Dagblad voor Leiden en Omstreken
Zll ver-Etalage.
3de JAARGANG. - ZATERDAG 18 NOVEMBER 1922 - No. 798
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 Postrekening 58936
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BOITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12.50
PER WEEK a 10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
Dit nummer bestaat uit twee bladen
Onderzoekingen des harten.
Wii spreken in onze dagen wel van
zware tilden en diepen druk en een don
kere toekomst, maar als we een vergelij
king maken tusschen wat we in andere,
landen zien gebeuren en wat de historie
ons leert omtrent ons eigen land en zelfs
omtrent het door God uitverkoren en bij
zonder bevoorrechte Israëlitische v-olï,
dan zullen we moeben toestemmen, dat ©r
bij al de schaduw die we zien, nog zeeT
veol licht is.
Dan bemerken we, dat we vaak onnoo-
dig klagen, dat zelfe dat klagen en zuch
ten menigmaal een soort mode-artikel is,
en dat niet zoo zelden een vreesachtige of
ontevreden toon wordt beluisterd, waar
danken voor de rijke voorrechten,
veeleer roeping en plicht was-
Wat werden de kinderen Israels niet
vaak "hard door God geslagen en getuch
tigd.
Zeker, die tuchtigingen waren ver
diend.
Telkens weer. was er een af wijken van
Gods Woord en wet
Toen Jozua oud geworden was en wei-
bedaagd en voor zijn heengaan het volk
voor de keus stelde den Heere te dienen
of de afgoden, antwoordden de oudsten
en rechters van het volk als uit één mond:
Eet zijverre van ons dat wij den Heere
verlaten zouden, om andere goden te die
nen, want de Heere is onze God!
Maar als Jozua gestorven is en de oud
sten bot hunne vaderen verzameld zijn,
dan vergeet het volk den Heere en het
werk dat Hij gedaan had.
Dan buigen ze zich voor de afgoden en
dienen ze de Baals en verwekken den Hee
re tot toorn.
En als ze dan gekastijd worden en ge
tuchtigd, dan keeren ze wel terug en komt
er uitredding, maar dan duurt het niet
lang of we lezen, dat ze voort voeren om
te 'doen wat kwaad was in de oogen des
Heeren.
En dan verwekt God de vijanden Jabin
en Sizera, die het volk gedurende twintig
lange jaren onderdrukken.
Dat was een bange tijd.
Zwaar drukte de hand van de overwel
digers het weerlooze volk.
Verdedigen kon het zich niet.
De middelen om den zwaar gewapenden
vijand te weerstaan ontbraken.
De toekomst scheen hopeloos etn de
toestand was duizendmaal erger, dan de
toostand, waarover wij thans zuchten en
klagen.
Maar dan komt er een ritseling van
leven.
Het schuldbesef ontwaakt-
De trotsche harten worden gebroken
en diep neergebogen ligt daar het volk
voor zijn God.
En dan blijkt dat uit zwakheid krach
ten verkregen worden.
Het geloof wordt wakker.
Het geloof dat God wonderen kan
doen, maar dat Hij de menschen wil ge
bruiken als Zijne dienstknechten.
Er komt weer gloed en tinteling in de
oogen.
De vrijheidszin ontwaakt.
Men weigert langer als slaven te krui
pen voor de overheerscliers.
De ruggen worden recht en do spieren
spannen zich.
En ale dan Barak en Deborah de
krijgstrompet steken, dan komen ze van
alle kanten bijeen om zich als één man,
in de kracht Gods te werpen op den
vijand.
Een heerlijk moment in de geschiedenis
van Israël.
Welk een verlossing!
De strijd is zwaar, maar tegen het ga-
loof is de vijand niet bestand.
Straks zingt Deborah haar lied om den
Heere te loven, ja dat in de eerste plaats,
maar ook om to jubelen, omdat „het volk
zich gewillig heeft aangeboden".
Alleen de Rubenieten behoorden niet
tot do vrijwilligers.
Ruben had geen tijd. Was te druk met
do dingen van het tegenwoordigo leven.
De nood was bij Ruben niet zoo hoog
gestegen.
Do kudden, ze blaatten zoo vroob^c,
en dat was toch heel wat aangenamer, dan
de schetterende krijgsmuziek en het slaan
van do spiezen en do schilden en het ge
dreun der strijdwagens.
Neen, -de 6trijd liet Ruben niet geheel
koud.
De gedeelten van Ruben badden groote
onderzoekingen 'des harten.
