1 Firma Wannée 1 Dagblad voor Leiden en Omstreken BINNENLAND. 3de JAARGANG. - VRSJQAG 29 DECEMBER 1922 - No. 831 Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. int. 1278 - Postrekening 58936 Zaterdag 30 December begint (Ie i B i Heeren S^ode-Maoazijn a BOTERMARKT 17 - Te!. !8S a^>®n^^^^^D^«s!ssK56Ka5?esiQ ABONNEMENTSPRI S IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN -H WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN PER KWARTAAL t 12.50 PER WEEK 10.10 FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90 Dit nummer bestaat uit twee bladen V Rutgers. Over het optreden van Mr. v. h. Rut gers, bij de gehouden Kamerverkiezingen No. 1 op de A. R. lijst voor dezen Kies kring, gedurende de behandeling van het ontwerp tot wijziging van de wet op het L. O. schrift, het Fr. D gb 1 d.: Wat zat die er in I Die betoonde zich waarlijk, tijdens de jongste behandeling onzer Schoolwet te zijn een „wetgeleerde", wien tittel noch jota -ontgaat. Hoe bleek dit den laatsten dag nog. Minister De Visser moest komen met de sneuö verklaring, dat in de „Over gangsbepalingen", paragraaf 2, een fout was ingeslopen, waardoor drie jaar lang f e i t e 1 ii k de „bezuiniging" 'n wassen neus worden zou en nog drie jaar lang 't aantal onderwijzers zou kunnen g e 1 ij k 'b 1 ij v e n aan 't geen het thans is. 't Ging blijkbaar zelfs don minister duizelen En hij zal nu met grooton spoed wéér een wijziging voorstellen, om nu dè.t been weer in 't lid te brengen Doch wat bleek van achter? Dat mr. Rutgers deze fout had ge- zién. Er ook t ij d i g tegen gewaarschuwd had, doch dat toén de minister meende, dat -de heer R. 6 p o k e n zag. waarop de Kamer met groote meerderheid ze was ook „duizelig" geworden den minis ter geloofde en mr. Rutgers alleen liet staan. Die toch, volk-omen gelijk had! Hij moge niet een welsprekend volles- redenaar zijn, in de Kamer zijn man nen als Rutgers goud waar d." STADSNIEUWS. 3-October-Vcrecnigmg. In „Den vergulden Turk" werd gister avond de jaarlijkeche alg. vergadering van genoemde vereen, gehouden, die, zoo als de Voorzitter, de heer W. J. v- Ros- sum du Chattel het in zijn openings woord uitdrukte, kan worden beschouwd als het slotstuk van de taak die de ver- eeniging telkenjare op zich neemt; het feestelijk herdenken van den 3en Oct. 1574. In zijn openingswoord bracht spr. tevens den dank der vereen, over aan de Militaire en Burgerlijke autoriteiten, den Min. v. Oorlog, B. en W. v. Leiden als mede aan ver-schillende ingezetenen, waar onder de fa- Sehultzo vooral een eere plaats inneemt,- die in de lokalen van haar fabriek aan den H. Rijndijk gelegenheid bood, om het geheele decor, benoodigd voor het middagfeest, ter plaatse te schilderen en af te werken, wat vooral in de laatste dagen met het o-og op de weersgesteldheid van veel beteekenis was. Dank zij de goede verhouding tot den comm. v. politie, kon in overleg met de zen en andere politie-autoriteiten gezorgd worden voor een uitstekende orde, en kon de politie haar moeilijke taak tot ieders genoegen afwikkelen. Vérder werd dank gebracht aan ver- eenigingen voor hun medewerking w- o. de dames-gymnastiekvereenir ging „Brunhilde", die onder leiding van Mevr. Die ben Konings niet alleen meedeed in de -optocht, maar ook glans rijk uitgevoerde reidansen te zien gaf; Dan volgen de Chr. Gymn-ver. „Jahn", en do C. J. V. „Dient den Heer" op wier medewerking hét bestuur reeds heeft lee- ren rekenen, die voor, de feestviering van groot belang is, en waarop het ook in de toekomst hoop -te kunnen- staat maken. Ten slotte een woord van dank aan dempers, voor de welwillendheid waarmede zij liet verband tuschen vereen; en publiek heeft onderhouden, waar zulks van belang is. PEUILLE10N. Van hooger Orde. Naar het Engelsch. 