Tweede Blad.
Zaterdac 31 December 1921
Eer de dag was, ben ik.
Eer do dag was, ben ik.
Josaja 43: 13.
Daar staan wij aan don aanvang van
hot jaar, van die reeks van dagen, die als
groots onbekenden voor ons liggen. Dat
schijnt wel niet zoo, ma'ar zoo is het
toch. Het schijnt niet zoo: wij maken dat
zwijgende jaar levend door onze verbeel
ding; wij bevolken het met de kinderen
onzer verwachting; wij bestralen het met
de zon onzer blijde hoop en dan ligt het
voor ons'glanzend en rijk en veelbelovend:
wat zal bet ,0ns niet brengen! Totdat wij
ons op eenmaal herinneren, dat het komen
de jaar voor ons ligt volmaakt, in het don
ker, dat wij er niets van weten, niets.
Niets? Ts> dat volkomen waar? Daar lees
ik ons tekstwoord: „Eer de dag was. ben
Ik.,r Eén ding weten wij wel: daar ligt
voor ons een reeks van ongeboren dagen;
maar eer zij verschijnen is God daar, de
Eeuwige.
Laat ons trachten de kracht van dat
woord in ons op te nemen.
Gesproken is het door den profeet, tot
dat Israël, dat op het punt stond uit Ba-
bel terug te keeren naar Juda. Maar ach
wat is dat volk bevreesd. Nu zegt de
profeet in des Heeren naam: „Vrees niet,
want Ik heb u verlost. Wanneer gij zult
gaan door het water, Ik zal bij u zijn, en
door de rivieren, zij zullen u niet over-
stroomen: wanneer gij door het vuur zult
gaan, zult gij niet verbranden, en do vlam
zal u niet aansteken. Ik. Ik ben de Heere.
en er is geen Heiland behalve Mij."
Als dan hof volk nog angstig blijft zien
op de toekomst, op die dagen, waarin zij
gaan moeten door de vlakten en over de
bergen en door woestijnen; als zij zien op
vijanden en gevaren en duchten de dagen
dio komen, dan klinkt het: „Eer de dag
wa.fi, ben Ik."
Voordat zii komen, die dagen, in het
duister gehuld, ben Ik er reeds. Ik ben niet
enkel do God van het verleden, Ik hen ook
de God van de toekomst.
Wat tot Israël gesproken werd in dien
ouden dag geldt voor ons.
Heden beginnen wii een nieuw gedeelte
van onze levenreie. Donker ligt het pad
voor ons en menig hart- beeft en vraagt:
„waf zal ons wachten?" En nu komt ook
tot ons bet wooid: „Eer de dag was, ben
Ik." Ik. uw God. kom niet als de dag der
versc-hrfkkiug in aangebroken, neen voor
dien fiid bon Tk en al. Ik ben er, eer de
dag was. Uit Mii komt die dag voort
Door Mii wordt bij bestuurd. Niets van
wat. die dag kan brengen, gaat om buiten
Mii.
Ik, de Heere, regeer!
Maar is dat wel zoo troostvol, dat de
Heere regeert? Plaatst het Godsbestuur
ons niet heel dikwerf voor raadsels? Stelt
het ons niet menigmaal te leur?
Hoo verschrikkelijk benauwd heeft Job.
gestaan tegenover het Godsbestuur! Hij
had geleefd voor den Heere, en ziet, ramp
op ramp treft zijn huis. zijn hoofd, en God
hoort er niet naar en merkt er niet op!
O had Job toen maar kunnen gelooven.
dat er geen Gód was! Maar dat God er
was en dat het nu toch zoo ging: dat was
hef vreeseliike!
Denkt eens. welk een som van liiden er
ligt in die betuiging van Asaf: „deze zijn
goddeloos, nochtans hebben zij rust, en
vrede in de wereld: zij. vermenigvuldigen
bef. vermogen en ik heb tevergeefs mijn
hart. gezuiverd en miine handen in on
schuld gewasschen!" Welk een smartelijke
twijfel in die vraag: hoe? zou God het
weten?
