Dagblad voor Leiden en Omstreken.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ABONNEBHEfiTSIPRIJS
In Leiden en buiten Leiden
waar agenten gevestigd zijn
Per kwartaal f2.50
Per week f 0.19
Franco per post per kwartaal f 2.90
7 IJdele blaaskakerij.
„Het Volk" is verstoord op liet geest
verwante blad, „De Tribune" het orgaan
van de Communisten.
In de Tribune werden 'verschillende
communistische cischen in verband met
do a.s. gemeenteraadsverkiezing 'verde
digd.
O.m. werd de eisch gesteld, dat to Am
sterdam de aftrek voor noodzakelijk le
vensonderhoud op f 1500 gebracht had
moeten worden.
Het Volk echter keurt dezen eisoh
af en merkt op dat aan de goedkeuring
van zulke eischen door de Regeering niet
wordt gedacht, „zoodat dit niets is dan
ijdele blaaskakerij".
IJdel9 blaaskakerij.
Maar we herinneren ons, dat in den
Leidschen gemeenteraad van Soc. Demo
cratische zijde meermalen voorstellen
werden gedaan om den aftrek hooger te
stellen dan door de Regeering werd toe
gestaan.
In het belang der arbeiders, zoo het
heette, maar volgens Het Volk ijdele
blaaskakerij.
Ten opzichte van de werkloozensteun
kwam men telkens weer met voorstellen
die van de door de Regeering gestelde re
gelen afweken.
Het scheen zoo mooi, maar in werke
lijkheid was het volgens Het Volk
niets andiers dan ijdele blaaskakerij.
In het verkiezingsblad van de S. D. A'.
P. worden om de kiezers te lokken aller
lei onvervulbare eischen gesteld.
Alweer: ijdele blaaskakerij.
Wij zijn het socialistische hoofdorgaan
dankbaar voor deze ruiterlijke verklap
ring.
Maar aan de kiezers die morgen hun
stemplicht hebben te 'vervullen, mag wor
den gevraagd of zij niet verstandig doen,
aan een partij die zich naar eigen getui
genis aan ijdele blaaskakerij
schuldig maakt, het terrein te betwisten.
Laat ieder die dit met ons eens is, mor
gen niet alleen zelf de antirevolutionaire
eandidaten steunen, maar ook vrienden
en kennissen opwekken hun stem uit te
brengen op den heer
W. PERA,
No. 1 van lijst 10. I
V laatste loodjes.
De voorbereiding van het verldezings-
werk is voor wat Leiden betreft, thans zoo
goed als achter den rug.
Morgen is het stemdag.
De tijd voor huisbezoek en kiezersbewer-
king is voorbij.
Toch volgt hieruit niet, dat we nu niets
anders hebben to doen, dan rustig den uit
slag af te wachten.
Integendeel.
Ook de uren van den stemdag zelf moe
ten nog worden benut om tot het welsla
gen van onze actie mee te werken.
Dat gaat heel eenvoudig.
Verschillende kiezers zullen een vriend
of kennis hebben, die misschien niet al te
vast in de politieke schoenen, staat.
•Welnu verzuimt dan niet nog even een
laatste waarschuwing te laten hooien.
Er zijn misschien onder onze kennissen,
die hulpbehoevend zijn, die gebracht of ge
haald moeten worden.
Wie zelf hulp kan verleenen zal dat na
tuurlijk doen, maar wie daartoe niet in de
gelegenheid is, geve even kennis van zijne
(hare) bevindingen aan het verldezipgsbu-
reau, van waaruit dan de noodige maat
regelen zullen worden getroffen.
Laat ieder in eigen omgeving even na
gaan of allen van wie verwacht mag wor
den dat zij onzen candidaat zullen stem
men zich van him stemplicht hebben ge
kweten.
Is dat niet het geval, help bun dan even
4de JAARGANG.
DINSDAG 22 MEI 1923
No. 939
BureauHooigracht 35 Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTENTIE-PRIJS
^bewone advertentiën per regel 22H cent.
5 Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief»
i (Bij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta
ling van ten hoogste 30 woorden, worden
dagelijks geplaatst ad 50 cent.
herinneren, dat ze 2ich voor vijf uur van
hun taak die in dit geval zoowel een wet
telijke als een moreele plicht is, hebben, te
kwijten.
