Dagblad voor Leiden en Omstreken. NIEUWE LEIDSCHE COURANT ABONffEIHEAgTSPRMS In Lelden on buiten Leiden waar agenten gevestigd zijn Per kwartaal f 2.50 Per week ,...f0.19 Franco per post per kwartaal ......f2.90 4de 1 AARGANG, - DONDERDAG 7 JUNI 1923 - No. 953 Bureau: Hooigracht 35 Leiden - TeS. Int. 1278 - Postrekening 58936 AOVERTEHTIE-PUEJS Gewone advertentiën per regel 22 H cenk, Ingezonden Mededeelingen, dubbel tariefs }Bij contract, belangrijke reductie. Kleine advertentiën bij vooruitbet*» ling van ten hoogste 30 woorden, worde* dagelijks geplaatst ad 50 cent. V Vrijmaking van de vrouw. Een der modeleuzen van dezen tijd is do roep om vr ij making van de vrouw. Het Christelijk huwelijk wordt uit den tijd geacht, omdat het de vrouw verne dert en haar in een afhankelijke positie brengt en houdt. Do Bijbelsche huwelijksbegrippen mo gen goed geweest zijn in vroegere tijden, in onzen verlichten tijd kunnen we den Bijbel niet meer gebruiken. De huwelijksbanden moeten worden losgemaakt. Vrijheid moet er zijn inzonderheid voor de vrouw, die veel te lang in dienstbaar heid is gehouden. In Rusland lieeft men deze theoriën in practijk gebracht. Maar ook op dit gebied is de ontnuch tering niet uitgebleven. De Moskousche „Pradwa", een orgaan welks taak het is het Bolsjewisme te ver heerlijken laat zich in scherpe bewoor dingen uit over de „hemeltergende" ge volgen van de huwelijkshervormingen. Het sovjet-huwelijk is gebaseerd op het uitschakelen van eiken dwang, zoowel wat juridische formaliteiten als de eco nomische verhoudingen betreft. In beginsel heeft de hervorming huwe lijk en huishouding geheel gescheiden; daardoor is het familieleven in beginsel Dok vernietigd. Do huwelijkshand mocht geen „huwe- lijksketen" meer zijn, waardoor man en vrouw onafscheidenlijk aan elkaar ge klonken waren. Van deze revolutionaire en immoreele instelling heeft slechts de man, in zekere opzichten voordeel geno ten, terwijl daarentegen de vrouw in Rusland zich in een tragischen 1 o e s t a n d bevind en meer dan ooit ge ketend blijft aan den, zij het dan ook vernietigende, huiselijken haard. Vroeger was het gebruik, dat ook de va der zijn deel had in de opvoedingszorgen van het kind, thans is de man van deze plichten geheel ontslagen. Als vader is de man van al zijn plich ten vrijgesteld, als echtgenoot kan hij, in den christelijken zin des woords, niet meer beschouwd worden. De bolsjewisti sche huwelijkswetgeving schenkt hem slechts rechten, of liever ongebreidelde vrijheden, zonder hem eenigen plicht op te leggen. Hoe onder deze omstandigheden de po sitie van de Russische vrouw en moeder ÜS geworden, kan een ieder begrijpen. Zelfs de „Prawda", 't orgaan dor sovjet- aeerschers, die aansprakelijk zijn voor de immoreele wanverhoudingen in Rus land, schrikt thans terug voor de gevol gen van den waanzin, zooals dezen zich in de practijk openbaren. V -De Ambachtschool. De Leidsche ambachtsschool jubileert. Zij mocht gisteren haar 40-jarig be gaan herdenken. En er is reden om dat te doen in fees telijke stemming. immers deze school, klein en primitief begonnen is uitgegroeid tot een volledige ■onderwijsinrichting die een leger van ambachtslieden mocht opleiden en voorbe reiden voor hun maatschappelijke taak. Schitterende resultaten werden bereikt. Niet het minst dank zij de bekwame leiding van den enorgieken en hulpvaar digen directeur die sinds de oprichting aan deze inrichting verhonden was en die al zijn tijden kracht besteedde om de ambachtsschool tot bloei ie brengen en het peil van het onderwijs op te voeren. Gaarne bieden wij op dezen gedenkdag aan bestuur en Directeur onze hartelijke gelukwenschen aan. De liefde voor het ambacht is niet toe genomen de laatste jaren. Er is wat men genoemd heeft een ze kere afkeer van de werkkiel. "Toch blijft een goed ontwikkeld am bachtswezen met vakmenschen die. volle dig op de