Daqblad voor Leiden en Omstreken
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12.50
PER WEBB10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
3de JAARGANG. - DONDERDAG 18 JANUARI
Bureau: Hooioraciit 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 -
1923 - No. 847
Postrekening 58936
AD VERTEN TIE-PrilJ i
Gewone advertentiën per regel 22% cent.
Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief.
Bij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta
ling van ten hoogste 30 woorden, worden
dagelijks geplaatst ad 50 cent.
V dure groenten.
Daar is al wat over geklaagd den laat-
sten tijd.
En allerlei middelen zijn aan de hand
gedaan om daaraan een einde te maken.
Bij voorkeur wordt van zekere zijde de
schuld gegeven aan den tusschenhandel,
die zoo het dan heet woekerwinsten
maakt en daarom moet worden uitge
schakeld.
Nu zullen wij niet beweren, dat de tus
schenhandel nooit misbruik van zijne po
sitie heeft gemaakt.
Maar dat het niet aangaat den tus
schenhandel als de alleenschuldige voor
te stellen cn dat ook deze medaille een
keerzijde heelt-, leert ons het verslag van
het jongste congres der S. D. A. P.
Een der sprekers, de heer Ham van
Venhuizen, wees er op dat de Amsterdam-
scho en Haarlemsehe Soc. Democraten die
lid zijn van de Staten van Noord-Holland
er toe hebben meegewerkt om alle kos
ten van den watersnood te schuiven op de
H oo gfoemraadechapp en.
Dat, zoo zeide de spr., was niet socia
listisch en het verhoogde de exploitatie
kosten voer den tuinbouw.
En dan lezen we verder in het verslag:
Spr. klaagt dan over het terrorisme
dor transportarbeiders aan de groente
markt te Amsterdam. Als spr. met
groenten te Amsterdam komt, mag hij
die niet zelf versjouwen. Dat moeten
transportarbeiders doen.
Zoo worden de groenten
f2.10 per H.L. duurder dan noo-
d i g is.
Wat volgt hieruit? Dat due de tus
schenhandel geheel vrijuit gaat?
Neen, dat niet.
Maar wel, dat zij die zoo vervaarlijk
over de fouten van het kapitalistische
6tel6el weten te schetteren, zich ale het er
op aankomt om de belangen van de ge
meenschap bitter weinig bekommeren.
STADSNIEUWS.
„Quo Vadis".
Het was goed gezien van „Con Amore"
haar 10-jarig bestaan met te doen herden
ken door den weisprekenden mond van
een feestredenaar, maar door het uitvoe
ren van het bekende Oratorium „Quo Va-
dis" van Felix Norvowieszki.
Immers „Muziek is de sleutel der ziel"
en wat zou beter weergeven, wat door
Con Amoro doorvoeld wordt bij dit "ber
denken, dan het „Lasset uns dem Herra
danken, unserm Herrn, unserm Gott" het
hoofdmotief van de christengemeente in
het oratorium.
„Con Amore" heeft zich in de tien ja
ren van haar bestaan vrienden gemaakt,
vele vrienden.
Zoo was het dus van zelf sprekend
we zijn dit van „Con Amore" gewoon
dat de uitvoering in alle opzichten
geslaagd mag heeten.
Van het eerste oogenblik, als de or
kest-begeleiding het majestueuss' Ohris-
tenmotief inzette, werd de menschenvolte
door het stuk gegrepen en als Ihet laatste
breed opklinkende „Amen" opschalde
voelde men zich nóg gepakt door de klan
ken-symboliek van ..Quo Vadi6".
Machtig heerlijk is dit edelste der mo
derne oratoria als geheel, rijk van instru
mentatie zijn de ingenieuse orkestgedeel-
te's.
Koor, orkest noch solisten eïschen te
veel voor zich zelf op, hoewel het „Resi
dentie-Orkest" een groot aandeel heeft in
het succes van den avnod.
