SiigkÉÉtaÉ
Tweede B!ad.
Zaterdag 8 April 1922
Ed van Hem werd gezien «en
Engel uit den Hemel, die Hem
vorsterklo.
Luk as 22: 43.
lÊon Tan de merkwaardigste momenten
uil de lijdensgeschiedenis is wel de ongel-
ywPBchüning in G-ctheemané.
Wij dalen niet af in allerlei gedachte,
waartoe dit. bericht van Lukas aanleiding
,£erlt. Wij stollen alleen vast, dat deze
engel daar was om Jezus te verster
ken.
Op welke wijze dat geschied ia, blijve
onbesproken. Het is voor ons genoeg te
weken, dat het gezicht van dezen ongel den
Zeo» «en verkwikking geweest is, die de
iV&dcr Hem deed geworden; dat, temidden
iler donkerheid, in die hemelsche verschij
ning een straal van Gods gunst neerschoot
die Jeans versterkte.
Want nu staan we voor deze dubbele
niikomet van Gelheem au é's worsteling:
■dad «enerzijds de drinkbeker des lijdens
iiiel voorbijgaat, en dat anderzijds een en
gs! nit den hemel komt ter versterking.
Dart k sa&m deze ééne waarheid, deze
G«fch«emanö-wa arbeidHet lijden, het
kteie wordt niet weggenome®, maar God
-Is Vader sterkt wel vanuit den hemel de
lo^acfet onder dat kruis, en in dat lij-
de».
Sb hier krijgen we oog voer de godde-
lijk-eclioone verhooring die dezon gobeds-
fcfTljé kroonde.
Wij zouden in onze monschcflijk© kort
zichtigheid zeggen: de verhooring zal lig-
•g,e» Sb het voorbijgaan van den lijdensbo-
kw. God zegt: Neen, dat lijden blijft on
veranderd. maar het golted des Zoons
wnwft toch verboord; bet wordt zoo ver
hoerd, dat de kracht om die kelk to drin
ks® gesterkt, wordt.
„E* van Hem werd gezien oen engel uit
d«» b«nel, die Hom versterkte."
t- Welk een aanbiddellijke vorhooring!
Een© verb coring, op welke Jezus xèlf
graloctë had met het: „Niet Mijn wil, maar
i d» Xhrc geschiede!" Een© verhooring, in
1 wnlk-e Gods Raad en Chri&tus' gebod op
ik schoonste wijze tot één worden samen
gevoegd. Eeno verhoering, die ons achter
.Tams doet neerknielen in onuitsprekelij-
Ikvn dank aan God, want deze verhoo-
j ving is ons eeno oorzaak geworden van
eeuwige zaligheid.
jRn let nu eons op Jezus.
De Hebreeënbrief zegt: Hij is verhoord
uil de vreeze. Die vroeao, die Hear
deed schreien: „Indien het mogelijk is,
daal dezen drinkbeker van Mij voorbij
gaan!*
Daar staat Hij op van do aarde. En
,wèg is nit Jezus alle angst en benauwing.
Hij heeft in niets vermindering van lij-
de» en oordeel ontvangen. Heel do smar-
jR'öweg blijft dszelfde. Ja, Jezus weet, in
ze&epen zin, nu nog bewuster, dat dit
vreeeelijk einde onafwendbaar komt.
Maar zie Hem nu de bende van Judas
'tegemoet treden. Is dat de worm in het
6i«f Tan daar straks? Zie Hem in heilige
ji'UbI voer Kajafas, voor Pilatus. In hoogo
Lewtdwiiligheid, zonder vreeze, drinkt Hij
el\«a druppel uit den beker,
j Dat is de Goddelijke verhooring op zij
ne gofesds wo re tol i n g.
Maar als vrij dan in deze vorhooring de
eeuwige zondaarsliefde en veelvoudige
^rijpheid Gods aanbidden, als wij daarin
poort der zaligheid zien opengaan
ftéSk «ene beschamende onderwijzing daalt
daaruit af over óns, die z-oo menigmaal
d» liefde en wijsheid des Heeren ten op-
kiekte van ónze gebeden miskennen. Indien
dsae wijze van verhooring bij God niet go-
voadei werd, er ware voor ons geen
i zaligheid
Wat klagen wij dan spoedig over onver-
gebeden I Zouden wij niet moeten
beginen mot te klagen over zoo weinig
opmerkzaamheid aangaande de
-vtstKwring? Zeggen wij, als wo na ons
hart in oprechtheid voor den Heer© te
bebbea uitgestort opstaan van de
knieön, niet te woinig tot osszelven:
.:M9jn« ziele, merk Uians op wat antwoord
G©d b goeftl"?
