IweleifatieCoiiril
Tweede Blad.
Zaterdag 3 Juni 1922
KERK EN SCHOOL
De Germaansche gevangene
Uit het Sociale Leven.
Het Pinksterfeest.
En als de dag van hot Pinksterfeest
vervuld word, waren zij allen een
drachtiglijk bijeen. En zij werden
allen vervuld mot don Heiligen Geest,
en begonnen to spreken met andere
talen, zooals do Geest hun ga! uit te
eproke-n Hand. 2:1, 4.
Op den dag van het Pinksterfeest open
baart zich drieërlei.
We zien eerst levensverwachting.
Dan aanschouwen wc levensvervul
ling.
En eindelijk leeren we dien dag kennen
als een dag van levens openbaring,
waarin do volheid des Geestes in milde
stroomen uitbreekt.
De levensverwachting vindt men
bij de allen, die bijeen zijn.
Jezus' discipelen hebben zich naar het
bevel van den Heiland in Jeruzalem ver
zameld, en beiden daar de komst van den
Trooster, cn dat wachten op de uitstor
ting van den Heiligen Geest merken we
in een drievoudigen trek; die deze kleine
schare kenmerkt.
In de eerste plaats hebben zij zich los
gemaakt van het vlecschelijk Israël, en
:-? hun volk en leidslieden gebroken, en
rl weten zij dat vijandschap en vervol
ging hen wacht, zich als belijders van
ii ''ii Christus Gods aaneengesloten.
De tweede trek is deze, dat zij een
drachtiglijk, d,i, één van hart en één van
ziel, één in geloof en éen in liefde, éen
in hope en éen in heilig heimwee bijeen
zijn; en ten derde is deze vergadering in
de tempelstad een bkklende gemeente.
Zij volharden immer in liet bidden en
smeeken (Hand. 1:14), en hun zielen kee
pen zich verlangend naar den hemel, ge
lijk dorstige kolken zich openen tot. den
regen, om de milde droppen op te van
gen.
Alleen tot zulk een gemeente kan de
Geest Gods komen.
Waarallea schade wordt geacht, om de
uitnemendheid van Christus is do plaats
Zijner rust.
Waar do liefde regeert, en de eenheid
in den Heiland allen naijver ovcrheerscht,
■is Zijn woning, en waar wachtende har
ten cu open zielspoorlcn en zielevenste-
ren zijn, is de weg voor Hem ontsloten,
en die allen worden .vervuld met den
Heiligen Geest.
i De dag van het Pinksterfeest is voorts
een dag van levens vervulling.
Christus' discipelen wachten niet tever
geefs, want de Trooster daalt neer, en al
len worden vervuld.
En die vervulling i3 eerst, persoonlij
ke vervulling. Aan de Apostelen woorden
de gaven des Geestes in volle mate ge
schonken.
Hun wordt de zalving met vreugdeolie
toegediend. Zij worden toegerust met
kracht uit den hooge. Op hen vlamt het
geestesvuur.
Doch die vervulling is ook een vervul
ling der gemeente. Over alle vleesck
wordt Gods Geest gestort.
De zonen en dochters profeteëren. De
jongelingen zien gezichten. De ouden
Wroomen droomen. Do dienstknechten en
dienstmaagden profctecren.
De stroomen der genade verbroeden
zich en stuwen hun wateren over alle
volkeren, en de gemeente van Jezus Chris
lus, die Hij kocht met Zijn bloed, is de
.woonstede Gods in den Geest.
Do Heere woont in Zijn tempel.
De schaduw van Sion is werkelijkheid
geworden.
Hier is liet de plaats van God* rust.
En eindelijk is Piuksleren liet feest der
levens openbaring.
Nauwelijks is de Trooster neergedaald,
en nauwelijks zijn do discipelen vervuld
met den Heiligen Geest, of zij beginnen
te spreken met andere talen.
