toegedaan, <taï hoit niet' "wcn'schelijle -was, 'dal naden, wier kinderen de bijzondere school be zoeken meer moctèri. "betalen, omdat do kost prijs op de O. L. School grooter is. "Daarom hebben wij gemeend, aldus spreker, te moeten komen tot 4.d. i. het gemidd-'de bedrag. En nu wat de fout betreft. Wij hebben, zegt Bpreker, bet schoolgeld, voorgesteld door B. en W. in bun eerste voorstel, root 10 pet. ver hoogd zoowel voor het Lager als het Uitge breid Onderwijs. Zoo, zegt spreker, zijn wij ge komen aan deze cijfers voor het uitgebreid on derwijs. Spreker wenscht dal de voorstellen in «temming worden gebracht en eerst het meest vérstrekkende voorstel. "De voorzitter maakt daarna een voorstel om den Raad eerst te laten beslissen of er zal wor den gestemd of er een heffing komt naar bet belastbaar of naar het zuiver inkomen. Bit wordt aangenomen mot 7 tegen 3 stemmen. Togen de heeren: Mens, de Kleermacker, en Duynisveld. Daarna stelt de voorzitter voor een heffing in te voeren naar het zuiver inkomen. Tegen de heeren Mens, de Kleermaeker en Duynis veld. A In stemming komt nu het voorstel Eggink. Dit wordt verworpen met 9 td^on 1 steni. Vóór de heer C. Eggink Sr. Daarna komt in stemming het voorstel van B. en W., dat wordt aangenomen met 6 tegen 4 stemmen. Vóór het voorstel stemmen de hee ren: J. M. van Kempen Sr., L. H. van Wissen, S. Eggink Sr., A. Verboon Az., W. Riethoven (bet amendement Riethoven werd vergeten cn ie door den voorsteller na afloop van de ver gadering ingetrokken) en W. A. A. J. Scbim- melponninek van der Oije. Do sclioolgeld'beffing is dus als volgt: r TOOr E T"; j~l J' voor voor vervolg gewoon nitgebr. ondenv. zuiver inkomen ondorw. ondemv. p. maamd le kl. 1000—1200 0.25 0,10 0 12# meer dan 2e kl. 1200—1400 0.35 0.55 0.17# 3c kl. 1400—1600 0.50 0.75 0.25 4e kl. 1G00—1800 0.70 1.05 0.35 5c kl. 1800—2000 0.90 1.35 0.45 6e kl. 2000—2200 1.10 1.65 0.55 7e kl. 2200—2400 1.30 1.95 0.65 8o kl. 2400—2600 1.50 2.25 0.75 9o kl. 2600—2800 „1.80 „2.70 „0.90 10c kl. 28003000 „2.10 „3.15 „1.05 ltekl. 3000-3200 „2.40 3 60 „1.20 12e kl. 3200-3400 „2.70 „4.05 „1.85 13e kl. 3400—3600 3.— 4.50 1.50 14e kl. 3600—4000 3.50 5.25 1.75 15e kl. 4000—1400 „4 „6.— 2.— 16e kl. 4400-4800 „4.50 „6.75 „2.25 17e kl. 4800 en meer 5.7.50 2.50 Deze tabel geldt voor den lsten leerling van een huisgezin. "Wannetfr meerdere kinderen uit een gezin een school van dezelfde soort (lager of uitgebreid onderwijs maakt de soort) be zoeken, wordt voor den tweede het school geld met 20, voor den derdo met 40, voor don vierde met 60 en voor den vijfde met 80 ten honderd verminderd en is men voor de volgen de leerlingen geen schoolgeld verschuldigd. De verordening op de schoolgeldflieffing woidt daarna goedgekeurd. De gasprijs wordt daarna verlaagd met 2 cent per M3. en zal mot ingang van 1 Januari 1921 bedragen 16 cent per M3. voor gewoon en 17 cent per M3. voor muntgas. Do heer Eggink informeert naar het in huurkoop krijgen van gasfornuizen, hetgeen bij gaarne zag in de hand gewerkt en de heer W. Riethoven klaagt over de verlichting in beft Burgemeester Yer- nèdopark. Daarna sloot de voorzitter deze langdurige vergadering, waarin meerdere malen de mee- ning on zeer ver uitéén liepen en. ging de Raad ever tot een besloten vergadering. Gemeenteraad Koudekerk. Voorzitter: de Burgemeester. 