Dagblad voor Leiden en Omstreken.
95>
NIEUWS LEIDSCIE COURANT
ABONNEMENTSPRiJS
f; i y^'Mn Leiden en buiten Leiden
waar agenten gevestigd zijn
per kwartaal f2.50
f Per week f 0.19
Franco per post per kwartaal ......f2.90
4de JAARGANG. - D3NSDAG 5 JUNI 1923 - No. 951
BureauHooigracht 35 Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTENTIE-PRIJS
v-Gewone advertentiën per regel 22H cenfjA
^Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief,
'JBij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta-,
ling van ten hoogste 30 woorden, worden
da gelijks geplaatst ad 50 een t.
Het stemmen op nummer
één.
II. (Slot)'.
Bij dit alles komt nog, dat ons volk af-
keerig is van dwang.
.We zuchten onder allerlei dwang: do
vaccinedwang heeft in alle jaren, dat va
der Staat er ons mee gezegend heeft, toch
niet ons volk eraan kunnen wennen: de
overgroot© meerderheid wacht met het
laten vaccineeren zoo lang mogelijk en
gaat er eindelijk toe over, omdat het de
kinderen toch naar school wil zenden.
De leerdwang wordt nooit populair bij
het volk: vele Kamerleden mogen dit niet.
gevoelen en een deel der onderwijzers
mag het verschil tusschen volstrekt en
betrekkelijk schoolverzuim niet inzien: de
massa van ons volk is en blijft afkeerig.
Toen kwam de stemdwang, die het om
gekeerde uitwerkt van wat de wetgever
bedoelde. De verzekeringsdwang met het
zegeltjesplakken wil er niet in. Dat werd
ik enkele maanden geleden gewaar. Op
de groslijst voor de Provinciale Staten
Stond ook de naam van den voorzitter
van den Raad van Arbeid. Door een lid
der Kiesvereeniginj* alhier werd hij op
dè vergadering sterk aanbevolen; maar
een der aanwezigen zei: „hij mag zoo
knap en zoo degelijk zijn als het maar
oenigszins kan, maar hij is voorzitter van
de zegeltjesplakker ij en dus stemmen we
hem nooit."
Een groot deel der vergadering gaf tee
kenen van instemming. Men kan dit dom
noemen: het teekent ons volk. Datzelfde
volk wil graag stemmen op een notaris,
epn burgemeester, een inspecteur van het
onderwijs; zelfs op een inspecteur van de
'belastingen en ook wel op een directeur
van een levensverzekeringsmaatschappij
zöo'n offïcieele titel is zelfs een aanbeve
ling; maar voorzitter van den Raad van
Arbeid is het omgekeerde van een aanbe
veling.
Nu is het een verschijnsel, dat zielkun
dig wel te verklaren is, dat men zich aan
allerlei dwangmaatregelen onderwerpt,
omdat, het nie't anders kan, maar zich
onmiddellijk wreekt, wanneer men be
merkt, dat er geen strafbepalingen zijn.
Een onderwijzer, die een school voor
eigen rekening hield, overhoorde eens in
de hoogste klas een Engelsche les. Het
ging slecht: de leerlingen kenden meest
de les maar half. Dat prikkelde hem, doch
hij moest zich inhouden. Toen kwam hij
bij zijn eigen dochter, die de les ook niet
best kende. Deze werd meegenomen naar
de huiskamer en kreeg daar een duchtig
pak slaag: die zou niet van school worden
genomen en hem f 80 per jaar schade
veroorzaken.
Zoo is een deel van on's volk: vaccine
dwang, leerdwang, enz. enz.:* dat is nu
eenmaal niet anders doen, of boete en ge
vangenisstraf; maar stemmen op num
mer één: dat doen we lekker niet.
Men begrijpt, dat ik spreek qver de
volksmassa; er zijn er ook, die door heel
andere beweegredenen er toe komen niet
op nummer één te stemmen.
Ook daarvan een voorbeeld. Ik zelf ben
voor alles onderwijsman: het vrije onder
wijs is mijn doel, de politiek is voor mij
middel om dit te bevorderen. Stel nu, dat
nummer één van de Candidatenlijst een
gravamen heeft tegen do onderwijspara-
graaf van ons program van actie en dat
ik dit weet. Dan zou het mij in dat geval
onmogelijk zijn op nummer één te stem
men.
