lenwolEidsciieComant
I Kloosterbadsem
Tweede Blad
Moeders,
bevrijdtnveliè-^
J ve kleinen van de
kwellingen van
^dauwworm, welke
r kun gezichtje mis-
maakt. - Behandelt elk
f plekje d adel ijk niet den zon-
J der Sitteekens genarenden
I onóv*rirö?xen bij winter»
voeten, wojiden, huidait-
I slag; riaenmatiek en spit.
.Overal fttJJO, f l.60|
Eischf onze handtceke
E. L AKKEI
rotterdam
&ERK EN SCHOOL
NED. HEEV. REEK.
Tweetal. Te Vriezen-veen-r A. J. Worm
goor te Alblasserdam en H. W. J. C. Han-
selaaar te Heeijansdam.
A a n g e n om e n. Naar WatermgenB.,
CL»-Verhagen, te- A
GXSEF. KESXEN".
Beroepen. Te Baarland: D. Scheel®
l'c Qèes teren.
A a 11 g e n o m.011. Naar Putterahoek (als
voorganger) r R IL J.Janeen- te Doorn.
CHR GEEEF. KEEK. -
B er o e p e m. Tè Amsterdam (va<r. X J»
jr.. d. Sshiiit)': G„ Wisse te Arnhem.
Ds. J. F. H. Re mme.
Do toestand van Ds. J. F. E. lamme
blijft zeer goed vooruitgaan, zoodat te
verwachten is dat hij binnen niet al' té
langen tijd weer zijn. gewone werkzaam
heden- zal kannen verrichten.
Ds. W. Eteeukelaar.
Ds. Breukelaar, Gexef. pred. te Zaandam
heeft deze week met gunstig gevolg een
blinde darm-opera tie ondergaan,* de toe
stand is zeer bevredigend. Hij wordt in
een. kliniek te Zaandam verpleegd.
Emeritaat.
Het provinciaal kerkbestuur van Noord-
Brabant met- Limburg, verleende eervol
.emeritaat wegens voortdurende, ongesteld
heid, in te gaan 10 Januari 1923, aan D s.
X W illem se, predikant te Oudecbosch,
en eervol emeritaat wegens 40-jarigen
.dienst, in te gaan. 15. Januari 1923* aan
'Ds. C. "W ontman, predikant te Hil-va-
renbeek.
Eet provmctxal kerkbestuur van
Utrecht heeft tot de Evangeliebediening
in. de Mod. Horr. Kerk toegelaten de fe.ee-
reii XX van. de-n Berg te Appingedam
en A. G'. B. ten Gate te Velp, onder
scheidenlijk candidaat en doctorandus aan
de universiteit te Groningen.
Het provinciaal kerkbestuur van Gel
derland heeft tot de Evangeliebediening
iiï de Ned. Herv. Kerk toegelaten den heer
J. van A hu stel te Zeist, eancl. aan de
universiteit te- Utrecht.
Tot den dienst des Wpoi-cls in de Ge
reformeerde kerken is na afgelegd examen
voor de classis Grootegast toegelaten de
heer E. H. Wol dring, beroepen predi
kant te Komkom (Groningen.)
De. Zending,
Be entvangsten der vijf samenwerkende
zend'ings.-corporatics (Ned. Zend. Gen.,
Ned. Zend. Yer., Utr. Zend. Yer.,. Rijnsch
Zend. Gen. en Sarigi en TalaucL Corn.) ge
durende de maand October bedroegen,
f 41.507. Daaronder is begrepen een legaat,,
groot f 10.C00, van N. N. en een. gift van
f 1000.
Het 1/12 der raming ia f 70.636. In to
taal werd gedurende de afgeloopen 10
Imaanden van 1922 f 205.000 minder ont
vangen. dan. volgens de raming noodig
zon zijn.
Zendelingen ontvoerd.
De correspondent van de North China.
