Dacblad voor Leiden en Omstreken ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN PER KWARTAAL 12.50 TER WEEK 10.19 FRANCO PER POST PER KWARTAAL f2.90 3de JAARGANG. - ZATERDAG 20 JANUARI 1923 - No. 849 Fure?u: Hooinracbt 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936 ADVERTENTIE-PriiJö Gewone advertcntiën per regel 22!< cent. Ingebonden A^ededeelingen, dubbel tarief. Bij contract, belangrijke reductie. Kleine advertentiën bij vooruitbeta ling van ten hoogste 30 woorden, worden dagelijks geplaatst ad 50 cent. Gedeputeerden en Raden. H. Wij hebben er gisteren op gewezen dat ook in deze omgeving eenig verzet opkomt tegen de wijze waarop Godeputeerdo Sta ten van hunne ingrijpende bevoegdheden gebruik maken. Dit wordt door sommigen ook in A. R. kringen veroordeeld. ^"Daartoe, zoo meent men, hebben met name anti-revolutionaire gemeentebestuur ders niet het recht. Een der kenmerkende beginselen van de 'A. R. partij is toch dat zij het gezag wenscht 1 oog te houden, ook het Over heidsgezag en dat wij de over ons gestel de mach'en hebben te gcho-orzamen. Te gehoorzamen niet alleen al6 wat de Overheid eischt ons profijtelijk 6chijnt, en overeenkomt met wat wij wenschen, maar ook als het tegen onze wenschen en verlangens ingaat. Wij hebben te gehoorzamen niet alleen den goeden heeren, maar ook den harden. Met deze uitspraken gaan wij het spreekt wel vanzelf volkomen accoord. En wij erkennen ook, dat Gedeputeerde Staten het wettel ij k recht hebben de salarissen van burgemeesters en ver schillende gemeenteambtenaren een der punten waaromtrent misnoegen heersent vast te stellen. Maar wij voegen hieraan onmiddeliik toe, dat hiermee de kwestie toch niet is opgelost Waarom hebben wij er tegen geageerd, dat vroegere liberale machthebbers bij (hunne benoemingen zoo schrikkelijk een zijd'g waren. Omdat zii handoMcn tegen den letter van de wet? Immers neen. Wij hebben dat veroordeeld «omdat het inging tegen het recht en billijkheid, en omdat, het inging tegen den geest van de wet. Zoo nu staat het ook bij deze kwestie. Wij hebben geijverd cn ijveren nog voor een rechtsohe meerderheid in do Pro vinciale Staten en voor versterking van het anti-revo^tionaire element, om op die wijze eek invloed te kunnen uitoefenen in (het college van Gedeputeerden. Met de paplepel is liet ons ingegeven, dat het in den grond revolutionaire cen tralisatiestelsel niet is in het belang van ons volk, omdat daarbij met het histo risch gewordene niet wordt gerekend, om dat daarbij van een verkeerd beginsel wordt uitgegaan en de volkskracht niet wordt versterkt. Decentralisatie was en is het. anti-revo lutionaire standpunt. En dat beginsel kan ook onder de hui dige wetten in toepassing worden ge bracht. A^s een liberaal regeerder alles van bo venaf zal regelen, zooveel de wet dit slechts toelaat, dan mag worden ver wacht. dat anti-revolutionaire en Chris tel ük-Historisdhe regeerders, dit stelsel zullen volgen, voorzoover do wet dit b e- slist noodzak el ij lc maakt. Daar ligt het verschil. Maar nu zien we, met name ten opzich te van 6ommige sa^risregolingen, dat dit juist niet het geval is. Gedeputeerden vatten het voorschrift „den Raad gehoord" zoo op, dat zij van de opinio der Gemeenteraden geen notitie nemen, maar zonder meer een regeling uitvoeren, zooals zij zich dio hebben ge dacht. Wij hebben zelfs gezien, dat een Ge meenteraad die een burgemeestor zeer ter wille was. en met hem oen contract sloot, waarbij in de eerste plaats met het belang van den burgemeester gerekend was, eenvoudig gedwongen werd een an dere door Ged. Staten uitgedachte rege ling te aanvaarden. Daartegen moet worden geprotesteerd. En het moet o.i.' worden toegejuicht, dat do Gemeentebesturen met allo wette lijke middelen aan dezen klem-trachten te