„Quo Vadis" stelt ook aan het koor
hooge eischen vooral wat betreft de dyna
miek.
Eere aan „Con Amoro" dat ondanks "het
feit dat het koor naar wij vermeenen
groo"tendeels uit ongeschoolde krachten be
staat, toch den durf heeft gehad dit werk
op zich te nemen.
Wel werden nog de fortissimo passages
te veel geaccentueerd en deden daardoor
ietwat gezwollen aan terwijl het pianas-
simo possible blijkbaar door het koor als
iets bijkomstigs werden beschouwd.
Hetzelfde bezwaar dat wij vorig jaar
opperden, dat de baspartij niet sterk ge
noeg is bezet moeten wij ook nu weer her
halen. Inderdaad is hier dringend aanvul
ling noodig. Wij geven toe dat de bassen
gedaan hebben wat zij konden, meer zelfs
dan dat door overmatig uitzetten van
het stemgeluid moest het „be6dhaafde"
aan waarde verliezen.
De overgangen van pianissimo tot for
te waren niet in alle gevallen correct.
Het drietal solisten van naam van wel
ker medewerking „Con Amore" zich ver
zekerd had hebben den roem, dien zij te
Leiden bezaten niet alleen gehandhaafd
maar met. nieuwen luister bekleed.
Mia Peltenburg, die de sopraanpartij
vertolkte was glanzend in de weergave
van de „Lygia"-rol. Zelden hebben wij
deze gevierde zangeres zoo in haar kracht
gezien.
De „overgave" van de christin, de
smeekbede aan Petrus om Rome te verla
ten werd dermate roerend weergegeven,
dat de realiteit van het gebeuren werd
aangevoeld.
De bas, de "heer Jac. Ph. Caro, kon ons
meer als „Voorzanger" dan als „Oberste
der Pratorianer" bekoren.
De nuaceering was niet altijd gelukkig
Max Kloos, die de Petrus-partij ver
vulde was vooral in de" vierde scene uit
muntend.
Correct werd door hem weergegeven het
berusten van Petrus, die zijn Heiland
volgt naar Rome, en zingt van den tri
omf der Kérk, die geen macht schaden
kan. Krachtig kwam temidden van het
pompeuze Praotorianer motief het tel
kens herhaalde „Ich geV nach Rom" naar
voren. Heerlijk was het „Ich geh wohin
mich führt des Kreuses Weg; will leben,
will sterben nur in seinen Armen". Ge
noemd worde ook hierbij de uitmuntende
begeleiding.
Leo Mens speelde, hoewel de hem toe
gewezen orgelpartij er niet eene was om
mee te schitteren, met gevoel.
Een orkest-orgel ware in den vervolge
meer gewenscht. In een Moestoso gaf het
instrument Blijken niet krachtig genoeg
te zijn.
Het Koor, wij zeiden het Teeds, heeft
verdienstelijk werlc gegeven. Ook hier mag
ochter de kritiek niet zwijgen.
Als moet worden weergegeven „Ha
Fluch ihm und Racht, Rache und Tod"
ie een semi-demonisch optreden gewenscht
maar als een dergelijke praeestatie ook
toegepast wordt op het laatste Dubbel-
fuga: Ehr dem Valer, dem Sohne und dem
Heiligen Geiste' dan achten wij dit toch
bedenkelijk. Nniets dan lof hebben wij
voor de derde scene- waarin het koor haar
'hoogste punt bereikt.
Hildebrand zegt in zijn Camera Obsura,
dat men bij een concert feitelijk de oogen
moet ©luiten, daar de bewegingen der exe
cutanten veel van de stemming wegnemen.
Ook gisteren in ons deze algemeene fout
weer opgevallen. Het koor hoede er zich
voor de wisselende stemming van het stuk
in lichaamsbewegingen te doen uitkomen.
De uitspraak was niet altijd even ge
lukkig.
