Aan hei einde der Week
Er is in den toestand in liet Roerge
bied betrekkelijk weinig veranderd in de
afgeloopen week.
De Diiilschers gaan door met zich
meer ol minder openlijk te verzetten en
de Fransehen 011 Belgen trachten dc
touwtjes steeds strakker aan te halen ten
einde do bev alking tot volkomen overgave
te dwingen.
Deze week was er zelfs in ernst spra
ke van, dat plannen zouden l>estaan
het Rijngebied van Duitschland los te
maken.
Dit werd wel weer ontkend, maar juist
uit die ontkenningen bleek, dat er toch
wel iets aan de hand is of althans ge
weest is.
Als de kok met de keukenmeid kijft
zegt liet spreekwoord, dan weet men
waar de boter blijft.
£00 gaat bet ook bier.
Tc Parijs tracht men n.l. den indruk
ie wekken, dat België voor „losmaking"
zou zijn.
Maar nu komen de Belgen met den
mecsten nadruk verklaren: *t is precies
andersom.
Niet wij willen het Rijngebied van
Duitschland losscheuren, maar wij heb
ben juist heel veel moeite gehad om den
Franschen minister-president van dit
denkbeeld af te brengen.
Hieruit blijkt, dat er dan toch zekere
plannen beslaan moeien hebben, hoe dan
ook.
Intusschen wordt nu zoowel van Belgi
sche als van Fransclie zijde, dit streven
ontkend.
In een bijeenkomst van het republikein-,
sclie comité van handel cn nijverheid
heeft president Millerand zelfs een
„plechtige verklaring" a/gelegd, dat
Frankrijk in de verste verte niet denkt
aan verovering of inlijving.
Dat is zoo duidelijk als de dag zou men
zeggen
-Maar ondanks die „plechtige verkla
ring" vertrouwen de Engelschen liunne
Fransclie Trien den toch niet verder dan
zij ze zien.
Men weet daar maar al te goed, dal
wanneer Frankrijk het Roergebied be
houdt, het niet alleen de militaire over-
lieerscher van lieel Europa is, maar dat
bet ook Engeland van de staalmarkten
der wereld kan verdringen.
Juist doore.m bocht men aan al die ver
klaringen niet al teveel waarde. Het is
zoo'n gewoon verschijnsel, dat het zien
van het eten de eetlust opwekt.
En de wijze waarop de Fransclie offi
cieren optreden maakt zoo heelemaal
den indruk dat „verovering" het doel is.
Met T h 0 f i 1 e I) e 1 c a s s van
wiens overlijden wij deze week melding
maakten, is voor Frankrijk 'n invloedrijk
Staatsman heengegaan.
Delcassé was de man die als minister
DE FRANSCHE OUD-MINISTER
THéOPHILE DELCASSé. f
van Buitenlandscho Zaken het bondge
nootschap tusschen Engeland en Frank-;
rijk tot stand bracht.
Dat is een daad van wereld-historische
óeteekenis geweest.
"Was zijn pogen mislukt, dan zou
-senschelijkerwijs gesproken de loop der
geschiedenis een heel andere zijn ge--
weest.
De behandeling der Bioscoopwet
is achter den rug.
Daar de Anti-revolutionairen en Chris-
telijk-Historischen zich echter over do
voorgestelde maatregelen weinig tevreden
toonen en de groote meerderheid der lin
kerzijde wel legen het ontwerp zal slem-
men, is het nog volstrekt niet zeker, dat
het een meerderheid zal verkrijgen.
Er is meer reden om het tegendeel te
verwachten.
Hoog bezoek, slaat ons ie wachten.
Koning Gustaaf Adolf van Zweden, dio
het vorig jaar onze Koninklijke Familie
«ontving, zal do volgende week gedurende
enkele dagen do gast zijn van H, M. de
Koningin.
Gedurende een korten lijd zal ons Hof
»r- dat overigens een voorbeeld van een
voud is in volle glorie schitteren.