ontkomen. Wij zouden hierop niet telkens weer de aandacht vestigen, als wij niet overtuigd waren, dat h:'er een groot volksbelang op het spel staat. Er is bij ons geen ©ogenblik twijfel of Ged. Staten handelen met de best© bedoe lingen. Maar, Dr. Kuyper heeft cr reeds 20 jaar geleden de aandacht op gevestigd, dat wanneer wij den weg opgaan om de ge meentebesturen meer en meer aan. banden te leggen, (hunne rechten te beperken en or de en regelmaat te laten triumphoeren, do orde en regelmaat misschien niets te wenschen zullen overlaten, maar tevens de zenuw van het leven ook bij onze ge meentebesturen, onherroepelijk wordt ge dood. Dit gevaar is de laatste jaren veel -grooter geworden. Wij hebben allerlei wetten gekregen, waardoor de ambtelijke bemoeiingen, on gekend zijn uitgebreid en de vrijheid der burgers i3 aan banden gelegd. Mede in verband met de doorvoering van verschillende democratische beginse len, worden we op al onze paden be schermd. echermd en geleid. Wij kunnen veilig zeggen dat «!t» ambte naren ons land re geer en. Dit kan' wel niet andere. De regeeringen en de plaatselijke Over heden wisselen vo«ortdurend, maar de ambtenaren blijven. Verhaald wordt, dat sommige minis ters nooit den weg hebben geweten op "hun departement en we wagen de veronderstel ling dat dit ook geldt voor andere be stuurders. Zoo worden de ambtenaren oppermach tig. En hun invloed wordt grooter, naar mate de Overheidsbemoeiing zich uitbreidt Ook in de Provinciën. Maar juist daarom moeten onze anti revolutionaire mannen niet als do ode vis- schen met den stroom meedrijven, maar zij moeten tegen dit alle waarachtig le ven doodende centralistische streven rea- geeren. En daarom moeten wij ook altijd weer op de bres staan ter bescherming van de gemeentelijke autonomie. V Een eeresafuut en nog wat, Naar aanleiding van wat wij deze week schreven over het eeresaluut door den heer van Eek op het Congres van de S. D. A. P. gebracht, aan B. en W. van Leiden, schrijft thans de heer van Eek in Her Volk: Door een polemisch artikeltje in de „Nieuwe Leidsche Courant" werd ik opmerkzaam gemaakt op een onjuist heid, die geslopen is in het verslag van hetgeen ik op het kongres heb gezegd. In het tweede blad van „Het Volk" van 15 Januari, 3de bladzijde, lsto ko lom staat deze zin: „in den oorlogstijd was de distributie te Leiden beter ge regeld dan in eenige andere gemeente, waar wij in het dagelijksch bestuur zit ten". Wat hier staat, is niet waar en ik heb dit ook niet gezgd. Ik heb zelfs absp- Üiut geen vergelijking gemaakt tus- schen de levensmiddelenvoorziening in Leiden en die in de gemeenten met roo- de wethoudere. Ik heb dit gezgd: ,In den oorlogstijd wa6 de distributie te Leiden beter geregeld dan in een eenige gemeente in den omtrek en toen is door het gemeentebestuur van Leiden de onderstelling gemaakt, dat zulks tenge volge had, dat daarom ingezetenen zich in dio gemeente kwamen vestigen. Wan neer nu inderdaad door het werken van socialistische wethoudere de algemeene toestand van het proletariaat in een gemeente eenige verbetering kon ender gaan, zou zulks hier aangemerkt moe ten worden, dat deze gemeente voor het proletariaat bijzondere aantrekkelijk heid zoude bezitten om zich daarin te vestigen. Zulks is echter tot nu toe niet gebleken". De wijze waarop de heer van Eek B. en W van Leiden huldigde is dus anders, dan het aanvankelijk in „Het Volk" werd voorgesteld. De beteekenie van de hulde is daardoor echter niet verminderd. De distributie was in den oorlogstijd te Leiden zoo goed geregeld, dat de onder stelling gewettigd was, dat zich daarom ingezetenen in die gemeente kwamen ves- tigen. En dan volgt de openlijke verklaring: fyot nu toe i6 niet gebleken, dat eenige gemeente door het wer ken van social istische wet