En als ge zelf de gelegenheid daartoe
mist, verzuimt dan niet het verkiczingsbu-
reau op de hoogte tc stellen.
Zoo kan door gemeenschappelijke samen
werking, zelfs op den stemdag
nog veel worden gedaan, om een zoo
groot mogelijk aantal stemmen te verza
melen op No. 1 van de Anti-revolutionaire
lijst, den heer W. P e r a.
V De uiislag,
Met meer spanning dan gewoonlijk
wordt ditmaal de uitslag van de gemeen
teraadsverkiezing tegemoet gezien.
Met veel ijver en niet zonder fanatisme
is van verschillende zijden gewerkt en nu
is het wachten op den "uitslag.
Onzeqjijds kan met vertrouwen het re
sultaat van dezen stembusstrijd worden,
tegemoet gezien.
We zouden teveel zeggen als we be
weerden, dat alles wat gedaan kon wor
den ook inderdaad gedaan is, maar toch,
er is door een breede kring van propaganr
distem met lust en ijver ondanks de bezwa
ren waarmee ditmaal moest worden ge
worsteld, gearbeid.
Hieruit volgt nog niet, dat het resultaat
aan de verwachtingen die trouwens
geen oogenblik hoog gespannen waren
zal beantwoorden.
Het kan zijn dat ook nu weer de uitslag
teleurstelt.
Immers, we weten het, dat het wel onze
taak is om te arbeiden, maar dat al die
arbeid vergeefs is, indien. God ons zijnen
zegen onthoudt.
Bovendien we weten niet op welke wijze
God ons wil zegenen.
Misschien dat God met ons in tegenhe-
den handelt.
Juist echter omdat er gewerkt is, kui\-
nen we het oog omhoog slaan en God bid
den of Hij onzen strijd wil zegenten,
Ontbreke daarom het gebed niet.
Blijve het ook thans, en onder alle om
standigheden
Mijn Schild en mijn betrouwen, zijt Gij,
o God en Heer.
V Verwarring.
Door een commissie voor een deel be
staande uit leden van de A. R. Kiesver
eeniging worden door middel van circulai
res en advertentiën pogingen aangewend
om verwarring te stichten in de anti-revo
lutionaire gelederen door voorkeurstem
men te vragen voor nummer 9 van de anti
revolutionaire lijst.
Wij betreuren het, dat de betrokken can
didaat, tot voor enkele dagen bestuurslid
van de A. R. Kiesvereeniging niet zelf
tegen deze on-organisatorische handelingen
optreedt.
De candidatenlijst is toch op volkomen
regelmatige wijze tot stand gekomen en
door schriftelijk te verklaren dat zij met
de hen op de lijst toegekende plaats ge
noegen nemen hebben de eandidaten daar
aan hun zegel gehecht.
Nu de betrokken candidaat zelf echter
geen maatregelen neemt om deze actie te
stuiten^ achten wij het onzen plicht daar
tegen ernstig te waarschuwen.
Tegen het feit zelf, dat voorkeurstemmen
worden uitgebracht, kan uiteraard geen
bezwaar worden gemaakt.
Maar een actie als nu gevoerd wordt
maakt niet alleen naar buiten een weinig
verheffenden indruk, maar moet ook op
eenvoudige kiezers verwarrend werken.
Daarom wekken wij alle anti-revolutio
naire kiezers met nadruk op: houdt u aan
het advies van de kiesvereeniging, stemt
no. 1 van de Anti-revolutionaire lijst.
maakt ^^en rood het hokje voor den
naam van den heer
W. PERA.
Er is niemand die dat kan beletten.
V Amsterdam en Sfioscou.
Van Edo Fimmen, een der leiders van
de roode vakbeweging valt een merk
waardige uitspraak op te teekenen.
Volgens de „Rote Fahne" heeft hij op
het congres van den bond van. spoorweg
personeel te Praag verklaard, dajt do zaak
van het internationale proletariaat in een
gevaarlijk stadium verkeert.
„De reactie, zoo zeide hij, loert van
alle kanten. Er bestaat aldus spreker
maar één soort ran bourgoisisme in
alle landen. Het doet er niet toe onder
welk mom zij zich in de verschillende
landen vertoont.