En dan en hier zwijge verder onze
kritiek is ons totaal onbegrijpelijk dat
het antwoord op het „Quo Vadis, Domine-
het culminatiepunt van het geheel, dat dit
..Vado Romen ut iterum crucifigar" niet
door een der solisten is weergegeven. De
vertolking hiervan was zwak.
De Orkerst-begeleiding van hot ..Resi-
dentie-Orkerst was schitterend. Vooral
aan violisten en harpenisten komt lof toe.
Jammer was dat de begeleiding op
sommige oogenblikken de solisten niet
genoeg liet domineeren.
De kritiek mag niet zwijgen, maar zien
wij op dezen avond terug dan zijn wij
vervuld met dankbaarheid aan Con Amo
re en in het bijzonder aan haar kundigen
directeur, den heer D. Smink, die ons deze
wijdingvolle stonde gaven.
Ook het publiek was enthousiast en
uitte dat op averechtsche wijze door
aan het einde te applaudiseeren.
't Was weinig hartverheffend.
Ondanks dit feit, gaf ook dit verkeerde
middel uiting van het doel: uitspreken
van waardeering.
En wij staan in onze waardeering van
deze ure van kunstgenot niet alleen. Geen
der aanwezigen die niet een zegen naar
zijn huis mee gedragen heeft.
Bovenal dank aan den Al-Gever van
wien ook deze goede gave kwam. Dit was
de grondtoon in „Quo Vadis", dit de
hoofdzaak bij het jubileum van Con
Amore, dit de eerste gedachte van den
criticus.
„Ehredem Vater, d c m So h n e und
dem Heiligen G eis te".
De vierde wijze uit het Oosten.
Het vriendelijk Jeruëlzaaltje was meer
dan vol gisterenavond.
Velen moesten zich met een staanplaats
tevreden stellen.
Toch zullen ze zich den gang naar de
Groenesleeg niet hebben beklaagd.
Gelijk was aangekondigd, "zou het werk
je van Henry van Dijk: De vierde
wijze uit het Oosten met lichtbeel
den worden vertolkt.
De beelden waren scherp en helder en
het verhaal uitermate boeiend.
Hoofdpersoon is de magiër Artaban,
een priester uit de Perzische stad Es-
Bana.
Op treffende wijze werd uitgebeeld het
verlangen dat er was naar 'het groote
licht dat komen zou.
Artaban besluit, zoodra de ster waar
van de boeken der Chaldeön spraken, zou
verschijnen, af te reizen om den geboren
Koning te zoeken en te begroeten.
En als eindelijk op zekeren morgen de
ster verschijnt dan trekt hij weg om nooit
weer terug te keeren.
Den Koning zelf heeft hij niet gezien.
Op zijn reis naar Bethlehem wordt hij
opgehouden doordat hij een armen door
moeraskoortsen aangetasten jood ver
pleegt en helpt. En als hij dan eindelijk
aankomt dan is Jezus reeds vertrokken.
Zoo gaat het telkens.
Altijd zoekt hij Jezus, en als !hij tenslot
te na 33 jaren te Jerusalem komt, dan
kan hij nog juist zien hoe do Koning der
Joden sterft aan het kruis.
Artaban heeft niet den gezochton Ko
ning in vleeschelijke gestalte gezien.
Maar hij heeft wel de werken des Ko-
nings gedaan en gewandeld in het licht.
Met groote belangstelling werd het ver
haal door de talrijke aanwezigen gevolgd.
Jeraöl en in 't bijzonder de heer v. d.
Horst die de leiding had, kan met voldoe
ning op dezen welgeslaagden avond terug
zien.
GEMEENTERAAD.
De Raad dezer gemeente zal a.s. Maan
dag, des namiddags te twee uur vergade
ren.
Wij hopen de agenda morgen op te ne
men.
De Zaterdagsche markt.
In overeenstemming met het advies van
4 de Commissie voor het Marktwezen stellen
B. en W. aan den Raad voor niet in te
gaan op het verzoek van „Ons Belang" om
reductie van het marktgeld ten behoeve
van kooplieden die door den aard van hun
koopwaar meer dan 10 M2. plaatsruimte
innemen.
