Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BINNENLAND.
3de JAARGANG.
VRIJDAG 25 AUGUSTUS 1922
No. 726
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
dag 2uur. (In Juli ©n Augustus slechts één
maal per week).
De kantonrechters te A1 p h e n en
W o e rd e n zullen één maal per maand
zitting houden; op welken dag, is ons nog
niet bekend. De kantonrechter te Cr o u d a
en te Delft éénmaal per week. De kan
tonrechter te Haarlemmermeer
twee maal per maand (in Juli en Augus
tus één maal per maand). De kantonrech
ter te 's-Gravenhage drie maal per week,
enz.
Gereformeerde School voor U. L. 0.
Wegens de verbouwing van de Kerk-
grachtschool, zullen de lessen der U. L.
0., school gedurende eenige maanden
worden gegeven in de school Heerensingel
28, (bij het Station Haarl.meer-lijn),
Op 29 Augustus a.s. zullen daar de
lessen weer aanvangen.
Het Opleidingsschip.
„Onze Courant", te Hoorn, meldt: Op
1 Oct.. a^s. zal Hr. Ms. Logementechip
„Schouten" uit de haven vertrekken en
naar Ledden terugkeeren.
We vernemen, dat de opleiding door de
officieren hier niet meer zal worden har-
vat.
Reserve-officieer van gezindheid 2e
kl. H. C. Jelgersma, werkzaam bij de mi
litaire ziekeninrichting alhier wordt. 28
dezer in het genot van-groot verlof ge
steld.
De tweede vrije Paardenmarkt te
Leiden, zal dit jaar plaats hebben op
Dinsdag 5 September a.s.
De Koningin op rois.
Naar wij vernemen, zal het Nederland-
sche oorlogsschip, aan boord waarvan,
gelijk wij gisteren meldden, de Koningin
bij haar bezoeken aan Kopenhagen, Stock
holm en Chri6tiania de leden der Neder-
landsche Kolonies zal ontvangen, Hr. Ms.
„Zeeland*1 zijn; welke bodem vermoede
lijk 2 September onder bevel van den kap.
luit. ter zee Putman Cramer naar de Scan
dinavische wateren zal vertrekken.
De reden, waarom de ontvangst aan
boord van een onzer oorlogsschepen zal
geschieden, is, naar wij meonen te weten,
hierin gelegen, dat noch de Nederland-
sche gezant in Zweden, noch die in Dene
marken, welke laatste tevens geaccredi
teerd ie bij het Hof van Noorwegen, er in
geslaagd zijn sedert hunne aankomst een
perceel te vinden, voldoende geschiktheid
en ruimte biedend, voor huisvesting van
het gezantschap.
De Kabinetscrisis.
Men meldt aan het Hdbl. uit 's-Gra-
venhage, dat de conferentie, die de tijde
lijk voorzitter van den ministerraad, jhr.
Ruys de Beerenbrouck, gisteren in zijn
departement gehouden heeft met de ver
tegenwoordigers der drie rechtsche fracties
in de Tweede Kamer, de hoeren Nolens,
Schokking en De Monté VerLoren, tot
zeer laat in den namiddag geduurd heeft,
waaruit valt af te leiden, dat het niet zoo
igemakkelijk is om overeenstemming ito
verkrijgen over het ontwerp-regeerings-
program, dat aan de rechtsche partijen is
voorgelegd.
In dit verband zijn vermeldenswaard
de geruchten, die de ronde doen, als zou
de kabinetsformateur zelf (blijkens uitla
tingen aan derden) vreezen zijn opdracht
niet tot een goed einde te kunnen bren
gen; geruchten, waaromtrent, wij uit den
aard der zaak geen bevestiging konden
verkrijgen en die wij dus slechts als zoo
danig mededeelen.
Vereeniging van huisvaders.
De vereeniging van huisvaders in de
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 25 Auge. 1922.
Er zijn de laatste weken weer heel wat
soldatenjassen aangetrokken.
En niet altijd met evenveel opgewekt
heid.
Nu worden, de ondervinding leerde me
dat, de kazerne-gevaren en -bezwaren beel
vaak overdreven.
Maar te ontkennen valt niet, er zijn ge
varen en bezwaren.
Een lichtpunt voor velen is echter het
Militair Tehuis aan den Morsch-
weg.
