Dagblad voor Leiden en Omstreken
L Ki <S> éS iPSgji M y 0
abonnementsprijs
IN LEIDEN EN BLITEN LEIDEN "1
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12-50
PER WEEK «0.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 13.90
3de JAARGANG. - DINSDAG 7 NOVEMBER 1922 - Ne. 788
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTED ïïa-PRiJ i.
DES ZATERDAGS f0.30
PER GEWONE REGEL f 0.221
KLEINE ADVERTENTIES van bnogstens
30 voorden 50 cent; Zaterdags 75 cent
bij vooruitbetaling,
INGEZONDEN RECLAME® TEW
Dit nummer bestaat uit twee bladen
Socialisatie.
De „bewuste" arbeiders die indertijd
op hoop; bevel aan de socialisatie-betoo-
gingen hebben deelgenomen zullen nu ze-
kor zoo langzamerhand wel tot de over
tuiging zijn gekomen, dat ze op ©en aller
zonderlingste manier voor politieke doel
einden „gebruikt" werden.
Socialisatie, dat was nog - wel niet de
socialistische heilstaat, maar het was dan
toch iets wat er heel veel op geleek.
En 't was bovendien een vrucht, die
maar zoo voor 't plukken was.
1 Maar toen kwam het beroemde rapport
en daarmee de ontnuchterende tijding,
dat er niet de minste kans is, daifc de Soci
alisatie ooit komt.
De vrucht, hoe aanlokkelijk ook, werd
zoo hoog gehangen, dat ze onbereikbaar
was.
Dit rapport echter wordt door de massa
niet gelezen.
Vandaar dat men kon doorgaan met de
„bewuste" arbeiders voor de Socialisatie
warm te maken, maar dat het tevens
noodig is. zoo nu en dan wat tegengif
toe te dienen, opdat de verwachtingen
toch ook niet al te hoog gespannen zul
len worden.
En zoo schreef dan dezer dagen een der
leiders van het roode Vakverbond, de
heer Stenhuis, dat in tijden van crisis
socialisatie geen verlossing kan
brengen.
En dan volgden deze veelbeteekenende
woorden
„Socialisatie kan alleen zegenrijk
zijn als zij een bloeiende industrie als
erfdeel van het kapitalisme kan over
nemen".
Een heel merkwaardige uitspraak.
Jaar en dag heeft men van het kapi
talisme niets dan kwaads vertelt.
Hel heeft, zoo het heet, niets dan ellen
de gebracht, geen maatschappelijke kwaal
of zij is aan het kapitalisme te wijten,
maar nu eindelijk is het uitgeleefd en zal
het. pl'aats moeten maken voor het fris-
sche levenskrachtige Socialisme, dat niets
dan geluk en voorspoed en vrede zal
brengen.
Zoo was de theorie.
Maar nu heet het ineens: Socialisatie
is een mooie zaak, maar eerst moet het
kapitalisme het bedje spreiden.
Eerst als het kapitalisme genoeg heeft
gespaard om een rijke erfenis na te laten,
dan zal de erfgenaam de Socialisatie
kunnen tieren.
Deze redeneering klinkt tamelijk kapi
talistisch.
Maar zij belooft twens weinig goeds
voor de toekomst.
Want rijke erfgenamen, die van hun
erfenis afhankelijk zijn. hebben nooit de
wereld vooruit gebracht.
En zoo wordt de Socialisatie door de
Socialisten zelf veroordeeld.
STADSNIEUWS.
De Eerste-IIulpdienst.
De Directeur van den Gemeentelijke
Geneeskundigen dienst schrijft ons het
volgende:
Aangezien nog steeds eenig misver
stand bij het publiek blijkt te bestaan,
betreffende de taak van den Eerste-Hulp-
Dienst, zij het mij vergund de werking
van dezen dienst nog eens toe te lichten.
De bedoeling is hulp te verleenen bij
ongevallen, en b ij plotselin
ge ziektetoestanden op den
openbaren weg en in openbare
gebouwen.