hoogte zijn van hun tijd en taak voor ons maatschappelijk leven van eminent belang. Wij spreken dan ook de hoop uit dat •de ambachtsschool onder de energieke .leiding van den heer van Achterberg, ook in de toekomst aan haar doel zal beant woorden. STADSNIEUWS HET 4Q-JARIG JUBILEUM VAN DE AMBACHTSSCHOOL. II. Na de rede van den voorzitter I r. A. W. Touw, die wij nog in ons blad van gister konden afdrukken, en welke met applaus werd beloond, betrad Zijne Excellentie de Minister van Onderwijs, Kunsten en We tenschappen, Dr. J. Th. de Visser het spreekgestoelte tot het houden van de Volgende rede: Recle Minister De Visser. Mijnheer de President, geacht bestuur, yw .toespraak hebt ge afgewezen- de •ïjualificatie van persoonlijken trots, en u bepaald tot het geven van een uiteenzetting van de wordingsgeschiedenis van deze inrichting, waarop èn bestuur èn leeraren èn leerlingen terecht trotsch kun nen zijn. Maar van mijn kant wensch ik die qua- lificatie vast te houden en in mijn betee- kenis van Minister van Onderwijs ver klaar ik trotsch te zijn op ©en bestuur, personeel en school, als die ons hier op dit oogenblik samenbrengt en de ope ning van oen deel waarvan straks zal ge schieden. Voor de regeering bestaat er rede om trotsch te zijn, omdat het Am bacht sonderwijs bij uitzondering geheel geschoeid is, op de leest van het parti culier initiatief, en dus als vanzelf een groote mate van het vertrouwen en de veerkracht bezit van de burgerij. De regeering acht heb Ambachtsonder wijs ©en noodzakelijk schakel in den keten der verschillende vakken, en indien zij dan dit onderwijs legaal baseert uitsluitend op het particulier initiatief, dan spreekt daaruit vanzelf een groote mate van ver trouwen in de opleiding. Het stemt de regeering tot vreugde en dankbaarheid, dat op de persoonlijke toe wijding in ruime mate te rekenen viel en valt. Daardoor is het ook, dat aan heb am- bachtsonderwijs meer vrijheid wordt toe- geleend, dan aan ©enige andere tak van onderwijs. Bij de samenstelling der Nij verheidsonder wijs-wet- was het gewaagd als eenigen grondslag te bouwen op het persoonlijk belang van het Ned. volk, en niets van rijkswege te reglementeeren. Geen enkele Ambachtsschool, die recht streeks van het Rijk uitgaat. Bij geen en kele tak van onderwijs is dit het geval. Dit is het. product en de vrucht van de persoonlijke toewijding van besturen en leeraren. Vooral bij het Ambachtsonderwijs is ech ter de grootst mogelijke soepelheid nood zakelij k, daar dit, indien het te veel werd geknecht en aan banden gelegd doordat de staat allerlei eischen en voor schriften zou stellen, niet in die mate aan zijn doel zou beantwoorden als heb doen moet, en niet dat practiscli nut zal afwer pen als noodzakelijk is. Daarom is de regeering en ik ala Mi nister van Onderwijs er dan ook trotsch op, wanneer in verschillende plaatsen en ook hier ter stede scholen bestaan, die aan alle eischen voldoen die geleid worden door mannen, die- niet verflauwen in toe wijding, om de Ambachtsscholen te doen bloeien. Er is echter nog ©en rede, waarom de regeering en ik in het bijzonder, trotsch op het Ambachtsonderwijs zijn, omdat dit de ©enige soort van onderwijs is, en ik zeg dit met verwondering en blijdschap, waar bij de verschillende richtingen zusterlijk samenwerken. Op elk gebied zijn principieele verschil len en tegenstellingen merkbaar, ten ge volge waarvan het onder- wijs duurder wordt, dan het anders zou zijn. Op het gebied van het Nijverheidsonder wijs, kan echter geconstateerd worden, zoowel in het verleden als in het heden, ©en samenwerking van groepen van de meest heterogene beginselen en overtui gingen, tengevolge waarvan dit onderwijs tot een bloei kwam zoo groot en schoon als we heden kunnen constateeren. Als historisch symptoon noem ik oen merkwaardig moment uit het verleden. Het was onder het ministerschap van Van