Wij leven in een t ij d van
oorlogsgevaar. De grondslag
en steun van de proletari-
scbe beweging in Europa en
van de gehoele wereld is, in
weerwil van alle gebreken,
Sovjet-Rusland.
Het einde der Sovjet-republiek, ver
volgde hij, zou tevens het einde van de
arbeidersbeweging in Europa beteeke-
nen. Op den dag, dat er tusschen de
Internationales van Amsterdam en
Moskou aldus besloot spreker
overeenstemming komt, zal de overwin
ning van do arbeidersklasse verzekerd
zijn."
Merkwaardige verklaringen in den
mond van een vooraanstaand Sociaal
democraat.
„Wij leven in een tijd van
oorlogsgevaa r."
En toc-h maakt men den „bewusten"
volgelingen wijs, dat het nu de tijd is
om le ontwapenen, dat ons land thans
wel tot afschaffing van leger en vloot
kan overgaan.
In Sovjet-Rusland heerscht een waar
schrikbewind.
Geen pen is in~staat to beschrijven do
ellende, die daar geleden wordt, de gru
welen die daar gepleegd worden, de ver
volging, waaraan daar degenen, die niet
met de communistische idealen instem
men, blootstaan.
Niet het minst van söciaal-dttoocrati-
sclie zijde is de gruwel aan het Russi
sche communisme in het licht gesteld.
En toch: Sovjet-Rusland, de grond en
steun van de proletarische beweging in
Europa-
Toe h wordt door vooraanstaande lei
ders van de Sociaal-democraten, met vu
rig verlangen uitgezien naar het oogen
blik, dat Amsterdam en Moskou tot over
eenstemming zullen komen.
STADSNIEUWS
De verkiezingen.
De Zaterdag gehouden fietstocht ter
propageerin£ van de A. R. eandidlaten-
lijst is uitstekend geslaagd. Het aanbal
deelnemers was m verband met de Pink
ster drukte wel niet zoo groot als ver
wacht werd, maar toch maakte ide stoet,
voorafgegaan door een versierde auto,
een uitstekenden indruk.
De stad werd' in alle richtingen door
kruist en overal werd bekend gemaakt,
dat de heer P e r a de eerste candidaat is
van de antirevolutionaire lijst.
In tegenstelling met andere demonstra
ties maakte onze stoet, die door de
Oranjesjerpen en de reclamekaarten een
fleurigen aanblik bood, dank zij de uitste
kende leiding van den heer C. A. de
Bruyn een ordelijken indruk.
De Sociaal-democraten schijnen op den
uitslag niet volkomen gerust te 'zijn.
Daaraan althans schrijven wij het toe,
dat zij voortdurend in de weer Zijn onze
plakbiljetten te vernielen en te overplak-
ken. Wij zien in deze afkeurenswaardige
practijken een bewijs van zwakheid, dat
voor onze werkers een spoorslag is, om
met nieuwen moed aan den arbeid te
gaan.
Zooals uit een advertentie in dit num
mer blijkt, worden onze propagandisten
hedenavond in het Nut verwacht.
Daar nog verschillende werkzaamhe
den geregeld dienen te worden, mag zeker
op aller aanwezigheid worden gerekend.
Ds. Thomas hoopt aanwezig te zijn
om een opwekkend woord te spreken.
Ned. Bond v. Chr. Gymnastiek
verenigingen. Gewest „Holland."
Eersb^ Turadag te Leiden.
Maandag heeft onze stad de eer gehad
om binnen haar muren den 1ste turndag
te zien houden van het gew. Holland van
„Den Bond". Ondanks het triestige weer,
ondanks de donkere luchten en de gestadig
neervallende regen waren toch alle inge
schreven deelnemers(sters) met de belang
stellenden die hen vergezelden naar Leiden
opgekomen.
Het werd 'echter al spoedig duidelijk dat
de wedstrijden, die toch in de eerste
plaats bedoeld waren als een propaganda
voor het werken en het streven van den
Bond, niet tot him recht zouden komen. Te
9 uur besloot men dan ook om het eerste
gedeelte van heb programma, in hoofdzaak
bestaande uit turnnummers binnenshuis af
te werken, en wel in „De Graanbeurs."
Daarheen werden dan ook de verschillen
de werktuigen overgebracht en begaven,
zich in optocht de deelnemers, zoodat te
elf uur met de afwerking van het program
ma een aanvang kon worden gemaakt.