In particuliere woningen,
fabrieken, werkplaatsen enz.
wordt dus alleen hulp ver
strekt bij ongevallen.
Het komt nog herhaaldelijk voor, dat
b.v. hulp wordt gevraagd veor schippers
die plotseling ziek zijn geworden in hun
6chip of voor personen die in fabrieken
onwel zijn gewerden.
In zulke gevallen waarschuwe men een
particulieren geneesheer, niet den hulp
dienst.
Is er echter een ongeval in het spel, b.v.
gas verstikking, ernstig letsel door val of
etoot., ernstige verwonding, dan is een
beroep op den hulp-dienst, aangewezen,
ook al vindt bet ongeval .in fabriek of
particuliere woning plaats.
De bedoeling welke bij het instellen
van den dienst heeft voorgezeten is al
leen geweest, „zoo snel mogelijk een ge
neesheer ter plaatse-van het ongeval te
brengen". Is reeds een geneesheer aanwe
zig, dan behoeft de dienst niet te worden
gewaarschuwd.
Een enkel woord nog betreffende het
vervoer der getroffenen. In groot© ste
den is, tegelijk met het verleenen van eer-
ete-hulp, ook in het vervoer der getroffe
nen voorzien, doordat de geneesheer zich
per ziekenauto naar de plaats van het on
geval begeeft. In overleg met deskundi
gen is hiervan te Leiden afgezien. De af
standen zijn hier niet groot. Is eenmaal
een geneeskundige met de noodige hulp
middelen ter plaatse van het ongeval,
dan kan de-ze wel nagenoeg altijd zooda
nige maatregelen nemen, dat onmiddellijk
vervoer niet noodzakelijk is, zoodat zon
der schade voor den getroffene op politie-
brancard of een andeT vervoermiddel kan
worden gewacht.
Op deze wijze worden tevens de groot©
kosten van aanschaffing en onderhoud
©ener ziekenauto vermeden.
Ton 6lot.te zij nog in herinnering ge
bracht, dat. van 8 uur 's-ochtcnds tot 8
uur 's-avonds om hulp gotelephoneerd kan
worden naar het bureau van den Gemeen
tel] iltion Geneeskundigen Dienst, nummer
645tusschen 8 uur 's-avonds en 8 uur
's ochtends telephoneere men direct aan
het bureau van politie. nummer 159.
Gedrukte regelingen zijn aan het. bureau
van den Geneeskundigen dienst te ver
krijgen.
Een aartsoplichter.
Bij de Amsterdamsche recherche meldde
zich jl. Zaterdag een jongmensch, zekere
Jan Dijkstra, afkomstig uit Beverwijk, een
reeds lang gezocht oplichter. Deze zeide
dat de last die op zijn geweten drukte hem
te zwaar werd en daarom bekende hij al
zijn misdrijven.
Hierbij kwamen belangrijke onthullingen
voor den dag. In verschillende plaatsen had
hij oplichters practijken gevoerd o. a. te
Beverwijk, Zand voort, Leiden, Zaan
dam, Leeuwarden en Amsterdam. Hij
speelde zijn rol onder verschillende na
men. Nu eens was hij Wierdsma, zoon
van den directeur der Holland-Amerikalijn
te Botterdam, dan weer Snijders van Wis-
senlcerke, enz. Zijn namen bevatten in den
regel zeer veel lettergrepen. Te Amsterdam
begaf hij zich naar den secretaris van den
Schippersbond en zeide door de Holland-
Amerikalijn aangewezen te zijn een mo-
torbootdienst AmsterdamBotterdam in
het leven te roepen. Daarvoor had hij vier
schippers noodig. Op de Schippersbeurs
sprak hij met deze personen en wist van
ieder f 50 cautie los te krijgen. Een paar
uur later was Dijkstra verdwenen.