"Wat we onder die andere talen precies
te verstaan hebben, kunnen we hier niet
onderzoeken, doch het is ons genoeg to
weien, dat de Geest te spreken geeft, en
in die talon Zijn leven en Zijn kracht tot
openbaring komt.
Dor jongeren long, is ontboeid. De vree-
ze voor de mcnsclien is overwonnen. De
volheid des harten opent den mond, on
nu stroomt het van hun lippen.
Zij jubelen van de groole werken Gods.
Zij prijzen Zijn deugden. Zij verkondigen
Jezus Christus, en de toegevloeide
schare luistert.
Van den kleine kring van discipelen
gaat heilige kracht uit. Er vaart een
schok door de menigte. Straks gelooven
er drieduizend, en van dien dag af zet
zich do lcvensopenbaring voort in de pre
diking des Evangelies en in de belijdenis
van de kerk des Heeren, en in den jubel
der verlossing, dien Gods Geest aan iede
re herboren ziel ontlokt..
Wij vieren weer het Pinksterfeest.
Christus' gemeente gedenkt do komst
van den Trooster, en de uitslorling van
den Heiligen Geest. Is nu deze dag ook
voor ons een dag van verwachting, van
vervulling en van openbaring?
O, er moet eerst zijn bij ons een wach
ten op Zijn leven en een uilzien naar Zijn
heil, zal Hij onze ziel vervullen. Alleen tot
hen, die hongeren en dorsten naar de ge
rechtigheid, komt Hij met de vorkwilf-
kendo stroomen Zijner genade.
En ach, móeten wij er niet over klagen,
dat er zoo weinig levensverwachting bij
ons gevonden wordt?
Ja, wij hunkeren naar alle dingen. Wij
begeeren vooral hef. aardsche goed. Wij
rnaken inzonderheid berekeningen voor
dit leven, doch onze ziel is zoo weinig
open voor het licht en het leven van den
Geest Gods.
Hoe komt dat?
Wel, omdat in ons dikwerf het drievou
dig schoon van Jeruzalem's gemeente ont
breekt.
Wij achten te weinig allo dingen scha
de om Christus' wil.
De waarachtige band der liefde is te
zwak en te los. Ons gebedsleven is menig
maal zoo flauw, en waar is het roepen,
de heinrweckreet naar de waterstroomen
des Geestes?
Laat loch die Verflauwing ons tot droef
heid worden.
Bedroeven we ons over ons gebrek aan
verlangen.
Zétten we onze zielewoning wijd, wijd
open voor den Trooster, on smeeken Hem,
of Hij Zelf ons hart meer en meer wil
toebereiden, en in ons wekken die waar
achtige levensverwachting, zonder welke
Hij onze ziel niet vervullen kan met Zijn
vrede en ontferming.
FEEST IN MIJN ZIEL.
Er is feest in mijn ziel, want tie Heiland kwam ia
met al Zijn liefde en luister.
Zijn blik liorgaf mij het leven weer,
Zijn glimlach verdreef het duister.
En in dio ziel waar zoo somber het was,
begonnen er liekene te zingen;
en als het er jubelt, en als het er kweelt,
dan kan ik mij niet bedwingen,
dan moet ik grijpen naar pen on papier,
om armelijk op te vangen
de echo van al dat gekweel en gotier,
van al dia jubelzangen.
Maar wie er Zelf juicht in het feestgenot
vau dat heerlijke nieuwe leven,
die weet aan die echo beduidenia
en volle gestalte te geven!
Er is feest in mijn ziel want de Hoilana kwam in
en ik kan liet niet voor mij houden!
Ik moet verkonden: „Zet open uw hart,
laat Hem binnen, o jongen en ouden!
En mocht ik do eorsto vogel soms zijn,
die zoo kwinkelt en tiert in uw dreven,
o, laat. Hem binnen! en eor gij het weet
zal uw koor het geleide mij geven!"
(Stameliugen.)
