Dagblad voor Leiden en Omstreken. 3de JAARGANG. - ZATERDAG 8 APRIL 1922 No. 610 Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936 ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN PER KWARTAAL '2.50 PER WEEK10.19 FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90 Dit nummer bestaat uit twee bladen Overheid en Middenstand. IV. Het bestaajn van een gezonden midden stand moet, zooals wij in vorige artikelen betoogden, een algemeen maatschappelijk belang worden geacht. Maar nu wordt die middenstand van alle kanten bedreigd en komt vanzelf de vraag aan de orde, of de Overheid hier niet helpend en steunend heeft op te tre den. Dr. A. Kuyper heeft in 1903 bij de ope ning van het eerste nationale congres voor den Handeldrijvenden Middenstand, deze vraag, tot op zekere hoogt© althans, bevestigend beantwoord. De Èegeering, zoo verklaarde toen Mi nister Kuyper, is ten veile bereid om op die punten hulp te verleenen, ten aanzien waarvan wettelijke regeling noodig is, en zij is overtuigd, dat de Staten-Generaal gaarne bereid zullen zijn haar daarbij te steunen. i Dat is heel duidebjk gezegd. Toch moet, wanneer men zich ten deze op Dr. Kuyper beroept, de noodige voor zichtigheid worden betracht. De Regeering kan zoo noodig hare hulp verleenen maar, zoo voegde Dr. Kuy per hieraan toe: „de middenstand wake er voor, uitsluitend op de Regeering te steunen. De middenstand leere op eigen woord en eigen kracht vertrouwen: hij toono geloqÉ in eigen toekomst, maar bo ven dit alles verwachte hij Gods zegen." De Overheid moet dus niet in het eerste gelid staan, maar de middenstand moet zich zelf willen helpen. Gelukkig is deze les langzamerhand be grepen en kan nu van eon vrij krachtige organisatie van den middenstand worden gesproken. Vroeger was dit anders. Langen tijd is onder de middenstanders be' individualisme op do spits gedreven. Terecht werd op het tweede Christelijk {Sociaal Congres door een dor spiekers opgemerkt, dat de toestand jaren lang zoo is geweest, dat de eene middenstan der in den anderen standgenoot, die bet zelfde bedrijf uitoefende of denzelfden handel dreef, zijn natuurlijken vijand zag. De onderlinge concurrentie nam dikwijls een onedel karakter ttaM. Kwaadspreken van andermans waren, goedorenverval- sching, listige en soms lasterlijk gestelde reclame, wendden velen als middel aan, em gevreesden concurrenten het hoofd te kunnen bieden." Aan organisatie en onderling overleg werd schier niet gedacht. Het gevolg was, dat toen in andere maatschappelijke kringen aan de organi satie-idee groote aandacht werd geschon ken, en aan de eene zijde het groot-kapi taal zich organiseerde, terwijl aan den anderen kant de coöperaties Opkwamen, de middenstand in de knel geraakte. Middenstander zijn kreeg de beteekenis van ergens tusschen in te zitten, in den druk te geraken. Eindelijk is hierin verbetering geko men. De middenstanders kwamen tot de ont dekking dat ze hunne zaken al heel 6lecht behartigden indien ze zich zonder meer lieten wegduwen. Zij begrepen dat de oorzaak van de mar lais© niet alleen bij de vijanden, maar ook en niet in de laatste plaats in eigen kring moest worden gezocht. Eerst hebben we gekregen den neutralen Middenstandsbond. En deze organisatie heeft uitnemend werk verricht. Zij heeft de vakgenooten tot elkaar ge bracht, de gemeenschappelijke belangen in het licht gesteld, de oprichtingen van cursussen en middenstandsbanken bewon derd. Aanvankelijk vonden ook de Christelij ke middenstanders in deze z.g. neutrale organisatie een plaats. Zij begrepen neg niet dat eigen organisatie onder eigen banier roeping en plicht was. Wat de Christelijke werklieden reeds lang hadden begrepen, drong slechts lang zaam tot de Christelijke middenstanders door. Maar eindelijk werden ze toch wakker en zoo hebben we thans ook eon Christe- lijken Middenstandsbond, met een eigen bureau en een eigen orgaan, die ook