Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
r IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL '2-50
PER WEEK 10.19
PRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
3de JAARGANG. - DONDERDAG 14 SEPTEMBER 1922 - No. 743
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTENTlE-r-r..--.
PER GEWONE REGEL I ü.221
DES ZATERDAGS 10.30
INGEZONDEN RECLAMES DIRT* a KIEK
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent; Zaterdags 75 rent
bij vooruitbetaling.
Lastig geval.
In het Juli-nummer van het orgaan
van de Leidsche coöperatie „Vooruit" is
6prake van een „lastig geval".
De bestuurder ©ener c oratieve ver-
bruiksvereeniging, zoo heet het daar,
moet in het belang der zaak precies han
delen als een patroon of eigenaar eener
particuliere zaak.
„Men kan aannemen, dat een patroon
in de tegenwoordige omstandigheden
persoonlijk gaarne het loon zijner arbei
ders op dezelfde hoogte zou willen hou
den, als het den laatsten tijd geweest is,
doch het bestaan der zaak, waarin zijn
menschen te werk zijn gesteld, eene
loonsverlaging noodzakelijk maakt.
In zulk een geval zet zoo iemand zich
over zijn gevoel heen en doet, wat hij
in 't belang der zaak noodzakelijk acht.
Zoo ook de coöperatie-bestuurder!
Maar lastig wordt, het nemen van
eene dergelijke beslissing, als men, als
schrijver dezes, principiöel het verzet
der arbeiders tegen den algemeenen
drang naar loonsverlaging toejuicht.
Maar dubbel lastig wordt de situatie,
wanneer mon als bestuurder tot eene
loonsverlaging voor het personeel moet
komen en men is als ambtenaar of ge
organiseerd vakman een werkzaam
I strijder tegen dien algemeenen drang
naar loonsverlaging!
Wat is dan het juiste standpunt, 't
welk men in zulke gevallen moet inne
men?
Gevoel kan in zaken ge9n leiding
geven!
Men kan principieel verzet%toejuichen,
men kan als arbeider of ambtenaar
I zich in alle opzichten willen verzetten,
als besturder kan men komen voor de
onverbiddelijke noodzakelijkheid!
Eenmaal voor die noodzakelijkheid
gesteld, dunkt ons in dergelijke geval
len voor bestuurders eener coöperatie
het juiste standpunt, dat zij alle per
soonlijke gevoelens etc. het zwijgen op
leggen en in het belang der zaak, waar-
j van zij het beheer op zich genomen
hebben, toepas-sen, waaraan tij als be
stuurders niet kunnen ontkomen!"
Dit artikeltje is in meer dan een op
zicht merkwaardig.
Vooreerst wordt hier geconstateerd, dat
een patroon zich in het belang der zaak
i aan zijn gevoel het zwijgen moet opleg
gen en doen wat in het belang der iaak
noodzakelijk is.
Gewoonlijk werdt het van die zijde an
ders voorgesteld en heeft men altijd den
mond vol van reactie en op 5 o t, t e 1 ij-
ke verslechtering dor arbeidsvoorwaarden.
Vervolgens wordt hier toegegeven dat
loonsverlaging, zelfs in het belang van het
personeel, onverbiddelijke
noodzaak kan wezen.
Wij verblijden ons over deze uitspra
ken, die misschien kunnen meewerken om
den gezichtskring der arbeiders die neg
maar al teveel door valeche voorstellin-
gen worden misleid, te verhelderen.
Het is toch niet waar, dat de patroons
over het algemeen zoo gaarne de loonen
J zouden verlagen.
Et zijn gelukkig nog wel sociaal voe
lende patroons.
Maar zij staan evenals de coöperatie
bestuurders vaak voor een „lastig geval".
Zij hebben de keus tusschen ondergang
van de zaak, of vermindering van de per
soneel uit gaven.
In zulk een geval zegt „Vooruit" moet
men zich over zijn gevoel heen zetten en
alleen het belang van de zaak in het oog
beuden.