Hier ter stede paste hij ongeveer de
zelfde truc toe, met dien verstande, dat
hij zichzelf tot directeur van de Holl. Am.
Lijn bevorderde. Mijnbeer nam hier twee
schippers-in zijn dienst; een baas en een
knecht. De „baas" moest wegens zijn
„eere"-titel f 150 borg 6tort©n en de
knecht slechts f 100. De directeur kocht
3 kaartjes le klas en de hoeren vertrok
ken „dandy" naar Botterdam. Onderweg
zat. de directeur in een hoek, monocle in
't linkeroog, zeer „heerachtig" doende. De
schippers waren een en al bewondering.
De directeur vertelde vervolgons dat de
maatschappij een eigen notaris ha.d te
N.V.Leidsche Ijzerhandel
T/„ Firma J. C. Bernard
KI 22-26 - I
Luxe modeSlen.
139 Lage prijzen.
Botterdam. Daar zou hun aanstelling wel
worden geregeld.
Verder verzocht de „directeur" d© ©chip
pers in plaats van briefjes van. 10 bank
biljetten van f100 t&'etorten, „om romp
slomp" te voorkomen. T© Botterdam
aten de hoeren „biefstuk mot aardappe
len". „Of de schippers soms het geld te
rug wilden hebben, want de directeur
was toch een onbekende voor hen".
„Neen mijnheer, u is zoo goed voor
ons, we vertrouwen u volkomen."
Directeur - zal even een notaris halen,
maar stapt per ongeluk in een taxi naar
het Beursstation, vanwaar de rei6 naar
Amsterdam gaat. De schippers wachten
4 uur lang, en hebben de aardappelen op.
Dan pas komen ze tot. de ontdekking dat
de directeur uit de „kouwe aardappelen-
buurt" stamt..
In Leeuwarden stal D. 4 koeien.
De wereld wil bedrogen zijn!
In ons bericht, omtrent de vergade
ring van de Oudersvereenigin'g, welke
morgenavond zal plaats hebben en waar
in de heer A. de Jong Ezn. als spreker
hoopt, op te treden, is een kleine fout in-'
geslopen.
Niet in gebouw „Nathanacl" zal de
vergadering worden gehouden, zooals wij
meedeelden, maar in het Nutsgebouw
(zaal 4). De aandachtige lezer zal dit
evenwel reeds uit de advertentie duidelijk
zijn. gewonden. Wij maken echter van
deze gelegenheid gebruik om nog even op
de belangrijkheid van deze vergadering
wijzen en de ouders ep te wekken, die bij
te wonen.
Wij vestigen de aandacht onzer le
zers op de uitvoering der Chr. Zang-
Vereeniging „Ex Animo", dir de heer O,
v. d. Keur Jr, welke Donderdag 16
November a.s. zal worden gehouden in de
Stadszaal. D s. Bieinens, Eere-lid der
Vereen, zal optreden als leider, terwijl
als solisten worden aangekondigd de da
mes mevr. K a n n e—B looker (So
praan); Mej. Diete Blooker, (Alt);
en de hoeren Theo Hannoma (Tenor)
en Bram van der Stap, (Bas).
Onder verwijzing naar de desbetreffen
de advertentie in dit nummer kunnen we
mededeelen dat „Die Erste Walpurgie-
macht" in de Hollandsche taal zal uitge
voerd worden.
Ook wijzen we er op dat. de entree-prij
zen niet zijn f 1.en f 1.75, zooal6
abusievelijk in de Leidsche
Kerkbode vermeld stond, doch
fl.en f 0.75 (Sted. Bel. inbegrepen).
Men voorzie z-ich tijdig van een plaats
bewijs. welke bij verschillende boekhan
delaren verkrijgbaar zijn gesteld.
Als eerste dor hier tor stede door
een zeven-tal. hoogleeraren. te houden ten
toonstellingen op 't gebied der klassieke
oude en. exotische kunst is gisteren door
Prof. D r. A. W. N i e u w e n h u i s oen
aanvang gemaakt met een Tentoonstel
ling .en voordracht over Dajaksche kunsi.