„Daily News" m Honan. maakt melding
vaii de ontvoering: van vreemdelingen door
1 rcovers, ni. van een lid der inwendige zen
ding in China, en van een vrouwelijke zem-
ilcSmg: en haar dec-liter. Eeuige weien ge-
leden werden reeds twee Amerikaansehc-
ingenieurs, eer? Fransch handelsreiziger en
twee Luthersche zendelingen eveneens ont
voerd. Zij zijn nog niet vrijgelaten. De
rooyers zijn ex-soldaten van Tsjao-Ti, ond-
Toesjoen, (militair gouverneur) van Honan.
en een aanhanger van Tsjang-Tso-lin, die
bij den strijd in Mei j.L de achterhoed®
van. Woe-Pei-foe aanviel, maar verslagen
en op de vlucht werd gejaagd door Woe-
Fei-foe's bondgenoot, den christen-gene
raal Feng-Yoe-hsiang.
De dochter vande bovengenoemde zen
delinge is door de r 00 vers-naar. Tsjowlua-
kow teruggezonden met een eisch van. een
ïnillieen dollars als losgeld voor haar moo-
der, doch dit was slechts snoeverij, daar
de roovpra zei ven aan de moeder mpe deel
den, die zij vrijlieten na- haar van al haar
bezittingen te hebben beloofd,, dat hun
eeirig motief was fee trachten de centrale
regeering te nopen, hen weder in dienst
te- némen.
Dzze wandadeny aldus voegt de corres
pondent van de „Times" te Sjanghai aan
het bovenstaande toe, en de machteloos
heid van de provinciale en centrale regee
ring om zc te voorkomen, wekken groots
verontwaardiging; lipt roovcrwezen in
Ghana, is nog nimmer zoo erg geweest als
thans.
VAN WAAR KOMT DE MENSCH?
Vanwaar, komt de mcnsch en. waar gaat
hij heen?
Dat is- de vraag dio altijd ween do aan
dacht trekt-.
Wat Gods Woord hieromtrent loert
werd als- in etrijd. met de wetenschap ver
worpen.
Een ander antwoord moost worden ge-
aocht, een wetknwnappdijk" ontweord.
En dat" iff ons gegeven.
Bladen" outleeafc
aan „Kosmos® een artikel vaar Dr. Hans
Weinsirt over Set ontstaan van don:
monsch, waarin met betrekking tot den
tijd waarin. da naensch ontstond, do vol
gende mecniiig wqjrdt verkondigd:
Een a^pmérschi wordt niet zonder re
den oen. mensck, ovenals lang geleden do
•oervisch niet zonder roden aan land
kwam. Er moet-ori gewichtige verschijnse
len optreden, willen we zulke veranderin
gen in de dierenwereld begrijpen. Nu kun
nen we ook juist voor het ontstaan va®
don niensch veranderingen op aarde aan
voeren; dfc het wonder schijnen te verkla
ren.
In do warme tertiaire- formatie wae-
ctok Midden-Europa evena's Azië door
apen en menschapen bewoond. In de ter
tiaire periodo vallen ook da aard verande
ringen die de groot'e vouwgebergten van.
de Pyreneeën t ot aan dé Himalaya deden
ontstaan en daarmee een muur opricht
ten,. die 'vele. dieren v die aan warmte ge
woon waren, den 'terugweg tot. de tegen-
wootdlgo tropfeehip gewesten afsneden,
foat eenmaal ^erscKjnsel' plaats
greep,, dat. aan don tropische® tóestdn'd
ten noorden van dén bei^cetrit dén eih-de
maakte. En dem perrode, /la ijsjdjd.^trad'
langzaam in, maar wasonvérmiideLijk.