3)' Daarom echeen 't mij en ongetwijfeld ook mijn vader, veel redelijker en natuur lijker toe, dat een knaap als John Hali fax van wien elk woord, dat 'hij sprak een geest en beschaving openbaarde, verre verheven boven zijn uiterlijke omstandig heden van betere dan van boersche komaf was. „Dus", zei ik, 't gesprek 'hervattende, „ge zult liever niet een ambacht willen leeren?" „Zeker wel, wat zon 'fc mij hinderen mijn vader was een heer'k „En je moeder?" Hij draaide zich plotseling om; z'n wangen werden heet en z'n lippen trilden. „Zij is diood; ik houd er niet van, daf vreemden -over mijn moeder spreken". Ik vroeg vergeving. 'L Was duidelijk, dat hij 'haar had lief gehad en betreurde? enkele minuten later zeide ik, dat ik wenschte, dat wij geen „vreemden" war ren. „Heb je veel rond gezworven?" „Veel, vooral in de laatste drie jaren? J&it werkend zoo goed ik kon. hop oog Vervolgens was het woord aan den- Se cretaris, den heer N. G. Spaargaren, die de notulen der vorige vergadering las, en daarna het jaarverslag uitbracht. Het jaar 1922 was een succesvol jaar. Doordat alle omstandigheden meewerk ten, kon de 33ste feestviering op de meest gunstige wijze plaats hebben. De 3-0et.- vereeniging groeit en bloeit, tegen den druk der tijden in, wat een goed ver schijnsel is. Gememoreerd werd het plaatsen van de crayonteelcening van den schilder L. v. d. Vliet in do Lakenhal, alsook van het oude vereenigingsvaandel. Wat vorder de laatste feestviering be treft. werd in het verslag gewezen op de verdiensten van hen die tot het welslagen daarvan hadden medegewerkt. In 't bij zonder van dr. van Wijk, voor ziin be moeiingen inzake het middagfeest op het Raamland waartoe het initiatief van hem is uitgegaan, en tot het welslagen waar van hij door zijn navorschingen in de ar chieven ten zeerste heeft bijgedragen. Ver der kregen de de or den Voorzitter reeds genoemde personen n-og eens een extra beurt, "zooals de heer van Hoolwerf voor ziin regeling van do standplaatsen op het schuttersland, in zijn taak bijgestaan door Mevr. v. Hoolwerf. Wat betreft de „gezel lige avond" in de Stadsgehoorzaal, is ook het bestuur van meening, dat de kwaliteit, van het gebodeno den toegangsprijs niet geheel dekte, waarom het volgend jaar hierin beter zal worden voorzien. De Voorzitter dankte (onder applaus) den heer Spaargaren voor zijn jaarver slag, en gaf het woord aan den Penning meester, den heer R. de Wilde, voor het uitbrengen van diens jaarverslag waaraan het volgende is ontleend: Ontvangsten: contributie f9630; staan geld Schuttersland f6490 (f655.50 hooger dan het vorig jaar)entree Raamland f3021.90; iedem Schuttersland f4865.50; subsidie der gemeente f1000; saldo Ao. Po. f1149.5314; rente, rest. bel. publ. verm., verk. reglementen, entree stadsge hoorzaal, inleggeld wielrijders enz. f 163051. Totaal f 27.787.4414. Uitgaven: belasting f317589; ochtend- feest f 1310.20; middagfeest f 728,6.40 !4 avondfeest f4840.6114; muziek f 1924.90; bouwfonds f4000; diversen, incasso, ver gaderingen, advertenties, drukwerk enz. f4223.65; kassaldo f6025.7814; totaal f 27.787.44 V*. Hot kapitaal der vcreeniging is thans f 11.000— De kas-controle-commissie hij schrijven van den heer J. Hoogenstraten bracht gunstig verslag uit van den Penning meester, waarop de voorz. hem den -dank der vereen, overbracht, voor zijn accuraat beheer en hem (onder applaus) dechar geerde. Hierna