lieBwelEifaieCflurafll
Tweede Blad
Zaterdag 27 Januari 1923
Rondom een Altaar.
En hij heelde hst altaar, dat
gebroken was.
1 Kon. 18 30.
Dit woord verplaatst ons op Karmel,
waar de natuur zieli in duizendvoudige
schoonheid ontplooit. De golvende bergen
en de wijde oceaan, de zingende vogelen
en de geurende bloemen, de kleurende
weideo en de ruischende booten, alles
is er. Doch op het oogenblik dat wij er
komen heerscht in plaats der schoonheid
do dorheid van driejarige droogte, welke
alcs verschroeid heeft.
Israel is er samengekomen met do
Baaispriesters en Elia. Het is al laat in
-den middag. Met wild geroep hebben de
Baaispriesters hun gebed opgezonden.
Doch, aangrijpende tegestelling; tegen
over al dat geschreeuw en al dat wrin
gen der priesters, welft zich daarbocen
Karmel de stille strakke hemel, die al
maar zwijgt. Geen regen en geen vuur
komt er.
Daar was geen stem en geen antwoor
der.
Toe! kwam Elia.
Ilij roept tot bet volk: Nader tot mij
en de dichte drommen, in diepe rijen ge
schaard, dringen op naar den profeet.
Een kleine ruimte is er slechts, waar hij
staan kan. Zie, daar bij hem liggen en
koio groote ruwe steehén.
Het zijn stukken van een altaar, dat
verbroken was. Een verbroken al
taar. Eens heeft een vrome hand dat
altaar opgericht. Misschien in den tijd
der aartsvaders, of anders door een gods-
man als Samuel om Jehova te prijzen.
Wellcht ook hebben de kantteekenaren
gelijk, als zij zeggen, dat dit het altaar
was door Eïia gebouwd, maar door het
nijdig fanatisme der Baals-priesters om-
vepgeworpen. Het zou zulk een wonder
niet zijn, als hun woede tegen Jeho"a en
Zijn profeet zoo groot was, dat zij in hel-
schen lust zijn altaar verbraken.
In ieder geval is het nu een.,verbroken
altaar.
Symbool van Israëli's toestand. Want
voor Jehova is er geen openlijk getuige
nis meer. De profeten, die er waren, zijn
door Isebel gedood, of verscholen in de
spelonk van Obadja. De vreeze Gods is
in het openbare leven gebroken.
Wat zijn er ook onder ons een verbro
ken altaren des Heeren!
In menige raadsvergadering, waar
vroeger gebeden werd, is met meerder
heid van stemmen besloten het gebed af
te schaffen. Een verbroken altaar.
Op oude cognossementen stond: 'ik,
schipper bij de gratie Gods, of op oude
polissen: „bij braud. hetwelk God gena
diglijk moge verhoeden.
Het sociale leven was doortrokken van de
erkenning Gods. In de contracten van het
jnaatscbappelijk leven bij ons, wordt van
God gezwegen.
Een verbroken altaar.
Op de scholen der Overheid is de Bijbel
niet meer bet beste Leerboek. iHet staat
zelfs niet meer op de lijst der leerboeken.
Verbroken altaren.
In menig gezin, waar vroeger gelezen
werd dag aan dag, ligt ods Woord reeds
vele jaren in een verscholen boekskc.
Een verbroken altaar.
En in hoeveier persoonlijk leven, waar
de belijdenisure met gevoel en goede voor
nemens werd doorleefd, is scepticisme'ge
komen.
Of or dan geen altaren meer zijn in on
zen tijd?
Toen op Karmel bet altaar des Heeren
verbroken was, stonden er tal van alfa-
ren voor Baal. Waarschijnlijk aesthe-
tisch v/el schooner van vorm.
En ook thans zijn er altaren genoeg.
Spiritvsteu en theosophen, anthroposofen
on socipl'sfen. en wie al niet meer, allen
Lebben hun altaar.
En er wordt gebeden ook. Is daar wel
een stom en eèn antwoorder? Zal het
daar niet sprekend lijken op Karmel,
wanneer het er om gaat vuur van den
kemel to doen nederdalen.
Daar iswerk voor de kerk en de Chris
tenheid, voor Inwendige Zpnding en evan-
gelisaatie.