in deze omgeving zijne afdeelingon hoeft en waarbij naar wij hopen steeds meerderen zich zullen aansluiten. Do middenstand tracht zichzelf t© hel pen. Maar onze tijd brengt nu eenmaal mee, dat men in vele dingen van do Overheid afhankelijk is. In elk geval mag de Overheid niet doen, alsof de middenstand niet bestaat of rech teloos is. Integendeel, voorzoover dit met het al gemeen belang ie overeen te brengen, heeft zij ook den middenstand te steunen. In de wetgeving. Ten opzichte wat het handelsrecht valt, naar het oordeel van deskundigen nog wel een en ander te ver betoren. Bij de inrichting van het onderwijs moet met de behoeften van den midden stand worden gerekend. Komt de sociale wetgeving aan d© orde, dan moet gewaakt, dat de middenstand niet wordt doodgedrukt of boven zijne kracht belast. Dit geldt ook bij de belastingwetgeving. Het is wol hoel gemakkelijk oen zakelijke bedrijfsbelasting in te voeren en door mid del van hooére tarieven van gas en elec- triciteit enz. den middenstand te knijpen, terwijl dan bovendien door gemeentelijke winkels dien zelfden middenstand dan nog concurrentie wordt aangedaan, maar wij betwijfelen zeer 6terk of op die wijze bet algemeen welzijn wordt bevorderd. De middenstand moge een gemakkelijk belasting-object zijn omdat hij zich niet gemakkelijk kan verplaatsen, het alge meen belang wordt toch meer en beter ge diend door een zuinig beheer. Uit deze korte opmerkingen is wel ge bleken, dat de Overheid met de belangen van den middenstand wel degelijk beeft te rekenen. Maar hiermee is dit onderwerp nog al lerminst uitgeput. STADSNIEUWS. Chr. Vrouwenbond. In het wijkgebouw „Phebe" vergaderde gisteravond de Leidsche afdeeling van den Ned. Chr. Vrouwenbond. De presidente Mevr. Schokking, opende, nadat gezongen was ps. 25: 4 en 5, het samenzijn met gebed en las een ge deelte van Ephese 4 voor. Zij heette ver volgens alle aanwezigen welkom. Het onderwerp: „Kan de vrouw zich be wust worden?" verdient aller aandacht, het vraagteeken alleen zou reeds een prik kel zijn om te komen. Spr. twijfelt niet of de heer Schok- lc i n g uit den Helder, die zich bereid ver klaarde hedenavond op te treden, zal nieuw licht op dez© groote vraag doen vallen. Do heer S c b o k k i n g, thans het woord nemende, verklaarde dat het hem ©on genoegen was ook in Leiden op te tre den voor Christenvrouwen, die zich in een Bond vereenigden om haar roeping te ver wezenlijken. De vrouw, aldus begon Spr. zijn rede, is de draagster van een ideaal en Spr. zal trachten iets te zeggen over wie ze is, en wat ze moet zijn in dezen tijd. Over de vrouw zijn er altijd verschillen de meeningen geweest. Sommigen, b.v. Schopenhauer, hebben zich er over geërgerd, dat de man het af leggen moet tegen het diplomatiek talent, dat de vrouw i6 aangeboren. Anderen lie ten zich in zper ongimstigen zin over haar uit. De onzichtbare invloed, die de vrouw uitoefent, het achter de schermen blijven, het zich in bochten wringen zooals de om standigheden dat vereischen, stootte hen tegen de borst. En daar is dan ook wel iets van waar, maar er staat veel goeds tegenover, dat ook waard is besproken to worden. De vrouw bewaart den goeden toon in onze samenleving, ze houdt de conversatie op peil; in haar gezelschap toomt de man zich in, slechte of slechts ruwe dingen, die hij in mannengezelsc-hap zeggen zou, uit hij in haar tegenwoordigheid niet. In het jonge meisje vinden we twee groote deugden: bescheidenheid en teer heid, maar bovenal de eene heerlijke vrou welijk© eigenschap: haar groote hart, waarin ze, met haar hoog ontwikkeld ge moedsleven, de heole wereld wel zou wil len omvatten. De man daarentegen beschouwt de din gen van een afstand voor hij zijn oordeel velt. Maar veel is er ook tegen de vrouw, de handel in blanke slavinnen b.v. kleeft als een smaad aan de-vrouw; want bij den ar beid onder die zondaressen blijkt het dik wijls dat ze dit