Als wij dat lezen en als wii rondom ons
zien en opmerker zoo veel onrecht, zoo
veel Tijden, zoo tal van raadselen; is het
dan eigenlijk wel een troost: „de Heere
regeert"?
Moeten wii dan toch maar gerust zijn op
dat woord?
Ja, dat moeten wij. Dat mogen wij. Dat
kunnen wii!
Weef gji wat, ons teleurstelt? Niet hef
Godsbestuur, maar onze voorstelling daar
van. Wien het te doen i6 om God, die
wordt niet teleurgesteld'. Aan het slot mag
Job spreken: „Met het gehoor had ik van
U gehoord, maar nu ziet U mijn oog."
En wien het te doen is om God, die volgt
welk 'n hoogte er is bereikt door den man
die spreekt: vroeger had is van U gehoord
maar nu heb ik U gezien!
En Asaf mag getuigen: „Wien heb ik
nevens U in den hemel, nevens U lust mij
ook niets op de aarde."
Van daar dan hun eerste klacht, waarin
zij toch eigenlijk het bestuur van God aan
klagen? Die komt omdat zij niet zagen op
God, maar zelf wilden bepalen hoe God
moet besturen.
En als er éen ding is, waarvan wij ver
biest moeten worden, zullen wij moedig
en blijmoedig het nieuwe jaar ingaan, dan
is hel van onze gedachten omtrent de wijze
waarop God de wereld en ook ons leven
besturen moet.
Die gedachten, zij werken zoo verwar
rend, zoo benauwend. Wij maken ons plan:
dit is dé weg waarlangs God het zal, het
moet doen. En straks gaat het gansch an
ders en grijot, de twijfel ons beet.
Laat ons toch ernst maken met dat:
Mijne gedaehen zijn hooger dan ul iéder
gedaehten, on mijne wegen hooger dan uwe
wegen! opdat wii niet blijven tobben met
onze lage gedaehten en wegen, maar we
ons laten leiden door Gods hoogere ge
dachten, op Zijn hoogeren weg!
Dat kunnen wij als het ons te doen is
om God. Niet om Gods gaven, maar om
God zelf.
„Doof des hemels klaarheid uit,
'k Zal mijn God beminnen.
Dat de hel heur kaken sluit'
'k Zal hem toch beminnen
Zij de dool een eeuwig graf,
'k Zal Hem toch beminnen.
Neem mij hoop en uitzicht af,
'k Zal hem toch beminnen.
Neen, geen Hemel is mijn doel,
Neen, geen oertwig etrafgevoel
Speelt mij door de zinnen.
Neen, verdwijnen vreugd cn smart
't Eigen wezen van mijn hart
Is, mijn God beminnen."
Dat is een hoogte, die wij niet gemak
kelijk bereiken. maar toch in die rich
ting alleen liggen onze levens vrede en on
ze levenskracht.
„Maar", zoo zucht ons hart: „ach, God
is zoo ver en zoo koog!"
In Lukas 2 lees ik aan. het einde van
de Kerstgeschiedenis: „En als acht dagen
vervuld waren, dat men hot kindeke be
snijden zou, zoo werd zijn naam genoemd
Jezus."
Als acht dagen vervuld waren. Acht
dagen na Kerstmis dat is op den nieuw
jaarsdag, werd Zijn naam genoemd Jezus.
De nieuwjaarsdag is do naamdag des
Heeren.
Boven don ingang van het nieuwe jaar
staat geschreven: „Jezus."
„J e z u s." En nu is God niet ver
meer. De Eengeborene die in den schoot
dos Vaders is, die heeft Hom ons ver
klaard. In Jezus blikken wij God in het
vaderhart.
„Jezus." En nu wordt God ook niet
rneer ver gehouden door onze zonden,
want die naam is „Zaligmaker." Hij
maakt Zijn volk zalig van hunne zonden.
Hij delgt die uit Zoo ver het Westen is
van hef Oosten, zoo vor doet Hij onze
overtredingen van ons.
„Jezus." En nu mogen wij tot dien
God, dien hoogvefhevenen, die zeggen kon:
„eer de dag was, ben Ik." nu mogen wij
tot Hem zeggen „Onze Vader."
