Tweede Blad
HlüisSïül
Wcenstiag 7 Maart 1923
Gsen anti-papisrae.
De Ghristelijk-Historischen, zegt de
Standaard, hadde^ hun jaarlijkschen
toogdag en hadden er, als naar gewoonte,
wat hinder van anli-papisme.
Wij -zeggen dat opzettelijk zoo, hoewel
de personen, die we op het 00™ hebbep,
zich zelf bij uitstek ijveraars voor het
Protestantisme achten te zijn.
Anti-papist zijn, is, zoo meenen zij, de
ware methode om het Protestantisme te
verdedigen en uit te breiden.
Wij voelen dat anders. En bet bleek
op de Utrechtsche vergadering, dat ook
het gros der G.-H. van dat alledaagsche
anti-papisme niet veel hebben moet.
Twee Amsterdamsche predikanten had
den een motie ingediend over do .Room-
sche Universiteit. Zij wildon de vergade
ring laten uitspreken:
le. dat een R. K. Universiteit geen na
tionaal, maar een specifiek Roomsch be
lang is;
2e. dat de stichting van zulk een Uni
versiteit ingaat tegen het historisch Pro-
testantsch karakter der natie;
3e. dat door die stichting onze nati
onale eenheid bedreigd wordt;
4e. dat het Nijmeegsche raadsbesluit
veroordeeld diende te worden.
Het eind van de discussie over dit on-
erwerp op deze landelijke vergadering
was de censureering van het gemeente
lijk raadsbesluit dat we hierboven onder
4e vermeldden.
Over wat daaraan voorafging sprak de
vergadering zich wijselijk niet uit. Wel
had er iets anders plaats.
Een der voorstellers stelde vast, dat
Rome bezig is aan „de bekeering van
Nederland" en wenschte de motie te zien
aangenomen als een protest tegen dat
streven.
Nu kan een motie wel eens als veilig
heidsklep dienen om het geprangd ge
moed te luchten, maar kwesties lost men
met moties niet op en de verwachting dat
de „bekeeringsijver" van Rome door een
motie gestuit zou worden, getuigt van een
kinderlijke naivileit, die aan 't ongeloof
lijke grenst.
Neen, dan was het wederwoord van Mr.
Schokking heel wat nuchterder.
Tegenover bekeeringsijver moet bekee
ringsijver staan, zoo voerde hij den spre
ker te gemoet.
Zoo is het.
Tegenover positief werk, moet positieve
actie worden geplaatst.
Rome moet worden bestreden met gees
telijke wapenen.
Het Protestantsche volksdeel van Ne
derland moet Protestantsche volkskrabht
stellen tegenover dc Roomsche krachtsont
wikkeling.
Daarin ligt juist de groote beleekenïs
van Kuypers werk, dat hij een als ach
terlijk beschouwde groep van Protestant
sche stillen in den lande religieus, poli
tiek. en wetenschappelijk tot bewustzijn
heeft weten te brengen en z 0 0 een pha
lanx in het leven riep, die geestelijk niet-
alleen aan Rome weerstand bieden kan,
maar op hare beurt werfkracht kon uit
oefenen.
Rome maakt bekeerlingen. Zeker. Maar
niet onder hen, die van harte do Gere
formeerde waarheid aanhangen en bele
ven. Die zijn te vast gefundeerd in eigen
geloofsovertuiging.
En het beste verweer tegen Rome, wij
stemmen daarin met Mr. Schokking vol
komen overeen, is hierin gelegen, dat wij
door onzen bekeeringsijver den kring
derzulken uitbreiden. Dat helpt meer dan
moties tegen Rome's bekeeringsijver ge-
KEMK Ëi~SÖH0OL~
NED. HERY. KERK.
Beroepen. Te Nijega-ElahuizenJ. F.
Th. van der Linde te Wissekerke.
GEREF. KERKEN.
Beroepen. Te Mildwokla (Old.): W.
Dorenbos, cand. te Groningen. Te
Boornbergum: C. M. Huizinga te Hoogers-
milde.
GEREF. GEMEENTEN.
Tweetal. Te Ridderkerk :A. do Blois
cand. te Vlaardingen en M. Hofman te
Rijssen.
FEUILLETON,
Van hooger Orde.
Naar hefc Engekch.