zelf w illen. De vrouw heeft haar eigen wereld. Van dingen als haken, breien, beoordoelen hoo een hoed of een blouse zit heeft een man absoluut geen verstand. En in het gezin vooral zwaait de vrouw den schepter, bij de opvoeding der kinderen vooral; daar is haar plaats. Maar overschrijdt ze den drempel, dan komt ze in de mannenmaatschappij, die in haar geheel door mannen in elkaar ge zet en geregeld is. Kan de vrouw zich in deze maatschap pij bewust worden? Wat is „de vrouw"? De vrouw als type als collectivum genomen? DL© vragen wor den ons door de omstandigheden opge drongen nu na den oorlog vrouwen vele mannenbetrekkingen vervullen. We zullen die laatste vraag van den omtrek af te beginnen beantwoorden. In de Duitsche romantiek achtte mon de vrouw voornamelijk een verpozing, een veraangenaming des levens, iets waaraan men in stille uren mot. genoegen dacht, waarin men opging, over wie men dichtte. Goethe trok deze idéé zelfs zoover, dat hij alle menschon als 't ware zag streven naar één doel „das ewig Weibliche." In de Middeleeuwen zien we de vrouw, die reeds als meisje in de geestelijke din gen operaat, die niet meer omzien naar het volle leven, naar liefde, naar eenig ideaal, dan dat van Christus' bruid te zijn. en die reeds op 17-jarigen leeftijd, haar natuur verkrachtend alle aardsdhe verlangens vaarwel zeide. Daarnaast vinden we in de sagen den koenen ridder, die op zijn ros door duistere nachten dwaalt en heldendaden verricht om de liefde te winnen van die eene jenk- vrouwe, die hij adoreert. Ook roerende minnezangens vinden we als: Daer waeren twee koninckskinderen" en meer van die teere gedichtjes, waarin we do vrouw op haar best zien. Dat is de vrouw in do geschiedonis. Wat is ze in wezen? Aan de hand der Schrift kunnen we zeggen: een soort man, doch de man. die het eerst geschapen is. heeft het primaat. Daaraan moeten we vasthouden in de zen tijd, waarin absolute gelijkstelling wordt geëisdht. Do vrouw is een vat vol tegenstellingen. De ijdelheid is iedere vrouw eigen. Ook heeft iedere vrouw om zich als een waas van geheimzinnigheid, dat boven de man nelijke bevatting gaat. Denk slechts aan de vele heksenproces sen van vroegere eeuwen. Vele vrouwen zijn ook coquet, en pal men den eenen man na den anderen in, om hem laten harteloos weg te stooten en een ander object te zoeken. Ook die coquetterie is een ongunstig vrouwelijk iets. Maar daarmee zijn we er nog lang niet. D© vrouw beziet alles heel anders dan de man. Wat hij kortweg liegen noemt, vindt zij iets „zoo maar zeggen". Zij hoeft een eigen geweten en moraal, dat komt omdat z© leeft uit haar gemoed, omdat ze meestal spontaan hendelt. Gaan we nu na den invloed der vrouw. In de geschiedenis van Genesis III lezen we: „En zij nam en at en gaf 'haren man en hij at." In Rom. V lezen we over 'fc zelfde onder werp, over de schuld en do verzoening in Christus, maar daar wordt Adam als 6chukiïg beschouwd en Eva niet genoemd. Daar bevindt de vrouw zich dus in veel gunstiger positie. En die wordt door de eeuwen heen steeds gunstiger. Den invloed der vrouw lieten de Grieken reeds tot uiting lcomen in de sage der Si renen. die met haar zang do schepen op de klippen lokten en Charles Kingsley laat een oude prior in Alexadriö zeggen „Wo man is the source of all evil." Die bewering wordt doorgetrokken door de Roomsohe Kerk, die den priesters om zo op een hoog peil te houden, het on natuurlijke caelibaat voorschrijft. Een groote 6chat der vrouw echter is het moederschap, waarvoor alle volkeren eerbied en vereering toonen; vandaar ook dat Rome zooveel succes heeft met zijn Maria voreering. In Thim. I lezen we: Dat zij zal zalig zijn in kinderen te baren, zoo zij blijft in het geloof. In de kinderkamer, daar heeft de vrouw den grootsten invloed, daar worden groote mannen gevormd, daar moet men voot zijn zesde jaar gehoorzaamheid leeren, anders leert men 't nooit. Moeder is