En wie dat zegt, gaat bidden, en wie tot
zijn Vader bidt, gaat hopon, en wie zoo
hoopt, wordt niet beschaamd, omdat de
liefde Gods in zijn hart is uitgestort.
OUDEJAARS-MIBBERNACHT.
Daar kondigt de klok van den toren f
In plechtige elagen 't ons aan,
Dat ouden en jongen, het hooren:
„Een jaar, woer een jaar, is vergaan!'4
Nog eenmaal naar buiten getreden,
Omhoog naar do sterren geblikt,
Den Vader gedankt en gebeden,
Die alles ten goede beschikt!
Gedankt voor zoo menigen zogen,
Gesmaakt door ons hart, door ons huis,
Voor troost, onder tranon vorkregen,
Voor krachten, vernieuv/d onder 't kruis.
FEUILLETON.
IN BANGE DAGEN.
Verhaal uit 1870.
6)
Mama wist nu ook, dat de oorlog aan
staande was. Zij was veel boter en weer
in ons midden, zoodat het niet mogelijk of
wenschelijk was do waarheid voor haar
to verborgen. Wij wisten allen zeer goed,
hoewel wij er niet over spraken, dat naar
allo waarschijnlijkheid Leofs regiment een
van do eerste zou zijn, die opgeroepen zou
worden. Leo weg, dat was wel het eerste
waar wij aan dachten, als hot woord oor
log genoemd werd. Wat dat voor mij in
sloot, voor ons allen, voor mijne moeder,
is niet te zeggen. Mijn hart leed er onder,
als ik zag met welke droevige oogen zij al
zijno bewegingen volgde, als hij bij ons
was.
August was wat minder neergedrukt
dan anders. Victor was een en al opgewon
denheid ten hoogste geprikkeld door Leo's
bedaardheid, en gepeigd zijne "studiën te
laten varen en dienst to nemen als vrij
williger. Zolfs ldeino Arnold werd er door
aangestoken en liep door het huis van
top tot teen gewapend, overgelukkig in
het bezit van zijn miniatuur sabel, gewoer,
echako enz. die den grootsten schat uit
maken van iederen Franschen jongen. In
allo schuilhoeken vied hij denkbeeldige
Pruisen aan en werd meor dan eens be
trapt op het wegkapen van kruit, om er
zijne kanonnetjes mede te laden.
Ilc zou wel eons willen woten in hoever
re de voorliefde voor kinderwapontuig in
onze kinderkamers invloed heeft geoefend
op den ingewortelde® lust tot vechten, die
zulk ©ene sterke en algemeen erkende
eigenschap is van ons volk. Het is moeilijk
oorzaak te scheiden van gevolg en gevolg
van oorzaal»; maar ik geloof niet, dat ik
ooit weer oen kind soldaatje zou kunnen
zien spolen. Men zegt, dat de tijd alles
verzacht; maar nu lean ik geen wapenen
zien zonder dat mijn haFt van pijn en ake
ligheid ineenkrimpt.
Nina was weder de oude. Gedurende ma
ma's ziekte was zij zoo zacht en stil, zoo
zorgzaam en bezorgd geweost, niet alleen
voor do liovo kranke, maar voor ons allen
in het bijzonder, dat wij bijna haddon lee-
ren vergeten hoe eigenzinnig zij wezen
kon. Door de gezamenlijke droefheid en
zorg waren zij en Leo veel intiemer mot
elkander geworden, daar ik altijd bij de
zieke was. Zij had hare behaagzucht eu
kleine plagerijen laten varen, en deed al
wat zij kon om hern on oom Louis op te
beuren on to vorvroolijkcn, en de treurige,
maar toch zoo noodzakelijke stille^ in huis
minder drukkend to maken voor Victor on
Arnold.
.Voor giften, op allerlei wijze
Verrassend, beschamend herhaald,
Voor aardsche en voor hoinelscho spijze.
Als man' uit den hemel gedaald.