NED. HEEV. KEEK.
Beroepen. Te Schelluincn: A. Prins i©
Giessendam; te Lobith: W. A. F. van Dijk, met
verlof uit O.-I.
Aangenomen. Naar Doornspijk: S. Ron-
ner te Oene (Geld.)
Bod ank t. Voor IJsselmuiden en Grafhorst:
J. G. Dekking te Kost eren.
FEUILLETON.
Er. verhaal uit do eerste eeuw onzer
jaartelling.
29)
Op dat oogenblik naderde ecu jonge
Griek en verwellcom.de Laon 'hartelijk.
„Herkent go me niet?' vroeg hij. „Callias,
de zoon van Damaris. Ik maak hier stu
dies voor standbeelden."
..Alle eerbied' voor standbeelden, beste
Callias!" zei Laon, worstelend om uit den
modderpoel te geraken, waar hij in de
verrassing der ontmoeting zijn eene been
in geplant had. „Maar zou je denken dart:
Pericles en Phidias en Plat.o en al de
wijzen en kunstenaars, ook zoo door het
vuil hebben geploeterd? Zou bijvoorbeeld
Socrates rustig zijn goddelijk onderricht
voortgezet hebben, als hij om de twee
stappen in een riool terechtkwam?"
„Ik denk dat Socrates alleen bij mooi
.weer waai del do en les gai", antwoordde
Callias op oen toon die verried dat z'n ge-
daohten nu juist niet bij Socrates waren.
Hij was 't eens met de spreuk: Een leven
de hond is beter dan een doode leeuw."
„Uw moeder zei me dat ge in Syrië
waart."
n k Ben daar geweest. Maar 'k bea nu
hier om standbeelden te maken voor He
rodes Antipas, voor zijn zoogenoemde
„Gouden Huis" in z'n nieuwe stad Tibe
rias."
„Jo behoeft toch Phidias niet te bestu-
dceren om den smaak van zoo'n Jood te
voldoen!" zei Laon kribbig.
- „Noen; maar wel ra'n eigen smaak,"
antwoordde- Callias. „Maar buitendien, de
Herodesscn bouwen veel on hebbenken
ners bij zich. Ik behoefde echler Phidias
niet na te volgen, als ik zulke modellen
bezat als ik er vandaag een paar op de
leade van den Piraeus gezien heb."
„Zoo! Zijn do Olympiërs tot je neerge
daald?" vroeg Laon glimlachend.
„Op z'n minst de Olympiërs! 't Waren
Noordsche goden. Een rijzige, majestueuze
vrouw van middelbaron leeftijd, zoo statig
van tred, zacht van oog en verheven van
voorhoofd als Juno. En een kind, dat bin
nen een paar jaren een volmaakte Hebe
zal zijn, rijzig, wangen van roze als een
schelp, paarlentanden, oogen diepblauw
als de zee, en een stralenkrans van gou
den haiiren. Beiden zeer een voudig ge
kleed, als slavinnen van een aanzienlijke
familie."
Siward luisterde ingespannen; hij be-'
greep genoeg van 't Grieksch om te we
ten waar 't over ging.
Laon wendde zich tot hem: „Callias
spreekt vaai je moeder en zuster."
GEREF. KERKEN.
Boroopen. To Dolft (3de prod.-plaats)K.
Schilder, to Goriachem Te BriUuai: W. A.
Wiersinga cand. te Kampen.
Het betwiste drietal to Amsterdam.
H&t classicaal bestuur van Hervormd© Ge
meenten in den Ring Amsterdam, hoeft op het
protest van den heer A. P. Abramsz het vol
gend© geantwoord.
