Tweede Blad
Eaterriag 24 Februari 1923
Grn uw welbehagen te doen.
Ik Ixeib lust, o mijn. God, om Uw
i welbehagen le doen; cn Uwo wet is
i -.r in het midden mijns ingewands.
1 Ps. 40 9.
Twee waarheden worden in de Heilige
Schrift ons met groote duidelijkheid ge
openbaard. Vooreerst dat wij allen ge
zondigd hebben, de heerlijkheid Gods
derven, en voor eeuwig doemschuldig
zijn. En dan dat de Heere onze God al-
zoo lief de wereld gehad heeft dat Hij
aan haar Zijn ééniggeboren Zoon tot een
Heiland en Verlosser geschonken heeft.
Daar is een eisch van het recht Gods
•waarvan niet kan worden losgelaten,
doch er is ook een drang van Goddelijke
liefde dio groot en heerlijk is. Het recht
van God den Heere eischt met majesteit
als straf voor de bedreven zonde liet von
nis des doods, des eeuwigen doods, bei do
naar ziel en lichaam. En de eeuwige liefde
Gods schenkt den Borg en Middelaar dio
'/oor ons on in onze plaats de schuld be
taalt, de zonde verzoent en al de straf
draagt.
Het recht Gods eischt dat, waar de
zonde intrede deed, de dood als straf er
voor zou volgen. Zonde-en dood zijn niet
fe scheiden. De bezoldiging der zonde is
de dood. Doch reeds in het Paradijs
openbaart zich het wonder der genade
dat God de Heere wel de zonde straft,
maar zich over den zondaar ontfermt.
Het bloed der offerdieren vloeit, en de
naaktheid van Adam en Eva wordt met
de vellen der dieren bedekt. Zinrijke ge
beurtenis van zeer diepe beteekenis.
Israël, dat leefde bij de wet der cere
moniën, heeft alle eeuwen door, hij de of
feranden in tabernakel en tempel, ge
hoord van den eisch des rechts, als daar
vlooide het offerbloed in liet Heiligdom,
docli ook van de betooning der <*enade,
dat niet het bloed van den zondaar, maar
dat van het geslachte offerdier mocht
vloeien.
Mar tochbet is onmogelijk dat bet
bloed van stieren en bokken de zonde
wcgncmo.
De mensch had gezondigd, en aan den
eisch van het recht Gods kan niet vol
daan worden door het offer van een on
schuldig dier. maar alleen door het offer
-van oen heilig en rechtvaardig menscli.
Dio volmaakt rechtvaardige en heilige
onder do kinderen der menschen, die
nóchtans sterker is dan alle schepselen,
die o o k waarachtig God is, is onze Hee
re Jezus Christus, de Messias. En Hij,
kóüienuo in deze wereld, beta'"4 door don
mond der profeten: Gij hebt geen lust ge
had aan slachtoffer en spijsoffer; Gij hebt
Mij do ooren doorboord; brandoffer en
zondoffer hebt Gii niet geëischt. Toen
zeide Ik; zie Ik kom, in- de rol des
Books is van mij geschreven. Ik heb lust,
o mijn God, om Uw welbehagen te doen;
en Uw wet is in het midden mijns inge-
wands.
De Christus Gods is het éêuige en
waarachtige Lam dat de zonde der we
reld wegneemt. Hij is om onze overtre
dingen verwond, de straf die ons den vre
de aanbrengt, was op Hem, en door Zijn
striemen is ons genezing geworden.
Het is de dwaasheid en de zonde van
het Joodscho Israël geweest, te gelooven
aan de verzoenende waardij van het dier-
offor. Het is de genade aan het waar
achtig en geestelijk Israël geschonken,
te kunnen en temogen gelooven, dat al
leen hot bloed van Christus Jezus reinigt
van allé zonden.
Doch, nu wij weer 'in de stille lijdens
weken leven, en door Gods vrome volk
in den lande met diepe ontroering in het
harte overdacht wordt, al wat over den
Zoon des menschen gekomen is, toen het
de ure en de macht der duisternis was,
au voegt het ook ons dat lijden en ster
ven, met het oog des geloofs, te beschou
wen als het groote en éénige schuld- cji.
Zoenoffer, waardoor aan de gerechtigheid
Gods volkomen is genoeg gedaan, en
waarbij Gods genade zoo heerlijk schit
tert uit den hooge.
