„Wacht cvon, ik zal zelf kijken!"
En mevrouw schreed naar do deur.
Ach zco! het was de bekende zendeling
Huxley. die de "vermetelheid zoo ver dieet'
ie durven bevroren, dat do Negersla
ven mensehen waren!
„U bent aan 't verkeerde kantoor, man
T! moet naai- uw vrienden gaan!"
„Mevrouw, geef mij dan voor den nacht
maar een rustplaats in uw schuur!"
Nu, dat. mocht dan. En Haxley strekte
vim doodvermoeide lichaam op een paar
ybossen tdrno uit in de schuur.
„Moeder", zei Marie, „de zendeling zingt
kom eeni mee! dan zult ge 't hoor om."
Inderdaad! De zendeling zong, het lied
des vert.rouwens in zijn ellende:
Rust mijn ziel! God is uw Vader,
Die ontfermend op u ziet!
Al uw lijden brengt slechts nader
U aan Jezus' rijksgebied.
Zaligheid wacht na uw kruis
U in 't hemdsck Vaderhuis!
„Moeder, zei Marie: „we kunnen dien
man daar niet. laten in de schuur laat
hem bij ons komen, in de huiskamer! In
den kelder is brood en vleeseh!"
De huisvrouw zelf was bewogen.
„Kind", zei ze: „je bent gewoonlijk een
boetjo aan den voorhangen kant, maar de
zen keer zult ge je zin hebben".
Geen vijf minuten later zat de zendeling
in do huiskamer, en word koninklijk ont
haald. Mevrouw st-ond er op, dat hij een
week lang bleef, om weer op zijn kracht
te komen, en zoo geschiedde het.
Het lied had den vijandschap gebroken.
I Ons Babbelhoekje.
Leiden, 17 Sept. '21.
Beste Neefjes en Nichtjes!
De vorige week beloofde ik jullie iets le
zullen vertellen van den partijdag. Nu, het
was een echte dag. Heel veel menschen,
ook van buiten Leiden, uit de dorpen erf
steden rondom ons, warorf dien. dag ge
komen om partijdag tc houden, 's Morgens
vroeg kon je in de stad al zien dat er wat
bijzonders te doen was. Boerenwagens, fiet
sen motorrijwielen, zelfs enkele auto's,
voorts treinen', trams en booten brachterf
de mannen en vrouwen aan. die allen wil
den spreken en booren spreken-over
ja, over de „politiek". Dat is een vreemd
woord voor jullie, Ik zaï! het wat. eenvoudig
zeggen: „over dé wijze waarop we gere
geerd moeten worden'. Dat is heel moei
lijk,. want daar denken alle menschen lang
niet eender over. Christelijke menschen:
zijn het échter hierin allen eens dat er
geregeerd moet worden volgens het Woord
van God-. Dat geloofden! ook de menschen
van onzen partijdag allemaal en daarom
was het daar zoo recht gezellig. We konden
zoo van harte Psalmen en Vadciiandsche
liederen zingen en meekuchen toen) ik
wou dat* jullie dat- al Hun aal gezien had
de geuzen op den Burcht kwamen en de
Öranjevaan er op plantten.
Wat waren dat stoere kerels, die geuzen
en voel dat zo van Oranje hielden;! dat be
loof ik je. We zongen dan ookallemaal
uit volle borst twee verzen van het oude,
bekende, heerlijke ..Wilhelmus"* en
„In naam van Oranje, doe open de poort".
De mannen die spraken hebben ons veel
moois en goeds verteld. Veel zal ik jullie
daar niet van vertellen, want dat zou je
nog niet good begrijpen, maar één ding'
moet je toch welen em goed onthouden: al
wordt, je honderd jaar, vergeet het dan
toch nooit, Ze hebben cms allen gezegd dat
we veel moesten bidden voor de Koningin
en voor de mannen die ons regeeron en als
we moeten! kiezen wie ons regeeren) zal,
dan moeten we die menschen hebben die
ook volgens den Bijbel willen handelen.
Dat eerste: „bidden", kunnen jullie nu
reeds, want gelukkig: kinderen mogeri ook
bidden, erf dat tweede ..kiezen" dat hoop
ik dal je later zuil doen als je groot mag
worden. Vergeet dan niet wat ik je daar
omtrent nu schreef.