Bij deze tentoonstelling is het beginsel
uitgewerkt dat men kunst is 't algemeen
en Indonesisiche kunst in 't bijzonder niet
kan genieten zonder de vervaardigers er
van in hun omgeving en tijd te bestudee»
ren.
Uitgaande van dit beginsel, dat gisteren
door Prof. Nieuwnhuis in een voordracht
is besproken is ook do tentoonstelling
van „Dajaksche kunst" die in het nieuwe
gedeelte van „De Lakenhal" gehouden
wordt, zoodanig ingericht dat. mem aan de
linkerzijde een duidelijk beeld heeft ge
geven van de samenleving der Dajakkers
in hm voortdurend „op Voet van oorlog
zijn", door middel van platen, wapenen
eri verdere verbruiks-artikelen, terwijl
rechte do kunfcsvoorwerpen op zichzeT
zijn geëxposeerd. Men heeft hier nu eens
gebroken met het meestal beschermde
principe dat alleen de „mooie" of, voor
ons Westerlingen mooie kunstvoorwer
pen moe ten worden tentoongesteld. Men
mag cp getogen zijn over de ikat-Lachniek
van deze Toondjoeng- en Batoeng Loepar-
Pajalis. ook de meer eenvoudige boem-
schersstikkerij van deze hoog 5 winde
kunstenaars is ten volle de aandacht
waard.
Uit den aard der zaak kunnen wij cp
dezo tentoonstelling niet verder ingaan.
We kunnen niet anders dan ons© lezers
aanraden dezo tentoonstelling, die tot i9
de/GT duurt en geheel kosteloos is, ie be
zoeken.
Gistermiddag was vanwege het
Leidsche Agitatie-Comité een vergadering
belegd in „De Graanbeurs".
Als sprekers warem uitgenoodigd do
heeren Dr. v. Eek, Ds. Schermerhorn en
de heer Sormani, leider van de Haven
arbeiders te Botterdam.
De bedde eersten hadden echter bericht
gezonden dat zij verhinderd waren, zoo
dat alleen de heer Sormani het woord
voerde, die hoofdzakelük wees op het
•ontstaan, den omvang en de gevolgen van
do werkloosheid, waarbi1" zoowel de plat-
telandsche- als de grootsteedsche kapi
talisten er. niet ai te best afkwamen. Aan
het slot van de vergadering werd door
den Voorzitter een motie voorgelezen,
welke men eenparig bij het juist, verga
derende gemeentebestuur zou indienen.
Edochde raadsvergadering was
juist geschorst, terwijl de belangstelling
der vergaderden dennatie was geslonken
dat de meesten de zaal hadden verlaten,
voordat het bestuur de motie ter secreta
rie had kunnen bezorgen.
BIN^EfUAfiD.
Zomertijd.
De Christelijke Boeren- en Tuindere-
bond, het Koninklijk Nederlandsch Land-
bouw-Comité en de Nederlandsche Boe
renbond hebben het volgende adres inza
ke den zomertijd aan dem raad van mi
nisters gezonden:
In een onder dagteekening van 10 Sep
tember 1921 door ons aan uwen raad ge
zonden adres, werd in verband met do
economische overwegingen, welke tot de
instelling van den zomertijd hebben ge
leid, toegelicht, dat de landbouw zich ten
koste van vele opofferingen en nadeelen
ter wille van het algemeen belang zoo
veel mogelijk aan den zomertijd heeft
aangepast, temeer waar hot niet een defi
nitieve, maar slechts een tijdelijke rege
ling betrof.
Deze niet onbelangrijke nadeelen zijn
in dat adres uitvoerig uiteengezet.
