m®mmEMmT&PE.us
Dagblad voor Leiden en Omstreken.
DSCHE GODBANT
,-v. In Leiden en buiten Leiden
waar agenten gevestigd zijn
Per kwartaal f2.50
Per week ,,..f0.19
Franco per post per kwartaal f 2.90
4üe JAARGANG, - WOENSDAG 27 JUNI 1923 - No. 970
Bureau: Hooigracht 35 Leiden - Tsl. Int. 1278 - Postrekening 5S936
ABVEÜTEÜTIE-PHIJS
Gewone advertentiën por regel 22J4 cent»
'Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief»
Bij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta*
ling van ten hoogste 30 woorden, werden
dagelijks genlaatst ad 50 cent.
Dit numntes* bestaat uit twee
bladen.
7 Het Hanze-crediet.
Het voorstel van de Regeering om
van Staatswege om op de begroting een
«memoriepost uit te trekken, teneinde
maatregelen to kunnen raemen om be
drijven die gelden op-namen van de
Ilanzecred ietbanken en die geacht kun
nen worden gezond en credietwaardig to
zijn te behoeden voor onderg. welke hen
bedTe.igt doer de financieele moeilijkheden
waarijn do Hanzebanken yerkoeren,
.heeft reeds heel wat stof opgejaagd.
Men heeft bezw'aa'r gemaakt omdat
.hier een bepaailde Middenstandsbont ge-
.holpen werd.
En zelfs is hier en daar geprotesteerd
omdat hier alweer een pogen was om het
.geld van de belastingbetalers Voor
P.oo msche doeleinden te gebrui
ken.
Daar gaat, zoo schreef do vorige week
een der bladen, het belastinggeld -van de
Protestanten. Rome va'aTt er wel bij.
Het is daarom go-ed dit voorstel nuch
ter te bekijken.
Wat bedeelt het wetsontwerp?
Voorop staat, dat de Regeering er niet
aan denkt om de baraken to helpen.
„Dat kan zij natuurlijk niet doen.
Wat zij wil, zeg.t de N. P r. G r. Grt.,
is te zorgen, dat de debiteuren,, -die voor
bun zaken geld van de Hanzebank leen
den, opnieuw crediet kunnen verkrijgen.
Er za'l door bemiddeling van de Neutrale
Middenstandsbarak met hulp van de Ned.
Bank en onder een zekere garantie van
den Nederlaradschen staat een instelling
in 'het leven worden geroepen, die de cre-
dieten verleent. De debiteuren kunnen
het opgezegd crediet aflossen en toch hun
zaken gaande houden.
De regeering zegt, dat zij ook de Boaz-
baniken had kunnen vragen om te helpen,
maar de tijd was te bort en daarom
iwerd alleen overleg gepleegd mei do neu
trale middenstandshank.
v. Blijven de zaken, die innerlijk gezond
rijn, in het leven, dan zijn zij er spoedig
'weer boven o.p, de regeering behoeft geen
cent te geven en zij heeft voel onheil
■voorkomen.
Natuurlijk wordt doo*r deze wijze van
deen in zekeren zin o'>k do Hanzebank
geholpen.
- Als A. aan B. honderd gulden schuldig
is en ik geef hem die honderd gulden,
dan kan ik dat doen op het motief: ik wil
IA. helpen. Ik kan zeggen: die B. laat mij
koud. Ik zou er niet aan denken om hem
rte hulp te komen. Ik let allten op de be
langen van A. Maar als ik A. in staat
stel de honderd gulden aan B. te betalen,
dam zal natuurlijk ook B. geholpen zijn.
Maar bij behoeft er mij geen dank voor
'te weten. In dien zin wordt ook do bank
Hetzelfde hebben wij gezien bij hot
kweekerscredi'et. Ook de kweekers wilde
men staande houden, daar de banken
hun geld opvroegen en zij niet konden
betalen. De regcerirag heeft toen ook ge
holpen, niet om de banken maar om de
kweekeïs. Toch leden de banken da'aT-
do-or minder schade.
Men moet hier echter het uitgangs
punt in het oog houden. Het gaat hier
raiet om do baraken of om do crediteuren,
bet .gaat om het in het leven houden vara
goede bedrijven die tijdelijk in nood ko
men door hot feit dat de Hanzebank in
moeilijkheden konrat."
Dat is in het belang van die hedTij'ven,
maar tevens een volksbelarag.