Het lijden en het sterven van den Man
ranSmarte hebben wij te bezien ook in
FEUILLETON,
Van hooger Orde.
Naar het Engelsch.
il)
In mijn schrik riep ik luide John's
Saam maar er kwam geen antwoord.
15; ging blindelings voort, terwijl ik i"n
ailjn wanhoop luid riep. Ton slotte strui
kelde ik en viel. Er kwam iemand met
'arootc sprongen op mij af en nam mij op.
„O, David David!"
„Phineas, zijt gij 't. Ben je naar bui-
csn gegaan in dezen donkeren nacht
Waarom deed je dat?"
Zijn zachtheid over mij, zelfs toen,
haakte me week. Ik vergat, dat ik een
öan was, ik viel hem om den hals en
woonde. Ik had er later echter geen spijt
win, want ik denk, dat mijn zwakheid
hem kracht gaf. Ik denk, dat 't goed voor
hem was, te midden van de vlaag van
hartstocht, welke hem pijnigde, te gevoe
len, dat hij een vriend en broeder had,
die hom lief had met een liefde, gelijk
die van Jonathan, „vrouwenliefde te bo-
wm gaande."
»Ik heb zeer verkeerd gedaan," zei hij,
gebroken stem. „Maar ik was mij
zelf niet. Ik ben nu beter kom, Iaat
°ns naar huis gaan."
het licht van dit woord: ïk heb lust,
mijn God, om Uw welbehagen te doen, en
Uwo wét is in het midden mijns inge-
wands.
Het welbehagen Gods ging niet uit
naar het bloedig dieroffer. Er was geen
sprake van, dat het geschonden recht
Gods daardoor gewroken zou zijn. Op het
altaar van Gods recht en majesteit moest
vloeien het bloed van een heilig men-
schenkind. Alleen dan zou gejubeld kun
nen worden: de schuld Uws volks hebt Ge
uit Uw boek gedaan, en Gij ziet geen van
hunne zonden aan, de hitto van Uw
gramschap is gebluscht. En dat offer is
aan het Kruis van Golgotha gebracht
door den lijdenden Borg eri Middelaar,
die al onze schuld op Zich geladen, al
onze zonden gedragen heeft, en die daar
om van dat kruis zoo heerlijk en tot zoo
zalige vertroosting van al Gods volk
triomfeerend heeft uitgeroepen: liet is
volbracht.
En toch, toen in Gethsemané het Hitte
re' en zware lijden een aanvang nam, on
de lijdensbeker, gevuld met den wijn
van den toorn Gods tégen de zonde van
het gansche menschel!jk geslacht, aan
Jezus lippen werd gezet, toen kwam er
een angstwekkende huivering over de
ziele van Jezus. Hij werd verbaasd en
zeer beangst. Als een worm en niet als
een man lag Hij met Zijn aangezicht ter
aarde, biddende en smeekende met den
heiligs ten aandrang tot driemalen toe:
Vader, indien het mogelijk is dat deze
drinkbeker van Mij voorbij ga.
Hoe hebben wij dan te verslaan: Ik
lieb lust, o mijn God! om Uw welbehagen
te doen, en Uwe wet is in het midden
mijns ingewands.
Ach, broeder en zuster die met zooda
nige vraag in uw peinzend harte bezig
zijt, ga naar Gethsemané, en luister daar
met stillen eerbied en diep ontzag naar
liet woord van volkomen onderwerping
van uw Borg aan den wil des Vaders
doch niet gelijk Ik wil, maar gelijk Gij
wilt!
Ja waarlijk, er is bij onzen Heiland
oen vrijwillige, een volkomen overgave
aan het bittere lijden des doods, om
het welbehagen Gods te volbrengen. Hij
is gehoorzaam geweest, tot den dood, ja
tót den dood des kruises. Dat gaf aan het
zoenoffer op Golgotha die groote waardij.
En daarin ligt uw heil en zaligheid, o,
kinderen Gods, die tot in alle eeuwig
heid het blijde lied der zalige verlossing
eens zult zingen voor den troon van het
Lam.
DE WEG.
De weg ten hemel is geen effen baan
met veil'gend lommer voor ons zelf-
[bohagen,
waarlangs met vrome woorden en met
[waan
wij d' afgod van ons ik naar boven
[dragen.
De weg is Christus^! Christus heeft
[bestaan
té kiezen 't harde pad der oordeelsla^
[gen,
en wie met Hem Gods vree wil binnen
baan
moet achter Hem z'n aardschen vrede
[wagen.