Voorts zijn bij de behandeling van het
ontwerp van wot tot tijdelijke afwijking
van de wet van 23 Juli 1908 tot invoe
ring vau 'n wettelijken tijd telken jaro in
de vergaderingen van de Eerste en de
Tweede Kamer de bezwaren van het plat
teland tegen het instellen van den zomer
tijd door onderscheidene leden breedvoe
rig toegelicht en besproken.
Aan de hand van de gedachtenwiese-
ling, welke hieromtrent in beide Kamers
der Staten-Generaal is gevoerd, kan
worden vastgesteld:
1. dat het oorspronkelijk de bedoeling
is geweest, den zomertijd als tijdelijke®
maatregel in te stellen op grond van eco
nomische overwegingen, welke thans
©venwel niet meer bestaan;
2. dat niet ontkend kan worden, dat er
voor de landelijke bevolking aan den zo
mertijd aanzienlijke nadeelen ziju verbon
den;
3. dat de schade, die door het instellen
van den zomertijd veroorzaakt wordt aan
landbouw, veeteelt, enz., oneindig veel
gr o ©ter is, dan de besparing welke mefc
den zomertijd wordt, verkregen;
4. dat aan de nachtrust van de kinde
ren en jeugdige personen ten platteland©
wordt to kort gedaan, doordat deze vol
gens den zonnetijd ter ruste gaan en toch
overeenkomstig den zomertijd weep moe
ten opstaan, in verhand met den aanvang
van de scholen volgens den offieieelen
tijd
5. dat het instellen van den "zom -nijd
voor het. platteland een last is, welke ter
wille van de sleden moet worden eod--
gon.
Waar het zich laat. aanzien, dat de. t -
volgen van. de malaise, welke zich in het
land- en tuinbouwbedrijf reeds in. zeer.
ernstige mate doen gevoelen, in hevig
heid zullen toenemen, is het geboden, den
toestand van do land- en tuinbouwenden
stand niet te verzwaren en de uitoefening
van het bedrijf moeilijker te maken door
ook voor het volgende jaar wederom den
zomertijd in to stellen.
In verband met bover.s a and.n zoe
ken adressanten don min'slerraad met den
meesten aandrang, te bevörderee, dat de
wet van 15 Maart 1918 tot tijdelijke af
wijking van de wel van 23 Juli 1998
(St.bid. no. 236) tot invoering van een
wettelijken tijd, wordt ingetrokken.'
De opheffing van „Landbouw".
De -N.-IIoll. 'Grossiersbord „Samenwer
king geeft Kracht", te Alkmaar. heeft
een motie aangenomen, waarin het plan
van de Begeering om het Ministerie van
Landbouw, N. en H. op te heffen, wordt
betreurd on het 'in hoog© riia'e orgc-
wenscht wordt genoemd dit Viangri 'k©
Ministerie onder to brengen bii de andere
departementen, waardoor do briar, en van
landbouw, nijverheid en handel rW-mefc
die zorg en aandacht kunnen worden be-
meesten aandrang, te bevorderen, dat d©
hartigd als gcwenscht moet-werden ge
acht.
Bezoldiging tijdelijk personeel.'
De regeering heeft beslist, dat. perso
nen, die worden aangenomen voor een
bepaalden tijd of voor uitvoering van een
bepaald werk, dan wel voor werkzaam
heden van afloopenden aard ora geduren
de dien tijd geregeld -dienst te doen. als
regel, gerekend van 1 dezer, bezoldigd
zullen worden naar het. minimum loon van
'cwereonkoïnstigo ambtenaren en werklo
den in vasten dienst. Dit. geldt ook voor
de hierbedoelde reeds in dienst zijnde per
sonen, voor wie dus de kindertoelage en
het. garantieloon voor de 'gehuwden ver
vallen.
De nieuwe postzegels.
Naar de Maasbode verneemt, zijn
.thans de cliché'© voor do nieuwe postze
gels van 1, 2, 2¥< en 4 cent in aanmaak.