De ontvangst, daaraan behoeft niet te
worden getwijfeld, belooft recht hartelijk
te zijn.
Immers de vriendschap van deze
vorsten is in dit geval tevens een bewijs
van de vriendschappelijke betrekkingen
van beide volken.
VAN DE LEESTAFEL
Opgang. Tijdschrift op Ghr. grond-
•pljt. sla-g ter beoefening van de Ne-
derl. letteren. Uitg. L. G. van
Schaik Scheveningen.
,Voor ons ligt no. 10 van de 6de :Jaar-
gtang, dat opent met verzen van Geraert
van Suylensteijn. 't Eerste, onder den ti
tel: Gebed geeft een klacht van verlan
gen naar het eeuwige. Ons trof de een
voud en innigheid van dit gedicht. Een
maal misten we het rythme:
"Wij willen Jezus! Daarom knielen
i^Vij zondaren, ootmoedig neer.
Of dient deze dissonant om het slot-
vceord bAtnr to laten uitkomen:
En daarom vlarni uit onze nachten
Naar U het heimwee van ons hart,
En stillen niet zijn lange klachten
Voor liet door U geheiligd werd.
Veel minder goed voldeed ons het
tweede: Lied.
"t Is mogelijk, dat wc den dichter niet
hebben begrepen; het geheel wil geven
een verheerlijking van Gods onbegrijpe
lijk wezen, die dan het meest tot haar
recht zou komen in gestamel, en stomme
dank van stil geheven handen, in het
blijven kraaien van een zuigeling. Dan
noemt v.-S. Ruesbroeck, Breero en Bil-
derdijk. Zéker! Zjj zochten niet, maar ze
kénden tocli wel „het woord dat mooi en
soepel was, de deiningen van blijde ryth-
meu, do zoete streling van muziek"?
Maar hoe lijkt u de teekening van dich
ters, die spraken
Het hart van veel begeerlikheid
De ogen ontstoken van doorleden
smarten
Do lippen gTauw, de handen ruig,
melaats,
De rug gekromd vaai meegedragen
zonden
De geest verwond fn ongelijke strijd.
Do novelle van G. E., onder den titel
„Conficten" zullen we later bespreken,
als het'vervólg ervan is verschenen; met
belangstelling wachten we dc ontknoo-
piusr.
De aanteekeningen bij de literatuur
door van Reusscïi geven blijk van een fij-i
Pen lilerairen smaak.
De boekbespreking, die den Christel, le
zer een goede handwijzer is, neemt de
laatste 10 blz. van deze aflevering in be
slag. Vooral de besprekingen van den
heer v. Ham, onzen stadgenoot, lazen we
met genoegen.
Onder andere redactie en deels met an
dere medewerkers verscheen in Februari
No. 11 van den 6den Jaargang van Op
gang, nu als Orgaan van het Ghr. Lêt-
terk. Verbond.
Mooi zijn de verzen van E. K. Vooral
dat tweede: Vertroosting:
Ik wilde met vreugde vullen
Kelken van kristallijn,
Ze brengen aan bleeko lippen
Dio proefden levenspijn.
0! ik zou Let bier wel heelemaal wil
len afschrijven (en dan daarbij die eerste
strofe van Gossaert's Tamquam filius!)
[Werkelijk, dit gedicht heeft troost voor
Die-zielen, die alleene
Staan in des levens nacht.
Die eenzaam zijn in 't leven
En eenzaam ondergaan.
Emmy Klein geeft oen schels: 'Allebei
Moeders lieveling, intiem, even op lich
tend het gordijn can ons te laten zien
kinderleed en moedervreugd. Heerlijk,
dat verlangen, die jalouzic, die tranen
van den kleinen jongen. Begrijpelijk, die
belangstelling, dat opgaan, alleen in zus
je, vergelend haar jongen; en toch al
lebei Moeders lieveling!