houders voor het proletariaat b ij zonder© aantrekkelijkheid zou be z itten. Zoo blijft de hulde voor het dagelijksch bestuur van Leiden. Maar aan de socialistische wethouders wordt een harde noot te kraken gegeven. En wanneer men nu bedenkt, dat over al de beste mannen naar voren werden geschoven, zoodat het dus aan de per sonen niet kan liggen, dan volgt daar uit dat de zegeningen van de Sociaal-De mocratie toch niet zoo groot zijn als men 't gelieft voor te stellen. STADSNIEUWS. Wethouder J. A.Bots. Naar wij vernemen is de heer Bots van wiens ongesteldheid wij dezer dagen mel ding maakten, naar het St. Elisabethsge- sticht overgebracht, waar hij een maag operatie zal hebben te ondergaan. Met leedwezen zal dit bericht in breede kringen worden vernomen en wij weten ook namens onze lezers te spreken als wij onze beste wenschen voor dezen in vele opzichten sympathieken wethouder uiten. De Vrouw en de Zending. Voor de afd. Leiden van de Ned. Chris ten-Vrouwenbond hield Mevr. Rauws uit 0egstgee6t een lezing over bovenge noemd onderwerp. In een gloedvol betoog, toonde de ge achte spreekster aan, hoe do vrouw niet alleen is geroepen om zelf te prediken, maar ook, dat zich op Zendingsterrein omstandigheden voordoen, waar het Evangelie niets anders dan door vrouwen kan worden gebracht. Hierbij wee6 spr. op de vrouwen der Engelsche zendelingen, die zelf op be zoek gaan bij de gevangen Hindoe-vrou wen, in Voor-Indië, wier lot, en vooral dat der weduwen allerdroevigst is, daar zij blootstaan aan de ergerlijkste behande ling. Hoewel de toestanden in het gebied der Nederlandsche Zending wel eenigzins be ter zijn te noemen, kan toch ook hier doen vrouwen gewichtig werk worden gedaan in de vrouwenverblijven der Chineesche wijken in de kustplaatsen. Hier doet zich n.l. de moeilijkheid voor, dat de vrouwen geen man mogt-n ontmoe ten- voor dat zij in den gehuwden staat zijn overgegaan. Ook deze zijn dus alleen door vrouwen te hereiken. De be'eekenis van het werk, op dit ter rein blijkt zoo groot te zijn ,dat men mo menteel reeds vaste plannen heeft ont worpen voor een zendingsterrein voor vrouwen. Tot zoover dus de directe prediking van het Evangelie, waartoe de vrouwen werkzaam zijn. Behalve dit, hebben zii echter ook een gewichtige taak te vervullen op 'het ter rein van de medische zending, door werk zaam te ziin als assistente, diaconessen: ook vele Javaansche meisjes zijn hierbij betrokken. Het onderwijs, waarbij het voor een groot deel aankomt op de mate van vér- trouwen, die men geniet, vindt in onder wijzeressen een grootc steun, terwijl de laa'sten langs dezen weg veerlal in aan raking komen met de gezinnen der inlan ders. En wie zal schetsen de beteekenis van de Zendelings-vrouw, die in stilte ar beidt, en haar man in alles ierzijde staat. Spr. wekte dringend op, die stille hel dinnen dos geloofs in den gebede te ge denken. Hare taak i6 zwaar, want ook bet huie- gez'n van den zendeling moet in alle op zichten den inlander tot een voorbeeld kunnen strekken, en waar men in deze van de inlandsche bedienden niet veel ■steun ondervindt, omdat zij zelf in alles leiding behoeven, soreekt het, vanzelf dat het. voor de vrouw des huizes heel wat zorg en moeite meebrengt em den boel te doen marcheercn. Maar verstaat, zii haar plicht, dan gaat er ook een niet te beschrijven invloed uit van haar hutsgezin. Ook de vrouwen dio thuis bMiven, heb ben een taak tegenover de zending. De vrouw kap zoo veel doen, door haar gebed, haar bijdragen, door zelf belang stelling te toon on. die bij anderen te doen ontwaken voor alles wat op het zendings werk betrekking heeft., zooals de lectuur, bazars, samenkomsten en dergelijke, waar vrouwelijke tact veel vermag te doen. Spr. wekte dan ook allen, die niet in staat zijn persoonlijk