MIME
Ds. H. THOMAS
lieLeielieC«nl
V. H. RUTGERS
Tweede Blad.
fUS Heuvel Chr. v. d.
Dinsdag 4 Juli 1922
Jan en Jannetje naar de stembus
Dat wordt do nieuwste prostatic van
het degelijk huisgezin, eon gebeurtenis
waar Potgieter niet van droomde, toen
hij zijn mooie schets van -den Oudejaars
avond schreef.
Nu niet samen thuis, maar samen over
de politieke markt met haar vele valsche
■profeten en hinderlijke marktschreeuwers
naar de stembus. Dat is wat nieuws. Een
zware tocht zucht Jannetje, en die me dat
bezorgd heeft, zou ik wel eens onder han
den willen nemen.
Je hebt gelegenheid het hom aanstonds
goed in te peperen, vrouw, zegt Jan, als
je in het stemhokje staat.
Het loopt toch zonderling en dio wet-
tenmakeiïs zijn soms grappenmakers.
Rood stemmen, riep de socialist en nu
etemmon we rood en weren
zid n gees t.
Wat een drukte op die markt. Ik word
er haast angstig van, zei Jannetje.
Of ik niet wist, antwoordde Jan, dat je
er als '5 er op aankomt voor staat als de
beste.
En zie nu eens, aldus de vrouw woei*,
zie nu eens al dut vrouwvolk, dut. ook al
meedoet aan - het politiek gekrijsch. Dat
zijn, aldus Jan lachend, onze politieke
bakvischjes. Maar wat wil jo? Als hot
menschdom dwaas wordt, dacht je dan
dat de vrouw er aan ontkwam?
Maar nu moet je eens zien, naar do tent,
van den Vrijheidsbond.
Hallo halloschreeuwt er een Jan
en Jannetje toe. Hier vj'ndt gij, wat gij
hebben moet.
Vrijheid, gelijkheid, zuinigheid
't Is grappig fluistert Jan zijn vrouw
in het 'oor, en nu moet je weten, hoe die
kerel met. millioenen smijten wou.
De vrijheidsbond, zoo bel oogt wolspre-
kend de redenaar, die brengt de redding.
Zie onzo plaat. Daar is de draak. Room-
schen en sociaal-democraten, die gaan
straks saam, maar daar staat onze Dres-
■selhuys. de moderne St. Joris en slaat het
monster dood.
Als ik niet wish aldus Ja<n. datf. die
roode drakenkop meneer Dreselhuys voor
de Eerste Kamerverkiezingen leelijk bij
het been had em hij niet ontkwam zonder
zijn zwaard to verliezen.
En dan, zon dat stuk van dien draak
niet zoo gevaarlijk wezen als ons volk
niet naar den liberaal geluisterd had. Wel
een geschikte drakendooder. Och arme!
Onderwijl echter ie Jantje aan den
mouw getrokken door zoo'n vrijzinnige
dame. Kijk eens hier, vrouwtje, zegt zij,
heel vertrouwelijk en neerbuigend. Zoo
richt men zich. immers tot het eenvoudige
volk.
Kijk eens. hier, wij vrijzinnige- vrouwen
zullen u den weg wijzen. Gij weet toch
dat thans de man regeert en'de vrouw
niets te zeggen heeft.
Wat trekt die Jan toch een oolijk ge
zicht. Hoor eens, juffie, zegt hij, je moest
maar eens een paar dagen bij ons komen
om het huishouden te loeren. Dan zou je
epoodig wel heel andei's praten.
Ik spreek tot. uw vrouw, zegt hoogwijs
het juffie. Ik zak haar on6 boekje over de
nieuwe huwelijkswetgeving meegeven.
Dat komt. van ons staatsburgeressen.
Staatsburgeressen nou murmelt Jan,
het is me geen kleinigheid.
Wat staat daar al zoo in? zegt. Jan
netje.
Wat wij willen, ziet n; als wij baas
worden, behoeft de vrouw den man niet
te volgen. Wat ik toch zoo graag doe,
zegh Jannetje, en zij trekt, haar man voor-
uit.
En dan onze gezinsraden aldus de
staatsburgeres, van hoogstaande mannen
en vrouwen, om uitspraak te doen bij go-
schil tu&sehen man en vrouw.