werd overgegaan tot verkiezing van 4 bestuursleden. De aftredende hee ren B. de Kening, P. Boot Jr., W. v. d. Laan en E. Levi werden allen herkozen, en name hun benoeming aan. Nadat de rondvraag aan de orde w«e gesteld, welke geen bijzonderheden ople verde, sloot do voorzitter do vergadering, de (24) leden dankzeggende voor hun be langstelling. Vereeniging Leidsche Oud-Kweekelingen. (V. L. 0. K.) Ook het werk van een journalist wordt in al z'n afwisseling soms wel 's wat een- toonig. Maar 'n waro verkwikking is voor ,'n verslaggever, die ook 'n mensch is en dus ook behoefte heeft aan 'n beetje poëzie, zoo'n vergadering, waarin de heele spheer doordrongen is van 'n hartelijke gezellig heid, van 'n vreugdevolle intimiteit en dat door 't zich één voelen in vele opzichten En zoo een, was die van „Vlok" gister avond in de Nutszaal. Velen onzer lezers, vrienden van het Chr. sten, apels plukken, hooien.; behalve de- zen zomer, toen had ik de typhus en kon ik niet werken". „Wat deed je toen?" „Ik heb in een schuur gelegen tot ik beter werd ik ben heelemaal beter, je behoeft niét bang te wezen." „Zeker niet, daar dacht ik niet aan". We werden spoedig gemeenzaam met elkander. „En hoe zal je aan den boet komen in den winter, als er geen werk buiten i6?" „Ik weet 't niet". Zijn hongerig uiter lijk deed mij pijnlijker nog aan. „Hier zijn we thuis riep ik plotse ling. „Zoo?" De daklooze knaap zag naar de smetlooze steenen trap, welke leidde tot mijns vaders deur. „Goeden dag dan, wat zoggen wil vaarwel". Ik schrok op. Dat woord deed mij pijn. In mijn droef, eenzaam leven zeker nog kort, hoewel slechte gezondheid mijn zestien jaren scheen verdubbeld en ver driedubbeld te hebben was deze knaap als een zonnestraal geweest; een gedachte aan vroolijke jongensjaren, aan jeugd en kracht, welke nooit de mijne waren noch ooit konden zijn, om hen van mij te laten gaan was gelijk aan terugtreden in 't duister. „Nog niet vaarwel!" zei ik, terwijl tk mét moeite uit mijn wagentje trachtte te onderwijs, zullen zich nog herinneren hoe onze Christelijke Kweekschool voor onge veer 2 jaar haar 12£-jarig jubileum op luisterrijke wijze vierde. Misschien zal heb niet zoo algemeen be kend zijn, dat bij die gelegenheid de ver- eeniging van Leidsche Oud-Kweekelingen werd opgericht, een vereen, wier sympa thiek streven ten doel heeft: het onder houden en versterken der onderlinge con necties tusschen alle oud-leerlingen der Chr. Kweekschool, hoewel die in den loop der jaren naar alle windstreken werden verstrooid. Dat „Vlok" in haar kort be staan al succes bij haar werk had en ook, dat de oud-leerlingen nog met liefde aan him Kweekschooljaren terugdenken blijkt o.m. wel hieruit, dat reeds meerdere „oud- Stilïe-Rijnders", die in Ned. Indië werk zaam zijn zich bij 't getal der „Vlokkisten" voegden, en, hoewel ze natuurlijk de ge zellige jaarlijksche reünies niet kunnen bij wonen, toch door hun lidmaatschap „Vlok" steun verleenen en uiting geven aan hun sympathie. Te zeven uur begon de huishoudelijke ver gadering nadat de Voorzitter de heer v. Weeren met gebéd geopend had. Vervolgens was aan de orde de verkie zing van twee bestuursleden, wegenB pe riodieke aftreding van Mej. N. C. Groenen dijk en den heer E. v. Ingen Schenau. Beiden werden herkozen. In plaats van Mej. Wiencke, die zich ge noodzaakt had gezien als bestuurslid te bedanken, werd gekozen Mej. M. v. d. Berg. De notulen der vorige vergadering en de gebruikelijke jaarverslagen van secreta resse en penningmeester werden allo goed gekeurd. Besloten werd voorts, dat bij gelegenheid van het 