Hot classicaal bestuur van Amsterdam in zijn
vergadering van 31 Mei 1922 kennis genomen
hebbend© van uw bezwaar tegen do leiding van
Dr. P. J. Kromsigt, als voorzitter van de ver-»
gadering van het kiescollege op 10 April 1922;
kennis gonomen hebbend© van do inlichtingen
van den Algemeenen Korkeraad van Amsterdam
over hetgeen in dio vergadering zou zijn go-
scliied, wat aanleiding tot uw bezwaar kan heb-:
ben gegeven;
van ooi-deel, dat door Dr. P. J. Kromsigt in
het allerminst bodoeld is ©enig© aanbevoling van
een candidaat te geven;
overtuigd, dat de mededeeling tor vergadering
door Dr. Kromsigt geen noemenswaardigen in
vloed op den uitslag der stemming kan hebben
gehad;
van meening .echter, dat het ongewenscht is
dat een officeel persoon als een voorzitter, of
schoon zonder nevenbedoeling, met officieuse
aanbevelingen van eenige kiesvereenigingen re*
kening houdt,
besluit uw bezwaar gegrond te verklaren,
de verkiezing van Dr Th. L. Haitjema t©
vornictigen,
en den Kerkoraad op te dragen oen nieuwe
vergadering van het kiescollege uit te schrijven
tenoind© het op 10 April 1922 goformoerde
vierde drietal met één persoon aan to vullen.
Veroeniging van Chr. Geref. Predikanten.
Woensdag 7 Juni wordt te Apeldoorn de ver
gadering der vereeniging van Ghr. Geref. Pre
dikanten gehouden:
Ds. G. Salomons van Bus6um, leidt het onder*
werp: „Het dthisch beginsel" in, waarbij de
volgend© stellingen bohooren:
I. Het ethisch beginsel en do religie.
Tegenover rationalisme en naturialism© trad
Schleiermacher op. Eerherstoi der religie, maar
subjectief standpunt. Uitgangspunt van Schleier
macher hot gevoel, en van Vinet, de wil, het
geweten. Beider invloed op den vader der et hi*
sche richting, Do. la Saussaye. Het ethisch be
ginsel inzake de religie kenmerkt zich als sub
jectief en valt terug in d© armen der wereldsch©
wijsheid.
n. Hot ethisch beginsel en d© theologie.
In do loor van God pantheïstisch; vaag in d©
leer der drieënhcid; vat de openbaring op als
mcdcdeeling van loven, niet van leor; brengt
alle6 terug naar de zedewet. Doet aan z.g. ge-
loovige Schriftcritiek. stolt zich daardoor boven
do Schrift. Het geloof der gemeente uitgangs
punt en grondslag van de theologie^ in tegen
stelling met den objectieven gondslag der gere
formeerde theologie.
III. Het ethisch beginsel en het broode levens-
terrein.
't Standpunt der vermittlungs-theologio wordt
toegepast op 't kerkelijk leven, in d© politiok,
in de tegenstelling tusseïien vrije én' staatsschool,
calvipistisclien enraoHornon staat, behoud on
vooruitgang, enz. enz.
IV. Het 'ethisch beginsel en onze houding daar
tegenover.
To waardeeren: het zoeken naar •vrede tus-
schen gelooven en iveten; te laken hot vorband,
dat 't ethisch beginsel legt.
Te waardcéren: het wijzen op de geloofser
varing, tegenover het supra-naturalism©te la
ken; daarop do theologio te bouwen.
To waardc-eren: het rekening houden met de
behoeften der ziel (richting der z.g. jongeren in
de Geref. Kerken); te laken: de veronachtzaming
van het verlichte verstand.
To waardoeren: het streven naar levensheili
ging; te laken: het verheffen van d© heiligma
king ten koste der rechtvaardigmaking.
Op welk terrein is samenwerking met de
ethischon mogolijk, op welk terrein is dit niet
doenlijk?
Wat do othischo richting ons, wat de predi
king de3 Woords betreft, heeft te zeggen, lettend
op do stroomingen onder ons kerkelijk publiek.