J. Hoogland geeft ons iets over Garry
van Bruggen, naar aanleiding van haar
pas bekroonde boek. Dankbaar zijn we
voor het licht, dat nü over haar werken
valt, door dezo orienteering.
Ten slotte nog een referaat van Fr. de
Vries, over Ibsens „Rosmersholm", dat
ook nóg vervolgd zal wórden.
Het laatste nummer beviel ons, per
soonlijk heler, dan het eerstgenoemde;
wat natuurlijk niet weg neemt, dat ook
dit werk voel goeds bevat.
Hartelijk willen we daarom dit tijd
schrift bij onze voor letterkuhde-voelendo
lezers en lezeressen aanbevelen. Deze
uitingen van Christelijke kunst zijn onze
belangstelling ten volle waard! B.
Uitbouwpractijk en Uitbouwideaal,
door J. H. Seheps, Uitgeversbu
reau 's-Gravenhage.
De heer Schouten heeft eens dc opmer
king gemaakt: „Wie werkt, maakt fou
ten".
Zoo is het ook inderdaad.
Wanneer dan ook in deze brochure van
maar even 48 bladzijden wordt betoogd,
dat er in den Bond van Jong. Vereen, op
Geref. Grondslag een en ander z.i. niet
in orde is en de uitbouwpractijk niet of
nog niet beantwoordt aan het ideaal, dan
nemen wij dat gaarne aan.
Dit neemt echter niet weg, dat hij het
lezen van dit geschrift telkens hij ons
do gedachte opkwam: was het nu noodig
cn gewenscht, daarover een brochure te
schrijven eii de geheele Jongelingswcreld
in beroering te brengen?
Want dat is natuurlijk het gevolg.
Deze brochure zal worden gelezen en
besproken, er zal over gedebatteerd wor
den, er zal heel wat stof worden opge
jaagd, maar het eerste tastbare resul
taat van dat alles zal zijn, dat de aan
dacht van andere honderdmaal meer be
langrijke onderwerpen wordt afgeleid.
De beer Scbeps heeft het goed bedoeld.
Maar toch vreezen wij dat hij den Bond
dien hij liefheeft een slechten dienst
heeft bewezen.
Belangrijke uitgave.
Naar wij vernemen gaat er bij den Uit
gever J. H. Kok te Kampen een hoogst be
langrijk boekwerk ter perse, dat in dezen
tijd, nu aller oogen als gespannen staren
naar bet pas geopende graf van den Egyp-
tischen Farao, met zijn wonderbare schat
ten en geheimenissen van voor 3000 jaren,
zeker menigeen ten zeerste zal interessee-
!>n.
Van de hand van Prof. Dr. A. Noordt-
zij, Hoogleeraar aan de Universiteit te
Utrecht, en op dit terrein zeker een des
kundige van beteekenis, zal een uitgebreid
boekwerk het licht ziet onder den titel:
„Het Oude Testament in het licht der
Oostersche opgravingen."
Dit boek zal bestaan uit een negental
afdeelingen, en wel: 1. Historisch Over
zicht. 2. De eerste schreden van de zich
ontwikkelende menschlieid (Schepping cn
Zondvloed).3. Ontwikkeling van het reli-
gieuse en Staatkundige leven in de Eufraat
vlakte (Abraham). 4. Kanaan en de Aartsva
ders. 5. Egypte. Do Bakermat der volke
ren. 6. "Worstelingen met do Kanaaiiieti-
sche cultuur. 7. Strijd met de wereldrijken
Assur en Babel (Ballingschap). 8. Het Per
zische en Grieksche rijk. 9. De vrijheids-
worsteling der Maccabcëu.
Het geheele werk zal zoo populair moge
lijk worden geschreven, en dus .voor icdc-
ren leek bevattelijk zijn, terwijl het met
tal van platen rijk zal worden geïllustreerd
Het boek zal ook in afleveringen het licht
zien.
