Dagblad voor Leiden en Omstreken
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12.50
PER WEEK <0.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
3de JAARGANG. - DINSDAG 17 OCTOBER 1922 - No. 770
Bureau: Hooipracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTENïIS-i-.v.J..
DES ZATERDAGS f 0.3O
PER GEWONE REGEL f 0.221
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstel
INGEZONDEN RECLAMES P" iRp
30 woordeD 50 cent: Zaterdags 75 cent
bij vooroitbetalins:.
V De frontmakers roeren zich,
Dat is gebleken uit wat wij
schreven, omtrent de eischen die het
Schoolblad aan de Christelijke scho
len meent te moeten stellen.
Onze „Rotterdammer" geeft een ander
voorbeeld, en schrijft:
„De tijden zijn slecht; bezuiniging is
geboden; hier en daar hokt. het met de
uitvoering van de Schoolwet.
In dat troebele water nu is het voor
wie de Christelijke school gram zijn, goed
visschen.
Daarom waagt de doorluchte combina
tie, die zich met den naam van Volks-
o n d o r w ij s tooit, een kansje.
In een zevental eischen heeft het zijn
„credo" saam gevat, waarmee het de cleri-
cale schoolverknoeiers tegen treedt.
Al die zeven programpunten te bespre
ken is ons te machtig.
Voor de karakteriseering van den geest
die hier werkt, zijn enkele korte kanttee*
keningen op de eerste drie voldoende.
Na het plechtstatige begin: „De alge-
meene vergadering drage het hoofdbestuur
op, er bij de Regeering en Volksvertegen
woordiging op aan te dringen, de Lager
Onderwijswet zoo te wijzigen":
Nu komt het: le. r „dat voorkomen
worde, dat binnen de 4 K.M. afstand een
bijzondere school worden opgericht van
gelijke richting als een reeds bestaande".
Daar kunnen wij inkomen; nadat men
een roomsche of gereformeerde school
heeft ontmoet, moet men toch minstens
40 minuten vrij kunnen rondwandelen,
voordat men dat clericale luchtje weer
heeft in te snuiven.
Dan 2e. „dat daar, waar de Gerefor
meerden en Hervormden tot nu toe één
school gezamenlijk bezitten, geen split
sing worde toegelaten". Ook dat is
voor de éénheid der natie onmisbaar; in
den verkiezingsstrijd zeggen' de fromtma-
kers wel, dat de Gereformeerden de Her
vormde Kerk kapot maken en hoonen zij
die eenheid van den wortel dies geloofs,
maar eigenlijk zijn ze toch allebei met de
zelfde saus overgoten.
Eindelijk 3e. „dat bij de aanvragen
voor de stichting van een bijzondere
school een nauwkeurig onderzoek plaats
vinde naar de „b e teek e ni s" der
hand'teekeningen op de daartoe strekken
de lijsten". Voelt men de kie-
ache wending van dat woord „betee-
kenis", tusschen aanhalingsteekenen?
De bedoeling is: zij knoeien maar raak,
de clericale struikroovers, en aan dat ge
knoei moet een einde komen.
De „beteekeniis" van den geestesadel,
die Volksonderwijs bezielt, staat nu wel
vast".
STADSNIEUWS.
Het werkloosheidsvraagstuk.
Gisterenavond hield de afd. van „Patri
monium" de aangekondigde vergadering
waarin de heer R. Zuidema zou spre
ken over het vraagstuk der werkloosheid.
De voorzitter, de heer.de Graaf,
opende de vergadering nadat gezongen
was Ps. 84:3 met gebed en het lezen van
t?en Schriftgedeelte.
Vervolgens sprak hij een kort ope
ningswoord, waarin hij de aanwezigen
welkom heette en wees op de groote be-
teekenis van het thans aan de orde ge
stelde onderwerp.
De heer Zuidema daarna het woord
verkrijgend, begon met te herinneren aan
de vruchten van de Invaliditeitswet die
thans geplukt worden, wat mede een ge
volg is van den arbeid van Patrimonium,
daar Ds. Talma zijne maatschappelijke
scholing mede in ds kringen van Patrimo
nium ontving. Dit kan ons moed geven
als we zien den betrekkelijk weinigen in
vloed thans door deze vereeniging uitge
oefend.
Sor. achtte het daarom goed gezien dat
thans een zoo actueel onderwerp als de
werkloosheid aan do orde is gesteld.