De uitgifte van deze nieuwe zewels i6 bin
nen een paar maanden to verwachten. Al©
ontwerpen voor deze zee-els ziin genomen
de daarvoor in aanmerking komende in
zendingen op de bekende prijsvraag, wel
ke het vorig jaar is uitgeschreven, n.L.
voor d© zeeels van 1 en 2 cent. de ontwer
pen van M. do Klork, voor den 2 -cent©
zegol die van d© Boos en voor den 4-
oents zegel die van v. d. Vecht.
De nieuwe Keizerin.
In een beschouwing over de vertooning
te Doom schrijft een correspondent al
daar van de Daily Mail o.a.:
„Door de bruiloftsoomedie zou do aan-
maar ik heb uw koning in 't nauw. Nu
is 't mij te doen om uw'koning mat te
zetten, maar om mijn koningin terug te
hebben. Geeft go die terug, zoo laat ik
uw koning vrij, zoo niet, dan hij
trok d© schouders op bij wijzo van slot
zin.
Van Stralen legde met dit ietwali
echeovo beeld zijn werkelijk plan bloot,
hoewel niet geheel. Zoo hij in alles open
hartig wilde zijn, dan moost hij er nog
bijvoegen: „Om u d© waarheid te zeggen
heb ik liever dat go 't niet opgeeft, zoo
dat ik gerechtigd bon u geheel en al mat
te zetten, want ik vrèc6 dat ge toch mijn
spel zult bederven zoodra g© vrij zijt".
Maar dat kon hij niot zeggen, omdat
omdat hij 't voor zichzelf niet weten wil
de. Hot was een zonderlinge karakter
trek in hem, die in de eenzaamheid zo®
koelbloedig de zuiverste egoïstisch© stel
lingen kon ontwikkelen, alsof hij hei
recht bezat alles wat hora voor d© berei
king van zeker dool in den weg stond opr
zij te schuiven, desnoods te vernietigen
het wa6 zonderling in hem dat hij, nu hij
deze stellingen wild© toepassen, den moed
miste, dit zichzelf te bekennen.
AVordt vervolgd;.
rtiUlLLEIHN.
SU)
Vervolgd en bevrijd.
Historisch verhaal
uit den Napoleontiscken tijd.
Luitenant Gerrit van Stralen had in-
tusschen de oplossing van zijn probleem
niet gevonden. De tijd verliep; de zaak
van Johaois veroordeel in g naderde met
spoed haar droevig einde, en evenwel, de
luitenant zag neg geen weg, waarop hij
Margo's wensch met. zijn belang kon ver
enigen. Eindelijk viel hem de gedachte
in nog eens met den ge vaneen© te gaan
spreken. Misschien gaf dit hem licht..
Het was op een morgen in 't begin
van December; een heldere, koude, vorsti
ge dag. Op 't water lag een tweedaagsch
ijeylies; de sneeuw was echter wegge-
do-oid en niet door versche vervangen.
Enkele vlugge lieden wandelden in pels
en duffel gehuld naar buiten, met gezich
ten waarvan men het zelfbehagen over
hun eigen kordaatheid kon afscheppen.
De luitenant keek evenwel naar links
noch rechts, hij schreed langzaam voort,
tuurde strak voor zich op den grond en
gaf geon antwoord op do schertsende
vraag ©ener vrijpostige dienstmaagd,
Welke blootshoofds en met opgestroopt©
mouwen boodschappen deed: „Wat hebje
verloren, Gerrit, dat jo jo ouwe kennissen
niet eens ziet? Krijg ik van avond de
helft mee, als je 't vindt, zeg?" En zien
de dat de luitenant, zonder haar aan
dacht te schenken, doorliep, riep zij hem
©enige weinige vriendelijke woorden en
herinneringen na, en vervolgde grom
mend haar weg.
Het was niet zonder aarzeling, dat de
luitenant den knop der deur greep, wellco
toegang verleende tot Jehans verblijf.
Hij gevoelde te zeer, dat er na hun laatst
gesprek, waarin hij de nederlaag geleden
had, eigenlijk niets meer to zeggen viel.