Nu genoeg over den partijdag. Ik zou er
nog heel vcrl meer over kunnen schrij
ven. maar ik heb beloofd deze week weer
aan do raadsels te beginnen enbelofte
maakt, schuld. Tk zal er daarom maar gauw
aan beginnen! en de paar briefjes die nog
ingekomen zijn de volgende week beant
woorden. Ik geef nu weer één groot raad
sel en enkele kleineren voor kinderen be
neden 10 jaar. Als er som's nieuwe neefjes
of nichtjes willen bijkomen), die zijn allen
hartelijk wellkom, als zo hun naam. adres
schuilnaam en leeftijd, maar precies op
geven. S -1
•Dus nu aan hel werk.
Ie Prijsraadsel.
Mijn geheel beslaat uit 7G letters en) is
een tekst uit den Bijbel.
De 54, 10. 43, 21, 71, 57, 9, 7, 60 36 was
een muziekinstrument in Israel, dat de
doordringendste toon had.
Drietandigc vorken of 8, 69. 57, 7. 1. 31.
11,-29 waren gereedsehapen dn- bij het of
feren gebruikt werden.
Men; had in Israels 71, 3, 67, 39, 16, 32, 13,
63 en 68. 45. 71: 6. 67. 19. 24. 35. 61. 73,
offers.
18. 67. 11. 68. 22, 30, ook 43. 5. 3. 51. 47.
3 of 18. 50. 11. 8. 67. 43 genoemd is een
afgod van de'Ammonieten enj van vele an
dere naburige volken.
Het getal 9, 53, 52, 42, 20 is een zonne
beeld van dc 34, G7, 6, 18. 10. 10. 8. 70, 62, 2,
25, 65.
72. 10. 57. 18. 15. Si. 55 was een voor
name plaats in Neder Egypte.
37, 72, 57, 22, 48, 18. 17 was een/ 75, r>8.
7. 41. 26.' 40 munt in Israël.
74 10, 70. 62, 10. 58 was een profeet tij
dens de regecring van 49, 10, 66, 64. 33.
Een 4. 12. 38; 56, 14, 76, 62 is een muziek
instrument.
•Salomo was een 27, 28, 46 man.
59, 63, 71, G7, 54, 57. 49 was een dichteres
in Israël.
Voor dc kleineren.
a. Als HenTi erf Daniël naast elkander
wandelen hebben ze 'altijd hun zusje lus-
schen hen in.Wie weet hoe dat zusje heet?
b. Ik ben ©en drank, maar -geeft men mij
een anderen kop dan ben ik een deel van
een bloem.
Ingez. door „Dennebloempje".
c Ik ben een woord van slechts vijf letters
Dus -groot in omvang ben ik niet.
Wie mij niet kent, leeft niet gelukkig,
Wie mij bezit, kent geen verdriet.
Ingez. door „Viooltje".
d Het graf af.
Die er in zat bad.
Het graf leefde,
Die er in zat beefde.
Ingez. door ..Hannic".
Nu nog een klein verhjaaïle.
Wie hiel hoóren >vil, moet voelen.
„Zoo kan het niet blijven) voortgaan.
Vroeger behoefde ik niets eens op de klok
te. kijken! om le weten of hef .kwart over
twaalven of kwart over vieren was. want
dan trok Jacob aan de hol en kwam hij de
deur binnenvallen. En tegenwoordig komt
hij meestal over tijd thuis. Twee- of drie
maal in de week schoolblijven) is regel.
Hier moet een eind aan gemaakt wor
den".
Deze alleenspraak hield juffrouw Hil—
stra, t'oen haar zoontje Jacob voor de zoo-
veelste maal op zich liet wachten. De
broertjes en zusjes van den ongeboorza-
men knaap zaten reeds om de tafel ge
schaard erf keken vol ongeduld naar den
stapel gesneden boterhammen, teverfs luis
terende of de bel ook overging.
Gedurende de Werkdagen werd in het
gezin van Hilstra des middags broodkost
gegeten, omdat vader doorwerkte en het
dientengevolge beier uitkwam des avonds
warm eten op te di*schenj. Eindelijk klonk
de bekende tred en werd er aan de bel ge
trokken.