Ds. J. L. do Vries, van Rijnsburg leidt in hot
onderworp: „Do vrouw en de Kerk" mot de vol
gende stollingen: i-
1. Onder de tijdvragen, dio haar invloed doen
gelden op het orf der Kerk, noemt do vraag naar
de juilste verhouding van „vrouw en korlc" een
voorname plaats in.
2. Do vrouw vraagt op kerkelijk terrein „ge
lijkstelling met den man"; beroept zich op het
getuigenis der Heilige Schrift; wijst op het op
treden der vrouw in de gewijde historie en vindt
steun in de vcrwaarlöozing der lcork van het
vrouwelijk charisma.
3. Dit vraagstuk is niet niouw, maar was
reeds aan de orde in do oude Christelijke Kerk.
Met kracht waarschuwen do Apostolische zcud-
briven tegen den emancipatie-drang op het hei
lig erf der kerk.
De jonge beeldhouwer zag Siward aan
dachtig aan. „Juist, gij zijt van 'fc zelfde
ras. Wees mij tot model voor oen groep"'
en zacht. tot Laon: „Ik kan or good voor
•betalen."
„Wij zijn slaven," antwoordde Siward:
fior.' „We hebben naar 'k meen, zelfs de
vrijheid niet ons te laten bekijken en af
beelden. En hadden we die, dan deden we
't toch niet voor geld!"
„Nu nu," riep de jonge-kunstenaar; ..wij
zijn allen slaven1 verkocht en betaald. Al
leen sommigen zijn zoo gelukkig den
koopprijs in hun eigen ^ak to steken.
Onze voorvaderen maakten standbeelden
om hun eigen stad to versieren, en zagen
zo leven in duizenden bewonderende
oogen. Ik verkoop de mijne aan een on
beschaafd vorst, die alleen kan uitrekenen
hoeveel 't marmer kost en van zijn hove
lingen hoort of ze al dan niet mooi zijn;
en die woont onder eon volk, dat zoo 'fc
durfde, ze tot poeder vermalen en in mijn
drinkwater strooien zo-u, zocals hun
voorouders deden."
„Maar gij maakt uw beelden. Dat zou 'k
ock doen als ik beeldhouwer was. Dat
kan niemand u ontnemen.
Do beeldhouwer kecok dn knaap door
dringend aan.
„Dat 's waar," hernam hij ernstig. „Nu
vat ik u. Ge zijt in een sloth ten tijd ge-
boron arts dat uk stelregels zijnl" ---■
4. Het' „in Ghrietus is nocli man noc-h vrouw-
brengt niet mede, dat alle gcostclijke function
in de kerk door de vrouw vervuld mogen worde».
Zij is en blijft gebonden door haar „vrouw zijn."
5. Onder ambtelijke leiding moet het vrou-
wolijk charisma voor do kerk des Hcoren pro
ductief worden gemaakt.
Een heerlijk arbeidsveld is er voor de vrouw
op 't gebied der diaconie, evangelisatie en bui
ten] andsche Zending.
6. Het stemrecht aan de vrouw te vorloenen
is in strijd met den geest der heilige Schriftuur.
Het stemmen der gemeente staat niet op ge
lijke lijn mot do approbatie.
Dit laatste is tuchlhaudoling het oersto een
actus rogiminis.
Thelogischc school.
Do Schooldag van do Thoologischo School der
Ghr. Geref. Kerk te Apeldoorn wordt 8 Juni ge
houden. Aan Docent P. J. M. do Bruin is d©
leiding van den dag toevertrouwd Hij zal hot opo-
niegswoord spreken. Doc. A. v. d. Hcyden spreekt
over: „Tot spreken genoopt". Ds. L. H. v. d.
Meiden van Dordrecht houdt een referaat over:
„Schrift en loven", terwijl Ds. H. Biesma vap
Groningen een „Terugblik" zal werpen.
Een getimmerd boompje.
Dat moest wel mis gaan, zegt het Fr. Dagbl.
