. II: Alphenaar, Broekhuijzen, v.
Stavoren Jr., D. v. Leeuwen.
Afd. Ill: W. J. de Nie, F. W. J. v.
Leeuwen. H. J. J. Knaap, Rijnbende.
BSNNENLAhlb
De hervorming der Sociale VerzoLttring.
In „Ec. Stat. Ber." 'zet thans mr. V. H.
Rutgers zijn meening over het rapport
van de Commissie XI uit den Iloogen
Raad van Arbeid uiteen. Schr. maakt do
opmerking, dat dergelijke adviezen .aan
de openbare meening niet. veel leiding
kunnen geven, wanneer, zij niet geheel
anders worden ingericht.
Er is geen sprake'van, dat in dat rap
port met beslistheid een standpunt wordt
gekozen, dat aan de Regeering een over
tuigend advies wordt gegeven. Het rap
port is niet andérs dan een doorloopend
verslag der debatten tusschcn do leden
der commissie.
Schr. stelt dan speciaal de' vraag aan
de orde, of de maatregelen, die door do
meerderheid van de commissie en door
de nota-Groeneveld worden voorgesteld,
inderdaad bezuiniging zullen brengen;
vooral de eenheidsrente voor invaliditeits-
en ouderdomsverzekering der collectieve
verzekering Schr. ontkent do mogelijk-»
beid van bezuiniging in een uitvoerig be
toog ten sterkste, en concludeert:
„De commissie is in gebreke gebleven
op ook maar eenigszins voldoende wijze
te onderzoeken, in hoeverre de vereen
voudiging en bezuiniging, dio de Rcgeey
ring wil, inderdaad zullen voortvloeien
uit het nieuwe stelsel van invaliditeitsy
en ouderdomsverzekering; de bewering,
dat die bezuiniging en vereenvoudiging
geheel onbewezen zijn, en ook niet zullen
intreden, is nauwelijks bestreden en nog
minder weerlegd."
Soct. Dem. wethouders.
De federatievergadering der S. D. A. P.
te Leeuwarden besloot niet in te gaan
op het aanbod der andere partijen, tot
het aanvaarden van slechts één wethou-
derszetel. De vergadering bleek van mee-»
ning, dat e§n partij, die over 11 raads*
zetels beschikt van de 27, recht heeft op
2 wethouderszetels.
-i De Haringvisscherij.
Door do Reedersvereeniging voor de
Nederlandsclie Haringvisscherij zal a.s.
Vrijdag in den Haag eene vergadering
•worden gehouden van Haring-reeders in
FEUILLETON
Oon Vaderland gtietrouwe.
.Een vertelling uit den
Franschen tijd.
„O. man, man daar heb ik het
.veer," zuchtte zij. „Toen de hond je brief
bracht, toen werd ik al zoo naar en ik
had geen rusten nou is 't er al
weer
„De moeraskoorts?" zei de sckaaphery
icr verschrikt. „Eu we hebben geen
poeiers er meer voor in 'l land. Toen ik
ir.alsl in de stad was, had ik er wat wil-
gd meebrengen, maar dc apotheker zei,
Jat er geen meer te krijgen waren; de
blokkade op zee liet niets meer door. Wat
moet dat nou worden?"
vDat weet God alleen..." De tanden
der vrcuw klapperden hoorbaar op el-
Kaar, en voorzichtig leidde de man haar
in huis.
Een moeilijke les.
Het boerderijtjo van den schaapherder
was 't laatste van 't in een lange rij ge
bouwde dorpje; het lag het dichtst hij
iet moeras en zelfs tot vla kbij 't huis
^as dc bodem drassig. Wel was rondom
pt boerenstêken de grond afgegraven
•om. het zoodoende wat droogcr te maken,
maar een goede afwatering was op deze
wijs niet te verkrijgen; en tegen de voch
tige dampen -uit 't moeras gaf het heele-
maal niets, de grond trok voortdurend
op. In den tuin groeide alles maar ar
melijk; zwammen en korsten en mossen
nestelden zich op struik en boom en ver
bruikten de beste sappen; alleen wild
gras en onkruid tierden er welig. Ook 't
huis verried in alles de armoe en den ar-
melijken bodem. De stijlen aan beide zij
den der hoofddeur, waar 't varkenskot
lag, waren schef gezakt; de halken, die
de fundeering van 't huis vormden, wa
ren verrot, en enkele binten stonden zelfs
geheel los en naar huiten overgeheld.