De werkloosheid is ongetwijfeld een
van de ernstigste kwalen van den tegen
woordige maastchappij. Het zijn niet de
enkelingen die daardoor worden getrof
fen, maar de massa-
De werkloosheid ie veer de arbeiders
wereld een indirect gevaar, omdat
daarin ligt een het loonpeil drukkende
tendenz, maar ook een direct gevaar,
omdat werkloosheid beteekenit 'armoede
en kommer en gebrek. Er is in de gezin
nen van de werkloozen vaak een schreien
de nood.
Geen wonder dan ook, dat Margot Vos
in de Socialistische Gids den werkloozen
arbeider het lied van de wanhoop op de
lippen logde, waarin de werkloosheid ge-
teekend weid, als de wreede, de meedoo-
genlooze.
De Christelijke arbeiders zingen niet
het Red van den wanhoop, maar toch gaan
ook zij onder de gevolgen van de werk
loosheid diep gebukt.
Geen wonder dat einds jaren pogingen
zijn gedaan om aan de eene zijde de werk
loosheid te bestrijden en aan de andere
zijde de droeve gevolgen daarvan te ver
zachten, door middel van werkloos
heidsverzekering.
Spr. gaf vervolgens een overzicht van
wat er op dit gebied gedaan werd.
Teen in 1914 de oorlog uitbrak, was
deze verzekering nog van. betrekkelijk
geringen omvang, welker normale ont
wikkeling door de bijzondere omstandig
heden gestuit werd.
In 1917 hebben we gekregen het werk
loosheidsbesluit, waardoor een toeslag
van Rijk en Gemeenten van ten hoogste
100 pet. op de contributies mogelijk
werd gemaakt.
Toen in 1919 het Kon. Nat. Steun
comité geliquideerd werd, waren andere
maatregelen noodig. We hebben toen ge
kregen een nood wei die een toeslag gaf
op de uitkeeringen en waarbij tevens de
uifkeerings termijnen verlengd werden.
Bovendien werden zeer milde bepalin
gen gemaakt voor hen, die. zich alsnog
wenechten: te verzekeren.
Het W. B. 1917 werd in tusschen in dien
zin gewijzigd, dat onder bepaalde om
standigheden het percentage door de pu
blieke kassen bij te dragen hooger ken
worden gesteld dan 100 pet. Voor meer
dere kassen werd de bijdrage zelfs tot
200 pet. opgevoerd.
In 1921 werden de uitkeeringen eeni-
germato verlaagd en voor 1922 werd een
regeling getroffen die alweer den toestand
yoor de werklieden niet verbeterde.
Voorts werd voor bepaalde vakken,
„waarin tengevolge van de crisis alge-
meene werkloosheid heerscht" een steun
regeling ingesteld, waarbij, om tot verze
kering te prikkelen, aan de uitgetrokke-
nen een hoogcre bijdrage werd toegekend.
De veoTetolling wordt weieens gegeven
alsof de Regering do werkloozen aan hun
lot overlaat.
Dit is echter een valsche beschuldiging.
Door spr. werd aangetoond, dat in de
jaren 1920 en 1921 ongeveer 30 millioen
door Rijk en Gemeenten werd beschik
baar gesteld.
Ook over 1922 werden uit de publieke
kassen groote sommen voor de werkloo
zen uitgetrokken, evenals voor 1923, hoe
wel op de thans ingediende begrooting
6ommige posten «enigszins zijn verlaagd.
Met dankbaarheid mag dit alles worden
erkend.
Maar toch, de toestand is neg ernstig
en -wordt nog steeds ernstiger, doordat de
werkloosheid toeneemt en tal van arbei
ders uitgetrokken: raken of dubbel uitge
trokken.
We gevoelen thans hoe bet reu rens waard
het is, dat deze zaak niet wettelijk is ge
regeld, waarbij door de drie belaugheb-
ben Staat patroons en arbeiders wordt
bijgedragen. Was dat wel het geval, de
werkloosheid zou, naar de stellige verkla-
N.V.Leidsche Ijzerhandel
Firma J. C. Bernard
KJ 22-26
9794 (ZIE KACHEL-ETALAGE)
ring van Min. Aalberse, minder groot
zijn, omdat de patroons zelf er dan be
lang bij hadden, de arbeiders zoolang mo
gelijk aan het work te houden, terwijl nu
do verschillende regelingen soms meewer
ken om ze spoedig gedaan te geven.
We staan echter op dit oogenblik voor
het feit, dat er i6 groote werkloosheid en
dat een groot aantal werkloozen niet
meer van de verzekering en wat daarmee
in verband staat, geniet.
