iiEuweLeidscheCBurant
Tweede Blad.
Zaterdag 5 Augustus 1922
Naar Jezus heen.
De Germaansche gevangene
En ak do zon onderging, brach
ten allen die kranken hadden, roet
verscheidene nokten bevangen, die
tot Hem, en Hij loide oen iegelijk
van hem de handen op en genaa se,
Lucaa 4: -10.
Wal zal dat oen ontroerend tooneel ge
weest zjn, daar te Kapernaüm. De zon
gaat onder, en terwijl do schemering van
den avond komt, gaan daar de ongeluk
kige zieken tot Jozue. Daar staan zo voor
bet buis, waar Jezus vertoeft. Wat ©en
lijden! Wat oen ellende! Bleeke gelaats
trekken, sidderende ledematen, kreten
van smart! En dan komon ook zij, die
van den duivol bezeten zijn. Zij roepen on
schreeuwen en zij sidderen voor Jezus te
rug.
Ziehier de gevolgen der zonde die hier
in ad haar verschrikkelijkheid openbaar
wordt. Ziehier, waartoe het met don
mcnsch is gekomen, die koning was, de
stedehouder Gods. Nu is hij onderworpen
aan ziekte en (lood; nu is daar do satan,
die hem pijnigt en beveelt.
Maar het gaat naar Jezus! De Herland
is daar en Hij is innerlijk met ontferming
bewogen. Hij schrikt niet terug bij zoo-
voel lijden. Ook doorziet Hij beter, Aan
eenig mensch doorzien kan, dat dit lijden
met do zonde in onlosmakelijk verband
staat.
Hier geldt, hot: Gij zult don dood eler-
ven.
Maar Gods Zoon kwam, om de macht
van zonde en dood te breken. Hij is de
Levensvorst. Hij nam onze krank
heden op zich, en de 6traf, die ons den
vrede aanbrengt, was op Hem.
Hier, terwijl de zon ondergaat, heeft
een stille worsteling plaats en de Heiland
blijft overwinnaar. Het leven zegeviert
over den dood. Satan moet zich gewonnen
geven.
Jezus legt dan deze kranken do handen
•p en geneest ze. Jezus werpt de duivelen
ait Hij toont dat er genezing en redding
voor een rampzalig monechdom mogelijk
s8.
Gij zult den dood sterven.
Al de eeuwen door is dit woord be
waarheid geworden. Al de eeuwen door
wordt de straf op de zonde telkens weer
openbaar.
Gij znlt den dood sterven! N-ooit i« dat
woord méér waar geweest, dan toen Gods
Soon op aarde verscheen, om den strijd
3iet zonde en dood aan to binden. Hij gaat
£en dood straks in. Hij daalt neder ter
Hij doet het in onze plaats. Maar
daardoor heeft Hij dan ook het recht, om
np zieken to genezen en om de duivelen
ait te bannen. Zijn zegenonde handen legt
HVi op hen, die met allerlpi kwalen bevan
gen zijn. Zijn woord, waarmee Hij de dui
velen bestraft, is met macht.
De zon gaat' onder, maar Hij geeft
Kcht en leven, 't Wordt nacht, maar in de
harten van zoovelen gaat het licht, op. En
straks, ja straks staan ze daar, do gene-
zmen <n de kreten van smart worden niet
meer gehoord, maar nu weerklinkt do blij
de jubel voor ontvangen verlossing.
m* m
Wij moeten onze zieken tot Jezus bren-
gon.
O, wij doen soms zooveel voor enze zie
ke dierbaren. Geen werk is ons te zwaar,
als wij hun maar verlichting kunnen go-
ven. Geen kusten zijn ons te groot, als
wij hun maar een genoegen kunnen doen.
fieon medicijnen zijn ons te duur, al a we
Baar op beterschap mogen hopen.
Dat is alles goed. 't Is onze plicht, onze
deken zoo goed mogelijk t« verzorgen,
•wil mogen nooit verzuimen, in dagen van
wfokta de van God gegeven middelen te
gebruiken.
Maar wij moeten méér voor onze kran
sen doen. Wij moeten ze naar Jezus bren
gen.
Dit kunnen wij doen door. ons gebed.