zij die ons 't meest liefheeft, zij was 't eerst blij, nadat we geboren waren, zii neemt 't. altijd voor haar kind op, zij offert, om ons ter wereld te bren gen een de9l van haar gezondheid en haar krachten op, want zonder offer is or geen liefde. Een moeder kan troosten. Dit ziin eenige govens op de vraag „Wat is de vrouw?" Kan die vrouw zich bewust worden? Geleerde menschen, profossoren, die ge schoold denken, bezien de wereld heel an ders dan wij, die beschouwen alles volgen6 een eigen stelsel. De man is er op aangelegd, op die wij ze de wereld te bezien, om zich bewust te worden. En do vrouw zal zich op deze manier over 't algemeen niet bewust worden. Wanneer zij zich overeenkomstig haar aard ontwikkeld, ligt haar plaats in het gezin. Onze maatschappij gebaseerd op het „zich bewust, zn'n" bestaat maar zoo niet, Ze is het product van ernstig nadenken, ze is een mannenmaatschappij. En daarin hoort de vrouw niet thuis. De vrouw en de man hebben oen afzon derlijke bestemming. Zij heeft de roeping om moeder te wor den on een nieuw me-nsch tor wereld te brengen. De vróuw heeft een anderen aanleg dan do man. De vrouw denkt, heeft con breeder© visie dan wij, wij denken moer systematisch en trapsgwijze na. Meisjesstudenten loopen veelal erg trouw college enz. maar hebben geen aasje oorspronkelijkheid of wetenschappelijken zin. Hot is ook haar terrein niet. Wat is nn de oplossing der vrouwen- quaestie? Dat d© vrouw haar "heil van Christus verwacht. En door oen persoon lijk gebed zielegemcenschap krijgt met Hem en in Ziin licht alle mogelijk© vraag stukken beschouwt. Na deze met aandacht gevolgde rede, werden nog-eenige- vragen gesteld en be antwoord, waarop Mevr. Schokking voor ging in dankgebed. Algem. Ned. Christ. Amb. Bond. Gisteravond vergaderde de Leidache afdeeling van bovengenoeraden Bond in „Prediker" ter herdenking van haar 5-jarig bestaan. De op» kom6t der leden was zeer goéd zoodat de zaal geheel gevuld was, wat gezellig aandeed. Na opening door den Voorzitter, den heer Keys er, heette, deze alle aanwezigen hartelijk welkom, in 't bijzonder Dr. Schokking, die zich bereid had verklaard dezen avond een onkel woord te spreken. Uit het verslag van den secretaris bleok, dat er inderdaad reden tot feestelijk gedenken was. Had de afdeeling de eerste jaren na haar op-? richting weinig teekenen van grooi gegeven, de laatste drie jaar hadden dit ruimschoots goed gemaakt. Was er hij de oprichting slechts oen klein aantal leden, dit getal is de laatste jaren aangegroeid tot zeer nabij do honderd, waar duidelijk uit bleek dat ook onder de ambtenaren meer ,en meer de idéé begint door te werkon dat oen christen-ambtenaar thuis behoort in oen chrïstelijken ambtenaarsbond. Was er de eerste jaren getobd, de laatste jaren gaven tee kenen van een gezonden groei, zoodat met moed de toekomst werd tegen gegaan. Na in 't bij zonder hulde te hebben gebracht aan Dr. Schok king, van wien het initiatief tot oprichting der afd. was uitgegaan en na uitvoerig do gedane werkzaamheden, van het afgeloopen jaar, do re-> vue te hebben laten passeeren besloot spr. z'n verslag met een krachtige opwekking tot mee leven en meewerken van alle leden opdat naar behooren kon worden opgekomen voor de be langen der leden, maar ook, en vooral om krach-» tig front to kunnen maken tegen den geest des tijds die zich stelt tegen God en Zijn Gezalfde om zelf te trachten het leven te maken, zonder te willen rekenen mot de ordeningen des Hoeren voor hooi het loven gesteld. De waarn. penningmeester gaf daarna een financieel overzicht over het afgeloopen Jaar waarna ©enigen tijd werd gepauseerd en tets wijl eon strijkje zich deed hooren en enkele ver- verschingen werden rondgediend. Na de pauze was het woord *aan Dr. Schok king om zijn aangekondigde feestrede uit te sproken. Spr. begon met op te mérken dat, hoewol oen feestrede was aangekondigd, het slechts een een