aan de zending in do Oost deel te nemen hart eb ik op, dit laatste zooveel mogeliik in toepassing te brengen. Mei. Koekkoek, die de vergadering leidde (bij verhindering van de presiden te. Mevr. Sriioklcimr). dankte Mevrouw Rauws voor haar schoon betoog, cn ein digde met dankgebed. „Voordorp." In het Leidsch Predikbeurtenblad wordt medecrcdceld, dat de Algemeene Kerkrraad der Ned. Herv. Gemeente inzake „Voor dorp" besloot, overeenkomstig bet advies van een paar autoriteiten op kerkrechter lijk gebied, dat deze stichting niet meer, zooals sedert anderhalf jaar, door eene commissie uit den Algemeenen Kerkeraad zal worden bestuurd, maar door de Diaco nie zelve, die do volle verantwoordelijkheid moet dragen. Er blijft echter eene com missie van contact met Kerkeraad en Ge meente, bestaande uit twee predikanten en twee ouderlingen. Kiescollege. De verkiezing van 26 leden van het Kies college der Ned. Herv. Gemeente alhier is bepaald op 6 en 7 Maart a.s. De candi- daatstelling heeft platas op Dinsdag 6 Februari. Aan de beurt van aftreding zijn de heeren: P. Barendse, G. J. van den Berg (1872), A. van Borselen, J. W. van Borde len, G. A. Brand, A. Brouwer (1867), J. Dauzon, J. van Diik, J. G. van Dijk, A. L. L. Gathier, J. J. Labree, J. G. Lamme, J. C. van der Lip, P. J. Mulder, Jan de Nie, F. J. de Ridder, W. P. van Rhijn, F. Sand- berg, J. Schokking, P. J. Verhoog, H. Vroom, J. J. T. v. d. Wijngaard. Door overlijden, vertrek naar elders cn bedanken zijn bovendien nog vier vaca- ture's ontstaan, n.l.: Joh. Jansen, H. M. Sasse, C. Toet, D. H. van der Zeeuw. Ned. Bond van Jongelingsvereenigingm op Geref. Grondslag, Afdeeling Z.-Holland. Gisteravond werd in de groot e zaal van 't Nut van 't Algemeen de jaarlijksche lei dersvergadering van bovengenoemde afd. gehouden, ditmaal met als spreker den af- deelingsvoorzittcr, de heer A. v. Rijn Dzn., van Vlaardingen over het onderwerp: „De plaatselijke organisaties van ons verceni- gingsleven." De heer G. Goedhart Hzn., die als voor zitter fungeerde, heette allen, in 't bijzon der den spreker, nadat gezongen en gelezen was resp. een vers en een gedeelte van Ps. 25, en gebed, hartelijk welkom. De heer A. v. Rijn, het woord verkrijgen de, wees, nadat hij dé""titel van het onder werp nader verklaard had, op het karakter onzer J. V. n.l. vrije studie der beginselen. Daartoe mag de kring der leden niet te groot, maar evenmin te klein zijn. Wanneer een vereeniging een te groot aantal leden heft, dan moet deze gesplitst worden. Maar nu komt de moeilijkheid? Moet er dan een nieuwe vereen, worden opgericht of moet men van die grootc ver eeniging twee afdeelingen maken? Over deze quaestie is reeds meer gehandeld en geschreven. Spr. plaatst zich op het stand punt van den heer. de Lange, die splitsing in afd. verdedigd heeft. Verschillende be zwaren tegen het bestaan van zelfstandige vereen, in dezelfde plaats (in den "zin der korkelijke indeeling) worden met de voor- deelen aan afdeelingen verbonden, opge somd. Hoe zulk een splitsing tot stand moet komen? In geen geval naar de maatstaf van stand of leeftijd, slechts twee normen mogen hier gelden: vergadertijd en verga derplaats. In de steden vergaderen de afd. op verschillende punten der stad en op andere tijden. Dit laatste (op andere tijd) toe te passen op het platteland. Deze af deelingen worden zoo georganiseerd, dat iedere afd. haar eigen bestuur heeft met vrijheid in de behandeling der vakken. Het verband tusscheri de afdeelingen worde gevormd door een bestuur, bestaan de uit één of meer bestuursleden van elke afd. Do taak van dat bestuur moet zijn: Ie. de zorg voor voldoende loealiteit; 2e. het beheer van de financiën (begrooting, goede administratie); 3e. de verzorging der bibliotheek (één centrale bibliotheek voor