Gebeen voor zoo menige zonde,
Beschreid, toch herpleogd, keer op koer,
Voor wrok, waar Gods Wijsheid verwondde,
Als waar' Hij de Liefde niet meer.
Voor ondank, die snood kon vergoten,
Wie d' evenaar houdt van ons lot.
Voor al, wat mij weegt op t geweten,
De 6chuld van oen jaar, o, mijn God!
O Troost, dat de trouw van mijn Vader,
Toch nooit door mijn ontrouw zich wendt!
Hij gaat tot mij uit, eer ik nader,
Dio nimmer verandering kent.
Nog eenmaal naar buiten getreden.
Geblikt boven 't etarrengewolf,
Den Vader gedankt cn gebeden.
Tot ik Hem vind in mij zelf!
J. J. L. TEN KATE.
KERK EN SCHOOL
NED. HERV. KERK.
Zestal. Te Delft: H. H. van Amoide te
Ridderkerk, K. J. "van den Berg to Ermolo, C.
B. Holland te Kampen, L Kievit te Lunteren.
Dr. J. D. do Lind van Wijngaarden te De Bilt
(U.) en J. J. Timmer te Montfóort.
Beroepen. To Lienden: Ds. H. A. de Geus
te Voeuendaal.
Bedankt. Voor Feijenoord (vac.-F. G. Hos-
pers): P. de Bruin te Aalsmeer; voor Zetten-
Andolsfc, Leerdam en St. Annaland: H. J. van
Schuppen te Groot-Ammorsvoor Oud-Alblas:
J. Kraay te Gorinchem; voor Velseroord: M. G.
Gerritsen to Zundordorp.
GEREF. KERKEN.
Bedankt. Voor Vrijhoeven, '6-Grevelduin-
Capclle en Sprang: W. S. Pontior te Maasdijk.
CHR. GEREF. KERK.
Boroopon. To Yeenendaal: Ds. A. H. Hil-
bers- te Enschede.
Ds. S. do Vrios, sedort 1910 predikant te
Bandoeng (Java), thans gerepatrieerd, stelt zich
wcor beroepbaar in de Ned. Herv. kerk. Het
adres van Ds. do Vries is Kapelle bij Goes.
Evang. Lath. Kerk.
Bij do verkiezing van oen predikant der Her
steld Evangelisch-Lutherscho Gemeente te Am
sterdam worden uitgebracht op Ds. H. L. Boer-
lijst tc Leeuwarden, 181 stommen; op Da. J. W.
Brass, te Rotterdam, 92 stemmen en op Ds. P.
Neideeck, to Enkhuizen, 194 stemmen. Tussehen
de heeren Boerlijst en Noideek zal Vrijdag 6
Januari herstemming zijn.
Ds. J. Salm. f
Te Opperdoes is op den 28sien December j.l.
Dog onverwachts de predikant der Nod. Her
vormde Gemeente aldaar, Ds. J. Salm, op 60-
jarigen leeftijd overleden. Reeds lang was zijn
lichamelijk gestel van dien aard, dat hij zijn
kerkelijk werk niot dan mot moeito vorriclitte.
Jaren lang is hij voorzitter goweost van den
overwegend-modernen Ring Modcmblik hoewel
hij ook daar zijn Heiland ni6t verloochende
maar door velen bemiud, werd hij zelfs door zijn
niet-gees tvenvanten zeer geacht en gowaardcerd,
ook om zijn bijzondere gaven. Als midden uit
zijn werk go trokken is hij „in do yrcugdo des
Heeren." ingegaan.
W. Jansen, f
Op de vergadering van liet Paodagogisch Ver
bond, clie Donderdag to Utrecht werd gehouden
is in do midagzitting, waar hij zoo juist het
woord had gevoerd, plotseling overleden do oud-
district schoolopziener to Utrecht, do hoer W.
Jansen. Do vergadering werd onmiddellijk op-
geheven. Do overledene, die jarenlang ©en bekend
instituut te Utrecht heeft gehad, on oen uitno-
mend practisch paodagoog was, heeft zich ook
naam gemaakt als schrijver van boeken op wijs-
gcerig en cthisch-paedagogisch gebied. Do over
ledene was ruim 30 jaar lid van bovengenoemd
Verbond en was juist voor do tweedo maal tot
bestuurslid en redacteur van het orgaan van het
Verbond benoemd.