Jawel, zegt Jan nog even bij 't afscheid,
en daar komt gij zeker in. Maar zijn
vrouw is hem al een eind vooruit. Die hot
daarbij uit kan houden, mag het weten,
zegt zij, maar ik niet.
„Hier staat de redder des vaderlands,
de groole Henri ter Hall", zoo schalt een
stem. Schrik nu niet, zegt Jan tot zijn
vrouw, op zoo'n politieke kermis hoort
toch ook oen hansworst thuis. Én hij ie
de slechtste nog niet.
Ik hou niet van de kermis, zegt Janne
tje. Laat ons verder gaap. Het huis wacht
mij.
FEUILLETON.
De Germaansche gevangene
Een verhaal nit de eerste eeuw onzer
jaartelling.
f49)
Ieder wist wel dat deze tranen en dit bo-
klag den keizer en do bejaarde keizerin-
moedor hoogst onaangenaam waren. De
offirieu-a van twoo Pretoriaansche cohor
ten ontvingen haar te Brundusaum. Se
naatsleden en hoofdlieden waren aange
wezen ora de urn te dragen; aan de voor
naamst e goden worden offers gebracht.
Maai* me merkte zeer goed. op dat zoomin
Tiberius als Livia, en ook niet. Antonia,
de moeder van German Leus (de laatste op
*b keizers uitdrukkelijk verbod) gekomen
waren om den doode do laatste eer te be
wijzen en Agrippina te ontvangen. In elke
stad was de bevolking echter op de been
om door ongekunstelde deelneming de
koudheid van het hof te vergoeden. Waar
ze ook dooit rokken, kwam de bevolking
in '1 zwart, de adel in purper, haar tege
moet ter oere van den geliefden doode
werd kostbaar reukwerk gebrand; en zelfs
.van het. land en uit vergelegen plaatsjes
kwamen gehecle troepen aan do nlgemee-
ïie huluo deelnemen.
V Zoo ladende men Rome, Langs den
Nog even. zegt Jan on hij schatert, het
uil. Hoor nu dien vont!
Een dubbeltje voor oon stem, behvsting-
Ixl u Ier, con dubbelt jo voor een stem!
Mag dat. nu. fluistert Jannetje, on is
hier geen politie in de buurt?
Zij gaan vorder. Een groolo tont on
veel volk daar voor.
Daar vertoont zich ook do groote
kracht mensch. Dat. ia de bluf tent., zegt
Jan, en Jannetje leest de groote lottere:
S.D.A.P.
Hoor zo eens rumoer maken. Do dadels
van Hassan zijn grooter, dan zij zijn
Luister allo standen, hoort mannen on
vrouwen. Geen mirakel is ons te groot.
Geen belofte ons te kras.
Wij brengen de socialisatie
Opdat ook wij de wereld kumuon rond
gaan mot. den bedelnap net als do Rus
sen meent Jan. Ik dank jo vriend.
Moor dan socialisatie. Ontwapening
dat is de groote leus. Wij schaffen het
leger af en berooven do overheid van haar
zwaard.
Ik zou wel eons weten wat je daar on
der je vestje hebt, goedo vriend, zegt Jan.
Do overheid machteloos, opdat jij ons
straks kunt verdrukken. Het zal maar
het bes to zijn, dat do overheid hot rocht
kan handhaven.
Hot zijn slimmeriken, vrouw, die so
cio al-dom o crat on.
Gelooft ze niet. Gelooftzo nipt,
schreeuwt daar een man on hij beeft niet
slechts een roode muts op, maar ook een
roode blouse aan.
Gelooft zo niet die sociaalpatrio Kon, die
sociaal-democraten. Zo hebben or het
volk maar tusschen. Wij communisten
Die kon wol eens gelijk hebben, zegt
Jan tot zijn vrouw, maar van hom moet
hot volk toch ook niets hebben.
Maar Jannetje heeft bet alweer met
zoo'n politieke juffer t<o kwaad.
Zie eens hier zegt deze met veel drukte,
wij komen op voor de moedor en he'c
id ml. O dio lieve kinderen niet?
Ik had er tien, zegt Jannetje, en heb
ze alle goed groot. Hoe-veel hebt gij er?
Nu dat doet er niet. roe, aldus de roode
juffrouw. Het moederschap is oen maat
schappelijke functie en moet betaald door
den staat.
