Daqblad voor Leiden en Omstreken ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN PER KWARTAAL 12.50 PER WEBB10.19 FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90 3de JAARGANG. - DONDERDAG 18 JANUARI Bureau: Hooioraciit 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - 1923 - No. 847 Postrekening 58936 AD VERTEN TIE-PrilJ i Gewone advertentiën per regel 22% cent. Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief. Bij contract, belangrijke reductie. Kleine advertentiën bij vooruitbeta ling van ten hoogste 30 woorden, worden dagelijks geplaatst ad 50 cent. V dure groenten. Daar is al wat over geklaagd den laat- sten tijd. En allerlei middelen zijn aan de hand gedaan om daaraan een einde te maken. Bij voorkeur wordt van zekere zijde de schuld gegeven aan den tusschenhandel, die zoo het dan heet woekerwinsten maakt en daarom moet worden uitge schakeld. Nu zullen wij niet beweren, dat de tus schenhandel nooit misbruik van zijne po sitie heeft gemaakt. Maar dat het niet aangaat den tus schenhandel als de alleenschuldige voor te stellen cn dat ook deze medaille een keerzijde heelt-, leert ons het verslag van het jongste congres der S. D. A. P. Een der sprekers, de heer Ham van Venhuizen, wees er op dat de Amsterdam- scho en Haarlemsehe Soc. Democraten die lid zijn van de Staten van Noord-Holland er toe hebben meegewerkt om alle kos ten van den watersnood te schuiven op de H oo gfoemraadechapp en. Dat, zoo zeide de spr., was niet socia listisch en het verhoogde de exploitatie kosten voer den tuinbouw. En dan lezen we verder in het verslag: Spr. klaagt dan over het terrorisme dor transportarbeiders aan de groente markt te Amsterdam. Als spr. met groenten te Amsterdam komt, mag hij die niet zelf versjouwen. Dat moeten transportarbeiders doen. Zoo worden de groenten f2.10 per H.L. duurder dan noo- d i g is. Wat volgt hieruit? Dat due de tus schenhandel geheel vrijuit gaat? Neen, dat niet. Maar wel, dat zij die zoo vervaarlijk over de fouten van het kapitalistische 6tel6el weten te schetteren, zich ale het er op aankomt om de belangen van de ge meenschap bitter weinig bekommeren. STADSNIEUWS. „Quo Vadis". Het was goed gezien van „Con Amore" haar 10-jarig bestaan met te doen herden ken door den weisprekenden mond van een feestredenaar, maar door het uitvoe ren van het bekende Oratorium „Quo Va- dis" van Felix Norvowieszki. Immers „Muziek is de sleutel der ziel" en wat zou beter weergeven, wat door Con Amoro doorvoeld wordt bij dit "ber denken, dan het „Lasset uns dem Herra danken, unserm Herrn, unserm Gott" het hoofdmotief van de christengemeente in het oratorium. „Con Amore" heeft zich in de tien ja ren van haar bestaan vrienden gemaakt, vele vrienden. Zoo was het dus van zelf sprekend we zijn dit van „Con Amore" gewoon dat de uitvoering in alle opzichten geslaagd mag heeten. Van het eerste oogenblik, als de or kest-begeleiding het majestueuss' Ohris- tenmotief inzette, werd de menschenvolte door het stuk gegrepen en als Ihet laatste breed opklinkende „Amen" opschalde voelde men zich nóg gepakt door de klan ken-symboliek van ..Quo Vadi6". Machtig heerlijk is dit edelste der mo derne oratoria als geheel, rijk van instru mentatie zijn de ingenieuse orkestgedeel- te's. Koor, orkest noch solisten eïschen te veel voor zich zelf op, hoewel het „Resi dentie-Orkest" een groot aandeel heeft in het succes van den avnod. „Quo Vadis" stelt ook aan het koor hooge eischen vooral wat betreft de dyna miek. Eere aan „Con Amoro" dat ondanks "het feit dat het koor naar wij vermeenen groo"tendeels uit ongeschoolde krachten be staat, toch den durf heeft gehad dit werk op zich te nemen. Wel werden nog de fortissimo passages te veel