FEUILLETON
Van hooger Orde.
Naai' het Engekch.
Krankzinnig van pijn anders, ge
loof ik nog steeds, dat mijn oude vader
zoo iets niet zou hebben gedaan scheen
hm kracht verdubbeld. In een oogen-
Mik had hij de kist half door 't venster
en 't volgend oogenblik hoorden wij haar
ueerplassen in de riviea, beneden.
De kostbare tarwe in de rivier gesme
ten ten aanschouwe van de uitgehongerde
('e oproerlingen! Een gehuil van woede
vn wanhoop verhief zich. We zagen op
('e Avon duizende van dwarrelende
graankorrels, welke de stroom meevoer
de. Enkele mannen zwommen ze na en
aropen er hier en daar een handvol;
^nar vlak bij den molen was veel stroom
en al het graan was spoedig verdwenen,
ftejalve wat er nog in do kist over was
wen men haar op 't droge gebracht had
°n daarom vochten de mannen nog als
'Lu veis.
Wij konden er niet naar zien John
«ii 'ik. 't Was een schouwspel, dat ieder
een geroerd zou hebben fet in het diepst
v'an zijn ziel,
Elia's werk.
Hij heelde het altaar dat verbroken
was.
De naam, welken hij aan zijii altaar
geeft, is sprekend. Israël, noemt hij het.
Israël, d.i.: de strijder. Altijd heeft hij
geworsteld. Voor de droogte, als Israel's
behoud en Jehova's cere. Bij Zarphat, als
de zoon der weduwe gestorven is.
Worstelen zal hij ook hier. Het heelen
van de altaren gaat niet zonder de wor
steling. De worsteling des geloofs en de
worsteling des gebeds. Geen vuur van bo^
ven en geen regen voor het dorstige aard
rijk, dan door de worsteling. Ook thans
niet.
En dan weten wij niet, waar wij bij
dat geheelde altaar meer den na
druk op zullen leggen, op het geloovig ge
bed, of op het biddende geloof van den
psofeet.
Het biddend geloof, want zie zijn kalm
te. Geen geschreeuw en gekrijsch, als bij
de Baals-priesters.
Laat zij maar vaargaan, desnoods heel
den dag, tot laat in den middag, zoodat
de onmacht van Baal goed uitkomt.
Laat maar water gegoten worden over
het altaar, tot 12 maal toe, zoadat het
water staat in de groeve.
Er hoeft geen veelheid van priesters
bij. In zijn eenzaamheid zal hij liet vra
gen van den God, van Wien al zijn ver
wachting is.
Welk een rust! de rust des geloofs!
En dan het gebed!
Alleen pleiten op Gods eigen Woord.
Alleen vragen om de eere van Jehova.
Hij worde bekend.
Alleen denken aan Israël. Dat volk* mo
ge bekennen.
AJles van God, daarom bidt hij. Alles
in God, want tot Hem is zijn genegen
heid.
Alles voor God, want Israël moet tot
God weder gebracht.
Als hij het altaar heelt, is het hem. te
doen om een andero bseuke te heelen, de
breuke tusschen God en Zijn volk.
Zoo is Elia type van Hem, die op een
ander altaar, het altaar des kruises, in
waarheid de breuke geheeld heeft, type
van Christus.
En als het gebed bij het geheelde altaar
is opgegaan dan lezen wij: toen kwam
het vuur.
Machtig moment.
Haast zou de soberheid der woorden
ons het geweldige laten ontglippen.
Beschaamdheid bij Baals priesters.
Erkenning bij bet volk.
Ontferming van Jehova.
En nu wij eerst hebben gestaan bij
bqt verbroken altaar cm rond te blikken
en daarna bij het geheelde altaar om de
machtige dingen te aanschouwen, nu ook
nog een oogenblik bij het verteerde
altaar.
Want als God antwoordt, antwoordt liij
door vuur.
Hier op Karmel.
Ook later, als de 12 discipelen na
Christus' opvaren bidden »om den Hei
ligen Geest, antwoordt God op den Pink
sterdag en er komen tongen van vuur.
De harten worden brandende.
Het heelen van bet altaar beeft geen
beduidenis, als er niet gebeden wordt om
het vuur des Geestes.