Van het Noorden af trók dokou lang
zaam naar het Zuiden en deed: in da eer-
ete -plaats in de- plantenwereld veranda-
ringen ontstaan;: do- tropisch® bosschen ou
alles, wad daarin leef dé, meeste® zich
naar het Zuiden verpTaatse®,. waar nog-
de warmte van het tertiaire tijdvak
heerschte,, terwijl in het. Noorden do- di
luviale 'toestand een aanvang nam. Hier
in het Zuiden echter was door da nog toe
nemende verhevenheid van den bodem een
belemmering ontstaan. Bergtoppen en
kammenwerden met ije bedekt, dat nu
ook langzaam naar de dalen afzakte, even
o irv; crni ij del ijk eit met dezelfde tussoke®-
poozen als het van het. Noorden kwara-
En alles, wat niet door spïéten in den
muur kon. wegkomen, had do keus, om of
uit ter sterven of zich aan do veranderde
omstandigheden aan te passen. Do ter
tiaire dierenwereld verdween en maakte
plaats voor de diluviale faun-a; dit moet.
men natuurlijk niet zon_ begrijpen, dat
allo dieren uit don ijs lijd. uit tertiaire
vermen zijn ontstann-
Wo weten, dat ook voor do tegenwoor
dige menschapen - gebergten cn walor-
vallen. onovorkomelijko hindernissen kim-
nen. zijn, waardoor zo op hooL beperkte
ruimten zijn aangewezen. Daardoor
spreekt het vanzelf, dat de anthropomor-
phen onder zulke omstandigheden den te
rugtocht niet- vonden, in het oerwoud, toen
dat bun om zoo te zeggen onder de poo
ien vandaan wcrcl getrokken. DE t-och is
voor 't geheels probleem, van zeer voel be-
t.eekeaii-s, nu algemeen erkend wordt, dat
het oerwoud geen plaats: isv waar do'
Zaterdag H November 1922
Verborgen in God.
V Want gij zijt gestorven-, .en
uw léven, i» met Ghri&tus ver
borgen. in God'.
Coloss;. 3:: 3.
Sterven is nietvernietigd, worden..
Sterven» ie: niet ophouden te- bestaan,
maar stei-ven is dit. dak- go dit. leven ver
laat, en voor efeze tegenwoordige/ wereld
niet meer- bestaat., en voer deza zijde van
het graf verborgen- zijt. Want straks in
den: dag. der d'agcir, als w lichaam weer
opgewekt, en: met uw ziel voreenigd wordt,
zal het Mijkeb, dal: gij: <rr nog: zijt4 en dat
d@' dood1 wel uw aardsch® leven - afsneed,,
doch geen einde-- mankte aan- uw bestaan,
dat tot ïhi der eeuwigheid zijn zal-
Bi® wat vervult zidi, ook geestelijk.
Zij; is de levenswet, van. Gods- kinderen.
Zij. befreerseht ook uw zijn,, wanneer ge
in Christus» zijt ingelijfd, en n met. Hem.
uw He-ofd, één moo-gt weten, want „gij
zijt gestorven", zegt d& apostel En - hoe
dan? Natuurliik niet den tijdol ijken dood,
want dan zon de apostel aan de heiligen
te Golosse geschreven hebben: Gij zult
et erven,, maar hij. doelt hier op bet gees*
triijfe: ^lervoi- in de gemeenschap met Je
zus Christus- Zijn. leden toch zijn met
Hem gestorven op. Golgotha, toen Hij
dén dood in al zijn verschrikking door-
woEsteld heeft, evenals zij met Hem ge
kruisigd m begraven,, opgewekt en in den,
hemel gezel zijn, en het sterven van het
Hoofd ik ook het sterven van Zijn
lichaam-
En dat. niet. alleen, buiten, u. in Chris
tus' work,
Dier dood' voltrekt zich. o-ofc in u-
Ge zijt. ook fnnerliik gestorven,, toen
hef werk der genade subjectief in vl plaats
,vond„ en het leven van- uw Heiland door
den Heiligen Geest in uw hart werd in
geplant. Toen zijt gij der- zonde- en aan
den. vloek, aan uw ouden mcnsch on der
wereld., aan. uw bedorven natuur en dit
aardsche gestorven, niet zoo:, alsof gij
uit- deze wereld zoudt mogen gaan, en dit
leven voor u zijn be-teekoHLs zou. verloren
hebben, maar om op deze aarde blijvende,
te léven en te arbeiden als lévend gomaak-
■ten-, wier wandel boven is, en die zeggen
kunnen:. „Ik leef, doch niet meer ik, maar
Christus ïéeft in mij." (Gal. 2:20).