15-jarig jubileum der Kweekschool, dat in 1923 zal plaats hebben, een réunie, met een breed opgezet feestprogram alle oud-kweekelingen naar Leiden zal roepen. Nadere regeling der détails werden het bestuur toevertrouwd. Inmiddels had 't acht uur geslagen en de eerste gasten voor de feestvergadering die op dat uur beginnen zou kwamen de zaal binnen. M'n vulpen stokt, wanneer ik pogen wil u liet homerische gejuich te beschrijven, dat er uit de „Vlokken" oprees, toen de lieer P. Zijlstra de feestzaal binnenschrij den kwam. Ook de directeur, de heer J. Schaap Hz., werd met warm applaus begroet. De Voorziter opende de feestverga- dering met een kort openingswoord, waar in hij doel en werkwijze van „Vlok" uit eenzette, op het werven van leden aan drong en de vorschillende aanwezigen welkom heette. Do heer H. Binnendijk besteeg ver volgens den „kansel" en toonde ons in een komen om de stoep op te klimmen. John Halifax kwam mij te hulp. „Laat mij je dragen, ik kan dat wel en 't zou grappig wezen". Hij trachtte er een grap van te ma ken om mij niet te kwetsen, maar er was iets feeders in zijn stem als in die van een vrouw- Ik sloeg de armen om z'n hals, hij tilde me met zorg op en zette me in de deur. Toen, met 'n nieuw „vaarwel" keerde hij zich om en wilde heengaan. Mijn hart riep hem na; wat ik toen zei- de, (herinner ik me niet. meer, maar hij keerde terug. „Kan ik nog iets voor u doèn, mijn heer?" „Noem me niet mijnheer; ik ben net 'n jongen als gij zelf. Ilc heb je noodig, ga nog niet. Ah, daar komt m'n vader!" John Halifax ging op zij en nam eer biedig z'n pet af. „Zoo, 'ben je daar, heb je voor mijn zoon gezorgd? Gaf hij je je kwartje, m'n jongen?" Niemand van ons beiden had aan geld gedacht. Toen ik mijn vader dit bekende, lachte hij, noemde John een flinke jongen en be gon in z'n zak naar een groot er geldstuk te zoeken. Ik fluisterde m'n vader wat in 't oor, maar kreeg geen antwoord ondertusschen zou John Halifax voor de derde keer heengaan. pakkend betoog de schoonheden van Von dels treurspel „Noach." Het hartelijk applaus, dat op dit refe raat volgde was welverdiend! Allerinteressantst en eenig humoristisch, was de folkloristische bijdrage van den heer Klarenberg, hoofd der Chr. School te Marken, die een uitvoerige historische uit eenzetting gaf van de wording van het eiland, van z'n eerste bewoners en van de typische gebruiken der hedendaagsche Markers en Markerinnen. Deze lezing werd door mooie foto's ver lucht en de dames waren enthousiast, toen de heer Klax-enberg z'n schatten opendeed en op 'n tafel in 't midden van de zaal 'n rijke collectie onderdeelen van den Marker kleederdracht étaleerde. (Daar de geringe ruimte ons dringt om kort te zijn zullen we het verdere der ver- gadering in alle beknoptheid behandelen.) De dames de Nie vergastten de zaal op liaar zang. Een strijkje van „Vlokken" wist de aan dacht te boeien. Do heer Zijlstra, die helaas den ge helen avond niet aanwezig kon zijn, hield een speech, op de hem eigene, onnavolgba re wijze. Daar een verslag niet veel meer dan 'n parodie van sprekers geestige woorden zou worden, volsta ik-met de me- dedeeling, dat 't „eenig" was. Na een flinke pauze werd een „tooneel- Btukje" in één bedrijf opgevoerd, dat ons een tolk liet zien, die geen Engelsch sprak, maar 't er toch maar op waagde het pad eens tolken te betreden. De komische..scènes, die 'n uitbundige hilariteit in de vergadering verwekten ga ven ons hoogen druk van de Yloksche dra matische talenten. Nadat voorts nog door verschillende aan wezigen w.o. de Directeur het woord was gevoerd, een