Dit mag raiet uit het oog worden verlo
ren.
Wa'arom hebben wij gelden beschik
baar gesteld -voor het .economisch leven
in Duitschland en voor de reconstructie
van Oostenrijk?
Dat is, zoo heeft men gezgd, de groot
ste dwaasheid.
Op dio wijze wordt de buifcenlaradsche
nijverheid in staat gesteld de onze te
beconcurreeren.
De zaak is echter, dat terecht gevreesd
werd voor do geweldige gevolgen die de
inzinking va.n een Land a»!s Duitschland
ook voor ons land zou hebben.
En zoo gaat het nu ook hier.
Do val van het eene handelsgebouw,
beleekent tevens do ondergang van weer
andere bedrvijen.
Daarom is het van zoo groote bete-eke-
nis dat maatregelen worden genomen op
dat wat innerlijk gezond Is, ook kan blij-
Sren staan.
Daarom werd ook de Algemeene Cen
trale Bankvereeniging -voor den Midden
stand tweemaal geholpen en daarom
werden ook de tuinders met credieten
gesteund.
Nu kan men nlatuu'rlijk over de betee-
kenis van deze maatregelen van meening
verschillen.
De ervaring mei het kweekerscredict
opgedaara was naar uit de mededeelfn-
gen van den Minister aara Gedep. Statten
van Zuid-H-ollarad. bleek .niet bemoedi
gend.
Bij al dio bezwaren moet echter de
werkelijkheid niet uit het oog worden
verloren.
En die is dat h'et hier niet gaiat om de
Hanzebank of om een bepaa.ld volksdeel,
maar dat hier alleen aan de orde i9 de
Vraag op welke wijze levensvatbare be
drijf en in het loven kunnen worden ge
houden.
V Bezwaren.
Tegen het voorstel van de R ogee ring
zijn inderdaad ernstige bezwaren aan
te voeren.
Uit wat nu bekend geworden is, is toen
wel gebleken dat do betrokken banken
een zeer lichtvaardige politiek hebben
gevoerd en dat bij het verleenem van cre
dieten aa.n de credietwaardigheid niet
voldoende aandacht is geschonken.
Ook de leiding schijnt te wenschen te
hebben overgelaten. Er is gespeculeerd
en zelfs schijnt een soort valutahandel te
zijn gedreven in de hoop op die wijze
het zinkende schip te redden.
Dat is het spreekt vanzelf geen
gezonde barakpoliliek.
Het lijkt maar niets.
En zoo kan do steun door den Staat
vea'eend, tot op zekere hoogte worden
beschouwd als een premie op de onvoor
zichtigheid en onbezoranenheid.
Een ander bezwaar is zeker, da|t maast
de hierbij betrokken credietwaax-
digo bedrijven die geholpen worden,
vele andere bedrijven staan die in niet
ftninder moeilijke omstandigheden ver-
keeren en die raiet worden- geholpen.
Een bezwaar is ook, dat, wanneer een
maal A gezegd is, de Regeering vender
zal moeten gaan.
Ook andere en zeer groote bankinstel
lingen kunnen in financieele moeilijk
heden geraken, zoodat ook dan de Regee-
rikig zedelijk verplicht zal zïj'n bij to
ispringen.
Voorts is opgemerkt dalt door de aange
jaagde surcOanoe vara betaling de be
trekken banken toch reeds ontheven zijn
tvam de noodzakelijkheid om tot gefor
ceerde liquidatie der uitstaande credie
ten over te gaam.
I Ook zonder regeeringshulp zullen dus
vlo werkelijk soliede crediteuren, die zoo
tooodig een ander onderkomen kunnen
winden, geholpen kunnen worden.
Met deze bezwaren moet zeker ernstig
yworden gerekend.
1 I Overigens mag zeker ook aandacht
fwofröen geschoraken aan het feit, dat de
fftegeering zeker niet zonder noodzaak
«net dit voorstel zou zijn gekomen,
i Minister de Geer werd bij zijn optre
den uitbundig geprezen, als de financi
eel© specialiteit.
j Welnu, als deze Minister, die tevens
♦als bezulni.gingsministor fungeert, de
laatste maanden, het voorgestelde orat-
Iwerp voor zijn veranbwoordig raeemt,
♦dan geeft dat toch wel eenige zekertveid,
♦dat hij het verleenen van credieten de
♦noodige omzichtigheid niet uit he|t oo|g
z;al worden verloren.