Voor de soldaten zelf, maar niet min
der voor hunne ouders en verdere bloed
verwanten.
Er is nu weer een prachtige gelegenheid
om dat metterdaad te toornen.
Als de volgende week de Koningin ver
jaart, dan is er feest in het Tehuis.
Dat kost geld.
Niet zoo heel veel, maar 't kost toch,
cn de vraag is, hoe de noodige centen bij
elkaar te brengen.
En nu kom ik met hetzelfde ver
zoek als verleden jaar aan ouders, fa
milieleden en belangstellen
den: och. stel door een kleine bijdrage
do huisvader en -moeder in de gelegenheid
opdat, ze hunne „jongens" eens een echt
gezelligen avond kunnen bereiden.
Zoo noodig stel ik mij beschikbaar om
de giften over te brengen.
OBSERVATOR.
Mil. Tehuizen vergaderde Dinsdag 22 de
zer in het Tehuis te Utrecht. Voor het
eerst waren ook de huismoeders aanwe
zig.
Na afdoening van enkele huishoudelij
ke zaken, werd door Ds. Groote, lid var»
het hoofdbestuur van den Ned. Mil. Bond
een opwekkende redo gehouden, welke
rede stond in het teeken van de geestelij
ke blijdschap, en op de aanwezigen een
diepen indruk maakte.
Suikerindustrie cn bescherming.
Een tweetal suikerfabrieken, behooren-
do tot coöperatieve vereenigingen, zoowel
als aangesloten bij de Centrale- Suiker-
maatschappij, heeft een request gezonden
aan de rogeering betreffende de belemme
ring, die de Nederlandsche suikerindusfrie
in Belgiö en Frankrijk ondervindt door
de eurtaxe, welke do Belgische en Fran-
sche regeeringen op de in Holland gefa
briceerde 6uiker heft, terwijl daarentegen
bieten, in Nederland geteeld, vrij in die
landen ingevoerd kunnen worden. Het. re
quest verzoekt de regeering 6tappen te
doen, opdat de surtaxe op do Holland-
sche suiker door Belgiö en Frankrijk op
geheven wordt, of anders den uitvoer van
Hollandsche suikerbieten te verbieden.
Een zeer groote gift.
Het Ned. Nansen Comité te Amsterdam
ontving van iemand die onbekend wenscht
te blijven, een gift van f 7000.welke
buitengewoon dankbaar werd aanvaard,
daar, indien het Comité thans uit geldge
brek gedwongen zou zijn hare werkzaam
heden niet te voltooien, een groot deel
der door haar gevoede menschen toch den
allerafechuwelijksten dood tegemoet, zou
gaan.
De gever heeft door zijn gift do basis
gelegd voor do f300.000.welke hut
Comité nog noodig hoeft, om zijne act*-'
tot den volgenden oogst voort te zetten.
Het Comité hoopt, dat velen dit voor
beeld zullen volgen, opdat do bewor.erc
van de Hollandsch-Russische dorpen Hol
land niet het wroode verwijt zullen ma
ken, van met /ijn hulp enkole maanden te
vroeg te zijn opgehouden.
Uit het broodbakkcrsbedrijf.
De minister van arbeid heeft tooge-
6taan, dat tusschen 5 en 6 uur des voor-
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN m
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12.50
PER WEEK 10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
v Theorie en practijk.
Naar aanleiding van het opvoeren van
een liederlijk tooneeletuk te 'Amsterdam
schreef onlangs Het Volk:
„Het is jammer dat deze liederlijke '.po
gingen tot bederf van het kleine beetje
volkskunst, dat neg mogelijk blijkt, 'niet
onder een of andere strenge straf bepa-
lang vallen. Hoeveel kwaad hoeren ale
Jan Nooy aan het zedelijk peil van de
menigte toebrengen is inderdaad zelfs bij
benadering niet te bepalen".
Dit scheen er op te wijzen dat men in
de kringen der S. D. A. P. waar tot nu
altijd van uit de hoogte ever de „zedelijk
heids-apostelen" werd gesproken, zijn
leven ging beteren!
Meer dan schijn was het echter niet.
Zooals deze week in de residentie bleek,
waar door den gemeenteraad een motie
tegen de toelating van een gemeen too
neeletuk werd aangenomen.
Tegen de motie stemden alleen de soci
aal-democraten en communisten.
Intusschen hebben de eersten niet zon
der reserve tegen de motie gestemd.