ILaat ons met al hun zorgen en smarten
9iaar tot Jezus gaan.
Dit kunnen wij doen, als wij onze arme
■leken naar den. Heiland heenwijzen. Zij
moeten ook zelf tot Jezus gaan.
En dan? Zal Jezus ben dan genezen?
Wij weten het niet. De Heiland is vrij-
FEUILLETON.
Een verhaal uit de eerste eeuw onzer
jaartelling.
74)
„Was je Socrates gohoel tevreden,**
waagde zij te vragen. ..Zou hij niet graag
„dc spelonk" en ,.de schaduw van het
vuur" gegeven hebban voor zonlicht ert
werkelijkheid? O Laon, indien 't slechts
Woorden zijn als alle andere woorden,
"welk kwaad kunnen ze je dan doen?" riep
ae de handen vouwend. ,,Wil je ze niet
hooren en op mij, je kind, passen? Ga
mee cn zorg voor mij!"
Hij scheen ontroerd en eenigszins bevre
digd.
.Afijn zwakke oude arm en bevende
'Jeni kunnen weinig voor jo doen. Siguna
3al ie verzorgen en Si ward zal je bescher
men. Ik zal thuis blijven en voor je allen
perken. En indien er iets goeds is in de
i ^oorden, die je hooren gaat, dat weet. ik
•af je 't me letterlijk oververtellen zult."
i Zoo sond dus Laon toe dat de toebe
reidselen voor de reis naar Galilca ge-
•ypakt werden. Die zou over veertien da-
aanvangen.
P'e paar weken vielen Diodora lang.
«3oe nader de vervulling van haar ver-
p-
mpchfcig ïn al zijn doen. Hij beschikt over
f leven on dood. Maar Hij is machtig co ge
willig. Zie het toch aan die kranken te
Kaper aaiun. Hoe laat ze ook komen. Jezus
staat gereed. Welke kwalen ze ook heb
ben. Jezus helpt. Hoe langdurig hun ziek
te hen ook plaagt, Jezus is machtig.
God hoeft, ons niet beloofd, dat al onze
dierbare zieken, met. wie we tofc den Hei
land gaan, genezen zullen. Maar als wij
hen bij Jezus brengen, weten we. dat ze
veilig zullen zijn.
Niemand die in waarheid 'tot Jezus
komt, gaat ongezegend heen. En zij bet
dan ook. dat het. sterven moot worden,
onze kranken. die tot Jezus gingen, be
hoeven niet bevreesd te zijn. Want Hij
heeft den prikkel des doods voor al do Zij
nen weggenomen. Hun sterven is een ont
slapen. Een ontslapen in Jezus.
Jezu6 Christus, Gods Zoon, is de Le-
vonavorst.
En daarom kunnen wij, als wij Zijn
eigendom zijn, in dagen van ziekte en
/dood onbevreesd in het graf blikken en
den dood blijmoedig tegengaan.
Want Hij overwon den dood. Hij ver
sloeg satan. Hij daalde in den dood in, om
voor ons het leven en do onvergankelijk
heid te voorschijn to brongen.
Hij is onze Heelmeester. Hij is tot onze
hulp gereed. Hij laat ons niet. ongetroost
heengaan.
Zeg het dan aan allo kranken, dat. ze
tot Jozus moeien gaan. Wat dan ook dec
Hoeren besluit is, het zal goed met hen
ziin, aks zij bij Jezus schuilen. Want, het
zij zo loven of sterven, zij zullen des Hoe
ren zijn.
EEN OUD MORAVISCH LIED.
1 Geloof, bot ia oen levenskracht.
Die vasthoudt aan Gods Woord en macht
Een vjtót cn liartlijk toevoonicht.
Dat zicli alleen naar Chrhslofi richt.
't Geloof vindt in den Heer' alleen
AI wat w' ontberen hier benocn.
Het maakt ons Christus' deelgenoot-;
't Hoeft ooii wig leven ia aijn echoot.
*t Geloof werkt vree voor elk gewis.
Die om zijn ronden droevig is,
't Geloof geeft eer aan God alleen.
En 't maakt ons kind;r?n Gods meteen.