De breuke wordt niet geheeld, zonder
den Heiligen Geest.
Maar als Gods Geest komt, wordt het
onze- verteerd.
Ook onze altaren.
Geen nood echter, want God spreekt
En zijn sprake is wel verterend voor
wat verteerd kan worden, maar zco
machtig, dat heel eenvolk gaat roepen:
de Heere is God, de Heere is God.
En dan daalt do regen.
Onze tijden zijn machtige tijden. Mach
tige door de oordeelen Gods. Eerst de
oorlog, idan de vrede die meer dnrust clan
rust brengt, dan de malaise.
Op allerlei wijze tracht men te verbete
ren. De conferenties volgen elkander met
steeds sneller tempo op. Zal er heil van
komen?
Zeker komt het heil, indien de verbro
ken altaren worden geheeld, als in Elia's
dagen.
Ook al wordt het gemaakte altaar, na
het antwoord des Heeren door vuur ver
teerd, daarna daalt de regen des hemels
op het-dorstige aardrijk.
Na het geheelde altaar de zegen Gods.
AANDACHTIG GEDICHT.
Wanneer ik tot TT bidden wij,
Dan moet de wereld om mij stil
En ook mijn hart moet stille wezon.
Want in een zwijgen daalt Gij neer,
En door de windelooze sfeer
Komt mijn gebed tot U gerezen.
Abel Fletcher zat op z'n overige kis
ten, uitgeput, ik denk niet alleen van
physieke pijn, maar ook van gewetens
wroeging.
John zag naar hem en wondde toen
zijn gelaat van hem af. Een oogenblik
luisterde hij stil naar 't geschreeuw bui
ten en toen richtte hij zich tot mijn
vader:
„Mijnheer, gij moet mee komen; er is
geen seconde te verliezen, ze zullen ter
stond de molen in brand steken!"
„Laat hen 't maar doen!"
„Laat hen en Phineas is hier ook!"
Mijn arme vader! Hij stond ineens op.
"Wij kregen hem mee naar beneden, hij
had veel pijn, maar sprak geen woord
tegen en slaakte geen enkele klacht.
In 'e ommezien waren we uit 't gezicht
langs 't smalle pad, dat van den molen
naar de looierij leidde.
„Wilt u mijn arm nemen? we moeten
ons haasten!"
„Naar huis?" zei mijn vader.
„Neen, mijnheer, niet naar huis; zij
zijn daar eerder dan gij; uw leven is geen
uur zeker behalve als gij soldaten
vraagt om u te beschermen."
Abel Fletcher schudde van „neen". De
strenge, oude Kwaker bleef beginsel
vast.
„Dan moet ge u een tijd lang verber
gen, gij beiden, kom naar mijn kamer,
En zelfs mijn onncwusc gezucht
Is voor Uw liefde een genucht
Alsof zich hemels duizendtallen,
Van eetien zoeten schrik vervaard,
Voor Uwe heerlijkheid ter aard
Eén wille neerslag lieten vallen.
Zoo dekt de blanke najaarsdauw,
Tot rijp verstard, de grazen gouw,
En schittert in het zongewemel.
Maar als U mijn verzuchten groet,
Bedauwt gij zelf mijn dor gemoed,
En maak mijn werelds hart ten hemel
Laat mij dan in de stille zijn
En kom, gelijk de zonneschijn
Des morgens aan de kimmen blozen.
Dan spruiten uit het doodo stof
Van mijn bedauwden hartenhof
Voor U de leliën en rozen.
Willem de Mérode.
BCEBIC EM SCHOOL
NED. HEBT. KEEK.
Beroepen. Te Bouveen: A. M. den
Oudsten te Dinteloordte Bergentheim
(toez.): N. A. C. Slotemaker de Bruine,
doet. te Utrecht; te Overdinkelt B. Schel
lenberg, cand. te Amsterdam.
Aangenomen; Naar HeinoJ. C.
Salverda te Lemele.
Bedankt. Voor Aalburg (toez.)D.
Bax Hzn., te Noorden.
GEREF. KERKEN.
Tweetal. Te Dordrecht: P. Deddeus
te Brielle en M. Gravendijk te Hoogeveen.
Dr. D. Th. van Vollenhoven.
