Dagblad voor Leiden en Omstreken L Ki <S> éS iPSgji M y 0 abonnementsprijs IN LEIDEN EN BLITEN LEIDEN "1 WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN PER KWARTAAL 12-50 PER WEEK «0.19 FRANCO PER POST PER KWARTAAL 13.90 3de JAARGANG. - DINSDAG 7 NOVEMBER 1922 - Ne. 788 Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936 ADVERTED ïïa-PRiJ i. DES ZATERDAGS f0.30 PER GEWONE REGEL f 0.221 KLEINE ADVERTENTIES van bnogstens 30 voorden 50 cent; Zaterdags 75 cent bij vooruitbetaling, INGEZONDEN RECLAME® TEW Dit nummer bestaat uit twee bladen Socialisatie. De „bewuste" arbeiders die indertijd op hoop; bevel aan de socialisatie-betoo- gingen hebben deelgenomen zullen nu ze- kor zoo langzamerhand wel tot de over tuiging zijn gekomen, dat ze op ©en aller zonderlingste manier voor politieke doel einden „gebruikt" werden. Socialisatie, dat was nog - wel niet de socialistische heilstaat, maar het was dan toch iets wat er heel veel op geleek. En 't was bovendien een vrucht, die maar zoo voor 't plukken was. 1 Maar toen kwam het beroemde rapport en daarmee de ontnuchterende tijding, dat er niet de minste kans is, daifc de Soci alisatie ooit komt. De vrucht, hoe aanlokkelijk ook, werd zoo hoog gehangen, dat ze onbereikbaar was. Dit rapport echter wordt door de massa niet gelezen. Vandaar dat men kon doorgaan met de „bewuste" arbeiders voor de Socialisatie warm te maken, maar dat het tevens noodig is. zoo nu en dan wat tegengif toe te dienen, opdat de verwachtingen toch ook niet al te hoog gespannen zul len worden. En zoo schreef dan dezer dagen een der leiders van het roode Vakverbond, de heer Stenhuis, dat in tijden van crisis socialisatie geen verlossing kan brengen. En dan volgden deze veelbeteekenende woorden „Socialisatie kan alleen zegenrijk zijn als zij een bloeiende industrie als erfdeel van het kapitalisme kan over nemen". Een heel merkwaardige uitspraak. Jaar en dag heeft men van het kapi talisme niets dan kwaads vertelt. Hel heeft, zoo het heet, niets dan ellen de gebracht, geen maatschappelijke kwaal of zij is aan het kapitalisme te wijten, maar nu eindelijk is het uitgeleefd en zal het. pl'aats moeten maken voor het fris- sche levenskrachtige Socialisme, dat niets dan geluk en voorspoed en vrede zal brengen. Zoo was de theorie. Maar nu heet het ineens: Socialisatie is een mooie zaak, maar eerst moet het kapitalisme het bedje spreiden. Eerst als het kapitalisme genoeg heeft gespaard om een rijke erfenis na te laten, dan zal de erfgenaam de Socialisatie kunnen tieren. Deze redeneering klinkt tamelijk kapi talistisch. Maar zij belooft twens weinig goeds voor de toekomst. Want rijke erfgenamen, die van hun erfenis afhankelijk zijn. hebben nooit de wereld vooruit gebracht. En zoo wordt de Socialisatie door de Socialisten zelf veroordeeld. STADSNIEUWS. De Eerste-IIulpdienst. De Directeur van den Gemeentelijke Geneeskundigen dienst schrijft ons het volgende: Aangezien nog steeds eenig misver stand bij het publiek blijkt te bestaan, betreffende de taak van den Eerste-Hulp- Dienst, zij het mij vergund de werking van dezen dienst nog eens toe te lichten. De bedoeling is hulp te verleenen bij ongevallen, en b ij plotselin ge ziektetoestanden op den openbaren weg en in openbare gebouwen. In particuliere woningen, fabrieken, werkplaatsen enz. wordt dus alleen hulp ver strekt bij ongevallen. Het komt nog herhaaldelijk voor, dat b.v. hulp wordt gevraagd veor schippers die plotseling ziek zijn geworden in hun 6chip of voor personen die in fabrieken onwel zijn gewerden. In zulke gevallen waarschuwe men een particulieren geneesheer, niet den hulp dienst. Is er echter een ongeval in het spel, b.v. gas verstikking, ernstig letsel door val of etoot., ernstige