Gij zift dim gest-orvon.
Be apostel drukt zich zoo kras moge-
lijk uit.
Hij beziet uw etervcn aan zonde en
wêreid sief aTs oen proces-,, dat zich nog
voortzet,, en dat pas in.do uro» uv/cr ont
binding zïïn: beslag krijgt, maar als een
voldongen feit. G'ij zijt gestorven. Gij
zijt der zonde dood. Gij bohoort niet moer
deze wereld too. Dio band is verbroken, en
van u geldt ton opzichte van. het terrein
der ongerechtigheid en dor dmst:eniïsT,
wat do psalmist zegt. van de bloem dés
velde, die sehisEik verwelkt: Haar plaats
kent men niet meer-
Zoo is hst natuurlijk principieel in
Christus.
In de werkeTïjkhe-id van dit leven
schijnt, het vaak anders»
Dan is er nog zooveel zonde en ver
kleefdheid aan hst s^of, doch in nw
•Hoofd zijt gij waarlijk gestorven, en
heeft de dood u van nw oude- natuur ver*
lost-
Maar dat sterven, is geen Yomictiging-
Die: dbod befeekenfe- niet de; verbreking
van uw zijn...
Neen,, gij zijt gestorven, maar go leeft
toch., want nw leven, zoo laat de apostel
er aTs in een adem op volgen, is met
Christus- verborgen in God- Er is dus le
ven. Stérker nog, gfj bezit het leven. Het
waaracFi!'fge leven ié uw deel, want gij
leeft nief Christus, Die den dood over
wonnen, en het lover, en de onverderfelijk-
Ibcid aan- hot licht heeft gebracht.
Voor dat leven, gerit ge gaarne de we
reld' prijk.
Voor dat leven sterft ge ga-ara® aan
dé zfflnde en dit' aardsche.-
Voor dil- leven wilt ge alles verliezen,
want van- dit Teven geldt hef blijde woord
van uw He/land, dat over alle do odedon
kerheid triomfeert.: „Die in Mij gelooft,
zal leven, al ware hij ook gestorven; en
een iegelijk die leeft' en fn Mij gelooft.
r —UiLLE 5 ÜM,
Vervolgd en bevrijd.
Historisch, verhaal
uit den NapoTeonfischen tijd.
^5)
Margo dé Wilde had ook gemeend dat
hei voorjaar in- aantocht was, en m had
het raam barer kamer, dia op- het Zuiden
lag., op een kier geopend. Een flink hout
vuur brandde- ond'cr dén sierlijken schoor-
etcen en vergoedde do waTmte1 welk® aan
de rEuzi® ontbrak.
Ilargé- was, niet alleen,- Gonst'ance ha:d.
ha-ar op de® vroege® morgen een bezoek
gebracht, e® dé- meisjes spraken rustig
over alle zakón: welïie voor jong® juffers
belangrijk zijn. Gelijk men begrijpen kan,
dtfiurda hét bM Tang of da ita&m van Ja-
ham werd in1 T gsspiielc gebracht. Margo
vroeg:
- „Heb- jé iet a rem om: n va® straf
zaak?"
„Niet veel," gaf Constance ten ant
woord. „Ooi®. Hcuri zsgt mij; er zoo wri-
aig vu®.. Ik heb hem er al verscheidene
malen naar gevraagd, maar dan zegt hij:
..Och kind,, dat zijn geen zaken voor jou
denk liever aan 't handwerlcjp waar je
mee bozig bent, en plaag ma niet mat zul-
vragen. Ik heb gonoeg aan 't hoofd."
zal niet storvea fn dor eeuwigheid." (Joh.
11:25, 26).
Dat leven nu is verborgen in God.
Niet „geborgen" in God, zooals dik
werf plozen wordt, want do apostel hoeft,
hot niet. over de veilie-hoid van nw loven.