't Geloof brengt rochto liefde voort,
Eu hoopt op Gods beloftowoord;
't Geloof brengt vreugde in nood en dood»
Bolijdt en maakt den Heero gTOot.
Knielt voor dos oeuw'gen Vaders troon,
Die ons geloof gaf in Zijn Zoon,
In Jezus, onze levenszon.
Ia Joeus, onze levensbron
Verleen ons uit Uw volheid, Heer',
Hot recht golooven tot Uw eor!
Dan is dor riolen zaligheid
En 't hemelrijk vcor ons bereid!
Uit de Pers.
Dreigend gevaar.
Er is, zegt Patrimonium, iu dezen
tijd wel reden tot pessimisme voor wie
iiiot waarlijk gelooft, dat Gods Raad zal
beslaan on dat. Hij al zijn welbehagen
zal doen.
Mou kan in Europa maar niet komen
tot een toestand van waren vrede, waar
door ook allengs economisch herstel mo
gelijk wordt.
Lloyd George deed dozer dagen eon be
roep op do Kerken, om voor den vrede te
ijveren. Do aarde aldus de Briteche
Premier is bezaaid mot gevaren, die
den vrede bedreigen. Gevaren, waarvan
sommige zichtbaar zijn, andere verborgen.
Een nieuw© oorlog, waarbij de bescha
ving z-elvo de inzet zal zijn, valt te duch
ten.
En die oorlog zal, dank zij de „wonde
ren van techniek en chemie", nog vrecee-
1 ijker zijn dan de krijg, die van 1914 tot
1918 woedde. De Fransch© generaal Poch
verklaarde het nog dezer dagen: de cbo-
raie zal een voorname rol spelen. Do vlieg
tuigen. kunnen al zwaarder gewicht moe-
voer cn. Bommen, gevuld met giftig gas,
kunnen overal dood en verderf te weeg-
brengen, ook onder de burgerlijke bevol
king. Een Engel sch officier Lefburn
schroef een heel boek over de wijze, waar
op do chemie in* dienst» van den oorlog
gesteld kan worden. En Foch wijst op don
voo rep rong, dien Duitschlaud op dit ge
bied heeft. Frankrijk moet, betoogt hij,
den achterstand zoo spoedig mogelijk in
halen. Ach ja, de Fransche politiek iö tot
dusver nog niot gericht geweest op het
langen kwam, des te meoc gevoelde zij da
bcteckenis er va». Yooral omdat Esthers
woord: „Niet de dood maar de zondo vor-
bergt Gods aangezicht, voor ons," een die
pe voor in haar hart geploegd had. Tel
kens weder zocht ze in de Heilige boeken,
naar 1 goon over onsterflijkheid gezegd
word. maar vooral wat de woorden „God"
en „Zonde" betoekonden. En al zoekende,
was 't haar of ze de tooverspreuk, den
sleutel plotseling gevonden had; of de
deuren van een paleis voer haar geopend
waren, dat onnoemelijke schatten verbor
gen hield. Voor deze twee woorden. „God"
en. „Zondo" violen alle slagbooinen van
dezo boeken.
Niet slechts de Schriften werden haar
door die twee woorden geopend, ook Ijaar
eigen leven en de geheele wereld. Einde
lijk waren al haar 6marten bij don waren
naam genoemd door Een, die ze kende on
versf oud.
Zii herdacht de bittere vrees, die ze in
do stilte van bet Pomaerium gevoeld had,
dat de afgrond waarin ze verzonken was
do mond zou zijn van nog dieper en don
kerder kuil. de vrees dat' zo boos. wreed en
kwaadaardig worden zou; een helsch
spook in den eeuwigen nacht!
Ze herinnerde zich hoe de ontmoeting
mot de toovenares haar het gevoel gege
ven had dat er iels was, dat haar nog ver
der van haar zuster scheiden kon; bet ge-
voorkomen van een nieuwen oorlog!
Ook het Rnsstech© militairisme is een
gevaar voor den Europeeschen vrede.
De Anarchist Lefcbre ia naar Rusland
geweest en in een boek vertelt hij one van
het milifcairisme in- Rusland. Het ia be
wonderenswaardig, dat millioeneoleger,
roept hij uk. en met enthousiasme vertelt
hij van het défilé in Moskou voor don op
perbevelhebber Trotzky, dat meer dan 5
uur duurde.