Land- en Tuinbouw.
Dc zomertijd.
Do Clu.sh'li.il.c Bc'i-j-on- n Tuinderebcmd; liet-
Koninklijk NederLu'.'hi'-h Landbouw Comité en
<io Ncilorlnndécho Boerenbond, lio zaaien om
vat'oude nag'-uocg den gehcelen goorganiöoer-
<lc;n boerrpjsinnd in NVJcrland, hebben zich in-
z.ikc den zomertijd niet een adres tot den Baad
van Ministers gewend, waaraan het- volgende
ontV-rd. is:
Do Wet tot tijdelijk afwijking van de Wet
tot invoering van oen wet lel ijken tijd, is gebo
ren uit den nood der tijden en do zomertijd is
don ook in verband mot do tijdsomstandighe
den uit economische overwogingen ingesteld.
Dezo economische overwegingen hadden be
trekking op een© besparing van steenkolen en
van pet roleum. Dozo besparing van brandstof
werd toenmaals van zoo overwegend algemeen
belang geacht, dat men gemeend heoft, dat dit
voordeel van den zomertijd geacht moest, wor
den zwaarder te wogen dun de bezwaren, die
do uivoering van den zomertijd voor bepaalde
groepen, mol namo de landelijk© bevolking,
medebracht.
Ten koste van vele opofferingen en nadeelen
heeft de landbouw zich inderdaad ter wille van
liet algemeen belang zooh'cel mogfelijk aangel-
pasfc aan den zomertijd, te meer wijl het niet
eei.c definitieve, maar slechts een tijdelijko
regeling betrof.
Dezo nadoelen zijn niet onbelangrijk geweest.
Do werkzaamheden in het landbouwbedrijf
moeten naar den zomertijd geregeld worden, dit
goklt zoowel Voor de werkzaamheden op het
land, als in den veestal.
In het akkerbouw bedrijf geschieden ve'.e
werkzaamheden in den tijd van het wieden en
liet schoffelen en vooral in dien van het oog
sten op een vroeg morgenuur. Deze werkzaam
heden kunnen dan alleen gebeuren, wanneer
het land en de gewassen droog zijn. In ons kli
maat. zijn do gewassen in den zomer door den
dauw '6 naclits vochtig.
Een vervroeging van den tijd met een uur in
dvn morgen, beteekent een vorlies van een
werkuur, omdat de to velde slaande vruchten
en do grond in verband met den stand van de
zon bij een uur vroeger begin niet voldoende
droog zijn om to kunnen worden bewerkt-.
In den namiddag, wanneer clo omstandighe
den voor het verrichten van den landarbeid
nog uitermate gunstig zijn. houden de landar-
bridc-rs een uur vroeger met hun arbeid op.
omdat zij hun werk wenschen to beëindigen op
oen tijdstip, waarop ieder ander ook zijn vrijen
tiicl heoft. Uit dien hoofde is liet dan ook niet
mogelijk, om den landarbeider des morgens een
uur later met zijn werk to laten beginnen en
hein des avonds oen uur later te laten door-
werken-. Dit zou trouwens tegenover den land
arbeider onbillijk zijn. In do streken, waar het
dorschen van het graan met de stoomdorsch-
machine op het land plaats vindt, hetgeen ook
wegens de schaarste aan werkvolk in den
oogsttijd meer en meer gebruikelijk wordt,
wordt dez6 arbeid als gevolg van den zomer
tijd een uur ervroegd.
Het gevolg hiervan is, dat duizenden hecto
liters graan niet voldoende «li-oog gedojrselit
nrcrdeu, waardoor het koren niet duurzaam is
<n grooto financicclo schade wordt geleden.
De akkerbouwbedrijven vteriiezen dus idoor
len zomertijd -een „goed"' uur in den namiddag
»n krijgen daarvoor een .slecht" uur in1 den
oiorgen terug.
Ook de veehouderij ondervindt de nadeelige
gevolgen van den zomertijd. Het melken, dat-
in verband met de meikvoorziening der steden
toch reeds zeer vroeg moet gebeuren, dient zicli
te regelen naar den vervroegden loop der trei-
ni-:i, do vervroegde dienstregeling van de boo
ten er, van an dor o transportmiddelen, met het
gevolg, dat dezo werkzaamheden des ochtends
onder zeer ongunstige omstandiglJeden moeten
geschieden.