geaccentueerd en deden daardoor ietwat gezwollen aan terwijl het pianas- simo possible blijkbaar door het koor als iets bijkomstigs werden beschouwd. Hetzelfde bezwaar dat wij vorig jaar opperden, dat de baspartij niet sterk ge noeg is bezet moeten wij ook nu weer her halen. Inderdaad is hier dringend aanvul ling noodig. Wij geven toe dat de bassen gedaan hebben wat zij konden, meer zelfs dan dat door overmatig uitzetten van het stemgeluid moest het „be6dhaafde" aan waarde verliezen. De overgangen van pianissimo tot for te waren niet in alle gevallen correct. Het drietal solisten van naam van wel ker medewerking „Con Amore" zich ver zekerd had hebben den roem, dien zij te Leiden bezaten niet alleen gehandhaafd maar met. nieuwen luister bekleed. Mia Peltenburg, die de sopraanpartij vertolkte was glanzend in de weergave van de „Lygia"-rol. Zelden hebben wij deze gevierde zangeres zoo in haar kracht gezien. De „overgave" van de christin, de smeekbede aan Petrus om Rome te verla ten werd dermate roerend weergegeven, dat de realiteit van het gebeuren werd aangevoeld. De bas, de "heer Jac. Ph. Caro, kon ons meer als „Voorzanger" dan als „Oberste der Pratorianer" bekoren. De nuaceering was niet altijd gelukkig Max Kloos, die de Petrus-partij ver vulde was vooral in de" vierde scene uit muntend. Correct werd door hem weergegeven het berusten van Petrus, die zijn Heiland volgt naar Rome, en zingt van den tri omf der Kérk, die geen macht schaden kan. Krachtig kwam temidden van het pompeuze Praotorianer motief het tel kens herhaalde „Ich geV nach Rom" naar voren. Heerlijk was het „Ich geh wohin mich führt des Kreuses Weg; will leben, will sterben nur in seinen Armen". Ge noemd worde ook hierbij de uitmuntende begeleiding. Leo Mens speelde, hoewel de hem toe gewezen orgelpartij er niet eene was om mee te schitteren, met gevoel. Een orkest-orgel ware in den vervolge meer gewenscht. In een Moestoso gaf het instrument Blijken niet krachtig genoeg te zijn. Het Koor, wij zeiden het Teeds, heeft verdienstelijk werlc gegeven. Ook hier mag ochter de kritiek niet zwijgen. Als moet worden weergegeven „Ha Fluch ihm und Racht, Rache und Tod" ie een semi-demonisch optreden gewenscht maar als een dergelijke praeestatie ook toegepast wordt op het laatste Dubbel- fuga: Ehr dem Valer, dem Sohne und dem Heiligen Geiste' dan achten wij dit toch bedenkelijk. Nniets dan lof hebben wij voor de derde scene- waarin het koor haar 'hoogste punt bereikt. Hildebrand zegt in zijn Camera Obsura, dat men bij een concert feitelijk de oogen moet ©luiten, daar de bewegingen der exe cutanten veel van de stemming wegnemen. Ook gisteren in ons deze algemeene fout weer opgevallen. Het koor hoede er zich voor de wisselende stemming van het stuk in lichaamsbewegingen te doen uitkomen. De uitspraak was niet altijd even ge lukkig. En dan en hier zwijge verder onze kritiek is ons totaal onbegrijpelijk dat het antwoord op het „Quo Vadis, Domine- het culminatiepunt van het geheel, dat dit ..Vado Romen ut iterum crucifigar" niet door een der solisten is weergegeven. De vertolking hiervan was zwak. De Orkerst-begeleiding van hot ..Resi- dentie-Orkerst was schitterend. Vooral aan violisten en harpenisten komt lof toe. Jammer was dat de begeleiding op sommige oogenblikken de solisten niet genoeg liet domineeren. De kritiek mag niet zwijgen, maar zien wij op dezen avond terug dan zijn wij vervuld met dankbaarheid aan Con Amo re en in het bijzonder aan haar kundigen directeur, den heer D. Smink, die ons deze wijdingvolle stonde gaven. Ook het publiek was enthousiast en uitte dat op averechtsche wijze door aan het einde te applaudiseeren. 