Hij doolt op het verborgen zijn, want, ge
lijk oen niensch die sterfly voor deze we
reld verborgen zoo is uw waarachtig,
geestelijk leven, dat gij door het sterven
aan uw oude - natuur hoon ontvangen
mocht, verborgen. En verborgen in God
met Christus, d.i. zooals uw Heiland en
HöpM in God verborgen is, zoo ook. uw
leven, dat gij bezit in gemeenschap met
Hém.
Hoe is. nu Christus verborgen in -God?
Wol zoo, dat hot verheerlijkte leven,
hetwelk Hem in Zij» verhnogihg ge-'
schönlion werd, voor aller 00gen nog
niet zichtbaar is. Do engelen zien het. De
zaligen aanechoinvon hot, maar voor de
aarde is het verborgen, en Zijn gemeen
te wandelt hier door geloof en niet. door
aanschouwen- En dat verheerlijkte leven,
van uw Heiland is verb or gen in God., om
dat God. de bron en inhoud van dat leven
fe* en de Vader Hom met heerlijkheid en
«ere- gekroond he.eft.
Mot dien Christus zijt gij lotgemeen.
Met Hem zijt gij gestn-rven.
Mét Hem zijt gij opgewekt.
Mét Hem zijt gij in den hemel gezet,,
én ook uw léven is met Hom verborgen
in Grd.
Gij hebt dus een verborgen léven.
Uw nieuwe leven», dat go in Chijistiis
bözitv is eigenlijk eon: yerborgenheid en
een bedekt leven, en, 0 zéker, het open
baart zich wel op deze» aarde, en heb moet
Zichtbaar worden in uw heiliven wandel,
en dé wereld m-oct- er iets van zien in ds
vruchteii, maar hek is toch verborgen.
Het is niet van deze aarde» Het is hier
vrecrmcl. Het wordt door de wereld niet
verslaan Zij, kent u niet en begrijpt u
nieL Gij zijt in haar -oogen wcemdo men-
schenv en liet-leven dér genade blïift voor
ieder, die or geen doel aan heeft, een
mysterie.
Eu... die bedektheid geldt ook. voor u-
Hoewel het nieuwe leven m u zijn wei--
kingen do-et ge1 den,.en. gij van dit leven
kennis moet dragen en ervaring bezitten,
is hef ten diepste voor u een verborgen
heid. Verborgen in zijn wezen on vol
maaktheden. Verborgen in zijn volmaakte
vreugd® en zaligheid. Verborgen in zijn
eeuwige ontplooïng en sch/onhedd, en...
0 de helft is u niet aangezegd. Ge peilt
niet ten halve de rijko schatten, dio in
dat leven verscholen liggen. Die weelde
is zoo groot, dat do Geuwigheid er veer
noodig is, om haar ten volle tot openba
ring te brengen, en als ge haar indenkt,,
huivert go vau ontroering o-vcr zooveel
heil en zaligheid.
En. dat leven Ï6 verborgen in Ged.
Uit Hem welt het op.
In Hém eindigt het. en 'in died God
ligt- het o-ok eeuwig- vast en veilig. Hij
bewaart het in do» hemelen'1 voor u„ en. die:',
bëwarmg: laat Hij niét aan' anderen-over,
ïitaan behoudt Hij' voor Zich, want uw le
ven is veri>orgen in Hem-
'k Ben jong geweest.
t Beh jong geweest. IIc greep van 't leven.
Den beker moedig aan,
Met rozen was de rand omgeven
En frissche wingerdblaan.
1 Heb menig zoete- teug gedronken.
Niet altijd' enkel zoet
Die haar gemengd had en geschonken,
Mijn God, was altijd goed.
'k Ben oud geworden, 'k Heb de doornen,.
Het cleel van Adams kroost,
Als alle van een vrouw geboome®
Gekend, maar ook den troost
Het zweet des aangezichts», de smarten:
En. zorgen,, hun bereid
Maar ook den stillen vree des' harten.;.
En nooit vertwijfeldheid.
IIc zag rechtvaardigen en vromen,
Doorleed op leed gedrukt,
Het water tot de lippen komen,
Het dierbaarst him ontrukt;
Beklaagd, gekweld door ctie Iien haatten,
Gelasterd en bespot,
Van hun voornaamsten vriend "verlaten-,
Maar nimmer van him God.