Hoe deze werkloozen te helpen.
Hier in Leiden worden ze, als overal
elders trouwens, naar het Burgerl. Arm
bestuur verwezen.
Hiertegen echter worden zeer ernetigo
bedenkingen geopperd, welke bedenkin
gen door een Commissie uit de vakcen
trales te/ kennis van den Gemeenteraad
worden gebracht.
De voornaamste bezwaren zijn: a. Dat
op de werkloozen liet stempel van armen
zorg wordt gedrukt; b. dat de uitkeerin
gen laag zijn; c. dat naar de omstandig
heden van d« betrokkenen een nauwkeurig
onderzoek wordt ingesteld, waardoor een
giro at verschil in steunregeling ontstaat,.
Om aan deze-bezwaren tegemoet te ko
men, werd gevraagd, do instelling van
een gemeentelijk Steuncomité, waarin,
naast leden van het (Jem. Bestuur ook
vertegenwoordigers der Vakcentrales zit
ting hebben.
In den- breede werden deze bezwaren
door spr. behandeld en ten deele toege
geven. Alleen, een steuncomité zal daarin
weinig verandering brengen. Ook zulk
een comité doet niets anders, dan het
geld uit de gemeentekas geven aan de
werkloozen. Het karakter is niet anders.
En als het B.. A. gebruik maakt van de
bemiddeling der organisaties, dan is de
vorm ook ongeveer dezelfde.
Ook een Steuncomité zal voort© niet
#ieer uit kunnen geven, dan het. beschik
bare bedrag; het is evenals het B. A. ge
bonden aan de normen door den Minister
gesteld en het zal ook, om de beschikbare
gelden zoo billijk mogelijk te distribuee-
ren, een onderzoek naar de behoeften moe
ten instellen. Daarvoor zijn echter orga
nen noodig die een -Steun-comité mist.
Spr. erkende de bezwaren tegen een
verwijzing naar het B. A. maar wees er
tevens op dat het B. A. niet onbillijk moet
worden beoordeeld, zooate mede uit poli
tieke oogmerken soms gebeurt.
Van een Steuncomité verwachtte spr.,
evenals van een samenwerking van de
Vakcentrales, weinig heil, maar wél achtte
'hij het gewenscht, dat hot B. A. zooveel
mogelijk met do Vakcentrales in contact
blijft en overleg pleegt, om aan billijke
bezwaren', waar mogelijk, tegemoet te
komen.
Hetideaal blijft, v r ij te blijven en
geen ondersteuning te ontvangen.
Daarom werd door 6pr. de vraag ge
steld of het niet mogelijk is, dat althans
onze Chr. Vakorganisaties met de pa
troonsorganisaties in overleg treden om
de werkloosheid te beperken en de gevol
gen te verzachten.
Als Christenen hebben toch zoowel de
patroons als de arbeiders een zeer bijzon
dere roeping.
Het Christendom moet niet blijven een
ijdele klank.
Tenslotte, zegt spr., hebben wij ook het
droeve feit der werkloosheid als Ch r i s-
tenen te beschouwen.
Als Margot Vos in do Soc. Gids het
lied van den werklooze zingt, dan is dat 't
lied van den wanhoop. Zij eindigt
haar wanhopig lied met
En 'k grijp "in het steunloos Heelal
Met starre verdwazende blik
Zoo zingt een wanhopige, die geen
troost heeft", voor het heden en geen hoop
voor de toekomst..
Maar hoe rijk is dan do Christen.
Hij gaat ook gebukt onder het lijden,
hij kent ook de oogenblikken dat hij ner
gens uitkomst ziet, maar temidden van
do donkerheid des levens kan ook de
Christen zingen.
Zingen, niet. -het lied van den wanhoop,
maar het lied van de hoop en het ver
trouwen, het lied van een Habakuk, die
in den grootsten nood in den Heere van
vreugde kon opspringen en zich verheu
gen in den God zijn heils.
Een zeer geanimeerde bespreking volgde
Achtereenvolglens voerden het woord
de heeren de Lange, Loman, Albers, Scbo-
neveld, Grotenhuis, Slechten hotet en Is
rael.
In verband mst het vergevorderde uur,
werd besloten de vergadering a.s. Maan
dag voort te zetten.
De heer Zuidema zal dan allereerst
de verschillende sprekers beani woorden.
Het belooft een zeer belangrijke verga
dering te worden.
Een brandproef.