J. J. van Wermcskcrkcn. f
In den ouderdom van 58 jaren is te Utrecht
plotseling overleden de hoer J. J. Wermcsker-
jen, hoofd van de Christelijke school in do
Bloomstraat. Do heer v. Wenncskorkeu, die zijn
opleiding genoot op den Klokkenberg ta Nip
megen, was achtereenvolgens onderwijzer to
Woerden, to Almkerk, to Utrecht, vervolgens
hoofd van een school to Brock op Langendijk cn
■u «uiz/aji, om daarna tot hoofd te worden be
noemd aan co Chr. school in de Bloomstraat,
welk ambt hij ongoveor 21 jaren met alle toe
wijding, die zijn karaktervolle» persoonlijkheid
kenmerkte, heelt vervuld. Voorts was hij aren-
lang leeraar voor de vakken aardrijkskunde en
rekenen aan do Bijzondere Normaallessen te
Utrecht.
Dat duurde echter niet lang. Zoodra
wij niet meor in zorg en angst behoefden
to zijn over mama's toestand, kwam ©ene
verandering in hare manier van zijn. Al
lereerst was dat merkbaar in hare handel
wijze tegen Leo. Zij vermeed hem, legde
de bloomen en boekon, dio hij haar bracht,
achteloos ter zijde, was altijd van eono an
dere meening, stelde zijno opinio in een be
spottelijk daglicht, was ers hoogst zeidon
too over to halen wat muziek voor hora te
maken, waar hij toch zooveel van hield, of
met hein zijne en ook haro lievelingsliede
ren to zingen, waarbij zijno diepe tonon
en haar heldere, zuivoro, iievo stom zoo
goed bij elkander pasten.
Dit alles viel mij heel moeilijk' en voor
Leo was het nog veel zwaarder te dragen.
Mij viel hot. moeilijk, omdat ik reeds^ sedert
geruimon tijd wist, wolko plaats Nina in
zijn hart bekleedde, on dat al zijne hoop
op aardsch geluk van haar afhing. Hoe ik
dat te woten was gekomen weet ik niet;
niet door hemzelf, want het was alleen
maar stilzwijgend onder ons vast gesteld.
Langzamerhand had ik het gemerkt, en in
het begin kon ik, (zal ik het eerlijk beken
nen?) een gevoel van jaloerscho smart
niet onderdrukken. Zij toch schoon zoo
weinig prijs te stellen op do toewijding
van het edele hart, dat mij het dierbaarst
op aarde was na mama's liefdo.
Op aarde, en ik kendo in die dagen niets
Een Schotsch revival.
Do Engeiscke bladen vermolden een hoogst
opmerkelijke revival-beweging, die de visschera-
plaatsen aan do Noordoostkust van Schotland
heeft aangetast. Een Fransche psycholoog, des
kundige op dit gobicd, hoeft oen onderzoek ter
plaatse ingesteld en rapporteert dat do bewe
ging die zich nu openbaart de gedenkwaardige
door Evan Roberts in 1904—'05 in Walea ge-
inspireerde uitbarsting in merkwaardigheid en
aanstekingskracht ©vortreft.
Op vele plaatsen is het normale leven ge->
weken: bioscopen, kroegen cn danszalen zijn let-
terlijk verlaten; pijpen, speelkaarten, dansschoe
nen enz. worden in hot openbaar bij massa's ver
brand; drukbozocht© meetings waar wordt gebe*
den, gezongen en belijdenis van zonde wordt af
gelegd, duren den ganschen nacht door; motor
rijders die passeeren worden aangehouden en ver
maand op hun heil bedacht te zijn; in den speek
tijd bidden troepen kinderen in de straten.
Do beweging is ontstaan tijdens een dweep
zieke zendings actie in Yarmouth en Lowestoft,
toen do Schottche schepen daar onlangs anker
den.