Ik z^g hun kroost, met smart'lijk treuren,
Beroofd van steun en staf,
't Bekreten oog ten hemel beuren
Bij 't ouderlijke graf;
Maoir zegen, aan him lot verbonden,
Ook bij dén hoogsten nood:
Altijd den Balsem bij hun wonden,
En zeker van ham brood.
Nic. Beets.
- Daar word ïk dan mee afgescheept En er
komen Mi ons geen inenscheu, die het mij
kunnen vertellen.
„Nu, 't zal wel loslo-open, den-Tc ik. Hij.
zal lïïisschhm wel een paar maanden
hechtenis krijgen,, en dan komt hij m vrij
heid cu wordt met mbswfrz-en cn vreug-
degcschal do-or al zijn vrirndeu ingehaald,
en. téeg.c-juïcht als een martelaar."
vvEu door zijn vrieudinncn?4"' vroeg
Goustanee met een lachjo.
„Misschien, als hij wat bedaarder is
^w-ordea cn goon kannetjes bier over do
japonnen uitgiet. Maar 'i is toch verve
lend,. dat alle®, zo-u geheim wordt gehou
den cn men' niets- to weten kan komen,"
zcidé- Margo, terwijl zo -ongeduMIg eon
fra-alo voorjaarsMcem van den stengel
trok on begon fe ontbladeren. „Wist ik
maar hoe t ar men stond, maar zrifs.
Mariih, -d'io toch van allo- Bieuwtjf6 op d<?
hoogte is, woel mij niemendal' te vertel
len. 't Is om dood te gaan van nieuws
gierigheid."
„Voor zooveel ik langs vorschillendé
wogeu to weten beu gekomen, moet het
met da zaaje lang niet goed staan," zeide
Constance. ,,Oom zou 't me wel gezegd
hebben zoo Jo-han or met een paar maan-
dem hechtenis afkwam, maar hij kijkt alle
dagen zoo boos, zoo boos, dat ik er tegen
op zié. wannéér 't etenstijd is. Ook moet
gistoren. *t yoimi6 uitgesproken zijn 't
is tenminst© vergadering van den krLj.gs.-
raad geweest. Van nacht is Oom bijna
niet te bed gewee.st; dan lag hij weer, en
d-an was hij. ér weer uit, do meid werd op-
gescfekl en moest twintig dingen tegelijk
doen, en zo kreeg tot belo-oning niets dan
standjes- on grauweu. Anders is hij zen
nooit."
„Ik heb Martin er op uit gezonden," zei
Margo-, en ik heb hem gezegd, dat als hij
nu niets té weten kwam,, hü onwaardig
was langer aan de „Opregte Haarlemscho
courant" mee te werken, en dat ik in geen
zes weken zijn das zou- omstrikken
iets- waar hij nog al op- ros leid is.
•Was- liet louter nieuwsgjériaheid,, dat
haar telkens, naar do deur deod omzien,
zoo vaalt 'een voetstap in de gang klonk,
dat ha-ar zo-a gedachteloos de bloem aan
kleine stukjes deed plukken en dan driftig-
!in 't vuur werpen, dat haar geheel en al
het voorkomen gaf van iemand, dia in
angstige spanning verkeert?
In elk geval behoefde zij niet lang te
wachten. Sinds de laatste woorden waren
nauwelijks 'vijf minuten verloopcn, toen
beneden do huisdeur opengerukt en dave
rend. weer dichtgesmeten werd, en iemand
mot groote haast de trap opstormde.
..Daar komt hijzei Margo opstaande.
„Ga oen beetje op zij, -Stans, of hij werpt
ie met 6toel en al om. wanneer hij binnen-
stormt. Wacht, ik zal hem een glas water
inschenken, dan kalmeert- hi® wat."
Do deur vloog open, en Martin viel bij
na over den drempel naar binnen; Hij zag
er, voor zijn doG-n, ontzettend, uit; zijn
das zat scheef, zijn bood hing aan drie»
haren achterop het. hoofd, liet gelaat was
rood' van opgewondenheid en schrik.