Dat zal inderdaad vaak noodig zijn.
Maar laat men het dan ook niet altijd
voorstellen alsof de patroons met een ze
kere wellust de loonen zouden verminde
ren.
't Ie heel vaak. harde noodzaak.
De redactie van „Vooruit" merkt bij dit
artikel nog op, dat in elk geval eerst, het
overtollige personeel moet worden ver
wijderd, voor tot loonsverlaging wordt
overgegaan.
Voor coöperaties is dat misschien een
uitweg.
Daar w.ordt door onoordeelkundige lei
ding, misschien weieens meer personeel
aangesteld dan noodzakelijk is.
Maar de gewone middenstanders zijn
hiermee nicit gebaat, daar het. wel hoogs
uitzondering zal zijn dat zonder noodzaak
personeel door hen werd aangesteld.
En vcor de arbeiders, die op deze wijze
worden getroffen is zulk eon oplossing
van het „lastige geval" zeker weinig be
vredigend.
STADSNIEUWS.
Jubileum Ds. Thomas.
Vol tot in alle hoeken was Woensdag
avond de Hooigrachtkerk, toen Ds. Tho
mas in verband met zijne 25-jarige ambts
bediening een gedachtenisrede zou hou
den.
Zingtvroolijk, heft, de stem naar boven
Rechtvaardigen verheft, den Heer.
Het past oprechten God te loven
Zingt Zijnen groolen Naam ter eer.
Met het zingen van dit Psalmvers werd
'do dienst geopend.
Vervolgens werd na het uitspreken van
den zegen en het leecn van Psalm 116 ge
dongen Pe. 89:3.
Nadat Ds. Thomas in gebed was voor
gegaan werd nog Ps. 68:8, 10 en 17 ge-
zongen.
Als tekstj voor deze gelegenheid had
Ds. Thomas gekozen 1 Oor. 5:18 het laat
ste gedeelte: ens de bedie
ning der verzoening heeft."
't Is onbetwistbaar, aldus Spr„ dat
wanneer we minder ongeloovig op de toe
komst zagen en meer geloovig op wat
achter one ligt, we heel wat gelukkiger
en moediger zouden zijn. Wij zitten te
veel bij de pakken van het heden neer,
en laten ons teveel meesleepen met de
ongeloovige massa, die 't altijd van de
toekomst verwacht.
Daaraan doen wij niet moe, terwijl ach
ter ons lichten de sporen van Hem die in
Christus ons genegen was.
Wat is het een vaderlijke goedheid
van God wanneer Hij tijden doet aanbre
ken, waarin we genoopt worden ons aan
gezicht te richten naar de zegeningen van
het verleden.
God, die het weggedrevene zoekt, Hij
wil ons maken tot navolgers Gods en ge
liefde kinderen. En nu is het ook onze
roeping het weggedrevene te zoeken.
Maar nu zijn er tijden in ons leven waar
in God ons roept, om wat voorbij is voor
oogen te houden.
Wij zijn dan gelijk aan David die in
de nachtwaken peinsde en terugdacht aan
wat God voor hem was geweest.
Wanneer hier thans staat een Dienaar
des Woords, die 25 jaar lang zijn ambt
mocht vervullen, dan richt hij ook met
het volk dat zijn volk i6, den blik achter
waarts.
In deze dagen denken we aan wat God
gaf. Maar dat geven is ook nemen, het
is de rijkdom van de armoede. Daarin
voelt het verheugde hart de voorsmaak
van wat komen zal als God eenmaal alle
tranen van de oogen zal afwisschen.
Gedurende. 25 jaar is Spr. bekleed met
het heerlijkste ambt dat er in de wereld
is, de bediening der verzoening.
Geen ambt haalt bij dat van hem die
van God geroepen is als Dienaar des
Woords Hem te verheerlijken.
Zeker, we zijn geen apostelen. Wij
hebben geen apostolische roeping. Niet
wij, -maar de apostelen hadden buitenge
wone ambtelijk gaven en werden in alle
waarheden onfeilbaar geleid.