In een verklaring zei hun woordvoer
der dat hij en zijn vrienden geen bewon
deraars waren van dit soort „kunst" en
dat zij het geen ramp zouden hebben ge
vonden, indien de opvoering achterwege
ware gebleven.
Ze stemden alleen tegen de motie, om
dat ze daarin een aansporing zagen om
censuur uit te oefenen en daartoe niet
graag meewerkten.
M.a.w., de sociaal-democratische raads
leden vinden het gewraakte stuk slecht,
zien het liever niet opgevoerd, maar mis
sen den moed om het te verbieden.
Het Volk echter, dat het zoo be
treurde dat „liederlijke pogingen tot be
derf' niet onder een strafbepaling val
len, ging nog een 6tapje verder en qualifi-
ceerde de verklaring van den woordvoer
der der S. D. A. P. als halfslachtig.
In deze dagen, nu het zoo donker begint
te worden in Nederland, kan men volgens
het roode orgaan, voor de vrijheid van de
kunst niet genoeg op de bres Gtaan.
Dat is, merkt hét Huisgezin terecht
op, 't rady-a'e „kunsf'-etaudpunt da; o;et
vraagt naar. noch zich hokomm3*t om
z.v>lenvej*g'»ftiping en zielenmoord.
De oveibcdd heeft van wat zich als
kuusL aandient de handen af te houden.
En de mens» hen, groote en kleine, ent-
wikkeldo en onontwikkelde, moeten zelf
maar weten, wat zij van de kunst tot rich
willen r.eraen.
Is dat nu hei ware sociaal-democratie h©
standpunt?
Is h e t v o 1 k, waarvoor de S.D.A.P.
steeds in de weer zegt te zijn, welke be
langen alleen door haar in waarheid hee-
ten te worden behartigd, goed genoeg om
zedelijk bedorven te worden?
Wordt zoo aan de verbetering der
maatschappij gewerkt?
V Waardeering van tegenstanders.
De S. D. A. P. het blijkt waar uR
het bovenstaande die alleen strijd om
materieel© zaken, gevoelt niets voor de
zedelijke belangen van het volk.
Erkend werd enkele weken geledein dat
schunnige stukken als nu woer im Den
Haag worden opgevoerd, aan het zedelijk
poil van de menigte meer nadeel toebren
gen, dan zelfs bij benadering is te bepa
len, maar in naam van de vrijheid, wil
men toch de volks vergiftiging ongestoord
laten doorgaan.
En wanneer er dan zijn die de hoogste
volksbelangen anders zien en andere wen-
schcn te behartigen, dan heet het:
„Alles wat christelijk heet, wringt zich
de tronie tot een triomfantelijkem grijns
van eigengerechtigheid, schijnheiligheid,
en domperij vieren triomfen. Men kan
haar niet krachtig genoeg bevechten".
FEUILLETON.
De Germaansche gevangene
Een verhaal uit de eerste eeuw onzer
jaartelling.
90)
„Vader, vergeef bet hun!"
En terwijl ze weende en bad, was 't haar
als hoorde ze boven het „Wee u!" de god
delijke woorden: „Vader vergef het hun,
Want ze weten niet wat ze doen.'
Eindelijk kwam de verlossing.
Pctronius riep het volk bijeen om zijn
besluit te vernemen.
Alles waagde hij voor zichzelf door de
uitvoering van 't bevel te verdagen. Hij
wiet het en zij wisten het. Maar hij was
besloten het te doen, liever dan de pro
vincie te verwoesten die hij regeeren
moest.
Hij beloofde het uiterste te zullen doen
om herroeping van *t bevel te verkrijgen.
Onderwijl zouden de Sidonische beeldhou
wers hun werk staken. Het standbeeld zou
onvoltooid blijven.
En alvorens het antwoord uit Rome ko
men kon was de keizer, met wonden over
dekt, door moordenaarshanden devallen;
het lichaam, waarvan de afbeelding den
Joodschen tempel ontheiligen moest, was
toegeworpen in een eerloos graf.
Zoo waardeert men den tegenstander een
laat men aan diens bedoelingen recht we
dervaren.
Zelf werkt men mee om het volk zede
lijk en geestelijk te vergiftigen, en als er
daai zijn die meer oog hebben voor de
waarachtige volksbelangen, dan worded
ze «is eigengerechtigen, schijnheiligen en
dompers uitgekreten.