De Voorzitter van het gewest, de heer
O. A. de Bruijn opende met gebed en
sprak een kort openingswoord uit waarin
hij de aanwezigen namens het gewest ver
welkomde, waarna de hoofdleider, de heer
M. de Haan nog eenige technische wen
ken gaf.
Achtereenvolgens hadden hier voor hee-
ren de rek-, rug- en stokoefeningen plaats;
do damesdriekamp bestond doorgaans uit
gewone oefeningen. Door verschillende da
mes en heeien werd hier schitterend werk
geleverd. Hoewel het vol was in de zaal,
meer dan vol, was het toch gezellig cn het
viel dan ook slechts te betreuren, dat niet
meerderen van de hier gehouden oefenin
gen getuige konden zijn.
Het verdei'e gedeelte van den dag zou
bij goed weder worden doorgebracht op
het daarvoor bestemde terrein bij het blok
huis aan het Wilhelinina-kanaal. Gelukkig
kon aan dit voornemen gevolg worden ge
geven, daar het regenen sinds eenigen tijd
had opgehouden, en de kans op een flinke
belangstelling gaandeweg grooter werd. Te
3 uur werd met slaande trom afgemar
cheerd en trokken, de deelnemers, naar het
terrein, waar zich weldra een groot aantal
toeschouwers verzamelde.
Aanvankelijk voelden zich enkele tur
ners nog niet erg op hun gemak op het
glibberige veld, dat vooral bij het num
mer „hoogspringen" belemmerend werkte.
Echter kon het geheele programma naar
wenseh worden afgewerkt en de bezoekers
hadden zich dan ook over hun tocht naar
het speelveld niet te beklagen.
De turnoefeningen voor dames bestonden
uit kogelstooten, hardloopen en hoogsprin
gen, voor de heeren uit bal-werpen en
ver-springen. Voor ale nummers was onver
deelde belangstelling, inzonderheid voor
het nummer „hardloopen", waarbij vooral
kranig werk -werd gepresteerd.
Terwijl de turnsters haar laatste num
mers afwerkten, werden toebereidselen ge
maakt voor den Korfbalwcdstrijd:
Pernix I (Leiden)—Excelsior (Dflft.)
het glanspunt van den middag.
Eindelijk zijn de laatste toebereidselen
gemaakt en kan de wedstrijd een aan
vang nemen.
De uitsiag van de Gemeenteraads
verkiezing zal morgenavond op het
bekende groote bord voor óns bureau
worden gepubliceerd.
Voor een uitstekende berichten
dienst wordt zorg gedragen.
Met spanning wordt de inzet tegemoet
gezien, terwijl allerlei gissingen worden
gemaakt en voorspellingen de ronde doen.
Een propaganda^wedstrijd moet het
zijn, maar dio zachtklinkende naam kan
niet verhinderen, dat men wederzijds in
stilte zijn kansen overziet.
Wacht, daar gaat het fluitje van den
scheidsrechter Reeds gaat de bal van
hand tot hand. Reeds dadelijk valt in het
oog hoe de Pernix-mensehen elkander
woten te vinden, het samenspel is vast
en laat niets te wensohen over.
Het is een genot om te zien hoe men.
zich dan na elk schot oogenblikktlijk
weet vrij te maken.
Excelsior houdt zich ook goed; krijgt
spoedig een mooie kans, maar de doel-*
traan waagt te veel, en het schot is mis.
Echter gelukt het Pernix niet, dadelijk
het spel te verplaatsen; Excelsior
krijgt weer een kans, die nu beter wordt
benut, zoodat zij de eer heeft, het eerste
doelpunt te maken. Het is haar eenige
punt geweest den geheelen middag
maar het moet gezegd, het was een mooï
schot.
Echter, het zijn sterke boenen, die de
woelde dragen, en dait geldt ook voor
Excelsior. Haar spel wordt spoedig een
weinig zenuwachtig, wat heel gevaarlijk
is tegenover het onberispelijk verband
dat Pernix weet te bewaren.
Excelsior krijgt slechts zelden den bal,
en zoo dit al gebeurt, toch niet klem vost.
Er wordt van haar zijde meer met den
bal geslagen dan geworpen; ook laa! do
dekking wel iets te wensclien* over. Veel
last heeft men aanvankelijk aan beide
zijden van. het glibberige veld.