Uit het Sociale Leven
De arbeidsvoorwaarden
in het heerenkleedingbedrijf.
Donderdag 22 Febr. is nogmaals tus
schen de vertegenwoordigers der partijen
in het heerenkleedingbedrijf een confe
rentie gehouden over een nieuwe arbeids
overeenkomst, geldende tot 15 Februari
1924.
Van werknemerszijde werd nog vooral
gepoogd, ten aauzien van sommige pun
ten de voorstellen der werkgevers verbe
terd te krijgen.
Ten aanzien van de uUrloonen voor de
reparateurs waren de werkgevers bereid,
hun voorstel zóó te verbeteren, dat deze
kleermakers in een 48-urige werkwcék
hetzelfde weekloon zullen, vrdienen als zij
in een 45-urigè werkweek hebben ontvan
gen.
Hoewel de bes luren der werknemers-
honden aan het einde der conferentie
uitdrukkelijk verklaarden, dat hunne le
den geen instemming kunnen betuigen
met de voorstellen der werkgevers, werd
ten slotte medegedeeld, dat zij 11a het
reeds gepleegde overleg met hunne leden,
in dc gegeven omstandigheden bereid
zijn een nieuwe overeenkomst af le slui
ten. In verband met vergaderingen, die
nog moeten worden gehouden, behielden
eénige hoofdbesturen zich het recht voor,
later nog definitief antwoord aan de
werkgevers te zenden.
De uurloonen in dc nieuwe overeen
komst zullen zijn: voor kleermakersj die
in uur- of weekloon werken, iu de lo ge
meenteklasse 72, 2e ïeïasse 68, 3e klasse
64, 4c klasse 60 en 5e gemeenteklasse 56
cents: voor tariefwerkers, wekend op, ate
lier of in huisarbeid, in de 1c gemecnle
klasse 70, 2e klasse 66, 3o klasse 62, 4e
klasse 58 en 5e gemeenteklasse 54 cbnls;
voor de reparateurs geldon in de vijf ge
meenteklassen respectievelijk uurloonen
van 65, 61, 58, 55 en 52 cents. Boven (te- I
ze uurloonen komt voor atelier-Weerma-
leers die zelf hun fournituren betalen; een
bijslag van 2 cents per uur, en voor huis
arbeiders van 3 cents per werkuur.
Do arbeidstijd zal met ingang van
Maandag 26 Februari 48 uren per week
zijn; voor de eerste 3 overuren wordt 10
pet. verhooging gégeYen. De vrije Zater
dagmiddag blijft gehandhaafd op dezelf
de wdjzA als im de vorige^arbeidsovereen
komst. 1 1
Voor de kleermakers op atelier, die in
nur- öf weekloon werken, 'zulten do nieu
we lo'ohen gelden met ingang van Maan
dag 26 Februari. Voor de sluklooufwor-
kers géiden dé Tneuwo firbeidsvoor^adr-
den voor hot Werk, dat op óf na Vriijdag
23 Februari 1923> wordt uitgegeven,. j
Wanneer do hoofdbesturen oen defini
tieve beslissing aan de Ave'rkgeversbónden
hebben medegedeeld, komen de partijen
volgende week 'opnieuw bijeen.
BouwvakSoonén te Rotterdam. I
Naar wij'vernemen, ligt het in dc bedoe
ling van den Bond van Patroousverecni-
gingen in de Bouwvakken te Rotterdam,
ondanks het feit, dat geen collectief con
tract met de arbeidersorganisaties moer
wordt afgesloten, toch een minimum-loon
vast te stellen, waaraan alle leden van den
Bond zich te luouden zullen hebben.
De beden (Zaterdag) te houden algeniee-
ne vergadering zal over deze kwestie heb
ben te beslissen.
INGEZONDEN
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie)
Vereeniging voor
Christelijke Gezondheids- cn
Vacantie-Koloniën in Nederland.