ERNSTIGE VERSOBERING-EISCH.
Meer en meer, zegt de Standaard,
wordt in de centrale landen de ellende
zichtbaar, die de depreciatie van de munt
na zich sleept.
Het grootste lijden wordt het meest in
stilte geleden. Wel zijn er altijd groepen,
die voordeel weten te trekken ook uit de
slechtste omstandigheden en deze groepen
toonen hun weelde gaarne in het publiek,
maar daardoor schrijnt het lijden van wie
ten slotte door de groote duurte het nood
zakelijkste levensonderhoud ontberen
moet, te meer.
Wie zal ons de ellende schetsen van de
duizenden, die allengs hun inkomen tot
nul zien gereduceerd zonder te beschikken
over een eerlijk middel om hun positie te
verbeteren.
In Oostenrijk heeft men voor de ambte
naren en arbeiders, die in vakorganisatie
6terk stonden, de gevolgen nog langen
tijd kunnen keeren. En misschien heeft
men in dien kring wel gemeend, dat een
gouden tijd aanbrak.
Maar de afgrond, waarheen men holde,
komt al nader. En thans is de wanhoop
over de daling van de waarde van het
gold, algemeen.
Men heeft zich ©enigen tijd kunnen
vastklampen aan den 6chijn, maar de
werkelijkheid breekt met. steeds grooter
kracht door dezen schijn henen.
De ellende voor elke volksgroep is
slechts een kwestie van tijd. En van hoe
korten tijd!
In den spiegel, dien de centrale landen
ions bieden, kan ons volk het beeld ook
van onze toekomst zien, als wij niet tijdig
de bakens weten te verzetten.
Ernstige versobering op elk gebied
blijft eisch.
En eerst als een eendrachtig werken in
die richting mogelijk wordt, zal het ons
gelukken het groot gevaar, dat dreigt, te
ontgaan.
STADSNIEUWS.
„PNIëL".
Dr. J. H. Gunning J.Hz. schrijft in zijn
bekende Weekblad „Pniël":
Al is het nu geen groot feest, een
klein feestje is het toch voor mij dat ik
nu voor de zestienhonderdste maal mijn
Pniölnummer gereed mag maken, en dat
ik het doen mag met grooter blijdschap
dan ooit te voren.
Hoe ver ligt dat tijdstip al achter mij
dat ik als jong predikant van Leiden het
eerste „bedelblaadje" uitgaf, dat de chris
tenen in den lande ging vragen: help
mij hier in Leiden een wijkge-
bouw „PniiëJl" oprichten!
En de goede menschen hebben mij ge
holpen, mild en overvloedig.
„Pniël" staat daar nog altoos kloek en
gezond op Leiden's Middelstegracht en
Dr. Riemens verkondigt er hetzelfde
Evangelie, dat ik er door Gods genade
brengen mocht.
En het papieren „Pniël" is er ook
nog, en brengt heden voor de zestienhon
derdste maal zijn boodschap van liefde en
van vrede.
„Uitgepraat, zegt Dr. G., ben ik
nog lang niet van den genadigen en
barmhartigen Zaligmaker.
Laat ons hopea en bidden dait de
laatste jaargangen van „Pniël" ook
de beste, de gezegendste, de het
meest van Christus vervulde
Toen Petronius zijn welwillende rede
tot de Joodsche smeekelingen geëindigd
had, begonnen wolken, wekenlang niet ge
zien, de gloeiende zonnehitte te tempe
ren. Voor den avond was het geheele
landschap door milden, overvloedigen re
gen gedrenkt.
Met dankbare harten verspreidden de
vele duizenden zich naar hun boomgaar
den, wijnbergen en bouwgronden.
Weder was de God hunner vaderen hun
verschenen! Weder had Hij hun bescher
ming verleend en als 't ware den rots
steen gespleten.
Weder dacht Esther, had Hij geregend
over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.
Met zekeren angst dacht Esther aan de
uitwerking, welke deze verlossing op
Onias hebben ken. Indien hij ze eens hield
voor een hemelsch tecken van goedkeu
ring op den dood van dien Messias, die
zijn leven in nederlaag en schaden geëin
digd had!
Maar ze behoefde niette vreezen.
