1 Firma Wannée 1
Dagblad voor Leiden en Omstreken
BINNENLAND.
3de JAARGANG. - VRSJQAG 29 DECEMBER 1922 - No. 831
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. int. 1278 - Postrekening 58936
Zaterdag 30 December
begint (Ie i
B
i Heeren S^ode-Maoazijn a
BOTERMARKT 17 - Te!. !8S
a^>®n^^^^^D^«s!ssK56Ka5?esiQ
ABONNEMENTSPRI S
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN -H
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL t 12.50
PER WEEK 10.10
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
Dit nummer bestaat uit twee bladen
V Rutgers.
Over het optreden van Mr. v. h. Rut
gers, bij de gehouden Kamerverkiezingen
No. 1 op de A. R. lijst voor dezen Kies
kring, gedurende de behandeling van het
ontwerp tot wijziging van de wet op het
L. O. schrift, het Fr. D gb 1 d.:
Wat zat die er in I
Die betoonde zich waarlijk, tijdens de
jongste behandeling onzer Schoolwet te
zijn een „wetgeleerde", wien tittel noch
jota -ontgaat.
Hoe bleek dit den laatsten dag nog.
Minister De Visser moest komen met
de sneuö verklaring, dat in de „Over
gangsbepalingen", paragraaf 2, een fout
was ingeslopen, waardoor drie jaar lang
f e i t e 1 ii k de „bezuiniging" 'n wassen
neus worden zou en nog drie jaar lang 't
aantal onderwijzers zou kunnen g e 1 ij k
'b 1 ij v e n aan 't geen het thans is.
't Ging blijkbaar zelfs don minister
duizelen
En hij zal nu met grooton spoed wéér
een wijziging voorstellen, om nu dè.t
been weer in 't lid te brengen
Doch wat bleek van achter?
Dat mr. Rutgers deze fout had ge-
zién.
Er ook t ij d i g tegen gewaarschuwd
had, doch dat toén de minister meende,
dat -de heer R. 6 p o k e n zag. waarop de
Kamer met groote meerderheid ze was
ook „duizelig" geworden den minis
ter geloofde en mr. Rutgers alleen liet
staan.
Die toch, volk-omen gelijk had!
Hij moge niet een welsprekend volles-
redenaar zijn, in de Kamer zijn man
nen als Rutgers goud waar d."
STADSNIEUWS.
3-October-Vcrecnigmg.
In „Den vergulden Turk" werd gister
avond de jaarlijkeche alg. vergadering
van genoemde vereen, gehouden, die, zoo
als de Voorzitter, de heer W. J. v- Ros-
sum du Chattel het in zijn openings
woord uitdrukte, kan worden beschouwd
als het slotstuk van de taak die de ver-
eeniging telkenjare op zich neemt; het
feestelijk herdenken van den 3en Oct.
1574. In zijn openingswoord bracht spr.
tevens den dank der vereen, over aan de
Militaire en Burgerlijke autoriteiten, den
Min. v. Oorlog, B. en W. v. Leiden als
mede aan ver-schillende ingezetenen, waar
onder de fa- Sehultzo vooral een eere
plaats inneemt,- die in de lokalen van haar
fabriek aan den H. Rijndijk gelegenheid
bood, om het geheele decor, benoodigd
voor het middagfeest, ter plaatse te
schilderen en af te werken, wat vooral in
de laatste dagen met het o-og op de
weersgesteldheid van veel beteekenis was.
Dank zij de goede verhouding tot den
comm. v. politie, kon in overleg met de
zen en andere politie-autoriteiten gezorgd
worden voor een uitstekende orde, en kon
de politie haar moeilijke taak tot ieders
genoegen afwikkelen.