Gevestigd te Nunspeet.
Deze vereeniging is voor onze stad en
omgeving nog onbekend. Aangetrokken tot
liet Schoone doel, heeft zich te dezer sle
de een voorloopig-comité bestaande uit 10
dames gevormd om liier voor Lei Jon., en
omgeving een afdeeling op te richten.
De redenen waarom wij de gastvrijheid
van dit blad inroepen is, oiii in deie re
gels in het Jvort uiteen te zetten wat onze
vereeniging nastreeft cil alzoo aan liet
doel dezer vereenigiiig in onze omgeving
meer •bekendheid te geven.
Letterlijk staat in de statuten:
,;D'e vereeniging stelt zich te.11 doel
kinderen in de gelegenheid te stéllen
onder, beslist Christel, leiding een tijd
lang in gezonde -strejeen te zijn."
Niet alleen worden kinderen in. ouzo
tehuizen opgenomen waarvoor de afdee
lingen de vcrpleeggelden bekostigen,
maar ook bestaat de mogelijkheid voor
particulieren en voor andore ver-
eenigingen om een of meer kinderen te
gen een bepaalde som daarin te doen ver
plegen. M.a.w. niet alleen voor onvermo-
genden waarvoor de afdeeling gelden
tracht bijeen .te krijgen (lioe meer leden
en begunstigers, hoe meer dergelijke kin
deren kunnen worden uitgezonden) maar
ook kinderen waarvoor de ouders zelf de
kosten kunnen dragen, kunnen van deze
gelegenheid gebruik maken.
Middelerwijl is het comité aan liet
werk getogen en heeft alreeds zijn eerste
pogen met gunstigen uitslag bekroond ge
zien. Sinds het eerste bijeenkomen van
het comité en thans is het mogen geluk
ken eea dusdanig aantal leden en begun
stigers aan te werven dat het nu roede
mogelijk is een tweetal kinderen dezen
zomer gedurende 1 maand uit te zonden
naar een van de huizen der Vercente
ging.
Dc vereeniging heeft twee koloniehui
zen: „Onze Woning" te Nunspeet en
„Z e e h u i s" 1e Egmond aan Zee;
Beide tehuizen z i j n g co p e n d
van A u r i 1 tot O c t O hor.
Binnenkort zaïeen Ipdenv'ej\g;.ddr:r>':
worden uitgeschreven waarop een be
stuur zal worden 'gekozen en een regle
ment vastgesteld.
Gaarne beveelt het voorloopig comité
deze zaak bij liet Christelijk publiek aan.
Niet om concurrentie le willen aandoen
aan reeds bestaande neutrale vereenigin-
gen die oen zelfde sclioon doel doch op
neutrale wijze nastreven. Hoe meer per
sonen zicli voor dit doel geven, boe l>e-
ter het zal zijn. Want als alle krachten
worden ingespannen om het zwakke
stadskind een poos te doen verwijlen in
gezonde streken waar liet boschluclit of
zeelucht met volle teugen kan inademen,
kan het zwakke kind onder Gods zegon
zijn krachten herwinnen en daardoor
worden een sterk en gezond kind. Hoc
gezonder en krachtiger liet kind, hoe ge
zonder en krachtiger aanstonds het volk
Wie wil meewerken aau dit schoone doel
geve zich op aan het voorlöopig comité,
hetzij als permanent lid, lid of begunsti
ger.
Permanente' leden zijn zij die
een gift in eens schenken van f 100.
Leden zijn zij die oen jaarlijksche
contributie van minstens f 2.50 betalen.
Begunstigers zijn zij dio min
stens f 0.50 jaarlijks betalen.
Voor een ieder bestaat dus.de gelegen
heid naar de mate zijner draagkracht te
steunen.
Het voorloopig comi té siyroekt de wcnscli
uit dat deze oproep voor Leiden en omge
ving niet te vergeefs zal zijn, doch dat
velen hieraan gehoor zullen "geven en zich
zullen aanmelden als permanent lid, lid
of begunstiger.
