Dagblad voor Leiden en Omstreken
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12.50
PER WEEK 10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
3de JAARGANG. - DjNSDAQ 31 OCTOBER 1922 - No. 782
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
Uit nummer bestaat uit twee bladen
V Ongeloof en revolutie.
In den winter van 1845—1846 heeft
Mr. Groen vAn Prkiisterer te zijnen huize
voor een klein getal belangstellende
vrienden een aantal belangrijke voorle
zingen gehouden.
„Deze lezingen, aoo verklaarde Groen
later, vormden een proeve van historisch
betoog, dat er n a t u u r 1 ij k en nood
wendig verband is tusschen ongeloof
en revolutie j-dat de richting welke, ten
gevolge der zelfverheffing van den
inensch, in staatsrecht en wetenschap
heerschappij voert, uit verwerping van
het Evangelie i6 ontstaan."
„Ik heb getracht, dus ging Groen van
Prinsterer voort, dioor het bewijs der er
varing duidelijk te maken, dat deze ver
derfelijke richting, om luchtkasteelen te
bouwen, de grondslagen van waarheid en
recht, op stelselmatige wijs omgekeerd
heeft; dat zij in 'haar doorgaans hoogge-
roemden vooruitgang, langs de baan van
wettige gevolgtrekking, naar volslagen
ongodisterij en radicalisme vooruitgaat,
en dat, waar men de theorie beaamt,
er tegen de juistheid der toepassing
geen behoedmiddel is, dan in gewelddadig
stuiten van een, nar zoodanige beschou
wing rechtmatigon loep.
„Ik heb uit de doodelijkhesd der
vrucht, zonder gedwongenheid, meen
ik, het gevolg ontleend, dat de boom
waarop zij groeit geen levensboom is;
dat men niet op het kweeken, maar op het
uitroeien der giftige plant moet bedacht
zijn, met andere woorden, dat ook op po
litiek terrgdn, men niet maaien kan dan
wat men gezaaid heeft; dat geen verschei-
dehoid van grond in de eigenaardigheid
der kiem, en geen wisseling van omstan
digheden in het revolutionair gewas ver
andering brengt; dat veeleer de onvermij
delijkheid de mislukking uit den aard zei
ven der proefneming ontspruit; en dat-,
vermits der "verloochening van den leven-
digen God met verwarring, onrecht en
slavernij in verband is, vereeniging van
vrijheid met recht, en orde, buiten onder:
werping aan den hoogsten Wetgever en
Koning, als een steen der wijzen, vruch
teloos gezocht wordt."
Deze lezingen, die al dadelijk in den
vriendenkring op hoogen prijs worden ge
steld zijn later onder den titel „Ongeloof
en Revolutie" in boekformaat versche
nen.
Dit boek is veel geprezen.
Enook veel gelezen.
Een vierde druk zkg reeds het licht.
Toch werd de studie van dit hoogst be
langrijke werk belemmerd door den moei
lijken stijl en door de talrijke lange aan
halingen uit buitenlandsche geschriften.
Dit bezwaar is thans echter vervallen.
Bij den heer Kok te Kampen is n.l. een
nieuwe uitgave verschenen, die dotor Prof.
Diepenhorst is bewerkt en gepopulari
seerd.
De oude tekst is zooveel mogelijk be-
!waard.
Maar beschouwingen die voor onzen
tijd minder actualiteit 'hebben zijn kont
saamgevat, terwijl de in een vreemde taal
gestelde uitspraken getrouwelijk zijn
overgezet.
Door een uitvoerige inhoudsopgave bij
iedere voorlezing en door veelvuldige
kanttekeningen en verklamnde eianteeke-
iningen is voorts en met goed gevolg
gepoogd de aantrekkelijkheid te ver-
hoogcn.