Fornix is schitterend aan het overzet
ten. Een misslag echter, waardoor de bal
in handen van Excelsior komt, met het
gevolg dat zij in een voor P., gevaarlijke
positie voor do korf komt te sbaan.
Echter weifelt ze eenige Pernixlian-;
den strekken zich dreigend uit om het
gevaar te voorkomen. Excelsior is niet
kalm genoeg, weifelt even endoet on-
bescheidenlijk een stapje naar de korf
met den bal in de hand.
Het fluitje gaat, deze kans is voor Ex
celsior verkeken. Pernix neemt de leiding
en binnen eenige seconden doet zij den
gelijkmaker door den korf gaan.
Nu beide partijen elkander hebben
aangevoeld, blijkt eerst recht het verschil
in werkwijze der beide vereenigingen.
Terwijl Excelsior haar krachten wel
eenigszins -te veel verdeelt, treftbij Pernix
de goede technische verzorging, zcowel
wat de verdediging als wat den aanval
betreft. s
Allen fcijn nu, in actie, de spanning
rondom de korf is groot, maar Pernix is
ditmaal niet van plan om de leiding over
te geven, en zelfs na eenige pechballen
weet zij het tweede doelpunt op haar
rekening te brengen, zoodat zij thans
voor het eerst met 21 in de meerder
heid is.
En nu gaat het aan de winnende heni
als van een leien dakje.
Meermalen gelukt het Excelsior oui
dicht tot het P.-doel door te dringen,
maar door onberispelijk overzetten weet
Pernix het spel steeds weer met verbluf
fende juistheid te verplaatsen.
FEUILLETON
Van hooger Orde.
Naar het Engelsch.
85)
Dit is 't eenige wat ik mij nog van 'die
rustige uren herinner. Maud verbrak die
rust door haar gehuil en Muriel liet erg
onwillig haar zusje vertrekken. „Ik wilde
zoo graag dat zij bij mij bleef voor
deze eene nacht; en morgen ben ik jarig.
Als 't u belieft, moeder, mag zij hier blij
ven?
Wij zullen hier beiden blijven, mijn lie
veling. Ik zal niet meer bij je vandaan
gaan."
„Ik ben zoo blij," en zij keerde zich
nog eens om, alsof zij wilde gaan slapen.
„Zijt ge moe, mijn lieveling?" zei
John terwijl hij strak naar haar keek.
„Neen, vader."
„Zal ik je broertjes naar heneden bren
gen?"
„Nog niet. vader."
„Wat zoudt ge dan 't liefst willen?"
„Hier liggen, dezen .Zondag-avond, bij
u allen."
Hij vroeg haar of zij wilde, dat hij
hardop zou lezen, gelijk hij gewoonlijk
op Zondag-avond deed.
„Ja, als 't u belieft, en Guy zal rustig
bij mijn bed komen zitten en luisteren;
dat zal aardig wezen. Guy was altijd zoo
lief en goed voor zijn zuster -altijd."
„Dat weet ik niet," zei Guy op een toon
alsof hij z'n geweten verontrust gevoelde,
„maar ik zal 't wezen als ik een groote
man ben dat zal ik."
Een uur zaten wij zoo, terwijl de wind
buiten huilde. Binnen was 't« eenige ge
luid de. stem van vader. Ten slotte hield
deze op; hij sloot den bijbel en legde hem
weg.
„Nu, jongens, 't is tijd om naar bed
te gaan. Ga en geef je zuster een kus."
„Welke?" zei Edwin op z'n grappige
manier. „We hebben er nu twee en ik
weet niet, wie van beide de grootste
baby is."
„Ik zal je een klap geven, als je 't weer
zegt," riep Guy. „Welke? Maud is enkel
de baby, Muriel zal altijd „zuster" zijn."
„Zuster", lachte zij zacht, toen zij
Guy's kus beantwoordde.
„Nu weg, jongens; en stil naar beneden
gaan hoor, ik zeg, stil."
Zij gehoorzaamden. John en ik zaten
op dien nacht. Hij kon niet rusten; we
luisterden naar het gebuid van den wind
buiten; toen ging ons vuur uit, en wij gin
gen naar do keuken van mevrouw Tod.