'Afwezig de heer v. d. Berg, die door ziekte verhinderd ia. Do V o o r z. opent de vergadering met gebed. De Secretaris leest de notulen welke behou dens een geringe wijziging worden goodgekeovd. Do Voorz. maakt nu eenigo ingekomen stuk ken bekend, welke als kennisgeving worden aan genomen, en deelt mede dat B. en W. licbbon nagezien do boeken en bescheiden van den Ge= meente-Ontvangcr, wclko allo in orde worden bevonden, terwijl daarbij block, dat den 18 don December is kas was f 7684.031. Aan de orde is nu punt 3 der agenda:' Wijziging algennvne poli!ie-verordening. De v.ijzigiDg wórdt zonder hoofdelijke stem ming aangenomen. 4. Vaststelling verordening heffing cn invor dering schoolgeld. Bij art. 3 vraagt de heer v. Egmond hne het. nu zal gaan met kinderen uit andcro gemeen ten die de school in deze gemeente bezoc*ken. Dö Voorz.: Dat moet met die gemeenten worden geregeld. De hoer v. Egmond meent dat het school geld in Hazerswoude lager is. De hoer Kuiper acht het ©enigszins gevaar lijk, als de heffing te Ilazerswoude lager is, dan zal men te ïïazersweudo bezwaar maken. De Voorz. gelooft dat 't niet zooveel zal geven. Spr. toont aan, dat het schoolgeld, vooral voor de lagoro klasse niet voel hooger ia dan bii de oude verordening, terwijl de heffing progressief is. Do opbrengst is niet naar de uitgaven. Do hoor Iteijnoveld woth. vindt de hef fing niet te hoog. Alle artikelen worden nu, evenals do vercu'div ring in zijn geheel zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Bij de verovdeuing op de invorderingvraagt de heer v. Egmond of het bestuur van de bijzondere scholen verklaard heeft zelf het schoolgeld te willen innen. De Voorz zegt-, dat het bestuur ftol daarover gedacht heoft, maar daarvan is terug gekomen. Do verordening wordt nu aangenomen. 5. Benoeming lid Burgerlijk Armbestuur en Burgerlijk Armhuis tengevolge periodieke aftiï- ding M. Schcnkeveld. Voordracht: 1. M. Schcnkeveld; 2. J. "Wille. Met algemeeno stemmen wordt benoemd de heer M. Schenkeveld. C. Benoeming van een lid der Commissie van plaatselijk toezicht op het Lager Onderwijs, we gens periodieke aftreding van II. van Leeuwen Hzn. Bij stemming wordt de heer H. v. Leeuwen herbenoemd. Van de Rondvraag wordt gebruik gemaakt door ecnige leden. De heer de Jong vestigt de aandacht op de brug, welke in eigendom is van Gebr. Dor- ropaal. Deze brug is weer even hoog, zoo niet hooger gemaakt als ze oertijds geweest is. Spr. vraagt of het een wraakneming is van Gebr. D.- omdat ze geen geldelijke vergoeding krijgen. De Voorz. meent dat do heer de Jong vrij goed op do hoogte is. Gebr. D. hadden vernomen dat ze geen gelde lijke vergoeding- zouden krijgen. Spr. noemt het kwajongenswerk om de brug, die al lager maakt was nu toch weer hooger te doen maken hooger ook dan se geweest is. Hieruit blijkt weinig gemeenschapszin. Spr. heelt de zaak nu in onderzoek en hoopt misschien to kunnen bewerken dat de brug op nieuw verlaagd wordt. De heer de Jong dringt er bij B. en W. op aan, dat spoedig do goten worden opge knapt, waarvoor een post op de begrooting is uitgetrokken. De Voorz. zal wel zijn aandacht hieraan schenken, maar de uitgaven waarvoor een post, cp de begrooting voor 1922 is uitgetrokken, mogen nu nog niet gedaan worden. De hoer v. Egmond informeert naar dm toeetand van do Voetstraat bij de brug van v. d. Bijl. De Voorz. deelt mede dat