't Was weinig hartverheffend. Ondanks dit feit, gaf ook dit verkeerde middel uiting van het doel: uitspreken van waardeering. En wij staan in onze waardeering van deze ure van kunstgenot niet alleen. Geen der aanwezigen die niet een zegen naar zijn huis mee gedragen heeft. Bovenal dank aan den Al-Gever van wien ook deze goede gave kwam. Dit was de grondtoon in „Quo Vadis", dit de hoofdzaak bij het jubileum van Con Amore, dit de eerste gedachte van den criticus. „Ehredem Vater, d c m So h n e und dem Heiligen G eis te". De vierde wijze uit het Oosten. Het vriendelijk Jeruëlzaaltje was meer dan vol gisterenavond. Velen moesten zich met een staanplaats tevreden stellen. Toch zullen ze zich den gang naar de Groenesleeg niet hebben beklaagd. Gelijk was aangekondigd, "zou het werk je van Henry van Dijk: De vierde wijze uit het Oosten met lichtbeel den worden vertolkt. De beelden waren scherp en helder en het verhaal uitermate boeiend. Hoofdpersoon is de magiër Artaban, een priester uit de Perzische stad Es- Bana. Op treffende wijze werd uitgebeeld het verlangen dat er was naar 'het groote licht dat komen zou. Artaban besluit, zoodra de ster waar van de boeken der Chaldeön spraken, zou verschijnen, af te reizen om den geboren Koning te zoeken en te begroeten. En als eindelijk op zekeren morgen de ster verschijnt dan trekt hij weg om nooit weer terug te keeren. Den Koning zelf heeft hij niet gezien. Op zijn reis naar Bethlehem wordt hij opgehouden doordat hij een armen door moeraskoortsen aangetasten jood ver pleegt en helpt. En als hij dan eindelijk aankomt dan is Jezus reeds vertrokken. Zoo gaat het telkens. Altijd zoekt hij Jezus, en als !hij tenslot te na 33 jaren te Jerusalem komt, dan kan hij nog juist zien hoe do Koning der Joden sterft aan het kruis. Artaban heeft niet den gezochton Ko ning in vleeschelijke gestalte gezien. Maar hij heeft wel de werken des Ko- nings gedaan en gewandeld in het licht. Met groote belangstelling werd het ver haal door de talrijke aanwezigen gevolgd. Jeraöl en in 't bijzonder de heer v. d. Horst die de leiding had, kan met voldoe ning op dezen welgeslaagden avond terug zien. GEMEENTERAAD. De Raad dezer gemeente zal a.s. Maan dag, des namiddags te twee uur vergade ren. Wij hopen de agenda morgen op te ne men. De Zaterdagsche markt. In overeenstemming met het advies van 4 de Commissie voor het Marktwezen stellen B. en W. aan den Raad voor niet in te gaan op het verzoek van „Ons Belang" om reductie van het marktgeld ten behoeve van kooplieden die door den aard van hun koopwaar meer dan 10 M2. plaatsruimte innemen. Wel willen zij tegemoetkomen aan ge opperde bezwaren door vooruitbetaling per drie maanden mogelijk te maken. Zakelijke bedrijfsbelasting. B. en W. stellen aan den Raad voor, het voorstel-Elkerbout, progressieve belasting tot een maximum van f 9.per arbeider, welk maximum bij den 15den arbeider be reikt wordt, niet aan te nemen. Ook het denkbeeld van den heer Wilmer om van arbeiders beneden den 16-jarigen leeftijd geen belasting te heffen, wijzen zij af. Wel kunnen zij meegaan met het voorstel van den heer Wilmer om bij 10 arbeiders te beginnen met f 2.per arbeider, tot bij 20 arbeiders het maximum van f 12.per arbeider is bereikt. Hierdoor wordt een verminderde ont vangst verwacht van pl.m. f 7000. Ter benoeming van een keuringsveearts, tevens adjunct-directeur van het openbaar slachthuis, worden voorgedragen: 1. Th. P. A. Sperna Weiland, 2. A. van Manen, bei den keuringsveearts aan het abbattoir te Amsterdam. Patrimonium. Ter gelegenheid van haar 40-jarig be staan zal de afd. van „Patrimonium" op 1 Febr. a.s. in de Oo6terkerk een wijdings avond houden. Als sprekers zullen dien avond optreden D s. G. H. Beekenkamp en De. H. J. Kouwenhoven. Opbrengst