Het apostolaat beeft een einde geno
men. Geen D. d. W. heeft de bevoegdheid
absolutie te verleenen. Maar tegelijk
houden wij staande, dat die apostelen zijn
gegeven voor en aan de Kerk van allo tij
den. Zij spreken tot ons, nadat zij gestor
ven zijn.
Het heeft den Koning der Kerk behaagd
hunne onfeilbare uitspraken van de ver
geving der zonden om Jezus wil, vast te
leggen.
Zoo schrijdt in de bediening van het
Woord, de buitengewone apostolische
macht door de Kerk door en gaat het bin
den en ontbinden door. Want het Woord
van den apostel is het woord en de daad
van Jezus den Koning der Kerk.
De apostelen zijn de componisten ge
weest., die de hemelsche muziek schreven,
die altijd door moet klinken en die door
niets mag worden vervalscht.
De herders en leeraars zijn geroepen
die muziek te doen hoeren. En nu mag
er verschil zijn in talent en aanslag en
tempo, mits de muziek maar 't zelfde is
en aan de Gemeente laat hoeren dat zij
vrede heeft door Jezus Christus en ver
zoening in zijn dierbaar bloed.
Den apostelen werd een heerlijke ba
nier gegeven om die uit te dragen. Een
licht, een hoog oplaaiende fakkel om ze
te planten in de duisternis en te verza
melen de vermoeiden en belasten.
Straks gaat de apostel den weg van alle
vleesch.
Maar de Heere blijft en de herders en
leeraars, zij nemen over de banier en de
fakkel en de Koning der Kerk blijft voor
spoedig rijden op het woord zijner waar
heid.
Een heerlijk ambt is dat.
Een wonder van genade en. goedheid is
het, dat Jezus een zondig mensch daarin
doet dienen.
O, als Spr. daaraan denkt, en bedenkt,
hoe hij had kunnen zijn een dienaar van
Satan, dan gaat de rijk beweldadigde in
de binnenkamer om zich te verootmoedi
gen, maaT dan zingt hij ook in het mid
den van de gemeente het liéd der dank
baarheid.
De bediening der verzoening is een ambt
van glorie.
't Is niet in tel bij de wereld, maar
voor wie de oogen geopend zijn, is het
een ambt dat schittert aan alle kanten.
Het is ook een liefelijk ambt. Het is
de bediening der verzoening.
Die heerlijkheid komt te sterker uit als
wij bedenken dat het zou kunnen zijn een
dienst der wrake om te verkondigen de
gramschap dee Heeren.
Maar zoo is het en was het niet, al is
't ook waar, dat met grooten nadruk moet
worden aangezegd,dat de onvruchtbare
ranken'voor het vuur zijn bestemd.
Dat is ook noodzakelijk.
Toch mag dit niet zoo worden opgevat
alsof de prediking van den Christus als
een reuke des doods den boventoon moet
hebben.
Het werk van Jezus bedoelt niet om te
d o o d e n, maar om zalig te maken.
Wel moet de donder der wet weerklin
ken, maar dit is bijkomstig. Het kruis
mo«t geplant in het licht der verzoening.
Het zou anders staan, als de prediker
moest afgaan naar het gestoelte der spot
tere, al zou dan ook op het werk van
Jezus het volle licht moeten vallen.
De Dienaar des Woords heeft geen twee
taken, maar'één, de bediening der verzoe
ning.
Verzoening met God.
Met God, die ons nooit anders clan
recht en goed heeft gedaan.
Verzoening, niet omdat wij ze verdiend
hebben, maar een verzoening, die haar
oorsprong hoeft in het eeuwig welbehagen
Gods en die haar rechtsgrond heeft in liet
dierbaar bloed van Jezus Christus, Wiens
triomf niet afhangt van ons, maar die
vastligt in het verband, dat van geen
wankelen weet en iin den H. Geest, die
ons nimmer zal verlaten.
De Naam des Heeren zij geprezen, door
den dienaar die deze verzoening mag pre
diken en hij doe het hand aan hand met
de gemeente, die in die verzoening mag
roemen.