STADSNIEUWS
L. A. W. E. T.
De ledenvergadering der Vereeniging
tot instandhouding van de Leidsche Al
gemeene Winkel Etalage Tentoonstel
ling, welko gisteravond in „De Harmo
nie" gehouden werd, was vrij goed be
zocht.
De voorz., de heer H. W. Cahen,
•opende de vergadering en deelde mede,
dat o.a. de drie Middenstandsvereenigin-
•gen als buiten-gewoon lid zijn toegetre
den, en sprak den wensch uit, dat dit tot
bloei van den middenstand mocht strek
ken, tevens met genoegen constatoeren-
(de, dat deze toetreding een officieel ca
chet aan de L.A.W.E.T. geeft.
Do afgevaardigden van deze organ isa-
■tie's zijn de heeren Levie, Deene en Zie-
gelaar resp. namens de Neutrale, R. K.
en Chr. Organisatie's.
Do V o o rz. deelt ve'rder mede, dat en
kele donateurs zijn toegetreden, en
sprak zijn verheuging er over uit, dat
niet alleen middenstanders, doch ook of
ficieel© lichamen en 'de dagbladpers baar
belangstelling toonden.
Nadat de notulen waTen goedgekeurd,
en de ballotage van 21 nieuwe leden had
plaats gevonden, werd voorlezing gedaan
van de ingekomen stukken.
Hieronder de Koninklijke Goedkeu
ring van de Vereeniging.
Verder een schrijven van de K. v. K.
•dat zij als donatrice toetrad, en waarin
o.a. de wenschelijkheid geuit werd, dat
des Zondags de L.A.W.E.T. wordt ge
sloten.
De voorz. zeide, Ida-t de bezwaren van
de IC. v. K. niet in alle opzichten door
het bestuur wordt gedeeld. Echter zal de
'Kamer een w-aardeerend schrijven wor
den toegezonden.
P u n t 4. L. A. W. E. T.
De voorz. deelde bij punt 4a mede,
dat de „Lawet" gehouden zal worden ira
•de Stadsgehoorzaal van 1423 Septem
ber.
De officieele opening zal geschieden op
Vrijdag 14 September te 2 uur n.m.
Verder deelde de voo rz. mede, dat
aan het bezwaar van de K. v. K. tege
moet is gekomen, en de Lawet op Zon-
'<?ag zal zijn gestolen.
Het cabaret, dat in een andere zaal
wordt gehouden zal geopend blijven. Do
leden hebben recht van voorkeur voor
starads.
Do circulaires betreffende de inschrij
ving -zullen heden wor'den verzonden.
Op 2 Juli zal een bijeenkomst worden
gehouden, waarin bij loting 'wordt be
paald de volgorde van het recht van
Voorkeur.
Daarna volgen de donateurs, vervol
gens de stadiÉrenooten, en dan de overi
gen, niet-stadgenooten.
Voorloopig is de inschrijving niet bin
dend.
Indien -de bij lotilng toegewezen plaats
niet raaar den zin is, kan men zich als
nog terugtrekken.
Verder deelde de voorz. mede, dat de
indeeling van de zaal zoodanig zal zijn,
dat de muziek in het midden van de zaal
zal worden opgesteld op een verheven
heid. Hierdoor wordt het gezellige ideo
der tentoonstelling verhoogd.
De doorgaragen tusschen de rijen van
stands zullen betiteld worden met ver
schillende „straatnamen" als „Midden
standsstraat", „L'aiwet-plein" etc.
Het reglement op de tentoonstelling
zal bij de officieele toewijzing ter visie
(liggen.
Uit den stroom van technische mede-
deelingen door het bestuur medegedeeld,
de,elen wij nog mede. dat de prijzen der
stands varieeren van f5 tot f 15 per
'strekkende meter.
Eventueel© baten komen voor de helft
ten goede van de loden, die daardoor
dn een benijdenswaardige positie verkoe
len.
Voor do Lawet, die gerioten zal wor'den
Zaterdag, 22 September, zal op groot
se h'-eeplsche wijze reclame '.woeden ge
braakt.
Een programma, met een oplaag van
20.000 exemplaren, zal gratis aan be
zoekers wor'den ter hand gesteld.
In de pers zal een peel ïme-campagno
worden gevoerd, terwijl in stad en lande
reclame-biljetten zullen worden opge
hangen.
Kortom: de groote trom wordt geroerd.