Ook op liet gezinsleven ten platte lande,
vooral in do landarbeidersstand, heeft do in-
Scoring van den zomertijd een storenjlen in
vloed.
Aangezien het landwerk toch zooveel moge
lijk rnoet beregeld worden naar den zomertijd,
terwijl do scholen worden gehouden naar den
Hongarije na den oorlog.
III.
Tot de bespreking van dit interssanle,
ons gelheel vreemde probleemwas ik ge
komen, door do vermelding dat er in
"Siófok zooveel Joden waren, 'k Moet nu
terug naar deze heerlijke badplaats aan
het sclioone Plattenineer.
Wij waren aan dat meer gekomen om er
Oen conferentie van Gerei', theologische
■studenten bij te wonen). Deze conferentie
werd in een dorpje op een korten, afstand
van Siófok, in Kiliti gehouden, maar dien
Zaterdagmiddag zou men in een| boscli bij
Siófok vergaderen.
Toen we een paar uur in Siófok waren
cn ons inwendig versterkt hadden door
een goeden maaltijd eni uitwendig ver-
frischt door eert heerlijk bad, gingen wv
naar de plaats van samen/komst. Op weg
daarheen kwamen we telkens groepjes st-u
Accften tegen, met wie we dan even. "kennis
■naakten. O, wat oen marteling was dat!
Het „even kennismaken"' is in gewone om-
ilancligheden in Holland al vaak zeer pijn
lijk, als do slachtoffers vari^een iets ner-
ïcuzen, op fluisterenden toon sprekender)
voorsteller, eikaars naam niet verstaan
lebben, maar toch verondersteld worden
'.lent te kennen. Erger is 't, als men op een
-iOngres met vijftig em meer onbekenden
-ji korten t'ijd kennis maakt, zondier dat
jicn. o\«rt later van de helft weet, of men
<ich aan hen al voorgesteld heeft. Maar "1
-ergst is dit ongerief, als mei» met een
*ó-t;il Hongaren tegelijk kennis maakt, die
•tii vreemdelingen natuurlijk dadelijk
jteiv-cn. terwijl ge van do in onze oonen
oj.-i.iogv-Mjk.Hongaarsche namen geen, en
kelen. hunt, verstaan, nog minder onthou-
dene
"We waren dan nok onv meerdere rede
nen blij dier? middagPror.Sebesty&fl te ont
plooien'. Helaas hebben we dezen! beuun-
ïicl ijken opper-gastheer, door wiens be-
n/lddcl'ing we in dit gas!vrije land waren
gekouit n. alleen dien oeqfen middag ont
moet/ Zijn door veel tc hard werken «,o.a.
zctp.c: :-'l worden do rast wen voer .de arbei
ders naar dei: zo/fflc) ij-i. <-n voor do schoolkin
deren, die vee.- Ibzoctea van do sdiool
meermalen oen venen ai-tand moe'wn a'Ioggvn,
naar den zonurtija geregeld, waardoor do werk
zaamheden voor do huisvrouw bclangvi-k ver
meerderd werden en do omgang tueschen
ouders en kinderen erop m hteruit gaat.
Bovendien krijgt men ten pattelando het he
lvaar, dei de kindei cn cn jeugdige personen
naar l>vd gaan volgens den zonnotijd en we
gens hot tijdig bezoeken *van de school volgens
dsn zomertijd moeten opstaan.
In sommige genvetenfren bestaat, bovendien
vaak verschil in liet aanvangeuiir de-r echolen.
aangezien do schooluren niet van alle scholen
in »y*&roer..stwDjning met den zomertijd gere
geld zijn.
Het ia onweerlegbaar, dat do bovengenoem
de bezwaren zwaarder wegen dan het ©enige
argument, dat itfians nog ter verdediging van
den zomertijd zou kunnen worden aangevoerd,
n.l. het ghen o-egefn van den nSoit^-landë
bouwer van het genot van een langen zomer
avond.
Adressanten verzoeken daarom de wet, die
den zomertijd mogelijk maakt, in te trekken.
Gemengd Nieuws.