Meen. den beker dos lijdens noemt Hij
aifil steeds van ons weg, en het kruis licht
•1 d:Eti wiet altijd van onzen schouder.
i KËUILLEITÜfVI.
|4N BANGE DAGEN.
Verhaal uit 1870.
ffij was echter slechts drie of vier
dagen r» de ambulance geweest cm was
(kxwdwec verhinderd geworden met zijn
te vertrekken. Zijne familie, zei-
y h», had bijzonder veel stof tot danken,
A (laar mjm oom en drie broeders ovenals hij
zonder letsel huiswaarts mochten kooren.
•;i: -3>il hi»a«hf het gesprek wedor op onze doo-
c» Karei luisterde met innige bolang-
koen wij hom verhaalden, hoe de
a 'doalwre wolkon zich boven ons hadden
^■saaMgepafct en hoe Godö gcn«dd ons te
:ti cniddca van onze 6raaTt het lleMijk licht
aa»gezichls had doen aanschouwen.
i En to*n beging ik eeno onvoorzichtig-
«aart» VcBjdat wij door het leven op straat
•k' waren geworden, hadden wij
Takotographieön van Leo bekeken.
'Zijl#© portefeuille lag nog open op de ta-
*V-: feL «b terwijl hij lot Karei sprak over de
At in hem was, nam ik het naam-
kn »l]i ven Conrad van Edolstein er uit,
ffohvaik makende van eon oo gen hl ik
va» zei do ik: Gij moot uw vriend
vwWLkm, hoeveel wij n:n bean vor-
•pHwhk ütpB. Karei
11? bert gedacht blijd» perrassing op te
Wij waagden. wel daarom.
Er scheen een groot lijdon op ons af te
komen. Onze dierbaren in doodsgevaar.
Dreigende zorgen; moeite; loed. Daar
stond God voor ons mot een bitteren
kelk. O, hoe riepen we, in sterke roeping
en tranen: „dat deze drinkbeker toch van
mij voorbijga! Heere, dat niot! dat niet!
En het kwam tóch. De lijdenskelk ging
on3 niet voorbij. En wo zeiden bij onszei-
ven: Niet verhoord, ons gebed.
Niet verhoord?
En als go dan dragen kondot wat God
u oplei, als gij in dat lijden, den Heere
mocht blijven vasthouden; als dan do slag
kwam die slag van wolken gii vooraf
zoidot, dat gij hem niot zoudt. kunnen ver
dragen en de Heere gaf etille onder
worpenheid in uw hart; of als uit de eerste
ingezonkorïheid en vordooving uwe ziel
weer ging opleven en haren God weer
ging aanhangenis dat geen vor
hooring?
Als Paulus driemaal bidt, on God neemt
den scherpen doorn niet weg, maar zegt
tot hem: Mijn kracht wordt in zwakheid
volbracht, mogon wij dan sproken
van Paulus' onverhoorde bede?
O, hoe herhaalt zich die Gclhsemané-
waarheid: dat niet wegnomen van don lij
densbeker, maar dat neerstrijken van den
engel, dat neerdalen van de hemelscke ge
nade om to versterken.
Dat wij toch ook vrtr zulke vorhoo
ring oog hebben!
Ook in ons geestoli worstelen om de
zaligmakende genade Gods. Wat wordt er
op den weg des levens een gedurig bidden
gevonden om geloof in de vergeving der
zonden, om aanneming door den Hecro.
En God schijnt dat maar niot te hoo-
nen.
Doch, dat go aanhoudt bij den
Hocrc, dat het or u om te doen b 1 ij f t,
dat go tot Gods genadetroon telkens weer
terugkeert en den Heere b 1 ij f t aankle
ven is dat niet de engel uit don hemel
om u te versterken?