Een groot bezoek, aldus de voorz,, zal
immers noodig zijn, wil 'de expositie een
succes worden.
Het ligt niet in do bedoeling van bet
[bestuur finajitieel exorbitant gunstige
resultaten te bereiken, doch zuiver om
•do reclame voor Leiden's winkelstand
aan ie wakkeren.
Een van de middelen zal zijn de gra
tis in-vitatieeen-ding van toegangsbewij
zen door eta'ndhcudcrs aan hunne clien
tèle.
Voor hen zullen daartoe toegangsbe
wijzen tegen sterk verminderde prijzen
beschikbaar worden gestdd.
De prijs, varieerend naar gcfklig va'n
!het aarat'al verbruikte kaarten, vara 15
30., terwijl de gewone entree-prijs f0.50
bedraagt.
Ten aaraaien van deze bestuursvoorstel
len ontspon zich een levendige discussie.
>Sommige leden wenschten een gelijk
verminderd tarief voor do standhoudters,
daa*r men anders voor „collectieve aaji-
feco-p' bevreesd was.
Het bestuur zegde overweging toe,
•doch vonfd het der standhouders onwaar
dig te doen voorkomen, of zij door „ach
terdeurtjes" den algom. opzet, ook fi-
nantteiel zouden benadeelen, dus ook
izichzelve.
Gevraagd word cok, of de aanwezig
heid bij de loting direct noodzakelijk is,
•waar-cp geantwoord werd, dat machti
ging aan töerden kan worden verleend.
De heer Offenberg informeerde of
(ten aanzien van do reeds afgesloten
contracten do vereeniging finamtioel i!s
•gedekt, waarop bevestigend werd gcant-
Iwoord.
Uit de beantwoording van enkele vra
gen be treffen da de wijze van loting bleek
ons, dat de toewijzing der plaatsen strikt
eerlijk zal geschieden.
Het bestuur heeft het recht naa'.' go-
lang vara do deelname een maximum
grootte der stara'ds toe te wijzen, hierbij
lettende op den aard van het bedrijl.
Verschillende vragen werden over de
inrichting der tentoonstelling' gesteld,
«waarvan do Vermelding ons te ver zou
jvooren.
Een door het bestuur overgelegde be-
Igrooting, waaruit bleek, dat aan finan-
•tieele schade vrijwel niet kan worden go-
dadht, kon, na eene toelichting van don
voorzitter aller instemming "wegttragen.
De voorzitter hoopte, dat aantal
leden-staradhouders zoo groot in-ocht zijn,
dat van deelname vara niet-leden geen
■sprake is, en stelde in het vooruitzicht,
'dat bij guristfg verloop in de toekomst
buiten de Stadsgehoorzaal een „Oud Lei-«
■den" zal worden ingericht
De lieer Geytenbeek bracht gaar-»
ne hulde aara het bestuur voor zijn en-»
ergie en werkkracht, doch wilde vragen,
of de Z-ora-dagssluih'ng wel de goedkeuring
ran geheel de vergadering kan wegdra-i
Igen.
Do voorz. antwoordde, over deze
kwestie geen discussie toe te staan, daaV
de Inrichting vara de Lawet een zaak is,
die alleen het bestuur aangaat.
Is men het met de houding van het be-»
stuur niet -eens, dan bestaat na de Lawet
Vatti dit jaar de gelegenheid open hier
tegenop to komen.
Do heer Geytenbeek vond het In
consequent dara wel het Cabaret *s Zon
dags geopend te houden, waarmee do
voorz. niet accoord kon gaan, daar
zonder Lawot er óók een of aradere voor
stellingen in de Gehoorzaal wordt gehou-»
•den.
Naar aanleiding van een geopperde
vraag ten aanzien van do kosten der pro-»
{gramma's deelde 'do voorz. mede, dat
de drukkosten jjedekt moeten worden
door advertentie's.
De programma's zullen worden genum
merd, terwijl Voor het publiek bij wijze
<van attractie op vertoon van nader aan
to duiden numme*rs fraaie prijzen zullen
worden toegekend.
De uitgave vara het fraai uit t.o voeren
programma zal door het bestuur zelve ter
hand worden genomen, hoewel reels aan
biedingen gedaan zijn, om met een bate
voor de vereeniging de uitgave te verzor
gen.
Het bestuur heeft deze aanbiedingen
afgewimpeld, evenals het verzeek van een
persbureau, cm het alleenrecht van pho-
toprafie te mogen bozitten.