Trotzky kwam met zijn automobiel aan,
de eominandeerende generaal salueerde
met zijn sabel, de troelen presenteerde»
het geweer, de militaire muziekcorpsen
speelden de internationale. Trotzky, in
generaalsuniform, inspecteerde do troepen,
die balalioiisgewijzo aantraden. De ka-
dotten, met do officieren' voorop, loope»
in don paradepas, armen strak langs bet
liif, en wanneer ze Trotzky pas scoren
wordt gecommandeerd: „hoofd rechts",
en. a-la electrLsch bewogen, maken allo
hoofden gelijktijdig een kwartdraai
rechts. Do muziek speelt de oorlogs-
marech: Gegroet Caesar, zij die gaan
sterven, gr o eden U.
De anarchist is over dit modern© leger
van milh'oeuen soldaten enlhousiast, want
hot is oen strijdbaar leger voor de revo-
lutio.
Also F het daardoor wat aannemelijker
wordt. Het Russische leger, mot slecht ge-
kloedo soldaten onder strenge tucht, ie oen
willoos werktuig in do handen van de
Bolsjewisten, dio tot het verrichten van
opbouwenden vredesarbeid ten ©enenmale
onbekwaam zijn gebleken.
En de politiek der Entente is wel go-
schik I, om de Centrale landen in wanhoop
te drijven naar het zoeken van hulp bij de
Russen.
Mogen toch de ©ogen van volken en
regeerders opengaan! God erbarm© zich
over ons arme werelddeel! Een nieuwe
oorlog zou voor Europa de vreeoélijkste
gevolgen hebben. En niet alleen E-uropa!
Slechts een politiek van vrede en ver
zoening, die ingeleid wordt door een radi
cale herziening van de regelingen, die
voortvloeien uit het verdrag van Versail
les. kan Europa redden.
KERK EN SCHOOL
NED. HERY. KERK.
Beroepen. Té Delft: (vac. da. G. Bene*
da. J. Bua te Ouddorp To Oeue: I. Kierit
to- Lunteron. Te Eland ert: L. Boer te Nieuvr-
Weerdffige.
A a n g-o n o m o n. Naar Eerbeek: dr. P.
Blaauw, prod.-dirccteur van het Dioconoeaenhu»
te Haarlem
Bedankt. Voor het beroep te Ni jkerker
veen de. P. C. de Groot to Jntpaaa
GEREF KERKEN.
T woo tal. Tg Axel: N. G. Kerssiea te
zop en E. C. v. Laan te Loïïum.
Ds. N. A. de Gaay Fortman.
Naar do Standaard vernoemt hoeft Da.
N. A. do Gaajr Fortman, pred. dor Geref. Kerk
van Amsterdam, tegen 1 October a.e. emeritaat
aangevraagd.
Saam gesmolten.
Tg Amsterdam zijn do Ond-Gereformeertfcn 09
do Christeüjk-Gereroi moerden 6aanigesmoIten.
„Friüsch Kerkblad", het orgaan dor Geref.
Kerken in do Provincie Friesland, schrijft r.aar
aanleiding van genoemd feit het volgende:
„Weer 'n schoor minder dim in de jammerlijk
verdoelde groep der Gereformeerde belijders ïn
de hoofdstad dcc lands. Zoo ergens, dan is het
in de grooto steden noodig, dat het front der
belijders vast en ongedeeld staat tegenover het
ongeloof. Schrikbarend toch is de afval van den
levenden God en het meegaan met de goden
dezer eeuw in de groote bevolkingscentra.. L»t
maar eens op de etommencijfers der socialisten,
communisten en andere „vrijzinnigen". En d»
afval wordt- steeds grooter.
„Daarom vorheugen wij ons over boveng*
roemde samensmelting. We zonden wat graag
zien. dat al des Hoeren volk akina tot oenheid
kwam.