verwonding, dan is een beroep op den hulp-dienst, aangewezen, ook al vindt bet ongeval .in fabriek of particuliere woning plaats. De bedoeling welke bij het instellen van den dienst heeft voorgezeten is al leen geweest, „zoo snel mogelijk een ge neesheer ter plaatse-van het ongeval te brengen". Is reeds een geneesheer aanwe zig, dan behoeft de dienst niet te worden gewaarschuwd. Een enkel woord nog betreffende het vervoer der getroffenen. In groot© ste den is, tegelijk met het verleenen van eer- ete-hulp, ook in het vervoer der getroffe nen voorzien, doordat de geneesheer zich per ziekenauto naar de plaats van het on geval begeeft. In overleg met deskundi gen is hiervan te Leiden afgezien. De af standen zijn hier niet groot. Is eenmaal een geneeskundige met de noodige hulp middelen ter plaatse van het ongeval, dan kan de-ze wel nagenoeg altijd zooda nige maatregelen nemen, dat onmiddellijk vervoer niet noodzakelijk is, zoodat zon der schade voor den getroffene op politie- brancard of een andeT vervoermiddel kan worden gewacht. Op deze wijze worden tevens de groot© kosten van aanschaffing en onderhoud ©ener ziekenauto vermeden. Ton 6lot.te zij nog in herinnering ge bracht, dat. van 8 uur 's-ochtcnds tot 8 uur 's-avonds om hulp gotelephoneerd kan worden naar het bureau van den Gemeen tel] iltion Geneeskundigen Dienst, nummer 645tusschen 8 uur 's-avonds en 8 uur 's ochtends telephoneere men direct aan het bureau van politie. nummer 159. Gedrukte regelingen zijn aan het. bureau van den Geneeskundigen dienst te ver krijgen. Een aartsoplichter. Bij de Amsterdamsche recherche meldde zich jl. Zaterdag een jongmensch, zekere Jan Dijkstra, afkomstig uit Beverwijk, een reeds lang gezocht oplichter. Deze zeide dat de last die op zijn geweten drukte hem te zwaar werd en daarom bekende hij al zijn misdrijven. Hierbij kwamen belangrijke onthullingen voor den dag. In verschillende plaatsen had hij oplichters practijken gevoerd o. a. te Beverwijk, Zand voort, Leiden, Zaan dam, Leeuwarden en Amsterdam. Hij speelde zijn rol onder verschillende na men. Nu eens was hij Wierdsma, zoon van den directeur der Holland-Amerikalijn te Botterdam, dan weer Snijders van Wis- senlcerke, enz. Zijn namen bevatten in den regel zeer veel lettergrepen. Te Amsterdam begaf hij zich naar den secretaris van den Schippersbond en zeide door de Holland- Amerikalijn aangewezen te zijn een mo- torbootdienst AmsterdamBotterdam in het leven te roepen. Daarvoor had hij vier schippers noodig. Op de Schippersbeurs sprak hij met deze personen en wist van ieder f 50 cautie los te krijgen. Een paar uur later was Dijkstra verdwenen. Hier ter stede paste hij ongeveer de zelfde truc toe, met dien verstande, dat hij zichzelf tot directeur van de Holl. Am. Lijn bevorderde. Mijnbeer nam hier twee schippers-in zijn dienst; een baas en een knecht. De „baas" moest wegens zijn „eere"-titel f 150 borg 6tort©n en de knecht slechts f 100. De directeur kocht 3 kaartjes le klas en de hoeren vertrok ken „dandy" naar Botterdam. Onderweg zat. de directeur in een hoek, monocle in 't linkeroog, zeer „heerachtig" doende. De schippers waren een en al bewondering. De directeur vertelde vervolgons dat de maatschappij een eigen notaris ha.d te N.V.Leidsche Ijzerhandel T/„ Firma J. C. Bernard KI 22-26 - I Luxe modeSlen. 