kijkdag. Ten behoeve van de Algemeene Armen alhier, is bij den Burgemeester dezer ge meente, ingekomen een bedrag van f340.25, zijnde de netto-opbrengst van geheven entrée's op de kijkdagen der ver knoping van den inboedel, behoorende tot de nalatenschap van wijlen Mevrouw Dr. W. N. du Ricu-Saulijn Kluit. Christel. Hist. Unie. GLstoren vergaderde de Stat en-Centrale van de Christel. Hist. Unie in den Kies kring Leiden, o.m. ter vaststelling van de candidatenlijst voor de Prov. Staten. De namen der candidaten kunnen nog niet worden gepubliceerd. Wel kunnen we mededeeleu dat als No. 1 op de lijst is geplaatst, Mr. Dr. J. Schokking alhier. In de plaats van d en heer W. ten Kate, die wegens drukke werkzaamheden als se cretaris bedankte, werd gekozen de heer A. Muller te Katwijk a. Zee. Statenverkiezingen. De stemmingen, die in den Stalenkios- kring Leiden hebben plaats gehad, tot het aanwijzen van no. 1 der definitieve R- Kath. candidatenlijst voor de a.s. Staten verkiezing, hadden den volgenden uit slag: Alkemade C. G. J. (Noorwijk) 402; Bader H. (Sassenheim) 120; Balvers H. (Hillcgom) 381; Boer de (Noordwijk) 22; Bolsius mr. E. (Leiden) 26; van der Eer den (Lisse) 18; Gouverneur (Sassenheim) 62; Meer, v- d. C. J. L. (aftr.) 1706; Oostdam, A. J. (Leiden) 23; Ruijter de (Sassenheim) 3; Stadhouder J. C. (Zoe- terwoude) 12; Warmerdam, P. (Lisse) 140; Wesseling J. B. (Zceterwoudo) 7; Wilmer Th., (Leiden )28; van onwaarde 46; totaal 2996. Zoodat als no. 1 der lijst gekozen is C. J. L. v. d. Meer (aftr.) Er wordt hier drie maal gestemd. Do eerste afzonderlijke stemming is voor het aanwijzen van no. 1, de tweede stemming voor het aanwijzen van no. 2 en bij de derde stemming worden aangewezen de candidaten voor de plaatsen 3, 4, 5 en 6. Het hoogste aanlal stemmen geeft de be slissing. Er is over het algemeen zeer slecht ge stemd. In Leiden b.v., v aar de B. K. Kiesvereeniging ongeveer 900 leden telt, werden slechts 86 6temmen uitgebracht. Men verzoekt ons tc melden dat de Bijbeltent van de Stadsevangelisatie voorloopig is geplaatst op den Nieuwen Rijn tusschen Koombrug en Beschuit steeg. BINNEN LAN D. Dreigt minister Aalbcrsc met aftreden? - Naar de„Rsb." uit parlementaire krin gen verneemt, moet minister Aalberse zeer ernstig het voornemen te kennen hebben gegeven om af te treden en kan dit heen gaan zeer zekhr worden verwacht, indien de Eerste Kamer haar goedkeuring mocht onthouden aan het wetsontwerp tot regeling van Arbeidsgeschillen, waar over een zeer ongunstig voorloopig ver slag is verschenen. De minister moet in bevoegde kringen duidelijk hebben te kennen ge-even, dat het hem zeer veel moeite kost den huldi gen gang van zaken in het algemeen met zijn verantwoordelijkheid to dekken. Het Spoorwegtarief. Naar wij vernemen, worden op 1 Fe bruari as. de prijzen der spoorkaartjes voor afstanden boven de 200 K.M. ver laagd. .Msbd." Belasting op vrachtauto's. De Bond van Bedrijfsautohouders in Nederland heeft zich tot den Commissa ris der Koningin in de provincie Overijs sel gewend met een adres waarin talrijke bezwaren worden ontwikkeld tegen een besluit van den Raad der gemeente Al melo tot aanneming eener verordening op het heffen van een belasting op vracht auto's en aanhangwagens ten behoeve van hot gebruik der wegen in beheer en onderhoud bij de gemeente Almelo. Adressant richt aan de Gedeputeerde Staten en den Commissaris der Koningin in Overijssel het verzoek hun goedkeuring aan het desbetreffende raadsbesluit te willen onthouden. Opbrengst Rijksmiddelen. De opbrengst dor Rijksmidde^n over December is nu bekend cn daarmede die over het afgeloopen jaar. Hoewel in December j.l. ruim 3 mil- lioen minder werd ontvangen dan over de laatste maand van '21. was toch over het geheele overige jaar de belasting met een totalo opbrengst van 460.9 m 1 oen bijna 23 millioen meer dan in 1921 en overtrof zij met ruim 32 milliccn de ra ming. Vooral de inkom-stenbo'nsting (132.9 millioen tegen 107 het jaar lo voren) vloeide ruim; zoo ook de successierechten (51.2 tegen 32.2) als gevolg der ve- boog de heffing. Daarbij bracht de nieuwe to1:!;.