Vlug verspreidde de beweging zich langs do
Schotsch© kust. AVick, Fraserburgh, Buckiceu Pe
terhead zijn brandpunten dor beweging; zelfs
Aberdoea bogint aangestoken to worden en be
keerlingen worden gemaakt onder allo rangen
en standen der maatschappij.
Vereen, van Chr. Landbouwonderwijzcrs.
Do Vorceniging van Chr. Landbouwonderwij-
zers voigaderdo 28 December j.I. lo Utrecht in
Hotel Terminus.
In den voormiddag werden huishoudelijke za
ken afgedaan, in den namiddag hield Prof. Dr.
Buytendijk oen rede over: „Evolutie-theorieën."
Fliorovcr ontspon zich oen breed© discussie. Prof.
Buytendijk vorklaardo zich in principo bereid
een schriftelïjken cursus voor do loden der Ver-
ceniging te openen over verschillend© principi-
eelo vraagstukken in verband mot hot evolutie
begrip cn dergelijke. Dezo cursus zou omstreeks
Februari a.s. beginnen, over een half jaar Ioo-
pen on ongeveer 13 lessen omvatten.
Besloten werd, dat me.n zich voor deelname
bij den heer J. A\roIdendorp te Hoofddorp zal
aanmelden voor 21 Januari a.s.
Unie van Christelijke Onderwijzers.
Gisteren is to Utrecht de algemoeno vergade
ring gehouden van de Unie van Chr. Onderwij
zers en Onderwijzeressen in Nederland.
Do voorzitter, do hoer P. Zwitser uit Rotter
dam, drukto in zijn openingswoord erkentelijk
heid uit jegens den hoer van Duyvondijk, voor
wat deze als Uaio-leider hooft godaan. De Unie
verloor 300 leden, een aanzienlijk cijfer. Men
ziet ovenwei altijd, dat een organisatie na een
krachtig gevoerde salarisactio leden verliest. Met
do „Vereeniging" ia loyale samenwerking verkre
gen op bepaalde punten, o.a. zal men gemeens
schappelijk trachten oen deel van do Unie-col
lecte to verkrijgen voor do oud-strijders. Spr.
ziot do mogelijkheid van ander© groepeering,
n.l. oen bond van chistelijko schoolhoofden en
een voroeniging van personeel bij hot christe
lijk voorbereidend en bij het vakonderwijs. De
vraag zal vervolgens zijn, hoo oen federatie te
vorkrijgen, welk© allo groepon omvat. Een fusie
zal in tussehen nog wel lang uitblijven. Er is nog
altijd veel tegenwerking.
Spr. riop het wolkom too aan den wethouder
van ©Ddcrwijs der gemeente Utrecht en den ver
tegenwoordiger van hot Chr. Nat. A'akverbond,
den heer Amelink.
Do voorzitter deelde nog mode, dat liet be
stuur van do Unie overleg heeft gepleegd met
iwoo leden van hot hoofdbestuur dor auti-rov.
partij. Hij hoopte, dat met andcro christelijke
partijen eveneens zulk overleg gohouden kan wor
den.
Arolgens liet jaarverslag bedraagt het aantal
leden ongeveer 1450. Na eonigo besprekiug, o.a.
ovor hot nieuw uitgegeven blad Do School, werd
het jaarverslag vastgesteld.
O.m. is ter sprake gokomen de vraag, of on
derwijzers van M. U. L. O. en kweckschoollecr-
aren lid of donateur van do Unie kunnen zijn.
Het Hoofdbestuur antwoordde, dat aan d© be
trokkenen zal worden geschreven, dat zij geen
donateur kunnen zijn, maar lid moeten worden.
Do heer van Diijwendijk hield een inleiding
-over do toekomst der Unie, waarin hij o.m. be
toogde, dat er moet komen een algemeeno akte
van benoeming voor allo Prot. Chr. scholen.
Arorvolgcna werden statuten en huishoudelijk
reglement behandeld en vastgesteld.