algemeene studiewerken en ontspannings lectuur de bronnen echter in het bezit van alle afd.); 4e. leiding te geven aan de propaganda; 5e. oprichting vaknieuwe af deelingen; Ge. het houden van huish. ver gaderingen; 7e. zicjj te vertegenwoordigen in de Jeugdccntrnle. De spreker stond in dit verband nog stil bij het karakter dor Jcugdeentrale en waartoo het in enkele plaatsen ontaard is. Verder werd nog be sproken de verhouding van zulke afdeelin gen tot den Bond en de Ringen. Tot slot waarschuwde de spr. voor over schatting van de waarde der organisatie, dio toch slechts middel is, opleving van het beginsel kan door de bedding van een goede organisatie leiden tot het beoogde doel. Deze leerzame rede lokte nogal bespre king en critieb uit. Achtereenvolgens voer den het woord de vr. C. Kuiken, P. v. Wee- ren, Tobe, v. d. Meij, v. Bostelen, Schen- keveld, van Egmond en Verboog, welke door den spreker beantwoord werden. Na sluiting der vergadering ging de heer van Rijn op verzoek van den Voorzitter, voor in dankgebed. Hervormde Broederschap. Daar Ds. Wagenaar van Rotterdam door ongesteldheid was verhinderd trad Donder dagavond voor do afd. Leiden van boven genoemde vereeniging op, Dr. J. Riemens, met het onderwerp: yDc sociaal-ethische roeping der Ned. Herv. Kerk." In een keurig betoog toonde spr. aan, dat de Kerk ten dezen opzichte wel dege lijk een roeping heeft. De H. Schrift, geeft hierbij wel geen bepaald program maar zij bevat wel grondbeginselen en aanwij zingen die gevolgd moeten worden. Door een zeer drukke discussie word deze lezing gevolgd. Gem. Arbeidsbeurs. De Directeur der Gemeentelijke Arbeids beurs vestigt de aandacht er op van be langhebbenden, dat hier ter plaatse in ver schillende fabrieken meisjes van buiten de stad eikzaam zijn gesteld, waardoor het mogelijk is dat werldoozc meisjes hier ter plaatse zonder werk blijven. Het verdient aanbeveling dat werkloo- zen, dus ook meisjes, zich direct aanmel den aan de arbeidsbeurs opdat de werk loosheid tot een minimum worde beperkt. De drie steenen des aanstoots. Met dit onderwerp, trad gisteravond in gebouw Prediker op, de heer T. A. H a- g e n, uit Amsterdam. De spreker word met een kort woord ingeleid door den voorzitter van de plaat selijke afd. der Herv. (Geref.) Staatspar tij, den heer P. Bloot, die de vergade ring had geopend met hot laten zingen van Ps. 103:7, het lezen van Hebr. 11:1 10, waarna hij voorging in gebed. Spr. zegt met de drie 6(eenen des aan stoots te bedoelen: I. Dat de Nederi. Herv. Kerk de eeni ge wettige voortzetting is van het go- openbaarde lichaam van Christus. II. Dat Nederland een Protestantsch Christelijke Gereformeerde natie is. cn III. Dat artikel 36 der Ned. Geloofs belijdenis een zuivere weerspiegeling ie van den goopenbaarden wil Gods, ten op zichte van het staalkundig© leven, en ook voor onzen tijd onverzwakt gehandhaafd blijft. Spr. beschouwt den godsdienst niet als een mcnschelijk verschijnsel, hij betwist daar om den vooretandor van de pluriformiteit der Kerk het recht, om zelf kerken te stichten. Spr. zegt, dat als het zoo doorgaat in Nederland, het Pausdom over de puinhoo- pen van het vrije kerkendem zijn „blijde ineomstc" zal houden. Ook Groen heeft het gezegd: a^een in het, herstel der Ned. Herv. Kerk ligt vol doende waarborg tegen den macht van Rome. "V ervolgens behandelt spr. het in de Tweede Kamer besprokene door Prof. Hugo Vischer en Ds. J. Schokking om trent de teruggave van de Kerkelijke vrijheid. Prof. Visscher wil de kerk zonder meer aan haar lot overlaten, zoodat ze bij ver wezenlijking van de plannen der An'irev. in stukken uiteen zou vallen. Dr. Schokking zegt dat de kerk haar vrijheid zelf kan nemen, maar, zegt. spr. zij is een geraamte nabij, en dat heeft al leen aan het dragen van