In tegenwoordigheid van den Directeur
van Bouw- en Woningtoezicht en den
Commandant van de Brandweer, werd
gistermiddag op een terrein aan de
Fruinstraat, bij in aanbouw zijnde land
huisjes van hei- Bouwkundig Bureau Rey-
neveld, een brandproef genomen, met ge
prepareerd dekriet, voor dakbedekkingen,
waarmede deze landhuisjes wordeu ge
dekt.
Onder een los dale je met dit geprepa
reerd dekriet gedekt-, werden krullen en
hout gelegd, en nadat het dak met petro
leum was begoten, in brand gostoken.
Nadat dit dale gedurende 25 minuten
aan het vuur was blootgesteld, geweest,
werd aan het riet alleen plaatselijke ver
kooling geconstateerd.
Dit is nogal van beteekenis, daar de
rieten dakbedekking steeds meer gevraagd
wordt, maar verschillende bouwverorde
ningen deze bedekking in- verband met het
brandgevaar niet toelaten.
Da Costa.
Op 20 October a.e. zal het 100 jaar geleden
zijn dat de groote dichter Da Costa in de Pie
terskerk alhier werd gedoopt.
Daar deze doopsbediening strikt geheim was
gehouden, ontbraken vele belangstellenden en
nieuwsgierigen dio anders zeker de kerk gevuld
zouden hebben.
Ds. Egeling die het Woord bediende had'
als tekst gekozen: Rem. 11: 5. „Alzoo is er dan
ook in dezen tegenwoordigen tijd oen overblijfsel
geworden, naar do verkiezing der genade."
Het was een eenvoudige plechtigheid.
Willel de Cleroq, die bij deze plechtigheid
tegenwoordig was, getuigt er van in zijn dag
beek: Na het lezen van het Formulier trof mij
meer dan ooit de formule: Ik doop u in den
Naam des Vaders on des Zoons en dos Heiligen
Geestee." Hier knielde nu Da Costa, en ik deel
de in zijne plechtige vernedering voor God. Hoe
moet ik danken, als ik mij weder stel in dio
oogenblikken. Hier behoefde ik niet andere ver
zen te improYiseeren als er stonden bij het ge
zang, een gewoonte waaraan De Clercq niet zel
den toegaf. O, zegt de improvisator-dichter,
mocht ilc toch Christus in mijn hart dragen en
dit mij tegen alle kwaadsproken en lichtvaardig
oordeelen van menschen wapenen.
Ook Bildordijk zat daar in do kerk met een
onderworping, oen ontvankelijkheid, eene aan
dacht, die ik wensch mij lang te kunnen herin-
dien morgen ook go-i
Mevrouw Da Costa
doopt.
Bezuiniging.
Naar wij vernemen hebben Burgemeester en
Wethouders besloten de vacature van Gemeente»
bode veorloopig onvervuld te laten.
De heeren Prof. J. C. Kluyver en Prof. W,
van der Woudo zijn benoemd tot leden van do
Comm. aan welke is opgedragen het examinec-
ren van hen, die een akte van bekwaamheid
verlangen in de Wis- en Natuurk. Wetenschap»
pen (M. O.)
Gisteravond is uit de Ambachtsschool al
hier een rijwiel ontvreemd ten nadeele van deu
leerling A. V.
Door E. B. is aangifte gedaan van ver*
missing oener roeiboot.
J. J. B. heeft aangifte gedaan dat van
zijn motorrijwiel de hoorn, alsmede een claxoD
door baldadige handen zijn vernield.
Op 24 October a.s. zal hier. ter veovhe»
reiding van een groote landelijke demonstratie
een openbare vergadering worden gehouden door
het Comité van actie, uit de samenwerkend©
centralcn van Overheidspersoneel.
De prijs van de melk is door de
Loidsche melkinrichtingen met ingang van
heden met 2 cent verhoogd en gebracht op
18 cent
In de Stedelijke Werkinrichting zijn
van 8 Oct. tot en met 14 Oct. opgenomen:
136 volwassen personen en 20 ktefteren
totaal 156.
Op uitnoodiging van de i ki o-co-
phische faculteit der Loidsche eto-V- n
zal hoden (Dinsdagavond) prof. Fkr en fest
in de leeszaal Bosscha oen voordracht
houdbn over: W4 na
tuurwetenschap.
BIN HE NL A NL.
H.M. do Konlngin-Meedcr.