De zaak werd wel overlegd on van allo
kanten bekeken.
Er werd gewikt en gewogen.
Waren de Israëlieten niet door eigen
schuld in-de ellende gekomen? 't Oordeel
was toch 'zeker dubbel en dwars ver
diend
En dan, was het wel Gods tijd.
Was het zich aangorden tot den strijd,
geen vloesch tot zijn arm stéllen?
Vv aren de motieven van alle strijders
wel even zuiver en werd er geen onhei
lig vuur op het altaar gebracht?
Zoo had Ruben vele onderzodein gen
des harten, waarvan hot resultaat was,
dat men bleef tusschen de kudden, waar
men toch ook God kon dienen en waar
men toch ook oen roeping had te vervul
len.
Het geslacht van Ruben is nog niet
uitgestorven.
Evenmin als het geslacht van Jabin en
Sizera-
Er is een tijd geweest dat het volk
wan God ook in ons land gebukt ging
onder de -hand van den vijand, die de ijze
ren v/agens had en do macht en de in
vloed en de organisatie.
Daartegenover 6tonden de belijders in
al hun zwakheid.
Hun was zelfs, zooals Dr. Hoedemaker
het uitdrukte, geen smid gelaten, om hen
van wapenen te voorzien en ze te sterken
voor den strijd.
Maar toen is er gekomen ook in ons
land een buigen voor Gods Woord.
Een belijdenis van sohuld, een roepen
uit de bnaiiwdheid tot den Heere.
Met het geloof in de kracht Gods.is ook
bet geloof gekomen in eigen kracht én
eigen roeping.
De vijand werd bekampt zonder ophou
den.
De wapens zijn gesmeed en uitgedeeld
er is gebeden en geworsteld en menige
overwinning werd behaald.
Roepende tot den Heere, heeft Hij ze
verlost uit de hand hunner vijanden.
Rijk is deswege, ondanks alle zonde
en schuld, ons volk gezegend.
Bij alle donkerheid en duisternis heb
ben wii als volk reden te over om God te
danken voor zijne overvloedige zegenin
gen en om met Deborah den Heere te zin
gen.
Do Jabins en Sizera's zijn -zoo niet ver
slagen, dan toch geslagen.
Maar ook nu kan de vraag worden ge
daan, warom de Rubens gebleven zijn. en
blijven tusschen de stallingen.
Waarom ze niet mee optrekken tegen
don vijand, om te strijden voor het recht
Gods.
Ze hebben o o k velé onderzoekingen
dos harten.
Zaak on gezin cis eken zooveel zorgen.
En ze hebben gelijk.
Het gaat in den strijd ook van orjté
dagen, niet altijd zoo heb moet gaan. En
ze hebben gelijk.
Er ie vaak een ijveren dat meer op
eigen belang gericht 6chijnt, dan op de
•zaak des Heeren. En ze hebben gelijk.
Wij menschen kunnen van ons zelf
niets doen. En ze hebben gelijk.
Hot gevaar bestaat, dat in het rumoer
van den strijd de verborgen omgang met
God gemist wordt en dat er inplaats van
Godsvrucht komt, opwinding en mem-
echenvrucht. En ze hebben gelijk.
Zeker, ze hebben .gelijk-
Maar in tusschen gaat de'strijd door, do
strijd die op Gods bevél gestreden moet
worden.
En gehoorzaamheid is heter zelfs dan
offerande.
En vergeten we dat niet: Ruben
had vele onderzoekingen des harten,
maarer staat ook: in Rubens gedeel
ten waren de inbeeldingen des har
ten groot.
V teder z'n eigen kanarie.
Dat is de gróótste ramp bij oen brand
van eenigen omvang, dat vaak iedereen
tracht z'n eigen kanarie in veiligheid te
brengen.
En terwijl zoo ieder zijn eigen kleine
belangetjes bedacht is, gaat de goede ge
legenheid om door gezamenlijk en eens
gezind optreden den brand te blusschen,
onherroepelijk voorbij.
Mot de groote vragen, die thans onzen
tijd beroeren, giaat het niet anders.
Al teveel is er een streven dat een ieder
vecht voor z'n eigen kanarie.
Dat we moeten versoberen en bezuini
gen, wordt wel toegegeven, mits aan be
paalde belangen niet geraakt wordt-
Fabrikanten ten middenstanders mee-
nen, dat het vooral hunne noeitie is
waaraan niet geraakt mag worden.
Arbeiders vinden alles goed als maar
de rbeidstijd niet. verlengd wordt en de
loonen niet verlaagd.