In een naschrift wordt, aangetoiond dat
de tijden veranderd zijn en do verhoudin
gen gewijzigd, maar dat de strijd der be
ginselen dezelfde is gebleven en dat ook
na pacificatie en wereldoorlog het anrti-
jrevolutiionair beginsefli nog bestaansrecht
heeft.
Men heeft de klacht kunnenbeluisteren
aan de eene zijde dat de tegenwoordige
hoogleeraren van de „Vrije" zich teveel
opsloten in de studeerkamer en het con
tact mot „ons volk" verloTem en aan de
andere zijde, dat, de hoogleeraren teveel
-„op pad" waren zoodat ze zich te weinig
aan de studie konden geven.
Wij weten niet in hoeverre deze beden
kingen juist zijn.
Maar vast 6taat, dat Prof. Diepenhorst
mot deze uitgave voor te bereiden en. dit
book van Groen in ieders bereik te bren
gen, aan ons volk een zeer belangrijken
'dienst heeft bewezen.
Op den onlangs gehouden partijdag
heeft de hoor Schouten in krachtige be
woordingen opgewekt tot studie. Studie
van de beginselen en studie van de le
vensverhoudingen.
Welnu, hier is een bron voor studie,
een bijna onuitputtelijke bron, die vexor
een ieder openstaat.
Worde daarvan een ruim en dankbaar
gebruik gemaakt..
STADSNIEUWS.
Dostojewski.
1 't Was een uitstekend bezette Nutszael
die gisterenavond Dostojoweki ging lee-
Jpen kc-nnen.
Leeren kennen schrijven wij, maar
wcennismak^ai" zou wellicht betes uitge-
I drukt zijn, want inderdaad loeren kennen
zal men slechts Dostojewski na zijn ge
schreven ziel in zijn werken te hebben
aangevoeld.
In tusschen was het een „ober-manlij
ke" taak die zich de geachte inleider "had
gesteld om ons, dio veelal in het knar
send gedrens van hot 20e eeuwsche le
vensrad-er werk worden meegesleurd, te
dioon zien in zijn ware grootheid den
Russischen profeet.
Het ging hem echtpr als gewoonlijk
„Oberman-like" af en daardoor hebben de
mees ten onzer weer een stuk levens rijk
heid mee naar huis gedragen. De glans
van dezen vreemd geslepen edelsteen in
vreemde wateren gevonden zoo als Dr.
Oberman ons den grooten steppeaigeest
zinrijk toekende zal lokken om nader
te komen tot de oorzaak van het licht
glansen, de brond waaruit Dostojewski
putte.
De profeet is ons geteekend, echter ook
de profeet die door de werkelijkheid
wordt achterhaald. Hij die in „Die Teu-
fel" de Demonen, de Russische ziel
reeds heeft gewaarschuwd voor cynisch
nihilisme zou neorgesmakt worden als hij
zag hoe toch ondanks zijn waarschuwing
Rusland „Sovjet"-RuslaJnd is gewor
den.
Hoo men de themata van Dostojews-
ki'e werken verkeerd heeft gezien, hoo
men gedacht hooft dat zij waren Ihet grie-
zlige, de vertwijfeling, de hallicunaties
en niet heeft gegrepen de achter het ver
bitterende. achter de „catastrophe", op
rijzende „catharsis" van het allesverge-
vendo begrijpen het begrijpen als
Dostojewski begrepen heeft in zijn echt
ei gen doorvoelde christelijke liefde!
Dostojewski, de profeet,, de Russische
profeet, de Russische profeet van het
christendom, zoo is de groote Rus te be
schrijven en als allo groote geesten ie
ook Dostojewski niet in stukken, te ver
doelen maar staat daar als een hoerlijk
gehoed.