Dr. D. Th. van Vollenhoven, predikant
bij do Gereformeerde kerk te 's-Gravenha-
ge is, naar de N e d. verneemt, ernstig on
gesteld. Ds. van Vollenhoven i3 overspan
nen, zoodanig dat hij aan ernstige slape
loosheid lijden gaat. Ds. van Vollenhoven
is naar de kliniek van Prof. dr. L. Bouman
te Amsterdam vervoerd.
Het vrouwenstemrecht.
Naar aanleiding der opmerking, in de
pers gemaakt, dat het vrouwenstemrecht
misschien door N.-Holland op de Ge
nerale Synode der Gèref. Kerken in behan
deling komt, is het niet overbodig te her
inneren, zegt de Heraut, dat de Parti
culiere Synode van Gelderland reeds ver
leden jaar, den 7en Juni, een voorstel der
classis Tiei heeft aangenomen, tengevolge
waarvan het zeker in den kerkelijken weg
aan de orde zal worden gesteld.
Dit voorstel luidde aldus:
„De Glasse Tiel besloot inzake het vrou
wenkiesrecht
a. dat zij het punt van het „vrouwen
kiesrecht" in de Gereformeerde Kerken een
punt aclit, dat den kerken in het al
gemeen aangaat
b. dat zij* daarom zelve op de zaak
meende niet te moeten ingaan, maar haar
overbrengt naar do Particuliere Synode
als punt uit de Classe Tiel;
c. dat zij aan de Partic. Synode ver
zoekt om dit punt weer te willen overne
men van de Classe Tiel met de bedoeling
om het vanwege de Partic. Synodo
te zenden naar de Generale Synode van
1923, opdat die er, zoo mogelijk, over be-
slisse."
Diaconale conferentie.
Gisteren werd te Utrecht in het "Jaar
beursgebouw vanwege de Federatie van
Diaconiën in de Ned. Hcrv. Kerk, onder
voorzitterschap van den heer C. J. A. Ruijs
aldaar, een conferentie gehouden.
Prof. Dr. J. R. Slotemaker de Bruine,
van Utrecht, hield over Diaconie cn Werk
loosheid een referaat, waarbij hij onder-
staanden gedachtengang volgde:
1. Do kerk heeft ongetwijfeld een taak
tegenover de werkloosheid, wanneer men
deze beido begrippen in algemeenen zin
verstaat.
2. De Diaconie als één van de organen
der Kerk beeft ^daarom echter nog geen
taak tegenover de economische zijde van
de yerkloosheid.
3. Het is geen harteloosheid doch zuiver
verdeel en van de verschillende verplichtin
gen, wanneer de Diaconie zichzelf op dit
terrein slechts een beperkte taak toekent.
4. Do huidige werkloosheid is noch sei-
zoeii- noch crisis-werkloosheid; in verband
met haar buitengewoon karakter zijn bui
tengewone middelen ter bestrijding nood
zakelijk.
5. Do Diaconie zal als zoodanig de maat
regelen, die door do Overheid getroffen
worden, niet mogen bcoordcelon wijl dit
haar taak niet is noch door eigen op-
daar zult ge veilig zijn. Dring er op aan,
Phineas, terwille van u en hem!"
Maar mijn vader was als gebroken en
liet zich gewillig leiden, waarheen we
wilde, en zoo gebeurde 't, dat ik na een
langen tijd, nu op eens weer in Sally
Watkin's zolderkamertje stond, waar
John Halifax, sedert ik hem daar voor 't
eerst gebracht had, steeds gewoond had.
Sally was uit om naar 't oproer te
gaan zien. Niemand zag ons behalve Jem
en Jem zou ons niet verraden.
„Nu," zei John, haastig zijn bod op
schuddend, opdat vader er in kon liggen
„gij meot u beiden erg stil houden. Ge
zult hier allicht den nacht moeten door
brengen. Jem zal u licht en avondeten
brengen. Maak 't u zelf gemakkelijk,
Abel Fletcher!"
„Ja." 't Was vreemd hoe beslist en,
met hoeveel respect toch ook, hij sprak
en hoe kalm mijn vader antwoordde.
„En Phineas," en hij sloeg, gelijk
vroeger, zijn arm om mijn schouder
„je zult wel op je zelf passen. Ben je nu
wat sterker dan vroeger?"