men juist met de verbetering begonnen is. Hierna wordt de opeubaro vergadering geslo ten en gaat de raad in geheime zitting ter be handeling van het Suppletoir Kohier Hoofdelijken Omslag, dienst 1921. Land- en Tuinbouw. Alg. Ver. van Bloembollencultuur. De 143ste algemeeno vergadering werd lieden le Haarlem gehouden. De Voorzitter de heer A. S. Ryniersc te Overvcen, hiqld de openingsrede, waarin hij ecnige be schouwingen wijdde aan het afgeloopcn jaar cn de vraag stelde: „kunnen wij over het algemeen tevreden zijn"? Zijn ant woord hierop was bevestigend. Tn aan merking nemen do de donkere wolken, welke zich in de eerste helft van het jaar boven het vak samenpakten, geloofde spr. te mogen zeggen, dat deze voorspelling ge lukkig niet bewaarheid is géworden, want niettegenstaande de moeilijkheden, welke Amerika bij den invoer steeds nog in den weg legt, niettegenstaande de onverwachte bongo invoerrechten in Zweden, nieltegen- slaando het overvloedige rijke gewas, is cr geen noemenswaard overschot te eonsla- loeren. De Statistiek van den Uitvoer geelt hiervan de bewijzen; de uitvoer van het artikel is zelfs veel groolcr dan verleden jaar. Hadden de handelaars in 1920 lot 1 November een uitvoer van nog geen 15 millioen K.G. tegen een waarde van 18 millioen gulden, dit jaar zijn deze cijfers '214 millioen K.G. en 21 millioen gulden. He!;ben de pessimisten niet. bij den aan vang van het handelsseizoen èn sleehle prijzen cn slechten afzet voorspeld? En zijn zij niet heide gelogenstraft? Want de prijzen waren, zoowel voor hyacinlhen als voor tulpen en narcissen (de drie hoofd artikelen van ons vak), midden-seizoen stijgende en hebben zich op dezen basis lot einde-seizoen kunnen handhaven. Wat het afgeloopcn jaar voor de ver- ecniging betreft, hierop kan niet met een tc\ reden blik terug worden gezien. De verccnigiBg heeft een woelige periode ach ter den rug; een gedeelte der leden was met de leiding niet tevreden. Er werden dergelijke ingrijpende voorstellen door deze leden voorgesteld, dat daarmede de Voorzitter zich niet kon verecnigcn, zoo dat hij aan liet einde van het eerste half jaar zijn ontslag nam. Behoudens een paar afdeelingen, w:elke de laatste twee jaren zeer verdienstelijke en voor het vak leer zame tentoonstellingen georganiseerd heb ben, is vrijwel niets van de afdeelingen uitgegaan. In afzienbaren tijd zullen van de zijde van bet hoofdbestuur voorstellen komen om niet langer te aarzelen met de oprichting van Krelagcstiehting en eigen gebouw. Nog Lracbt spr. een weemoedige buide aan hen, die sedert het vorige jaar de vr- eeniging zijn ontvallen,, n.l. de heeren Tip A. Koelman, voorzitter der afd. Beverwijk, J. T. Kouwenhoveri, wiens naam onafschei delijk niet de hybridisatie van nieuwe nar cissen is verbonden, het eereli.i jhr. van Doorn, oud-voorzit ter van den Ned. Tuin- bouwraad, IJ. Loos Gz., de bekende pionier van de bollenteelt in Roelofarendsveen, de penningmeester dor afdeeling Heemskerk, de heer Jb. Beentjes en zeer onlangs mi\ G. Kruijff. wiens persoon bctceknnde een welversneden pen en helder oordeel. Tot voorzitter, ter vervulling van de vacature, ontstaan door het bedanken van den heer J. H. Wentholt, die tot algemeen Slaatsgemachtigdö gekozen i?, werd be noemd de ecnige candidaat, de beer E II. Krelago. Tot loden van het hoofdbestuur werden gekozen de hoeren W. van