voudig woord zou zijn wat hij dezen avond tot do afd. richten zou. Alhoewel wij allerminst in een tijd leven om feest te vieren, toch, aldus spr. ia er dozen avond voor de afd. Leiden roden om dankbaar te zijn. Toch, willen wij recht gedenken, dan moeten we ons op den bodem dor werkelijkheid stellen en ons rekenschap geven van ons bestaan. Wij constateeren met dankbaarheid den groei der afd., haar gezond leven, doch feitelijk moot het ons een oorzaak van droefheid on niet van blijdschap zijn dat het in eon Christen-natie als Noderland noodig geworden ia dat Christen» ambtenaren zich afzonderlijk hebben moeten or- ganiseereen. Het bestaan der afd. is een gotui» genis tegen het meer en meer doorwerkend be ginsel, ook onder het overheidspersoneel, waarbij een christen zich nooit zal kunnon aanpassen, omdat dat beginsel revolutionair en dus voor hen nooit te aanvaarden is. Dat dit noodig is geworden betreuren wij. doch nu het eenmaal noodig was zijn wij dank baar dat dit ook in Leidon moer en meer word ingezien. Helaas moest dezen avond ook nog weer worden goconstateerd dat nog steods niet allen dit noodige inzien. Dat vooral de ouderen onder de ambtenaren zich nog zoo afzijdig houden wil 6pr. voorna melijk toeschrijven aan het zich slecht kunnon aanpassen aan dat nieuwe, dat andere, dat dit organisecren met zich brongt. Of mon daarom thans gelukkiger is dan vroeger? Spr. zou het niet gaarne beamen alhoewel elke tijd z'n on aangenaamheden gehad hoeft en nog heeft. Al is hot dan ook begrijpelijk dat vooral in chris» telijke kringe nog steeds eenigszins mot wan trouwen op de verschillende organisaties wordt neergezien, goed te keuren is dit niet. De nieu we tijden waarin wij levon brengen nieuwe eischen met zich aan welke wij ons, ook als christenen, niet onttrekken mogen. Daarom heeft spr. vrijmoedigheid gehad mee te werken aan de oprichting der afd. en heoftf hij ook vrij- moedigheid dezen avond tot verderen arbeid aan te sporen. Ook in de wereld van den arboid is ontwikke ling te zien die men niet negeeren mag. Hot ie als bij eon kind dat opgroeit. Al blijft de vor- houding tot de ouders hetzelfde, de wijze vau openbaring van die verhouding wijzigt zich. Zoo ook in den arboid. Hot loonarbeider zijn zooals men dat voorheen was, wil men niet meer. Daartegon reageert het echt menscheiijke. Men wil iets anders, mon wil iets meer worden. Dit kan ook mits de principieel© betrekking onveranderd blijve. Daarom is het een gezonde gedachte om door georganiseerd overleg te ko» mon tot betere samenleving. Maar hier ligt. dan ook de scheidingslijn tusschen Christ, organisa tie on hen die den klassenstrijd loeren. Geen tegenstelling tusschen Overheid en ambtenaren. Deze moeten 6toeds één zijn beido werkend aan hetzelfde doel n.l. het dienen der gemeenschap. Onze Christel, ambtenaron moeten in dat opzicht een offer weten te brengen. Tot dienen worden zij geroepen en die dienst moet hun een eer©» taak zijn. Het woord „dienen", hoewel in onzen tijd niet gaarno meer gehoord, houdt niets ver nederends in. Dit op den voorgrond te stellen door onze Christ, organisaties zal haar hoon en smaad van de overzijde berokkenon; toch moe ten wij dit aandurven. Wij moeten in ons hebbon ADVERTENTIE-PRIJS PER GEWONE REGEL f0.22J DES ZATERDAGS s fO.BO INGEZONDEN RECLAMES Dl'BPB- TARIEF KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens 30 woorden 50 cent; Zaterdags 75 cent i-l bij vooruitbetaling. Aan het Zoeklicht. Leiden, 7 April 1922. Ditmaal heb ik een woord, speciaal tot. de hoofden van bedrijven, maar dat toch ook voor d© ouders van belang is. Een Duitsche firma is een schandelijke actie begonnen. Een vergiftigingspoging op groote schaal. Zij zendt n.l. aan verschillende Neder- landsche firma's ook hier in Leiden; voor de leden van het personeel, circulai res vergezeld, van enkel© zinnenprikkelen de photo's. Ingevoegd is een bestelbiljet