„Doch wanneer?",
Ter nagedachtenis van den hoer
J. \Y. Gunning JJLui.
In het Conformtie-oord van den Zending^
studieraad te Lanteren had Donderdagmiddag,
gedurende de tweedo conferentie voor zendingen
studio, «en eenvoudige, indrukwekkende plech
tigheid plaats. Door do commissie, dio zich voor
dit doel had gevormd, werd aan den Studieraad
aangeboden een portret van den ocl. overleden
lieer Jan Willem Gunning, den sikh ter van het
Conferentie-oord'.
Nadat dr. Callenbach, do voorzitter dezer con*
forentie, enkele verzen uit Openbaringen 21 had
gelezen en het koor „Boven de starren zal hot
eera heli ten"- had gezongen, sprak ds. Rauws,
de voorzitter der genoemde commissie. Hij wees
voel dat niets onreins of onedels haax
dichter bij haar geliefde kon brengen, en
hoe ze besloten had. liever van alle
pogingen om te weten af te zion dan
kwaad te doen. En toen was de eerste
rost in haar droefheid neergedaald.
Maar thans, bij t licht van deze won
derlijke oude Boekon kregen de scheme- i
rende dingen gestalte en inhoud. Zij bo- I
kommerde zich nieö om vragenwat er ge
heimzinnigs in was, wat letterlijk bedoeld
werd, wat het opwaarts 6tijgend verlan
gen van 'fc menechenhart naar 't Goddelij
ke was, wat de inblazing van den godde-
1 ijken Geest- in 't verlichte menechenhart
wae; noen, overal in dezo merkwaardige
geschrift on hoorde en voelde zij het klop
pen, zoeken, dorsten van haar eigen hart;
en do warmte van een ander hart, 9berk,
vrij. machtig om baar te steunen, instaat
om met haar te lijden.
Do wereld geschapen niet. saam le
st el d uit sommige eeuwige beetanddeelen. j
waarvan de meeste waarschijnlijk kwaad
waren cn toch onvernietigbaar; maar
geschapc-n, daarna door Gods Geest over
schaduwd. gevormd, verlicht. Goed ge
schapen. niet alleen de hemel met zijn hel
der licht, ook de aarde met. haar bcwo-
nere. Eens alles goed cn licht.
De men sch geschapen niet naar het
beeld van een ander schepsel, maar naar
dat van den Schepper; geschapen, en toch
op kot groote gerote, dafc velen gevarit». nu d«
lieer Jxn Willem Gunning plotseling ia weggeno
men. Hot ia thana a» rijd nog niet om te bepa
len welke plaats hij i» de acndingsbewogïug hi or
t« lande heeft ingenomen. Wel zijn er enkele
dingen, die de blijvende herinnering aan bom
bewaren: de zeodinjsestudiobeweging. de etu-üe*
raad en vooral het Conferentieoord. De gedachte
io genit om op hot Conferentie-oord een monument
le stichten, maar die gedachte ia op rij gesteld,
omdat het geheele Conferentie-oord er staat als
een blijvend monument om aan hem to herinne
ren. De commissie heeft zich daarom bepaald
tot het. aanbieden van een eenvoudig portret met
onderschrift om dit in de groote vergaderzaal op
tehangen. Wat verder is ingekomen wordt ge
bruikt om oen fonds to vormen, waaruit de aan*
leg ran ekctrisch licht kan worden bekostigd,
een belang dat den overleden9 zeer ter hart»
ging. Bij da aanbieding van het portret wijdde
spr. enkele hartelijke woorden van waardeoring
aan zijne nagedachtenis. Verschillende groot»
plannen heeft hij met energie ten uitvoer ge
bracht.
Als vi co voorzitter van den Studieraad aan»
vaarddo de heer L. J. van Wijk hot portret, Hij
dankte do commissie voor haar initiatief en
bracht in herinnering wat de overledene gewooet
is voor den kring, waaraan hij ontviel. Zijne
vrienden hebben pas bemerkt hoeveel zij in hem
hebben bezeten, toen rij hem. plotseling móesten
missen. Met volle encrgi© wijddo hij rich aam
den arbeid, die hem lief was.
Namens de deelnemers aan deze oóafereatio
sprak cis. J. D. Wielenga van Hoofddorp enkel o
gevoelvolle woorden, erop wijzende welke per-i
soonbjko invloed van hem uitging op degenen,
mot wio hij in aanraking kwam.