Het achterlaten van al zijn schatten,
om als bedelaar plaats te nemen onder zijn
smeokende gel-oofsgenooten, was voor hem
geweest het afhouwen van de rechterhand;
't had hem zedelijk verheven. De eenvou
dige daad had de oogen geopend, ze za
gen nu de dingen zooais zo waren.
„Opnieuw is de Heere geduldig en lank
moedig voor ons geweest", zeide zij op. do
mogen wezen!"
Wij wenschen onzen oud-stadgenoot,
die Leiden nog niet heeft vergeten en
die in Leiden nog niet is vergeten van
harte geluk met dit „kleine feestje".
Worde de wensch van den altijd fris-
schen redacteur vervuld.
Gelde ook van hem, dat het ten tijde
des avonds licht zal zijn en moge zijn
papieren kind, door hem met zooveel lief
de verzorgd, blijven boon wijzen naar het
groote Licht.
Lichte strafzaken.
Met een enkel woord hebben wij er
reeds melding van gemaakt, dat op 1 Sep
tember as. in werking treedt een hoogst
belangrijke vereenvoudiging in de behan
deling van ilchte strafzaken.
Die ommekeer is van gewicht voor de
politie- en rechterlijke macht, maar zeker
niet minder voor het publiek.
Nederland gaat nu krijgen een reoht-
spraak met een snelheid, die de vermaar
de Engelsche rechtspraak overtreft.
Na 1 September zal een politieagent, die
b.v. een heer verbaliseert, die met zijn
fiets op de kleine steentjes heeft gereden
we nemen opzettelijk een doodeenvou
dig, dagelijks voorkomend geval hem
niet toevoegen het gebruikelijke: „u zult
er nader van hooren", waarop dan na eeni
ge weken een dagvaarding hem voor den
kantonrechter roept, maar hij zal als re
gel hem een oproeping overreiken om
over een paar dagen voor dén kanton
rechter te verschijnen. Dat formulier zal
echter nog meer bevatten. Het zal n.l. den
delinquent mededeelen, dat, als hij straf
vervolging wil voorkomen, hij zich zoo
spoedig mogelijk mondeling of schriftelijk
kan wenden tot den ambtenaar van het
openbaar ministerie bij het kantonge
recht, om de voorwaarden te vernemen,
waaronder dit mogelijk is.
Een ieder, die onopzettelijk of althans
zonder booze bedoeling een overtreding
heeft begaan, kan dus in den vervolge
heel gauw zoo'n zaakje uit de wereld hel
pen.
Men zal zich ten kantongerechte
(waar speciaal daarvoor fitting is)
kunnen vervoegen en daar on
derhandelen over de onmiddellijke beta
ling van een bedrag, mogelijk ver beneden
het maximum. Dit bedrag zal, zooals van
zelf spreekt, ongeveer gelijk zijn aan wat
de kantonrechter gewoon is voor een der
gelijke overtreding te eischen. Maar er
zit toch gelijk al onmiddellijk blijkt
een dubbel voordeel in, n.l. voor den over
treder, die er, zooals gezegd, dan gauw af
is, en voor den kantonrechter, die veel
tijd daardoor wint bezuiniging dus!
Men kan natuurlijk er de voorkeur aan
geven, dat de zaak door den kantonrech
ter wordt behandeld op den dag door de
oproeping aangegeven. Dat kan b.v. het
geval zijn, als men meent, dat de verbali
seerde ambtenaar niet in zijn recht is
geweest.
Als de politieman verbaliseert op een
tijd, dat de kantonrechter zitting houdt,
dan kan hij den delinquent verzoeken met
hem" naar het kantongerecht te gaan, op
dat de zaak daar onmiddellijk berecht
worde.
't Spreekt vanzelf, dat niet alle over
tredingen aldus kunnen worden berech-
tigd alleen de lichtere.
In de tweed-o plaats heeft niet elke
verbaliseerende ambtenaar de bevoegdheid
om zoo'n summiere oproeping aan een
overtreder aan te bieden: Die vrijheid is
n.l. niet toegekend aan bijzondere ambte
naren of onbezoldigde rijksveldwachters
in particulieren dienst. Wel dus aaji po
litieagenten, rijksveldwachters en mare
chaussees.
Naar wij vernemen zal de kantonrech
ter te Leiden voor de rechtspleging in
bedoelde lichte strafzaken zitting houden
Maandagmorgen 10 uur en Woensdagmid-
terugreis.