139 Lage prijzen. Botterdam. Daar zou hun aanstelling wel worden geregeld. Verder verzocht de „directeur" d© ©chip pers in plaats van briefjes van. 10 bank biljetten van f100 t&'etorten, „om romp slomp" te voorkomen. T© Botterdam aten de hoeren „biefstuk mot aardappe len". „Of de schippers soms het geld te rug wilden hebben, want de directeur was toch een onbekende voor hen". „Neen mijnheer, u is zoo goed voor ons, we vertrouwen u volkomen." Directeur - zal even een notaris halen, maar stapt per ongeluk in een taxi naar het Beursstation, vanwaar de rei6 naar Amsterdam gaat. De schippers wachten 4 uur lang, en hebben de aardappelen op. Dan pas komen ze tot. de ontdekking dat de directeur uit de „kouwe aardappelen- buurt" stamt.. In Leeuwarden stal D. 4 koeien. De wereld wil bedrogen zijn! In ons bericht, omtrent de vergade ring van de Oudersvereenigin'g, welke morgenavond zal plaats hebben en waar in de heer A. de Jong Ezn. als spreker hoopt, op te treden, is een kleine fout in-' geslopen. Niet in gebouw „Nathanacl" zal de vergadering worden gehouden, zooals wij meedeelden, maar in het Nutsgebouw (zaal 4). De aandachtige lezer zal dit evenwel reeds uit de advertentie duidelijk zijn. gewonden. Wij maken echter van deze gelegenheid gebruik om nog even op de belangrijkheid van deze vergadering wijzen en de ouders ep te wekken, die bij te wonen. Wij vestigen de aandacht onzer le zers op de uitvoering der Chr. Zang- Vereeniging „Ex Animo", dir de heer O, v. d. Keur Jr, welke Donderdag 16 November a.s. zal worden gehouden in de Stadszaal. D s. Bieinens, Eere-lid der Vereen, zal optreden als leider, terwijl als solisten worden aangekondigd de da mes mevr. K a n n e—B looker (So praan); Mej. Diete Blooker, (Alt); en de hoeren Theo Hannoma (Tenor) en Bram van der Stap, (Bas). Onder verwijzing naar de desbetreffen de advertentie in dit nummer kunnen we mededeelen dat „Die Erste Walpurgie- macht" in de Hollandsche taal zal uitge voerd worden. Ook wijzen we er op dat. de entree-prij zen niet zijn f 1.en f 1.75, zooal6 abusievelijk in de Leidsche Kerkbode vermeld stond, doch fl.en f 0.75 (Sted. Bel. inbegrepen). Men voorzie z-ich tijdig van een plaats bewijs. welke bij verschillende boekhan delaren verkrijgbaar zijn gesteld. Als eerste dor hier tor stede door een zeven-tal. hoogleeraren. te houden ten toonstellingen op 't gebied der klassieke oude en. exotische kunst is gisteren door Prof. D r. A. W. N i e u w e n h u i s oen aanvang gemaakt met een Tentoonstel ling .en voordracht over Dajaksche kunsi. Bij deze tentoonstelling is het beginsel uitgewerkt dat men kunst is 't algemeen en Indonesisiche kunst in 't bijzonder niet kan genieten zonder de vervaardigers er van in hun omgeving en tijd te bestudee» ren. Uitgaande van dit beginsel, dat gisteren door Prof. Nieuwnhuis in een voordracht is besproken is ook do tentoonstelling van „Dajaksche kunst" die in het nieuwe gedeelte van „De Lakenhal" gehouden wordt, zoodanig ingericht dat. mem aan de linkerzijde een duidelijk beeld heeft ge geven van de samenleving der Dajakkers in hm voortdurend „op Voet van oorlog zijn", door middel van platen, wapenen eri verdere verbruiks-artikelen, terwijl rechte do kunfcsvoorwerpen op zichzeT zijn geëxposeerd. Men heeft hier nu eens gebroken met het meestal beschermde principe dat alleen de „mooie" of, voor ons Westerlingen mooie kunstvoorwer pen moe ten worden tentoongesteld. Men mag cp getogen zijn over de ikat-Lachniek van deze Toondjoeng- en Batoeng Loepar- Pajalis. ook de meer eenvoudige boem- schersstikkerij van deze hoog 5 winde kunstenaars is ten volle de aandacht waard. Uit den aard der zaak kunnen wij cp dezo tentoonstelling niet verder ingaan. We kunnen niet anders dan ons© lezers aanraden dezo tentoonstelling, die tot i9 de/GT duurt en geheel kosteloos is, ie be zoeken. Gistermiddag was vanwege het Leidsche Agitatie-Comité een vergadering belegd in „De Graanbeurs". Als sprekers warem uitgenoodigd do heeren Dr. v. Eek, Ds. Schermerhorn en de heer Sormani, leider van de Haven arbeiders te Botterdam. De bedde eersten hadden echter bericht gezonden dat zij verhinderd waren, zoo dat alleen de heer Sormani