Houten, dat, toen de zaak van het nijverheids-onderwijs aan de orde kwam als 't ware twee mannen van zeer verschillende politieke beginselen: van rechts Jhr. de Savornin Lohman en van links Mr. Goeman Borgesius hand in hand gingen, om den mi nister van Binnenlaaidsche Zaken te ver zoeken neen te bezweren, dezen tak zijn sympathie te toonen en geldelijken steun te verleenen. Zoo is liet jarenlang voortgegaan. Het was inzonderheid ook voor mij een verblijdende dag, toen alle leden zoowel van de Tweede als Eerste Kamer, zonder zelfs stemming te vragen mij him steun verleenden bij de indiening van het wets ontwerp tob regeling van het Nijverheidson derwijs, hiermede manifesteerende, dat het Nijverheidsonderwijs moet blijven van geheel liet volk in zijn totaal genomen (applaus.) In die richting moet worden voortgegaan In de derde plaats, zijn de regeering en vooral ook ik er trotsch op, dat de jonge menschen, die het Ambachtsonderwijs vol gen zulk een veelzijdige ontwikkeling ge nieten. Men klaagt nog veel over eenzijdig intellectualisme bij dé verschillende tak ken van onderwijs, al is te dien aanzien bij 20 30 jaar geleden een merkwaardige reactie merkbaar. Voor het Ambachtsonderwijs geldt deze verzuchting niet. De woorden vinden bij heb lager Onder wijs veel ingang, dat de school naast „Luister school doe school" moet wor den. Bij het Ambachtsonderwijs zijn deze twee wenschen reeds verbonden: Theorie en practijk completeeren elkaar hier heer lijk, omdat de leerling naast ©en lijde lijke ook ©en actieve positie inneemt. De harmonische ontwikkeling komt op de ambachtschool ten volle tot liaar recht. Ook om die reden kunnen we trotsch zijn op dezen tak van onderwijs. Maar, en ieder leeraar zal het mij toe geven, de harmonische ontwikkeling wordt nog hooger opgevoerd. Er worden karakters, persoonlijkheden, individuen in den hoogs ben zin des woords gevormd. Dat moet het ideaal zijn van elke school. Met wat minder kennis en meer vaardig heid zouden velo menschen meer nut voor de maatschappij stichten. Welke beelden blijven ons uit onze schooltijd het best bijl Die waarbij de individueele persoonsvor ming en ontwikkeling bij ons is toegepast. Welnu, de regeering, en speciaal ook ik als Minister van Onderwijs, houden er zich van overtuigd, dat gij de genoemde idea len u voor oog stelt. Wat dèt is toch het mooiste wat we doen kunnen: van jongelieden te maken men schen in den Christelijken zin des woords Dat is het hoogste ideaal dat de opvoe der zich ook voorstellen kan: iets, dat het beste in ons is, het edelste, het schoonste, het hoogste eigendom dat we ons verwor ven hebben, over te storten in Holland's jeugd, opdat bij het toekomend© geslacht de belangen van maatschappij en staat veilig zijn. Indien dè.t ideaal u voor oogen blijft, naarmate de kracht van de school toe neemt, zal, èn de regeering, èn de minister trotsch kunnen blijven op uw werk, en zal de Ambachtschool ten zegen voor Lei den en omgeving zijn. Met dit eenvoudige en in overleg met de regeering uitgesproken woord open ik het nieuwe gedeelte van deze school, en bid II Gods besten en blij venden zegen toe. (Langdurig applaus.) Namens het gemeentebestuur voerde daarna het woord de loco-burgemeester, Mr. J. C. v. d. Lip. Het sprak vanzelf, zeide spr., dat bij een driedubbel feest als heden gevierd werd, zeker ook het bestuur der gemeente belangstelling zou toonen. Het was spr. een voorrecht èn als loco burgemeester èn als wethouder van onder wijs het bestuur met het 40-jarig jubileum der school geluk te mogen, wenschen. In dé afgeloopen 40 jaren, is de Am bachtsschool geworden van een bescheiden ontwerpje tot ©en groot© inrichting, waar honderden jongemenschen opgeleid zijn tot knappe vakkemiers. Dat de school gewox-den is wat zij is, zeide spr., is voornamelijk te danken aaxi den directeur, den heer v. Achterberg, die zijn beste krachten en gaven