Ambtenaren kennen maar één doel,
hunne positie onaantastbaar te maken.
Plattel anders vechten voor hunne be
langen en stedelingen zouden 't liefst alle
lasten afschuiven op het platteland.
Zoo vecht een ieder veor z:n naaste be
langen.
Eik voor eigen kanarie
Maar zoo komen we er niet-,
- Zoo worden de gevaren, die dreigen
niet bezworen.
Daarvoor is wat anders noodig.
Eensgezindheid, solidari l.eit.
Eendrachtige samen werking om mot
terzijdestelling van persoonlijke "belangen
het algemeens belang te dienen.
V Boter op het hoofd.
Wie botor op het hoqfd heeft, zegt het
spreekwoord, meet niet ia de zon gaan
Blaam
N.V.Leidsche Ijzerhandel
Firma J. C. Bernard
VISCHMflflKÏ 22-26 - KOOP.NBRUGSTEEG
Ziet Onze
Riiinisie Sorteerêiig.
402'
Dat hoeft het Kamerlid Michielsen
Donderdag ondervonden.
Als bezuinigingsmaatregel was door
hem aangegeven, vermindering van het
aantal Raden van Arbeid.
Hij is echter zelf voorzitter van den
Raad van Arbeid te Haarlem. En de ver
wachting in politieke kringen (ook op het
departement van Arbeid, ja,' tot zelfs bij
den minister) waè algemeen, dat de lieer
Michielsen als zoodanig zou bedanken,
toen hij tot Kamerlid was gekozen.
Maar hij doet het niet.
Minister Aalberee heeft hom nu geant
woord, dat ook hij gevoelt voor inkrim
ping van het aantal Raden van Arbeid.
Maar hij wil dat geleidelijk doen, n.l.
telkens als, er een vacature komt en de
Raad, waar die vacature ontstaat er voor
in aanmerking komt.
Zoo heeft hij reeds de Raden te Zaan
dam en Heerlen opgeheven en nn was zijn
voornomen den. Raad te Roosendaal ook
op te heffen, waartoe hij in de gelegen
heid was, omdat de verwachting leef do,
dat ei*in Haar'em een vac-aiure zou
komen. Hij zou dan den voorzitter van
Roosendaal te Haarlem hebben benoemd.
Maaronverhoopt ie die vacature
niet ontstaan.
De hoor Michielsen - kon het er mee.
doen, en de heerDuys herinnerde niet ten
onrechte aan het spreekwoord van de bo
ter en de zon.
Alleen vraagt, men zich af of dit vrij
moedige Kamerlid ook ze'f niet verstan
diger deed een beetje uit de zón te gaan,
daar hom toch ook de boter uit de haren
druipt.
Dit „arbeiderslid" geniet toch behalve
zijn schadevergoeding als Kamerlid en
zijn,vrij hoog wethouderssalaris, een niet
onbelangrijk „verlofstractement" als oud-
ambtenaar van de Rijksverzekeringsbank
maar meent niettemin het recht te heb
ben anderen te critisoeren.
STADSNIEUWS.
„De Bartholomewsnaeht".
Voor de samenwerkende Jongelingsvcr-
eenigingen trad gisterenavond op D r. F.
J. Krop, van Rotterdam, niet bovenge
noemd onderwerp. We hoorden in de Kerk
iemand zeggen: „Zoo vol is de Ooster-
kerk nog nooit geweest" en wij- beamen
dit ton volle. De. temperatuur was, dank
zij mede de centrale verwarming, bijna
ondraaglijk.
De spreker werd ingeleid door D s.
Joh. W. Groot Enzerink.
Deze sprak, nadat gezongen was Pe-
118:3 on gelozen Hebr. 11:32Hebr. 12:
2, een woord ter inleiding.
Als wij, aldus Spr-, het uitzingen:
„Looft, looft den Heer mijn ziel", dan
brengt 'dat noodzakelijk mee dat volgt:
„Vergeet nooit een van Zijn weldadighe
den."
Daartoe zijn we hier gekomen om te
gedenken de daden Gods in do geschiede
nis. Nooit genoog kan ook op de scholen
geschiedenis worden gedoceerd, omdat el
ke geschic denisdaad is een daad onzes
Gods. Ieder mensch heeft zijn eigen
geschiedenis van vreugde cn smart.
Ook ons volk en speciaal de kerk onzer
vaderen heeft haar eigen geschiedenis dié
een hoogtepunt vindt in do Kerkhervor
ming, do Openbaring van Hoog-Kerke-
lijk Protestantisme.