Vérder werd dank gebracht aan ver-
eenigingen voor hun medewerking
w- o. de dames-gymnastiekvereenir
ging „Brunhilde", die onder leiding van
Mevr. Die ben Konings niet alleen
meedeed in de -optocht, maar ook glans
rijk uitgevoerde reidansen te zien gaf;
Dan volgen de Chr. Gymn-ver. „Jahn",
en do C. J. V. „Dient den Heer" op wier
medewerking hét bestuur reeds heeft lee-
ren rekenen, die voor, de feestviering van
groot belang is, en waarop het ook in de
toekomst hoop -te kunnen- staat maken. Ten
slotte een woord van dank aan dempers,
voor de welwillendheid waarmede zij liet
verband tuschen vereen; en publiek heeft
onderhouden, waar zulks van belang is.
PEUILLE10N.
Van hooger Orde.
Naar het Engelsch.
3)'
Daarom echeen 't mij en ongetwijfeld
ook mijn vader, veel redelijker en natuur
lijker toe, dat een knaap als John Hali
fax van wien elk woord, dat 'hij sprak
een geest en beschaving openbaarde, verre
verheven boven zijn uiterlijke omstandig
heden van betere dan van boersche
komaf was.
„Dus", zei ik, 't gesprek 'hervattende,
„ge zult liever niet een ambacht willen
leeren?"
„Zeker wel, wat zon 'fc mij hinderen
mijn vader was een heer'k
„En je moeder?"
Hij draaide zich plotseling om; z'n
wangen werden heet en z'n lippen trilden.
„Zij is diood; ik houd er niet van, daf
vreemden -over mijn moeder spreken".
Ik vroeg vergeving. 'L Was duidelijk,
dat hij 'haar had lief gehad en betreurde?
enkele minuten later zeide ik, dat ik
wenschte, dat wij geen „vreemden" war
ren.
„Heb je veel rond gezworven?"
„Veel, vooral in de laatste drie jaren?
J&it werkend zoo goed ik kon. hop oog
Vervolgens was het woord aan den- Se
cretaris, den heer N. G. Spaargaren,
die de notulen der vorige vergadering las,
en daarna het jaarverslag uitbracht.
Het jaar 1922 was een succesvol jaar.
Doordat alle omstandigheden meewerk
ten, kon de 33ste feestviering op de meest
gunstige wijze plaats hebben. De 3-0et.-
vereeniging groeit en bloeit, tegen den
druk der tijden in, wat een goed ver
schijnsel is.
Gememoreerd werd het plaatsen van
de crayonteelcening van den schilder L.
v. d. Vliet in do Lakenhal, alsook van
het oude vereenigingsvaandel.
Wat vorder de laatste feestviering be
treft. werd in het verslag gewezen op de
verdiensten van hen die tot het welslagen
daarvan hadden medegewerkt. In 't bij
zonder van dr. van Wijk, voor ziin be
moeiingen inzake het middagfeest op het
Raamland waartoe het initiatief van hem
is uitgegaan, en tot het welslagen waar
van hij door zijn navorschingen in de ar
chieven ten zeerste heeft bijgedragen. Ver
der kregen de de or den Voorzitter reeds
genoemde personen n-og eens een extra
beurt, "zooals de heer van Hoolwerf voor
ziin regeling van do standplaatsen op het
schuttersland, in zijn taak bijgestaan door
Mevr. v. Hoolwerf. Wat betreft de „gezel
lige avond" in de Stadsgehoorzaal, is ook
het bestuur van meening, dat de kwaliteit,
van het gebodeno den toegangsprijs niet
geheel dekte, waarom het volgend jaar
hierin beter zal worden voorzien.
De Voorzitter dankte (onder applaus)
den heer Spaargaren voor zijn jaarver
slag, en gaf het woord aan den Penning
meester, den heer R. de Wilde, voor
het uitbrengen van diens jaarverslag
waaraan het volgende is ontleend:
Ontvangsten: contributie f9630; staan
geld Schuttersland f6490 (f655.50 hooger
dan het vorig jaar)entree Raamland
f3021.90; iedem Schuttersland f4865.50;
subsidie der gemeente f1000; saldo Ao.