Door dit te doen zou ik inderdaad mijn
geweten geweld aandoen. Op een andere
lijst overgaan, ook al stond nummer één
bekend als een groot voorstander van
vrij onderwijs, zou ik evenmin kunnen
doen: daarvoor ben ik weer te goed anti
revolutionair. Gelukkig blijft nog een uit
weg open en ik stem een der andero can-
didaten van wien ik weet, dat hij geen gra
vamen heeft tegen do onderwijsparagraaf.
En wat is nu mijn conclusie?
Aan de menschen zeggen: stemt maar
raak? Volstrekt niet. 'k Zou gaarne zien,
dat bij iedere verkiezing aan ons volk on
geveer het volgende gezegd werd: „Broe
ders en zusters, heeren en dames: We
hebben de candidatenlijst met de meeste
zorg vastgesteld, ook wat de volgorde be
treft en daarbij allerlei overwogen, wat in
het belang van ons volk is. Daarom zul
len we liefst zien, dat alle kiezers en kie
zeressen op nummer één stommen, om
dat daardoor do volgorde niet gebroken
wordt. Heeft echter iemand om geldige
redenen daartegen bezwaar, welnu, dan
toch naar de stembus en dan toch stem
men op de antirevolutionaire lijst, maar
kies dan den candidaat, die naar Uw
meening daarvoor in aanmerking komt.
Eu wat zal dan gebeuren?
Als nummer één werkelijk een populair
man is of ook als het bestuur der Kies-
vereeniging het volle vertrouwen bezit,
zal slechts bij booge uitzondering van het
advies worden afgeweken. Wanneer ech
ter aan een dezer voorwaarden niet vol
daan is of niet voldaan kon worden, zul
len we geen stemmen verliezen, maar wel
stemmen winnen.
Natuurlijk zal bij het samenstellen van
de candidatenlijst mot de mogelijkheid
van afwijking moeten gerekend worden.
Zoo hier of daar wordt nu wel eens, om
een groep tevreden te stellen, iemand er
op gebracht, van wien men vreest, dat hij
niet geschikt is, maar hij krijgt een
plaats, waar hij toch geen kans heeft en
dus kan het geen kwaad. Zoo iets, zou bij
de vrijheid van stemmen uitgesloten zijn.
Alles te zamen genomen, meen ik, dat
het in het belang van ons partijleven is
op dit punt meerdere vrijheid te laten:
we krijgen in ons tegenwoordig dwang-
leven althans één dwangbepaling minder
en het aantal stemmen voor onze partij
zal er in totaal stellig door klimmen.
i J. G. WIRTZ Cz.
STAEISKIEy^S
De Leidsche Pluimveevereeniging.
Onder voorzitterschap van Kapitein M.
van Mens hield gisterenavond de „Leidscho
Pluim vee-Vereeniging" in de bovenzaal
van „In den Vergulden Turk" hare 15de
J aarvergadering.
Na voorlezing der notulen der vorige
vergadering, die onveranderd werden goed
gekeurd, bracht de secretaris verslag uit
over den toestand der Vereeniging in her
afgeloopen Vereenigingsjaar, waaraan wij
het volgende ontleenen:
Door omstandigheden kon er in het af
geloopen seizoen geen tentoonstelling, hier
ter stede plaats hebben, maar hadden de
leden gelegenheid tegen gereduceerde in
schrijfgelden hunne dieren te kunnen in
zenden op de tentoonstelling van de Veree
niging „Avicultura" in Den Haag, waarvan
dan ook door velen gebruik gemaakt
Het ledental blijft stationair en juist met
de tentoonstellingen stijgt dit getal ge
stadig. Eene lezing had kortgeleden plaats
door den heer C. S. Th. van Gink te Den
Haag, over „Rassenkunde", voor welke le
zing veel belangstelling bestond en het ligt
capk in de bedoeling, van het bestuur, meer
dere dezer avonden te organiseeren. De
financieele toestand van de Vereeniging is
bevredigend, hetgeen de vergadering deed
hesluiten, in het a.s. seizoen wederom eene
eigen tentoonstelling te houden, mede ter
herdenking van het vijftienjarig bestaan
van de Vereeniging. Het voornemen bestaat
dan ook, aan deze tentoonstelling eene „Kat
tententoonstelling" te verbinden, hetgeen
voor onze gemeente ongetwijfeld iets nieuws
is en wat zeker veel belangstelling zal trek
ken.
De heer F. Mandemaker bracht namens
den heer F. G. Boekwijt verslag uit over
hunne controle ten aanzien van het ge
voerde beheer, hetgeen de vergadering deed
besluiten, den secretaris te déchargeeren.