Dat was het doorbreken van den dam
die eenmaal doorbreken moest, omdat do
golve-n er reods lang tegen hadden ge
ld o 1st.
Het is te begrijpen dat Rome pogingen
deed en doet om het Protestantsch Geloof
te keeren en zoo is het al6 vanzelf geko
men tot de bange worsteling tusschen
Rome cn do Reformatie.
Indien we die feiten in herinnering
brengen doen we dat, omdat, we daarin
herdenken de groote daden Gods.
In de laatste jaren, aldus Spr., wordt
er in ons vo'k meer dan ooit aandacht ge
schonken aan die bange worsteling. Dat
zal niemand verbazen. Als de R- K. „Re
sidentiebode" vraagt hoe het komt, dat
er van protestantsche zijde zooveel aan
dacht aan de Roomeche kerk wordt ge
schonken, is dat een vrij onnoozele vraag.
De bewijzen liggen voor 't grijpen, dat
het.de Roomsche kerk te doen is cm Ne
derland Roomsch te maken. Spr. staaft
deze laats'e bewering met tal van voor
beelden. Dit alles staat Rome volkomen
vrij. Niemand kan haar dit. kwalijk ne
men. Maar Rome verbaze zich niet, dat
haar actie bij ons reactie werkt Dat-
wordt niet gedaan om onze Roomsche
medeburgers onaangenaam te zijn, want
ook onder hen heb is aldus Spr., perso
nen gevonden met diep-reügieuzen zin,
maar geen Roomsche kan ons kwalijk ne
men dat wij dankbaar zijn niet tot de
Roomsche kerk te behooren, want hij zeT
is ook blij dat hij niet Protestant is-
De naam Papenhater wijst Spreker ech
ter onverbiddelijk af, want. hij strijdt te
gen Rome's leer omdat die niet brengt
do eenigo weg der zaligheid.
Indien Rome ons in haar kerk met haar
priesterdom en afgodische misoffer terug
wil brengen, roepen wij ons volk toe: Ge
denk hoe God ons hoeft verlost uit hét
Roomsche diensthuis, bewaar het pand u
toevertrouwd en laat u niet door dozen
Roomschen vogelaar verlokken.
Gedenk, aldus Spr., aan dat volkslied
van 1569:
„Die 't Woord, der zielen voedsel, zoekt
„Om draf niet willen doryen,
„Bekoopen 't met hun, roede bloed,
v,,Öf moeten naakt, gaan zwerven."
-Spr. .brengt dan nég even in herinne
ring do herdenking van 5 Oct. in de Pie
terskerk.
De Rëomeche Pérs niet Paus
hier ter stede (a'dus Spr.) heeft miij toen
beschuldigd van insinuatie, laetor eu ver
doezeling en verdraa'mg der waarheid. Zo
6pralc den wensch uit dat die anti-roomsch-
heid meer en meor zou worden afgekeurd.
Ik, zei Spr., tot zijn tcéhoordors, ik
ben dankbaar voor uw goedkeuring. (Ge
lach).
Ik heb op zulk geschrijf geen antwoord
gegeven in de Leidsche Courant zelf.
Mijn collega Krop zal ook voor mij het
gedocumenteerd antwoord geven door
aan te toonen wie de schuld draagt aan
de Bartholomeusnacht.
Gezongen weixl nu P6- 66:4 en 6 ter
wijl gecollecteerd werd voor de kosten en
voor de Jongelingsvereenieingcn.
De eigenlijke Spreker, Ds. F. J. Kro'p,
hoeft in den loop van zijn rede gezegd,
dat zijn rede gedrukt zou worden be
schikbaar gesteld, zóodat we het verslag
van het door hom gesprokene kunnen be
korten.
Spr. begint reeds dadelijk met klaar en
helder uiteen to ze'ton de geschiedenis
van den 24cn Augustus 1572. den
dag waarvan een magistraat der 16o
eeuw hoeft gezegd:- „Zij gevloekt én
gebannen uit geheugen en denken.
Waarom we deze geschiedenis opha
len? Niet uit haat tegen personen,
maar uit. onverzoenlijk verzet tegen he
meltergende beginselen. Wé doen dit niet
uit wraak, want God heeft gezegd: „Mij
komt de wrake toe".
Eet kwaad moet eerst kwaad ge
noemd worden zonder verechooning en
verdraain g.
Wat. ons het meest tergt is het warnet
van gewilde leugens, waarmee ge
tracht is den onpartijdigen geschied ver
sober te verwarren.