Nadere inlichtingen verstrekken verder
gaarne de leden van het voorloopig co
mité: Mevr. MeijeringOosterhuis. Pre
sidente; Mevr. Woltjorvan Schelven,
Secretaresse; Mej. K Ouwen hoven, Pen-:
ningrnoosicresse; Mevr. Mulder— v. d.
•Most van Spijk; Mevr. GoedhartMevr.
Wolljer de Vries; Mei. Cool; Mej. de
Lange; Mei. van. Dorp: Mi j. Eigenman.
N.B. Het zal hel voorloopig comité
aangenaam zijn, als andere bladen dit
stukje willen" ga ernomen óm daardoor aan
het doel van onze vereeniging de meest
mogelijke bekendheid te geven.
LEiDSCHE PENKRA3SEM
Wanneer, zoöa'ls' gewoonlijk, in onze
Kerken voor al den nood der Christeii-
héld wordt geboden, dan worden daarbij
ook dé wodüweh 01 v.êezen niet verge
ten. Maar nu trof h^t me onlangs, dat
een onzer predikanten ook bad voor do
weduwpaars. Dit fvai voor mij wal
iiieüws.
En Joch. de nood" Van vvcduWoii cn wcc-
zen moge vaak'groOt zijn, er zijn-ook tal
van .weduwnaars die iii zorgelijkeoïii-
sfandigHedén verkëéro'n.
'Denk-heten maar eens- im-Mbé'dcr peott
lang getracht dc zaken' vóór elkaar fe
bonden. Hoewel r-met ja-ootb: moeite bcofl
zij tóch hare huishouding gedaan,-de'kiiw
doren verzorgd en den bo.él- beredder}!.
Maar (Hivdelijk is de machine vajslgö-
Icoppiu- Do dood kwam u<? woning binnen
en nam de -móeder weg. Daar zit nu de
.wt'düwnaar.
Hel v;erkroejn. Geon dag langer'- dan
beslist noodzakelijk js, kon hijvan. ziju
werk -thuis blijven: Maar do hinderen
moeten loeh geholpen worden, ze moe
ten worden gereinigd en naar school ge
stuurd, het eten moei worden klaar ge
maakt en er is geen hulp te
kik ij gen.
Welk een toestand. Hoe wordt op d^ze
wijze do smart vergroot cn de ellende
verdubbeld. En onwillekeurig denkt men,
wat zou het een zegen zijn indien wc
hadden een Christelijke vereeniging voor
huisverzorging, die in dergelijke gov,allen
al was liet dan slechts tijdelijk voor af
doende hulp kon zorgen.
En dan natuurlijk niet alleen voor we
duwnaars, maar. voor alle. gevallen waar
in huiselijke hulp noodig is.
Daar is een ziekelijke vrouw. De dokter
geeft nog één kans. Een paar wekèn de
deur uit voor absolute riïst of ook wel een
behandeling in Jiet ziekenhuis.
Maar moeder schudt het hoofd. Want,
als zij er uitgaat, wie zal dan zorgen
voor haar gezin, voor hare kinderen?
En daarom, hoe noodzakelijk het mag
zijn, het gaat nu eenmaal niet. 't lp den
absolute onmogelijkheid.
Of ook, 't'. ga,at" wël, omdat het nu één
maal m c t' en een 'operatie absoluut
noodig is. :t Gaat alios uitstekend cn de
dokter voorspelt algeheele genezing.
Maar de patiënte wordt onrustig. %e
verlangt naar huis., naar haar gezin. Of
liever, ze heeft haar gezin meegenomen
naar het. ziekenhuis cn naarmate de
krachten toenemen en de levenslust groo-
ter wordt,beginnen ook do huiselijke zor
gen meer te drukken.
