Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIPEN EN BUITEN LEIDEN 1
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL f2.50
PER WEEK 10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
3de JAARGANG. - ZATERDAG 15 APRIL 1922 - No. 615
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTEN riE-PRiJS.
PER GEWONE REGEL 10.221
DES ZATERDAGS 10.30
INGEZONDEN RECLAMES Dl BBÏ TARIEP
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent; Zaterdag3 75 cent
bij vooruitbetaling.
Dit nummer bestaat uit twee bladen
Overheid en Middenstand.
V.
De Overheid heeft ook en niet in de
laatste plaats met de belangen van den
Middenstand te rekenen.
Al zijn wij geen voorstanders van een
toverheersching van den Staat over de
maatschappij in dien zin dat de Overheid
alles regelt en heel het leven met hare be
palingen en verordeningen omtuin, er
kunnen toch allerlei omstandigheden zijn
die Overheidshulp noodig maken.
De maatschappelijke krachten moeten
voorop gaan. Maar schieten zij te kort,
dan is de Overheid geroepen hulp te bie
den.
Hieruit volgt dat de maatschappij het
tot op zekere hoogte zelf in hare hand
heeft, in hoeverre zij door den Staat zal
worden beheerscht. Ontwikkelt zich een
krachtig organisatieleven, zoodat men in
staat is zelf grooten invloed uit te oefenen,
dan zal de Overheidshulp slechts op zeer
bescheiden schaal noodig zijn.
Maar zonder die hulp zal het toch als
regel niet gaan.
Voor den Middenstand is b.v. de waren-
vervalsching een groot kwaad.
Hierdoor wordt toch niet alleen de ge-
heele Middenstand in miscrediet gebracht,
maar bovendien ook, de oneerlijke con
currentie in de hand gewerkt.
Daartegen moet worden gewaakt. De
middenstanders zelf kunnen door middel
van hunne organisaties hier hun invloed
doen gelden maar ook de Overheid heeft
hiér een taak.
Zij heeft te zorgen voor keuringsbu-
reaux en proefstations. Een goed geregel
de keuringsdienst waarbij natuurlijk
onnoödige ambtenarij moet worden ver
meden is van veel beteekenis voor den
consument, maar niet minder voor den
eolieden, van knoeierijen afkeerigen mid
denstander.
Door samenwerking van Overheid en
middenstandsorganisaties zal op dit ge
bied veel gedaan kunnen worden.
Ook het credietvraagstuk mag hier
iworden genoemd.
Het is zeker niet wenschelijk dat dc mid
denstander afhankelijk is van zijn leve
rancier, waardoor de deur voor allerlei on
aangenaamheden wordt geopend.
Wie afhankelijk is heeft geen recht van
spreken. Hij kan niet koopen waar hij
wil en moet maar al te vaak genoegen
nemen met wat hem wordt aangeboden.
Toe te juichen valt daarom dat overal
middenstandscredietbanken worden opge
richt.
Ook voor meer kapitaalkrachtige •mid
denstanders is dit van beteekenis.
Alle deskundigen op dit gebiecL zijn het
toch hierover eens, dat de banken in het
economisch leven wel een zeer gewich' ge
functie vervullen en dat zij nuttigen ar
beid verrichten, maar tevens wordt toege
geven dat hier in verband met de sterke
concentratie die overal valt waar te ne
men, een gevaar dreigt, dat niet over 't
hoofd mag worden gezien.
Vandaar dat het moet worden toege
juicht dat aan het credietvraagstuk
grooto aandacht is geschonken en dat do
Middenstand een deel van de taak der ban
ken heeft overgenomen, door het noodigo
bedrijfskapitaal zelf ter beschikking te
■houden en te financieren.
En tevens mag zeker worden toege
juicht dat Minister Talma indertijd toon
de zijn taak te verstaan toen .hij door het
beschikbaar stellen van gelden de oprich
ting van mjddenstandsbanken aanmoe
digde.
Een ander punt dat hier de aandacht
vraagt is het vraagstuk der opleiding. Wij
hebben hierop in een der voorgaande ar
tikelen reeds terloops gewezen.
Een van de eerste werkzaamheden van
de middenstandsorganisaties is geweest
de opleiding te verbeteren.
Een correcte en overzichtelijke boek
houding is voor ieder bedrijf een levens
voorwaarde. Daarnaast is onodzakelijk
warenkennis, handelskennis enz.