der Laan te Voorhout cn J. Pecreboom te Sassenhoim. Hel voorstel tot benoeming tot algemeen secretaris voor een tijdvak van vijf jaren van den lieer II. J. Voors te Haarlem, werd met algemeene stemmen aangenomen Voor-ontwerp Landbomvarbeislswet. Het hoofdbestuur van den Christdijken Boeren- en Tuinderbond, behandelde in zijne vergadering van 7 December j.l. het ontwerp Landbouwarbeid?wet en bepaalde zijne houding daartegenover-als volgt: Voorop wenschte men te stellen, dat men niet uit het oog verliest, dat de Mi nister van Arbeid door het aanhangig .ma ken van 'n dergelijk wetsontwerp. zij het, cok bij den Hoogen Raad van Arbeid, eon belofte inlost, door hem gedaan bij de aan neming van do Arbeidswet- 1919. toen bij hem van verschillende zijdén ook van reeht- sche Kamerleden, in Tweede als Eerste Ka mer, op een wettelijke regeling van den arbeidsduur in den Landbouw werd aange drongen. Al dadelijk echter rijst de vraag bij nadere beschouwing van het ontwerp, of het practiïch resultaat wel wettigt al de administratieve bemoeiingen, de lasten en don rompslomp die hierdoor op den Landbouw gelegd worden. Men meent deze Het Rome der Calvinisten. III. Een der prettigste ontmoetingen, die we in Hongarije hadden, was wel die bij onze laast-e visite in Dcbreezen. Ze wrerd ons aangekondigd als een bezoek aan den oud- tien predikant daar ter plaatse. Neen daarmee was ons niet „de helft", neen vrijwel niets „aangezegd". Zeker die dominee was oud, hij was het waarschu wingsbord der „zeer sterken" al voorbij gegaan. Kossuth's opstand had hij als kind, Bela Kun's revolutie als grijsaard meege maakt; in zijn jeugd was hij getuige ge weest van Oostenrijks gruwelen, op zijn ouden dag van Rumenië's gewelddaden. Maar van -dit alle-s kon hij ons bij ons korte bezoek niet vertellen, en dus daar om was het niet zoo prettig voor ons. Ook heeft 't niet zoo'n zoete herinnering bij, me achtergelaten, omdat we in zijn pasto rie, in tegenstelling met onze vorige be zoeken,.die meer-officieel waren, zoo har telijk werden ontvangen en zoo gul door z'n vriendelijke echtgcnootc van welkome versnaperingen voorzien. Maar vreugde stroomde mijn hart binnen, toen hij ons vertelde een „vriend van Dr. Kuyper" ge weest te zijn, en mijn hart zwol van trotsch, toen hij zoo buitengewoon waar- decrend over Holland sprak. Met Dr. Kieper had hij kennis ge maakt, toen hij voor 00 jaar in Utrecht studeerde." In deze stad was- hij als eerste alumnus van hot Stipendium Bcrnardinum iti 1851 gekomen en daar was tusschen Ds. Könycs Tóth Kalman cn Dr. Kuyper een vriendschapsband gelegd, die van de zijcLo van den eerste nog zoo sterk ge voeld werd, dat hij nu nog met groole ach ting over den laatste sprak. Ilij was dan ook zoo blij geweest voor enkele weken „Kuyper Catharicn" (do jongste dochter van Dr. K., Mej. C. M. E. Kuyper, die Debt^czen eb SArospalak kort to voren bezocht had) ontmoet le hebben. Maar zijn oude-mannen-lippen begon nen nog meer te trillen, zijn vochtige oogen gingen nog sterker glanzen van vreugde-tranen, toen hij over Holland ging spreken. Hij sprak ons van zijn aange naam verblijf in de Bisschopsstad, hij ver telde ons, dat hij daar in 1911, bij 't 50- jarig bestaan van 'h Stipendium, nog ecn-ö geweest was, en daar als nestor der oud- leerlingen gesproken, ja zelfs een Hol- landsch gedicht voorgedragen had. Wij