De Koningin,Moeder komt hedenavond
in de Residentie tem sr. De aankomst is
bepaald op 11.06 (S.H.IJ.S.).
Eerste Kamer.
In de heden te houden buiten g<*w one
zitting van de Provinciate S'nt p van
Zuid-Holland zal naar allo waanschi "u-
lijlcheid in de vacature in de Fo- ?.te Ka
mer, ontstaan do-or het aftreder- -nu dén
heer Van Swaaij, voorzien worden door
de verkiezing van prof. dr. Alnh. Steger,
te Den Haag, die Zaterdagmiddag in een
vergadering van de R.K. Ste1-'—-1- "te
candidaat is aangewezen.
Het bericht van de Rotterd.. do: de
heer C. D. Wesseling zou worden gekan
dideerd. is dus onjuist. Wel kwam hij
voor op do lijst van de voorloopioe Kan
didaten, maar de heer Wesselme die
voorzitter is van de R. K. Statcnclub,
heeft geen definitieve candid"-"'Hen
aanvaarden.
Prof. Steger heeft zich bereid ver
klaard, een benoeming tot lid van de Eer
ste Kamer aan te nemen en hoeft mode-
gedeeld, dat hij het program van de R.
K. Staatspartij volledte o-^dTochrrft.
Buur zand en bezuiniging.
Men schrijft aan de N. R. Crt.:
In aansluiting tot de mededoedngen in
het Avondblad van 10 October j.l. aan
gaande de gunning uit do hand van do
werken voer het leggen van het gedeelte
spoorweg Nieuwe MeerAmstel van den
Ceintuurbaan om Amsterdam kan thans
worden bericht, dat, de minister van
waterstaat naar aanleiding van ingeko
men adressen van oen tweetal aannemers
van groote werken, den Raad van Tm-
FEUILLEK0N.
Vervolgd en bevrijd.
Historisch verhaal
uit den Napoleontischen tijd.
24)
„Wel, go komt alsof ik u besteld had,
Johan!" zeide Constance, terwijl zij hem
de hand toereikte.
„Inderdaad? En waarmee kan ik de da
mes van dienst zijn?" vroeg de aange
sprokene.
„Trek er mij niet in, Jonker," zeide
Margo, „het betreft geheimen die niemand
weten mag. Wil ik wat vooraitrijdon,
Constance, dan kunt gij vrij onderhande
len?"
„Noen!" antwoordde deze kortaf, en
vervol!gde tot Jöhan: „Gij wilt ons ze
ker wel een dienst bewijzen door de wo
ning van Pancras don jager uit te dui
den, niet waar? Ik wilde dien man gaarne
spreken."
„Met alle genoegen, freule
„Watblief?" vroeg Constance. „Sinds
wanneer ben ik de freule voor u gewor
den?"
„Dat komt. doordat de Jonker zoo hoog
itegen ons moet 'opzien," zei Margo.
„Een heer te voet is altijd overbeleefd te
lgen, een dame te pord."
„Nu, dat is te verhelpen, we kunnen, dit
eindje even goed loopen.' Frederik!" riep
Constance. De rijknecht haastte zich om
naderbij te komen.
„Wandel je mee, of wil je liever rij
den?"
„Dat is ook een vraag!" gaf Margo
ten antwoord, en op Johans schouder leu
nend, stapte zij van 't paard. Constance
volgde haar voorbeeld en gaf aan Frede
rik bevel de paarden in Beverwijk ergens
op 6ta! te brengen. Het drietal wandelde
nu rustig een slingerend zijpad op.
„Gij komt op een bijzondere gelegen
heid", zede Johan. „Sedert drie dagen is
het huisgezin van Pancras vermeerderd
met een kleinen stamhouder met over-
storke longen. De gelukkige vader is in
de wolken, dat kunt ge denken."
„Kijk, dan ltomen: we op kra;amvisite,
dat hadden we slechter kunnen tref
fen," zeide Margo. „Liept ge daar straks
ook te peinzen over de genoegens van het
huwelijk, Jonker?"
„Gedachten zijn tolvrij, Juffrouw!" zei
die Joh,an ontwijkend, „ik 'had echter
voorwaar gansch andere dingen in 't
hoofd."
„Ik meende dat Pancras ini 't duin
woonde, Johan, en ge brengt ons midden
in 't dorp!" zeide Constance.
„Hij woonde in t duin1, en over eenigon
tijd .woont hij er weer; ma&r tweq maan
den geleden, juist toen ik bij hem was, is
zijn hui© afgebrand. Dat wordt nu mot
groeten spoed weer opgebouwd, en Pan
cras woont zoolang in een huurhuisje
aan den Doodweg."