Want ze weet hoe het thuis gaat. Vader
slaat er.zich door zoo goed cn zoo kwaad
als 't 'dan .gaat; De kinderc> ze zwerven
op straat of ze zijn bij >mrHc cn ken
nissen ondergebracht.
Het gezin dreigt te verwilderen. Moeder
kan het niet langer uithouden.
Doet u het niet, waarschuwt dc genees
heer. Nog een paar weken on u bent er
weer bovenop, en anders blijft het kruk
ken. En de zuster die haar zoo goed ver
zorgde waarschuwt mee. Doch moedor
schudt het hoofd. £e hebben gemakkelijk
praten denkt ze, maar zo moesten maar
eens "weten hoe het er thuis uitziet.
En per eerste gelegenheid gaat ze naar
huis terug om daar een taak op hare
schouders lo nemen die ver boven bare
krachten gaat.
Daar heeft een blijde gebeurtenis plaats
gehad. Het gezin is vermeerderd met een
lieve kleine. Maar de m xnlerweelde cn de
vadervreugde is niet onvermengd, omdat
het onmogelijk was een verzorgster te
krijgen voor het huisgezin.
Nog eens, hoe heerlijk zou het zijn in
dien er hier bestond een vereeniging dio
Op een gemakkelijke wijze voor derge
lijke hulp zou kunnen..zorgon.
ILor is eoii sociaal wrfk van den oer
sten rang te verrichten.
I11 Amsterdam heeft men zuik oeno
ve«ag ",Cl SPCd'ick C1»«sMUk
ilr. L. ïlcijermans, directeur v
Till l Gc,I1«!nMiJfccn tioneeskuudiv,-,,
het H dbT- daarom,l'™t onlang,' i„
Ik keu geen mooier taak dan do
Vereeniging Huisverzorging zich heeft
gesteld: trachten, de huismoeder te ver
vangen door liet zenden van eenvoudi-
ge, stil werkende vrouwen, d'e de la-ik
- overnemen van de zieke of afwezi'iro
vrouw des huizes.
Het spreekt niet erg naar buiten, dit
A\erk, ook zijn dc gevolgen ervan niet
in cijfers cn woorden tohrengep. TBe
gon "klein en bescheiden, in tijden van
vreao eu welvaart.
Vjouwen, die nuttigen socialen ar-
beiu wilden verrichten, stelden zich be
schikbaar als wijkda.mes om dc hulp
vragende gezinnon (e bezoeken cn oen
huisverzorgster te brengen, daar waar
haar steun het meest noodig was.
Leden, begunstigers stroomden too,
giften soms lieol gioole kwamen'
lanneii: het AVork breidde zich uit* -de
flitsen konden steeds meer rekenen op
steun, daiir, waar zij het leed zagen
groeien en waar de moeilijkheden zich
opstapelden.
Geld gaf de vereeniging niet al
leen hulp in de huishouding 0111 niet
als liet moest, met e >n bijdrage, als In t
er af kon;
- Zoo breidde liet arbeidsveld zicli snel
uit, omdat dé Vereeniging .voorzag in,
eeil behoefte, diép wortelend in ons
volksbestaan met zijn nooden en kom
mer."
loon ik dal las, heb ik mezelf afge
vraagd, zou zulk een vereeniging ook in
Lpidon niet mógelijk zijite
Dat er behoefte aan bestaat, dat er hier
een ruim arbeidsveld is, daaraan beho.-ft
geen oogenblik te Avorden getwijfeld.
De vraag -is slechts, f we hier deze
zaak zullen, aanpakken en samenwerken
om ook hier de gezinnen die daaraan be
hoefte hebben te helpen.
Of wc willen meeaverken om de Avanho-
pige vaders tot een steun te zijn, de
moodeloozo moeders weer op le richten,
de kinderen die dreigen te verkommeren
en te venvaarloozen, behoorlijk le ver
zorgen.
Van Roomsche zijde heeft men ivcds
iels in deze richting gedaan.