moesten die hynne op Utrechts Universi teit lezen, tn geheel in vervoering las hij er ons met van aandoening bijna ge smoorde stem eenige regels uit voor. Hoe trotsch was hij er op nog Hollandsch to kennen, terwijl hij dit toch alleen had kunnen onderhouden, door geregeld deze taal te lezen; ze te spreken was hem tot zijn leedwezen in die vele jaren maar zel den mogelijk geweest. Als alle Hongaren gevoelde ook hij diep de vernedering zijn vaderland aangedaan. Nooit echter riep hij uit zou Hongarije zoo behandeld zijn als Uw vaderland, maar drie-, viermaal zoo machtig was I Dan zou de edele Hollandsehe-natie ons geholpen hebben, haar verleden cn haar heden zijn wij daar borg voor Het IIol- landsche volk zou liet Hongaarsche gehol pen cn zou als de sterke de zwakten be schermd hebben 1 Ilocwel wij deze met jeugdig vuur geuite meening natuurlijk niet deele-n konden, durfden cn mochten wij haar niet tegenspreken. Als was zij dan ook gegrond op een onjuist inzicht in de internationale verhoudingen en op een overschatting van do edelmoedigheid van ons volk, zij was gebaseerd 'op een grooto liefde voor en een innige dankbaarheid jegens dat volk. Heerlijk was het, ver van Nederland er met zulk een liefde over te hooren spreken. Do woorden van dezen grijsaard in onze taal over ons volk en over onzen Kuyper gesproken, hebben een indruk-op me gemaakt, die me nog lang bij zal blijven; ik hoop ze nog vaak le hoo ren, als de mond die ze sprak, op aarde voor immer verstomd is. Ds Könycs luid zooals gezegd in Utrecht gestudeerd op kosten van het Stipendium Bcrnardinum. Dit Stipendium is een fonds, dat beurzen beschikbaar stelt voor Hongaarsche Geref. theologen om in Utrecht te sludeeren. Er kunnen drie alumni tegelijk door onderhouden worden cn wel voor den tijd van drie jaren. Door dit fonds was ook o.a. Prof. Schesïyen in staat geweest enkele jaren in ons vaderland door le brengen. De tijd van liet laatste drielal was dit. jaar om: één van hen is dc bekende Ds. von Galam- bos, een ander ontmoetten wo in Saros- patak, pas uit Holland gearriveerd. Maar men vertelde ons, dat de uitzending van een nieuw trio zeer bezwaarlijk was: T Stipendium schijnt slechts studie cn ver blijf te Utrecht, te bekostigen, maar geen vergoeding voor de reisuitgavcn te geven. En nu waren er liefhebbers genoeg, die wilden, maar wie kon de reis betalen? Weer een klein angeltjc, waarmee Oorlog cn Communisme de Geref. Kerken aldaar prikken 1 Do alumni van dit fonds moeten be paald in Utrecht studcercn. Van hoe groot belang is 't dus nuk voor dc Kerken in Hongarije, dat do Ministers Kuyper cn Heemskerk aan die Universiteit do Geref. professoren Visscher en Noordfzij be noemd hebben I Deze, hoofdleeraren zijn zoo een zegen niet slechts voor do Herv. Kerk in ons vaderland, maar hun invloed reikt tot in het land dor Magyaren. Want die dominee's, die in Holland geweest zijn, worden in hun land do „voormannen." Velen van hen worden zelf weer profes sor, cn allen krijgen door hun verblijf lo onzent groolcr kennis en ruimer blik, wat hun in staat stelt hun kerken in een be paalde richting te leiden. En worden ze dan bij ons uitsluitend door ethische of in beslist ontkenenden zin te moeten be antwoorden. Daarbij komen nieuwe feiten, die'de zaak in een ander aspect plaatsen. De er varingen. opgedaan met, do Arbeidswet 19iD, lokken niet uit tot een uitbreiding der Overheidsbemoeiing ook over den Landarbeid Do reeds ingetreden malaise 'n den landbouw, en die naar allo waarsihijnliik heid nog grooter omvang zal nemen, l.o- let nadrukkelijk het leggen van nieuwe en meerdere lasten op liet landbouwbe drijf. Lasten en beperkingen ten slotte, die in nauw verband moeten Les.