Uit de leden werd er op gewezen, dat
vele z.g. „persphotografen" pariiculiero
bestellingen aannemen.
Het bestuur stelde strenge contrc«le ira
het vooruitzicht.
De voorz. liet vervolgens circuleeren,
een door An-dré "Vlaan'deren ontworpen
artistieke reclameplaat, die aller bewon
dering wegdroeg.
Een Leidsch reclamebureau, mede ve'r->
•tegenweordigd op doVergadering, sprak
zijn afkeuring uit over het voorbarig
buiten de stad geven van dit werk.
De voorz. deeldo mede, dat ieder
vrij was ontwerpen hij het bestuur ira te
dienen, doch dat do plaat artistiek en!
toch sprekend moet zijn.
Tevens verzocht spr. machtiging voo*
het bestuur om een keus to doen uit proe
ven van bestuursinsigraes.
Seizoensopening.
De voorz. zeide, dat voor velen dit
agendapunt wel een raadsel zal zijra ge
weest Het ligt echter in do bedoeling,
aldus spr., zidh niet tot het houden van
een tentoonstelling in do Gehoorzaal te
beperken, doch de Lawet-Vereeni'girag
meer te doen strekken tot nut van den
middenstand in het algemeen.
Dientengevolge zal dan ook getracht
worden op nader to bepalen dagen geza
menlijk vcor- en najaarsseizoen te ope
nen. Indien alle winkeliers dara ai ia
het ook geen directe winkelweek hun
beste beentje voor zetten om goed vopr
den dag te komen, zal evenals dit in an
dere gemeenten bleek de toeloop naar
Leiden enorm groot zijn, en daarom ook
Leiden als winkelstad naam krijgen.
De seizoensopening zal dan gepaard
gaan met rondgaragen met muziek door
do stad, het rondtrekken van herauten
etc.
V.ooral met do nieuwo verbind ira,gen
tnaar grcolere steden, moet do Leidsche
winkelstand paraat zij.n, om „d e" in-
k-oopstad van de geheel© omgeving to
bi iijven.
De voorz. kon met genoegen memo-
FEUILLETON
Van hooger Orde.
Naar het Engelsch.
107)
„Ik hoop, dat ik mag ik vertrouw
op den Hemel dat ik mag!"
Hij sprak langzaam en hield haar
hand als in vereering, zonder haar te
kussen, gelijk hij vroeger altoosgedaan
had.
„Maud denk aan mijl mijn liefste kind,
wees getrouw en denk aan mei"
Maud vloog weg, kinderlijk snikkend
en half hoos, gelijk de moeder dacht en
zij maakte verontschuldigingen tegen
over haren gast, dat „haar dochter zoo
ondeugend was."
Lord Ravenel zat een langen, langen
tijd zwijgend.
Juist toen wij dachten, dat hij zou
heengaan, zeide hij haastig: „Mijnheer
Halifax mag ik u vijf minuten spreken
in uwe studeerkamer?"
De vijf minuten werden een half uur.
Mevrouw Halifax was nieuwsgierig
waarover ze wel zouden kunnen spreken.
Ik hield me stil.
Eindelijk kwam de vader alleen bin
nen.
„John, is Lord Ravenel
„Nog niet."
„Wat kon hij u wel te zeggen hebben?"
John zat naast zijn vrouw; zij zag ter
stond dat iets hem pijn gedaan had en in
de war gebracht.
„O man, is 't een nieuw ongeluk?"
„Neen, lieve," en terwijl hij haar op-
vroolijktó met een glimlach, „hij vroog
om de hand van Maud."
„Waarom?" vroeg de moeder. „Onmo
gelijk! 't Is belachelijk, heelemaal be
lachelijk! Zij is nog maar een kind!"
„Toch wenscht Lord Ravenel met onze
kleine Maud te trouwen."
„Wil Lord Ravenel met onze kleine
Maud trouwen?"
Mevrouw Halifax herhaalde dit meer
dan eens voor zich zelf, voor zij in staat
bleek 't als waar aan to nemen.
„O, John! ik hoopte, dat we nu van
deze dingen af zouden zijn. Ik had ge
dacht, dat we nu in vrede met de rest van
onze kinderen zouden leven."
John glimlachte weer, maar toen bei
den opzagen stond Lord Ravenel voor
hen. Zijn houding was flink, flinker dan
gewoonlijk. Statig trad hij voorwaarts,
boog en kuste de hand vara Maud's moe
der.