Hij werd nu door Joh an als diens vijand
gekend, en was er den vori.gon keer nog
©enige kans geweest hem bij verrassing
te overwinnen, thans, nu er zooveel da
gen van kalm overleg overheen gegaan
waren, scheen het nutteloos zelfs een po
ging daartoe te wagen; hij kon hij her
nieuwd aandringen slechts een dwaas fi
guur maken. Doch, aan den anderen kant:
misschien hadden die lange vervelende
dagen van eindeloos peinzen den sergeant
doon inzien voor welk schaduwbeeld hij
eigenlijk ziju leven opofferde, en zou hij
nu met vreugde de gelegenheid aangrij
pen om met eero te ca pi tuleer en.
Van Stralen opende de deur en trad.
binnen. Joh an zat, bij het venster aan do
tafel; een half afgewerkte brief lag voor
hem; hij schreef echter niet., maar knab
belde op de veder en staarde droom-end
naar buiten, ever de hoog© daken, naar
den helderen blauwen hemel. Het waren
vroolijke gedachten, misschien aangena
me herinneringen, die voor zijn geest op
doemden, want een halve glimlach speel
de hem om de lippen, welke hij nu en dan
als in een fluistering bewoog. De komst
van den luitenant bracht hem echter
ioogenblikkelijk tot de werkelijkheid te
rug. Met ©en sombere, bijna toornige uit
drukking op het gelaat staarde hij den
■onwelkome® gast aan, die® hii. en terecht
als zijn boezen geest beschouwde.
Deze had terstond bii zichzelf de op
merking gemaakt dat hij waarschijnlijk
een vergeefsche reis deed. De ontdekking
deed hem geenszins terugkeeren, integen
deel, wanneer hij den mood bezeten had.
zichzelf als 't ware onder de oogen te
zien, dan zou hij eerder tevredenheid, bij
na vreugde iu zijn hart. gevonden hebben.
Hij beantwoordde den korten groet van
Johan dan -ook vriendschappelijk, nam
plaats ep een stoel tegenover hem en
vroeg belangstellend, of zijn gezondheid
onder de gedwongen werkeloosheid niet
geleden had.
Johan legde den onvoltooide® brief in
zijn schrijfboek, dat hij op zij schoof, en
bedankte de® luitenant voor do beleefd
heid. Hii tuurde weer naar buiten en
scheen weinig trek te hebben het
te beginnen.
„Ge zult u ons gesprek van een paar
weken geleden nog wel herinneren, niet
waar?" begon Van Stralen op zijn ge
wonen vriendsch app ©1 ijken toon.
„Zoo goed. dat ik er liefst geen woord
meer over wil hooren, neg minder zelf er
over spreken," antwoordde Johan koel.
„Ik ben toch met dat doel hier geko
men, en wanneer ge nog een zier om uw
leven geeft, zult go wel doen met u niet
zoo trotsch van uw laatste® redder af te
wonden," hervatte de luitenant geërgerd.
Johan wierp hem een toornige® blik
toe.
„Ik ben allerminst in een stemming om
uw spotternij te verdragen, mijnheer!"
zeide hij met onderdrukte 6tem.
„Ge vergist u, ik spot niet", zeide Van
Stralen kalm, nu hij zag dat Johan
slechts met moeite zijn drift beheerschto.
„Ge wantrouwt mij, en ik erken het, go
hebt er reden toe, maar ik zeg het u au
zooals de vorige maal: ik wil u helpen,
cn ge weet het zoo goed als ik, dat ik u
ook kan helpen. Geloof mo toch, ik heb
u niet in de engte gejaagd om u te ver
nietigen, maar om mijn doel le bereiken.
Stel u voor: (de spreker werd warm en
wierp zijn mantel af) we zijn aan 't scha
ken en spelen een bijzonder vreemd spel
let je. Gij hebt mijn koningin ingerekend