Po. f1149.5314; rente, rest. bel. publ.
verm., verk. reglementen, entree stadsge
hoorzaal, inleggeld wielrijders enz.
f 163051.
Totaal f 27.787.4414.
Uitgaven: belasting f317589; ochtend-
feest f 1310.20; middagfeest f 728,6.40 !4
avondfeest f4840.6114; muziek f 1924.90;
bouwfonds f4000; diversen, incasso, ver
gaderingen, advertenties, drukwerk enz.
f4223.65; kassaldo f6025.7814; totaal
f 27.787.44 V*.
Hot kapitaal der vcreeniging is thans
f 11.000—
De kas-controle-commissie hij schrijven
van den heer J. Hoogenstraten bracht
gunstig verslag uit van den Penning
meester, waarop de voorz. hem den -dank
der vereen, overbracht, voor zijn accuraat
beheer en hem (onder applaus) dechar
geerde.
Hierna werd overgegaan tot verkiezing
van 4 bestuursleden. De aftredende hee
ren B. de Kening, P. Boot Jr., W. v. d.
Laan en E. Levi werden allen herkozen,
en name hun benoeming aan.
Nadat de rondvraag aan de orde w«e
gesteld, welke geen bijzonderheden ople
verde, sloot do voorzitter do vergadering,
de (24) leden dankzeggende voor hun be
langstelling.
Vereeniging Leidsche Oud-Kweekelingen.
(V. L. 0. K.)
Ook het werk van een journalist wordt
in al z'n afwisseling soms wel 's wat een-
toonig.
Maar 'n waro verkwikking is voor ,'n
verslaggever, die ook 'n mensch is en dus
ook behoefte heeft aan 'n beetje poëzie,
zoo'n vergadering, waarin de heele spheer
doordrongen is van 'n hartelijke gezellig
heid, van 'n vreugdevolle intimiteit en dat
door 't zich één voelen in vele opzichten
En zoo een, was die van „Vlok" gister
avond in de Nutszaal.
Velen onzer lezers, vrienden van het Chr.
sten, apels plukken, hooien.; behalve de-
zen zomer, toen had ik de typhus en kon
ik niet werken".
„Wat deed je toen?"
„Ik heb in een schuur gelegen tot ik
beter werd ik ben heelemaal beter, je
behoeft niét bang te wezen."
„Zeker niet, daar dacht ik niet aan".
We werden spoedig gemeenzaam met
elkander.
„En hoe zal je aan den boet komen in
den winter, als er geen werk buiten i6?"
„Ik weet 't niet". Zijn hongerig uiter
lijk deed mij pijnlijker nog aan.
„Hier zijn we thuis riep ik plotse
ling.
„Zoo?" De daklooze knaap zag naar
de smetlooze steenen trap, welke leidde
tot mijns vaders deur. „Goeden dag dan,
wat zoggen wil vaarwel".
Ik schrok op. Dat woord deed mij pijn.
In mijn droef, eenzaam leven zeker
nog kort, hoewel slechte gezondheid mijn
zestien jaren scheen verdubbeld en ver
driedubbeld te hebben was deze knaap
als een zonnestraal geweest; een gedachte
aan vroolijke jongensjaren, aan jeugd en
kracht, welke nooit de mijne waren noch
ooit konden zijn, om hen van mij te laten
gaan was gelijk aan terugtreden in 't
duister.
„Nog niet vaarwel!" zei ik, terwijl tk
mét moeite uit mijn wagentje trachtte te
onderwijs, zullen zich nog herinneren hoe
onze Christelijke Kweekschool voor onge
veer 2 jaar haar 12£-jarig jubileum op
luisterrijke wijze vierde.