M aarom hij dienst-weigerde.
Tooueel: de militiezaal te Amsterdam, waar
de loting voor de lichting 1922 wordt gehouden.
Elke loleling moet worden gemeten om te kun
nen nagaan of hij de voor den militairen dienst
veroischte lengte heeft.
Aan de beurt van loting ia een jongmenecb,
keurig gekleed, lakschoenen, rotting, pinco-nez.
Trekt een nummer, waarna hij verzocht wordt
zijn schoenen uit te trekken om gemeten le wor
den. Weigert.
Na herhaalde aajimaning van den mililiecom-"
missaris een majoor der infanterie, tijdelijk
met dezo functie belast blijlt dit net. iong-
mensc-h halsstarig weigeren, waarop de militaire
politie wordt ontboden, om hem tot zijn plicht
te brengen.
Thans verklaart- onze dandy, dat hij alleen
gemeten wenscht te worden, waaneer niemand in
de zaal aanwezig is.
Dus geen dienstweigeraar.
Een dergelijke voorwaarde kon niet worden
geaccepteerd, waarna na optreden van de po
litie, niots anders overblijft, dan zich te ont-
schoenen.
En wat blijkt?
Dat onze „dandy" slechts de „bovenstukken"
aan heeft, van wat eenmaal kousen zijn geweest,
waaraan nog eenigo draden wapperenk overschot
uit betere dagen.
Daarna had ondpr groote hilariteit de meting
zonder verdere incidenten plaats.
Woensdagmorgen is t.e Goes
in oen vlaag van vjaamzi-n de 40-jarige dienst
bode H. P., die krankzinnig was, ten huize
van den heer R.. uit het venster der 3de ver-
dieping, gesprongen. De ongelukkige werd met
'n zware schedelbreuk opgenomen en overleed
korten lijd dearaa.
De recherche 4 e IJ muiden
hoeft aangehouden A. S.; A. Z. en J. S„ alle
drié aldaar, en J. K. te Gas'ricum, in ver
band nut het wegbrengen van den 6loopboot-
treiler Adriana Y. M. 345, van do visscherij-
maatschappij van dien naam, welk schip op
8 Juli 1920 bij Schevenkigen is gezonken. Het
was voor 65.000 verzekerd.
Dc invloed van een lied.
„Zou u eten voor mij hebben en een rust
plaats? Ik ben geheel uitgeput-."
Men kon 't hem aainzien. Zijn gelaat tee-
kendo gebrek en ontbering. Hij had in 36
uren geen eten gehad, en waggelde op zijn
voeten.
Zoo stond hij daar voor dc prachtige
villa van den plantage-bezitter. Het was
in den staat Louisiana (Amerika) in den
tijd, teen er op" die plantages nog slaven
vorde.i gehouden.
De dochter was naar de voordeur gegaan
en kwam terug.
„Moeder, wat moet ik met dien man be-
ginneu?"
had luj aich in Nederland veel te veel ge
geven) geschokte gezondheid bad rust,
absolute, rust n-oodig, düc lvij zocht en| ge
vonden moge hebben aan Balaton, waar hij
zijn vaca.nt.ie doorbracht.
■Maar dezen dag had hij toch zijn rust
onderbroken en was hij overgekomen om
de theologeif-confenenitie bij te wonen.
Dit is zeer verklaarbaar als men weet, dat-
deze conferentie vooral op eiijn initiatief
gehouden wend. Prof. Sebes'lyen heeft
grootsdhe plannen. Hij kan de Hongaar-
sche Kuyper worden?, die in zijn vaderland
het Calvinisme t.ot. nieuwen bloei brongit.
Eén van de middelen, om dit later uitvoe
riger te bespreken plan to bereiken, zocht
hij in het bijeenroepen van alle aanstaan
de Geref. dommee's. Hiij vertelde ons, dat
voor deze ee-rot-e conferentie de 'leerlingien
dar L&mei!ijk ver uit elkaar gelegen', elk
e«n. eigen stempel hebbend vier opleidings
instituten voor Geref. predikanten totaal
geen contact met elkaar hadden. Nu wacht
down studenten, straks dominee, een
zwaron strijd tegen ongeloof en revolutie.