Als afgvaardigden naar de vergaderingen
van den „Raad van Beheer" werden aangewe
zen de heeren H. van Sillevoldt en F. G. C.
Bursch.
Ten slotte besloot de vergadering nog
©ene excursie te houden op Zondag 24 de
zer naar de N. V. Vereenigde Hoenderpar
ken „W. O. K." te Soest, waarvoor den
leden in de reiskosten eone tegemoetko
ming zal worden verstrekt.
Droevig ongeluk.
Ten huize vau J., in do Kaarsema-
kersteeg had hedenmorgen omstreeks 11
uur een droevig ongeval plaats.
Het 1-jarig zoontje \V. J. viel in een
onbewaakt oogenhlik van de trap op den
grond en werd helaas levenloos opgeno
men.
Op de Algemeene 'Vergadering van
aandeelhouders der N.V. Banketfabriek
„De Bij" alhier op Zaterdag 2 Juni IJ.
is de balans en winst- en verliesrekening
goedgekeurd 'en het dividend over 1922
bepaald op 5 pet., evenals vorig jaar.
Ten nadeele van de firma G., zijn
dezer dagen twee balen lompen ont
vreemd.
De politie stelt een onderzoek in.
Het stedelijk museum de Lakenhal
werd in de maand Mei bezocht door 1986
personen, waarvan 599 tegen betaling.
De tentoonstelling Singer telde 228
bezoekers.
Bij Kon. besluit van 29 Moi is be
paald overwegende, dat ingevolgo artikel
III, zesde lid,' van het Kon. besluit van
1G December 1920 (St.bl. no. 899), voor het
berekenen van de jaarwedde van de onder
wijzers als diensttijd mede in aanmerking
komt do tijd, voor en na 'de inwerkingtre
ding van do Lager-onderwijswet 1920 door
gebracht in dienst van andere dan in die
bepaling genoemde inrichtingen van on
derwijs, welke bij Kon. besluit, den On
derwijsraad (afdeeling voor het algemeen
vormend lager onderwijs en het bewaar-
schoolonderwijs) gehoord, worden aange
wezen; dat als diensttijd, bedoeld in ge
noemd artikel III, mede in aanmerking
komt de diensttijd, als leeraar of onderwij
zer doorgebracht aan de Kweekschool
voor Zeevaart te Leiden.
Op de heden gehouden vrije paarden
markt waren aangevoerd 126 stuks.
Voor Luxe- en Rijpaarden werd f 300
500 besteed; voor werkpaarden f 150
300; voor slacktpaardcn. f 80150; en
voor Hitten f 75150.
De handel was matig.
Op de RaedsiriEiuAd
Daar was niet veel te beleven op de
Leidsche Raadstribune,. gisteren.
De geheele zitting duurde nog geen
uur, en van dat kleine uur werd nog een
groot deel in beslag genomen door het
voorlezen van allerhande missives af
komstig uit het Provinciehuis en diverse
ingekomen stukken w.o. een mededeeling
dat aan den Burgemeester van 29 Mei
tot 29 Juni verlof is verleend.
Het was in verband daarmede dat Mr.
van der Lip, tot September nog plaats
vervangend burgemeester de voorzitters-
stoel innam en de vergadering leidde.
Slechts een paar punten gaven aanlei
ding tot een korte bespreking.
Bij het voorstel tot verhuring van een
gedeelte van 's Gravenstein vroeg de heer
Wilmer het woord, niet om tegen die ver
huring te opponeeren, maar om er op
aan te dringen het Burgerlijk Armbe
stuur naar dit gebouw over te brengen
en daar een gelegenheid te maken opdat
de belanghebbenden niet langer op straat
behoeven te wachten.
Uit het antwoord van wethouder Mul
der bleek, dat ia deze richting gewerkt
wordt.
Het voorstel inzake de rioleering en
ophooging van een terrein benoorden den
Maresingel gaf den heer Eerdmans aan
leiding tot critiek, daar hij het noodig
achtte voor dit ietwat afgelegen terrein
eerst een verbindingsweg met de binnen
stad te maken.
Wethouder Mulder gaf te ver
staan dat het hem nog niet duidelijk is
hoe dit verbindingsvraagstuk moet wor
den opgelost. Daar het werk echter in de
eerste plaats als werkverschaffing bedoeld
is, wilde hij van geen uitstel welen.