-houwJ wer den met de internationale regeling tc dien opzichte. Waar de jongste aï-beiTsconferentie te Geneve zelfs de beperking mier intern a- tiopalr* regeling en dan in den meest /.ach ten vorm van een renrnmandaiion, buiten de bemoeiingen van do.i we 'gever afwees, is voor onzen landbouw, die '.oo nauw samenhangt mot dien over do goheele wereld, een weliolijke regeling 'e dezen cpziriht'e niet gcwönsiht. Men acht dit, punt ie moeren overlaten aan de onderlinge regeling der betrokken partijen. De "Wetgever beperke zich in dezen, zoo nondig, tot bestrijding van ex cess en van vrouwen- en kinderarbeid. Voor de Jeugd. DE STER IN HET OOSTEN. „Och. meneer, bent u dc dokter?" In smeekend opzien bleef een haveloos meisje voor hem staan, toen liij de sloep van 't gasthuis afkwam en dc straat wilde opgaan. T Licht van een gaslantaarn viel juist op T bleeke vermagerde gelaat van. 't klei ne meisje. Ze hield haar koude handen onder een gescheurde doek verborgen, huiverend over haar geheel lichaam slond ze voor hom, 'n Oude sjaal had zo over haar hoofd gebonden, doch de doek was naar achteren gewaaid en de wind speelde met 'f. zwarte haar. 't Was de avond voor Kerstmis. een koude, avond, 't regende niet, en. tóch wa ren de straten glibberig na!, en glinster den in 't licht van do gaslantaarns. Van een naburige kerktoren galmden zeven slagen-neer. Zijn vriend zon nu np hem wachten en dat meisje zou hem zeker moe willen heb ben naar een zieke in een van de achter buurten. Medelijdend zag hij 't kind aan. „Ja", zei hij toen, „cn wat wilde je, kind?" „Och, zou' u njet even mee willen gaan. Jan is zoo erg ziek en nu weten we niet meer wat we doen moeten. Jan wou den dokter van zijn moedor 1)ebben. Die had zoo goed voor haar gezorgd. Bent u dat? Ja hé meneer? Och, toe ga' u nou mee! De Heere Jezus zal er u wel voor beloo nt' n". Karei Kosters was student in de medi cijnen; doch hij had 't kind niet willen te leurstellen, toen ze vroeg, of hij een dok ter was. „Waar woont Jan?"' Hot meisje noemde een straat. „Och toe, ga' u nou mee?" Haar stemmetje klonk vViend, als was er iels groots verloren, wanneer hij niet meeging. Wat zou hij dóén? Zijn blik rustte weer op haar mager gelaat... Ellende... over al die ellende, en hij zou stilletjes Lij zijn vriend blijven zittend&t nooit 1 lii.j moest gaan! „Zeker kind; nu jij zoo ver. bent geloo- pen voor Jan, zal ik ook meegaan, hoor Haar gelaat glansde op, en- in een suk keldrafje liep ze met hem mee, de s;raat verder in. „Is Jan je broertje?" vroeg Karei on der het loopen. ,.Nec meneer, we zijn met ons zevenen, maar Jan rs niemands broertje. Hij woont in de kamer achter ons. Zijn moeder is dood. en daar hield hij zoo veel van. Zijn vader drinkt, en toen Jan nog gezond was, sloeg hij hem-wel eens. Jan is al lang ziek. O meneer, 'I, is zoo'n goeie jongeni" r Karei zag het meisje naas' zich met hcï J gescheurde jurkje, dat om haar leden'" V fladderde. r „Ben jo niet moe, beste meid?" vroeg l bij, baar vriendelijk over 't hoofd