Als letterkundig verschijnsel zien we
in Dcstojewskü den e y n l h e t i s c li n
Psycholoog en -niet den analyticus,
den man die vlak bij de menschen gaat
staan, en uit hen leeft. Daarom voelde hij
zich ook zoo aangetrokken tot Schiller,
die met zijn „schwungvolle" taal „Dio
Rauber" schreef; daarom las en herlas
hij do „Waverley" en bovenal daarom
„leeft" hij uit P o e s h k i n die hij reeds
als een ster van eerste grootte heeft gezien
toen Rusland hem nog alleen liet staan
uit wien hij leefde. Nooit mag men in
Dostojewski zijn c h r i s t e ndicMorschap
loochenen. Als mensch was hij niet een
christen zonder fouten, maar toch een
die, al verschillen ook wij in onze opvat
ting van hem, de christelijke essentie
reeds in het ouderhuis heeft ingodronken
en zijn heole leven lang heeft bewaard,
maar toch een die in zich omgedragen
heeft de kenmerkende echtheid en gede
genheid van het christendioui.
Niemand heeft wellicht de Russische
volksziel zoo begrepen als hij, 'de edel
man. die niet als ©en Maxim Gorski op
den boer neerziet als op den aardbodem
zelve maar die voor de arme boerenvrouw
IK werst loopt om een kroes waiter te
halen. Dart; kan alleen Dostojewski doen
mot de intensite&t van zijn warm gevoel.
Zioo is deze „ziener" in alles intens. In
tens was hij in de liefde voor zijn moe
der, die hem onvergetelijke jeugdindruk
ken 'heeft geschonken, één geheel was hij
in het nihilisme van zijn jongelingsjaren,
intensief was ook het lijden dat hij heeft
ondergaan als hij, na eerst op 't punt te
hebben gestaan om gcfusileerd te wor
den, door Vadertje Czaar „uit gunst"
naar Siberië wordt verbannen, waar hij
in de diepste diepten van ellende heeft
verkeerd. Wat hij daar heeft ondergaan
wordt dooi* hom afgrijselijk realistisch
geteekend in zijn „Herinneringen uit het
doodenhuis".
Het is niet te verwonderen dat een
vriendelijk vrouwelijk wes-tersch gemoed
dit toch te realistisch vindt, en dat haar
teer gemoed te fijn geweven is voor deze
woord-daad van een man die als een „af
gesneden, afgekapte 6nee van een stuk
brood" omkwam buiten eigen omgeving.
Wie dit gelezen heeft zal bekennen „Een
woord is ook een daad", en toch, hoewel
huiverend voor deze realiteit, zal hij mee-
Voelen dat deze „schriftsteller" hier in. de
smeltkroes is geworpen, en na zijn doo
denhuis niets grootschers, niets liefderij
kers, niets heroïsch ere gevonden heef t
dan do liefde van Christus.
Sindsdien heeft hij geweten waaraan
de Russische volksziel behoefte had en
sindsdien heeft hij zijn volk gewezen hoe
niet in nihilisme moet worden afgedaald,
maar opgeklommen tot de lichtende heer
lijkheid van Jezus. Zoo kan hij, na zijn
eigen leed te hebben uitgesnikt in de
„Herinneringen uit het Doodenhuis", en
na anderer leed te hebben geschilderd in
„De Vernederden en Beleed igden", de uit
komst te wijzen aan het intellectualisti
sche Rusland in zijn „Raskoljnikow". En
men heeft kern niet begrepen en hem den
bewierookte als smader van den student
uitgeworpen.
De uitgeworpen© sloeg om in een ander
uiterste en met ai den hartstocht, die in
hem was, doorproefde hij de sensatie der
speeltafel. Later beschrijft hij die sensa
tie in „De Spelen", jnaaai tevens geeft .hii_
ADVERTENTIE-PRIJS.
DES ZATERDAGS f 0.30
PER GEWONE REGEL 10.221
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent; Zaterdags 75 cent
bij vooruitbetaling.
INGEZONDEN RECLAME' lEp
N.V.Leidsche Ijzerhandel
7h Firma J. C. Bernard
!I(1 22-26 - I
Prima quaüfeifen.