Wat hebben wo te worstelen logon be
paalde zonden; karakterzonden; dat mar
telend boezemkwaad, dat ons aUijd weer
bijligt, 't Schijnt ons soms of alle vrede en
geestelijk goluk daarop vastzit; als we
dat niet hadden, dan waren wo er. „O
Hoer©., neem dkt toch weg!"
En de Heere neemt, het niet weg. Maar
dat wii or tegen strijden mogon, dat wij,
duizendmaal moedeloos neergezonken, om
dat wo het wéér verloren hadden, ook dui
zendmaal wederom het zwaard ophieven
is dat. geen verhooring?
„En van Hem word gezien een ongel uit
den hemel, die Hem vereterk-te."
Vazi hem werd gezien!
Ziet ook gij dien engel!
Hij i s or!
En loer uit Jozns' Gethsemanê iots
van do leidingen, die de Hoore mot u houdt
ook in uw Getheemané.
Naar t Vaderhuis.
Nap.T 't Vaderhuis, naar gindsehe zaalge
droven
Smacht niijae fciel in 't -vTcendinigsland
Naar 't Vaderhuis, naar 't land vam
eeuwig leven,
Dacaheen wenkt mij mijns Hollands
hand.
Vaa al mijn wenaehm, al mijn eto-ut bogoe*
ren,
Bleef nog slechts deze: Huiswaarts nu te
koereen,
Uit al deze aardsohe zong en strijd
naar Huis,
N&w 't Vaderhias l
Naar 't Vaderhuis! Vermooid van zorg on
sniarto,
Kickt, zich mijn oog naar Boven heen;
Geen aarikclio vrougd bogoort mijn smachtond
harte;
Slechts Jezus zoek ik, Hem alleen!
Mot blijden mood wil ik mijn kruk hier dragen;
Voor Jezus worko.n, 6trijden, al mijn dagen;
Zoo wacht ik tot mij Jezus roept naar Huis,
Naar 't Vaderhuis 1
Naar 't Vaderhuis! ïk zag in heiige droomen
Een Land van vree, van zaalgo rast;
Reeds heeft mijn oor het welkomstlied vernomen,
Dat ginds mij wacht aan 'e Honvols kust.
Haast elaat do ziel, van zonde en smart onthoven
Do vleoglen uit om hemelwaarts to zwoven,
Door Jezus' eigen hand geleid naar Huis,
Naar 't Vaderhuis!
Naar 't Vaderhuis! Door 's levens wocsto baren
Bereikt mijn boot welhaast het strand;
Dan rust mijn ziel van stormen on govaren
Aan Jezus' hart, in 't Vaderland.
Daar wordt- het pelgrimslied der hoop vorvangon
Door 't lied des lofs, door engloDjubelzangon.
Zoo rois ik dan blijmoedig voort naar Huis,
Naar 't Vaderhui»!
(Naar Earl Gorok.) SALOME.
t wekken, en in plants daarvan deed ik de
smoulondo vlam van bittero droefheid op
flikkeren. Het kaartjo viol hem uit do
hand on mot oen gesmoorde® snik bedekte
hij zijn gelaat.
Wij bogrcpen maar al te goed wat dit
botcekonde. Ten diepste geroerd zeido ik:
Och, vergeef bet mij, Earel, ik wist hot
niot!
Vergeef resloer mijne zwakheid, zeido
hij met heosche stem, maar do wond is
nog versc-h. Gij dacht mij oen genoegen
to doen, en de gedachte aan dc blijdschap,
waarmede ik hora eeno boodschap zou
overgebracht hebben, was mij te veel. Ik
vrees, dat de aandoening voor u to groot
is, vervolgde hij, zioh tot Nina koerende,
die hevig sohrcido.
Neen, o neon, maar och, het, deed mij
zoo innig leed. Maar Karei, zalig zijn do
dooden, die in den Heere sterven. Zij rus
ten van hunnen arbeid cn himno werken
volgen hen na. Is het niet zoo met betrek
king tot uw vriend?
Ja, waarlijk, antwoordde hij ernstig,
doch er is niemand op aarde, die bij mij
zijne plaats zou kunnen innemen. Hij is
drie maanden geleden gestorven; maar ik
vernam het eerst voor oen paar dagen.