er aan heeft geschonken, in samenwerking met andere mannen ala b.v. de heer Yerstraaten. Spr. huldigde mede het bestuur, en spe ciaal den voorz. voor zijn omvangrijken arbeid. Het contact met het gemeentebestuur was moest van finantieelen aard en dus uit den aard der zaak minder aangenaam. De minister heeft met zijn Nijverheids- onderwijswet veel onaangename bespre kingen gecoupeerd. Er is, zoo zeide spr., voor het gemeente bestuur alle reden ook zien zelf geluk te wenschen, daar het een groot voorrecht is, zulk een voortreffelijke ambachtsschool 40 jaar te hebben bezeten. Eerlijk moest spr. zeggen, dat als hij hier zag Zijne Excellentie den minister, en andere autoriteiten, en in aanmerking nam hoe de minister hier persoonlijk een schitterende redevoering hield, hij dit zeer vereerend achtte, en zijn wethouderlijk hart er sneller van ging kloppen, omdat blijkt, dat Leiden ook wat het Nijveidieids- onderwijs betreft, in ©en uitstekend blaad je staat (applaus.) Van meixsch verheerlijking hield spr. niet, doch wel achtte hij het nuttig, gedenk dagen te vieren en te ervaren den zegen van den arbeid. Allen, die bij het onderwijs betrokken waren, wenschte spr. toe, dat zij gestaald en gesterkt opnieuw den staf zouden op nemen, om onder Gods Zegen nog veel goeds tot stand te brengen, opdat de Am bachtsschool zoude groeien en bloeien (ap plaus.) Namens de Yereeniging van Instrument makers sprak Prof. Kamerlingh Onnes de beste wenschen voor de ver- ©eniging uit. Spr. achtte het zich een voorrecht, lange jaren de eigenschappen van bestuur, di recteur en leeraien te kennen en te waar- deeren. Toen de vereeniging tob opleiding van instrumentmaker werd opgericht, was de heer v. Achterberg mede een van de stichters en lange jaren was hij bestuurs lid. Hei-innerend aan de woorden van zijn vereerden vriend, Prof. v. Bemmelen, zeide spr., dat de directeur thans ook de eer tot zich kan nemen, de Ambachtsschool te hebben vooruit gebracht. Niet minder, dan 132 oud-leerlingen van zijne inrichting hebben de opleiding tot instrumentmaker gevolgd, en zijn ge worden mannen wier naam tot in Japan met eere wordt genoemd, (applaus). Over de geheele wereld zijn de oud-leer lingen van deze Ambachtschool verspreid, en het zijn mannen, die de ccr van Neder land hoog houden. De liefde tot het vak en de liefde tot den arbeid werd hier in hooge mat© aan gekweekt, door de schitterende geest, die onderling heerschte. Met den wensch eindigde spr. dat de Ambachtsschool nog lange jaren tot een zegen zou zijn, en de eer van Leiden zou ophouden (applaus.) Namens het bestuur van Mathesis Scien- tiarum Genitrix sprak de heer v. O e r 1 e. Deze herinnerde aan de immer durende samenwerking én memoreerde met dank baarheid, het groote nut, dat de Ambachts school voor het onderwijs van het oude genootschap M. S. G. is geweest. Spr. wenschte het bestuur toe, dat de Ambachtschool nog steeds meer zou worden een der beste inrichtingen op dit gebied in Nederland. Vervolgens richtte zich spr. tot den heer v. Achterberg' met enkele hartelijke woorden van afscheid. De heer G. v. Dorsten sprak namens den Bond van besturen van Ambachtsscho len. Spr. herinnerde er aan, dat Leiden een belangrijke plaats innam, in de geschiede nis der ambachten. De lakenindustrie, de Elzevier-uitgaven, en het Gildewezen waren er de voorbelden van. Het was daarom niet te verwonderen, dat de Leidsche Ambachtsschool tot bloei kwam. Spr. bracht een eeresaluut aan bestuur en directeur en eindigde met den drievou- digen wensch: Leve de Ambachtsschool; leve het bestuur; leve de directeur. Namens de vereen, van Directie's van Nijverheidsscholen sprak vervolgens de heer Sanders, die zeide, dat hier veel en hard en mooi gewerkt werd. Na ©en ge- lukwensc.h aan het bestuur richtte spr. zich in 't bijzonder tot den directeur, wien hij toewenschtc, dat, indien deze, na zoo veel