Misschien zal heb niet zoo algemeen be
kend zijn, dat bij die gelegenheid de ver-
eeniging van Leidsche Oud-Kweekelingen
werd opgericht, een vereen, wier sympa
thiek streven ten doel heeft: het onder
houden en versterken der onderlinge con
necties tusschen alle oud-leerlingen der
Chr. Kweekschool, hoewel die in den loop
der jaren naar alle windstreken werden
verstrooid. Dat „Vlok" in haar kort be
staan al succes bij haar werk had en ook,
dat de oud-leerlingen nog met liefde aan
him Kweekschooljaren terugdenken blijkt
o.m. wel hieruit, dat reeds meerdere „oud-
Stilïe-Rijnders", die in Ned. Indië werk
zaam zijn zich bij 't getal der „Vlokkisten"
voegden, en, hoewel ze natuurlijk de ge
zellige jaarlijksche reünies niet kunnen bij
wonen, toch door hun lidmaatschap
„Vlok" steun verleenen en uiting geven
aan hun sympathie.
Te zeven uur begon de huishoudelijke ver
gadering nadat de Voorzitter de heer v.
Weeren met gebéd geopend had.
Vervolgens was aan de orde de verkie
zing van twee bestuursleden, wegenB pe
riodieke aftreding van Mej. N. C. Groenen
dijk en den heer E. v. Ingen Schenau.
Beiden werden herkozen.
In plaats van Mej. Wiencke, die zich ge
noodzaakt had gezien als bestuurslid te
bedanken, werd gekozen Mej. M. v. d.
Berg.
De notulen der vorige vergadering en
de gebruikelijke jaarverslagen van secreta
resse en penningmeester werden allo goed
gekeurd.
Besloten werd voorts, dat bij gelegenheid
van het 15-jarig jubileum der Kweekschool,
dat in 1923 zal plaats hebben, een réunie,
met een breed opgezet feestprogram alle
oud-kweekelingen naar Leiden zal roepen.
Nadere regeling der détails werden het
bestuur toevertrouwd.
Inmiddels had 't acht uur geslagen en
de eerste gasten voor de feestvergadering
die op dat uur beginnen zou kwamen de
zaal binnen.
M'n vulpen stokt, wanneer ik pogen wil
u liet homerische gejuich te beschrijven,
dat er uit de „Vlokken" oprees, toen de
lieer P. Zijlstra de feestzaal binnenschrij
den kwam.
Ook de directeur, de heer J. Schaap Hz.,
werd met warm applaus begroet.
De Voorziter opende de feestverga-
dering met een kort openingswoord, waar
in hij doel en werkwijze van „Vlok" uit
eenzette, op het werven van leden aan
drong en de vorschillende aanwezigen
welkom heette.
Do heer H. Binnendijk besteeg ver
volgens den „kansel" en toonde ons in een
komen om de stoep op te klimmen. John
Halifax kwam mij te hulp.
„Laat mij je dragen, ik kan dat wel en
't zou grappig wezen".
Hij trachtte er een grap van te ma
ken om mij niet te kwetsen, maar er was
iets feeders in zijn stem als in die van
een vrouw- Ik sloeg de armen om z'n hals,
hij tilde me met zorg op en zette me in
de deur. Toen, met 'n nieuw „vaarwel"
keerde hij zich om en wilde heengaan.
Mijn hart riep hem na; wat ik toen zei-
de, (herinner ik me niet. meer, maar hij
keerde terug.
„Kan ik nog iets voor u doèn, mijn
heer?"
„Noem me niet mijnheer; ik ben net 'n
jongen als gij zelf. Ilc heb je noodig, ga
nog niet. Ah, daar komt m'n vader!"
John Halifax ging op zij en nam eer
biedig z'n pet af.
„Zoo, 'ben je daar, heb je voor mijn
zoon gezorgd? Gaf hij je je kwartje, m'n
jongen?"
Niemand van ons beiden had aan geld
gedacht.