Zijne arme moedor, cm Thokla!
Mijno arme Thekla. haar moogfc gij wel
beklagen. Zijne moedei* is niet van hora
gescheiden. Zij si ju beiden bij Jezus. Ik
Uit de Pers.
Protectie.
't Loopt mot liot zelfbewustzijn der mo
derne proletariërs nie.t naar wensch, zegt
onze Rotterd.
Da? aan dag put hot „Volk" zich uit
in betoogen, dat vasthouden aan den on-»
gereplen vrijhandel plicht is voor ieder
waar sociaal-democraat die de interna
tionale soldariteit. wil dienen.
Het Wad verdedigt den vrijhandel met
een ijver, waarbij Adam Smith en Ricardo,
Bastiat en Saij, de grootmeesters dor li
berate school, het bij hun leven, ver afleg
den.
En ziet, midden in dien vrijhandelsroes
wordt nu de zoete stemming wreed ver
stoord door een stoute daad van het Be
stuur van het Nederlandsch Vakverbond,
dat in deze buitengewone omstandigheden
tcgon valutaconcurrentie in sommige ge
vallen bescherming begeert.
De gouden eenheid van Vakverbond en
sociaai-democratio is aldus verbroken.
Hot illustro plan om met do leuze „vrij
handel overal en altijd" tegen de rcac-
tionairo politiek der rechterzijde storm
te loopen, mislukt deerlijk.
En wat hot ergsto is aan het fiere
zelfbewustzijn der modernen moet ern
stige twijfel worden gekoesterd.
Verbeeld u, lezers van hot „Volk", dag
aan dag opgevoed in do schatten der vrij
handel siccr. ooglonkjes aan beschermende
rechten gevend I
Wij voelen het deorni wekkende der po
sitio van do sociaal-democratische leids
lieden zoo sterk, dat elk woord van kri
tiek wordt ingehouden en mot een betui
ging van hartelijke deelneming wordt vol
staan.
KERK EN SCHOOL
NED. HERV. KERK.
Beroepen. To Zotten-Andelst: J. Pb.
Vreugdenhill te Leerdam; te Nunepeet (tooz.)
J. Nauta te Workum; te Boornborgum: J. L.
van Apeldoorn to Bellingwlde.
Bod ank t. Voor Oostcrwoldo (Geld.)P.
Zandt fe Delft.
GEREP. KERKEN.
Beroepen. Te Nijwnirdum c. a.ti. Fok-*
kena te Boornbergum.
CHR. GEREP. KERK.
Bedankt. Voor Siiodree.ht: H. Viseer te
Leeuwarden.
EVANG. LUTH. KERK.
Boroopon. Te Oude Pckela: J. P. van
Heest te Grocdo.
P.eroepingswedc te Amsterdam.
Door hot kiescollogo dor Ncd. Herv. Gom.
t© Amsterdam zullen Maandag vier driotallon
gestold worden, tor voorziening in vier predi«
kan ta vacatures.
Door de kiosvoreoaiging ,Hot Evangelie"
worden non hot kiescollogo aanbevolen do vol
gend© drietallen:
1. Ds. P. J. do Jong, Bennobrook; Ds. G. P.
Marang, Utrockt; Ds. J. P. van Bruggen, Delfa-
liaven.
2. Ds. W. A. Hook, Laren (Gold.); Ds. M.
J. Punselie. Leiden; Da. G. D. A. Oskamp,
Winterswijk.
3. Ds. G. B. Westonburg, Beverwijk; Ds. Joh.
E. Bijl, Gouda; De. J. Pb. Eggink, Volsen.
4. Ds. J. C. V. van Bommel, Hillogom; Ds.
G. W. O. Vunderink, Haarlem; Dr. Th. L.
Haitjema, Apeldoorn.
Do Vriondenkringen hebben de rolgendo aan
bevelingen opgemaakt:
Eorsto drietal: C. B. Holland. Kampen; N.
G. Veldhoen Alpkcn aan den Rijn en H. vod
Wcsscl, Weesp.
TwcdcIo drietal: P. do Bruyn, Aalsmeer; J.
van Duyvonboodea, Rotterdam ou G. do Vrio»,
Stadum.