Op dit gebied is er veel verbeterd de
laatste jaren. Verbeterd door het ingrij
pen van de organisaties, maar ook door
don krachtigen steun van de Overheid, die
subsidies beschikbaar stelde en de oprich
ting en instandhouding van cursussen mo
gelijk maakte.
Er zou over dit onderwerp zeker nog
veel te zeggen zijn, vooral ook in verband
met de „nieuwe klanken" die den -laat-
ten tijd ons oor treffen.
Wij hebben hierbij het oog op do ar-
beidswetgevng en de bedrijfsverhouding.
Dat c Overheid op dit gebied soms
moet ingrijpen ifl wel gebleken bij de re
geling van de winkelsluiting, ten opzichte
waarvan zelfs <fe georganiseerde midden
stand vaak weinig kon doen, uit vrees
voor enkele malcontenten.
Daartegenover staat het gevaar, dat de
Overheid ingrijpt en allerlei regelen stel!,
zonder met do levenseischen voor den
middenstand rekening te houden.
De tegenwoordige malaise, mede als ge
volg van den geldkoers, doet in vele krin
gen weer sterker roepon om een ingrij
pen door de Overheid, van wie men ver
wacht dat zij den bedreigden middenstand
zal helpen.
Men zal echter verstandig doen hier
geen groote verwachtingen T-e koesteren,
daar de Overheid zioh, door uioidenLeel
in te grijpen op een uiterst gevaarlijk
pad begeeft.
Ook hierbij geldt weer evenals hij zoo
vele andere punten, dat een eerste eisch
is, een zoo krachtig mogelijke organisatie.
De Overheid zal bij het nemen van be
sluiten met de adviezen en, wenken van
de middenstandsorganisaties in ernstige
mate hebben te rekenen.
Alleen door samenwerking valt op dit
gebied iets te bereiken.
En die samenwerking zal dan de beste
vruchten afwerpen indien de midden
standsorganisaties kunnen optreden na
mens alle middenstanders en indien de
Christelijke Middenstandsbond voor alle
Christelijke middenstanders het pleit kan
voeren.
Daarom, middenstanders, organiseert u.
Sluit u aan, bij den Christelijken Mid
denstandsbond I
V Der vaderen erfdeel.
Met klimmende belangstelling hebben
wij van de rede waarmede de heer Colijn
de Deputatenvergadering opende, kennis
genomen.
Hoe duidelijk worden hier de beginse
len blootgelegd.
Hoe 6cherp hier de A. R. lijnen getrok
ken.
Wij ontvingen een exemplaar van deze
rede tor recensie.
Maar zulk een bezielende legerorde
van den eersten generaal woT<lt door een
gewoon voetknecht niet „beoordeeld".
Prijzen haar alleen aan.
lrijzen haar alleen aan.
Laat dit kostelijk woord, waarin van de
A. R. politiek zulk een duidelijk beeld
wordt gegeven, toch gelezen worden en
overdacht.
In de gezinnen.
Maar ook in do Kiesvereenigingen.
Bij alle onderdeelen van het. A. R. leger
moet dit diep ernstige woord worden be
kend gemaakt.
't Zal de lust en de liefde om voor „der
vaderen erfdeel" te blijven strijden, onge
twijfeld verwakkeren.
STADSNIEUWS.
Ter aarde bestelling van D. Kcyser.
Onder grooto belangstelling werd op
Goeden Vrijdagmorgen, op de begraaf
plaats Rhijnhof, het stoffelijk overschot
van den Heer D. Keyeor, in leven voorzit
ter van den Christelijken Aifibtenaars-
bond, afd. Leiden, aan den schoot der aar-
do toevertrouwd.
Aan do groeve sprak allereerst Ds. H.
J. Kouwenhoven een woord van troost tot
do diepbedroefde weduwe en familie, waar
na Zijneerwaarde tot. allen, die hun be
langstelling toonden, in ernstige bewoor
ding sprak over de kortstondigheid des
levens.
Daarna sprak de Heer G. Rietkerk na
mens do afd. Leiden van den Algemeenen
Christelijken Ambtenaarsbond, den over
ledene herdenkende al6 een man, die in
zijné groote bescheidenheid en eenvoud
©ene kracht was in do organisatie.
Namens de weduwe en familie richtte
de Heer van Egmend, zwager van den
overledene, een woord van dank tot de
6aamgekomenen voor de hartelijke blijken
van belangstelling in de laatste dagen be
toond, waarmode deze droevige plechtig
heid geëindigd was.