-!'Tas ting over 7 maanden 7.8 millioen op, die echter niet in het toaalciifcr is begrepen. Sterk achteruit giügen in opbrengst al leen do dividend- en tantième-belasting (18.4 tegen 30.4) wat een zeer slecht ver- echiinsel is, en de registratierechten (18 8 tegen 31.1). Alles te samen was het echter een goed jaar voor de schatkist. Communistische partij- Blijkens het jaarverslag over 1922 van do Communistische Partij in Nedorland, opgenomen in do Tribune. Js liet ledental van 1904 op 1 October 1921 tere,eerko pen to- 1488 op 1 Januari j.l. Pest cp Java. Blijkens oen uit Nederlandsch-Indiö ontvangen opgave bedroeg het aanlal postgevalien op Java gedurende de maand October 1922. in Madioen 2, Soerabaja 2, Soerakarta 19. Klaten 134, Bojokli 41, Djokjakarta 49, Magelang 325, Tomang- goeng 26, Wonosobo 45. Semarang 2, Sa- latiga 78. Kendal 41. Pekalongan 28. allo met doodcliiken afloop. Gedupeerd door de bezuingin-. Het is al geen verrassing meer, dat een Indischman, met corlof hier te lande, eensklaps bericht krijgt, dat hij op wachtgeld is gesteld of orgcr, on dat zijn terugkomst in Insulindc voorloopig niet gewenscht is. Maar als zoo'n bericht tijdig genoog binnenkomt, heeft men al thans den tijd ziin maatregelen te nemen. Dio tijd ontbrak in het volgend -geval, dat het „Vad." ter oor® kwam. Een ambtenaar met verlof had alles riciUILLfcï ©N. Van hooger Orde. Naar het Engelsch. „Niet veel, behalve als de Russische huiden komen; ik heb de weekstaat gis teravond gesloten, als gewoonlijk." „Wel, morgen zal ik al uw boeken na kijken, en zien hoe 't staat en waar je ver- 0 der geschikt voor zult wezen; daarom, neem maar een dag vacantia, als je wilt." Wij bedankten hem hartelijk. „Wel John," fluisterde ik, „je hebt je zin om [morgen in 't wild te loopen." We maakten 'n plan op, om naar do zoogenaamde „Wijngaarden" te ^aan, een mijl ver van de stad gelegen. Toen de morgen kwam, gingen we daar heen. De „Wijngaarden" waren een slag veld geweest en onder 't lange'gras daar en do wortels van wilde appelboomen, sliep menig man uit Yorkshire en Lancaster; nu werden deze weidevelden als hooiland gebruikt. Hier bleven we tot den middag, en toen ivo ons brood cn kaas hadden opgegeteïi, zei hij snel: ..nhneas, vind je niet. dat 't hier nog al saai is? Zullen we ergens anders heen gaan? Maar niet als 't je vermoeit Ik zei dat ik niet moe zou worden; want mijn gezondheid was dien zomer veel be ter dan gewoonlijk. Maar jui6t toen we 't land zouden verlaten, ontmoetten we twee, vreeraduitziejide personen. Hun kleeding, vooral die van den jongsten, wekte onze lachlust op. „Mijnheer," zei hij, op John Halifax toetredend, met eene vorstelijke buiging „mijnheer, zou u zoo goed willen we zen ons te zeggen hoe ver 't nog is naar Coltham?" „Tien mijlen, en de postwagen zal hier binnen drie uren wezen." „Dank u; u zegt de postwagen naar Coltham zal in drie uren hier zijn? goed zoo; ik heb de eer u te groeten. Mr. „Halifax." „En uw naam?" „Fletcher." „Fletcher." „Eenige familie van Fletcher, die in compagnieschap was met den waarden Beaumont?" 