Derde drietal:' dr. W. Lodder, Doorn; J.
Nauta, Workum en II. P. do Proo, Alkmaar.
Yiorde drietaL N. A. Bocht. Arnhem; dr. Th.
L. Itaitjcma, Apeldoorn en E. H. J. van Leeuwen
Arnhem.
Hervormde Broederschap.
Dit jaar wordt woer vergaderd op den tweedon
dag der vergadering van do Ned. Herv. Predi-
kantca-Vorccniging te Utrecht. Als sprekers
treden op Ds. H. Bakker, van Amsterdam, cn
Dr. J. P. Beerons, vaa Utrecht. Eerstgenoemde
zal spreken over: „De noodzakelijkheid van hot
Proteelansch verweer tegenover do Roomscho
propaganda." Dr. Boorens over: „Do practicho
maatregelon bij dat verwoer."
had in al die® tijd rog® enkelen brief van
Thekla in handen gekregen, en juist oc®
dag, nadat ik Conrads heengaan had vcr-
nome® kroeg ik oen paar brieve® to gelijk.
Ik ben onafgebroken reizende en trekkende
geweest, van het Noo .de® naar het Wes
ten, maar nu is het afgedaan.
Is Thekla wel?
Gelukkig is zij gezond gebleven, maar
zij is erg bedroefd. Misschien wilt gij wel
wat nackrrs van mijn vriend hooren? Op
eeno bijzondere wijze kwam het mij ter
o ore. Ik wist, dat zijn regiment in hot
Zuiden was, on ik hoopte, dat het hem nog
goed ging. 's Avonds na het ongeval met
dien bom, werd ik naar de ambulance te
Dugny gebracht. In plaats van do liefde
zuster, die bij mijne aankomst de® dienst
waargenomen had, trad cone jonge dame
in rouwgewaad binnen. Ik zag, dat aller
gelaatstrekken zich verhelderden bij haar
verschijning. Ook ik gevoelde mij onver
klaarbaar tot haar aangetrokken; het waG
ook niet wel mogelijk onverschillig voor
haar te blijven. Zij deed do rondo met den
dokter e® daarna nam zij oe® kleinen Bij
bel uit haar zak en las bi] ©lk bod ©enige
vera®.
Zoo kwam zij ook tot mij. Haar zacht
gelaat, zoo bedroefd en geduldig, zag er
toch zoo vermoeid uit-, dal ik hnnr ni
wilde toestaan zich vc. r-W A r.og
in to spfuinen. Yoordai cr crbtcr i -
To Harder wi j Ic betaafc bij Kerkvoogden
der Ned. Hervormde Gomoeato het voornomen
voor dit jaar geen hcofdelijkon omslag te liefc
fen, doch bij wij so van proef de gomecntoloden
uitbuitend door vrijwillige bijdragen in de ge
legenheid te Êtellon, do financieele lasten dor
Geracento te helpen dragen.
Avondmaal aan huis.
Uit oen mededoeling in de „Slolerdijksche
Kerkbode" blijkt, dat in die gemeente aan een
zuster, die door langdurige ongesteldheid ver
hinderd was de bediening van het H. Avondmaal
bij te wonen, het Avondmaal te haren huize
is bediend.
De nicawe Zangbundel.
Een firma adverteert in cnkclo kerkelijke bla
den, dat binnen enkele dagen verschijnt „Do
niouwo Zangbundel der Gereformeerde Kerken."
Dat is zegt Dr. do Moor in do Ho r a a t, mis*
leidend, want deze kan zeker niet komen voor
do Synode van 1923. Welke uitgave ook be
doeld mogo zijn, de door deze firma goadvertecr-
de titel is in elk geval onjuist.
De Kuypor-plaqnette.
In het „Gereformeord Jongolingsblad" van
31 Maart j.l. lazen we, dat het Bondsburoau
„aan alle aangesloten vereenigingen" heeft ge*
zonden eon:
„Aanbieding van eon geschenk aan allo ver-
eonigingeledon, begunstigers en verooniginsvrien-
den, waardoor zij in de gelegenheid komen, zich
voor den halven prijs de Kuyper-plaquotte aan te
schaffen."