47)
Daarop begon ieder met bijzondere
hoffelijkheid tot mijnheer Halifax te
spreken. John hield zich uitstekend; in
de gevaarlijke wateren der groote wereld
bleek hij een goed zwemmer, die zijn
eigen krachten kent, daarop vertrouwt es
zich gemakkelijk beweegt,
„Mijnheer Brithwood en Lady Carolines
zullen laat zijn," hoorde ik de gastvrouw
zeggen. „Ik geloof, dat ik u vertelde, dat
mejuffroitY March
Maar plotseling ging de deur open en
werden de ontbrekende gasten aange
diend. John en ik stonden bij T raam; ik
hoorde hem achter mij hijgen, maar ik
durfde niet naar hem te zien of met hem
te spreken. En ik was waarlijk niet min-;
der zenuwachtig dan hij.
Neen zij was er niet bij.
We gingen beiden zitten. Ik weet niet
öf ik dankbaar dan wel spijtig gestemd
was. Ik had zelden den jonker of Lady
Caroline gezien. Hij was een stevige jon
ge man, ingeregen in nauwsluitende, licht
gekleurde Idoeren. Zij was een dame, die
de eerste jeugd wel achter den rug bad,
Ds. N. D. Kroese. t
I11 den ouderdom vau 48 jaar is overle
den Ds. N. D. Krcese, Ncd. Herv. Predi
kant to Cuyk en Beers.
Ds. N. D. Kroese werd geboren in liofc
jaar 1877 en eandidaat in Zeeland in 1909.
31 October van dit jaar werd hij tot zijn
ambtswerk te Melissant ingeleid, welke
plaats hij in 1915 werwisselde voor Vier
lingsbeek om in 1920 naar zijn laatste ge
meente, Cuyk, te vertrekken.
Ds. H. G. v. d. Flier, t
Te Bussum is in den ouderdom van 49
jaar overleden Ds. H. G. v. d. Flier, Ned.
Herv. Predikant te Colmschate (gem. Die
penveen).
Ds. v. d. Flier werd in 1874 geboren en
in 1900 eandidaat om 17 Febr. 1901 tot
zijn ambtswerk te worden ingeleid.
Van hel Zendingsterrein.
Aan een brief van Dr. van Andel te
Solo, d.d. 29 Januari 1923, aan de Gere
formeerde Kerken van Zuid-Holland
.(noordelijk gedeelte), is het volgende ont
leend:
Allereerst komen mijn vrouw en ik on
ze hartelijke blijdschap uitspreken over
Uw bereidwilligheid om het werk te Solo
in verzorging te nemen. De rijke zegen
des Heeren over het werk te Djokja en te
Solo maakte den geldelijken last voor
Noord-Holland te zwaar. En toen het
werk des Heeren, het werk der Kerken,
door geldgebrek dreigde schade te lijden,
heeft Uw liefde tot dat werk uitkomst ge
bracht. Met hartelijke blijdschap zien
wij, dat Solo Uw arbeidsterrein wordt.
Onze blijdschap is niet onvermengd. De
groote liefde en trouwe zorg van de Ker
ken van Noord-Holland, de blijken van
vertrouwen en genegenheid, die wij per
soonlijk ontvingen, vele oude en nieuwe
vriendschapsbanden stemmen ons wee
moedig bij de scheiding van Noord-Hol
land. Er was iets heldhaftigs in den
moed, waarmee die Kerken de geregeld
stijgende begrootingen voor het zendings
werk vaststelden. De missionaire dienst
te Solo kostte in den eersten tijd f 425 per
maand, doch na tien jaar tienmaal zoo
veel. De betoonde zendingskracht van de
Noord-Hollandsche Kerken beeft ons le
ven veraangenaamd en verrijkt, en heeft
onze harten aan die Kerken verbonden.
Wij blijven hen gedenken in dankbare
liefde.
Onze blijdschap overtreft echter verre
de droefheid der scheiding. Uw liefde tot
Solo, die U moed geeft een zooveel zwaar
der terrein dan Wonosobo te aanvaarden,
doet ons goed en stemt ons dankbaar.
Geve God U te genieten in den zendings
zegen te Solo en bekwame Hij U door
Uw liefde tot het dragen van den last. Ge
willige arbeid valt niet zwaar. En er
vloeit toch ook een rijke zegen naar het.
eigen kerkelijk leven in Holland uit de
liefde tot en do inspanning voor het zen
dingswerk.