Toen ik mijn vader dit bekende, lachte
hij, noemde John een flinke jongen en be
gon in z'n zak naar een groot er geldstuk
te zoeken. Ik fluisterde m'n vader wat
in 't oor, maar kreeg geen antwoord
ondertusschen zou John Halifax voor de
derde keer heengaan.
pakkend betoog de schoonheden van Von
dels treurspel „Noach."
Het hartelijk applaus, dat op dit refe
raat volgde was welverdiend!
Allerinteressantst en eenig humoristisch,
was de folkloristische bijdrage van den
heer Klarenberg, hoofd der Chr. School te
Marken, die een uitvoerige historische uit
eenzetting gaf van de wording van het
eiland, van z'n eerste bewoners en van de
typische gebruiken der hedendaagsche
Markers en Markerinnen.
Deze lezing werd door mooie foto's ver
lucht en de dames waren enthousiast, toen
de heer Klax-enberg z'n schatten opendeed
en op 'n tafel in 't midden van de zaal 'n
rijke collectie onderdeelen van den Marker
kleederdracht étaleerde.
(Daar de geringe ruimte ons dringt om
kort te zijn zullen we het verdere der ver-
gadering in alle beknoptheid behandelen.)
De dames de Nie vergastten de zaal op
liaar zang.
Een strijkje van „Vlokken" wist de aan
dacht te boeien.
Do heer Zijlstra, die helaas den ge
helen avond niet aanwezig kon zijn, hield
een speech, op de hem eigene, onnavolgba
re wijze. Daar een verslag niet veel
meer dan 'n parodie van sprekers geestige
woorden zou worden, volsta ik-met de me-
dedeeling, dat 't „eenig" was.
Na een flinke pauze werd een „tooneel-
Btukje" in één bedrijf opgevoerd, dat ons
een tolk liet zien, die geen Engelsch sprak,
maar 't er toch maar op waagde het pad
eens tolken te betreden.
De komische..scènes, die 'n uitbundige
hilariteit in de vergadering verwekten ga
ven ons hoogen druk van de Yloksche dra
matische talenten.
Nadat voorts nog door verschillende aan
wezigen w.o. de Directeur het woord was
gevoerd, een schimmenspel was vertoond
en de heeren D. Sminlc enTIoole met pia
no en viool ons van hun spel hadden doen
genieten, sloot de heer Smink de verga-
dei'ing met dankzegging.
Wij sluiten ons van harte aan bij den
wensch der secretaresse aangaande de co-
haesic der nog zwevende vlokken' èh 'zien
met gespannen verwachting uit naar de
komende réunie.
Afkondiging Grondwetsherziening.
Volgens grondwettelijke bepaling had
hedenmiddag te 12 uur do plechtige af
kondiging plaats van de Grondwetsher
ziening van 30 Nov. 1922.
Drie minuten voor twaalf werd de lui
klok van het stadhuis in werking gesteld
en vergaderden zich voor de pui van het
stadhuis een vrij groot aantal personen.
Het secretariepersoneol verlustigde zich
v-oor de ramen van het stadhuis in de din
gen die komen zouden. De politiemacht
rukte gedeeltelijk uit.
Precies te 12 uur traden, voorafgegaan
door boden in arabtsoraaat do leden van
het Dagelijkseh bestuur der Gemeente Lei
den naar buiten en las de burgemeester
van de pui van het stadhuis het ontwerp
van wet tot Grondwetsherziening voor.
Het gelezene maakte blijkbaar bij het pu
bliek niet den indruk die 'liet verdiende,
daar het meerendeel der aanwezigen de
zaak als een soort grap beschouwde.
T-och is door deze buitengewone ceremo-
niet woer de aandacht op het groote be
lang van een wijziging in de grondwet
gevestigd.
Mej. v. E. heeft aan gif be gedaan dat
uit de muntgasmeter in haar woning een
bedrag van f 11 is ontvreemd.