Naar wij vernemen heeft, de heer N.
C. F. van G i n k e 1, naar aanleiding
van de benoeming van Mr. P. J. Knibbe,
tot secretaris van de Hamer van Koop
handel, in de j.l. Woensdag gehouden zit
ting ontslag genomen als voorzitter der
Kamer.
Bij een door ons ingesteld onderzoek
bleek intusscben dat door de rechtsche le
den der Kamer geen enkele afspraak in
zake de benoeming -van oen Secretaris
was gemaalct.
De bewering als zou een afspraak zijn
gemaakt om ale één inan den heer Knibbe
te stemmen mist allen grond.
Chr. Kweekschool.
Ons Donderdag j.l. gepubliceerd bericht
je betreffende de bevordering van de
leerlingen der Chr. Kweekschool alhier
vereischt eenige aanvulling.
Yan de tweede naar de derde klasse wer
den nog voorwaardelijk bevorderd L. Eg-
gink en W. Mulder.
Yan de dorde naar do vierde klasse werd
bevorderd E. S. de Jong.
J. H. v. d. Weg moet zijn J. H. v. d.
Casoven.
i—Wij waron gisteren in do gelegenheid hij
den heer K. Op den Velde, banketbakker Kraaier
straat alhier een gasoven in werking te zien.
De eerste op dit gebied in Leiden.
Hoewel nu niet bepaald deskundig op dit ge
bied, aarzelen wij toch niet aan zulk oen oven,
inzonderheid voor het kleinbedrijf zeer groote
voordeelen toe to kennen.
Daar ia vooreerst de weinige ruimte die zulk
een oven in beelag noemt. Do inrichtingskosten
zijn in vergelijking met een heete luchtoven al
zeer gering. De oven opziehzelf oischt oen be-i
trokkelijk klein bedrag en bovendien is een groot
gebouw met een kostbaren schoorsteen, overbodig
Een ander /voordeel is de economische work-*
methode. Moet eon hoc te luchtoven steeds g e-*
heel verwarmd zijn, ook als slechts oen klein
doel gebruikt behoeft do worden, bij eon gasoven
is dat niet het goval. Men verwarmt alleen
en dan in een minimum van tijd het gedeelte
dat gebruikt moet worden. En langdurig voor-
verwarming is al evenmin noodig, terwijl op het
zelfde ©ogenblik dat het gemist kan wordon, hot
vuur kan worden gedoofd.
Do groote zindelijkheid van dit systeem ia
mode eon voordeel van beteekenis. Hier geen
vuilo zwarte kolen, en geen asch met al den
aankleve van dien, maar slechts «en enkel luci-
fertjo om hot gas te doen ontvlammen.
Daar do ovens geheel geïsoleerd zijn, is er
van gaslucht goen sprake. Dit blook trouwens
ook toen verschillende soorten gebak, van prima
deeg vervaardigd, uit den oven te voorschijn
kwamen.
De kleur was aanlokkelijk en de 6maak voor
treffelijk.
Hoewel de hier geplaatste oven betrekkelijk
klein ia, kan toch oen groot kwantum worden
geproduceerd. Eén ovenist, zoo werd ons ver
zekerd, zal gomakkelijk een 5- a 6-tal bakkers
aan het wérk kunnen houden.
Een kort verblijf in deze werkplaats heeft ons
van de voortreffelijke eigenschappon van dezen
gasoven systeem Carl Reich, Stuttgart en ge
plaatst door do Gem. Lichtfabrieken over
tuigd.
Belanghebbenden zouden we willen aanraden
bij do firma Op den Velde een kijkje te nomen
en zich van de voórtreffelijke en verrassende
eigenschappen van dezen gasoven te overtuigen.
Voor het onderwijzers-examen zijn Don- i
derdag te 's-Gravenhage geslaagd de dames E.
Moone en D. C. Wiencke alhier en H. de Boer
te Noordwijk aan Zee, allen leerlingen van do
Christelijke Kweekschool alhier.
Op 20 April a.s. hoopt L. C. Groen in *t
Wc»ud te herdenken dat hij 40 jaar geleden als
hoorder in dienst trad bij de Kon. Ned. Grof
smederij alhier.
Op den tweeden Paaschdag zal de Prov.
Bondsdag van het Ned. Jong. Verhond in Zuid-*
Holland, in do „Graanbeurs" alhier worden ge
houden.