Ik 'neb, om mijn kinderen groot te krij
gen, don staat gelukkig niet noodig ge
had, zegt- Jannetje. Hebt gij geen man cm
voor U te zorgen?
De vrouw moet zelfstandig zijn ook als
zij moeder wordt, aldus de vooruitstre
vende dame. Daarom moederschapszorg,
kraamvrouwenverpleging, alles gratie.
Vraag die moderne juffer eens, hoo zij
over het huwelijk denkt, zegt Ja® nu, die
met smaak de toornige uitdrukking ziet
op liet gelaat- van zijn vrouw.
Ik weet er alles al van, zegt deze. Hier
moet ik in elk geval vandaan.
Jan en Jannetje kwamen ten slotte
door do rumoerige drukte heen.
Heo yerklaar.je toch al dio verwarring,
zegt Jannetje.
Och zogt. Jan, je kunt het immers lé
zen in den Bijbel. Hoe groot-er de ellende
onder do menschen on hoo erger hot ge
vaar, hoe moer valsche profeten.
Dat is altijd zoo geweest.. En de mon-
sclven willen de val&che profeten hooren.
Want zij spreken niet naar het Woord
Gods, maar zij spreken nit. hun hart, hun
natuurlijk hart. Kijk daar nu zoovfclen
luisteren naar allerlei onzin, zion naar het
spel van de dwaasheid. Allen hebben
reeds doen zien da.t hun beloften geen
papieren roebel waard zijn en toch verga
pen zich altijd weer velen aan den schijn.
Weet go wat ik mooi vind? zegt Janne
tje. Dat ik den antirevolutionair niot tus
schen die marktschreeuwers vind.
Maar hij is wel op zijn post, zegt Jan.
Gij zult het zien. zoo gauw wij van het
void der ijdele beloften af zijn. Ziedaar
reeds dc goedo handwijzer: stemt Rut
gers. En daar is onze vriend.
Zeg eens, zoo plaagt Jq®, gij kont deu
weg naar de stembus. Maar waar zijn
uw beloften? Daar ginds is alles te koop.
Vrede on voorspoed en geld en goed en
vrijheid en cultuur en geestelijk goed
zelfs, maar buiten God.
'Allerlei mirakels worden er vertoond.
Minder belasting, maar meer uitgaven.
Geld voor een ieder, maar zuiniger staats
beleid. Veel meer uitgeven en nog veel
meer onderhouden. Weerloos worden en
sterker zijn. Alles vernielen en alles be
houden. Het leven Todden door het te ver
woesten.
Waar zijn uw beloften. Gij kunt niet
meedoen, man.
Gij hebt gelijk, zogt de antirevolutio
nair. Mijn handen zijn leeg. Wat zijn wij
arm nietwaar? Maar zogt Jan, wat waren
die ware profeten oolc arm en die valsche
profeten rijk. Zij zeiden: trok op en gij
lcrij.gt. do overwinning. En de ware pro-
Alle Anit-fisvoluiionnaire
Mannen en Vrouwen
in -den K ie .«kring Leiden stemmen
WOENSDAG 5 JULI a.s. ëp
No 1 van Lijst 6y
dat is de derde lijst, die op het
stembiljet staat.
Alleen liet witte puntje in bet blokje
voor den naam van den hoer
wordt rood gemaakt.
Zoo moet uw stembiljet er uit zien,
als het in de bus gaat.
j Rutgers, Mr. V. H.
Monté Ver Loren F. H. de
Bi Molen, i. v. d.
BI Schouten, J.
Hl Warnaar W.
BI iongebreur Ds. M.
Vries, Mr. S. de
ffijj Andel, H. v.
ÉI Adriaanse Ds. L.
feet had dan niet dan het oordeel Gods.
Wij moeten waar zijn en getrouw, Jan
en Jannetje. Maar wij zijn toch ook weer
rijk. Omdat wij mogen on willen wijzen
ep het Woord Gods. op Hem Wiens belof
ten eeuwig waar zijn. Er is ecu toekomst
voor Nederland als het de revelutiopredi-
king verwerpen wil. Als die markt eens
leegloopt.
'Jan en Jannetje zijn bij de stembus
aangekomen en doen hun goede keuze. En
dan gaan zij naar huis.
Oranje in 't hart cnnieinands
slaaf, weet Jan ook hu nog te zeggen,
en hij verstaat dit woord veel beier dan
Potgieter het ooit vermocht.