Deze eerste brief mag zeker wol een
inleidend karakter dragon, en eenige al-
gemeene gegevens en beschouwingen bie
den over Uw nieuw terrein.
De bedoeling is, dat deze brief zooveel
mogelijk bekend gemaakt zal worden en
een plaats zal vinden in Uw kerkboden.
Wij vertrouwen, dat Gij hartelijk met
ons werk zult meeleven. Uw belangstel-,
ling, Uw gebeden en Uw gaven zullen on
der Gods zegen Zijn Koninkrijk doen
komen onder dit 'volk, dat de heerlijkheid
der genade van onzen God nog niet kent.
Ik heb U te schrijven over:
1e. de ui {gestrektheid van Uw zen-
dingslerrein.
De residentie (provincie) Solo (of Soe-
rakarta) is zeer uitgestrekt, vormt bijna
een derde deel van heel het Gereformeerd
zendingsterroin Midden-Java, en is ruim
zoo groot als een zesde deel van Neder
land.
Er zijn weinig publieke verkeersmidde
len. Uit Djokja loopt een snóorlijn naar
Solo, die zich daar in lijnen naar het
Noorden en naar hot Oosten splitst. Vor
der zijn er twee tramlijnen door een klein
deel der residentie. Verrewe^ de meeste
plaatsen zijn niet per spoor of per tram
te bereiken; groote streken hebben in het
geheel geen publiek verkeersmiddel. Op
dit oogenblik wordt no.g slechts op zeer
enkele -afgelegen plaatsen gewerkt. Maar
de Bijbelverspreiding draagt het Woord
Gods overal heen, ook naar de afgelegen-
ste plaatsen. En als door Gods zegen dat
Woord vruchten zal gaan dragen, zal de
afgelegenheid veler oorden een zwaar be
slag gaan leegen op tijd en reiskosten.
De bevolking van heel ons terrein
„Midden-Ja va" bedraagt ruim zeven mil-
lioen, die van Solo ruim twee millioen.
Er wonen 5000 Europeanen en 15.000
Ingezonden Mededeeiingen
T&B AK
1 CENT
Chineezen en andere „vreemde Oosterlin
gen".
Het is natuurlijk niet mogelijk, in en
kele jaren aan heel die bevolking het
Evangelie te verkondigen. Ook dit werk
is onderworpen aan de wet van den ge
leidelijken groei. En dat is gelukkig ook.
Waar zouden hier de arbeidskrachten
vandaan moeten komen, en hoe zoudt Gij
de gelrlelijke lasten kunnen dragen? Op
den duur zal de groeiende tnlandsche
Kerk een belangrijk deel van het werk
kunnen verrichten en een belangrijk deel
der kosten dragen.
De residentie Solo behoort bij de
„Vorstenlanden", heeft nog zelfbestuur
onder twee Inlandsche vorsten. De Soe-
soehoenan heeft de helft van bet grond
gebied en twee derde deel der bevolking,
Prins Prangwadono (Hoofd van het
Mangkoenegaransche Rijk) de andere
helft van het gebied en een derde deel
der bevolking. Deze twee Vorsten staan
in vriendelijke verhouding tot de zen
dingsarbeiders.
2e De gesteldheid van uw Zendings
terrein.
De Javanen zijn Mohammedanen, de
Chineezen aanhangers van de leer van
Confucius. Maar het Mohammedanisme
is over het algemeen niet diep in de har
ten doorgedrongen. De levensregelen van
den Islam worden door het overgroote
deel van de So-loneezen niet gevolgd. Wel
de besnijdenis op het twaalfde of der
tiende jaar, niet het verplichte dagelijksch
gebed, het bijwonen der godsdienstoefe-
ning.het verbod van gebruik van. var-
kensvleesch, wijn en sterken drank, en de
verplichte bedevaart naar Mekka. In on
derscheiding van hen, die de godsdienst
plichten gestreng houden, noemen de an
deren zich „gewone Javanen", d.w.z.,
mensehen, die in hun dagelijksche prak
tijk de godsdienstige verplichtingen niet
nakomen.