Om dezelfde reden achtte hij het ook
niet noodig een door den. heer Wilbrink
gewenschte dubbele aanbesteding te hou
den. Het voorschrift dat 80 pet. der te
werk te stellen arbeiders van de Ar
beidsbeurs betrokken moeten worden zal
allicht de kosten van het werk heel wat
hooger doen worden dan een voorschrift
dat 80 pet. uit Leidenaurs moet bestaan,
maar voor werkverschaffing is het eerste
meer doeltreffend en daarom moet over
dat verschil worden heengezien.
Daarmee was het bezwaar van den
heer Wilbrink, die toch het kostenver
schil wel eens wilde weten, niet opgelost,
maar mede op advies van de heeren
Huurman en v. Stralen, ging het voorstel
van B. en W. er glad door.
Mevrouw van Itallie kwam zoowaar
nog even met het Levendaal op de prop
pen. Zij vreesde dat als zóóveel geld voor
andere doeleinden wordt uitgegeven, niet
genoeg geld voor de demping van het Le
vendaal beschikbaar zal blijven.
De wethouder stelde haar echter gerust
wat hem een bravo van socialistische
zijde bezorgde.
Opvallend is trouwens de welwillend
heid waarmede deze wethouder in tegen
stelling met zijn voorganger vanuit den
rooden hoek wordt behandeld.
Onwillekeurig denkt men, geleerd
door de ervaring, aan het spreekwoord:
„Als de vos de passie preekt, hoer pas
op je ganzen".
De rondvraag waaromtrent booze ge
ruchten liepen bracht niets belangrijks
en zoo geviel het dat binnen het uur de
geheele agenda was afgewerkt.
Op die manier zal van dezen, straks
verdwijnenden raad nog kunnen gelden:
„lest, best".
Van het Hof.
De Koningin, die met den Koning van
Noorwegen en den Prins Woensdag 6
Juni te ll.Stf uur aan het Station te
Baarn (H. S.) verwacht wordt, zal door
de Koningin-Moeder aldaar begroet wor
den. Te 11.30 uur vereenigen de Vorstelij
ke Personen zich aan een dejeuner, waar
aan ook Prinses Juliana zal deelnemen.
Voor het gevolg is er Maarselialkstafel.
Bij het vertrek van H,H. MM. en Z. K.
H. van het station Soestdijk zal do Ko
ningin-Moeder haar Gasten uitgeleide
doen.
De wegen die bij bet bezoek van den
Koning van Noorwegen aan de Residen
tie,. op Woensdag en Donderdag a.s. bij
de rijtoeren naar instellingen en bij het
vertrek van den Koning Donderdagoch
tend zullen worden gereden, zijn als volgt
vastgesteld:'
Na aankomst Woensdagmiddag aan do
Staatsspoor, waarvan de te volgen routo
naar het Koninklijk Paleis reeds is ge
meld, wordt ten 5 uur van het Paleis af
gereden naar het Mauritshuis, langs
Noordeinde, Hoogstraat, Gravenstraat,
Buitenhof en Binnenhof tot het Maurits
huis. Terug langs Korte Vijverberg. Lan-!
ge Vijverberg Plaats naar het Noord
einde.
Naar het Concert in het Gebouw voor
Kunsten en Wetenschappen wordt
Woensdagavond ruim half 9 de volgend6
weg gereden: Paleis Noordeinde, Heul-
straat, Lange- Voorhout, Korte-Voorhout;
Princessegracht, Zwarteweg tot het Ge
bouw, waar de Vorstelijke personen,
kwart voor 9 uur verwacht worden. Te
rug wordt langs denzelfden weg gereden.
Donderdagochtend wordt voor het be
zoek aan het Vredespaleis ten 9J4 uur
van het Paleis afgereden langs Noordein
de, Zeestraat, Scheveningsche Weg tot
het Vredespaleis.
Van het Vredespaleis naar het Station
Hollandsché Spoor, voor het vertrek naar
Rotterdam wordt gereden langs den Sche
veningsche Weg, Javastraat, Alexander-
straat, Plein 1813. Alexanderstraat,
Parkstraat, Kneuterdijk, Gevangenpoort,
Buitenhof, Hofweg, Spui, Rijs-
wijksche Plein, Stationsplein, alwaar de'
stoet ten 10.25 verwacht wordt.
Leeraar voor Prinses Juliana.
Naar wij vernemen hebben H.M. de
Koningin en Z. K. H. de Prins aan prof.