Als verdacht hiervan is aangehouden de
14-jarige v. d. B., tegen wien proces-ver
baal is opgemaakt.
M r. P. E. B r i t alhier is met in
gang van 1 Januari ae. benoemd tot lid
van het Centraal College v.oor de Reclae-
6eering.
ADVERTENTIE-PRIJS
DES ZATERDAGS 4 10.30
PER GEWONE REGEL 10.221
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cpnt; Zaterdags 75 cent
bij vooruitbetaling.
INGEZONDEN RECLAMES ïEff
Aan het Zoeklicht.
Leiden 29 Dec. '22.
„Draagt elkanders lasten".
Dat is een mooi woord, maar als het
niet meer is dan een woord, dan heeft
het toch bitter weinig te beteeken en.
De christelijke typografenbond heeft
dat begrepen. Hij laat zijne leden die
door tuberculose worden aangetast niet
alleen staan, maar tracht dien last
g e m e e n s c h a p p e 1 ij k te dragen.
Een lichte last is dat niet.
Vooral niet, nu vele leden door werk-
Ico-sheid werden getroffen.
Er is dus alle reden om onze typogra
fen in hun Christelijk streven te steunen
en ik vertrouw, dat onze lezers, zich niet:
onbetuigd zullen laten.
Wij roemen, altijd het particulier ini
tiatief.
Welnu, laten we dan ook wat uit het
particulier initiatief opkwam van harte
steunen. OBSERVATOR.
- Raad van beroep tc 's-Gravenkage.
De griffier van den Raad van Beroep
te 's-Gravenhage maakt hekend, dat voor
het tijdvak van lJanuari 1923 tot 1
Januari 1929, in het college, ter stand
plaats 's-Gravenhage, zijn benoemd:
tot lid-werkgever: D. van Tetterode, te
's-Gravenhage; A. C. Elf ring, te3 's-Gra
venhage; A. J. P. N. Stok, te 's-Graven
hage; J. van Rij, to 's-Gravenhage; W.
A. Wouterlood, te Zoeterwoude; C. F.
Schiidcl, to Leiden; J. C. A. Binnendijk,
te Leiden; A. Couvée P.-Jzn., te Leiden;
J. G. van Housden, te Leiden; J. L. M.
Hakkenbroek, to 'sGravenhage; J. J. L.
van der Poll, te 's-Gravenhage; K. W. F.
van Bommel, te 's-Gravenhage; H. B. J.
Gerritsen van der Hoop, to 's-Graven
hage;
tot plaatsvervangend lid-werkgever: H.
Sicbolts, te 's-Gravenhagc; J. A. de Moet,
te 's-Gravonhage; G. J. M. Simons, te
's-Gravenhage; H. Rutgers, te 's-Graven
hage; J. Schoondergang, te Leiden; J.
van Leeuwen, te Aiphen a. d. Rijn; O.
Veelo, te 's-Gravenhagc; J. L. Lars, to
Delft; Z. B. G. Schlatmanu, te Öogst-
gce6t; A. W. Swancveld, te 's-Gravenha
ge; L. A. J. Waterreus, te 's-Gravenhage;
L. A. J.van Gcndt, te 's-Gravenhage; IJ.
S. Rijpkema, te 's-Gravenhagc; W. G.
Schcéros, te 's-Gravenhage;
tot lid-werkman: J. H. Lammering, te
'6-Gravenhage; W. Havers, to 's-Graven
hage; P. Bakkenes, te '6-Gravenhage; D.
C. Fransdonk, te 's-Gravenhage; J.
Hingstman, te 's-GravenhageJ. Roden
huis, te 's-Gravenhage; H. Marks, to Lei
den; C. Roos, te Leiden; G. de Vries, te
's-GravenhageC. J. van Tol, to Leiden;
A. Platteel P.-Jzn., te 's-Gravenhage; J.
van den Engh, te 's-Gravenhage; P. van
Duyn, te 's-Gravenhage; J. J. do Jongh,
te 's-Gravenhage;
tot plaatsvervangend lid-workman: C.