Aangenonjon werd een bestuursvoorstel om een
krachtige actio to vooren voor: a. gelijkstelling
met den togkomstonderwijzerb. verkleining
van do hoofdaktc-margoc. vervanging der Mu
lo-marge door een billijk systocm van bijalcten-
bolooning; d. kleiner verschil in salariccring
tussehen hoofden en onderwijzers.
Aran uit de vergadering werd er op aangedron
gen, do Officieoio stukken en adressen niet te
schrijven in de vereenvoudigd© spelling.
In tussehen nam de vorgadcring een motie
aan, waarin do Uuio bij de rcgecring aandringt
op invoering van do vereenvoudigde spelling,
behalve dc aarde en het aardsche. Ik wist
niets van het toeder liefhebbend hart, dat
daarboven voor ons, monschon, klopt; van
de machtige en toch zoo zachte hand, die
do zeven sterren noderlegdc om zijn ver
schrikten en door den glans verblinden
dienstknecht op to richten; van de stem,
dio ceno stem was als van vele wateren en
toch zoo zacht on liefelijk sprak, toen het
aangezicht, dat blonk gelijk de zon schijnt
in hare kracht, zich over dien verslagen
dienstknecht boog, zeggende: Vrees niet
Ik leef en bon dood geowest; en zio Ik ben
levend in allo eeuwigheid. En ik heb de
sleutels dor hel en des doods.
Ja, Hij heeft de sleutels niet Petrus,
niet Rome; maar Hij zelf, Jezus. Hij heeft
reeds de gouden poorten van het heerlijk
Vaderhuis ontsloten voor onze geliefden,
wier heengaan in onzen lering zulk eene
.droeve leegte hoeft veroorzaakt. Zij zijn
nu bij Hem, on daar waar Hij is en waar
zij zijn, moet nu voor ons gevoel wel ons
thuis zijn.
Hoe gansch andere godachtcn wekken
de velo woningen in heb Vaderhuis daar
boven bij mij op, dan de voorstelling, die
ik vroeger van den hemel had. Ik daeht
toen aan eene plaats van verblindende, on-
genaakte heerlijkheid, aan een troon, vlek
keloos rein en hemelhoog verheven, cn op
dien troon oen Wezen, vrecselijk en ge
ducht van majesteit, te rein, te onlzagwok-
wijl men bij invoering van Lot stelsel-Klnyvaflr
Muller vreest voor spclliugsanarchio.
De voorzitter richtte hartelijk© woorden toS
het scheidend hoofdbestuurslid, den heer da
ATies.
g™™"™
Uit de Pers.
St. Bureancratins.
Ruim eon half jaar geleden, zegt dn
Maasbode, kwam men in Den Haag
tot de ontdekking, dat door gecentrali
seerde® aankoop van door den Staat be-
noodigdo artikelen, gunstige voorwaarden
en derhalve bezuiniging kon worden ver
kregen.
Theoretisch een zeer juiste stelling,
maar of zij practisch het gewenschte re
sultaat zal opleveren, waar de uitvoering
in handen van St. Buroaucratiue gevallen
is, betwijfelen wij.
Om te beginnen werd van rijkswege op
gericht hot „Rijksinkoopbureau" gevestigd
te 's-Gravenhago in een afzonderlijk pand
in do Laan van Meerdervoort.
Dergelijke magazijnen hebben behoefte
aan den eersten stand, vooral als men be
zuinigen wil.
Een voorname taak van dit bureau zou
zijn onderling overleg tussehen en gemeen
schappelijk optreden van Departementen,
Staatsbedrijven en Rijks-administraties te
bevorderen. Bovendien zou naar normali
satie van de aan de artikelen, door de ver
schillende departementen te stellen eische»
worden gestreefd.
Het kan dunkt ons niet mooier.
Voor de uitvoering van deze taak ia
echter noodig een staf van ambtenaren en
heel, heel veel papier, want anders kan
St. Bureaucratius niet leven.
Hot bureau heeft een half jaar geleden
zijn werkzaamheden aangevangen door
artikelen, die zij leveren wil na geconccn-
treerden aankoop, groepsgewijze saam tf
voegen. Zoo ontstondon er zeven groepeu.