Op onze bijzondere scholen zijn vele jaren
lang, de ouders oen element goweest, dat danig
•meetelde.
Vaak ging van hen de school uit.
Of ook, zij vormden do kern van do 6chool-
vereeniging. Zij vooral hadden- t© zorgen, dat
de school kon bestaan. Vooral uit hun buidel
moest komen wat er tekort was.
Zij voelden zich moo aansprakelijk voor het
onderwijs, dat in hun naam, deele mot hun mid
delen, aan hun kinderen gegeven werd.
Zij hechtten zich dus aan hun school.
Zij hadden er veel voor ovor.
Zij kenden hun rechten en plichten.
En dio band tusschen ouders en de school, gaf
ons bijzonder onderwijs juist een grooten voor
sprong.
Nu kwam de nieuwe schoolwet.
En daarin wild© men kunstmatig zulk een band
ook leggen tueschen d© openbare 6chool en de
ouders der daar schoolgaand© kinderen.
Men vond de oudercommïssiën uit.
Veel moois lazen we er nog niet van.
Eenerzijds hebben zij veel te weinig invloed
en anderzijds zoeken zij zich invloed te ver
schaffen op onjuist© en ongeoorloofde wijze.
Zoo lazen we van oen oudercommissie, dio
publiek ging bekend maken, op welke uren zij
zitting houden zou, om klachten in ontvangst te
nemen van do ouders inzake het onderwijs, het
hoofd en de onderwijzers.
Elk begrijpt, waar dat heengaat.
Honderd kwesties, zonder end.
Ouders en onderwijzers als leeuwen en beren
tegenover elkaar.
Zoo gaat het, waarvoor men een boompje tim
meren wil en er met ijzerdraad nagemaakt©
vruchten aan hangt.
Bezuiniging.
Het hoofdbestuur der Vereeniging van Chr.
Onderwijzers (essen) hoeft als zijn meening uit
gesproken:
dat bij toepassing van bezuinigingsmaatregelen
niet in do eerste plaats gedacht moet worden
aan het onderwijs;
dat, indien ook bezuiniging op do onderwijs
uitgaven noodzakelijk is, niet in do eerst© plaats
het lager onderwijs hiervoor in aanmerking
komt;
dat, indien ook op het lager onderwijs moet
bezuinigd worden, niet in d© eerst© plaats de
salarissen hiervoor moeten aangesproken worden;
dat, indien ook op de salarissen moot worden
bezuinigd, en dientengevolge het Bezoldigingsbe
sluit- moet worden gewijzigd, dez© wijziging niet
dient gezocht te worden in schrapping van het
geheel© art. 40 van dit bosluit, of wel van tl©
slotwoorden van dit artikel, luidende: „behou
dens handhaving van de woddeu, dio- eenmaal
2ijn toegekend", doch in nadoro aanvulling van
dit artikel met een bepaling, waardoor d© strek
king van die slotwoorden wordt beperkt tot hen,
dio bij het in werking treden dor bezuinigings
maatregelen in functie zijn."
P. Oosterleo.
Do heer P. Oosterloe, do bekende directeur van
„De Klokkcnberg" te Nijmegen, heeft zich over
werkt en moet volkomen rust nomen. Na den
heer Jonkman thans ook de hoor Oosterloe op
non-activitoit, d© boide vertegenwoordigers van
liet Chr. Onderwijs in den Onderwijsraad, en
van d© Ver. van Chr. Onderwijzers resp. de
vice-voorzilter ©n voorzitter.
Loonsverlaging.
Door de schoenfabrikanten, te Kaate-
heuvel is vanaf 29 Mei oen algemeene
loonsverlaing aangekondigd. Daardoor
„Onze vriend komt uit hot Noorden,"
viel Laon in. „Daar is de werc-ld nog
jong."
„Dat is aan de familie te zien," zei
Callias. „Zulke typen komen alleen in
den voorlijd "voor."