Inspector Schlunk van Hamburg maakte ru-h
tot tolk van de buitcnlandscha vrienden. De naam
van Gunning was bekend ia Amerika, in Enge*
land. ia Zwitser!, en niot hek minst ia Duitach-
laad. Dunr had hij vele warme vrienoen door zija
werkzaamheid op hei gebied dor Internafiooala
zendi ucs-6 Ludio-boweging.
De heer S. A. van Hoogstraten sprak een
woord vaa persoonlijke- herinnering, uit dauk«
baarheid voor wat hij in den omgang met den
lieer Gunning voor eigen geestelijk loven ontvan
gen had.
Nam;-na do weduwe, dio de plechtigheid bij»
woondo, bracht de heer De Wija vaa Brommen
hartelijk dank aan de commissie en den Studie
raad voor de waardcoring, waaraan uitdrukking
gegeven wan.
Nadat het koor andermaal een toor deze ge
legenheid passend liedhad gowmgeu, ging ar.
Callenbach in dankzegging voor, waarna do ra-
roenkomst besloten werd met bet ringen van
Psalm 103: cn 8.
Vervolgonderwijs.
Hot hoofdbestuur der vereeniging van Chr. 9u»
dorh'ijzers en Onderwijzeressen heeft, naar de
Ned. molat, besloten, aan den minister to ver-
zooken. do zaak van het vervolgonderwijs bij. de
komende technisch© herziening to regelen.
Klassieke opvoeding.
Naar aanleiding van de plannen van den af
tredenden Minister van Onderwijs tot beperking
der klassieke opvoeding, hebben, naar-het Haag-
sche Anota-kantoor verneemt «cn aantal ban»
kiere te 'a-Gravenhage een waarschuwend voord
gericht tot de Tweede Kamer en tot den Minis
ter. De Minister acht, gelijk bekend, de ktaamke
opvoeding voor aanstaande juristen overbodig,
stelt voor, de wettelijke waarborgen voor het
bestaan van een Gymnasium in steden met
-10.000 of minder inwoners uit de wet te schrap--
pen cn wenscht aan de Gymnasia niet langer een
afzonderlijke inspectie te waarborgen. Bovenge»
noemde bankiers wenschen de klassieke opvoe
ding. welke door het aanhangig wetsontwerp in
haar bestaan wordt aangetast, niet prijs te ge
ven. Zij verklaren met nadruk rich te venset! a»
tegen ieders inkrimping van het onderwijs m
hei Latijn en Grieksch in Nederland en tegm
iedoren maatregel, die tot gevolg zonde kunnen
hebben een deel vaa ons volk van de voordoelsn
der klassieke opvoeding te versteken.
„De Bartin".
Uit de Handelingen van de 82ste vergadering
van de Curatoren der Theologische School ver
meldt Dr. ds Moor in „De Heraut", dat de
poging vaa de drukkerij JLibertaa" te Itettor*
dam, om dit blad tot mearderen Woei te bren*
gen, is mislukt; rij vsnscht althans de uitgave
van 0De Bazuin" por 31 Dec. a.s. te eindig?a.
Curatoren hebben, na broeds bespreking, be
sloten de uitgave nu weer voor rekening van de
Theol School te nomen en het blad in Kampen
te doen drukken bij een boekdrukker, met wien
reods onderhandelingen zijn aangeknoopt, die wel
tot een gewenecht resultaat rollen lekten. Ais
loden dor .Bazuin -commissie werden benoemd
Prof. Ridderbos, Ds. Schoemakem en De. Don
nar. Juist verheugd» de penningmeester zich.
in zijn verslag dat hot exploitatietekort van „De
Bazuin" nu de rekening der Theologische School
niet meer drukt» Het laatste jaar bedroog het
f 3619.195.
uit stof gevormd; verwant mei do God
heid, toch stof der aarde. Man en vrouw
geschapen om elkander te helpen, te be-
mimion, aan te vuile»; niet ie ovorheer-
schen of te benijden.
De mensc.h geschapen, instaat om met
God to spreken; en God «prekende met
hem.
Toen de val.