Voor vele tientallen jaren was het dak
wel stevig gemaakt uit dikke lagen riet,
maar in den loop des tijden was dit ver
teerd. Nu groeide in dichte zoden mos
•op het dak, en de huislook ha,d er uit -zijn
hreedo sappige bladrosetten do' bloem
stengels Welig doen opschieten; zelfs het
zaad van vlier en vogelkers waren: er
Op ontkiemd, en hier en daar zag men
•boschjes groen.
Zoo zwaar en slaperig lag 't dak, met
zijn rand overal breed over de wanden
uitsteken^» Jat 't was als zat een oud
man ter neder, en droomde van vergane
tijden en liet moedo zijn wimpers half
•over de oogen zinken Maar op en om
het oude dak was een gejoel van jolig
frisch leven; daar stoeiden de spreeuwen
iiv hun nesten achter de bemoste spanten,
die 't dak op den muur deden rusten;
zwaluwen hadden zich onder de kroon
lijst nestjes gebouwd en scherden stout
weg door ,alle open deuren en vensters,
door uilengat en stal. Muschen koester
den zich heerlijk in kuiltjes, die ze in 't
riet hadden uitgehold; roodstaartjes en
meezen wipten klimmend de planken
langs en tikten tegen de staanders; en op
de vorst had een ooievaar* zijn nest ge
bouwd, al moest hij het geheel kronen.
De jongen hadden van 't jaar al vroeg
veeren gekregen en huppelden nu daar
boven rond, waagden zelfs soms een
vluchtje in de huurt en deden bij 't neer
komen hoogst verbaasd, dat zo de poolen
waarmee ze zoo angstig gemanoeuvreerd
hadden, niet eens gebroken hadden
De schaapherder was dien morgen al
voor dag en dauw opgestaan; zijne vrouw
had- een slechten nacht gehad; laat was
ze in slaap geraakt hij echter was
zachtjes naar huiten gegaan: hem drukte
zooveel,dat 't binnen hem te benauwd
werd. Hij kon den vreemdeling maar
niet uit de gedachten zetten, die zoo
moedig Napoleon getrotseerd had en nu
als een vluchteling door 't land doolde.
Graag had hi jnog langer naar den moe
digen man geluisterd,'en hij hoopte hem
nogmaals te mogen ontmoeten. Vandaag
echter moest hij we lmet zijn kudde dicht
hij huis blijven, hoe schraal de wei ook
in deze buurt was; do Franschen zwier
ven immers rond; ook had zijn vrouw
misschien behoefte aan zijn hulp; en de
kinderen konden hem dan makkelijk ko
men roepen.
Hij liet de zeug met liaar twaalf krach
tige biggen, de een- al ronder dan de an-
-der, uit het kot vrij die zouden 't ge
zin tegen den winter uit den nood helpen,
als er maar lot zoolang voer voor ze was.
„Het varken is een spaarpot", was een
oude spreuk. Leutig knorrend liepen de
dieren den hof Tond; de zeug wreef zich
behagelijk -aan tegen een ouden eiken-
stronk Brun Dierks keek toe, dacht
echter minder aan het dier dan aan den
stronk. Drie machtige eiken hadden op
den hof gestaan, teen hij naar zee ging,
en tox hij terug kwam waren er alleen
drie stompen over: de stammen waren in
den bilterslen nood verkocht; de tranen
waren hem in do oogen gekomen, ïoen
hij het kale erf gerien had.
Langzaam ging hij verder; 't was nog
te vroeg om de schapen huiten te doen,
eerst wou hij een plek in de heining aan
den tuinkant dichtmaken, zoodat de zeug
niet zou kunnen doorbreken naar 't ge
bied van zijn buurman-. Aan den anderen
kant echter, bij 't gat van de heg, stond
een lialf-opgeschoten meisje, als had zij
hier gewacht. Het vlasblondo haar hing
in lange vlechten haar op den rug, en
haast to verstandig en te peinzend blik-i
ten de blauwe oogen den schaapherder
aan,'die enkelo slieten aandroeg en vast
maakte. i
„Hé, Geesje, al zoo tijdig op?" vroeg
zoo, zonder te denken, do schaapherder
na den eersten morgengroet.
„Buurman Dierks," begon 't meisje met
haar kinderlijke stem, die nu opvallend
ernstig klonk, „wat heb-jij met vader ge
had?" i
De schaapherder schrikte onwillekeu
rig; een bloedgolf steeg hem in 't effen
gelaat, en aarzelend zei hij: „Wat zou ik
met hem gehad hebben, Geesje?"
„Vader heeft den halven nacht door 't
huis heen en weer geloopen en schrikke
lijk op je geschilden en gevloekt... hij
zal je nog wel eens in riemen snijden,
zei die, en je zou aan hem denkon. Ik ben
weggeloopen, zoo erg gaat-ie vanochlend
te keer."
(Wcrrll vervolgd)'.