Toen dat bekend werd, hebben we hoo-
ren klagen dat' op deze wijze alweer do
invloed van Rome versterkt werd. E11 dat
is ongetwijfeld het geval.
Maar Aval ik niet hoorde? Dat 1111 ook
vaU Frotestan-f.seli. Christelijke zijde do
hand- aan den ploeg werd geslagen.
Ik -ban niet precies met hot doel van
den Christolijkeii' Vrouwenbond bekend.
Missghicn .is het- doel A'an, dezenBond
niét,: zich' met practise!; -sociaal werk bo
zig te houden.
Maar .dat kan. toch geen belegsel zijn,
tUinkl.me, voor de leidsters van dezen
Bond Jije.].' -ter plaatse, om liet initialiel' le
neipep. .lol do opric-liting vaq een Ver
eeniging voor Christelijke,. kraam- en
uis verzorging.
En anders hebben Ave hier Vróuw» n-
verocnigingeii. en hulpdiaccncssen wier
doel, wol degelijk is, den socialen nood le
verlicblop.
\Yio'\;an haar neemt het initiatief? Het
spieekt vanzelf dat zulk een vereenigiear
geen kerkelijk karakter mag dragen.
Hier is plaats voor belijder.!Chris'.c-.
non van alle. richtingen.
Jk heb liicr alleen dc aandacht geves
tigd op vrouwen en eroenigingen van'
ATouweh, omdat hel hier een erht vrqiH
Avelijke zaak betreft.
Maar als de vrouwen zicli afzijdig hou
den, webiu laten dan de mannen deze
zaak aanpakken óm dan straks do buit
van 't overwonnen land, don vrouwen, in
de hand te doen vallen.
Ik denk hter aan veree- gingen als
..Patrimonium" en den Cirkstelijkeii
Werkmansbond die misschien don sloot
zouden kunnen geven om tot de oprich
ting te komen.
Dat hier een rijk .arbeidsveld is, zal
dunkt 'ine niemand kunnen ontkennen.
De vraag'is; sléchts of wo bereid zijn ook
aan dezen arbeid, die zoo goede-vruchten
kan afwerpen, onzen steun te geven.
Misschien zijn er onder mijne lezers of
lezeressen wel, die met mij overtuigd
zijn, dat er hier iets gedaan moet wor
den.
7-ou hel teA'cel gevraagd zijn, mij even
een klein bewijs van instemming te zen-,
den, óm op d'e wijze tot een begin van
uitvoering te komen?
Misschien amice, zijl go in de gelegen
heid, in inve kringen op deze zaak
de aandacht to vestigen en daarvoor be
langstelling te wekken, en mij omtrent
liet resultaat daarvan eens enkele mede-
deelingen te loon.
Dr. Ileijermans, die ik zooeven citeer
de, heeft er m.i. terecht de aandacht op
gevestigd, dat huisverzorging nooii ge
meentelijk kan of niag worden, maar dat
hier het particulier initiatief behouden
moet biijvcn.
De organisatie, zoo zegt hij is oen zc-cr
subtiel werk, waarvan soepelheid eu
elasticiteit de levensvoorwaarden zijn.
Een gemeentelijke voorziening zou onmo
gelijk" met alle particuliere omstandighe
den rekening kunnen houden. Een ge
meentelijke organisatie zou ontegenzeg
gelijk duur worden,, maar. daarnaast
schopt men oenbron van klachten en
moeilijkheden, waarvan de uiepto mot
gemakkelijk le peilen is.
Met deze opvalling ben ik het volmaakt
eens. J
Maar dan moet ook juist het feit, dat
de gemeente hier iiict kan optreden, ons
prikkelen, om toch de hulp te bieden, dii
absoluut noodzakelijk is. J
Van harte hoop ik dat zal blijken dat
men ook in Leiden bereid is, aan deze
nuttige, en noodigc zaak, volle «aandacht te
schó.ikcn. ^r,_