Spr- teekent dan met schrille kleuren do
grootste misdaad uit de christelijke tijd
rekening.
Zeg niet, roept Spr- dan uit, dat ik de
geschiedenis met t schrille kleuren af-
toeken. Integendeel: de teek&ning, is ver
beneden de werkelijkheid die niet door i
menschen kan worden beschreven. De fei- 1
ten die ik genoemd heb ontleen ikgroo-
tendoels aan 't boek der martelaren,waar
in Dr- Kuyper een voorwooid schreef;
dan is het toch wél goed.
Toch zien we ook in dezen gruwel Gods
work, doch we zwijgers hier stil cn "begrij
pen hier niet Gods werken.
Spr. beveelt dan, terwijl zal worden
gezongen Ps. 33:5 een 3e collecte aan
voor het Brochurefonds van „Geloof cn
vrijheid" en hoopt dat er naast het be-
noodigde voor de brochures die aan den
uitgang gratis werden uitgereikt, ook
nog veor armere gemeenten zou overblij
ven, hoewel, aldus Spr., „Rome vele mid
delen als b.v. het vagevuur heeft, dio wij
niet. hebben". (Gelach).
Als Spr. zijn rode na hot. zingen weer
vervolgt, komt Spr- tot. de vraag: „Waar
schuilen de lafhartige moordenaars cn
wie is aansprakelijk voor God cn men
schen voor de misdaad van 24 Aug.
1572?"
Spr. zegt kortweg: Rome- Niet zooals
wel gezegd wordtbij Staatkundige oor
zaken ligt de schuld, bescheiden]ijk als
geschiedvon&cher zich noemend, zegt Spr.:
Rome heeft vanaf 16 Mei 1558 stelselma
tig zoo de volksmentaliteit bodor-
von, dat het tot een uitbarsting van
die zijde moest komen. Het is begonnen
met do kopstukken to vergiftigen volgens
het bevel van Spanjes leiders: „Een zalm
kop is meer waard dan honderd koppen
van kikkers."
„Laat men, aldus Spr., mij gerust an! Ir
papist noemen, ik word liever anti-papist
gescholden dan de geschiedenis te ver
draaien", en als die geschiedenis no:-mt
Spr. dan ook het feit dat het Vatócaan ge
juicht heeft om den Parijsehen Bloedbrui
loft en Te Deums heeft laten zingen voor
deze massamoord cn dat liet. Vaticaan Ka-
rel IX heeft gelukgeweascht cn den „gou
den roos" heeft aangeboden.
Do Roomsche Kork heeft de
miedaad gesanctioneerd en
toegejuicht on heeft nooit en
nimmer schuld b e k e n d.
Of ook door do Protestanten geen gru-
ADVERTENTiE-PftiJ^.
DES ZATERDAGS f 0.30
PER GEWONE REGEL 6 10.221
KLEINE ADVERTENTIES vaa hoogstens
30 H-oordeo 50 cent; Zaterdags 75 cent
bij vooruitbetaling.
INGEZONDEN RECLAIMr-nip
weldaden zijn bedreven? De op-stand van
het Jan Hagel te Nimes en de Gorkum-
sche Martelaren 2ijn er voorbeelden van.
Ma a r: Wij hebben schuld beleden en
Mijden nog schuld. De Kerkeraad te Ni-
mes heeft dadelijk een stokje voor het
oproer gestoken en wij leggen nog ©en
krans van solidariteit en boete op het
graf van de Gorkumsche martelaren.
Wanneer Rome nu nog echu'i
belijdt en het „Peccavimus" uitspreekt,
reiken wij den brooderhand en zesgrn:
Vergeef ons. gelijk ook wij vergeven.
Zulk een eerlijk woord van Rome zullen
wij met beide handen aangrijpen en op
de meest waardige wijze zonder wraak of
triomfgevoel ontvangen. Maar hu moe
ten wij nog steeds er op wijzen dat Ro
me dat niet heeft gedaan.
Spr. eindigde met op te roepen tot-
trouw aan het vaandel van Geloof en
Vrijheid.
Na het uitspreken van zijn mV bracht
Spr. noch dank aan Ds. Gravemëyar. die
aijn beurt had afgestaan en memoreerde
nog 'den aanval der Leidsche Courant (R.