Voordeelige prijzen.
dan, als hij weer ten goede is terugge
keerd, het geneesmiddel. „De Speler" geeft
Dc6tojowiski de vrouw', dio hem gelukkig
zal maken.
Do pauze met zijn opdoemend stemge
gons verbrak ook een oogenblik de te
hooren stilte, waarmee de kostelijke uit
legging door Dr. Oberman van het leven
€ai het werk van Dcfètojewski was aange
hoord. Een gespannen aandacht maakte
zich echter weer van de aanwezigen
meester als de inleider aanving met het
tweede deel van zijn lezing „De beteeke-
nis van Dostojewski voor ons".
Zijn synthetische Psychologie heeft ons
die Gebroeders Karamazow gegeven
en daarin de aangrijpende schildering van
I w a n, die met zijn iedealistisch nihilis
me den bastaard zoon Dimitry tot
moorg op den vader Karamazow aanzette
en zooveel schuld daaraan heeft, dat, als
men. later vraagt „wie heeft de moord ge
pleegd", een der omstanders antwoordt:
„De halve schuld is aan Iwan". Daarna
toekent hij ons echter ook koe het gewe
ten van Iwan gaat-spreken, en na hem
als door den bliksem neergeslagen te heb
ben, opwekt om o.p te staan tot een nieuw
levende toekomst van Rusland.
Dostojewski beschrijft ons de menschen
van binnen uit en daarom voelt ge met
hem mee. Hij geeft, een wereld van ge
dachten die hij meestal njet eens uitwerkt
maai' die slechts dienen om bij anderen
beelden op te wekken. Daarom, zoio zei
Dr. Oberman, is het zoo jammer dat velen
de Hollandsche of Franscho vertaling van
Dostojewski lezen omdat die korter is
dan de Duitsche. Men vond de oorspron
kelijke Dostojewski te geestelijk. Om
voor veel teleurstelling gespaard te blij
ven, raadde da inleider aan om een uit
gave van „Piper" of van „Ineel" te ne
men.
Als sprekend voorbeeld hoe men be
kort hoeft, besprak dr. Oberman de scène
van S a e i k a do grijsaard, die in
zijn armstoel gezeten, gaat sterven
en daarom hoen die ernstige man
nen. Daar peilt men de diepte van het
wioord: Wagenenen Israels en zijne imite
ren, ze zijn gevallen". En onder die man
nen A1 j o 6 h a do jongeling, de christen,
de toekomst cn dageraad van Rusland.
Men heeft weggelaten de veertien ant
woorden, die de Soswa, de oude kloos
terling gaf aan hen die daar met hun
smartvragen bij hem kwamen en die door
die antwoorden heengaan, vervuld met
de vreugde Gocls.
Critici (o.a. de Engelsche geleerde John
Galthworth) hebben gewezen op de
slordige compositie van Doebojewski's
werken. Ecu feit is dat D. met Russische
langzaamheid op zijn doel afwerkt en
waarheid is dat b.v. hot tweede deel van
de Karamazow hopeloios oentonig
is, maar de laatste 80 bladzijden geven
daarvoor ruimschoots vergoeding.
Men moet niet vergeten dat Dostojews
ki een epilepticus was en dat dit ook is
uitgekomen in zijn werk: confulsies
saamhooping van personen die uit el
kaar ploffen en later weer dioor allerlei
wrijving de catastrophe veroorzaken.
Dit alles toont synoniemiteit mot den
©cleps'olijdcr en daarom is hot ook niet
te verwonderen dat do grootste en heer
lijkste dingen komen vlak voor een uit
barsting.
Helder komt dat uit in „De Idioot",
waarin de idealistische figuur van Prins
M y s h k i n uit liefde doodt, en dan na dat
aangrijpende verblijf in het kuis, waar
hij alleen is met de doodo vrouw, do mo
kerslagen van het geweten op hem neer-
voedt bonsen en daarna toch door de ne
velen heen toch tot den Christus komt.