Vermoedelijk staat het daarmee in ver
band, dat de Soloneezen hijzonder toe
gankelijk zijn voor de prediking van het
^Evangelie. In grooten getalo zijn zij be
reid kennis te nemen van den nieuwen
godsdienst. En over liet algemeen prijzen
zij den Christel] jken .godsdienst om zijn
leer, zijn bevorderen van <le ontwikke
ling (scholen), en zijn barmhartigheid
(ziekenhuis). De omzet van Bijbels en
andere Christelijke boeken is op uw ter
rein dan ook bijzonder groot.
(Worde vervolgd.)
7-
De oudste onderwijzer.
De oudste in dienst zijnde Nederland-
scbe onderwijzer, de beer B. J. Koolhaas,
hoofd van de Openbare School te Waar
denburg, beeft Vrijdag zijn 50-jarig jubi
leum als zoodanig en zijn 65-jarigen dienst
tijd bij het Onderwijs gevierd.
Hllti5«£NLA£®
Prov. Staten van Gelderland.
In de gisteren gehouden buitengewone
zitting der Prov. Staten van Gelderland
wend met 31 van de 51 stemmen gekozen
tot lid van Ged. Staten in de vacature
mr. J. J. Tilanus (G. H.), de heer J. S. F.
van Hoogstraten (A. R.) te Arnhem,
thans buitengewoon lid van Ged. Staten.
De heer B. J. Ringelink (S. D. A. P.)
kreeg 13 stemmen en de" lieer K. van
Trigt (S. D. A. P.) 1 stem, terwijl 6 slem-
men blanco werden uitgebracht. De heer
van Hoogstraten verklaarde zich bereid
dc benoeming te aanvaarden.
De Zomertijd.
In verschillende plaatsen wordt een
adresbeweging op touw gezet, tot behoud
van den Zomertijd.
Getracht zal worden d? Eerste Kramer
te bewegen het onlwcrp-Braiat niet aan te
Aemeri.
Dat men met een dergelijke beweging,
in ruimen kring gesteund, een goede kans
maakt, is, meent het Hdbl., af te leiden
uit hetgeen het Voorloopig verslag der
Eerste Kamer van 13 Februari j.l. over
de begrooting van binnenlandsclie zaken
met betrekking tot den zomertijd bevatte.
„V e 1 e leden" zoo lezen wij daar
„verdedigden den zomertijd. Misschien
hoeft de regeering den, aanvangsdatum
wel eens 'te vroeg, den einddatum wel
eens te laat bepaald, maar overigens ver
dient deze volgens hen weldadige, nutti
ge maatregel toejuiching. Men ga daar
om niet uit den weg voor het rumoer van
sommige plattelanders, dat verre oneven
redig is aan het ongerief, dat de landbou
wers ervan ondervinden.
„Enkele leden konden de bezwaren,
wclko de zomertijd ten opzichte van het
platteland oplevert, billijken cn verklaar
den tot de afschaffing te willen medewer
ken."
Wij hebben in het bovenstaande twee
woorden gespatieerd. De passus bewijst
in elk geval, dat men in onzen senaat op
krachtige instemming met de bezwaren
tegen het wetsvoorslcl-Braat kan rekenen
en zelfs op meer mag hopen."
Weer Buurtverkeer op dc Spoorwegen.
Met ingang van 1 April a.s. zal op en
kele baanvakken der Nederlandsche
Spoorwegen bij wijze van proef het Buurt
verkeertarief wederom worden ingevoerd
De prijs der buurtverkeer-retourkaar-
ten, welke zullen worden uitgegeven voor
le. 2e en 3e klasse en op den dag der af
gifte geldig zullen zijn in de treinen, die
voor buurtverkeer zullen worden aange
wezen, bedraagt ongeveer anderhalf maal
den gewonen enkele-reis-prij9.
Zoo zullen onder meer buurtverkeer-
kaarten verkrijgbaar worden gesteld tus-
schen de stations onderling der baanvak
ken LeidenDen Haag H. S. M., Leiden
Woerden. Den Haag S. S.—Gouda. Den
Haag H. S. M.Schiedam. Rotterdam D. P.
Hoek-van-Holland, Rotterdam D. P.
Rijswijk, Rotterdam D. P.Dordrecht,
Rotterdam MaasGouda.
Wij noemen hier alléén de baanvakken
welke voor Den Haag en omgéving van
belang zijn.
Bovendien zullen in het aanslaande sei
zoen goedkoope treinen rijden van Den
Haag S. S. en Rotterdam Maas naar Arn
hem en Nijmegert en terug en wel op de
Woensdagen 18 cn 25 Juli en 1, 8, en 15
Augustus. Do vrachtprijzen voor heen en
terug voor deze treinen bedragen 2e klasse
4.— en 3e klasse 2.75.