schimmenspel was vertoond en de heeren D. Sminlc enTIoole met pia no en viool ons van hun spel hadden doen genieten, sloot de heer Smink de verga- dei'ing met dankzegging. Wij sluiten ons van harte aan bij den wensch der secretaresse aangaande de co- haesic der nog zwevende vlokken' èh 'zien met gespannen verwachting uit naar de komende réunie. Afkondiging Grondwetsherziening. Volgens grondwettelijke bepaling had hedenmiddag te 12 uur do plechtige af kondiging plaats van de Grondwetsher ziening van 30 Nov. 1922. Drie minuten voor twaalf werd de lui klok van het stadhuis in werking gesteld en vergaderden zich voor de pui van het stadhuis een vrij groot aantal personen. Het secretariepersoneol verlustigde zich v-oor de ramen van het stadhuis in de din gen die komen zouden. De politiemacht rukte gedeeltelijk uit. Precies te 12 uur traden, voorafgegaan door boden in arabtsoraaat do leden van het Dagelijkseh bestuur der Gemeente Lei den naar buiten en las de burgemeester van de pui van het stadhuis het ontwerp van wet tot Grondwetsherziening voor. Het gelezene maakte blijkbaar bij het pu bliek niet den indruk die 'liet verdiende, daar het meerendeel der aanwezigen de zaak als een soort grap beschouwde. T-och is door deze buitengewone ceremo- niet woer de aandacht op het groote be lang van een wijziging in de grondwet gevestigd. Mej. v. E. heeft aan gif be gedaan dat uit de muntgasmeter in haar woning een bedrag van f 11 is ontvreemd. Als verdacht hiervan is aangehouden de 14-jarige v. d. B., tegen wien proces-ver baal is opgemaakt. M r. P. E. B r i t alhier is met in gang van 1 Januari ae. benoemd tot lid van het Centraal College v.oor de Reclae- 6eering. ADVERTENTIE-PRIJS DES ZATERDAGS 4 10.30 PER GEWONE REGEL 10.221 KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens 30 woorden 50 cpnt; Zaterdags 75 cent bij vooruitbetaling. INGEZONDEN RECLAMES ïEff Aan het Zoeklicht. Leiden 29 Dec. '22. „Draagt elkanders lasten". Dat is een mooi woord, maar als het niet meer is dan een woord, dan heeft het toch bitter weinig te beteeken en. De christelijke typografenbond heeft dat begrepen. Hij laat zijne leden die door tuberculose worden aangetast niet alleen staan, maar tracht dien last g e m e e n s c h a p p e 1 ij k te dragen. Een lichte last is dat niet. Vooral niet, nu vele leden door werk- Ico-sheid werden getroffen. Er is dus alle reden om onze typogra fen in hun Christelijk streven te steunen en ik vertrouw, dat onze lezers, zich niet: onbetuigd zullen laten. Wij roemen, altijd het particulier ini tiatief. Welnu, laten we dan ook wat uit het particulier initiatief opkwam van harte steunen. OBSERVATOR. - Raad van beroep tc 's-Gravenkage. De griffier van den Raad van Beroep te 's-Gravenhage maakt hekend, dat voor het tijdvak van lJanuari 1923 tot 1 Januari 1929, in het college, ter stand plaats 's-Gravenhage, zijn benoemd: tot lid-werkgever: D. van Tetterode, te 's-Gravenhage; A. C. Elf ring, te3 's-Gra venhage; A. J. P. N. Stok, te 's-Graven hage; J. van Rij, to 's-Gravenhage; W. A. Wouterlood, te Zoeterwoude; C. F. Schiidcl, to Leiden; J. C. A. Binnendijk, te Leiden; A. Couvée P.