En 't lijdzaam volgen in dien wond'ren
[stoet,
dien boelgezang en zucht en kruisén
[schuren
langs stronk en steen bij duister kennen
[doet,
dat leert de ziel in onheilzwang're
[uren,
dio Gods Gena genade baren doet,
wier wee z' allengs in wellust leert
[verduren.
Seerp Anema.
El SCHOOL
NED. HERV. KEEK.
Beroepen. Te Eethen: D, van Lut-
tervelt te Blauwkapel; te Staphorst; J.
Kraaij te Gorinchem.
Aangenomen. Naar Hontenisse
(toez.): J. W. Maas Wzn., te Gapinge.
Bedankt. Voor Zeist: W. J. van Lok
horst te Bennekom.
GEEEF. KEEKEN.
Beroepen. Te Gorredijk cn to Oos-
lerzee: C. van der Woude, cand. te Sncek.
CHE. GEEEF. KEEK.
Tweetal. Te Amersfoort: G. Salo
mons te Bus sum en H. Velema te Kam
pen.
Hij sloeg z'n arm om mij heen en
bracht mij veilig thuis. Hij ging zelfs bij
't vuur zitten om mot mij te spreken.
Welke strijd daar ook geweest was, ik
zag, dat deze nu gestreden was; hij zag
er weer uit als zichzelf alleen) zeer,
zeer bleek, en sprak met z'n gewone
stem.
„Zij gaat morgen hoen, is dat zeker,
Phineas?"
„Ik geloof van wel. Zult ge haar nog
zien?"
„Als zij het verlangt."
„Zult gij haar iets zeggen?"
„Niets. Al heb ik ook voor oen oogea*
blik de waarheid niet kennend of er
niet aan denkend, gemeend, dat ik alle
hinderpalen zou kunnen opruimen ik
zie nu duidelijk in, dat zelfs van zoo iets
te droomen mij een dwaas maakt mis
schien nog erger een lafaard. Ik wil
geen van beiden wezen ik wil een man
zijn!"
Ik antwoordde niet; hoe zou men op
zulke woorden kunnen antwoorden?
kalm gesproken, hoewel elke lettergreep
een deel van zijn hart als moet hebben
uitgerukt.
„Zei ze nog wat tegen je? Vroeg zij niet
waarom ik zoo haastig weg ging, dezen
morgen?"
„Dat deed ze; ik zei, dat gij zelf haar
wellicht de reden wel zoudt meedeelen."
Br. KAKfURG'S KI?<"ABRÜFPELS
hebben een zeer nüttige uil werking bij zwak te
der zenuwen en der spijsverteeiingsorpanen.
£047 w.g. Prof. Dr. med. Risom, Kopenhagen
„Zoo wil ik. Zij moet niet langer in on
wetendheid blijven aangaande mij on
mijn positie. Ik zal haar de gansclie
waarheid zeggen behalve één ding. Dat
behoeft zij nooit to weten."
Ik giste door door zijn gebroken stem,
wat dat „ééne ding" was, dat hij voor
niets achtte maar dat, naar mijne
meening, elke goede vrouw alles waard
zou hebben geacht de belangelooze gift
van de liefde van een braaf man; een
liefde, in zulk een karakter als 't zijne,
welke eens opgevat, levenslang duren
zou. En zij zou 't niet weten! 't Speet mij
't speet mij zelfs voor Ursula March.
„Denk je niet, dat ik gelijk heb, Phi
neas?"
„Misschien ik kan 't niet zeggen
gij weet 't zelE 't best."
„Juist," zei hij flink. „Er is geen hoop
mogelijk voor mij er blijft mij niet an
ders over dan stil te zwijgen."
Ik was 't niet geheel met hem eens. Ik
kon niet inzien, dat voor eenig jong man,
pas twintig jaar oud, met de gansche we
reld voor zich, eenige liefde absoluut ho
peloos wezen kon vooral voor een jongo
man als John Halifax. Maar zooals de
zaken stonden achtte ik 't beste hem aan
zich zelf over te laten en hem geen raad
ite geven of mijn meening te zeggen; ik
Lxewaarde dus een volmaakt stilzwijgen.,
John verbrak dit cn sprak als tot zichzelf
Augustus, Vèrinocdelijk ook een gedeelte
van Juli 'cn. cukcJo dagen in September.