„Mijnheer Halifax heeft u alles ge
zegd, is 't niet?"
„Ja, dat heeft hij."
„Mag ik dan, in vol vertrouwen op u
beiden, 't antwoord vernemen?"
Hij wachtte, geduldig genoeg, blijk
baar niet erg in twijfel wat 't wezen,
zou. Men mocht 't Lord Ravenel wel ver
geven, dat hij, opgevoed in de groote
wereld, zich wel bewust was van de po
sitie, welke hij daarin bekleedde, dat hij
wel wist, dat 't niet enkel William Ra
venel, maar do eenige zoon en erfgenaam
van den graaf van Luxmoro was, die
Maud's hand kwam vragen.
Nog eens vroeg, na een geruimen poos,
de minnaar om een antwoord.
,,'t Is moeilijk to geven. Ik merk, dat
mijn vrouw, zoo min als ik zelf, eenig
idee had van uwe gevoelens. Het zeer
plotselinge
„Pardon, mijn plara is niet overhaast
gemaakt, 't Is maanden lang gegroeid
jaren lang, zou ik wel mogen zeg
gen."
De moeder zeide zoo iets over het
groote verschil tusschen hen.
„In leeftijd bedoelt gij? Ik ben mij
daarvan wel bewust," antwoordde hij,
met eenige droefheid, „maar twintig ja
ren verschil zijn bij een huwelijk niet
een onoverkomelijke hinderpaal."
„Neen," zei mevrouw Halifax in ge
dachten.
„Era wat eenig ander verschil =5 in
fortuin of rang aangaat
„Ik geloof, Lord Ravenel," en do
moeder sprak met trots „dat u genoeg
weet van mijn man's karakter era opvat
tingen, om verzekerd te zijn, hoe gering
hij zulk een verschil zou achten als
gij bedoelt het verschil, dat geacht wordt
te bestaan tusschen den zoon van den
graai van Luxmore en de dochter van
John Halifax."
De jonge edelman kleurde. „Daar ben
ik blij om. Laat mij u verzekeren, dat er
geen belemmering zal zijn van den kant
van mijne familie. De graaf heeft al lang
gewild, dat ik zou trouwen. Hij weet al
to goed, dat ik trouwen kan, wie ik wil
en alleen uit liefde zal trouwen. Geeft
mij uwe toestemming om uw kleine
Maud te winnen."
Een doodelijke stilte volgde.
Ten slotte zeide Lord Ravenel, eenigs-
zins uit de hoogto: „Laat mij 't nog
eens herhalen, mijnheer Halifax, dat ik
uwe toestemming vraag om de genegen
heid van uwe dochter to winnen en ter
gelegener tijd haar hand."
„Ik wilde, dat u mij iets anders had
gevraagd, dat voor mij minder onmoge
lijk zou zijn geweest u te geven."
„Onmogelijk! Wat bedoelt u?
mevrouw Halifax."
Ursula's oogen waren vol droeve vrien
delijkheid maar zij antwoordde be
slist:
„lk gevoel, gelijk mijn man, dat'zulk
een huwelijk onmogelijk zou zijn."
Lord Ravenel werd vuurrood ging
zitten ging weer opstaan en zag haar
bleek en hooghartig aan.
„Als ik vragen mag uw redenen?"
„Nu gij ze vraagt zeker", antwoord
de John. „Hoewel, ik, geloof me, ze met
do meeste smart geef. Lord Ravenel. be
grijpt, u zelf niet, dat onze Maud
„Wacht even," viel hij hem in de redo.
„Er kan toch niet reeds een genegenheid
bestaara?"
Deze veronderstelling deed de oudera
glimlachen. „Neen, niets van dien aard.
Zij is nog een kind."
„U denkt dus, dat zij nog te jong ia
om te trouwen?" was 't haastige ant
woord. „Laat 't zoo zijn. Ik zal wachten»
hoewel mijn jeugd, helaas, mij langzaam
gaat begeven, maar ik zal wachten
twee jaren drie hoeveel gij maar
wilt."
John antwoordde niet. Lord Ravoncl'a
trots kwam weer naar voren:
„Zou 't zulk een groot ongoluk voor.
uwe dochter wezen wanneer ik haar Vis
countess Ravenel maak ie en naderhand
Countess van Luxmore?"
(Wordt vervolgd).