Bij nadere informatie bleek ons, dat con goed
vriend dor J. V. op G. G„ tovon» oen warm
vereerder van Dr. Kuypor hen, die de J. V. oen
goed hart toedragen, in staat wil 6tollen voor
f 12.50 deze prachtige plaquette te vorkrijgen.
Do ontbrekende f 12.50 wordt door den vorst*
lijken gever aangevuld.
Wie lid of vriend der Geref. J. V. is en dit
kunstwerk zoo goedkoop wil hebben, vrage evon
aan don 6<?cr. der J. V. op G. G. in zijn woon
plaats, of deze het voor h?m bestollen wil. Maar
spoedig: 't aanbod geldt nog slechts twee wo*
kon.
Gcrcf. Schoolverband.
Aan het. ze6tionde jaarverslag (19211922)
van het Gereformeerd Schoolverband is het vol-
dendo ontleend:
Als nieuwe leden der commisèio van uitvoe
ring worden verkozen mr. G. ran Baren v*n
Delft en prof. dr. T. Hoekstra van Kampen.
Met de plannen voor oigen schooltoezicht is men
nog niet verder gekomen; ©r werden nogal be
zwaren geopperd en er word aangedrongen op
nader overleg in dezen met de W-r. voor Chr.
Nat. Schoolonderwijs. Mot directeuren dor Vrij»
Universiteit ia onderhandeld over de mogelijk*
hcid van vestiging van cea paedagogischen leer
stoel aan die universiteit. Het orgaaa der ver*
ooniging verscheen gerogold. Het go tal aangeslo
ten 6choien klom fcoiangrijk; 27 nieuwo 6cholon
traden tot hot verband toe. Thans //ja 320 scho
len aangesloten, met ruim 50.400 leerlingen ea
1655 onderwijzeressen. Ook een viertal kweok-
scJtolcn hebben zich bij hot verband gevoegd.
De kas sluit met een totaal van f 4423.33 ia
ontvangsten en uitgaven, er is een klein batig
saldo.
Kaartspel, dansen en comediehezoefc.
Op de jongste Synode der Goref. Kerken is,
naar men weet, toon het vormaanschrift ter
sprako kwam dat op allerlei govaren cn mis
standen van onzon tijd zou wijzen door Prof.
Honig mot klom en nadruk er op aangedrongen
dat de Synodo bepaaldelijk cn roet name zou
waarschuwen tegen het kaartspel het dansen on
het conredlebezoek.
Het heeft toen eenigo vcrwondoriag gewekt,
dat Prof. Bavinck hiertegen opkwam en dit
ontried. Zelfs is daaruit afgeleid, dat Prof.
Bavinck hot pleit voor dansen, kaartspol en
comodiobozook had gevoerd. Bij wijze van ver
ontschuldiging is cr toen op gewezen, dat <lit
hot laatslo woord van Prof. Bavinck was ge
weest, Hij wast toen reeds ernstig krank. Men
kon wat hij zeido, hem niet ton vollo toereke
nen.
Hoe good bodocld die verontschuldiging ook
moge wozon, toch oordeelt Prof. Dr. II. H. Kuy
por, in oen artikel over deze zaak in do „He
raut", dat Prof. Bavinck, zoo hij nog loefde,
haar zolf zou afwijzen. Wat prof. Bavinck
te Leeuwarden zeido, wa> niet do opwelling
van oen oogenblik, maar de uilting van zijn
innorlijko overtuiging, dio hij in porsoonlijko
gesprekken roeds lang t-o voren had uitge
sproken. En Prof. Kuypor meent aan de oer©
van Prof. Baviack's nagedachtenis verschuldigd
te zijn, wat hij gezegd heeft in cigon woorden
wear to geven.
Niet alleen dat daardoor 't misverstand zal
wordeu opgehelderd, maar hot blad gelooft, dat
ieder Christen bij ernstig nadoukon het be-
van zoggen kon, riep een arme eterrendc
haar met zwakke stem cn yraagdo haar,
of zij mij haar Bijbel wild© leen on, daar
ik zeer good in staat was ©r zelf in t© lozen.