Ik greep z'n hand zonder te antwoor
den. Alles geschiedde om bestwil als 't
mij maar mijn David weder gaf.
„Nu dan, dag ik moet weg!"
„Waarheen?" zei vader, zich oprich
tend.
„Probeeren of ik 't huis en de looie-
tredefi de werking dier maatregelen mo
gen verstoren.
6. De Diaconie is noch in staat noch ge
roepen om dien arbeid over te nemen;
doch zij heeft tot taak om voor haar eigen
en eigenlijk werk geheel gereed te blijven.
7. Intusschen kan zij soms een taak vin-
den'door het ter hand stellen van produc
tieve werkverschaffing en het bieden van
moreelen steun.
8. Zij wijde voorts haar aandacht aan
degenen, die buiten het bereik der steun
regeling Binnenl. Zaken vallen. Hierbij
moet dan worden bedacht, dat de zoodani-
gen niet als paupers mogen worden behan
deld en dus de methoden der Diaconie op
de hoogte dezer nieuwe werkzaamheid moe
ten worden gebracht.
9. Afgezien echter van deze onmiddellijke
drangreden is de Diaconie toch geroepen
hare methoden van onderzoek, steun en
controle geheel te ontdoen van heb mas
sale en het onkiesche, dat daaraan dikwijls
gekleefd heeft.
10. Zoolang dit laatste niet geschied ia
en de Diaconie nog steeds lijdt onder den
naam, dien vorige en wellicht ook tegen
woordige geslachten en methoden haar
hebben toegebracht, verdient het aanbeve
ling, dat. de Diaconiën voor dezen arbeid
een speciale „Commissie voor Maatschap
pelijk Werk" vórmen, waarbij dc medewer
king van Gemeenteleden en inzonderheid
van georganiseerde arbeiders wordt ge
zocht.
N i jverhei dsonderwi js.
Het hoofdbestuur van den Ned. Bond
van Leeraren en Leeraressen bij hot Nij
verheidsonderwijs heeft in een adres aan
den Minister van Onderwijs, Iv. en W. er
de aandacht op gevestigd, dat zoo weinig
wordt vernomen van het werken van de
afdeeling „Vakonderwijs" van den Onder
wijsraad. Adressant meent, dat dit euvel
te wijten is aan de samenstelling van deze
commissie, omdat in die commissie niet
in die mate menschen uit de practijk van
het desbetreffende onderwijs zitting hob-
ben, als dat in de andere afdcelingeii van
den Onderwijsraad wel het geval is. Het
bestuur verzoekt derhalve zoo spoedig
mogelijk in genoemde commissie één of
meer leden te benoemen, die met de prac
tijk van het onderwijs geven aan Nijver
heidsscholen, zoowel voor meisjes als jon
gens, bekend zijn.
Hei I. V. V. en de wereldvrede.
Het is niet ondienstig, zegt do Stan
daard, ook ter beoordeeling van do vele
nieuwe groote woorden, dio wij straks
bij de verkiezingen weer van zekere zijde
zullen vernemen, even in herinnering le
brengen de geweldige grootspraak, die
het vredescongres van het I. V. V. ver
gezelde en volgde.
„Het Volk" schreef: het kapitalistisch
stelsel is sterker gebleken, dan mensche-
lijke wil. De oude machten sturen op eèn
nieuwe katastrofo aan. Do volkeren ke
ken echter werkeloos toè. De kracht, die
do leiding nemen kon, was er nog niet.
Maar na dit congres ls deze nieuwe
kracht aanwezig. Een kracht die aan
trekt door haar onstuimigen wil en door
haar steunen op do werkelijkheid. Zjj
gaat zich niet te buiten aan groote woor
den, zij stoot niemand af door de heftig
heid van geljaar. Zij zal allen om zich
vereenigen, die snakken naar vrede
Dit congres moet worden beschouwd als
een keerpunt in de geschiedenis dezer
wereld."
De heer Fimmen beweerde enkele da
gen later: het is vap beteekenis en een
bewijs voor de macht van het I. V. V., dat
eerst dit in staat was de vredesbeweging
uit dit stadium van onmacht op te heffen
en in den Haag een wereldvrede-congres
te organiseeren, dat voor het eerst de
publieke opinie dwong zich er mee bezig
te houden en dan ook niet veronacht
zaamd kan worden door de regeeringen.