Wel willen zij tegemoetkomen aan ge
opperde bezwaren door vooruitbetaling per
drie maanden mogelijk te maken.
Zakelijke bedrijfsbelasting.
B. en W. stellen aan den Raad voor, het
voorstel-Elkerbout, progressieve belasting
tot een maximum van f 9.per arbeider,
welk maximum bij den 15den arbeider be
reikt wordt, niet aan te nemen.
Ook het denkbeeld van den heer Wilmer
om van arbeiders beneden den 16-jarigen
leeftijd geen belasting te heffen, wijzen
zij af.
Wel kunnen zij meegaan met het voorstel
van den heer Wilmer om bij 10 arbeiders
te beginnen met f 2.per arbeider, tot bij
20 arbeiders het maximum van f 12.per
arbeider is bereikt.
Hierdoor wordt een verminderde ont
vangst verwacht van pl.m. f 7000.
Ter benoeming van een keuringsveearts,
tevens adjunct-directeur van het openbaar
slachthuis, worden voorgedragen: 1. Th. P.
A. Sperna Weiland, 2. A. van Manen, bei
den keuringsveearts aan het abbattoir te
Amsterdam.
Patrimonium.
Ter gelegenheid van haar 40-jarig be
staan zal de afd. van „Patrimonium" op
1 Febr. a.s. in de Oo6terkerk een wijdings
avond houden.
Als sprekers zullen dien avond optreden
D s. G. H. Beekenkamp en De. H.
J. Kouwenhoven.
Opbrengst kijkdag.
Ten behoeve van de Algemeene Armen
alhier, is bij den Burgemeester dezer ge
meente, ingekomen een bedrag van
f340.25, zijnde de netto-opbrengst van
geheven entrée's op de kijkdagen der ver
knoping van den inboedel, behoorende
tot de nalatenschap van wijlen Mevrouw
Dr. W. N. du Ricu-Saulijn Kluit.
Christel. Hist. Unie.
GLstoren vergaderde de Stat en-Centrale
van de Christel. Hist. Unie in den Kies
kring Leiden, o.m. ter vaststelling van de
candidatenlijst voor de Prov. Staten.
De namen der candidaten kunnen nog
niet worden gepubliceerd. Wel kunnen we
mededeeleu dat als No. 1 op de lijst is
geplaatst, Mr. Dr. J. Schokking alhier.
In de plaats van d en heer W. ten Kate,
die wegens drukke werkzaamheden als se
cretaris bedankte, werd gekozen de heer
A. Muller te Katwijk a. Zee.
Statenverkiezingen.
De stemmingen, die in den Stalenkios-
kring Leiden hebben plaats gehad, tot het
aanwijzen van no. 1 der definitieve R-
Kath. candidatenlijst voor de a.s. Staten
verkiezing, hadden den volgenden uit
slag:
Alkemade C. G. J. (Noorwijk) 402;
Bader H. (Sassenheim) 120; Balvers H.
(Hillcgom) 381; Boer de (Noordwijk) 22;
Bolsius mr. E. (Leiden) 26; van der Eer
den (Lisse) 18; Gouverneur (Sassenheim)
62; Meer, v- d. C. J. L. (aftr.) 1706;
Oostdam, A. J. (Leiden) 23; Ruijter de
(Sassenheim) 3; Stadhouder J. C. (Zoe-
terwoude) 12; Warmerdam, P. (Lisse)
140; Wesseling J. B. (Zceterwoudo) 7;
Wilmer Th., (Leiden )28; van onwaarde
46; totaal 2996.
Zoodat als no. 1 der lijst gekozen is C.
J. L. v. d. Meer (aftr.)
Er wordt hier drie maal gestemd. Do
eerste afzonderlijke stemming is voor het
aanwijzen van no. 1, de tweede stemming
voor het aanwijzen van no. 2 en bij de
derde stemming worden aangewezen de
candidaten voor de plaatsen 3, 4, 5 en 6.