het woord voerde, die hoofdzakelük wees op het •ontstaan, den omvang en de gevolgen van do werkloosheid, waarbi1" zoowel de plat- telandsche- als de grootsteedsche kapi talisten er. niet ai te best afkwamen. Aan het slot van de vergadering werd door den Voorzitter een motie voorgelezen, welke men eenparig bij het juist, verga derende gemeentebestuur zou indienen. Edochde raadsvergadering was juist geschorst, terwijl de belangstelling der vergaderden dennatie was geslonken dat de meesten de zaal hadden verlaten, voordat het bestuur de motie ter secreta rie had kunnen bezorgen. BIN^EfUAfiD. Zomertijd. De Christelijke Boeren- en Tuindere- bond, het Koninklijk Nederlandsch Land- bouw-Comité en de Nederlandsche Boe renbond hebben het volgende adres inza ke den zomertijd aan dem raad van mi nisters gezonden: In een onder dagteekening van 10 Sep tember 1921 door ons aan uwen raad ge zonden adres, werd in verband met do economische overwegingen, welke tot de instelling van den zomertijd hebben ge leid, toegelicht, dat de landbouw zich ten koste van vele opofferingen en nadeelen ter wille van het algemeen belang zoo veel mogelijk aan den zomertijd heeft aangepast, temeer waar hot niet een defi nitieve, maar slechts een tijdelijke rege ling betrof. Deze niet onbelangrijke nadeelen zijn in dat adres uitvoerig uiteengezet. Voorts zijn bij de behandeling van het ontwerp van wot tot tijdelijke afwijking van de wet van 23 Juli 1908 tot invoe ring vau 'n wettelijken tijd telken jaro in de vergaderingen van de Eerste en de Tweede Kamer de bezwaren van het plat teland tegen het instellen van den zomer tijd door onderscheidene leden breedvoe rig toegelicht en besproken. Aan de hand van de gedachtenwiese- ling, welke hieromtrent in beide Kamers der Staten-Generaal is gevoerd, kan worden vastgesteld: 1. dat het oorspronkelijk de bedoeling is geweest, den zomertijd als tijdelijke® maatregel in te stellen op grond van eco nomische overwegingen, welke thans ©venwel niet meer bestaan; 2. dat niet ontkend kan worden, dat er voor de landelijke bevolking aan den zo mertijd aanzienlijke nadeelen ziju verbon den; 3. dat de schade, die door het instellen van den zomertijd veroorzaakt wordt aan landbouw, veeteelt, enz., oneindig veel gr o ©ter is, dan de besparing welke mefc den zomertijd wordt, verkregen; 4. dat aan de nachtrust van de kinde ren en jeugdige personen ten platteland© wordt to kort gedaan, doordat deze vol gens den zonnetijd ter ruste gaan en toch overeenkomstig den zomertijd weep moe ten opstaan, in verhand met den aanvang van de scholen volgens den offieieelen tijd 5. dat het instellen van den "zom -nijd voor het. platteland een last is, welke ter wille van de sleden moet worden eod-- gon. Waar het zich laat. aanzien, dat de. t - volgen van. de malaise, welke zich in het land- en tuinbouwbedrijf reeds in. zeer. ernstige mate doen gevoelen, in hevig heid zullen toenemen, is het geboden, den toestand van do land- en tuinbouwenden stand niet te verzwaren en de uitoefening van het bedrijf moeilijker te maken door ook voor het volgende jaar wederom den zomertijd in to stellen. In verband met bover.s a and.n zoe ken adressanten don min'slerraad met den meesten aandrang, te bevörderee, dat de wet van 15 Maart 1918 tot tijdelijke af wijking van de wel van 23 Juli 1998 (St.bid. no. 236) tot invoering van een wettelijken tijd, wordt ingetrokken.' De opheffing van „Landbouw". De -N.-IIoll. 