De mooiste werken hoeft Dostlo-jlewski
daar gesteld in de huiselijke sfeer, waarin
hij vorkeerde, na het huwelijk met zijn
steno-typiste", de vrouw die hem met
zachte hand heeft geleid en door haar
christin zijn gekoesterd, do vrouw, die
ons het nageslacht ook veel horft- ont
houden va^ Dostojewski, zooals het aan
hangsel van „die Teufel" do brief van
Tasfrorvin, waarin op realistische
wijze VTeeselijke 'dingen worden geschil
derd, maar waarin ook weer het genees
middel wordt gegeven.
In het huiselijke milieu is de Pr o-
feet tot volle uiting gekoinon, de pro
feet in den waren zin des woorda,. die
niet alleen voorspelt, maar de openbaring
geeft van Gods wil. Dostojewski heeft
een boodschap aan de beschaving ge
bracht, de boodschap die haar gloriepunt
heeft bereikt in zijn redevoering voor
Roeshkin, waarin hij vriend en vijand de
oogen opent voor zijn genialiteit. De
boodschap, die Dostojewski te brengen
heeft, is, ons te wijzen dat wij óf heet óf
koud mioet.on zijn en niet lauw.
Dat kan alleen Rusland, dat met zijn
wijde armen de wereld omvat. Dat alleen
kan de bondschap van naastenliefde bren
gen en daardoor een zegen zijn voor heel
de wereld. Daarom kan Dostojewski ook
de T e p a n p h r o i d e-figuur, teekenen,
de man, die om den Bijbel heeft gelachen
en die toch eindelijk er uit leert leven.
Daarom is de Karamazow zoo grootsch,
omdat het de ho-ogte en de diepte ingaat.
Zie de tegenstelling tusschen A t. ©-
j a m a. de broeder van Dimitry, die in
zijn onschuld gelooft on dat voor den
rechtbank bewijst door to zoggen „Omdat
ik in zijn oogen gekeken heb", en daar
naast K 1 o e t s j e n k a, do groiote advo
caat, de man met. het snavel gezicht die
een schitterende rode houdt, maar waarin
toch fijntjes uitkomt dat hij niet in D i-
mi try's onschuld geloofd. Zie die mooie
figuur die zegt: „We hebben allen schuld
aan alles en er moet een nieuw mensch
in ons geboren worden, en dan S m u d-
j a k o w, die zich verhangt.
Al de boeken van Dostojewski spreken"
naar het hart van Jeruzalem cn daarom
hebben ze ook wat tot ons dio dreige>n in
intellectualisme om te komen, te zeggen.
Te zeggen dat we ons moeten buigen naar
het licht dat schijnt: De lichtende heer
lijk leid van den Christus.
Gerei. Zendingsbond.
Voor do afd. Leiden van genoemden bond
trad gisteravond in do Oosterkerk op, D s. D.
Lans, Zendingedirector to Zeist.
Do heer J. Montenborg opende de ver
gadering met het laten zingen van Psalm G8:
6, waarna gelezen werd Jesaja 44 2244.
Na vervolgens in gebed te zijn voorgegaan,
bepaald© De. Lans zijn gehoor bij Jeaaja G5:
1, waarin ook de zinsnede voorkomt: „Naar
Mijnen Naam niet genoemd", - welko spreker al9
onderworp had gekozen.
Om- ons aan den arbeid der Zending te geven,
zegt spr., behoeven we ons eigen zicdeleven niet
voorbij te gaan. zoóals sommigen meenden. Do
Zonding is niet iets, wat. slechts in zeer verwik
aerd verband staat met ons eigen zieloleven.
Het komt ons wel eens voor, alsof dit zoo is,
maar dat is een gevolg van onze zelfzucht. Van
nature zijn wo onbekwaam om van het geluk
waarvan we soms onbewust genieten, ook aan
anderen iets mede te deolen.