Hij heeft de leugen der revolutie loeren
verstaan en de kracht van het. anürevolu-
i ionair beginsel leeren waarcleerren.
Eu hij dankt God een vrouw te hebben,
wier grootste schat do vreeze des Hes-
ren is. N. P. G.
STEMPLICHT.
leder die volgens de kiezerslijst be
voegd is tot de keuze rnede te werken, is
verplicht zich binnen den voor de stem
ming bepaalden tijd der uitoefening van
zijn kiesrecht aan te melden bij het stem
bureau van het voor hem op de kiezers
lijst aangewezen stemdistrict, behalve bij
het bestaan van een geldige reden van
verhindering. (Art 72 Kieswet)
De gebroken klank.
Uit- een rede van D s. J. J. K n a p, Nod.
Herv. Pred. te Groningen;
„Past op nw tollen".
Slaapt niet. weer in.
Weg met de slaap mute.
Neorat bovendien een voorbeeld aan rwt
oude volk des* Heer en.
Als Israel ten strijde toog, was men
gewoon de zilveren trompetten le steken.
Men haalde er dan echter mot één lang-
gerekion toon uit, doch men blies met ge
broken klank: de ééne toon werd in twee
korte stoot on gebroken.
Zoo moeten onze mannen nu ook op
trekken, één' heldhaftige vastberaden
schare, allen in do pas, met de banier des
Evangelies in hun midden, maar dan op
trekken onder den gebroken klank der
trompetten.
Dus niet de gezette triumfoerende toon
van het: „Wii loopen ze wel onder den
voet, die Socialisten"!
Niet de gezette toon van dim overmoed,
dio op eigen krachten doet steunen.
Maar de gebroken klank, der o o t-
m o e d i ge taalde gebroken klank van
't gevoel uwer eigene zwakheid; en dan
bovenal niet te vergeten de gebroken
klank des gebed s, opdat Gods
kracht in uwe zwakheid wordo volbracht"
KERK EN SCHOOL
GEREF. KERSEN.
Drietal. Te IlselmondeP. Deddoas t<j
Brielle, Dr. J. W. v. d. Bosch (o Harderwijk w»
K. Wiukeiman te Eindhoven.
Bffroepon. To IJsolmonde: P. Dcdclens to
Briollo; to Anjum: U. Ubbens to Roodeschool
to Zoutkamp: W. Woener to Baard.
B o d a n k t. Voor Maassluis (B.)E. J.
Wienl-jos to Oudshoorn.
NED. HERV. KERK.
Beroepen. Te Holder (toe*.)'A. Fetter,
om-prod, to Deu Haag; Te Bceoyou (N.-Br.)
J. JapcUen to Haamstede.
Bedankt. Voor Montioort: P. Kuijlman to
Houten (U.); voor Leeuwarden: N. A. Becht Jr.
te Arnhem; voor Jisp: H. van Lunzen, cand te
Driebergen.
DOOPSGEZ. GEM.
Boroopen. Te West-Terschelling: J. Dozij
prop, to Amsterdam.
Kerkelijke eenheid.
Naar aanleiding van hot redlemonfc op do
prodikantstractomenten in de NocL Herv. Kerlc,
waar do Gcroformeorde Bond zich togen hooft
verklaard, merkt Ds. H.' Janssen in „Do Wek
ker" óp, dat we aan den vooravond staan van
een geweldig kerkelijk conflict. Zal do Horv.
Synode op een conflict mot den Bond aansturen?
..Alzoo oen buitengewoon moeilijk goval, wan
neer do Geref. Bond ook Gc-reformoord handelt-.
Ik hoop hot van hoeder harte. Want do kerkcTijko
kwestie moet opgelost worden. Allo Gereformeer
den hooren bijeen. En eerst dan kunnen wij ook
een good politiek loven krijgen. Onzo kerkelijke
godeoldheid slaat ons met politieke machteloos
heid".
Uit het Sociale Leven.
ScheepsboHTvma!fti-,o.
Onder de industrieën dio een zeer be
denkelijke® tijd tegemoet gaan, zegt de
Standaard, valt de scheepsbouw in
ons land.