'Grossiersbord „Samenwer king geeft Kracht", te Alkmaar. heeft een motie aangenomen, waarin het plan van de Begeering om het Ministerie van Landbouw, N. en H. op te heffen, wordt betreurd on het 'in hoog© riia'e orgc- wenscht wordt genoemd dit Viangri 'k© Ministerie onder to brengen bii de andere departementen, waardoor do briar, en van landbouw, nijverheid en handel rW-mefc die zorg en aandacht kunnen worden be- meesten aandrang, te bevorderen, dat d© hartigd als gcwenscht moet-werden ge acht. Bezoldiging tijdelijk personeel.' De regeering heeft beslist, dat. perso nen, die worden aangenomen voor een bepaalden tijd of voor uitvoering van een bepaald werk, dan wel voor werkzaam heden van afloopenden aard ora geduren de dien tijd geregeld -dienst te doen. als regel, gerekend van 1 dezer, bezoldigd zullen worden naar het. minimum loon van 'cwereonkoïnstigo ambtenaren en werklo den in vasten dienst. Dit. geldt ook voor de hierbedoelde reeds in dienst zijnde per sonen, voor wie dus de kindertoelage en het. garantieloon voor de 'gehuwden ver vallen. De nieuwe postzegels. Naar de Maasbode verneemt, zijn .thans de cliché'© voor do nieuwe postze gels van 1, 2, 2¥< en 4 cent in aanmaak. De uitgifte van deze nieuwe zewels i6 bin nen een paar maanden to verwachten. Al© ontwerpen voor deze zee-els ziin genomen de daarvoor in aanmerking komende in zendingen op de bekende prijsvraag, wel ke het vorig jaar is uitgeschreven, n.L. voor d© zeeels van 1 en 2 cent. de ontwer pen van M. do Klork, voor den 2 -cent© zegol die van d© Boos en voor den 4- oents zegel die van v. d. Vecht. De nieuwe Keizerin. In een beschouwing over de vertooning te Doom schrijft een correspondent al daar van de Daily Mail o.a.: „Door de bruiloftsoomedie zou do aan- maar ik heb uw koning in 't nauw. Nu is 't mij te doen om uw'koning mat te zetten, maar om mijn koningin terug te hebben. Geeft go die terug, zoo laat ik uw koning vrij, zoo niet, dan hij trok d© schouders op bij wijzo van slot zin. Van Stralen legde met dit ietwali echeovo beeld zijn werkelijk plan bloot, hoewel niet geheel. Zoo hij in alles open hartig wilde zijn, dan moost hij er nog bijvoegen: „Om u d© waarheid te zeggen heb ik liever dat go 't niet opgeeft, zoo dat ik gerechtigd bon u geheel en al mat te zetten, want ik vrèc6 dat ge toch mijn spel zult bederven zoodra g© vrij zijt". Maar dat kon hij niot zeggen, omdat omdat hij 't voor zichzelf niet weten wil de. Hot was een zonderlinge karakter trek in hem, die in de eenzaamheid zo® koelbloedig de zuiverste egoïstisch© stel lingen kon ontwikkelen, alsof hij hei recht bezat alles wat hora voor d© berei king van zeker dool in den weg stond opr zij te schuiven, desnoods te vernietigen het wa6 zonderling in hem dat hij, nu hij deze stellingen wild© toepassen, den moed miste, dit zichzelf te bekennen. AVordt vervolgd;. rtiUlLLEIHN. SU) Vervolgd en bevrijd. Historisch verhaal uit den Napoleontiscken tijd. Luitenant Gerrit van Stralen had in- tusschen de oplossing van zijn probleem niet gevonden. De tijd verliep; de zaak van Johaois veroordeel in g naderde met spoed haar droevig einde, en evenwel, de luitenant zag neg geen weg, waarop hij Margo's wensch met. zijn belang kon ver enigen. Eindelijk viel hem de gedachte in nog eens met den ge vaneen© te gaan spreken. Misschien gaf dit hem licht.. Het was op een morgen in 't begin van December; een heldere, koude, vorsti ge dag. Op 't water lag een tweedaagsch ijeylies; de sneeuw was echter wegge- do-oid en niet door versche vervangen. Enkele vlugge lieden wandelden in pels en duffel gehuld naar buiten, met gezich ten waarvan men het zelfbehagen over hun eigen kordaatheid kon afscheppen. De luitenant keek evenwel naar links noch rechts, hij schreed langzaam voort, tuurde strak voor zich op den grond en gaf geon antwoord op do schertsende vraag ©ener vrijpostige dienstmaagd, Welke blootshoofds en met opgestroopt© mouwen boodschappen deed: „Wat hebje verloren, Gerrit, dat jo jo ouwe kennissen niet eens ziet? Krijg ik van avond de helft