Dat zal echter anders bij ons worden wan
neer we gevoelen dat wij niet zijn geroepen om
cnae deugden, maar alleen uit vrije genade. Dat
had ook Israël vergeten, toon de Heere aan
Jcsaja zijn raadsbesluit over de. heklenen open-»
baarde.
Naar Mijnen Naam niet genoemd. Een naam
kan soms op deze bedorven aarde nog zoo veel
Maar ,in Den Naam", betoekend zoo ontzet
tend veel moer.
Geen naam is or beter.
„Naar Zijnon Naam genoemd zijn" beteekent-
in een bijzondere betrekking te staan tot
den Heere.
En toch zouden wij nooit van dien Naam heb»
ben gehoord, als wij van liet Woord Gods ver
stoken waren gebleven.
Dat is op zichzelf reedsgroote genade. Wij
willen aannemen, dat niet alle Christenen blijk
geven in hun leven dat zaj dien Naam kennen.
Maar niemand zou toch willen ruilen met eon
heiden, die totaal van hot Evangelie versto
ken is.
Nadat gezongen was Ps. 87: 3 en 5, zet-to spr.
zijn rede voort met een toepassing op den Geref.
Zendingsbond. Hij is ontstaan door do ovortui-»
ging van mannen die ondanks de breuke Zions,
toch. gevoelden dat or gewerkt moest worden
voor de uitbreiding van Gods Koninkrijk.
En daar or voor de Gereformeerden weinig
of geen gelegenheid was om de Zonding krach
tens den eisch van hun beginsel te dienen werd
in 1901 dezo bond opgericht.
En het zaad toen gestrooid, heeft roeds vrucht
ten godragen.
Volgens het getuigenis van hen die zijn uit
gezonden, valt duidelijk waar te nemen, dat or
onder do heidenen een stil verlangen is naar het
Woord en dat zij gevoelen dat de banden, waar-»
mede zij aan den heidenschen godsdienst zijn ver
bonden, worden losgemaakt
Doch ook hier geldt het: do «oogst ia wel
groot, maar de arbeiders zijn weinige.
Met oen krachtige oproep om ook persoonlijk
den arbeid der Zending te steunen eindigde 6pr.
zijn met aandacht gevolgde rede. Na hot zin
gen van P. 33: 11 en dankgebed werd do samen*»
komst gesloten.
Do opkomst had grootor kunnen zijn.
Ten huize van J. O. in do Groencsteog
ontstond gisteren een bogin van brand doordat
©enig kindergoed, dat te drogen hing, in aanra
king kwam met de brandende kachel.
Prof Dr. Bomhard Harms, uit Kiel, direc
teur van hot Institut fürWoltwirtschaft und
Soeverkohr aldaar, zal hier op 1 Nov. een le
zing houden voor do afdoeling der Nederlandsch-
Duitöche vereeniging.
Naar verluidt zal op Vrijdag 19 November
in de Stadsgehoorzaal woer oen werkloozonayond
worden georganiseerd.
Voor liet examen Vrije en Orde-oefeningen
zijn geslaagd de hoeren: L. Egrink, A. do Vries.
Aan het Zoeklicht.
Leiden 31. October 1922.
Een f ij n o zei was dat.
Zondag was het 25 jaar geleden dat de
eerste Sociaal-Democraat tot lid van de
Tweede Kamer werd gekozen.
Ik kan me heel goed begrijpen, dat de
Socialisten deswege feest vierden.
En 't verwondert me ook niet, dat. Sir.
Troelstra, de cerst-gekozone, gehuldigd
werd en gevraagd de feestrede uit to
spreken.
Maar ik had niet gedacht, dat do
Utrochtsehe Soc.-Dem. het feest werd
te Utrecht gevierd zulke ooliikords
waren als zo bleken te zijn.
Troelstra heeft zoo men weet, vaak
heerschers-allures.