jaren. het bijltje gehakt te hebben, zijn rust zou nemen, deze dan met de beste herinneringen aan school en onderwijs zou blijven vervuld. „Bouwkunst en vriendschap", de ver eeniging van wie het initiatief tot stich ting der Ambachtsschool uitging, was na tuurlijk ook vertegenwoordigd, en wel door den heer Meijer. Met droefheid en blijdschap beide, me moreerde spr., dat twee van de oprichters, de heenen v. Lith en Philippo nog in leven en aanwezig waren. Spr. herdacht welk een groote eer het voor de vereeniging was, dat de Ambachts school zoo floreert, en sprak daarna en kele waardeerende woorden tot de oude garde. Do heer Heijdeman sprak namens de afd. Leiden van den Bond van Leeraren en leeraressen bij het Nijverheidsonderwijs. Deze spreker herinnerde meer in 't bijzon der aan de goede vorstandhouding onder de leeraren, en spiak namens den gehee- len Bond do beste wenschen uit. Als kleine hulde, voor wat ook de echt- genoote van den directeur voor den heer v. Achterberg en voor allen is geweest, bood sjjr. een tweetal fraaie bloemstukken aan. Namens het personeel van de drie in richtingen van ondei-wijs, uitgaande van „De Ambachtsschool" sprak do heer P a r- m e xi t i e r. Deze spreker was van oordeel, dat nu zich de bloei van de inrichting op zulk een treffende wijze openbaart, oen juichtoon niet achterwege mag blijven. Spi'. bracht dank aan do bestuursleden, dat deze tijd en krachten hadden v illen besteden, tot heil van den werkman, en liet uitkomen de niet genoeg to. waardeeren hulp van den Minister van O., K. en IV. Zich tot den directeur wendende, zeide spr., dat deze zijn licht niet onder ©en korenmaat had doen schijnen noch zijn ta lent in ©en zweetdoek had geborgen. Niet zonder weemoed ziet het personeel den directeur mettertijd heengaan. Onder het personeel werd niet de leer der tegenstellingen in toepassing gebracht. De leiding was gemoedelijk terwijl toch de directeur zijn prestige wist te handha ven. In jeugdigen moed en energie streefde de heer v. Achterberg nog menig jongere voorbij. Ter huldiging van do groote verdienste van den jubilaris bood spr. ©en massief eiken boekenkast aan; ontworpen door den leeraar Lucas, waarin het levenswerk van den heer v. Achterberg ligt gesymboliseerd. Dit sclioone huldeblijk ging" vergezeld^ van een artistiek uitgevoerde oorkonde. Namens de oud-leerlingen sprak de heer J. v. E e s ©en kernachtig woord, en bood het bestuur een zeer fraai tegeltableau aan, vergezeld van een album met de na men der schenkers. De heer Tassero hield mede namens de oud-leerlingen een geestige toespraak tot den directeur. Was het bij het 25-jarig jubileum hoog achting welke ons tot huldiging drong, thans was het bewondei'ing voor den reu zen arbeid van ©en menschenleeftijd, zei- do spreker. Spr. herinnerde aan de moeilijke om standigheden waaronder do directeur vaak moest wei'ken en sprak den wensch uit, dat God den jubilaris nog tot de levenden zou bewaren, ook wanneer het gouden ju bileum van de Ambachtsschool zal wor den gevierd zij het dan ook - als „rus tend" directeur. Aan Mevr. v. Achterberg bood spr. ee* schitterende bloemenhulde aan. Ten slotte werd de rij der sprekers ge sloten door den heer Vrij ho ff, die na mens de leerlingen school en directeur hul digde, en laatstgenoemde ©en fraaie ele» trische kroon aanbood vergezeld van eep album met de namen der schenkers. !Met applaus begroet betrad daarna d#- heer v. Achterberg het spreekge-* stoel te. Na al de huldebetuigingen tot hem ge richt wil spr. 