M. Poot, te 's-Gravenhage; Ch. van Vene
tien, te Leiden; H. Lukassen. te 's-Gra->
venhage; A. Segaar, te Leiden; H. W.
Hageman te Leiden; A- Lugtenburg, to
Leiden; J. J. van der Leeuw, to 's-Graven
hage; H. Oversluizen, te 's-Gravenhage;
J. M. van Vlierden, to 's-Gravenhage; C.
Ch. van Egmond, to Leiden; A. Drop, to
's-Gravenhage; H. J. Vierhout, te 's-Gra
venhage; I. H. Withaar, to 's-Gravenha
ge; P. van der Pas, te 's-Gravenhage.
De hooge vrachttarieven voor vee.
Het bur.-V. D. meldt dat. do onlangs in
de vaart gebrachte speciale veebooten,
waarvoor clo Nederlandsche bond van Yeo-
handolaren zich veel moeite heeft gege
ven, zoo goed hebben voldaan, dat het
bestuur van dezen Bond op zijr.c op 21
dezer te Zwollo gehouden vergadering,
met al gemeen e stemmen besloten heeft
„Wacht jongen ik vergat jo naam
hier is je kwartje en nog een tienstuiver-
stukje om dat je zoo vrieaidelijk voor
m'n zoon zijt geweest."
„Dank u, maar ik behoef voor vriende
lijkheid niet te worden betaald. Hii hield
't kwartje, maar gaf 't tienstuiverstuk
aan mijn vader terug."
„Wel", zei de oude man verwonderd,
„ge zijt een wonderlijke jongen; maar
ik hob geen tijd meer om met je te praten.
Je moet binnen komen om te eten Phi-
neas", maai' zich plotseling tot John
Halifax keerend, zei hij: „hebt ge hon-
ger?"
„Haast uitgehongerd!' en groote tra
nen kwamen or in z'n oogen.
„Welnu, kom binnen en eet. Maar
eerst en mijn onverbiddelijke vader
nam hem bij den schouder, „ben je een
fatsoenlijke jongen, van fatsoenlijke
ouders?"
„Ja."
„Werk je voor de kost?"
„Ja, als ik kan."
„Ben je nooit in de gevangenis gc-
wocst?"
„Neen!" schreeuwde de knaap, met een
woesten blik. „Ilc heb uw eten niet noodig,
mijnheer; ik zou zijn gebleven, omdat uw
zoon 't me vroeg en hij was zoo vrien
delijk voor me, maar „au ga ik." „Goe
den dag, mijnheer."
Er is- een regel in een zeer oud boek,
welke aldus luidt:
„Zoodra David zijn gesprek met Saul
geëindigd had, voelde zich Jonathan in
nig aan hem verbonden; hij kreeg hem
lief als zich zeiven."
En op dien dag had ik mijn David go-*
vonden.
Ik nam hem bij de hand en wilde hem
•niet laten gaan.
„Kom binnen jongens," zei Abel Flet
cher scherp, terwijl hij verdween. En zoo*
steeds m'n David vasthoudende, bracht
ik hem in mijns vaders huis.
^Ij-
hoofdstuk ii.
De maaltijd was afgeloopen. Mijn va
der ik aten in do groote eetkamer. Hier
durfde ik den armen zwerversknaap niet
brengen, maar zoodra vader was heenge
gaan naar de leerlooierij, stuurde ik om
John.
Jael bracht hem binnen. Jael, was de
oenige vrouw, die wij ooit in huis had
den en die, behalve tegenover mij, toen
ik erg ziek was, noeit door zachtheid of
teedcrhoi'l blijken liet, dat zij tot de
vrouwelijke sekse behoorde. i
'j
(Wordt vervolgd). 1