't Was dus heelemaal in den haak, dat
bij zijn zetel een roode, met roode rozen
versierde zweep geplaatst werd.
Maar wat deed men nu?
Men zette de zweep niet naast, maar
achter de stoel van den loider.
En zoo stond en zat Mr. Troelstra daar
op het feost, met achter zich de roode
zweep van Wijnkoop.
Treffende symboliek.
Een fijne zet van die Utrechtsche So
cialisten. OBSERVATOR.
DE LEIDSCHE GFMEENTE-
HUISHOUDING.
Wat wij betalen.
In 1913 werd de opbrengst dor plat
eel ijk© belastingen te Leden als vo1 gt
geraamd:
40 Opcenten belasting geb.
eigendommen f 45 090.
10 Opeen ton ongob. eigen
dommen. 426.
5090 Opc. Personeel 90.000.
Hoofdelijke Omslag 420 r*R9.—
Belasting honden 4.SOO.
Vergunnngsrech fc 9 ivvy_-
Totaal f 588.
Voor 1923, tien jaren 'lator rtos.
de opbrengst Van deze bel
voïgt geraamd:
80 Opc. geb eigend.
20 Opc. ongeb. cïgend.
50100 Opc. Personeel
Hoofdei. Omslag
Belasting honden
Vergunningsrecht
0©3
worilt
157
2.080.
.459.—
59/1
rvan.—
.047.
.800.-—
AOO
f 2.364.870.—
Alleen de opbrengst van de?e Kin-rin
gen is dus vermeerderd met f 1.775 967
Maar dan zijn bovendien rin-g n" uwe
belastingen ingevoerd, waarvan A op
brengst als volgt is geraamd:
Zakelijke bodriifsbelasking f 75.000.
Opc. Vermogensbelasting 13?50.
Opc. Div, en Tant.bel. 2nf>A0
Totaal f 10R253.—
In oeoi tijdperk van tien jaren is
de belastingdruk dus verhooH van
f588.903.- tot f2.473.123.—.
Én dan spreken we nog nie' van de
Rijksbelastingen
I. v. Weerleo en Mej. A. P. M. Broers, allen
alhier.
BINNE NLANL.
Bezuiniging.
Dozor dagen is de indiening te ver
wachten van een wetsontwerp tot wijzi
ging van de Radenwet, met het oog op
bezuiniging.
Spoorwegpersoneel.
Te Utrecht is Zaterdag een drukbezochte
buitengewone vergadering gehouden vaa-
wege den Prot. Ohrist. Boud van spoor- en
tramwegpersoneel, tot bespreking van da
voorstellen van de directie. Na breedvoe
rige besprekingen is de volgende conclusie
vastgesteld
De Bond, enz gehoord de toelichting
over het te-kort bij de spoorwegen en do
daarmede in verband voor het personnel
ingevoerde en nog in uitzicht gestolde na-
deedige gevolgen
erkennende, dat do gewijzigde econo
mische verhoudingen ook van invloed zijn
op de geldelijke uitkomsten van het be
drijf ontkent, dat van de spoorwegen, een
bedrijf van algemeen maatschappelijk be
lang, een sluitend, budget is te vragen, in
dien de loonen en de rechtspositie van het
personeel daardoor gevaar zullen loopen
niet meer aan redelijk te stellen eischon te
voldoen
draagt het hoofdbestuur op, er naar to
streven, in overleg met de direotie en in
samenwerking met de andore organisataofl,
de nadeeligo ge volgen van de aangekon
digde verslechteringen zoo gering mogelijk
te doen zijn
verklaart hot volle vertrouwen te stellen
in de leiding van het hoofdbestuur, zoowel
voor de tot dusver gevolgde gedragslijn als
voor de handelingen in do toekomst en
roept het christelijk spoor- en tramweg
personeel op, door krachtige organisatie
ook verder voor zijn belangen op do bres
te staan-