De meosch wilde Godc gelijk, in plaat*
van naa>r zijn beeld geschapen, zijn; hij
verloor zijn God en daarmede diens gelij
kenis. Hij wilde het middelpunt der schep
ping zijn en werd oen atoom in den chaos.
*t Verlies vesn God was de dood; liefde
werd zelfancht; aandrift, eerzucht.
Maar God bleef zoeten, spreken; gaf
het vonnis .maar ook de belofte; sloot
het paradijs, maar opende den tabernakel
in de woestijn; den. tempel in het Heilige
Land. De scheiding tusschen zondig schep
sel en den Heilige werd erkend, alle
eeuwen door verder doorgetrokken, door
de zonde der menechen zoowel als door de
openbaring van Gods lïeiligheid; toch aan
zijne zijde met innerlijke beweging van
barmhartigheid.
Eon ofior werd vereiseht, een eeuwig
voldoend offer, hei beste en kostelijkste;
maar de hartelooze, gedachtelooss offers
als beleediging verworpen. God vroeg al
leen het hart, gerechtigheid, en nedongou
wandel set Hem. Alleen het hart, dat- is
HET ONDERWIJS IX RUSLAND.
Wanneer wij lplten op liet kind en de school,
zegt de Maasb., dan ziet het or mrt de to»«
koimt van Rusland bedroevend uit.
Na hotgeen wij reeds over do schoolkwestie
pubb'<?eerdoTi, vinden wij thans een interessant
artikel hi bet jongste nummer der „Revue are
Deux Mondes" van de hand van Moj. Yernoaux,
dio in 191S onderwijzeres in de Fransche taal Si
gowce&t aan de proletarische school van don ar»
beid te Moskou.
Aan deze publicatie ontleenen wij het voh
grede:
Kameraad Poliatoff, chef der kanselarij vaa
openbaar onderwies besloot reeds in 191$ in elke
onderwijsinrichting do kindcrea der aristocratie,
jonge as en meisjes met de kinderen dor ar os tante»
kaïarota d.w.z. dor misdadigers tegen de maat»
schappij, die in do gevangenis zitten, onder te
brengen.
Ia de lagere klassen werd deze unificatie vol»
komen doorgevoerd re de kleine drenmessen vaa
7 tot 9 jaar liepen, on liun bolsjewistische govoe»
lens te mamfeeteereti, met iöessen of brandende
stukken hout over de gangen. Eens hebben ril
zelfs gepoogd de elaapzaal der meisjes en onder»
wijzerc6sen in brand te steken. Onmogelijk wan
bet oenige tucht te handhaven. De- kinderen had»
den gehoord: men leefüo onder het regime doe
vrijheid.
De sovictrorganisatio is tot onder de school»
kindcrea doorgevoerd: twee jongere» en eca
meijsje /zijn de eovjbtgedekgeerden der leerlingen
op de paedagogischa conferentte, welke door den
directeur dor school worden gepresideerd. Zij
rija daar a&nwerig. om de leeraren te oontrok»»
ren en daarvan aan htm kameraden rekenschap
tic geven. 0 wee de leeraren, die tuchtmaatregelen
zouden voorstellen.
Wat voorts, de nieuwe pacdagogie betreft, gaaf
bet artikel voort, rij kan ah» volgt geresumeerd
worden: Allo leerlingen, jongens en moisjes in
dezelfd» lokalen ontvangen gelijk onderwijl. Er
zijn eüechte twee soorten noten: voldoende oC
onvoldoend». Maar uit vrees voor represailles ior
leerlingen durven de leeraren deze laafate noot
nooit geven. De benoodigde boeken moeten vol»
geus de rovolatkmairo theorieën geredigeerd
worden; het litterair en wotenschapeïïjk onder*
wijs wordt nog gegeven, maar do tijd daarvoor
is zeer beperkt. Duilsch is do oenige verplichte
lovende taal, Latijn cn Griekech worden volk*
men genegeerd, maar grooto waarde wordt ge»
heclit aan Landarbeid, De kunsten meer voor
vermaak zijn verplichtend. Do danskunst wordt
onderwezen door het corps danseressen van het
bollet der opera. Vervolgens moeten de leerlingen
jongens en meisjes verechinénd© malen per weok
op «ea openbaar ptem militaire oofcniDgen ma*
ken, mot geweer en patroon onder hot commando
vaa omtorofBeieren het communis!isch regim»
is 63senlksei toch anfci-mi 1 ilairisfisch en pacifist
tiseh terwijl om de sociale gelijkheid volkome»
door te voeren, do leerlingen om de beurt moe»
ten boenen, hout halen, de kachels aanstek an,
ënz.