Dat heeft 't congres te danken aan do
omstandigheid dat er ongeveer 40 mil-
lioon menschen omvattende organisaties
uit 20 verschillende landen vertegen
woordigd waren, maar bovenal aan liet
feit dat deze organisaties een geweldige
economische macht vertegenwoordigen
en bereid zijn deze economische macht
aan te wenden om den vrede te waar
borgen en nieuwe oorlogen te bestrijden.
Tot de gevaren, die een nieuwen oorlog
konden doen ontstaan, behoorde aller
eerst do voorgenomen bezetting van het
Roergebied.
In een resolutie welker kracht door
haar lengte zeer werd geschaad, werden
de volkeren opgeroepen bun onwrikba-
ren wil te zetten tegenover deze daad vau
geweld.
rij kan redden ik vrees, dat we de mo
len moeten opgeven. Neen, houd me niet
tegen, Phineas. Ik loop geen gevaar;
iedereen kent mij, verder ben ik jong;
pas maar op je vader. Ik zal spoedig te
rug komen."
Hij drukte mij hartelijk do handen
daarna hoorde ik hem do trap afgaan.
Do avond ging langzaam voorbij. Mijn
vader, uitgeput door de pijn, lag te dut
ten. Ik zelf vergat half en half alles, wat
er dien dag gebeurd was 't schenen
maar twee weken inplaats van tweo ja
ren geleden, dat John en ik hier hadden
gezeten om voor 't eerst onzo Shake-
spare van buiten te leeren.
Voor de schemering viel zag ik nauw
keurig rond. 't Was veel veranderd; 't
meubilair was erg verbeterd. Een hoek
was vol planken, waarop boeken ston
den, meest wetenschappelijke en practi-
sche. John's smaak was niet voor de
gangbare letterkunde van den dag; ik
vond geen dichter onder zijn boeken, be
halve Shakespeare. Hij oefende zich
blijkbaar nog steeds in de mechanica. In
de vensterbank lag een telescoop, de cy
linder was van bordpapier, waarin de
lenzen vernuftig pasten. En op oen stoel
stond een weeftouw, erg klein, waarop
hij reeds bezig geweest was iets te ■wo
ven. Ik had naar al deze dingen zitten
kijken, zonder er op te letten, dat mijn
Redeb'jkerwijze ton mon dus verlangen
dat de nieuwe kracht, het keerpunt in de
geschiedenis der wereld, zich aanstonds
voelbaar zou maken bij de gebeurtenissen
in het Roergebied.
Maar er gebeurde niets.
Ja uiterst benauwd laat het I. V. V. na
zeggen, dat het wel wil optreden, maar
„een daadwerkelijke" actie is zoo moei-i
lijk, omdat do arbeiders het niet een»
zijn. Maar men zal zien.
„Het Volk" verwacht echter van het
optreden van het I. V. V. zoo weinig, dat
het blad onze Regeerirg oproept om te
zorgen, dat de I olkenbond fusschenbeide
treedt. Do oude machten komen dus weefc
op den voorgroud
En het is duif!te dat al het andere
niets was dan bluf.
Natuurlijk vindt men in Socialistisch en
kring het wijzen op deze dingen niet aan-*
genaam.
Maar het is toch noodig de grootspraak'
in het licht to plaatsen van de nuchtere
feiten.
tliii is et Saddle Leven
Staking in de iextiel-ïndustrie.
Het Volk verwacht een staking in
de Texti el-in duatrie.
De organisaties van werkgevers over-*
leggen n.l. met den Minister van Arbeid
over een plan om gedurende 6 maanden
9Vs uur per dag en 53 uur per week to
laten werken.
Wat de gevolgen zullen zijn, zegt Het
Volk:
„De patroons gelaston eon langeren
arbeidsdag, daartoe gemachtigd door don
minister. En op clcnzelfden dag. dat et
langer moet worden gewerkt, wordt er
heelemaal niet gewerkt; de arbeid
ders Icomen niet, als de poorten go-*
op end vr'ten en als ze komen zijn d«
poorten geste,'.:-u. a
Het gaat er dan-precies mee als het
indertijd in Needo ging. Tegen den zin
van de arbeiders gaf de minister den
fabrikant de vrijheid gedurende 6 weken
4 Va uur over te werken. De firma plak-»
te in de fabriek aan: Maandag begint het
werk om 7 uur in plaats van om half 8.