Zij aarzelde een oogenblik, maar gaf hom
mij toch .Stel u mijno verbazing voor, toon
ik zag, dat hot Conrads Bijbel was, een
afscheidscadeau van zijno moeder. Gerui
me® tijd verliep, voordat do jong© dame
weor vrij was ©n al dien lijd word mija
hart verscheurd door bange voorgovoo-
lcns. Toe® zij eindelijk weor bij mij kwam,
vernam ik allee. In do eerste vlaag van
droefheid was ik ziende blind en heb ik
het arme meisje zeer veel pijn gedaan.
Want zooals ik later hoordo bleef zij door
Conrads dood dubbel verlaten achter. In
het begin va® October was mijn vriend in
haars vaders huis ingekwartierd geweest,
slochts tien dagen; maar in dien korten
tijd hadden hunne harten elkander gevon
den. Eenigo weken daarna werd Conrad
door een franc-tireur getroffen in eon
boech niet ver van het dorp, waar zij
woonde. Daar zocht en vond zij hem. Hij
werd naar hun huie gebracht en stierf na
eenigo weke® van geduldig lijden.
Terwijl ik naar zijn verhaal luisterde,
begon ik te vermoeden, dat de trouw© ver
zorgster van den arme® Conrad geone an-
'kon zijn dan Léonio St. Hilaire. En
v - ook. Karei was diep getroffen
d' samenloop va® omst-andvgfcoden.
iwaar van Prcd. Bavinclc roliom^n
on billijke» zal.
Prof. Bavinck hooft het niet opgeaau*©r. roar
dansen en comedicbezoek. Hij hoeft alleen g*.
zegd, dat, hoewel hij zelf geen comodios l>©«
focht, hij toch, toon een 6tudent hom gevraagd
had, of het bijwonen van een klassiek drama,
dat opgevoerd werd, zonde was, daarop goen be*
vestigend antwoord bad kunnon geven. Maar dal
was zijn bezwaar niet togen het voorstel vaa
Prof. Honig.
Hij weoa er op dat vooral lijdens den oorlog
ook in onze Chris telijko kringen tal van zonde»
waren ingedrongen, die een veel ernstiger karato
ter droogon dan daoson ©n comediebezoek, maar
waartegen mee niet opkwam, met name het ndj
verrijkken met oorlogswoekerwinst, het gebrul*
ken van allerlei slinkseho middelen om schat ton
te winnen en dat t^koste van bet volk dat go*
brok on ellende leed.
Dat in Gereformeerde kringen zulke erger»
lijk© dingen wordon geduld, dat men de perse»
non, die zich daaraan schuldig maakten, mei
ruet lietp maar zoo scherp er over viel wanncor
iemand bijv. ©en cornodie bezocht had, en hem
daarom voor geen Christen achtto. dat keurdn
hij af. Dat werd oen uitzuigen van de mug,
terwijl men kemels doorzwelgde. Met het oog
daarop achtte hij hot niet wenschclijk, dat de
Synode in haar vermaan-schrijvon aan do Ker*
ken uitsluitend of speciaal woos op hot gevaar
van kaartepel, dansen on comediebezoek.
Ovor do juistheid van dit bezwaar kan men
verschillend oordoelen. Maat in elk goy&l zal
nvoa toestemmen, dat hot standpunt door hem
ingenomen, een hoog zedelijk standpunt was.
Wb loopen als Gereformeerden licht govaar oen
beetje Pharïzcesch to worden, do dille, do ko
mijn en de munt to vortienea on het zwaarste
dor wet na t© laten. Het schrikkelijk te viuden,
wanneer iemand kaartspeelt, maar niet dat men
zelf een dienaar is van Mammon.
Het dansen scherp te veroordcclon, maar d»
nachtelijke vrijage al» volkszede in stand te
houden. Hot eon doodzonde to achten, wanneer
iemand do eomodie bezoekt, maar niot dat oa
zelf regelmatig naar do kroeg loopt. Daartegew
is Prof. Bavinck opgekomen, en wo mooncn, dat
elk ernstig Christen hem daarin bijvallen mb
KEN SLECHT BOEK....
Een slecht book is erger dan 6lecht gezelschap.
Daarom moeten wij den moed hebben om het
torug te wijzen naar den donkeren hoek, waar*
nit het naar voren gekomen is; ook al zeggoa
wijze vrienden misschien, dat wij iots missen,
door het niet te willen kennen. Wat gij mist,
is niet te vergolijkon mot hotgoe» gij al zoo wint.