mee, als je 't vindt, zeg?" En zien de dat de luitenant, zonder haar aan dacht te schenken, doorliep, riep zij hem ©enige weinige vriendelijke woorden en herinneringen na, en vervolgde grom mend haar weg. Het was niet zonder aarzeling, dat de luitenant den knop der deur greep, wellco toegang verleende tot Jehans verblijf. Hij gevoelde te zeer, dat er na hun laatst gesprek, waarin hij de nederlaag geleden had, eigenlijk niets meer to zeggen viel. Hij werd nu door Joh an als diens vijand gekend, en was er den vori.gon keer nog ©enige kans geweest hem bij verrassing te overwinnen, thans, nu er zooveel da gen van kalm overleg overheen gegaan waren, scheen het nutteloos zelfs een po ging daartoe te wagen; hij kon hij her nieuwd aandringen slechts een dwaas fi guur maken. Doch, aan den anderen kant: misschien hadden die lange vervelende dagen van eindeloos peinzen den sergeant doon inzien voor welk schaduwbeeld hij eigenlijk ziju leven opofferde, en zou hij nu met vreugde de gelegenheid aangrij pen om met eero te ca pi tuleer en. Van Stralen opende de deur en trad. binnen. Joh an zat, bij het venster aan do tafel; een half afgewerkte brief lag voor hem; hij schreef echter niet., maar knab belde op de veder en staarde droom-end naar buiten, ever de hoog© daken, naar den helderen blauwen hemel. Het waren vroolijke gedachten, misschien aangena me herinneringen, die voor zijn geest op doemden, want een halve glimlach speel de hem om de lippen, welke hij nu en dan als in een fluistering bewoog. De komst van den luitenant bracht hem echter ioogenblikkelijk tot de werkelijkheid te rug. Met ©en sombere, bijna toornige uit drukking op het gelaat staarde hij den ■onwelkome® gast aan, die® hii. en terecht als zijn boezen geest beschouwde. Deze had terstond bii zichzelf de op merking gemaakt dat hij waarschijnlijk een vergeefsche reis deed. De ontdekking deed hem geenszins terugkeeren, integen deel, wanneer hij den mood bezeten had. zichzelf als 't ware onder de oogen te zien, dan zou hij eerder tevredenheid, bij na vreugde iu zijn hart. gevonden hebben. Hij beantwoordde den korten groet van Johan dan -ook vriendschappelijk, nam plaats ep een stoel tegenover hem en vroeg belangstellend, of zijn gezondheid onder de gedwongen werkeloosheid niet geleden had. Johan legde den onvoltooide® brief in zijn schrijfboek, dat hij op zij schoof, en bedankte de® luitenant voor do beleefd heid. Hii tuurde weer naar buiten en scheen weinig trek te hebben het te beginnen. „Ge zult u ons gesprek van een paar weken geleden nog wel herinneren, niet waar?" begon Van Stralen op zijn ge wonen vriendsch app ©1 ijken toon. „Zoo goed. dat ik er liefst geen woord meer over wil hooren, neg minder zelf er over spreken," antwoordde Johan koel. „Ik ben toch met dat doel hier geko men, en wanneer ge nog een zier om uw leven geeft, zult go wel doen met u niet zoo trotsch van uw laatste® redder af te wonden," hervatte de luitenant geërgerd. Johan wierp hem een toornige® blik toe. „Ik ben allerminst in een stemming om uw spotternij te verdragen, mijnheer!" zeide hij met onderdrukte 6tem. „Ge vergist u, ik spot niet", zeide Van Stralen kalm, nu hij zag dat Johan slechts met moeite zijn drift beheerschto. „Ge wantrouwt mij, en ik erken het, go hebt er reden toe, maar ik zeg het u au zooals de vorige maal: ik wil u helpen, cn ge weet het zoo goed als ik, dat ik u ook kan helpen. Geloof mo toch, ik heb u niet in de engte gejaagd om u te ver nietigen, maar om mijn doel le bereiken. Stel u voor: (de spreker werd warm en wierp zijn mantel af) we zijn aan 't scha ken en spelen een bijzonder vreemd spel let je. Gij hebt mijn koningin ingerekend

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1922 | | pagina 1