Een prachtige voorbereiding voor dien
kamp konden ze vinden in jaarlijksahe
congressen, waar ze elkaar leeron kermen)
van al-kaar kunnen leeron, in één woord,
eendrachtig kunnen vvprden, om de -noodi-
gc moott ie verkrijgen/. Êovcn.dion kon
Prof. ?';bestyen op deze wijze ook zijn in
vloed aSLaeftaeu op de studemten van de
ande-ro UnlvérsiUrfron, om 'hen aldus te
winnen voor do riealen van het Calvinis
me, zooals h* :flt Ir. ons land had leeron
kennen; s! rtfide de profeósor er deze
reden vsnxeif aivt bij.
Het ieea cv?- Geref; harl. goed den lioog-
Veeraor sJduf over zijn reformatoriscL'-e
idealen f* IjOoïts/. spreken ook wij ttz-
ron 'cch got etc. iüpuarai van Caiviju
Kuyper. Q-js ytuffcatscthart deed' 't aange
naam tc dat ook daar de Gere/.
fctuGcmroai vika-ir zoeken, gelijk wij Hoil.
Gerof. dentem elkaar binnenkort voor
de 4e maal jp het Congres der G.jer.)
9.(tud.) B.tfweging) rullen ontmoeten.
Maar ens aolJs.u.ö^ho hart zwol van trote,
(oen Prof. S. ons \erteide, dat Uollandsch
'geld deze conference 'had mogelijk ge
maakt!.Een deel van het in ons land ver
zamelde geld had hij best emd, om do voor
£eni groot deoB zeer-arme Hongaarscho
Istudenten in de gelegenüieid te stellen deze
vergadering te houden.
Terwijl Prof. S. ons aldus van zijn werlc
vertelde wat klonk ons dat Hollandsch
prettig in de óoren! waren, we aan dc
vergaderplaats aangekomen. Alle deelne
mer-s zdjn er nu. Zé zien e-r zooa'ls iemand
wienf ik de mij door Hongaarsche vrien
den! toegezonden; foto van dit congres Vf t
zien, opmerkte heelemaal niet vreemd
uit. Zeker velen hebben git-zwart haar,
sommigen een donkere gelaatskleur, maar"
er zijn er toch ook bij, de heer Ba-tó be
hoorde tot hen, die best Germanen kon
den zijn. Blond en 1'lozend zijn ze éen
Jjewijs, dat ook het Hongaarsche volk,
evcrlm'in als zij, „wien) Neérlandseh bloed
door do ad'ron vloeit", „van vreemde
smelten vrijis gebleven. Hoe kan ',t ook,
in een land, waar zooveel rassen tezamen
wonen?
Maar van velen is de kleur van het
haar niet gemakkelijk vast ie stellen: bij
na gemillimeterd loopeni zij rond; een ver
standige «maatregel in dit land, waar wc
eiken dag zuchtten: al weer warmen! Of
het nu wel zoo verstandig was bm zoo
als opvallend velen deden een( zwarte
gekleedè jas te dragen, ik kan t niet be
vestigen). Maar kerkgangers onder on?, die
toch eigenlijk een prediker -minder goed
■-■inden, als hij niot in zoo'n lange jas, ver-
:.erd met een witte das volgens dc be
vende schrijfster Anlhonia Margaretha
combinatie bijna „alleen nog gedragen
.Voor kosters, kelners erf portiers"'I ver-
:>ehlijnt, zullen 'het wol toejuichen], dut in
Hongarije reeds aanstaande dominee s zoo
jeklccd waren. Evenwel, ook onder die
studenten, waren er, die er anders over
dachten. ïn m'n volgend artikel hoop ik
dat te kyuipsrf ASJVtooncrf, als jve zien wat
er op die conferentie behandeld word,
waar we o.a. een leuk debat over theologi
sche studenlendracht aanhoorden. We zul
len dan ook de al aangekondigde gods
dienstoefening meemaken, waar ik nu nog
niet aan toe heb kunnen? komenl
De praeses van de conferentie was een
jonge en toch oude student. Jong hij
had nog maar één jaar gestudeerd. En toch
iail congres-pracses? zal iemand vragen,
die de weieens te strenge jaar-scheiding
in het Hollandsche studentenleven kent- en
op die hoogte is van de daarin bestaande
„mo9" (gewoonte) een „jongere-jaars"',
toch vooral op dem achtergrond te hou-
den.Ook wij vonden 't vreemd, maar kon
den niet ontkennen, dat 't hem, gezien zijn
leeftijd (o.a. af te leiden uit z'n prachtig-
bruineiï, zwaron, mannelijken) baard) en
z'n vorig beroep ten volle toekwam. Im
mers voordat hij begon te sLudeeren (en
wellicht nogV, was hij kunstschilder. Ook
dat was weer vreemd in dit vreemde land.