Het hoogste aanlal stemmen geeft de be
slissing.
Er is over het algemeen zeer slecht ge
stemd. In Leiden b.v., v aar de B. K.
Kiesvereeniging ongeveer 900 leden telt,
werden slechts 86 6temmen uitgebracht.
Men verzoekt ons tc melden dat de
Bijbeltent van de Stadsevangelisatie
voorloopig is geplaatst op den Nieuwen
Rijn tusschen Koombrug en Beschuit
steeg.
BINNEN LAN D.
Dreigt minister Aalbcrsc met aftreden?
- Naar de„Rsb." uit parlementaire krin
gen verneemt, moet minister Aalberse
zeer ernstig het voornemen te kennen
hebben gegeven om af te treden en kan
dit heen gaan zeer zekhr worden verwacht,
indien de Eerste Kamer haar goedkeuring
mocht onthouden aan het wetsontwerp
tot regeling van Arbeidsgeschillen, waar
over een zeer ongunstig voorloopig ver
slag is verschenen.
De minister moet in bevoegde kringen
duidelijk hebben te kennen ge-even, dat
het hem zeer veel moeite kost den huldi
gen gang van zaken in het algemeen met
zijn verantwoordelijkheid to dekken.
Het Spoorwegtarief.
Naar wij vernemen, worden op 1 Fe
bruari as. de prijzen der spoorkaartjes
voor afstanden boven de 200 K.M. ver
laagd. .Msbd."
Belasting op vrachtauto's.
De Bond van Bedrijfsautohouders in
Nederland heeft zich tot den Commissa
ris der Koningin in de provincie Overijs
sel gewend met een adres waarin talrijke
bezwaren worden ontwikkeld tegen een
besluit van den Raad der gemeente Al
melo tot aanneming eener verordening op
het heffen van een belasting op vracht
auto's en aanhangwagens ten behoeve
van hot gebruik der wegen in beheer en
onderhoud bij de gemeente Almelo.
Adressant richt aan de Gedeputeerde
Staten en den Commissaris der Koningin
in Overijssel het verzoek hun goedkeuring
aan het desbetreffende raadsbesluit te
willen onthouden.
Opbrengst Rijksmiddelen.
De opbrengst dor Rijksmidde^n over
December is nu bekend cn daarmede die
over het afgeloopen jaar.
Hoewel in December j.l. ruim 3 mil-
lioen minder werd ontvangen dan over de
laatste maand van '21. was toch over
het geheele overige jaar de belasting met
een totalo opbrengst van 460.9 m 1 oen
bijna 23 millioen meer dan in 1921 en
overtrof zij met ruim 32 milliccn de ra
ming.
Vooral de inkom-stenbo'nsting (132.9
millioen tegen 107 het jaar lo voren)
vloeide ruim; zoo ook de successierechten
(51.2 tegen 32.2) als gevolg der ve- boog
de heffing.
Daarbij bracht de nieuwe to1:!;.-!'Tas
ting over 7 maanden 7.8 millioen op, die
echter niet in het toaalciifcr is begrepen.
Sterk achteruit giügen in opbrengst al
leen do dividend- en tantième-belasting
(18.4 tegen 30.4) wat een zeer slecht ver-
echiinsel is, en de registratierechten
(18 8 tegen 31.1).
Alles te samen was het echter een goed
jaar voor de schatkist.
Communistische partij-
Blijkens het jaarverslag over 1922 van
do Communistische Partij in Nedorland,
opgenomen in do Tribune. Js liet ledental
van 1904 op 1 October 1921 tere,eerko
pen to- 1488 op 1 Januari j.l.
Pest cp Java.
Blijkens oen uit Nederlandsch-Indiö
ontvangen opgave bedroeg het aanlal
postgevalien op Java gedurende de maand
October 1922. in Madioen 2, Soerabaja 2,
Soerakarta 19. Klaten 134, Bojokli 41,
Djokjakarta 49, Magelang 325, Tomang-
goeng 26, Wonosobo 45. Semarang 2, Sa-
latiga 78. Kendal 41. Pekalongan 28. allo
met doodcliiken afloop.