J. C. van Eerde, hoogleeraar aan do Ge
meentelijke Universiteit te -\msterflam,
verzocht voor H. K. H. de Prinses oen
cursus te houden in kennis der Koloniën.
Prof. van Eerde heeft zich hiertoe be
reid verklaard en zal met dezen cursus
aanvangen na de groote vanr'i
De droogmaking der 7 -na.
Ingediend is een wetsontwerp, dat ten
doel heeft, met het oog op de omstandig
heid, dat de plannen voor de droogma
king van de af te sluiten Zuiderzee nog
niet een zoodanig vasten vorm hebben
aangenomen, dat reeds een deugdelijke
grondslag aanwezig is voor het vaststel
len der in verband darmede noodige
maatregelen en werken in het belang van
de landsverdediging, de termijn voor het
indienen van het daarop betrekking heb
bende wetsontwerp met vijf jaar te ver
lengen en den einddatum te stellen op 5
Juli 1929.
Wijziging der Warenwet.
Een wetsontwerp is ingediend tot wijzi
ging van do Warenwet 1919. Blijkens do
memorie van toelichting strekt deze wijzi
ging om ook ton aanzien van de hoeveel
heid van verpakte waren openbaarheid to
doen betrachten en de winkeliers te doen
mede betalen in do kosten van onderzoek
ingeval knoeierijen worden geconstateerd.
Invaliditeits- en Oudcrdomsrenie.
Op 1 Mei 1923 werden 2153 weduwen-
renten en 4114 weezenrenten krachtens
de Invaliditeitswet genoten, terwijl op ge
noemden datum krachtens artikel 373
dier wet 27.5S6 personen in hot genot
verkeerden van een als vrucht hunner
verzekering verkregen ouderdomsrente
van drie gulden per week; voorts genoten
2196 person eneen invalidilcilrsente als
bedoeld in art. 71 dier wet.
Krachtens de vrijwillige verzekering
geregeld in de ouderdomswet 1919 waren,
op vorengenoemden drtum 62.398 perso
nen in het genot van eeno *ls vrucht hun
ner verzekering vrkregen ouderdomsren
te van drie gulden per week.
De malaise in hel zakenleven.
De voortdurende malaif blijft zich
nog steeds afteekenen in het zakenlcvei
FEUILLETON
i? Van hooger Orde.
i' Naar hefc Engelsch.
Toen hij vertrokken was, gingen wij
niet weder om den haard zitten,
i Maud verdween; de beide jongens ook;
Guy zette zich neer op de sofa, nadat hij
i eerst de moeite genomen bad om door de
kamer te hinken en de Flora te nemen,
welke Edwin zorgvuldig in de boekenkast
had weggeborgen. Daarna ging hij ge-
j makkelijk liggen en zag droomerig naar
het titelblad, waar haar naam geschreven
stond en „Van Guy Halifax, met
V „Wat gaat gij er bijvoegen, mijn zoon?"
r Hij zag op naar zijn moeder en ant-
j woordde niet, maar sloeg hastig het boek
5 dicht.
4 Zij scheen getroffen; maar ze zei niets
meer en begon door de kamer te gaan om
alles op z'n plaats te zetten. John zat in
de leuningstoel. - peinzend. Zij vroeg
hem waar hij aan dacht?
„Aan dien man, Jacques D'Argent."
„Hebt gij dan van hem gehoord?"
„Hij was een van de meest bloed
dorstige leden van het schrikbewind. Een
man zonder eergevoel, zonder geweten of
betamelijkheid."
„En de dochter van dien man hebben
•we in ons huis gehad, om ons onschuldig
kind te onderwijzen."
Schrik en tegenzin stonden' te lezen op
eiken trek van het gezicht der moeder.
Geen. wonder. Nu, terwijl datgene, wat de
mataschappij in onze jonge dagen had
beroerd, was uitgegist hoewel we nog
ver waren van die algeheele kalmte, wel
ke het nageslacht in staat stelt geheel en
rechtvaardig te oordeelen over zulk een
merkwaardig keerpunt in do geschiede
nis als do Franscho Revolutie zagen
de meest© Engelschen met afschuw terug
op de overdreven gevoelens van dien tijd.
Als mevrouw Halifax een zwak haft
had was 't haar vooroordeel tegen alles,
wat Fransch of Jacobijnsch was. Gedeel
telijk wegens haar zedelijk conservatis
me, dat met de jaren toeneemt, vooral bij
vrouwen, gedeeltelijk ook, geloof ik, we
gens de verschrikkelijke waarschuwing
welke gegeven was door het ongelukkig
lot van eene van wie wij in jaren niets
hadden gehoord en wier naam onbe
kend of vergeten was hij onze kinderen.