Gedurende den oorlog bloeide onzo
scheepsbouw op. Niet meer kunnende la
ten bouwen in Engeland en Duilschland;
plaatsten onze reederifen hunne orders in
Nederland en, aangemoedigd door de re
sultaten, -werd ook de kiel gelegd^ voor
vaartuigen, waarvoor geen orders ver-
et rokt waron; dio dus gebouwd weiden
voor eigen Tekening, om ze later, na af
bouw, to verkoopon. In vele gevallen liep
dit op een misrekening uit. Immers vele
dezer schepen weiden op stapel gezet, toen
de maleriaelprijzon nog niet- gedaald wa-
en en do warkloone® hun grootste hoogte
hadden bereikt. Deao schepen hebben vaak
350 tot 400 gulden per ten gekost, ter
wijl men ze thans nieuw kan bouwen voor
200 tot 275 gulden per ton en men in goe
do conditie vorkearen-de schepen te kust en
te keur koopon kan voor prijzen van '100
tot 140 gulden per ton.
Zoo weidt op oen schip van 1000 ten
dl spoedig 250.000 gulden verloren.
Als men dan nog een kooper vinden
kan. Want dat is wellicht hot ergste: de
malaise in de scheepvaart is oorzaak, dat
vele schepen worden opgelegd, zeodat er
naar nieuwe schepen geen vraag is.
Met name in de provincie Groningen
dreigt door dezen toestand weldra een
ernstige stagnatie in te treden, die de
vrees wekt. dat vole werven voor goed
zullen moeten sluiten. Juist- daar toch is,
meer nog da® elders, z.g. op speculatie
gebouwd, en men sprockt niet te boud als
men zegt, dat or een calaetroplie dreigt.
Staking uit jalousie.
Men schrijft van bouwvakaiboidorszij-
ie aan do M a a 6 b.
„tSaking", dat is het- parool van de
Opporlieden-Vereeniging O. D. N. L.
„Ontwaakt door Nieuw Leven", afdaeling
van de Landelijke Federatie van Bouw
vakarbeiders.
Loden van bovengenoemde verconiging
hebben voor dc zooveelste maal hot. work
neergelegd bij de metselaarspalrooiis Van
Borg en Van Hilton, welke acht huizen
bouwen aan den Admiraal do Ruyterweg.
De oorzaak van dit conflict ligt in het
feit, dat de patroons niet bereid zijn op
commando «ran hun personeel twee man
in dienst te stollen, wolk conflict ton vol
le wordt onderschreven dcor O. D. N. L.
,Jn dienst- van genoemde patroons wer
ken 15 opperlieden en 15 metselaars. Door
de metselaars wordt volgons overeen
komst in tarief gewerkt, waardoor ze
f 2.40 per uur „of f 10S pe.r week verdie
nen. Wat nu door de metselaars in tarief
wordt verdiend ontvangen ook de opper
lieden por uur on per week.
Men kan zich indenken, dal- men er
Rome beweende dien dag niet alleen
'Gormanicus maar do Romeins che eer en
'deugd. Moer nog, het was een droefheid,
die ze ge-en naam. geven konden; do bron
van alle duisternis die waard ie zoo ge
heel e# te worden. Zij beweenden een ver
loren paradijs, verleren ïnenschelijk go-
luk, den val van hun volk. Het was de
zonde, 'b Was hot ideaal va® don waren
mensch, dat (hun onbekend) terzelfder ure
in Nazareth leefde; de verloren Herder,
Koning en Zaligmaker.
Maar op zijn ijzige hoogte hield Tibe
rius zioh afgezonderd, niot -verwarmd door
de zonnestralen, die gewone mensehe®
koesterden; niet ontroerd door do stem
men van smart, dio hen zuiverden. En
spoedig daarna daalde van dien rotstop
een hardo stem in de ooren dew stervelin
gen; zeker als een bazuin, onmeuschelijk,
sarcastisch, kort en bondig, vol gemeen
plaatsen en ijskoude waarheden.
„Vorsten sterven, de Staat blijft, 't "Was
natuurlijk dat men in de eerste vlaag
van droefheid weeklaagde, tranen geven
verlichting. Thans is het tijd om weer lot
kalmte te komen, evenals de goddelijke
'Julius, teen zijne dochter hom ontviel,
en do 'goddelijke Augustus, toen hij van
zijn kleinzonen beroofd werd, hun ver
driet onderdrukt hadden. Dikwijls vroe
ger hebben do Romeinen den dood hunner
.Yeldlioerea met gelatenheid gedragen. Da
spreekt hedenavond
8 uur in „Prediker".
happig op is daar te werken en dat O. D.