Aanmelding voor April bij den inspec
teur M. O. mr. J". H. Thiol, Nassau Dillen
burgerstraat no. I, te 's-Gravenhage.
BBffsaggaggawr mBSigEBBMBa&aMmassBBtgmgicsgBE
„Te denken, dat z ij dat deed die
eerste vriendelijkheid jegens een armen
Jongen, zonder vrienden. Ik heb 't nooit
vergoten nooit, 't Deed mij meer goed
dan ik zeggen kan. En die schram op
baar arm haar lieve, kleine, zachte
arm, hoe zou ik dezen mQrgen de ge-
heele wereld hebben gegeven om
Hij brak plotseling af als bij instinct
door een soort van gevoel, dat elk
goed man beeft dat de heilige hart
stocht, de innige teederheid van zijn lief
de, geheel en al blijven moet tusschcn
hemzelf en de vrouw, die hij verkozen
heeft.
Ik begreep, dat er in zijn hart een ver
langen was gegroeid, sterker dan vriend
schap sterker dan de hechtste band
van broederlijke liefde en ik weet
'bijna niet waarom ik zuchtte.
John keerde zich om „Phineas, je
-moet niet denken omdat dit is gebeurd,
dat je zelf wel begrijpen zult je moet
niet denkon, dat ik ooit minder zou gaan
gevoelen voor mijn broeder."
Hij sprak ernstig hartelijk en wij
drukten elkander stilzwijgend de hand.
Ik denk dat wij deze keer .elkander goe
den nacht weDgchten als pooit lo voren,
gevoelend, dat de beproeving, yopx.onze
Vriendschap r; gekomen was én voorbij
gega?n tvasye11idal rad yd.," a
ieder onzer ook ooit gebo. ckn zoude
Wo kunnen niet nalaten tegen deze op-
v; -;-'3 r te uiaLen, omdat we haar
noodlo'. :;g:n invloed, achten op ons
polnick© en parlementaire leven.
'Wil een staatscommissie tot een compro
misvoorstel besluiten,- ons wel. Maar dan
zonder verdere consekwentio voor de po
litieke partijen, welker richting in zoon
commissie vertegenwoordigd was.
Wij ontzeggen aan een of meer perso
nen het recht om op deze wijze een hoela
parlementaire fractie en een gansche po
litieke partij te kunnen binden.
Nam 'n dergelijke opvatting do over
hand dan werden compromissen nog veel
slechter dan zij in den regel toch ai zijn,
omdat zij dan tot gevolg zouden hebben,
dat in de Volksvertegenwoordiging princi-
pieele politiek op een bepaald punt onmo
gelijk word gemaakt, gebonden als men
zou zijn door handelingen van geachte
geestverwanten, die geheel naar eigoa
inzicht handelden en besloten, 't Zou bo
vendien al spoedig de dood in den pot wor
den voor heel bet politieke leven ook.
Van zulk een compromissen-politiek, die
in den regel bepaalde politici in de Ka
mer niet meer geheel vrij doet staan, wil
len we mets weten. JDe ervaring met het
onderwijscompromis in de z.g. pacificatie-
commissie, is in staat om van deze metho
de van behandeling van politieke aange
legenheden voor goed af te schrikken. Zij
is uit den booze.
„Met compromissen in een Staatscom
missie heeft de Regeering, beeft de meer
derheid en heeft ook de minderheid niets
te maken. Zij kunnen noch mogen Regee
ring cn Kamer binden, direct noch indi
rect, zonder op zeer bedenkelijke wijze do
verantwoordelijkheid weg te nemen van
de plaats, waar zij thuis behoort".
We zijn het met deso uitspraak van den
Haagschen briefschrijver in „de Tijd" vol
komen en van harte eens.
Wat ons betreft moge dan ook cie eind
stemming over do Bioscoopwet tevens be
tekenen een vonnis over het „coinpromis"
in Staatscommissies.
Vier miliioen en drie ton.
Het Maandschrift bevat een inter-
ressant artikel van Mr. P. A. van Tooren-
burg over do werkloosheidsverzekering.
Wij kunnen, zegt Patrimonium, niet
alle cijfers overnemen. Slechts op een paar
gegevens willen wij de bijzondere aan
dacht vestigen.
Het aantal verzekerden steeg van
43.000 op 1 Januari löll tob 398.300 op 1
Januari 1921. Sedert trad een daling in.