„Die jongen trekt me aan," zei hij in
snel Grieksch tot Lao-n. „Zou de ziel zijn
als 't lichaam: schoon, krachtig en een
voudig? Bestaat er zulk eeu ras? Dan mo
gen de Olympiërs huil tronen good be
waren! Ik zou zo graag nader leeivn ken
nen. Hun bijzijn is als een bad in een
bergstroom. Zijn de moeder cn de zusier
ook zoo?"
„Iu- on uitwendig zoo rein als schoon,"
antwoordde Laon.
„Breng me dan uit oude vriendschap
met haar in kennis! Een bruid uit zulk een
.geslacht zou een voortdurende bron van
verjonging zijn!"
„Spreek jij van verjonging, vriend! Jo
jeugd begint pas!"
„Jo weet ioch dat tegenwoordig nie
mand jong is!" Hij sprak luchtig, maar
een schaduw van ongeveinsdo zwaarmoe
digheid streek over zijn beweeglijk gelaat
en doofdo dc glans van zijn donkere
oogen. ..Do goden en met, hen do jeugd
ziin reeds lang naar 't schimmenrijk ver
bannen. En zij hebben uil. wraak den zon
neschijn en de betrouwbaarheid van de
Aarde meegenomen en one allen tot schim-
worden de loonen neergedrukt tot het mi
nimum dat krachtens het collectief con
tract toelaatbaar is.
Arbeiders die nog méér dan f2 bovern
het minimum verdienen, wordt dit- meer
dere ook met 25 pCt. verlaagd. Do loonoa
zullen dam zijn: v,oor le klasse- arbeiders
f25, voor 2o ld. aibeidore f22, voor 3e kl
arbeiders f 19.
Te Waalwijk heeft een schoenfabrikant
een verlaging der stukloonon met f 1 aan
gekondigd, wat. gelijk staat met een ver
laging van 33 pCt.
Staking in hot bouwbedrijf.
Men meldt uit Leeuwarden aan het
Hdbl.
Naar wij vernemen is er tusschen oen
deel der stakers in hot bouwbedrijf, bohoo-
rende tot de Christelijke organisatie, in
zake het conflict oen toenadering gekomen.
Do patroons zijn accoord gegaa;; met
den eisoh der werknemers: een uurloon van
70 ct. (mits met een B Va-urigen werkdag,
door de patroons geëischt). De eisch der
stakers om 50 pet. loon te l>ctalen voer
Christelijke feestdagen, werd door de pa
troons niet ingewilligd. Later hebben do
werknoraore meegedeeld ook dien oisch to
willen laten vallen, wanneer het hoofdbe
stuur der phristelijke organisatie dit goed
keurt. Wij yernemen tevens, dat dit hoofd-
bestuur overleg wonsehrt te plegen met het
hoofdbesuur van don modernen bord.
Ook bij een deel der leden van den mo
dernen bond sohijnt niet meer streng vast
gehouden te worden aan de eerst gestelde
eischen van 74 cent per uur. Zij schrijven
bereid te zijn dit loon met 2 ct. per uur t»
verlagen, doch handhaven den 8-urigen ar
beidsdag en 50 pet. loonbctaling voor
Christelijkc fee?'c'nr--
Ook daar 'achïcrnitgaiig.
Dozer dagen, werd medogcdoeld dat het
lodental van het Chr. Nat. Yakverb. in het
eerste kwartaal van dit jaar een verlies
van 1S20 loden had te boeken.
Bij hert roodo Vakverbond is do achter»
uitgaing echter nog grooler.
De „Vakbeweging" meldt daaromtrent:
Had in het laatste kwartaal van 1921
een belangrijke stijging plaats van het
ledental, liet lo kwartaal van 1922 bracht
weer een beduidenden teruggang. Va"1
Januari 1922 tot 1 April daalde hef le
dental van 217348 tot 211911. dus mot
5437.