1) „Mijn vader hoeft geen compagnon," zei ik. Maar John, die in den laatsten tijd veel meer gelezen had dan ik, verklaardo hen, dat ik afstamde van 't oude geslacht van de gebroeders Phineas en Géles Flet cher. 2) Waarop do ander z'n hoed afnam en mij igelukwenschte met zulke „illustre voor- 1) Francis Beaumont (15861616) en John Fletcher (15791625), dramatische vaders." „Dio man heeft blijkbaar heel wat van de wereld gezien," zei John, met oen glimlach. „Ik ben nieuwsgierig, wat de wereld is!" „Zag je er niet iets van, toen je een kind waart?" „Alleen de slechtste en laagsto kant; niet die, welke ik nu wcnsc-hte to zien. Wat denk je, dat die mijnheer is? Een knap man. zeker; ik zou hem nog wel eens willen zien." „Ik. ook." Zoo, sprekend bij tussdhenpoozen over onze nieuwe kenniseen, slenterden we ver der totdat we aan eene plaats kwamen, welke 't landvolk ..Het bloedige Weiland" noemde, welke- gelijk verschillende ande re plaatsen in den omtrek, het tooneel ge weest was van die schrikkelijke slachtin gen, welke vermeld worden in do oorlo gen van „de Rozen". 3) Ilier lagen ook in alle richtingen de hooivelden. Do landweg was vol wagens en hooiers de mannen in hun gestreepte, blauwe broeken de dichters, die samen vele toon cel stukken schreven. 2) Twee neven, beiden dichters (1584 pl.m. 1650). 3) Engeland was toen Ier tijde verdeeld in 2 partijen: van de Roode en de Witte Roos, die elkaar 'heftig bckamnlcn. vrouwen in hun mooie jakken en heldere rokken. Er waren meer vrouwen dan mannen, verreweg, want de bloem van do boorenjeugd van Engeland was wegge gaan om „Bonynarty" Ie bevechten. Toch was „hooitijd" een heerlijke tijd, als de helft van onze kleine stad naar bui ten ging in den zonneschijn. „Ik geloof, dat wo naar een minder drukke plaats moeten gaan. John. Wat een oploop van volk is daar in de wei cn wie staat, daar op den hooiwagen?" „Herinner je ie niet de heldere blauwe jas? 't is Mr. Charles. Wat is hij aan 't redeneoren en gesticuleercnWat zou hij doen?" John sprong terstond óver de lage heg cn liep 't weiland in; ik volgde hem lang zamer. Daar, waarempel. stond onze nieuwe vriend op een van die eenvoudige Siooikarren, welke wij gebruikten rondom Norton Bury. Hij was blootshoofds en zijn haar hing af, in bekoorlijke, wel gepoe derde krullon. Nie'ttegenslaande de poe der. do blauwe jas cn de fluweelen broek zag Mr. Charles er zeer aardig uit. Geen wonder dat de arme hooiers van allo kan ten waren komen toeloop en om hem te hcoren spreken. Waar sprak hij over? Was hij een veldprediker? Hot, schoen zoo. vooral te oordeel en naar het. vrome gezicht, van den ander, die hem vergezelde en die voorop de kar zat met gevouwen handen od do wiis van een methodisch reveil. Wo luisterden, elk oogenblik denkend,' dat we ons-zouden ergeren: maar neen! Ik moet zeggen Mr. Charles belecdigde den goeden smaak niet: hij sprak met vuur t over een tekst uit den Bijbel. Wij, in Norion Burjr, hadden nooit zu'k eene wel sprekendheid gehoord. „Wie zou 't weien. John? Is 't niet verwonderlijk?!" Maar John hoorde me niet; hij-had z'n volle aandacht bij den spreker. Zulk eene welsprekendheid beschaafde taal, schitterende verbeelding waren voor hom werkelijk een openbaring uit de we reld van het intellect, naar welke wereld hij verlangde met al den gloed van z a jeugd. Wat deze preek voor ons zou ge weest zijn. haddon wij haar kunnen hoe ren met rijper ooren, weet ik niet: maar op achttien cn twint i g jarigen hvfliid verblindde 't ons eenvoudig. Geen wonder dat zij de rest, van 't gehoor aan d. Zwakke mannen, lounondo op hooivorken cn harken, schudden hun oud hocl l: ais om te zeggen, dat zij alles begrepen. I n, toen de spreker zinspeelde op dc ver schrikkingen van den oorlog, een onder werp. waarbij iedereen toen in Eng land zoo nauw betrokken was, smolten <!e vrouwen weg in snikken en tranen. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1923 | | pagina 1