't bestuur huldigen, dat steeds in prettige samenwerking de belangen van de school heeft gediend. Speciale hulde bracht spr. aan den voox> zitter, den heer A. W. Touw (applaus.) De grondtoon van alle sprekers bestond uit belangstelling en sympathie. De meesr welkome felicitatie was wel die van den Minister van Onderwijs. Is de naam van Thorbecke verbondet- aan de H. B. S.; bracht Kuyper de Poly- technische school tot aanzien en eer, de naam van Dr. J. Th. dc Visser zal zoolang er één Nijverheidsschool bestaat met eero worden herdacht, als de man die aan deze levensbron nieuwe krachten deed toe vloeien (langdurig applaus.) Dank bracht spr. ook aan het gemeente bestuur, daarbij de nadruk leggende op de goede samenwerking met burgemeesters als De Kanter en De Gijselaar en met diens eminenten wethouder van onderwijs Mr. J. C. v. d. Lip (applaus.) Indien spr. zal gaan rusten, zal hij de geschiedenis der Ambachtsschool boeksta ven, en daarbij vooral met eere kunnen noemen namen als van Prof. v. Bemmelen en Ir. Touw, en niet het minst ook die van Prof. Kamerlingh Onnes, die steeds be langstelling voor de school getoond heeft en nog toont ondanks het feit, dat hij ze- worden is ©en der grootste mannen, die onze eeuw kent (applaus.! Spr. bracht ook hartelijk dank aan den Inspecteur van het Nijverheidsonderwijs, de heer Dc Groot, die warme' belangstel ling voor dit or.dei'wijs aan den dag legt. Uitvoerig beantwoordde spr. de geheele rij der sprekers, om ten slotte onder m- plaus de toezegging tot de leerlingen te doen, dat het bestuur hen „wanneer de winter zal zijn geweken" een rondvaart aanbiedt op de meeren. Na nog opgewekt te hebben, tot steun aan de Ambachtsschool, en gewezen te hebben op den noodzaak tot nog grootere uitbreiding, beval spr. de tentoonstelling aan, en eindigde met het vragen van lief de voor de Ambachtsschool (applaus.) De voorzitter, de heer Touw, las daar na voor een telegram van do bescherm vrouwe, H. M. de KoniDgin-Moeder, waar in deze haar hooge waardeering voor het nuttige werk der Ambachtsschool to ken nen gaf (applaus.) Hiennedc was de bijeenkomst in de feestzaal beëindigd, cn wei'den de aanwe zigen uitgenoodigd, tegenwoordig te zijn bij de onthulling van het huldeblijk aan den directeur. In do vestibule vond deze plechtigheid plaats. Met enkele korte, sympathieke woorden onthulde de voorzitter der vereeniging de op artistieke wijze door den heer M. Zwol- lo, beeldhouwer-modelleur te Voorschoten, uitgevoerde maquette, met den beeldenaar van den directexir. Deze sprak zijn hooge erkentelijkheid voor dit eerbewijs uit. Nadat ververschingen waren rondge diend, werd door de genoodigden ©en be zoek aan de tentoonstelling gebracht, waarmede- de herdenkingsdag weer ten einde gekomen was. „Zang zij enze Leus". Wij ontvingen het uitgebreide program ma van het „Groot Nationaal concours voor zang en muziek" op 14, 15 en 16 Juni a.s. op „Den Burcht" to houden en uitgeschreven door do Gemengde Zang-t vereeniging „Zang zij onze leus". In dit programma, waarin een foto van den directeur, de heer A. Teljeur Jr., vindt men alle bijzonderheden omtrent het te houden concours, als de samenstel ling van het eere-comitó met Jhr. de Gij-» selaar, als voorzitter, het uitvoerend co mité, het reglement voor den wedstrijd, de toe te kennen prijzen, de te zingen lie deren enz. De officieele opening van het concours zal plaats hebben op Donderdag 14 Juni voorm. 10 uur in de Graanbeurs door den voorzitter van het eere-comité. Door „Workmans Wilskracht" direct teur de heer J. Noordanus, zal dezen dag worden besloten met een avondconcert. Op Vrijdagavond geeft de R. K. Muziek-» vereen. „Perosi", directeur de heer Jac. Kroon, een concert. Het concours wordt gesloten met een. uitvoering Zaterdagavond, van „Zang zij onze leus" met welwillende medewerking van het Muziek-ensemble „Bobetto". Nationaal Zangccncours. Het Uitvoerend-Comité van het Con-* cours uitgeschreven door de Gom. Zang- vereen. „Zang Zij Onze Leus", verzocht ons te willen mededeelen: dat de volgende 25 prijzen voor het Concours zijn geschonken: bronzen, me-» daille H. M. de Koningin; bronzen mé-» daille Z. K.- H. Prins Hendrik; verguld

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1923 | | pagina 1