Wie een aardsche vrede met recht
mocht verkondigen, hij zou een gelukkig
man zijn. MaaT veel hooger staat het werk
van den dienst der verzoening, van den
eeuwigen vrede.
Die dienst is een verschrikking voor
wie de verzenen tegen de prikkels slaat,
maar dit is niet het karakter van den
dienst die vol liefelijkheid is.
De D. d. W. heeft de hooee eore te mo
gen sproken van de liefde Gods en uit te
dragen de verdiensten van Jezus Christus,
opdat het volk kome tot verootmoediging
en een zoeken van de zaligheid om te wan
delen in de voetstappen des Hoeren.
Het Kruis, dat is de kracht en de
glorie van den dienaar des Woords.
Het is om te jubelen, dat Spr. zoo lan
gen tijd een propagandist van dat Evan
gelie der verzoening is geweest, on de Ge
meente heeft mogen toeroepen: laat u
met God verzoenen!
Wij zelf kunnen on6 niet met God ver
zoenen.
Als we dat moesten prediken, dan was
cms werk een verschrikkelijke arbeid.
Wij zeggen weieens: de liefde kan niet
van één kant komen, maar" als we dat
zeggen, zijn we geen navolgers Gods.
Want daar komt de liefde altijd van één
kant, God zij geprezen, van den kant
des Heeren.
Laat u liefhebben. Niet, verzoent u,
maar laat u verzoenen. De verzoening
en alles wat daarvoor noodig was, is er.
Ongetwijfeld, de D. d. W. hebben ook
boetpredikers te zijn en op te wekken tot
een godzaligen wandel, maar ook die pre
diking moet staan in het licht van wat
door Jezus is gedaan om een volko
men ve-rzoening teweeg te bren
gen.
Het is een heerlijke taak, tot de ge
meente te mogen komen en haar te bid
den tot dat verzoeningswerk toe te tre
den. het volledig volbrachte werk geloovig
te aanvaarden en zich te laten liefheb
ben.
Zoo meet er dan dus ging Spr. voort
nadat Pe. 75:1 gezongen was feest we
zen in de ziel van den dienstknecht, die
hier en eldere dat heerlijke werk verrich
ten mocht, in de wetenschap dat zijn ar
beid niet ijdel is geweest.
Waarom, zegt Spr., ben ik niet gewor
den een spotter en een vloeker, waarom
o God, mag ik hier staan als een dienst
knecht der verzoening, temidden van het
volk dat U liefheeft?
Als hij bedenkt dat door zijn gebrek-
kigen dienst, waarin hij zijn volle liefde
heeft gelegd, zondaren zijn gekomen uit
de duisternis tot het licht., afgedwaalden
zijn teruggebracht, treurigen bemoedigd
en stervenden verkwikt, dan wordt het
daar binnen andere en komt er een ont
roering van heilig verlegen zijn over
zooveel genade.
Als hij bedenkt zijn onwaardigheid,
dan moet hij zich voor God verootmoedi
gen in de binnenkamer, maar tevens drijft;
zijn dank hem uit, tot Jezus Christus.
Hij verheugt zich met het volk waar
mee hij één is in leven en dood, maar hij
treedt ook in diepe verootmoediging voor
zijn Zender.
De bediening der verzoening blijft hem
opgedragen. Altijd moet weerklinken het
Evangelie dei* verzoening: Volk des Hee
ren, gij sijt verzoend. Geen vijand kaïn
daaraan raken.
Wij staan hier niet om banbliksems te
slingeren, maar om u te bidden alsof
God door on6 bade: Laat u met God ver
zoenen, laat u liefhebben, laat u behou
den.
Als de D. d. W. zoo zijn handen tot de
Gemeente uitstrekt, dan zijn dat ambte
lijke handen. Alsof God door ons
bade!
Welk een. weelde is dat.