strij- t kend.... „Niet zoo erg meneer, maar 'k heb zoo'n 5 honger. Er was vandaag geen brood zei moeder". Dat hij daar niet eerder aan gedacht had... dat arme kind zag niet voor nida, zoo bleek, 't had den licelen dag niets ge- gelen. Karei' stapte 'n bakkerswinkel bin-, non, en kocht een paar broodjes, 't Meisje greep er gretig naar, cn ocet gulzig een '1} stuk van een broodje af. Maar opeens stopte zc do andere bro^d- je.s weg onder do oude sjaal. „Dat is voor f Jan", zei zc zacht. Voor een openslaande deur van eert klein huisje, in een der achtcrbuurtslia- ten, stond hot meisje stil. „Hier is 't meneer", zei ze zacht, terwijl ze Karei bij de hand greep. „Ga jij maar voor, kind. Ik zal je wel volgen". 't Mefsjc liep do donkere trap op. die ge j wel dig kraakte. „Ben jij daar, Anna?" riep van boven j een schelle vrouwenstem. „Ja moeder en 'k heb een dokter mee- gebracht ook!" Zo deed de deur open en Karei volgde j „lk ben blij, dat u gekomen bent. me- I neer", zei de vrouw eenvoudig, toen Ka- i rel de trap was opgestommeld en boven f kwam. Ze deed de deur open en Karei volgde, haar in het armoedige hokje. Op een el- lendigen slroozak lag, tusschen een jas cn een verschoten sjaal, een blonde krul- lekop van ongeveer zeven jaar. Zijn wan- gen gloeiden koortsachtig cn hij snakte j naar adem. 4 „Jan is er slecht aan toe, meneer", zei do vrouw. Ook Karei zag dit wel. „Zeg, Jan'", zei hij zacht, „héb je soms een zware verkoudheid opgedaan?" „Ja dokter, en ik dacht, dat u mij mis schien zou kunnen beter maken". Karei schreef iets in zijn zakboekje. f „Anna", vroeg het kind, heb je dc sier al gezien?" „De ster was er vanavond niet. Jan. Ik heb er wel naar gezocht". „Maar het is spoedig Kerstfeest. Mor gen komt de ster zeker. Je gaat immers naar builen, om de ster te zoeken, Anna?" „Welke ster bedoel je, Jan?" vroeg Karei belangstellend. „De ster in het Oosten", antwoordde Jan. „die dc Wijzen den weg wees. Die ster is veel groolcr dan do andere en schittert zoo prachtig". Karei stond weer op, na even met d"e vrouw gesproken te hebben. Op straat verliet de wensch van hel kind Kavel's gedachten niet.-Zijn moeder had zoo vaak hem verteld van da ster in liet.Oosten, doch Kerel was later ditgeïoo- vig geworden cn dacht niet meer aan het Kind in de kribbe, dat geboren was om zondatcn zalig te maken. Nu kwamen die woorden zijner lieve moeder hem weer tc binnen cn thuis ge komen, sloeg hij den Bijbel, haar ge-1} schenk, waarin hij nooit meer gelezen had, op. En hij las de heerlijke woorden:/ „Vreest niet, want ziet, ik verkondig u groote blijdschap, die al den volke wezen zal, namelijk, dat U heden geboren is do"' Zaligmaker, welke is Christus de Ileere, in' de stad Davids". En even verder las hij: „Ecrc zij God iri do hoogste hemelen, cn vrede op aarde;, in dc menschen een welbehagen!" Hij ging voor liet raam siaan. in ge- dachtenvcrzonken. En hij zag weer Jan, dat kind der armoe, dat zoo rijk was. De slaap kon hij niet vatten cn telkens hoorde hij weer: „De ster in liet Oosten". Eersfl tegen den morgen sliep Karei in. (Slot volgt). moderne leermeesters gevormd, dan is 't bijna zeker, dat ze slechts als „Calvinisten^' terug gaan met dezen eerenaam blijven ze zich noemen 1 doch dan zullen zc hun schepen steeds verder van Gènève afvoeren. Evenwel in Utrecht doeecren ook mannen als Prof. Obbink en