„John, kunt gij niet spreken? Ziet gij
dan 't schrikkelijk gevaar niet?"
„Lieve, tracht wat kalmer te wezen.*
„Hoe kan ik dat? denkdenk aan
Caroline."
„Neen, wij spreken niet van haar,
maar van een meisje, dat we kennen en
goede gelegenheid hebben gehad om te
leeren kennen. Een meisje, dat, wat ook
haar verleden moge geweest zijn, gedu
rende zes maanden onberispelijk in ons
huis gewoond heeft."
„Ik wilde, dat de Hemel verhinderd
had, dat zij er ooit binnen gekomen was!
Maar 't is niet te laat. Zij kan heengaan
zij zal heengaan, onmiddellijk."
„Moederl" barstte Guy uit. Nooit had
zij haar naam door hem op dien toon
hooren uitspreken. Zij stond versteend.
„Moeder, u zijt onrechtvaardig, harte
loos en wreed. Zij zal niet heengaan; zij
zal niet, zeg ik!"
„Guy hoo durft gij zoo tot uwe moeder
spreken?"
„Ja, vader, ik durf. Ik durf alles, liever
dan i
„Houd op. Denk er aan wat gij zegt
of 't zal je berouwen!"
En mijnheer Halifax greep den jongen
j bij den schouder. Vader en zoon zagen
elkaar woedend aan. De moeder, ver
schrikt, kwam tusschenbeide.
„Neen, John! Wees niet boos op hem.
Hij kon 't niet helpen mijn arme jon
gen!"
Guy en zijn vader gingen beiden ach
teruit. John sloeg den arm om zijne
vrouw en deed haar neerzitten. Zij beef
de erg.
„Gij ziet 't Guy, hoe verkeerd je gedaan
hebt. Hoo kon je je moeder zoo pijn
doen?"
„Ik bedoelde haar niet pijn te doen,"
antwoordde de jongen, „ik wilde haar al
leen verhinderen onrechtvaardig en on
vriendelijk te wezen jegens iemand, wie
zij recht en vriendelijkheid moet bewij
zen. Iemand, voor wie ik eerbied heb en
achting, iemand, die ik liefheb."
„Liefheb!"
„Ja moeder! Ja vaderl Ik heb haar lief.
Ik wil haar trouwen."
Guy zei dit met rustige beslistheid. Het
was gemakkelijk te zien, dat or een groo
te veranderipg in hem had plaats gehad;
dat hij in deze liefde, welker stillen groei
niemand had vermoed, geheel en al in
ernst was. Van jongen was hij plotseling
man geworden en zijn ouders bemerk
ten 't.
Zij zagen hem aan en toen bedroefd
naar elkander. De vader sprak 't eerst:
„Dit alles komt zeer onverwacht. „Gij
hadt 't ons eerder moeten zeggen!"
„Ik wist 't zelf niet nog maar pas,"
antwoordde de jongen zacht, terwijl hij
bloosde.
„Weet juffrouw Silver weet zij 't?"
„Neen."
„Dat is in orde," zei de va1 r, na een
poosje. „Door 't stil te zwijgen hebt "gij
gehandeld als een flinke minnaar tegen
over haar en als een zoon, die zijn plicht
kent tegenover zijn ouders."
Guy scheen verheugd. Hij bracht zijn
hand dichter bij zijn moedor, maar deze
nam haar niet; zij scheen geheel be-> 1
dwelmd.
Op dit oogenblik zag ik, dat Maud do
kamer binnensloop ik zond haar, zoo j
spoedig ik kon, weer weg. Helaas! dit
was 't eerste geheim, dat wij er voor haar i
op na moesten houden; het eerste pijnlij
ke mysterie in ons gelukkig tehuis!
„Vader!" zei Guy ten slotte, bij inge-
ving voelende, dat zijns vaders hart het
zijne 't best begrijpen zou.
„Wel mijn zoon," antwoordde John be-*
droefd.
„Gij waart ook eenmaal jong."
„Zeker," en terwijl hij teeder zag naar
't opgewonden gezicht van den jongen
„Denk niet, dat ik niet met je mee gevoe
len kan. Toch had ik gewild, dat ge wat
minder overhaast waart geweest."
„U waart weinig ouder dan Ik nu ben,
toen u trouwde?"
IWvrdt vervolgd). 9