De morgenvergadering vangt aan te 10 uur.
Na een openingswoord van den Voorz. der
Provinciale Commissie en zang door Mej. v. d.
Berg van Utrecht, zal de heer R. van Gelder
van 's-Gravenhage spreken over „De opvoedende
kracht van de C. J. U. V. padvinderij."
In de middagvergadering die te half twee aan
vangt zal de hoor L. H. Klootwijk van Rotter
dam spreken over „Twee zakelijke functies in
onze afdelingsbesturen."
Ds. I. Voorsteegh van Katwijk aan Zee zal
oen slotwoord spreken.
f— Wij verwijzen onzo lezers naar de in dit
nummer voorkomende advertentie van hot Lo-
derhuis „Brabant" welks opening heden plaats
heeft in het perceel Haarlemmerstraat 299 b.
Een groote voorraad leder en fournituren wor
den de koopers aangeboden terwijl sportartikelen
als voetballen en voetbalschoenen, mede te ver
krijgen zijn.
Dat de eigenaar door lage prijzen cn solide
bediening, zal trachten het Leidache publick te
bevredigen, zal geen nader betoog behoeven.
De classis Leiden der Geref. Kerken zal
D^. op 11 Mei a«. te dezer 6tede vergaderen.
De belijdenis-catechisanten van Ds. W.
Bouwman, zullen morgenavond in de kerk Hee--
rongracht openbare belijdenis afleggen; die van
Ds. Thomas, morgenavond in do kork Oude Vest.
t De 37e jaarvergadering van den Ned.
Christen Vrouwenbond, zal dit jaar gehouden
worden op Vrijdag 21 April a.s. in de Foyer
dor Stadszaal des morgens te half elf voor de
loden en des middags te half tweevoor niet-
leden.
De heer A. J. Hartwijk die 43 jaar in
dienst was bij de fa. Timp, heeft vandaag
zijn betrekking neergelegd om zich naer
Amsterdam te begeven.
Door de goede zorgen van de firma
en do fam. Timp is hij in de gelegenheid'
gesteld zijn levensavond onbezorgd en
rustig door te brengen.
Bij deze gelegenheid werd Hartwijk
verrast met de aanbieding van de eere
medaille in zilver van^de Oranje-Nassau-
orde.
De „Standaard" en Lohman.
„De Standaard", na in herinnering ge
bracht te hebben wat de heer De Savornin
Lohman steeds voor de protestantsch-
Christélijke groepen geweest is, schrijft
vandaag
Is het dan niet begrijpelijk, dat wij ge
roerd werden door den gelukwens ch van
den nestor der Christelijke Staatslieden,
die zich, bij een gelegenheid als deze, bo
ven smartelijke herinneringen verheft en
in vollen adel van hart en verstand het ju.-
bileerend blad van Kuyper zijn geluk-
wensch zendt in deze woorden:
Don Haag, 1 April 1922.
Aan de Redactie van De
Standaard.
Mijne Hoeren!
Hedenavond tot mijne verwondering
bemerkende, dat het dagblad, waarvan
ik tot voor eenige maanden hoofdredac
teur ben geweest, geen melding gemaakt
heeft, van het heden door U gevierde ju
bileum, gevoel ik mij, niet enkel als le
zer maar ook als Christen, gedronge'
mijne hulde aan te bieden aan hen, di;
aan den bloei en het voortbestaan vai
Uw blad hebben medegewerkt.
Al heb ik zelf mij genoodzaakt g
zien ondanks mijne, ook door medewer
ken betoonde, sympathie, om de U be
kende redenen, een eigen blad op te rich
ten, dat soms wel met den grooten stich
ter van Uw blad in botsing kwam, toch
bobben beide bladen steeds denzelfden
koers gehouden, niet als feindliche Brü-
der, doch steeds gedachtig aan den stel
regel van Von Moltke: getrennt mar-
chieren, vereint schlagen.
Steeds zal ieder den oprichter van D e
Standaard bewonderen, den moed
en het doorzicht te hebben gehad, op
een tijdstip waarop ons Christelijk volk
nog zoo weinig politiek ontwikkeld was,
een blad te stichten dat de Christenen
tot een politieke kracht heeft ontwik
keld, waarmee hot zich „intellectueel"
noemend deel des volks meer en moer
heeft te rekenen. Alleen een man van
zijne gaven vermocht dat.