Voorts zullen vermoedelijk nog goed-
koopo treinen worden ingelegd van Eind
hoven, Vlissingen en Helder naar Rotter
dam en terug en van Nijmegen, Arnhem
en Hengelo nnar Den Haag cn terug.
Nadere bijzonderheden omtrent den
loop dezer goedkoope treinen zullen t-. z. t.
door aanplak, en strooibiljetten aan de
stations ter kennis van het publiek wor
den gebracht.
Huurverhoogingen van met Rijksvoorschot
gebouwde woningen.
Het antwoord van den heer Aalberse
'Minister van Arbeid, Handel en Nijverheid
op de vragen van den heer Haazevoet, be
treffende huurvèrhoogingen der met Rijks
voorschot gebouwde woningen, luidt;
De eerste vraag kan niet bevestigend
worden beantwoord.
Ten aanzien van vroeger gebouwde wo
ningen is er naar gestreefd, indien de in
komsten der huurders zulks toelieten, de
woninghuren, die toenmaals zelfs meerma
len de exploitatiekosten niet dekten, in
overeenstemming te brengen met de huren
van in den crisistijd gebouwde gelijksoor
tige woningen, opdat b voor rechting van
bepaalde groepen van bewoners zooveel
mogelijk zou zijn uitgesloten en niet het
minst, opdat het verstrekken van bijdra>-
gen niet zou ontaarden in het geven van
onnoodigen steun.
Dat de woninghuren de finaneieele
draagkracht der bewoners to boven gaan.
kan niet zonder meer worden aanvaard.
Integendeel geschiedt de vaststelling der
liuren in verband met do inkomens der
huurders, die ongeveer 1/6 k 1/7 van het
inkomen voor woninghuur moeten afzon
deren en waarbij bovendien rekening
wordt gehouden met bepaalde omstandig
heden (groote gezinnen, enz.)
Wanneer inderdaad de dubbele bewo
ning en het houden van commensalen toe
neemt-, ondanks het feit, dat slechts een.
naar hefc inkomen redelijke huur wordt
gevorderd, kan zulks niet worden geweten
aan de gevoerde huurpolitiek, doch ligt
die oorzaak elders.
Aasi het Zoeklicht
Lekicii, 7 JI r! ïrii).
Het tap ver bod dat nu definitief ia
ingevoerd, heeft heel wat ontstemming
gewekt.
't Is dan ook wel wat erg, dat don
mensclien de gelegenheid wordt ontnomen,
om hunne met moeite verdiende penljes,
per eerste gelegenheid in drank om te
zetten!
Er wordt nu nog meer gedronken, nl
men. 't Blijft nu niet bij een giaas.;
maar men haalt het nu bij flosscho:»
tegelijk in huis.
Ik vermoed echter dat 't wel een beetje
mee zal vallen.
Er zijn heel wat menschen, die niet
zonder moeite een drinkgelagen beid pas-
seeren, en die nu op de koffie komea.
En er zullen er ook heel wat zijn dia
zoo vast van plan waren er e e e n t j e to
pakken, maar bij wie 't nooit bij het eer
ste borreltje bleef.
't Tapvcrbod is wat lastig voor s nv.ui-
gen. En 't verwondert me niet, dat liter
en daar ontstemming heerscht
Maar als ik tegenover elkaar stel bet
genot van do drinkers, en de ellen da
ih de gezinnen, de tranen van moeders
en kinderen, dan slaat dunkt me de
schaal toch heel duidelijk naar een kanr
door.
Een tapvcrbod is niet het ideaal.
Maar bij gebrek aan beter, lijkt het ra*
toch een zeer wenscholijke zaak.
OBSERVATOR.
Ongetwijfeld trekt hefc feit, dat de loo-
nen b.v. dalen met 20 en de huren stij
gen met 50 bij oppervlakkig beschou
wen de aandacht.
Een juiste indruk zou worden verkregen
wanneer geschreven werd: „Daling ar
beidsloon van 1921 of 1922 met 20 cn
„stijging huren van omstreeks 1914 met
50 De vergelijking tocli had plaats
tusschen onvergelijkbare grootheden, n.l.
„vroegere" huren en „latere" loonen.