-Jzn., te Leiden; J. G. van Housden, te Leiden; J. L. M. Hakkenbroek, to 'sGravenhage; J. J. L. van der Poll, te 's-Gravenhage; K. W. F. van Bommel, te 's-Gravenhage; H. B. J. Gerritsen van der Hoop, to 's-Graven hage; tot plaatsvervangend lid-werkgever: H. Sicbolts, te 's-Gravenhagc; J. A. de Moet, te 's-Gravonhage; G. J. M. Simons, te 's-Gravenhage; H. Rutgers, te 's-Graven hage; J. Schoondergang, te Leiden; J. van Leeuwen, te Aiphen a. d. Rijn; O. Veelo, te 's-Gravenhagc; J. L. Lars, to Delft; Z. B. G. Schlatmanu, te Öogst- gce6t; A. W. Swancveld, te 's-Gravenha ge; L. A. J. Waterreus, te 's-Gravenhage; L. A. J.van Gcndt, te 's-Gravenhage; IJ. S. Rijpkema, te 's-Gravenhagc; W. G. Schcéros, te 's-Gravenhage; tot lid-werkman: J. H. Lammering, te '6-Gravenhage; W. Havers, to 's-Graven hage; P. Bakkenes, te '6-Gravenhage; D. C. Fransdonk, te 's-Gravenhage; J. Hingstman, te 's-GravenhageJ. Roden huis, te 's-Gravenhage; H. Marks, to Lei den; C. Roos, te Leiden; G. de Vries, te 's-GravenhageC. J. van Tol, to Leiden; A. Platteel P.-Jzn., te 's-Gravenhage; J. van den Engh, te 's-Gravenhage; P. van Duyn, te 's-Gravenhage; J. J. do Jongh, te 's-Gravenhage; tot plaatsvervangend lid-workman: C. M. Poot, te 's-Gravenhage; Ch. van Vene tien, te Leiden; H. Lukassen. te 's-Gra-> venhage; A. Segaar, te Leiden; H. W. Hageman te Leiden; A- Lugtenburg, to Leiden; J. J. van der Leeuw, to 's-Graven hage; H. Oversluizen, te 's-Gravenhage; J. M. van Vlierden, to 's-Gravenhage; C. Ch. van Egmond, to Leiden; A. Drop, to 's-Gravenhage; H. J. Vierhout, te 's-Gra venhage; I. H. Withaar, to 's-Gravenha ge; P. van der Pas, te 's-Gravenhage. De hooge vrachttarieven voor vee. Het bur.-V. D. meldt dat. do onlangs in de vaart gebrachte speciale veebooten, waarvoor clo Nederlandsche bond van Yeo- handolaren zich veel moeite heeft gege ven, zoo goed hebben voldaan, dat het bestuur van dezen Bond op zijr.c op 21 dezer te Zwollo gehouden vergadering, met al gemeen e stemmen besloten heeft „Wacht jongen ik vergat jo naam hier is je kwartje en nog een tienstuiver- stukje om dat je zoo vrieaidelijk voor m'n zoon zijt geweest." „Dank u, maar ik behoef voor vriende lijkheid niet te worden betaald. Hii hield 't kwartje, maar gaf 't tienstuiverstuk aan mijn vader terug." „Wel", zei de oude man verwonderd, „ge zijt een wonderlijke jongen; maar ik hob geen tijd meer om met je te praten. Je moet binnen komen om te eten Phi- neas", maai' zich plotseling tot John Halifax keerend, zei hij: „hebt ge hon- ger?" „Haast uitgehongerd!' en groote tra nen kwamen or in z'n oogen. „Welnu, kom binnen en eet. Maar eerst en mijn onverbiddelijke vader nam hem bij den schouder, „ben je een fatsoenlijke jongen, van fatsoenlijke ouders?" „Ja." „Werk je voor de kost?" „Ja, als ik kan." „Ben je nooit in de gevangenis gc- wocst?" „Neen!" schreeuwde de knaap, met een woesten blik. „Ilc heb uw eten niet noodig, mijnheer; ik zou zijn gebleven, omdat uw zoon 't me vroeg en hij was zoo vrien delijk voor me, maar „au ga ik." „Goe den dag, mijnheer." Er is- een regel in een zeer oud boek, welke aldus luidt: „Zoodra David zijn gesprek met Saul geëindigd had, voelde zich Jonathan in nig aan hem verbonden; hij kreeg hem lief als zich zeiven." En op dien dag had ik mijn David go-* vonden. Ik nam hem bij de hand en wilde hem •niet laten gaan. „Kom binnen jongens," zei Abel Flet cher scherp, terwijl hij verdween. En zoo* steeds m'n David vasthoudende, bracht ik hem in mijns vaders huis. ^Ij- hoofdstuk ii. De maaltijd was afgeloopen. Mijn va der ik aten in do groote eetkamer. Hier durfde ik den armen zwerversknaap niet brengen, maar zoodra vader was heenge gaan naar de leerlooierij, stuurde ik om John. Jael bracht hem binnen. Jael, was de oenige vrouw, die wij ooit in huis had den en die, behalve tegenover mij, toen ik erg ziek was, noeit door zachtheid of teedcrhoi'l blijken liet, dat zij tot de vrouwelijke sekse behoorde. i 'j (Wordt vervolgd). 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1922 | | pagina 1