N. L. wil zorgen meer menschen barer
veroeniging voor f106 aan het werk fce
krijgen.
DE STAATK. GEREFORMEERDEN.
Bij deze stembus, zegt onze N. H. Cr t.#
verschijnt ook de Staatkundig Gerefor
meerde Partij in het strijdperk.
Op haar program staan enkele punten,
die ook op dat- dor anti-rev. partij een
oervolle plaats vonden. Wie daarvoor in
derdaad iets bereiken wil, doet beter ora
op de anti-rev. lijst te stemmen.
Eon van de verschillen tusschen beido
partijen is de kwestie van de verzekering.
Daar zijn de Staatkundig Gereformeerde®
tege®.
O.i. treden zij daarin hoogst inconso-
kwent op.
Onder hun candidaten zijn oen of twoa
christelijke onderwijzers.
Wat- is nu hot eigenaardige?
Dit. Dat deze onderwijzers aUön een
gratis pensioenvereelaering hebben loo
pen ten laste van don Staat- der Neder
landen. Deze verzekering is gebaseerd vol
komen op dezelfde gronden on berekenin
gen ai? die welke bedoelt den eenvoudi-
gen arbeider bij invaliditeit of op bepaal
den leeftijd een kleine uitkecring to waar
borgen door middel van een wetenschap
pelijk spaarsysteem.
Er is nog iota anders, dat het. inconoo-
kwente der Staatkundig Gereformeerden
aantoont.
Zij zijn vooislanders on terecht
van oen krachtige landsverdediging. Maar
goed bezien is hetgeen voor de handha
ving va® de ongereptheid van don vader-
la-ndschen bodem wordt uitgegeven, niet
andere, dan oen alleszins geoorloofde,
noen verplichte verzekering in het belang
van ous onafhankelijk volksbestaan.
Als de groep eens wilde voelen voor
consekwentie en het. loven niot. in allerlei
stukjes deelde, dio dan als zonder onder
ling vc-rband worden beschouwd, zou zij
tot do overtuiging moeten komen, dat
niet. in afzonderlijke partijformatie heil
gezocht moet worden, maar dat voor haar
weftschoa hot moest bereikbaar is door
het steunen dor anti-revolu-tiouaire partij.
Nu worden wellicht duizenden stemmen
vermorst.
We willen er bovendien op wijzen dat
het juist- een lid der anti-rev. Kamerfrac
tie, n.l. Mr. Rutgers was, die door het
indienen van een wetsontwerp in de Twee
de Kamer gepoogd heeft, om voor soli-o-
len, die beheerd worden door hen, die ge
moedsbezwaren hebben tegen assurantie
dezer gebouwen, eerbiediging te verkrij
gen. Helaas is het door de Kamer verwor
pen.
Ook op het gebied der 6ociale verzeke
ring is er naar gestreefd om de bezwaren
uil, dezen Kring te ondervangen.
Willen zij, die tot de Staatkundig Ge
reformeerden neigen, zoo goed mogelijk
hun eigen zaak dienen, dan is het. beste
midilel daarteo gelegen in het stemme»
op de Anti-Rev. lijsten.
Daardoor wordt een noodlottige vere
brokkeling van kracht tegenover den te
gen stander voorkomen.
Wordt geen candidaa!. der Staatkundif
Geref urineerden gekozen, da® zijn de of
hun lijst uitgebrachte stemmen een ca»
doan aan den politieke® tegenstander.
De S. D. A. P. zal or misschien dank
baar een zetel meer door in ontvangst
ku anon nomen.
spreekt hedenavond
in „Prediker".
WIE ZICH VERGIST.
Een kiezer kan, wanneer hij zich bij de
invulling van zijn biljet vergist, eenmaa-
een nieuw stembiljet aanvragen (bij den
Voorzitter van het Stembureau) mits h*
eerst overhandigde door hem wordt terufr-
gegeven. (Art 77 Kieswet)
Aprikpclen van dé groote godin slaoSr
vow de deur. Koert tet- i«w vermaken te
rug!"