Stelt men, cm het voorgaande te ilïu-
sfcreeren, een arbeidsloon van vroeger op
100 en daarna bij do groote loonstijging
op maximum 200 dan blijft dit loon ook
na daling met 20 op 160 van heb
vroegere loon. Bij een stijging per saldo
van 60 van het loon is een huurstbpriag
van 50 zeker niet ongemotiveerd.
Dat er een tijd kan komen, n welken,
de woningnood sterk verminden, cn dat
de productiekosten van woningen zoc
laag zullen zijn, dat ook de daarmede ver
band houdende huren lager kunnen zijn
dan de thans bedongen huren, en dat die
omstandigheid offers van de Overheid zak
vragen met betrekking vooral tot de in
latere tijden gebouwde woningen, valt
wel te voorzien. Het ziet er nog niet naar
uit, dat dit spoedig is te verwachten. Dat
onder andere omstandigheden wellicht an
ders zal worden gehandeld, is geen norm
voor toetsing van het beleid oncTcr de
tegenwoordige omstandigheden.
Hefc antwoord op vraag 2 1. \cr-
band met dat op vraag 1 ontkennend lui
den. Eerst wanneer in dc toekomst de
bouwkosten stabiel zijn geworden, kan
worden vastgesteld dc groette van de ex
tra bouwkosten ten gevolge van de crisis
en de grootte van do daarmede gepaard
gaande crisisbijdrage.
En eerst dan zal overwogen kunnen wor
den de wenschelijkheid van afschrijving
met daarmede correspondeerendo maatre
gelen, omdat die afschrijving eerst dan
practisch uitvoerbaar zul zijn.
Een eigenaardigs candidatenlijst.
Verleden week Dinsdag is bij de candi-
daatsteling voor do a.s. Statenverkiezin
gen door het Leger des Heils te Aalten
een zelfstandigo lijst ingediend.
Het meest verbazingwekkende is echter
wel, dab deze lijst precies gelijkluidend i»
aan do in den kieskring Zutphen door de
Communisten ingeleverde candidatenlijst.
Ons A. R. orgaan „De Graafschappcr",
voegt aan dit onbegrijpelijk gebeuren het
volgende toe:
Aangezien wij niet kunnen aannemen,
dat het Leger des Heils zich in de poli-
met de communistische partij één ver
klaart, komen wij met de vraag: hoe heb
ben de broeders van het Leger des Heils
te Doesburg, die de indiening der lijst be
werkstelligd hebben, hefc toch gehad, toen
zij onder de vlag van. het Leger Candida-
ten van de communistische partij op onze
Aaltensche lijst binnenloodsten?
In. 't belang van het Leger zelf zal het
ongetwijfeld aanbeveling verdienen, dat
hierover eenig licht wordt ortstoken."
maar nog steeds mooi, met glanzende ar
men en schouders, schitterend van juwee-
len en eveneens met schitterende glim
lachjes. Uit deze glimlachjes kon ik op
maken, dat 't een bijzondere gunst was,
dat zij de familie Jessop een bezoek
kwam brengen, alsof Dr. Jessop de voor
naamste van 't land was. En hij, arme
man, was een en al buiging en beleefd
heid en in de vriendelijke gesprekken
werden meer dan gewoonlijk toespelingen
gemaakt op den tijd, toen hij zijn fortuin
gemaakt had, den tijd, toen Hare Maje
steit, koningin Charlotte, hem de eer had
aangedaan genadiglijk ziek te worden tij
dens zij door Norton Bury kwam.
Mevrouw Jessop scheen de eer van de
gastvrouw van een gravendoc liter te we
zen zeer kalm op te vatten. Zij bewees de
gewone beleefdheden en ging toen met
mijnheer Brithwood praten; ik hoorde
niet, dat zij den naam Ursula noemden.
Hij zou haar dus niet zien misschien
was 't ook beter. Toch bloedde mijn hart
als ik naar hem keek. Ik trachtte mijn
aandacht te bepalen bij de Brithwoods.