K.) naar aanleiding van zijn spreken in
Noordwijk- Daar bT een anonieme aan
val was heeft" hij 'die „rare Courant" niet
beantwoord en in zijn archief geborgen
naast oaricat uren uit de Roskam on der
gelijk fraais. Daar dat anoniem? stuk
echler van weinig waarheidszin ge'uigt,
heeft. Spr. de rede van vanavond la'en
drukken.
Do verslaggever van de Leidsche Cou
rant dio vanavond ongetwijfeld in ons
midden is, 'aldus Spr-. kan dan op zijn gn-
mak nalezen wat ik heb gezegd.
Gezongen werd nu: „Mijn schi'd en de
Betrouwen", waakna de menschenmeni^'o
uiteenging.
Aan den uitgang werden gratis Dcchu-
ro3 van Gc-loof cn Vrrbrid verspreid, 'er-
wijl de rede van Ds. Krop ten verkoiv-e
werd aangeboden.
Geref. ZondinijsJjond.
Gisteravond hield dc Hulpverecn. van
den Gcref, Zcnciingsbond haar 1 te jaar
vergadering.
"Het verslag van deze vergadering, waar
in na arioop d?r huishoudelijke -werkzaam
heden Ds. Beukenkamp het woord voerde,
hopen wij Maandag te plaatserr.
Christ. Vrouwenbond.
Voor clc afd. Leiden van bovengenoem
de n. Bond trad gisterenavond op mcj. Du-
dok van Ileel van Zetten. Aangezien wij
van deze rede, Vrijdag onder Sassenheim
reeds een verslag plaatsten, kunnen wij
met deze mededeeling volstaan.
„Ex Animo".
Donderdagavond gaf de Chr. Zangver-
©eniging „Ex Animo" c-en uitvoering in
do -Stadspaal, onder leiding van haar Di
recteur den heer C. van der Keur.
Nadat Dr. Riemen® was voorgegaan in
gebed, werd als ©ersto nummer uitge
voerd een Lofpsalm uit Psalm 65. van P.
Har tog, met begeleiding van de vleugel,
welke compositie zéér good en met uit
drukking werd vcrtolkd.
Met begeleiding van het orkest werd
daarna ten geho-ore gebracht Hymne
„Eeuwig is God" van Heve, waaruit
bleok, dat de Directeur ernstig mr-.t zi'n
koor heeft gestudeerd, daar de uitspitvak
goed was on de nuanceering viel te roe
men. Wat meer let'en op den Directeur,
vooral bij het inzetten is nog wel ge-
wonscht.
Over het daarop volgen-do „Lauda
Sion" van Mendelssohn, hebben wij niets
dan lof- Hier werd met. gevoel en juiste
uitdrukking gezongen. Ook de solisten
waren jn dit werk bijzonder goed.
Mevrouw Kanno-BIooker met haar
mooi sopraan geluid, vertolkte haar partij
met ©en -juiste voordracht. Ook Mei. Dieto
Blooker boeide met haar krachtige alt
stem. Zij gaf ons nog twee solo-liedcétt
„In 't Woud" van Ph. Loots en „Als hot
zonneko slapen gaat" van A. Spoel, wat
met oen aardige voordracht word gozon-
gen.
Do heer Hannema, tenor, is hier geen
onbekende en beschikt over een zeer moot
geluid. Alleen in de hoogo noten klinkt
de stem soms vrat onvast. Do hoor Bram
van dor Stap zong de hem gegeven bas
partij uitnemend. Deze zanger beschikt
over een zeer mooi en krachtig baegoluid,
met oen juiste uitdrukking. Hij zingt zijn
pariii zoor gemakkelijk.
Na de pauze bedankte Dr. Riemens den
Directeur, den heer v. d. Keur, voor allee
wat doze in het belang ©n tot bloei van
het koor heeft gedaan.
Do heer v. d. Keur ziet zich gonood-
zaakt als Directeur van „Ex Animo" te
bedanken ter voltooiing zijner muziekstu
diën. Met de wensch, dat domheer v. d.
Keur na beëindiging van zijn studiën
weer terug zal keeren, ©ven als dé
pianiste Mei. Mien Vorwer, die ooki
de Yerceniging gaat verlaten, besloot
Dr. Riemens zijn toespraak. De hoor
v. d- Keur ontving een fraaie krana
en Mei. Vorwer 'n bloemstuk. Ook de dar
mos-s pi is ten ontvingen bl omen.
Het laatste nummer van hot program
ma „de Walpurgisnacht" van Mendels
sohn werd nu in het Hollandech .gezongen:
en zeer good weergegeven door koor en
solisten.
Vermelden wij nog, dat bot pijporgel*