Op 1 October 1922 was het aantal verze
kerden 342.300.
De groote sprong wc/d gemaakt in d8
jaren 1919 en 1920.
Van groot belang voor do waardeering
der werkloosheidsverzekering zijn do bij
dragen der arbeiders.
Voor do inwerkingtreding van het werk
loosheidsbesluit 1917 kwam voor rekening
van do kassen f 335.700 in 1913, f 905.400
in 1014, f 146.200 in 1915, f 103.700 in 1916,
f263.900 in 1917 en f45.200 in 1913. De lij-
dragen der leden van volgens genoemd be
sluit gesubsidieerde vereenigingen belie
pen: ia 1917 f48.400, in 1918 f497.300, in
1819 f 1.152.500, in 1920 f 2.704.200, in 1921
f 3.252.600 en in 1922 (schatting) f 4.300.000.
In 1922 hebben do arbeiders dus 4 mil li-
oen en 3 ton gecontribueerd.
De critici van de werkloosheidsverzeke
ring mochten voor praestatie wel
meer waard -enen
i3E7«£T' d'GSKOSTEN.
Volgens gegevens, vervat in een binnen
kort verschijnende studie over dc Geschie
denis der Duitschc bezetting in Frankrijk
in 18711873, door Karl Linnebach, welke
op nauwgezette studio van het archief
materiaal berust, duurde de Duitschn be
zetting in Frankrijk van 3 Maart 1871 tot
16 Juni 1873, dus 30} maand. Zij omvatte
eerst 19 departementen, doch beperkte
ziek na vier maanden tot zes Oostelijke
departementen en Belfort en kostte aan
Frankrijk ih tótaal ongeveer 341.000.000
francs, waarvan 294.000.000 kwamen voor
het onderhoud cfer troepen. Iedere man
kostte per dag 3.31 francs.
Daarentegen belooppn do kosten der te
genwoordige bezetting van het Rijngebied
eveneens over 30} maand, cn zonder reke
ning te houden met het later bezette
„sanclie"-gcbiecl, ongovecr 6025.000.000 goud
francs, wat per soldaat, der bezettingstroe
pen per dag 33.S3 goud franca beteekent.
Twee maanden van de huidige Rijnland-
bezetting kosten ongeveer 395 milioen goud
francs, dus 5-1 millioen meer dan de ge-
heele Duilscho bezetting in Frankrijk van
1871 tot 1373,
worden, onze beide harten aan elkander
zonden verknocht blijven tot den dood!
Dö volgende morgen verscheen zooals
ik zoo menige morgen te Endorlcy heb
zien verschijnen mistig en grijs. John.
riep mij om een „wandeling to £aan ma
ken; zijn stem klonk buiten raijn deur.
zoo vroolijk, dat ik verheugd opstond en
meeging.
John zag er tevreden uit of 'tenminste
geheel gekalmeerd. Wo kwamen dicht
voorbij 't kerkhof cn zagen beiden onwil
lekeurig naar een hoop verschc aarde
van een nieuw gedolven graf. Er stond
iemand bij. Ook als ik haar niet hor
kend had, zou toch John's manier van
doen mij verteld hebben, wie 't was. Hij
werd doodelijk bleek zijn rustigheid
was verdwenen elke spier trilde in z'n
gezicht.
„Zullen wo weggaan?" fluisterde ik,
„een lange wandeling maken? zij zal Ro*
so Cottage spoedig hebben verlaten."
„Wanneer?" r»
..Voor den middag, hoordo ik. Kom, Da-*
vid!" j
Hij liet mij de arm in de zijne stoken j
en zich con paar passen meo troonen,
maar keerde zich toen om. ..Ik kan niet,
Piu'ner.ik kan niet! Ik moot haar
nog oens zienvoor eon oogenblik J
kleip' QftgenbUk".^^v
GEEEF. GEMEENTEN.
Tweetal. Te AmsterdamA. de Blois,
cand. te Vlaardingen en H. A. Mindennan
te Dirksland.
Beroepbaar verklaard.
Do heer W. Doorenbos, Theol. cand., to
Groningen, is in de gehouden vergadering
van de classis Groningen praeparatoir ge-
oxamineerd en met algemetne stemmen in
de Geref. Kerken beroepbaar verklaard.
Evangelisatie.
De lieer G. B. Wurth, theol. cand.die
reeds Evangelisatie-arbeid to Santpoort
verricht, heeft thans op verzoek en onder
leiding van den Kerkeraad der Geref.