Welke beroepen of ambachten sommigen
onzer predikanten ook uitgeoefend mogen
hebben, van art.isien), die zich in dezen di-
recten dienst des Hoeren, begeven, hoort-
men toch wel nimmer. Maar bij ons komt
het ook wel zelden of nooit voor, dat ade-
lijkc jongelui in de theologie studeeron.
wat daar geert unicum is. We ontmoetten
er daar meerderen, die hun naam in het
Duitsch „overgezet zijnde" met „von" kun
nen versieren, eert teeken; dal ze van adel
zijn, zij 't slechts een lagen adel, zoo iets
als bij ons heer van een of ander dorp.
Vreemd was ook het bidden. Geldt 't.bij
ons voor oneerbiedig, de oogen onder 't
bidden open» te hebben, daar doet men 't
algemeen. Eveneens houden wij voor on
eerbiedig, wat zij heel gewoon moeten
vinden: Dij 't hardop bidden zeer snel spre
ken. „Afroffelen" zouden wij 't noemen, al
was "t misschien) minder snel dan 't. leek:
als men van een taal niets verslaat, vindt
men al spoedig dat t vlug gaat. Natuurlijk
denk ik er niiet aan, dezo wijze van doeni
voor hen oneerbiedig te noemen. De
vormen en gewoonten irf 't godsdienstig erf
ilaei h was er v -.m van, zoo ii.ind ha^f
hij geloopen.-
maar gauv. z.'tVn, Jacob. De kinder
ron en ik li ebben al zoo iar.g op je ge<
waehl. 2el. weer school nio/ten? blij vent'
Aanstonds spriek <k je wel nader". 1
Moeder kou anders zoo gezellig prateBc
cn hier of daar belangstellend naar in-
formeeren, maar thans vlotte hel niet. Bij
het. bidden óór het eten was het
merkbaar, dat haar iels hinderde.
„Die ondeugende jongen", dachten dei
broertjes en zusjes, „dat hij moeder zoo
veel verdriet berokkent".
Jacob kv.ain door dc stille ook een! wei
nig onder den indruk ere at er, wat zelden
gebeurde, zelfs een «boterham minder door
Toen do eenvoudige -maaltijd was afge-
loepen. stonden de broertjes ien) zusjes opr
ore zich voor schooltijd nog vrat met eeit
of ander spel te vermaken. Jacob bleef
evenwel zitten-, onrustig wachtende op óf
d'inaen die komen zoudciv. Hij was veel
liever dadelijk naar het schuurtje gegaan,
-■aar zijn bok stond, maar moeder had
Immers gezegd: „aanstonds spreek ik
wel nader".
Juffrouw Ililsti-a liet haar zoontje niet
Vang in het onzekere. Zij ging vlak voor
hem zitten en sprak hem aldus aan:
„Als ik mij niet vergis, Jacob, dan is dc
bok oorzaak dat je zoo in jc nadeel ben*
veranderd. Was vader er maar nooit to*
oveigegaan je je zin le geven. Waar blij
ven de mooie rapporten/ van vroeger? Ge-
duneuVle de 'beide laatste kwartalen berf
je hard achteruit gegaan. Vroeger baalde
je in alle vakken „goed" en „heel goed",
en thans i3 het op zijn best „voldoende'.
Ik vermoed, als je op school zit, dat- je
reet je hoofd niet bij «bent en steeds denkv.
aan jo bok. Vandaar dai- jo zoo dikwijl!
moet schoolblijven. Hedenavond zal ik et
met vader over spreken en. hem vonrsteU
len het dier le verkoopen. Ik wil niet heb
ben dat je eeq van de dcmslen der kla»
wordt".