Was het hoenga-an van den stichter
van uw blad een zeer groot verlies, rOii-
horstelbaar blijkt dat niet te zijn ge- -
wcost, nu een man als de heer Colijn
als zijn hoofdredacteur is opgetreden.
Moge, onder Gods zegen, uw blad
voortgaan met op politiek gebied de
Christelijke beginselen onder ons volk
tot ontwikkeling te brengen.
Onder aanbieding van mijn geluk-
wenschen, met bijzonder hoogachting
Uw dienstwilligo
A. F. De Savornin Lohman.
„De Standaard" voegt hieraan tee:
Ons blad dankt u, hooggeacht© heer
Lohman, namens ons geheele Antirevolu
tionair© volk, voor dien gelukwenst.
Het ges traite spoorwegpersoneel.
Namens het personeel, voorheen in
dienst deT Ned. Spoorwegen, is een ad-ree
aan den minister van Waterstaat gezon
den, waarin dezen verzocht wordt zijn in
vloed te willon aanwenden, dat de moge
lijkheid geopend worde, dat revisie zal
plaats hebben van de destijds toegemeten
straffen, aangezien do betrokken perso
nen thans en mogelijk voor altijd als uit-
gestootencn in do maatschappij worden
beschouwd, indien hun destijds toegeme
ten strafmaat gehandhaafd blijft. Thans
is er personeel, dat reeds 3 a 4 jaar buiten
den spoorwegdienst staat cn op wiens le
venswandel niet. het minst is aan te mer
ken, doch dat. bij sollicitatie naar een of
andore betrekking, waar het wil trochlea
zijn positie te verbeteren, afgewezen
wordt, alleen om het feit, door de direc
tie der Ned. Spoorwogon te zijn ontslagen.
De Kamerverkiezingen.
Naar de Tijd meldt, heeft de voorzit lor
FEUILLETON.
IN BANGE DAGEN.
Verhaal uit 1870.
82)
De tijd loroop voorbij, maar nog altijd
ver roeide ik mij niet, totdat ©eno hand op
mijn schouder gelegd werd en een vrien
delijke stom zacht tot mij zeido: Renéo,
mijn arme Renée!
Die woerden verbraken de betoovering,
die mij gebonden hield, en ontsloten de
bron mijner tranen.
August richtte mij teeder op, plaatste
mij op de canapé en sloot mij in zijne ar
men. Ik voelde zijne tranen op mijn ge
laat vallen, en mijn hoofd op zijn schouder
■leunende, schreide ik lang en ongestoord.
Hij liet mij uitschreien. Tot op dat uur
had ik. nooit ten volle den rijkdom van
zijn liefhebbend hart gepeild, de kostbare
paarlen, verborgen onder de stille, diepe
wateren. De ernst en terughoudendheid
van zijn karakter, de bedachtzaamheid
van zijne woorden, die zulk oen sterk con
trast vormden met Leo's openhartigen,
gullen aard en Victors vurig, warm ge
moed, hadden ongemerkt een scheidsmuur
opgetrokken tusschen zijn hart en het
mijne. Dien avond werd hij afgebroken,
om nooit weêr to verrijzen. De woorden,
die hij toen tot mij sprak heb ik nooit
vergeten en zal ze nooit vergeten. Het
was niet voor het laatst, dat ik hem op
dio wijze hoorde spreken, maar wat kan
ooit vergeleken worden bij do teug waters,
die den bezwijkenden reiziger in de heete
zandwoestijn op het onverwachts aan de
lippen wordt gezet.
Die avond wierp ook al mijn plannen in
duigen. Ik had nog allerlei in orde te
brengen, voordat ik Parijs verlaten kon,
hoewel Leo en Nina gewenscht hadden,
dat wij allen te zamen terstond na hun
huwelijk zouden opbreken. Daar oom
Louis echter van plan was te blijven en
ik nog alles moest inpakken, had ik be
sloten eerst eene week later te komen.
Daar kon evenwol niets van gebeuren. Ik
was waarlijk niet in staat om iets te doen,
en de dokter gebood mij twee dagen rust
te nemen en dan naar St. Claude te ver
trokken.