Gedupeerd door de bezuingin-.
Het is al geen verrassing meer, dat een
Indischman, met corlof hier te lande,
eensklaps bericht krijgt, dat hij op
wachtgeld is gesteld of orgcr, on dat
zijn terugkomst in Insulindc voorloopig
niet gewenscht is. Maar als zoo'n bericht
tijdig genoog binnenkomt, heeft men al
thans den tijd ziin maatregelen te nemen.
Dio tijd ontbrak in het volgend -geval,
dat het „Vad." ter oor® kwam.
Een ambtenaar met verlof had alles
riciUILLfcï ©N.
Van hooger Orde.
Naar het Engelsch.
„Niet veel, behalve als de Russische
huiden komen; ik heb de weekstaat gis
teravond gesloten, als gewoonlijk."
„Wel, morgen zal ik al uw boeken na
kijken, en zien hoe 't staat en waar je ver-
0 der geschikt voor zult wezen; daarom,
neem maar een dag vacantia, als je wilt."
Wij bedankten hem hartelijk. „Wel
John," fluisterde ik, „je hebt je zin om
[morgen in 't wild te loopen."
We maakten 'n plan op, om naar do
zoogenaamde „Wijngaarden" te ^aan, een
mijl ver van de stad gelegen.
Toen de morgen kwam, gingen we daar
heen. De „Wijngaarden" waren een slag
veld geweest en onder 't lange'gras daar
en do wortels van wilde appelboomen, sliep
menig man uit Yorkshire en Lancaster;
nu werden deze weidevelden als hooiland
gebruikt.
Hier bleven we tot den middag, en toen
ivo ons brood cn kaas hadden opgegeteïi,
zei hij snel:
..nhneas, vind je niet. dat 't hier nog
al saai is? Zullen we ergens anders heen
gaan? Maar niet als 't je vermoeit
Ik zei dat ik niet moe zou worden; want
mijn gezondheid was dien zomer veel be
ter dan gewoonlijk. Maar jui6t toen we 't
land zouden verlaten, ontmoetten we
twee, vreeraduitziejide personen. Hun
kleeding, vooral die van den jongsten,
wekte onze lachlust op.
„Mijnheer," zei hij, op John Halifax
toetredend, met eene vorstelijke buiging
„mijnheer, zou u zoo goed willen we
zen ons te zeggen hoe ver 't nog is naar
Coltham?"
„Tien mijlen, en de postwagen zal hier
binnen drie uren wezen."
„Dank u; u zegt de postwagen naar
Coltham zal in drie uren hier zijn? goed
zoo; ik heb de eer u te groeten. Mr.
„Halifax."
„En uw naam?"
„Fletcher."
„Fletcher."
„Eenige familie van Fletcher, die in
compagnieschap was met den waarden
Beaumont?" 1)
„Mijn vader hoeft geen compagnon,"
zei ik. Maar John, die in den laatsten tijd
veel meer gelezen had dan ik, verklaardo
hen, dat ik afstamde van 't oude geslacht
van de gebroeders Phineas en Géles Flet
cher. 2)
Waarop do ander z'n hoed afnam en mij
igelukwenschte met zulke „illustre voor-
1) Francis Beaumont (15861616) en
John Fletcher (15791625), dramatische
vaders."
„Dio man heeft blijkbaar heel wat van
de wereld gezien," zei John, met oen
glimlach. „Ik ben nieuwsgierig, wat de
wereld is!"
„Zag je er niet iets van, toen je een
kind waart?"
„Alleen de slechtste en laagsto kant;
niet die, welke ik nu wcnsc-hte to zien.
Wat denk je, dat die mijnheer is? Een
knap man. zeker; ik zou hem nog wel
eens willen zien."