de pas be noemde Prof. Cramer. Deze Elischen vor men do jonge Hongaren ook, ook hun leerstellingen worden door lien in Hon- garijo's Kerken binnengedragen. Behalve den invloed van de zooeven genoemden hooglceraren, is ook die van Prof. Ob bink bij sommige theologen merkbaar. Wij ontmoetten .er, die in Nederland hadden gestudeerd en die hier gebleven zeker „ethisch" moes!en genoemd worden, hoe wel ze daar natuurlijk „gereformeerd" lieden. Gelukkig zullen cr binnen afzien baren tijd ook Hongaarsche theologen aan do.Vrije Universiteit komen .Daar zullen zc onderwezen worden door professoren, dio allen zullen meewerken, om liun Hongaarsche discipelen op het aanvanke lijk ingeslagen Calvinistische pad voort tc leiden, hun loonend dc schoonheid en dc juistheid van dien weg, hun wijzend welke route zc als voortzetting van den reeds eeuwen door hun voorouders betreden weg, hebben te volgen door de wildernis, die do veranderde tijden vooral in Hon garije hebben teweeg gebracht. Dan gaat voer een deel in vervulling de wensch, die Dr. Kuyper ten aanzien van do V. U. had, dat ze n.!. niet slechts natio nale, maar ook internationale beteokenis zou hebben, dat niet alleen Nederlandschc, doch ook buitenlandsche Geref. jonge mannen aan haar zouden gevormd wor den. Voor Hongarije acht ik dit een levens-varagstuk. Juist nu, heeft het jonge, frische, echte Calvinisten noodig 1 Mijn door het hezoelc bij den ouden predikant „gezwollen" hart, had door een verblijf ..op dm-, e v* ''t" in een volgend artikel weer z'n ge- wfrheïi vrirm herkregen. Maar het maakte gelukkig'altijd slechts overdrachtelijk-! een zelfde uitccnzettings-proces door, toen we den laotsto nag van ons verblijf in Dcbreezen, bij het gedenkteeken vait onzen Michael stonden. Een monument van de Ruytcr zoover van hel land. welks grootste zeeheld Lij was? Mej. Kuyper geeft de niet geheel onbekende reden hier van: „Toen (toen de Geref. 't vreesdij list door het Roomschc Oostenrijk vervolgd werden) zijn Hongaarsche Gereformeerde predikanten verkocht aan den koning van Spanje, om ze in Italië op de galeien Ie laten werken. En toen is het geschied, dat, j onze dc Ruyter deze ongelukkigen uil hun ellende verlost heeft". Van de pngcvegr 300 leefden er nog 40.'Hun namen en die. van hun verlosser staan op 't gedenk- j leeken. met in 't Latijn cn in 't. Hongaar- sclio do vermelding, van wat er geschied 1 was. f Wel woonde geen enkele geredde in of om Debrcc7.cn, maar in deze stad. in den tuin tusschen Universiteit en Kerk plaat- sto men het monument: omdat Debrcczeni Lei „Rome d r Lap misten" is. Op deze wijze wordt dus de herinnering j aan den droeven tijd der vervolgingen on-jll der de Inwoners van Dcbreezen levendig- gehouden, maar die stomme steenenmassa! vertelt hun ook in gulden letters,«dat sommige van hun dominee's uitredde, ert dat Hij daartoe een Hollander gebniikte'^ En niet alleen die monschcn uit Dcbrcvzert welen dit: vele Hongaren, ook de eei.voudü$ gen kennen dezo geschiedenis. Op school^ wordt 't hun nog verteld, in hun leesboe- ken vinden zo het. Do Gereformeerde IIon gaar weet. dus, dal een oude hand Hoega- rije en Holland verbindt; liij ziet dat ditf.S band in dezen lijd vaster aangehaald gedeelte,'ijk nieuw gelegd wordt. DicbandOj worde steeds hechter I jira

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1921 | | pagina 6