Groep I draagt den weid3chen en Hol-
landschen naam van Imprimés en andere
drukwerken. De volgende groepen ziju
huishoudelijke artikelen, bureaubehoeften,
meubilaire goederen, brandstoffen, kloeding
en touwsoorten.
Alle rijksbureau's moesten i.jsten opma
ken van wat er aan deze artikelen jaar
lijks of in do laatste tweo jaar noodig ia
geweest. Na de noodigo tu^schen-stations,
van de lagore bureau's naar de hoogere,
want alle ambtenaren moeten aan deze
bezuiniging toch eenig werk verrichten,
moostcn de lijsten voor 15 September bij
het Rijksinkoopbureau zijn ingediend.
Thans een half jaar na oprichting of
ruim drie maanden na binnenkomst der
lijsten is men zoover dat het bureau vol
gons de officioele ministerieel© modedee-
ling kon overgaan tot levering van arti
kelen vallende onder de eerste drie groe
pen. Aan brandstoffen zal men den vol
genden winter wel toekomen?
Autoriteiten, die een of moer van deze
artikelen regelmatig gebruiken en wij
zouden niet een rijksinstelling Runnen op
noemen waar dit niet het geval is; en die
tof dusver zcif m rechtstreeks in de aan
schaffing van het bcnoodigdo voorzagen,
moeten die artikelen voortaan deor be
middeling van, althans niet zonder over
leg met het Rijksinkoopbureau bol rekken.
Dit geldt zelfs voor artikelen, welke uit
vergoeding voor aanschaffing van bureel-
behoeften als anders-/'^ r- bekos
tigd.
Het bostellen en koopm -r. c.t magazijn
van St. Bureaucratius is echter niet een
voudig. Heeft men iels noodig dan dient
do autoriteit eerst een bostellijst. voer do
bel rekkelijke groep aan te vragen aan 't
Rijksinkoopbureau cn na invulling pas
seert deze weer tal van hoogero bureau's
tot ze eindelijk belandt aan hot departe
ment, dat daarna weder voor expeditie
naar do Laan van Meerdervoort zorgt.
Do verstrekking van hot bestelde zal
daarna zoo spoedig mogelijk plaats heb
ben. Om echter te grooton verwachtingen
direct den kop in to. drukken voegt do of
ficioele ministerieelc beschikking er aan
toe. dat om teleurstelling te voorkomen^
zij er de aandacht op vestigt, dat do con
centratie van do aanschaffingen eenigen
tijd eischt en dat dus licht enkoio maan
den kunnen vorloopen tusschon het aan
vragen en het verstrekken van do bos tel do
artikelen.
Rijksambtenaren en militairen zullen
dus voortaan zeker een half jaar to vo
ren mooten bestellen, met het gevolg, dat
ovornl magazijntjes met aparte admini
stratie enz. wordon opgericht.
St.. Bureaucratius is een groot man,
maar wij gelooven niet. dat hij het. tot bc-
zuiniging brengen zal.
o
kond van heiligheid, dan dat zelfs Enge-
len zouden kunnen naderen met onbedek-
to aangezichten; en- aan don voet van dien
troon lango rijen van heiligen in witte
kleederen, met kalme, tevreden sangezhh-
ten en heldere, ernstige oogen, waarin
geen spoor meer te vinden was van aard- i
scho gevoelens cn hartstochten; o ncc-n,
dat alles was daaruit verdwenen door do
louterende vlammen van hot vagevuur.
Geen wonder, dat mijno verduister da
oogen zich afwendden, dat, mijn kloppend?
hart angstig en bezwaard werd. Ik gevoel- i
do maar al te zeer, dat ik, zoo goh oei van.4
de aarde, aardsch gezind in al mijne godach
ten, gevoelens genegenheden daar in dia
hoog,cre sferen geen rustpunt voor ïuijm
hart had, niets daar ik belang in aleldej
want tussehen mij cn dat alles lagen het^
graf cn een kloof, het louterend vortoronA^
vuur, on voor zulken als ik raocst het wel
oen onoverkomelijke klove zijn.
(Wordt va.\'o',sdt 'Ig,