de boeien a1 te veel. Neen, zegt. spr., geen uiteenvallen der Nod. Herv. Kerk. Dan n«og liever 150 jaar onder de Svno- dale overhecreching. Spr. wijt het steeds minder worden van do zedelijke begrippen onder het volk aan de vermindering van den invloed der kerk. Door kleine kerk "es kan de K-h- het volk niet meer in zijn geheel bereiken Togen eiken prüs wil spr. do rdnuda Yaderlandscho Geuzenkerk vas'houden. Om haar uiteen te doen vollen zegt spr., zijn alle geleerden van Vrije- en nict-Vrije universiteiten niet mans ge noeg. Spr. wijst vcrvolcens op het profc?- taiTtsch Gereformeerd karaktor van het Nederlandsche volk. Spr. noemt het prijsgeven der historie, een loochening van Gods daden, en wiist dan op de toepassing van art. 36. waarbij de practijk helaas voor de h^H^enis ging. Ook bij de A. R. nam de pra '!c de leiding, en kwam de beH'denis achteraan. Sp.eker had het beter gevonden wanneer men Gods Woord op de tafel ter conferentie had gelegd, dan dat. men Rome gelijke rechten geeft als het pro testantisme. De afgoderij van Rome heeft met de in de grondwet bedoelde vriihe:«i van Godsdienst niets te maken. Ook op de Chr. H. B. S. waait al zoo'n verderfelijke geost. Daar gebruikt men n.l. een boekje van Beumer cn Dieoenh^rst waarin volgens spr. een eansch verkeerde uitlegging van art. 172b der C^ndwefc wordt, gegeven. Spr. zou zijn zoon liever naar do neutrale school zonden, dan hem d-oleerend op te voeden. De Gereformeerden zouden wel "ridcur- de glazen in dc kerken willen hebben, omdat, dit mooier 16, maar spr. zou al dat schijnvrome gedoe wel in dat rroofe mu seum willen zetten, dat Rome heet. Na do pauze waarin wordt fmzonsen Ps. 99:1. hervat spr. zijn betoog en wel naar aanleiding van den derdon steen des aanstoots: Art. 36. 300 Jaren achteraan zegt. „Het Vader land". Uit <Dn tijd van Farao zegt „Het Hau- delsblad". f Toch, zegt snr„ is Art. 36 volkomen conform. Gods Woord. Wio art. 36 loochent .loochen4 ook de Dricëenbeid Gods. nJ- de Souvcreiniteit van den Vader, het Koningschap van Christus, en het alomvattende werk des H. Geest es. Wij halen do roeping van Staaf en Kerk niet door elkaar, dat moet men zoeken bij do mannen die de neutrale overheid be- pleiten, en steunen op hun concientie, j waaruit dan veelal een rare neutraliteit voo rtkomt. Spr. is bang voor eon Roomechc cons- t cientie. j Do overheid met haar dwingende macht, is aan God verantwoording schuldig. Het ie onmogcliik om iedere gods- dienst gelijke rechten te verlccncn. dan kan do anarchist of bommenwerper ook wel zeggen dat het zijn godsdienst i9. Vooral do houding der Antirev. in de- zen moet spr. -aker. zij zegg"0 n.l.: do overheid is wel aan Gods Woord gebon- den maar mist het -orsraan om het op de juiste wijze uit te leggen. Dat vindt epr. verschrikkelijk. Eerst gaat men de kerk scheuren, cn dan vraagt men hoe de overheid de goe de cn verkeerde uitlegging van Gods Woord kan onderscheiden. Spr. las in een Geref. blad. dat men daar reeds geen bezwaar meer heeft tegen een kruis op do kerk, cn knielbanken er in. Zoo gaat het; als men goede vrienden; met Rorao is kan men moeilijk meer spre-: ken van „vervloekte afgoderij" cn „beel dendienst". Zoo gaat het als men het met Rome houdt. Do jongemenschen in do Geref. gezin-^ neu zingen nu bij het orgel uit de versje»: van Gezelle, dat klonk zoo vroom, zoo t zoet.. 1 Maar waar hoort men den vierden Psalm Davids? En dat wil men dan nog vergoelijken door aanhalingen uit .Grocn's geschriften: Maar men weet den Lecraar in het^ Staatsrecht niet te onderscheiden van den tacticus Groen. Als hij rustig in de studeerkamer zat was hij wol degelijk tegen een neutralol overheid. w Neen, als prof. Diepenhorst dei on» i«,'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1923 | | pagina 1