„En niet het minst voor mij, lieve!"
was het antwoord. „Nu heb ik hem ge
vonden. Gedurende die droeve dagen en
nachten hoorde ik steeds de 6tem die. naar
ge mij verhaald hebt, eens tot de rijken
sprak: „Verlaat al wat ge hebt, en volg
mij." Ik was dien tijd naar hem zoekende.
En nu heb ik hem gevonden, den Christus,
onzen Christus, den Zaligmaker der we
reld.
Ik heb gezien dat men hem nu ook nog
volgen kan, en dat het goed ie hem boven
alles te volgen, tot in den dood, zelfs tot
in zijn dood. En dat alle dingen voor hem
verlaten, niet anders is dan zorg, banden
en gevangenis verlaten."
XXXIX. - - -
Nogmaals op weg naar Rome! Naar
het middelpunt der wereld, den oorsprong
van wet en orde, en van wanorde, misdaad
en verderf; thans met het Heilig Woord,
den levensboom, om zijn hout in de bitte
re wateren te werpen.
De eerste Christenen droegen hun sym
bool, hot kruis, niet uitwendig, zelfs niet
op hun grafsteenen.
Zijn macht was in hun harten. Zij zagen
dat symbool te dikwijls, in vreeslijke wer
kelijkheid, niet als symbool van overwin
ning, maar van de uiterste vernedering
en vernietiging; als symbool waarvan
guillotine en galg slechts de zwakke scha
duwen zijn.
Niet in brons, in marmer on op doek,
maar oorspronkelijk in al zijn werkelijk
heid zag het. kleine gezelschap op de te
rugreis van Syrië naar Rome het kruis.
Op zekeren avond wandelde Siward met
zijne moeder langzaam langs den Appius-
weg, toen nog eens op den top van een
naburigen heuvel de afschuwelijke ge
daante zwart tegen den gouden zonne
schijn afstak.
Hun blikken ontmoetten elkander; bei
den hadden het gezien.
Lang daarna spraken ze nog over dien
avond, toen ze voor de eerste maal langs
denzelfden weg togen.
„Dat was mij toen," zeide Siward, „hot
verschrikkelijkste vooruitzicht van den
slaaf."
„Dat is het nog voor ons allen," ant
woordde Siguna, „als maatstaf van zijn
liefde voor ons."
„En als maatstaf." vervolgde hij, „van
't geen van zijn volgelingen geöischt wor
den kan."
Hij bedoelde de woorden letterlijk,
maar ze klonken als een zegelied.
De wereld voorzoover ze zich met
hen bemoeide wist wel dat hun Mees
ter gekruist en begraven was. Zijn kruis
1 was zichtbaar, genoeg geweest; 't had een
ADVEftïENTIE-PRJJS.
PER GEWONE REGEL 10.221
DES ZATERDAGS s fo!30
INGEZONDEN RECLAMES DUï>.r- \RJEP
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstena
30 voorden 50 cent; Zaterdags 75 cent
bij vooruitbetaling.
ganschen dag in een van de voornaamste
steden dos rijks, in Jeruzalem van Hero
des de Groot©, gestaan.
Het nieuws dat do discipelen t© vertel
len hadden was de blijde tijding zijner op
standing.
Hun boodschap was het leven; hun te
ven was het kruis.
Voortdurend geduld met allen; voorb*
durende opoffering voor allen, om zij
nentwil; voortdurende overwinning door
schijnbare nederlaag. In haar tijd van
martelaarschap droeg de kerk het wit-
glinsterende kleed der blijdschap. De we
reld gaf haar hot kruis; de Gekruisigde
6chonk haar do kroon.
Wanneor de wereld oen kroon aanbiedt,
zendt de Gekruisigde haar een kruis.
In do wereld mag hot kruis niet ontbre
ken; do kroon kan later komen; want d«
kroning is voor d© eeuwigheid.
XL.
Andermaal knielde Cloelia Diodora d*®
r.acbts in het Pomaerium, de woestijn in
't hart der weroldsiad, bij do grafstede de*
Ve6taal6ch© maagd.
Haar gedachten gingen over de eenza
me dagen en nachten daar doorgcbracW
en haar rusteloos zoeken naar eenicö
slem, die haar iets omtrent haar dooW
mededeelen kon.
(Wprdt vervolgd.).