Even later vers to ik to hij die lo3 d-oofci
zijn eigen voorbeeld. Een schrijven va*
rouwbeklag, dat de Grieken hem zonde*;
bij den dood van zijn eigen zoon. Drusua,
beantwoordde hij mot oen brief, waarin
hij hun zijn deelneming betuigde met doa
dood van Hector van Tcoje!
Van dat hart moest Agrippina d«
fiere, moedige reine, trouwe bescher
ming voor zichzelve on voor haar kinde
ren verwachten! Dion man word door het
Romeinschc volk verlof gevraagd hem
ter oere tempels ie mogen slichten, in 't
geloof dat hem alle macht in h^mel on op
aarde gegeven was.
De hartstochtelijke roitw over Gorma
nicus was nauwelijks bedaard die in
de oogen van den keizer bijna met oproer
gelijkstond of datzelfde Romeins*he
volk kwam tof hom met een boete, die
hom minachtend deed glimlachen. De ar
me burgers hadden geklaagd over don
boogeu prijs van hot- koren. Tiberius - er
langde dien tet den inkoopsprijs en be
taalde den verkoopore de winst uit eigen
middelen. Daarop verhief hei- Romeinsclm
volk zijn „zorg voor don staat" hemel
hoog, roemde hom als „God en Heer," e®
-smookte opnieuw hom verlof om lioui
„Vader des vaderlands te mogen noem»*».
weg van Appius, mijlenlang met graf-
tombon omzoomd, 'ging de optocht voor
bij.
Siguna herdacht, haar "corete komst- in
de stad langs deu Flamingischon weg
Toen was al wat haar omgaf vol feest
vreugde; Geimanicus met zijn gezin hel
middel punt van alle leven on vroolijkheid.
Nu geen bazuinen, fluiten, gekranste os
sen, feestelijke menigte! Langzaam be
woog zich het gezin van Gormanicus tus
schen de graftomben; met om den krans
dor overwinning op het Kapitool neer te
leggen, maar 'om de aseb van den over
winnaar in het- keizerlijk praalgraf bij te
zetten.
Van dien eereten triomfweg af, was 't
gelieele levenspad van Agrippina een
doodenweg geweest; gehuld in telkens
zwaarder schaduw.
Uit de stad kwam de Senaat en een
groot deel der bevolking haar tegemoet.
Niet- in genegelden optocht-, maar in groe
pen, met gedempte stem weeklagend als
menschen, die in dezen doode alles verlo
ren, ging de menigte de stad binnen.
Een hart bleef ongeroerd. Eén koud,
bitter hart, «dat van jaloerechheid ver
teerd \vas toen Gormanicus als overwin
naar introk; en in nog spijtiger ijskoude
verzonk bij nu hij zoo oprecht betreurd
wei^d. Do nijd kan uit elk voorval des le
vens, pok het droefste, vergif zuigen. El
ke toejuiching voor den overwinnaar was
oon angel in Tiberius' hart geweest; deze
rouwklage wondde hem nog dieper.
De dag, waarop do geheiligde asch naar
hot praalgraf va® Augustus gebracht
werd, ging niet in zoo ingehouden, verhe
ven droefheid voorbij. Nu eens waren de
gevulde straten „oen woestijn van verla
ten stilte," dan weder steeg hartstochte
lijk gejammer ten hemel. Het veld van
Mars, waar in de nabijheid aan den oever
van den Tiber het praalgraf lag, word
door de rouwtoorfcsen tot één lichtzoo ge
maakt; gewapende troepen, magistraats
personen in burgeerkleeding, volk van
allerlei stand vulde het plein, roepende
dat. de Staat was gevallen en geen hoop
moer overbleef. Alle harten brandden
v,an liefde voor de reine, moedige levons,
die zoo weinig navolging gevonden had
don; voor den verloren Caesar en de rou
wende Agrippina. Men noemdJe haar do
eer dee lands; do eenige afstammelinge
van Augustus; het laatste type van oud-
Rome; en riep de goden aan „om haar
nakomelingschap Ie beschermen opdat
die de boezen overleven mocht". Er was
een ongeveinsde uitbarsting van droef
heid. die den toorn des keizers braveerde,
voor een oogenblik dat diepgezonken v-olk
opheffend tot zijn verloren ideaal, en hot,
zooals ware smart doet, toononde tet
wolko hbo ge roeping hot gehouden wae.