De Transportarbeidersbond en Mctaalbo
werkeraboud hebben respectievelijk 1108
en 1805 leden verleren.
Lit de Sigaren-industrie.
Van patroonszijdo spreekt men aan de
„Meier. Crt." pertinent het bericht tor^n
uit de „Tel.", hetwelk wij overnamen en
dat er van gewaagde, dat do nieuwe pa-
troonsvoonsteilen voor een collectief con
tract in de sigaren-industrie een loonsver
laging van 40 pet. zouden bevatten, gere
kend tegenover de vro°vere loonen.
Strijd vfcuiai'n.in!
Moet liet, vraagt „Patrimonium", in de
bouwvakken tot strijd komen?
Of althans tot een contraclooze poriodé,
die tot chaotische toestanden leidt?
De organisaties der arbeiders hebben
de voorstellen dor werkgevers verworpen
Ook ons zijn deze voorstellen niet sym
pathiek. Zij tasten het kwaad in enkele
groótc steden niet aan en houden Qgn te
aanzienlijke verlaging van de loonen in
voor de kleine plaatsen.
Maar het uitbreken van een conflict zou
een ramp zijn. Een ramp voor dc woning
zoekenden. En oen ramp ook voor de be
trokken werkgevers en ar
De meeste arbeiders staan hier volstrekt
niet afwijzend tegenover elke loonsverla
ging. Ook zijn de organisaties zeer wol
bereid, om do excessen in do gvoole sle
den tegen te gaan. Op handhaving van
een collectieve ovorcenk' msl stellen zij
prijs. Daarvoor willen zij wel cm offer
brengen.
Maar er zijn ook hier grenzen. En
de voorstellen dor werkgevers zijn al to
ongunstig voor de kleinste plaatsen.
Ook in ander opzicht kunnen deze voor
stellen worden gccriti-seerd. De verschil
len tusschen do loonklnssen zijn te grooL
En dc voorgestelde duur van het contract
is al te ko-rU
Maar hoo dit zij een ronflicL mag
niet uitbreken.Ffel algemeen belang
eiselit, dat werkgevers en arbeiders het
meL elkander een* worden. Beide groe
pen moeten van toenadering blijk geven.
Laat men desnoods de quaeslie ar
bitraal doen J>eslechten, indien men
na ernstige samenspreking nog niet tot
overeenrtemming mocht komen".
men gemaakt."
„Wijsheid blijft," zeido Lacn ernstig.
„Ja, wijsbegeerte blijft" wak 't bittere
antwoord. „Do grootste van allo schim
men. Zij wandelt, de ouden naprevclcnde,
van 't Lyceum naar de Academie, en van
de Zuilengang naar do Hoven; alleen
wordt ze in ernst wakkor als zo gaat-'
vechten oyer con of andere veldslag. Of
wanneer ze haar ingewijden haar laatste
gehoimnis influistert: dat er geen goden
zijn. cn geen vaderland, en geen waarheid,
ten minste dat wij er niets van merken."
Langzaam waren zo al wandelend lot
do stad teruggekeerd.
Do roemrijke Acropolis eeu tcmpöl
mot honderd outers, waarvan Griekenland
zelf de' platte grond en do wereld hot
voorhof was, verhief zich boven lien.
Zij gingen de stad binnen en door do
Agora, do plaats waar vroeger hel vrije
volk samenkwam. Maar nu drentelde lue-
schen do menigte si licone standbeelden
lusteloos oen ontaarde bevolking en hin
derde do vreemdelingen door bedelarij, en
't venten van koopwaren.
Laon keerde zich met ergernis
..Kom vanavond terng," zeido hij tot
Callias. „Dan zijn dio snatcrendo nmiap-
seis van oud-At hone verdwenen, en dan
zien we 't ware Athene; Athene dat altijd
i zal voortleven." ,v
(Wordt, vervolgd), j