Kerk van Haarlem een aanvang gemaakt
met bet Evangelisatiewerk te Spaarndam.
Dr. J. C. Flach.
Dr. J. C. Flach, uitgezonden door de
Geref. Kerk van Utrecht naar Poerwored-
jo, die vandaag weer met zijn gezin naar
zijn arbeidsveld hoopt te vertrekken, heeft
Woensdagavond te Sceek afscheid geno
men van vele vrienden en, bekenden. In
do consistorie der Noorderkerk heeft Ds.
D. Koopmans hem en de zijnen een af
scheidswoord toegespi-oken naar aanleiding
van Ps. 27: 14. Mevrouw de Waal-Rcden-
huis sprak als afgevaardigde van den
zusterkring, waarna Ds. H. M. Dethmers
de rij van sprekers kwam sluiten. Nadat
Dr. Flach dank gezegd had voor de vrien
delijke attentie, kwamen velen nog per
soonlijk van hem cn zijn gezin afscheid
nemen.
Geloofsbelijdenis en Liturgie.
Te Zwolle is in den Kerkeraad der Ge
ref. Kerk door het ministerie (van predi
kanten) rapport uitgebracht over het voor
stel van oen broeder, om in de avondgods
dienstoefening na het lezen van de Twaalf
Artikelen de3 Geloofs, telkens écn artikel
te lezen van de 37 Artikelen-van de Belij
denis des Geloofs.
Geadviseerd werd hierop niet in le
gaan. Blijkens de „Bazuin" werd con
form het advies der predikanten besloten.
Men weet, dat er in Zeeland Kerken
zijn, die bovenbedoelde gewoonte volgen.
Allemaal hetzelfde lecren.
G. M. te Gr. schrijft in „De School m. d.
Bijbel":
,-Dat is nu een van do lastige dingen,
waarvoor de school ons plaatst: w© willen
zoo graag do kinderen allemaal even ver
'brengen en dat gelukt maar niet.
Welnu, dat konden wo toch ook wel van
tevoren uitrekenen. Daarvoor zijn ze van
veel te veel verschillenden aanleg. En 't is
gelukkig, dat de oogen van heel wat on
derwijzers er voor open gaan. Wo laten bij
verschillende vakken de kinderen zich
reeds ontwikkelen naar aameg en vermo
gen. Met dankbaarheid herinnor ik mij
nog uit mijn schooljaren, dat onze meester
-ons maar liet voortrekenen uit de Broe-
sers. Wie 'b verst kwam, was de baas. Ef
mocht aan het aanpakken van de sommen
wel eens wat mankeeren, 't is zeker, dat
we in ons rekenen wel eon behoorlijke
zelfstandigheid kregen. Het wil mij altijd
voorkomen, dat naast de sommen, dio er
met do klas worden behandeld, cr ook nog
moeten worden gegeven, die de leerlingen
zelf hebben aan te pakken. Dan komt ook
de individueele aarieg tot zijn recht.
Met schrijven staat het ook zoo. Wie liet
goed kan, mag verder gaan, leert rand
schrift. We hebben ons altijd veel bekom
merd over de achterlijken en dat was een
braaf werk der barmhartigheid, maar we
moeten ons ook eens afvragen, of wij aan
de vluggen wel voldoende voedsel geven.
Onze kinderen kunnen niet allemaal het
zelfde leeren."
Dit wil dus zeggen: het klassikale on
derwijs nu en dan maar eens laten varen.
Een aantal jaren geleden heeft ons blad
een artikel gegeven over een school, waar
dit en met het beste gevolg werd toege
past. De begaafde leerlingen vinden daar
bij de „vrije baan" dio voor hen wordt
gevraagd.
Ex. Handelswetenschappen M. 0. en
Handelskennis L. 0.
In den loop van dit jaar worden afge
nomen de examens ter verkrijging Yan de
akte M. O. handelswetenschappen (akte
K. XII en Q) volgens het nieuwe pro
gramma, en van do akte L. O. haiidels-
kennis (akte U); het schriftelijk gedeelte
in Juni en het mondeling gedeelte in
Zijt voorzichtig!
Uit Numansd'orp zendt raeö aan do
„Rotfc." een schrijven, warin het blad aan
leiding vindt om nog eens weer tegen on
betrouwbare elementen te waarschuwen.