Spoedig had men de woning bereikt.
De „gelukkige vader'" was op zijn erf
aan 't houtklooven, maar zoodra hij de
gasten zag naderen wierp hij de bijl op
zijde, en haastte zich de deur te openen.
„Wel zie," zeide hij, „van morgen heb
ik twee steken 1) op 't vuur gegooid; Ik
rekende dus op gasten; maar u had ik
toch niet verwacht, Juffer Constance!
Van harte welkom!"
„Geluk met uw slamhoiidertje, Pan
cras!" gaf Constance ten antwoord, ter
wijl ze hem de hand reikte. „Hier stel ik
u voor: mijn vriendin, Margaretha do
de Wilde, die me wel wilde vergezellen op
mijn ritje."
,.Jk' 'had er een voorgevoel van dat ik
ergens in een huis der vreugde en der
maaltijden terecht zou komen, anders
was ik zoo grif niet meegegaan", zoide
Margo schertsend; „van harte gefelici
teerd, baas Pancras, met uw zoon, die
volgens de berichten van den Jonker zeer
krachtig en gezond moet zijn."
„Kom maar binnen dames, dan kimt ge
het popje eens zelve booordeeskm," zeide
1). Driehoekige, turven,
de gevleide vader, de deur openende.
Nauwelijks traden de meisjes met Jo
han binnen of zij zagen dat zij niet de
eenige bezoekers waren. Een jeugdig juf
fertje, dat met het dochtertje des huizes
had zitten keuvolen, stond haastig op en
staaide zo aan, blijkbaar verlegen met
■haar houding.
„Juffer Mario van Riemwijk, dames,
die zoo- g.ced was om mijn vrouw te komen
opfleuren", aldus stelde Pancras haar
voor. Hot ijs was spoedig gebroken, teen
uit de wieg c-cn rol linnen flanel te voor
schijn werd gehaald, waar oen rood eir-
kelrood gezichtje en een tiental garnaal
achtige vingertjes uitstaken, en dat beti
teld werd als „de jongen". Nu volgde een
zeer belangrijk gesprek betreffende deze
rol, waarbij Jolh'an zich zoo blijkbaar
.-overkompleet gevoelde, dat het Pancras
in 't oog viel.
„Weet ge wat, Jonkor Johan", zei de
boschwachtor, „ik zal het tafeltje op het
erf zetten. Wij zitten daar in 't zonnetje,
en beschut voor den wind, en gij zult eens
zien hoe spoedig wij gezelschap krijgen
van"een hoofdknik vulde verder de
volzin aan.
„Kcstelijk Baas," zeide Job an. „Welke
tafel bedoel je?" en in een ommezien was
in een beschut hoekje oen partijtje ge
vormd, waarvan 'het middenstuk uit een
.kruik met eenige glazen bestond. Pancras
bad gelijk; nauwelijks hadden de meisjes
de toebereidselen gezien of zij kregen zulk
een hovigen aanval van dorst, dat zij,
alsof het afgesproken was, er heen dren
telden en de boete p'aatscn in beslag na
men. Johan 6chonk de glazen vol en stel
de een dronk in op do gezondheid van don
jonggeborene. Nu werd het gesprek alge
meen. Terwjil sergeant Van Hoorne-
beko zich met Marge en Marie onderhield,
zeide Constance tot den boschwachter:
Pancras, ik ben hier gekomen met hofc
doel u te vragen of ge einds 't laatst van
Augustus ook iets van Leo en Jan verno
men hebt. Ik weet dat men erg naar Leo
zocht en ik heb niets van hem gehoord.
Ge begrijpt wel hoe ongerust ik ben."
„Ja juffnouw, veel weet ik er niet van;
ik heb van verschillende lui gehoord dat
'het. Leo neg niet gelukt is naar het bnir 1
toni and te ontkomen. Men gist dat hij zich'
öf op do Veluwe, of in de omstreken van
Amsterdam ophoudt. En wat 3 an botraft,
ge weet dat hij twee ge.oden bij
na was ingerekend .door dten mi*#*oer
da&r, maar dat is hij ontsnapt. Waar hij
nu schuilt weet ik waarlijk ni*t."
„Als ik vragen rnag. spreokt go ran
Jan. Cuilonburg, den deserteur?" vroeg
Marie, die de laatste woowten gehoon!
had.
(Wordt vervolgd),