„Margo.!:" riep hij meb heeschvv stem
„weet je 't al? Alles is gebeurd en, van
daag wordt hot vonnis uitgevoerd, om
drio uur, achter Overveenl"
Margo werd doodsbleek-
„Wat? Welk vonnis?" fliustordo. rij.
,,Wel„ Johan. wordt van middag gefu-
sileerd. t Is een schandaal; ik wou
Margo ïro-orde dé laatste woorden niet
eens. Zij zette hé. glas,, dat haar" uitde
hand dreigde te glippen op- do tafel. Con
stance, die ook opgestaan was* uitte con
git en viel op haar stool tevng in flauw
te. Margo lette er niet oons op, maar-bleef
haar broederaanstaren,, alsof hij een
•spook was.
„Was- er- maar iets aan te doen.!"1 jam-
mierda het ventje, terwijl hij wanhopig
zijn hoed door do kamer wierp. „Hadden
do jongens hier maar courage* in *t lijf,
dan zouden wij hem wel uit da handen
van dia beulen wringen c-n over zee tu
ren, zooada de Guilcnburgs ook wegge-
snapt zijn. Maar zo hebben machtig voel
praats op con andoren tijd, on nu ritten
zo te kijken, alsof ze geen tien kunnen
:m£üech isW.r
domTÜg©-broiikr^ kk btri ,.uT
3"aa do- meusc-héii cr krter wc leg:.Trom
gen weixl,r ging %oo ien ouder, tl:.-f niet
aa-n meeniifgen ontbreekt, die in de te
genwoordige bewoners dm* oerwouden
(zooals de Pygmaeim en ar.derc) do oud
ste vertegenwoordigers der nu nog leven-
do menschbeid zien..
We kunnen ons het oirtsfasn van do
menschheid slechts ,rié volgt danken: Het
konder wordende klimaat nam een deel
yau de tertiaire menschapen uit liet oer
woud eenvoudig weg én plaatstehen,
dio den terugweg niet vonden hi do step-
pa af tenminste- in streken, die me! zeer
dichte wouden bezet: waren. En do koucla
moest ook aan do meest in!: el li gen feu cuf-
dei» hen do ondervinding lisbon gcgêyen>
dkr in werkelijkheid het morgenrood der
nienschbeid bc toekende: bfit gébruik van
vuur. De aap, die heteerst do vises, aan
dieren eigen, voor da vlammen overwon,
on ze zich ten nutte maakte, verdrent pas
den grootschon naam van „ocrrhenscJi",
oeu naam, die- zoo vaak misbruikt rs. In
het bcait van vuur'kou pok da bewoner
éan het oerwoud, die aan warmte gewoon
was. het stcppeuklimaat vmlra<reii; met
dé fakkel m da hand had bij het krach
tigste wapen fegen; vfjandtge- dierenbij
kon het dierlijke wapen, don bookmand in
den bek, ontberen en door rijn spraak de
rfeukbeelden, in zijn. gerst ontstaan, uit
drukken.
Koud© al-toen kon den wordenden
monsch naakt maken, door Mm te dwin-
gon, zich vooral nachks met hesc-huHan
dle Meerei? te bedekken cn zoo het aange
groeide haarkloed door oen practisel-er te
vervangen, dat te-TRens verwiswrid kou
worden. Eoude gaf aan den oernv^b
het ruime veld, waar hij hef rechtop gaan,
dat hij bii Teven op- boc-men rp~X half
p?:-lcord had, dii geheel kon booefison en
zich déze» wijze v^.n gaan g»hcct ofgoa
kon maken.