Het blad vervolgt dan:
Twee heeren, een tasch bij zich dragend,
zijn daar huis aan huis. gegaan, "blaadjes
voor de „Inwendige Evangelische Zending"
aanbiedende. Wo hebben hier een exem
plaar voor ons liggen. Het draagt tot op
schrift: „Zendingsblad". En in den kop
van liet blaadje lezen we nog: „Inwendige
Evangelische Zending ter verbreiding van
het Evangelie in Nederland. Voor corres
pondentie en inlichtingen, Pairimoniums-
hof 16b, Piotterdam."
Over den inhoud van dit blaadje schrij
ven wo niet. Maar wel over het werk van
de heeren, die met zulke blaadjes op stap
gaan.
Onze berichtgever was door de mededee-
lingen van de laatste weken voorzichtig
geworden. Er is immers zooveel bedrog
onder het werk van colporteurs-collectan
ten Daarom vroeg hij, waar het Bestuur
der organisatie, dat deze Inwendige Evan
gelische Zending dreef, gestatiomieerd
was. En hij wild© gaarne de namen van
de Bestuursleden weten.
Hij kreeg toen ten antwoord: Wij er
kennen geen Bestuur, wij staan in dienst
van den Koning en wij brengen het Evan
gelie van den gekruisigden Christus.
Toen ik aldus onze berichtgever de
opmerking maakte, dat die Koning ook
orde in Zijn dienst eischte, werd mij een
geheel ontwijkend antwoord gegeven.
Gezegd werd: De dominéés hebben soms
wel f 7000 traetement en mogen wij dan
geen boterham hebben.
Ik loonde aan, dat hun optreden bij do
menschen het vermoeden kon wekken, dat
al de ontvangen gelden aan de verbreiding
van heb Evangelie ten goede kwamei), ter
wijl toch feitelijk de gelden uitsluitend of
zoo goed als uitsluitend terechtkwamen
in de zakken van de verspreiders van hot
„Zondingsblad."
Hoe ik ook, zoo lezen wo verder in liet
door ons ontvangen schrijven, hun hande
lingen als oneerlijk in het licht Stelde, zij
gaven minachtend af op de kerken on do
minees en spraken bijzonder vroom om op
die wijze hun manier van werken goed to
keuren. Er dient met kracht en volharding
tegen zulk optreden gewaarschuwd te wor
den.
We zijn heb met onzen berichtgever vol
komen eens.
Als Iiij hét gesprek volkomen juist beeft
weergegeven, en wo twijfelen daaraan
niet dan is een waarschuwing zeker niet
overbodig!
Wo waarschuwen voortdurend: zijt voor-
zichtig!
Ge gaat den veiligs ten kant uit, wanneer
ge aan zulke colporteurs-collectanten niets,
absoluut niets geeft. Geen cont zelfs.
Wie voor dc Zending offeren wil, kan dat
doon in do godsdienstoefeningen als cr
voor do Zending gecollecteerd wordt. Of
anders geven aan bekende personen uit
eigen Gemeente, die geregeld gelden opha
len voor de Kerkelijke Zending, don Gere
formeerden Zendingsbond, de Ned. Zon-
dingsvereeniging, het Nod. Zendelingsge-
nootschap, de Ehijnsehe Zéhding of het
Sangir- en Talaud-Cómité.
Maar overigens ontlioudo men zich strikt
van het koopen van zulke „Zendingsblaad
jes" of het geven van den allerkleinsten
penning.
€2 g gs f* g rot i s s e 5? gs o B i s e k
Over dit onderwerp, maakt onze Nieu
we H a a g s c h e C r t. de volgende rako
opmerkingen:
Bij de behandeling der Bioscoopwet
>vcrd meermalen het woord „compromis"
gebruikt, om verzet tegen bepaalde on-
derdeelen der web to bestrijden. Meer dan
ben amendement werd afgestemd, omdat
do wet een „compromis" zou zijn.
In de eerste plaats zou zij dit zijn krach
tens haar oorsprong. De Staatscommissie,
welke de web voorbereidde, zou zich met
terzijdestelling van naar links en naar
rechts afwijkende meeningen op het aan
de Regeering ingediende ontwerp met al-
getneene stemmen vercenigd hebben. Daar
nit werd dan de conclusie getrokken, dat
ook de Kamer, wijl do Regeering wet cn
toelichting onveranderd had overgenomen
zich aan de overeenkomst in de Staats-
sommissie had tc houden.