Die majesteitelijke en heerlijke God,
Die Zich tot ons en onze kinderen buigt,
Zijne handen uitstrekt., ons aanziet met
vriendelijke oogen en ons smeekt ons te
laten liefhebben, en door den weg dce
Verbonds in te gaan door het dierbaar
bloed van Jezus.
De lceraar heeft zich klein te gevoelen
bij zoo heerlijke roeping.
Maar verzoend met God, zwijge geen
oogenblik de hooge toon van lof:
Halleluja, eeuwig dank en eere,
Lof, aanbidding, wijsheid, kracht
Word' op aard en in den hemel, Heere!
Voor uw liefd', U toegebracht!
Nadat Ds. Thomas in dankgebed was
voorgegaan, werd als slotzang gezongen
Ps. 116:9 en 10.
Onder den indruk van het gehoorde,
speelde de organist, nadat de zegen was
uitgesproken, Gez. 96.
Die toon vond weerklank bij de 6chare.
- En zoo werd, terwijl de jubilaris hot
kerkgebouw verliet, spontaan door de
Gemeente herhaald, het beerlitke vers,
waarmede Ds. Thomas zijne prediking,
waarin de heerlijkheid van de bediening
op zoo treffende wijze was ge teekend, ein
digde.
Verccniging van Oud-Loerlingcn van
„Mathesis Scientiarum Gcnitrix".
Bovengenoemde vereeniging hield gis
terenavond in „Den Burcht" (haar 11e Ai-
gemoene ledenvergadering.
De vergadering, die reer schaarsch be
zocht was werd te circa 9 uur door den
voorzitter der Ver., den heer O. S. Knot-
tnerus, geopend, met de opmerking dat
!het niet in de quantiteit maar in de qua-
liteit was gelegen. Hierna had voorle
zing plaats van de notulen van de vorige
vergadering welke onveranderd werden
goedgekeurd.
In het daarna voorgelezen jaarverslag
werd gememoreerd do herkiezing van het
bestuur, en de herdenking van het
136-jarig bestaan van M. S. G. in Musis
waarin het Sted. Muziekkorps zulk een be
langrijke rol heeft gespeeld en welke
vergadering als geheel zoo schitterend
was geslaagd.
In de bestursvergadering van 28 Febr.
1922 is besproken de vraag of de fcost-
samenkomsten in April moe-ten gehand
haafd blijven gezien de slechte opkomst
bij dergelijke vergaderingen. Daar ook de
bijeenkomst, in de versierde Graanbeurs
op 19 April j.l. gehouden het bestuur niet
van haar pessimisme te dien opzichte
heeft genezen, werd door den voorzitter
den leden er op opmerkzaam gemaakt dat
bij niet meerdere instemming der leden de
Aprilverg. voortaan niet meer zouden
kunnen plaats vinden, gezien de hoe ge
kosten hieraan verbonden.
In het afgeloopen jaar bedankten om
verschillende oorzaken 21 leden; 12 nieu
we leden gaven zich op, zoodat een ach
teruitgang van 9 leden plaats had. De
voorzitter sprak hierover zijn leedwezen uit
maar kwam gelukkig met de verblijden
de mededeelmg dat het bestuur voor het
nieuwe jaar 7 nieuwe leden had gevonden
en, daar zich ter vergadering nog een
lid opgaf, gaat de vereenigin^ 'het komen
de jaar in met 240 leden.
ALsnu kreeg de penningmeester het.
woord tot het doen van rekening en
verantwoording.
Uit zijn verslag bleek dat het jaar
1920/'21 sloot met ©en batig saldo van
f 469.26. In het afgeloopen jaar werd
ontvangen f 687.42, uitgegeven f 666.02.
Batig saldo over dit jaar f 490.84 K-. Het
rapport van de kasnazieners was gunstig
en de voorzitter vond hierin aanleiding
om penningmeester en kasnazieners zijn
dank te betuigen voor hun werkzaamhe
den.
Tevens las de voorzitter een brief voor
van den heer J, A. Verhoog, waarin deze
bedankt als bestuurslid.