Zo.o is misschien bot probleem orx t«
lossen, op welk liiklstfp de mensah: ont
stond- Zoo to hrfe pliocccn met zi-m Mi-
ma-aizinkinigoii cn f^t
den toid-iaireii tifd rel»"enen. dan ma? de
meusph ook reeds in da teriiai-roe r/a-iode
aanwezig zijn gewecsfe. Vele: van dé zoo
eceptisch beschouwde oolithon Iirtm^rr> 'laat
worfeéliik: wPrldhiicai rnft d-m m-o-n'an
rooditijd der meuscbheid ri%; en vei a f»=»s-
siele: vondsten, waarover mm ie? in twri-
fël is. of zo tot die tertiaire of *ofc
dcïc diltivial'en ti'd behoo-mv kimneu zoo
het bes' verklaard wurtkn. En bii dit al-
Ié-?. is ook do mccuing rurêl. dia beweertr
„ZGndf.ir ijstijd, goes? isicnsci?"
füt het Stociate Loven.
Grafische vakken.
Het Grafisch Orgaan van den Ned. Ghr.
Grafischen Bond, bevat' onderstaande cf-
Scieeïe mted^eeling:
„Maandag 6- November1 zijn de onder
handelingen over een nieuwe colléetisvo
overeenkomst voor lithografen en steeri-
drukkers afgebroken. Het door do werk
gevers aangeboden contract bood geen
grondshtg voor ernstige besprekingen. Nar-
dat dit aan dp werkgervers was. medege
deeld en doze rich niet bereid hadden
verklaard andere voorstellen fee doen, ver-
Keten de werknemers do vergadering.'*
Uit liet Drukktrsbctlri j f
Hot „Grafisch Weekblad" déelt over
de •ondc-rhandelingeu over oen uieuwa
collectieve, arbeid so ver e c nko-ms t voor de
boekdi-ufckGrs en do boekbinders het vol
gende mee:
't Ia te begrijpen, dub ouze leden era aar
haken, iets van de resultaten dér ondér-
ibandelingen over een nieuw C.A.O t«
vernemen»
Maar er zijn nog geen rosaltaten..
En. het voo-irulfzicht, dat zo er zullen
komen, ié. ze-er M-eim Dit wil zeggen, dat
het met. de kansen op een nieuwe over
eenkomst zeer slécht staat-
Blijkbaar meenen de werkgevers, dat
zij: van den ongunstige® bedrijft?gang-
kunnen profitoeren, om een contralet te
krijgen, dat hun wrinig plichten oplegt
on dan gczeil-en weinig rechten geeft.
'We behoeven het onzen leuen niet to
zeggen, dat dit een- misrekening is* dio
da slcchtffte gevolge® kan hébben.
Dit geldt zoowel voor de onderhande
lingen mzt de boekdiukkers. als voor dio
mot do boekbinders»
Men stelle ziek met deze weinig troost
volle hied-edéeling voor beden tevreden,
de volgende werife zulten we waarscbiju-
lijk wvl in staat rijn iets. natters mode to.
deelen»
tollen, on blikken achter zich om e®
fhiistereii, alsof de spionn/n hiiiï op do
hMfn ziÊfeuï®
Margo had duizenden guldens willen
gaven om. mot. eenig Eeeht haar broeder
te», kunnen toeroepen-» „Go liegt!" Maar
zij® verhaal droeg to zser den stempel
der waarheid Zij kneep do banden zoo
stijf in elkander, dat do steen van de ring
baar viuger kwetste. Het bloed droppelde
langzaam op den groml cn tetkende daar
een d-o-nkerroodo vlek op het klcc<l. Eindo»
lijk kook zij op de klok.
„Drio uur, zegt ge?" vroeg rij.
Martin knik te».
„Dan is het nug tijd; 't iff rif uur" zei-
do- zij, cn begon zich met grootcn baast
gereed te maken om uit to. gaan»
»AVaar gaat. «0 heen?" vroeg Martin.,
„.Dat doet or niet toe," aniwoorddé
zijn zuster kortaf. „Help dat kind maar
eens; zij is geschrikt. En. wanneer iemand
naar me vraagt, zeg dan maar dat ik uitt
waudolon #ben."
Zonder vorder te spreken of zelfs la
groeten verliet Margo het buis e® liep
zoo haastig zij kun naar do woning van
Constances voogd. Op haai driftig go-
klop verscheen do dienstbode.
(V*7ordl vervolgd),^