Toen om 7 uur de poort open ging, was
er in velden noch wegen een arbeider
te 'zien en toen om half acht de arbeiders
verschenen, was de poort dicht. Men had
met liet oog op drukke werkzaamheden,
verlof gekregen in totaal 27 uur meer ls
werken dan volgens den 8-ure.ndag toe-?
laatbaar was en het gevolg was, dat men
90 minder werkte.
Zoo hielp Aalberso liet bedrijf.
Én zoo gaat het nu weer.
De fabrikanten zullen vrijheid hebben
in totaal 130 uur langer te werken, .maar
voor elke maand, dat de poort gesloten
is, -wordt' or meer dan 200 uur verspeeld"
Wij weten te te dero- voorstelling
juist is.
Geloofwa--/;: stete. ons niet.
Het wil er bij ons niet in, dat de ar-*
Leiders, indien het belang van het be
drijf dit eischt. zonder meer zouden
weigeren gemiddeld 9 uren por dag te
werken.
Loonsverlaging uitgesteld.
Tusschen de hoofdbesturen der textiel-»
arbeidersorganisaties en do directie der
Kon. Stoomweverij te Nijverdal is een be
spreking gehouden over do loonen. Do di
rectie deelde medo, dat de toestand in het
bedrijf vermindering van productiekosten
noodzakelijk maakte on dat ze met ingang
van 1 Maart tot een doonsverlaging van 10
meent te moeten besluiten.
Na uitvoerige besprekingen beloofde zo
te zullen overwegen, of de verlaging nog
eenigen tijd kon uitgesteld worden.
Thans heeft zo aan de gecombineerde)
besturen bericht, dat do verlaging van lood
tot 15 April zal worden verschoven.
Een uitsluiting in de bouwvakken?
De Algcmeene patroonsvereeniging tob
vaststelling cn handhaving van arbeids
voorwaarden in de bouwvakken, do B. K.
Bond van Bouwvakpatroons en de Grond-
werkerspatronsvereeniging to Botterdam,
hebben gisteravond een gecombineerde ver
gadering gehouden, cn met nagenoeg alge-
moono stemmen besloten aan de samen
werkende besturen vrij mandaat te geven,
om over te gaan tob uitsluiting van alle
leden van (lo Federatie van Bouwvakar
beider. Dit naar aanleiding van de reeds
vrij langdurige stakingen der betonwerkers
leden van de Federatie, aan het werk var;
het nieuwe postkantoor van de firma Stiv
lenieyer, en aan een werk van de bcton-
maatsehappij Trio.
vader wakker was en dat zijn scherp
oog dit alles eveneens opwerkte.
„De jongen werkt hard," zei hij, half
in zich zelf. „Hij heeft flinke handen cn
oen helder hoofd."
Do avond viel, minder vreedzaam dan
gewoonlijk, over Norton Bury; want als
ik 't waagde 't raam lo openen hoorden
we ongewone en onheilspellende gelui-*
den in de stad. Ik rilde inwendig. Maar
John was flink cn moedig en bovendien
„ieder kende hem." Hij was zeker wel
veilig.
Jem kwam met hot avondeten binnen;
maar hij kon ons niet voel nieuws vow
tellen. Hij scheen erg spraakzaam en
merkte op, dat „de baas er weer goed uit-*
zag," on vroeg of dit niet een „lief vow
trek was."
Ik roomde 't zeer en vroeg of z'n moe*
der 't nu wat beter had?
„O, zeker. Mijnheer Halifax betaalt
goed en moeder zorgt erg voor hem;
niet dat hij zooveel noodig hoeft, want
hij is meestal uit den geheelen dkg."
„Wat doet hij 's avonds?"
„Studeereu," zei Jem met oen veclbtK
teekenouden blik. ..Hij is schrikkelijk goO
lcerd."
„Maar hij is ook erg good voor ons CS
voor moeder."