Bij de hierna gehouden verkiezing van
bestuursleden werden herkozen de hoeren
O. S. Knottnerus, H. I. Planjer en D. v.
Lith. In de vacature J. A. Verhoog word
gekozen de heer C. J. Nieboer met 13
stemmen tegen 1 stem op den heer De
Wilde, 1 blanco en 1 van onwaarde.
Tot kasnazieners voor het komende
jaar werden op voorstel van hot bestuur
gekozen de heeren A. Apon, A. J. Bave-
laar en J. E. Bernard.
Punt 7 van de agenda was het
bestuursvoorstel om ter vermeerdering
van de rente van het door oud-leer
lingen in 1910 gestichte fonds het Be
stuur van M. S. G. f 100 te overhandigen.
Met algemeeae stemmen en applaus
werd dit voorstel door de vergadering
aangenomen.
Daar de hierna volgende rondvraag
niets opleverde ging de voorzitter tot
sluiting over onder opwekking om in
grooto getale bij de te houden herden
kingsavond van het 137-jarig bestaan van
M. S. G. aanwezig te zijn.
Reeds werden anastalten tot vertrekken
gemaakt, toen een lid alsnog de vraag
naar voren bracht of definitief besloten
was de Aprilvergadering te houden ja
dan neen, waarop de secretaris repliceerde
dat het misschien wenschelijk was een
epaarduitjo apart te leggen voor 1925
waarna de voorzitter besloot alios van de
leden te laten afhangen.
Nadat een grappenmaker onvemerkt
had dat de vergadering blijkbaar ..weer
open" was, werd ze door den voorzitter
nogmaals gesloten.
De 3-Octoherftesten.
Omtrent de a.s. 3-October-feest viering
wordt on6 het volgende geméld:
Naar het ziéb laat aanzien, belooft do
feestdag weder voel. Vooral het open
luchtspel iets geheel nieuws zal wel
een bijzondere attractie worden. Op hét
bij uitstek geschikte terrein, bij de Wil-
Kelmmabrug aan den lloogcn Rijndijk,
zal zoo getrouw mogelijk worden nage
bootst een grooto vestingmuur met poor
ten, voorstellende oen on ander, van do
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 14 September 1922.
verkiezingstijd, heb ik Voorscholen een
Eenigen tijd geleden 't was in den
eervolle vermelding gegeven.
•Daarvoor is thans weer reden, nu in
verband met de daar bestaande school
kwestie.
Er heerschte in breede kringen onte
vredenheid over het optreden van hel be
stuur der Christelijke School.
Pogingen tut overleg leidden tot geen
resultaat, met het gevolg dat een School
vereniging werd opgericht en gelden voor
het bouwen van een school werden aan
gevraagd.
Naar het schijnt, zal het echter niet tot
bouwen komen.
Van beide zijden wordt thans met ernst
getracht, overeenstemming te bereiken.
Het oude bestuur gaf wat toe, en de
nieuwe Vereeniging, hoewel niet geheel
voldaan, is toch bereid, als 't slechts
eenigszins mogelijk is, tot samenwerking.
Dat verblijdt me.
Do gemeente vrordt op di"1 manier voor
groole uitgaven bewaard, terwijl tevens,
en dat is van veel meer belcekenis, verwij
dering tusschen hen, die zoo dicht bij el
kaar staan, wordt voorkomen.
Voorschoten geeft een goed voorbeeld,
een voorbeeld, dat. naar ik hoop. navol
ging zal vinden.