We begonnen te spreken over 't verledene.
Eén gedachte drukte mij sterk en ik
meende, dat ik zien kon, dat John een
paar keeren hetzelfde dacht n.L: hoe veel
deze nacht geleek op dien nacht toen
mijnheer March stierf; diezelfde stilte in
huis en hetzelfde gehuil van den wind
buiten, en hetzelfde schijnsel van het
houtvuur tegen de zoldering van de keu
ken. Ten slotte ging hij naar boven en
bracht de boodschap terug, dat moeder
en kinderen allen rustig sliepen.
„En nu, oom Pliineas, ga naar bed, ge
ziet er zoo vermoeid uit."
Ik ging naar bed; maar den geheelen
nacht had ik verwarde droomen, waarin
mij telkens en telkens weer voor den
geest zweefde eerst de nacht in welken
mijnheer March stierf toen de nacht
te Longfield, toen de kléine witte geest
aan mijn voeteneinde voorbij gegleden
was in 't vertrek, waar Mary Baines'
doode jongen lag. En gedurig, tot den
morgen, meende ik te hoeren, door mijn
venster, dat op de kerk uitzag, "het zwak
ke, verwijderde geluid van het orgel, ge
lijk als Muriel placht te spelen. Lang voor
't licht was stond ik op. Toen ik voorbij
kwam riep Guy luide
„Ho! Oom Phineas, is 't een mooie
morgen?; want ik wilde naar 't bosch
gaan en een hoop beukennoten en den
nenkegels zoeken voor zuster. Zij is jarig
vandaag, weet u?"
Laat mij de geschiedenis van dien mor
gen vlug voorbij gaan, want mij oud hart
siddert er nog bij. John ging vroeg naar
boven.
't Was erg stil. Ursula sliep rustig met
baby Maud aan haar borst en aan den
anderen kant lag, met de oogen wijd
open, naar het dagilcht, wat wij meer
dan tien jaren gewoon waren te noemen
„blinde Muriel". Nu zag zij.
Op denzelfden dag, des avonds, zaten
wij drieën in de zitkamer; wij ouderen
alleen de kinderen waren reeds naar
lied. Wij waren allen zeer kalm. Zelfs
Ursula zat in haar schommelstoel met do
kleine Maud, terwijl zij trachtte 't kind
stil te maken met een dwaas kinderdeun
tje hoe droevig klonk datl
John, die bij de tafel zat, met een open
Boek voor zich, waarvan hij nooit een
bladzijde omsloeg, zag naar haar op.
„Lieve, je moet je zelf niet vermoeien;
geef mij 't kind."
„Nee, neel Laat mij 't kind houden
't is zoo'n groote troost voor me." En de
moeder barstte in geween uit. John sloot
z'n boek en kwam naar baar toe.
Ten slotte werd mevrouw Halifax wat
kalmer. Zij ging naast haar man zitten,
hun handen ineen. Zoo zaten we en ge-
ruimen tijd was er geen enkel geluid in
de kamer, toen mevrouw Tod de deur
opende en mij wenkte.
„Hij wil binnen komen hij is al
krankzinnig, de arme man! Hij heeft 't
pas gehoordZij brak met een s?nik
af. Lord Ravenel schoof haar opzij en
stond Lij de deur. Wo hadden hem niet
gezien sedert den dag van die onschuldU
ge scherts over „zijn verliefd worden" op
Muriel.
Toen hij ons zoo kalm zag en dat ds
zitkamer er juist zoo uitzag als altijd,
wanneer hij 's avonds kwam trad de
jonge man verwonderd achteruit.
,,'t Is niet waar! Neen, 't is niet waar!"
mompelde hij.
,,'t Is waar", zei de vader, „kom bin-*
nen."
De moeder stak hem de hand toe. „Ja,
kom binnen. Zij hield zooveel van
Een oogenblik schreiden wij allen. Toen
vertelden wij hem 't was hoofdzakelijk
Ursula die dat deed alle bijzonderhe-»
den betreffende onze lieveling.
„Ik vertel u dit, omdat gij zooveel van
Muriel hieldt."
Hij luisterde zwijgend. Ten slotte zei
hij: „Ik zou Muriel wel willen zien!"
De moeder stak een kaars aan en hij
volgde haar naar boven.
(Wordt vervolgd)^