Toch was mijne gezondheid niet do eeni
ge reden van ons overhaast vertrek. De
staat van zaken werd in de stad eiken dag
meer gespannen. De oneenigheid tusschen
het Gouvernement en d© Bellevillisten over
hot wegnemen van eenige kanonnen was
nog niet beslecht; de gevreesde Rooden
werden bij den dag onbeschaamder, en zij,
op wier oordeel wij ons gerust verlaten
konden, voorspelden veel ellende voor* de
ongelukkige 6tad. Dokter Vaud was een
van hen. Toen het vreeselijk Verleden nog
de gesluierde Toekomst was, hadden zijn
gezond verstand en juiste blik meermalen
voorzien wat gebeuren zou. Zoodra hij ons
dus ernstig en dringend aanraadde zo©
spoedig mogelijk te vertrekken, voordat
de aandrijvend© stonn losbarsten zou, en
tevens bekende, dat hij om diezelfde reden
op Leo's huwelijk aangedrongen had, be
sloten wij zijn raad te volgen. Vrijdags
verlieten wij Parijs; August, Arnold
en ik..
Met een gemengd gevoel van verrui
ming en weemoed zag ik de muren uit
het gezicht verdwijnen, terwijl de trein
ons snel meevoerde. Was zij het toonoel
geweest van onze ellende, zij bevatte ook
het stof van onzo dierbaren. Buiten Parijs
gekomen zag ik telkens weer die lange
emaille grafheuvels, waarop geen namen
vermeld stonden onder een van die
rustte onze Victor, en overal zag men
sporen van de verwoesting des oorlogs.
Ik werd er zoo akelig van, dat August
mij in een hoekje van den wagen ©en ge
makkelijk plaatsje bereidde, (wij zaten
gelukkig alleen) en toen bemerkte ik niets
meer van de tconoelen, die wij voorbij
reden, behalve door de uitroepen van Ar
nold, daar ik niet wilde, dat August hem
het zwijgen oplegde. Ik hoorde dus zijne
aanmerkingen over de verwoeste land
streek, en was zoo kinderachtig, aan mijn
gevoel toe te geven en geen enkel© maal
naar buiten te zien. Behalve in le Mans,
waar wij overnachtten, waren overal Duit-
sche eoldaten.
Den volgenden avond bereikten wij de
plaats onzer bestemming. Te Rennes stap
ten wij uit den trein en gingen in de diLi-
genoe verder, door eene landstreek liefelijk
en 6choon in den eersten bloei der lente,
tot aan het dorp St. Claude, waar onze
huisheer,, de goede Benoit ons wachtte. De
zon was ondergegaan, een blauwe mist
•steeg op uit de vallei, de halve maan en
eenige weinige sterren schitterden in stille
pracht aan den effen hemel; de stilte werd
alloen verbroken door het zachte ritselen
van het jonge groen boven onze hoefden.
Eindelijk naderden wij het oude huis, om
ringd door vruchtboomen in Vollen bloei.
Voor het tuinhek stonden Leo en Nina.
Het was nog licht genoeg om te zien, dat
haar gelaat straalde van blijdschap over
onze komst. Ternauwernood kon zij haar
ongeduld bedwingen om ons den tijd te la
ten uit hot wagentje te stappen en mij
om den hals te vliegen. En ik had gedacht,
dat zij voor mij verloren waren! De her
innering van mijn wantrouwen wae de
bitterste gedachte, di© mij dien avond
kwolde.
Nina zag er veel beter uit en recht ge
lukkig, en Leo wel, zij-vergoedde hem
alles w-at hij verloren had.
HOOFDSTUK XXV.
Gebroken draden.
De weken, die wij op de hofstede door
brachten, waren in alle opzichten geluk
kig en vreedzaam; maar ik zal er niet bij
stilstaan, want ik moet nu mijn verhaal
gaan eindigen en slechts hier en daar een
afgebroken draad vasthechten. Ik wil ook
niet stilstaan bij de ijselijkheden van het
tweede beleg en de ontzettende verwoestin
gen daarna dootr do commune aangericht.
Doktor Vaud had het maar al te goed
voorzien. Wij waren innig dankbaar, dat
in dit stille verblijf slechts de echo ons
kon bereiken. Natuurlijk smartten ona
deze dingen diep, ook maakten wij ons on
gerust over August, die gedurende het
tweede beleg in Pari^ gebleven was. Docbi
hij wae in het werk zijns Meesters en aan
Diens hoed© mochten wij hem toch wel
toevertrouwen, was het al niet met vol
vertrouwen, dan toch met onderworpene
heid en hoop. Oom Louis was gelukkig
op het oogenblik, dat de 6torm losbarstte,-
met eene politieke zending naar de pro
vinciën vertrokken en bleef daarna gerui-
men tijd bij ons.
(Wordt vervolgd.)