OBSERVATOR.
stad Bergen op Zoom in 1622. Daar zal
do ontvangst en begroeting van Prins
Mauri te. Graaf van Mansfeldt e.a. doo'
den Gouverneur der stad met- zijn slat,
magistraten, burgers en burgenten.
plaats vinden. Ter gelegenheid dier plech
tigheid zullen Ruiterspelen, Rei- en Blo*
mendansen, benevens exercities van cl.
beide Vendels der bezetting, plaats vin
den, terwijl ook huldezangen zullen woro
den ten gehoore gebracht. Na aflooü dezer
feestelijkheden wordt de stoot op dit^ ter
rein geformeerd, waarbij zich de gchecla
bezetting van Bergen op Zoom zal voe
gen. Do stoet trekt daarna het geheel©
terrein rond, zoodat de toeschouwers dan
een extra mooi overzicht van don Optocht
zullen te genieten krijgen. Voor het
Open-Luchtspel aanvangt, zullen de ver
schillende deelnemende groepen van uit
verschillende plaatsen van de stad naar d©
Vesting Bergen op Zoom uittrekken, zoo
dat deze kleine optochten opzichzolf reeds
beweging in de stad zullen brengen.
Het laat zicb aanzien, dat velen oen
goede plaats zullen willen hebben bij de
Opon-Luchtspelen. Het. 3-0ctober-B<f4uur
zal daarin voorzien door tijdige voor
verkoop van plaatsbewijzen, tegen een
zeer matig tarief en uitsluitend voor le
den der Vereeniging. Een en ander wordt
nader bekend gemaakt. Het ligt ook in de
bedoeling met 't oog op de plaats ruim
te het aantal plaatsen tot een zeker
aantal beperkt te houden. Was. aanvanke
lijk nog overwogen eenige tribunes to
doen plaatsen, hiérvan is moeten worden
afgezien door de enorm hooge kosten, te
meer daar de inrichting van de verding
toch reeds een groote som vraagt.
Omtrent de avond-vieriim vernamen
wij, dat deze op het schuttersveld voel
overeenkomst zal hebben met, die van an
dore jaren. In de Stadszaal wordt voor de
leden, die een meer rustige omgeving
wenschen, een vroolijke avond georgani
seerd, waar voor elck wat wills zal wor
den gegeven.
Oudercommissies.
Nu deze gemeente na de plaats gel.ad heb
bende reorganisatie van het Lager Onderwijs
inplaats van 17, 27 openbare lagere scholen
telt. zullen er ook evenveel ouderconmissies moe
ten zijn. Het 6preekt wel vanzelf, dat de conn
missies, welke waren verbonden aan do scholen,
die nu of gesplitst of samengesmolten zijn. heb
ben opgehouden te bestaan en dat voor elke
school eene nieuwe commissie moet worden ver
kozen. Van drie scholen, die bij do splitsing of
samensmelting niet zijn betrokken, t.w. do
scholen aan do Pieterskerk straat, de Heercin
piraat en d9 Oud© Vost, kunnen do comnvssce
onveranderd blijven voortbestaan.
Naar wij vernemen hebbben B. en W. reeds
een en ander aan de commissies medegedeeld
en de noodige 6tappen gedaan, om zoo spoedig
mogielijk voor de 24 betrokken echoion oeno
oudorcommi6sie to doen verkiezen.
Roode Kruis.
Het bestuur van de afdeeling Leidon van liet
„Nedorlandechoo Roodo Kruis" verzoekt ons
mede to d'eelen, dat op Zaterdag 30 September
a-s. door hot sjeheole land en op straat oen cob
le-cte langs de huizon zal worden gehoudon ten
einde hot „Roode Kruis" in staat> to stollen
zijn vredestaak naar behooren te vervul
len» Waar vroeger do taak van het „Rood»
Kruis" was, uitsluitend' hulp te vericonen in bj-
don van oorlog, heeft het zijn werkzaamheden
uitgebreid tot het in vredestijd bevorderen vaa
de volksgezondheid, hygiëne en hulpverleening
Lij nationale rampen enz.
Hiervoor is veel geld noodig. Wij sporen
iedereen aan naar vermogen bij to dragen om
het „Noderlandsche Rood© Kruis" in itaat
6tellen 2ijnn vredestaak naar behooren te
vullen wat aan het geheel© Noder!au«s<fc© v«ÜI
ten goede zal komen. x
D© heer G. J. B. Bon tic alhl».
Tioemd tot onderwijzor aan d«
te St-rijen en heeft deze benoenviof