waarop deze vuiligheid, want anders is het niet, voor een klein prijsje wordt aangeboden. Een Leidsche firma was zoo verstandig d© „enveloppe met inhoud" niet aan baar personeel door te geven maar ze aan onze redactie te zenden, met verzoek tegen dit heilloos streven te waarschuwen. Ik doe dat gaarn© en met nadruk. Laten de hoofden van zaken op letten of dit vuil ook aan hun personeel wordt oegezonden. en zoo ja, laten ze het dan onherroepelijk ten vuro doemen. Maar laten ook do ouders uit hun oogon zien, opdat hunne kinderen, niet achter hun mg om, moreel vergiftigd wor den. OBSERVATOR. den geest van Jezus Christus die ook niet. op de aarde kwam om gediend te worden maar <>m te dionen. De wereld zal niet worden opga» bouwd, tenzij men weer komt tot het echte die» nen. Met een krachtige opwekking dit echte christelijke beginsel stec-ds te handhavon. niet als een etiket aan de buitenkant maar als deel van ons lven besloot 6pr. z'n met aandacht aan» gehoorde rede waarop krachtig applaus volgde. Nadat nog enkele afgevaardigden van he» vriend© organisaties het woord hadden gevoerd werd de rocht gezellige on uitstekend geslaarj-^t vergadering door Dr. Schokking op de gebruiken lijke wijze gesloten. „De MiddaglioGgtc". Bovengenoemde vereeniging verzoekt ons te willen medodeolen, dat de door haar te houden openbare vergadering op a.s. Maandag 10 dezer des avonds te half n e g n on waarbij Dr. de Hartog nis .spreker hoopt op te treden, uitsluitend in vorbaiid staat met het het door „De Dnge- raaÜ". hier tor stede opgerichte Bureau voor Kerkafscheiding. De kiezerslijst. Enkelo dagen geloden hebben wij rcedi meegedeeld, dat de kiezerslijst aan om bureau ter inzage zou worden gelegd. TV* nog toe kon dit voornemen niet wordei uitgevoerd omdatde kiezerslijst nog steods niet verkrijgbaar was. Thans is er uitzicht dat de liist spoedig beschikbaar kan worden gesteld, zoodat in den loop van de volgende weck de con- troio-arbeid kan beginnen. In een advertentie vindt men hierom- v trent nadere inlichingen. Na alfoop van de veemarkt, ziin gis teren op bet marktterrein achtergebleven een koe, een kalf. een schaap en een lam. Inlichtingen zijn t© bekomen aan bet commissariaat van politie alhier, waar men zich tevens kan vervoegen aangaande een onbeheerd op den openbaren wen aan getroffen bok. De bevestiging van vrouwelijk© lid maten der NecL Ilerv. Kerk. zal Zondag morgen in de Pieterskerk plaaU hebben door Ds. Groot. Enzerink on in de Hoog- landsch© Kerk door Ds. Hartwigsen. Zondagavond zal Ds. Punsclie in de Pieterskerk do mannelijke lidmaten be vestigen. De belijdenis-catechisanten van Ds. Kouwentioven zullen Zondagavond in da Hooigrachtkerk belijdenis des gcloofs of- leggen. Ook hier ter plaatse is thans ccna commissie gevormd, teneinde moo te hel pen voor de Zending vaste inkomsten ta verzamelen. De bedoeling is mee te wor» ken aan het plan Croutzbcrg, per jaair minstens f 300.000 bijeen to brengen, docr tweemaal per jaar één gulden voor dit j deel af te staan. De staking bij de firma Driossen ver keert nog steeds in hetzelfde stadium. Van 1 eenige toenadering is nog geon sprake. Eer kan het tegendeel worden gezegd. Tot nu toe waren de werkmeesters, mot een 1 o-onsverlaging van 5 pet., nog steoda werkzaam. Dezer dagen werden hun echter werk zaamheden opgedragen van de stakende arbeiders. Daar de werkmeesters dit wei* gerden, is ook hun ontslag aangezegd. De Kamer van Koophandel en Fsh brieken voor Rijnland te Leiden, vestigt de aandacht van belanghebbenden ar op* dat de ambtenaren van voornoemde Ka mer, voor zooverre zij buiten het burean ter verkrijging van inlichtingen of ander zins met het publiek in aanraking plegoot te komen, van een behoorlijk door den Voorzitter geteekend legitimatiebewijs zijn voorzien, ten einde dit zoo noodig bij navraag té kunnon vertoonen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1922 | | pagina 1