Men moest wel naar haar zien, deze
mooie Lady Caroline, wie half Norton
Bury vereerde en voor wie de andere
helft den neus optrok. Maar ieder kwam
onder haar bekoring, want te behagen
scheen een deel van haar natuur. Ik was
benieuwd, wat John dacht over Lady Ga-:
roline Brithwood. Zij kon hem niet ge
makkelijk zien, hoewel haar scherpe blik
alles cn ieder in 't vertrek scheen op te
nemen. Maar toen zaj binnekwam was
John wat achteruit gegaan en ons half
dozijn mede-gasten, die met hem hadden
gepraat, gingen hem schuw uit den weg,
als waren zij door schrik bevangen voor
de groote kloof, welke er gaapte tusschen
John Halifax, de leerlooier, en de Brith
woods van de Mythe. Enkelen zagen zelfs
schuins naar onze gastvrouw, alsof een
schrikkelijk oordeel de arme, onwetende,
mevrouw Jessop treffen zou, die zulke
tegenovergestelde standen bijeen durfde
brengen. En zoo gebeurde 't, dat, terwijl
iedereen zich om dc Brithwoods schaar
de, John en ik ietwat alleen bij 't raani
bleven.
Spoedig hoorde ik Lady Caroline vra
gen
„Mevrouw Jessop, mijn beste vriendin,
een oogenblik. Waar is uwe „jeune hér-
ros, 1' Homme du peuple"? Ik zie hem
niet. Draagt hij belapte schoenen en wol
len kousen? Heeft hij een breed gezicht
en een wipneus, als uwe paysans An
glais?"
„Oordeel zelf, mijn Lady hij staal
vlak bij u. Mijnheer Halifax laat mij 11
voorstellen aan Lady Caroline Brith
wood."
Als de schoonc dochter van Lord Lux-
more ooit beschaamd gekeken heeft in
haar leven, dan deed zij 't op dit oogen
blik.
„Lui? Est-co vrai! Luit" Zij was een en
al verbazing en zij trok haar reeds half
uitgestoken hand terug. Neen, John Hali
fax uit de hoogte te behandelen was ge--
heel onmogelijk.
Hij boog plechtig, zij beantwoordde dat
hoffelijk zij ontmoetten elkaar als ge
lijken, een „lady" en een „gentleman".
Spoedig werd zij echter weer haar zelve.
„Ik ben verrukt u to ontmoeten, mijnheer
Halifax; ik vereer „le peuplo" vooral"
en met een listigen blik op haar echtge
noot, die met den Tory-gezinden Dr. Jes
sop, Pitt erg in de hoogte stak en den
Eersten Consul, Bonaparto «afmaakte
„vooral le peuple Francais. Mo compre-
ncz-vous?"
„Madame, je vous comprend."
De dame scheen verbaasd. De kennis
van 't Fransch was niet erg gewoon in
dio dagen, alleen onder do hoogste stan
den in Engeland.
„Maar" vervolgde John, „ik moet met
Lady Brithwood van meening verschil
len, als zij 't Engelsche volk vergelijkt
met ..le peuple Francais", zij zijn zeer
verschillend van elkaar."
„Ach, ca ira, ca ira," lachte zij. „Maar
gij verstaat Fransch laat ons in die
taal spreken; dan zullen we niemand
kwetsen."
„Ik kan 't niet vloeiend sprek- ;k heb
't meeste mij zelf geleerd."
„Parbtaul Waarlijk u is een geboren
„héro" heeft u ooit eene vrouw tot
ivriendin gehad? Gij moet, gij zult
wezen, „homme du peuple", zijt gij als
•zoodanig- goboren? Wie waren uwe
ouders?"
Ik zag John aarzelen. Ik wist hoe zel
den hij die namen noemde, welke in dien
ouden Bijbel geschreven stonden hoo
heilig die voor hem waren, ^ou hij dezo
nu rondbazuinen om dc ijdeïc nieuwsgie
righeid van dezo vrouw to behagen?
„Madamo" zei hij ernstig. „Ik ben aan
u voorgesteld alleen als John Halifax, "t
Schijnt mij too, dat zoolang ik dezen
geen oneer aandoe, hij voldoende is voor
de wereld."
„Zeker! zeker! U heeft gelijk; stand is
niets een koud, glinsterend marmer,
zonder een ziel. Geef mij 't rijke leven. Ik
zou liever een straatjongen in do Parijn
sche straten wezen dan mijn broeder
William in Luxmoro Hall."
Aldus sprak zij, soms Fransch, som3
Engclsch en de jonge man antwoordde
weinig. Men kon zien, dat zij John Halw
fax wel mocht lijdon.
(Wordt vervolgd).