„Ik. ook."
Zoo, sprekend bij tussdhenpoozen over
onze nieuwe kenniseen, slenterden we ver
der totdat we aan eene plaats kwamen,
welke 't landvolk ..Het bloedige Weiland"
noemde, welke- gelijk verschillende ande
re plaatsen in den omtrek, het tooneel ge
weest was van die schrikkelijke slachtin
gen, welke vermeld worden in do oorlo
gen van „de Rozen". 3) Ilier lagen ook in
alle richtingen de hooivelden. Do landweg
was vol wagens en hooiers de mannen
in hun gestreepte, blauwe broeken de
dichters, die samen vele toon cel stukken
schreven.
2) Twee neven, beiden dichters (1584
pl.m. 1650).
3) Engeland was toen Ier tijde verdeeld
in 2 partijen: van de Roode en de Witte
Roos, die elkaar 'heftig bckamnlcn.
vrouwen in hun mooie jakken en heldere
rokken. Er waren meer vrouwen dan
mannen, verreweg, want de bloem van do
boorenjeugd van Engeland was wegge
gaan om „Bonynarty" Ie bevechten.
Toch was „hooitijd" een heerlijke tijd,
als de helft van onze kleine stad naar bui
ten ging in den zonneschijn.
„Ik geloof, dat wo naar een minder
drukke plaats moeten gaan. John. Wat
een oploop van volk is daar in de wei cn
wie staat, daar op den hooiwagen?"
„Herinner je ie niet de heldere blauwe
jas? 't is Mr. Charles. Wat is hij aan 't
redeneoren en gesticuleercnWat zou hij
doen?"
John sprong terstond óver de lage heg
cn liep 't weiland in; ik volgde hem lang
zamer. Daar, waarempel. stond onze
nieuwe vriend op een van die eenvoudige
Siooikarren, welke wij gebruikten rondom
Norton Bury. Hij was blootshoofds en zijn
haar hing af, in bekoorlijke, wel gepoe
derde krullon. Nie'ttegenslaande de poe
der. do blauwe jas cn de fluweelen broek
zag Mr. Charles er zeer aardig uit. Geen
wonder dat de arme hooiers van allo kan
ten waren komen toeloop en om hem te
hcoren spreken.
Waar sprak hij over? Was hij een
veldprediker? Hot, schoen zoo. vooral te
oordeel en naar het. vrome gezicht, van den
ander, die hem vergezelde en die voorop
de kar zat met gevouwen handen od do
wiis van een methodisch reveil.
Wo luisterden, elk oogenblik denkend,'
dat we ons-zouden ergeren: maar neen!
Ik moet zeggen Mr. Charles belecdigde den
goeden smaak niet: hij sprak met vuur
t over een tekst uit den Bijbel. Wij, in
Norion Burjr, hadden nooit zu'k eene wel
sprekendheid gehoord.
„Wie zou 't weien. John? Is 't niet
verwonderlijk?!"
Maar John hoorde me niet; hij-had z'n
volle aandacht bij den spreker. Zulk eene
welsprekendheid beschaafde taal,
schitterende verbeelding waren voor
hom werkelijk een openbaring uit de we
reld van het intellect, naar welke wereld
hij verlangde met al den gloed van z a
jeugd. Wat deze preek voor ons zou ge
weest zijn. haddon wij haar kunnen hoe
ren met rijper ooren, weet ik niet: maar
op achttien cn twint i g jarigen hvfliid
verblindde 't ons eenvoudig. Geen wonder
dat zij de rest, van 't gehoor aan d.
Zwakke mannen, lounondo op hooivorken
cn harken, schudden hun oud hocl l: ais
om te zeggen, dat zij alles begrepen. I n,
toen de spreker zinspeelde op dc ver
schrikkingen van den oorlog, een onder
werp. waarbij iedereen toen in Eng land
zoo nauw betrokken was, smolten <!e
vrouwen weg in snikken en tranen.
(Wordt vervolgd).