Een moedor verloor haar kind, omdat hot de
paden dor zonda wilde volgon. Zij begreep niot,
hoo zulk ©on honding mogelijk was, totdat zij
bet antwoord op haro vragen vond in eon slecht
boek dat diep verborgen was gehouden; het. had
hot vuur der onheilige bogeerto ontstok on in d«
verloren ziel.
Lees goon boek, waarvoor gij u onder het
oog uwer moeder zoudt moeten 6chamcn, wan»
uoor gij tenminste voor den eorstca, den meest
gevaarlijken step, wilt gewaarschuwd zijn.
Dr. Lammorte van Baoren.
KLEURENBLINDHEID.
Ongovcor 25 van ,do 100 menschoa kunnon d«
kleuren minder goed onderscheiden dan da
overige 75.
Ongovoor 5 pet. der menschen zien geen ver»
•chil tusschcn rood©, groene on witte lichten
van een good geconstrueerde lantaarn op oen
afstand van ©on mijl. Deze menschen voldoen
ook niet bij oen 6pectromoter- of krachtproef.
Een onderzoek met den spectrometer tcont
aan, dat de menschen in drie verschillende klas
sen verdoold kunnon worden: ds dichromischon,
dio 6lochls twee kleuren zien in het spectrum
rood cn violet met eoa neutrale stroop er tea*
eclion, do trichromischon, die drie kleuren in het
epoctrum zien rood, groen, en violet en dio hot
geel van hot spectrum rood-groen noemen en zij,
voor wis aan het roodo einde van Let spectrum
de kleuren ineen smelten.
Do spectrometer is do i.36to proefnemer in
doze gevallen, do trichromische zal b.r. ©en groot
doel van het goio gebied uit 't spectrum dat
voor don normaal ziende oranje-gocl, geel en
geel groen borat ieolecren ea zeggen, dat dit één
klourstroep vormt.
Iemand met een normaal gezicht oudorscheidt
zovon kleuren ia t zonnospactrumrood, oranje,
geel, groon, blauw, indigo en violot. Wis
6lechta zoa kleuren onderscheidt, mist riolot;
wio er slechts vijf ziet, merkt ook geen o ranja
op cn wie er slechts vior opmerkt, mist bovoa*
dien blauw. Zii, dio vier kleuren in het spoctrum
zien: rood, geel, groen on violet hobbon ©en
sferk ontwikkeld govoel voor geel. en herhaalde
proefnemingen hebbon aangetoond, dat zij niet
ongeschikt zijn. Dit gevoel voor geel is dua liet
criterium volgen» welk iemand al of niet voor
de practijk te gebruikon ia.
waardoor haro hand Cor.rads werk had
voleindigd. Wat waren wij diep bowogoa
o var haar droevig lot, toon Karei ons
haar verdoro lotgovallc® had vorteld! Na
die® ontzettende® dag, waarop zij van
haar hiuis, dat in brand geschoten werd*
on van haro oude, trouwo dienstbode, di©
door oc® kogel in hot hoofd getroffen neer
viel, beroofd word, had zij haar leven aan
anderen gevrijd. Nu was har© kracht uit
geput en zou zij mot Karei naar Münchwt
gaan, waar Thokla haar vorwachtto. Ik
doel dez© treurig© geschiedenis hior slecht»
kort mede, maar do namen van Conrad
van Edolstein on Léonio St. Hilaire zijtt
mot onuitwischbare lottc-r© in ons hart ge*
schreven.
Karei had slechts woinig tijd, doch hij
had niot willen heengaan zonder ons nog
eens to zien en ons te danken voor do hooi
bewezen vriendschap. August vergezeld©
hom bij zijn vertrek tot aan de poort, op
dat hij niet ton tweede® mal© oen© onaan
genaam ontmoeting zou hobbe®;
hot volk was nog alles' behalve beloont
voor vreemdelingen. Arme Karei! Ik daclit
weder aan hot verhaal van David e® Jo
nathan. Do schilderij was naar hot loven,
mot dit onderscheid, dat in dit geval Da
vid wo» gevalle®.
(Wordt vervolgd.)