Dat m& het programma, dat aan het bog is
van het schooljaar m tegenwoordigheid van Mej,
Vorneaux word opgesteld. En de resultaten vaa
dit echooRO syefoem. 0 heel eenvoudig, schrijft
do onderwijzeres: De jeugd denkt aan niets dan
winst, om in do eerste plaats te oten en vervol»
gens om zich te verrijkendo kinderen doen niets
dan handelen, zij spelen niet. rij koopen en ver»
koopen.
Een der collega^ van Mej. Vorneaux, leerarea
aan dezelfde school, heeft haar verteld, dat haar
dochter ook reeds aangetast door ae ideeën van
gelijkheid en vrijheid haar eens op bovolendea
toon toevoegde: Mario doe mij mijn schoenen
aan en ving wat. Yrbaasd vroeg do moeder, of
zij wol wist. wat zij zeido waarop hot meisje
antwoordde. Papa, noemt u Marie, ik heb het
recht aulks ook to doen, wij rijn allen goJ:"Jr, doe
mij mijn schoenen aan, zeg ik jo.
Vroeger naprkt Maj. Yeacaux dan aj gavea
do Russische kinderen, groote en kleine bun moe»
eters de toedersie namen. Er is tusschen deze
Iweo uitingen inderdaad oen moreels afgrond ge»
6cb.\pen door de revolutie.
D© mooiste waterval der wereld.
Volgens bet tijdschrift „Do Witte Steen
kool" is de fraaist© waterval te vinden in
Briseh Gnyruia in de rivier Portaro, oen
zijtak van de E.ssc-quibo.
Do ral heeft 120 M. breedte en M M.
boogfe. Het water stort van oenc rotshel
ling omlaag zonder cenige hindernis ba
ontmoeten in dien val, en levert in die
omgeving een schilderachtig en grootsdhi
schouwspel. De Engelschcn noemen doiea
val <fo „Kaietenar Falls" en schatfcm deze
energiebron op 2 XA raillicen paardek rach-
ten. De wildernis der omgeving is wel
licht oorzaak dat dit natnnrmor.umcné
zoo weinig bekend is, zoodat hot tijd-
sclirift „Ann al es des Travaux-publics dn
Belgique" het nu ak c-en nieuwtje lan
ceert.
don ffolwolen inensch!
't Geweten met schrik en wroeging ver
vuld, hot hart altijd dorstend naar liefdeJ
door alle angsten been een schemerende
hoop op vergeving; con dof gevoel van dn
scheiding.
En stools dio muziek van hoop, ver, v«j
weg, maar langzaam naderend. Hoop op,
een overwinnaar; zaad van de gevallen
Eva, zoon van Abraham, den gezegendfl
in wiea de wereld gezegend worden zouj
Koning. Herder, Priester, Lijder. Verlos
ser. "Verlosser van onrecht, onderdrukking*
zonde, van do scheiding van God; Gezon
dene Gods: de Zoon dee menschen.
Zoo zochten do beide vrouwen, da Ho»
moin€.-be en de Jodin en luisierdoB»
verlaagden, leerden. Al haar zoeken werd
geheiligd door gebod en de nienwgehor«i
hoop op don man in Galitea. ïn Dio
dora kwam d« overtuiging op, dat hij dig
do brug kon leggen over die klove tuo«
schon God ca den raeech, bij dio den wan
klank der zonde oplossen kon. ook aita
andere «eheidingen delgen, alle andere
wanklanken dempen kon. Vond xe hum*
dio do zondo vergeven kan, dan had M
hein gevonden, die den dood kan overwin-
nen. Zonde, niot de dood 6cheidt ons vaa
God en daarom scheidt ook alleen él
zondo ons van hen die wij liefhebben.
(Wordt vervolgd),