Toen Jacob de 1 aalaio woorden hoorde,
kwamen de waterlanders voor den dag.
Zenuwachtig snikkend, trachtte hij zichtf
verontschuldigen, en of moeder, hem a£
duidelijk maakte dat hij iii zijn dieren
liefde le ver ging, niets baatte, hij -meende,
en bleef er b:i: „als jc beesten hebt, moev'
je ze goed verzorgen".
..Het spijt mij wel. Jacob, dat je nief
schijnt te begrijpen, dat je eigen 'belangen'
geschaad worden. Vandaar dat j-s ouders;
tooneiï moeten wijzer te zijn. Natuurlijk»
eischt het dier verzorging en het is gae#
dat je niet doet als zooveel andere kin-'
deren, die, na eerst de verzorgirg van een.'
of ander dier op zich genomed le hebben,
dit al gauw le lasting vinden en: liet ten<
.lotte op vader of moeder laten aankomen'.
Jij bepaalt je echter niet aV.eèn Jot de ver
zorging, bestaande in eten geven en
schoonhouden, doch laai- je gpboel door
den; bok in beslag nemen. Je Bent tegen
woordig altijd in of hij rie s.ctiu'ur tc vin
den. Er schijnt niets anders voor je te be
slaan, en als je niet 'hoeren, wilt, dan inoet>
je ten slotte voelen".
Hierrrfede liep do vermaning van juf
frouw Hilstra ten einde en kon Jacob'
gaan. Zij nam nog eeni'ge dagen een af
wachtende houding aan. om te1 zien of het
gesprokene ook eenige vrucht 'zbu dragen.
Toen echter bleek, dat er in hét gedrag
van Jacob geen verbetering viel te be
speuren, gaf zij er kennis van aan haar
man, en wérd, na rijp beraad, tot liet ver-
koopen van den bok besloten.
Het was voor Jacob ren liarde les Do
eerste dagen na den vei'koop was hij erg
verdrietig en geheel terneergeslagen.
Maar gelukkig duurt kinderverdriet door
gaans niet lang enj het verblijdendst was
Hat juffrouw Hilstra goed had gezien erf
nog tijdig had ingegrepen. Jacob werd in
de klas weer nummer een en het schocul-
blijven verdween.
Vele groetten, ook van Tante Lizc,
Je liefh. Oom
WILLEM.
kerkelijk leven, die bij een bepaald \olk
of in een bepaalde groep gelden, hebben
ongetwijfeld groote waarde veel grooter
dan velen in onzen wars van tradilllie erf
7.!g. formalisme zijnden tijd meen-on, maar
toch alleen voor dat volk en) diè groep,
's Lands wijs, 's lands eer, kan ook hier
gezegd worden.
Wel zou men? zoo nu en dan ,,'s lands
wijs" willen veranderen, als men één van
de vele vreemde vormen en gewoonten
verkieselijker acht don die. welke men tert
onzent heeft. Zingen deden we daar
staande, een wijze, waarop we later in
Weonen (zooals trouwens meer in 't bui
tenland) ook in de kerk zongen. Deze hou
ding neemt men ook wel hier en. daar in
ons vaderland aan, maar de Gereformeer
den schijnen ze nag te lastig te vinden:
zelfs op een Bondsdag heffen we hol „Op,
broeders, opl" ziWen.de aan. Hoeveel krach
liger zouden vu? 't den „goden dezer eeuw"
duidelijk maken, dat ze ..ons oude Neder
land niet zullen hebben" als wc dit op die
buitenïandsche „wijs" zongen!
Noig in een ander opzicht juichten we
hun „wijs" bij 't zingen) toe. maar nu om
dat ze mei de onze oveeeen kwam. Want
Ziij en wij gebruiken dezelfde Psalmwijze».
Heerlijk daar in 't verre land die sc-hoone
liederen te kunnen meezingen! En waf
zingt, de muzikale Hongaar schoon! We
hoorden 't- eenlmaal in een weekdienst in
de Geref. Kerk te Budapest (daar wordt
eiken middag een korte, van de gewone
afwijkende, slechts door weinigen L>ezoch-
te godsdienstoefening gohouden). Verruk
kelijk schoon klonk dat koorgezang door
de gewelven van die mooie kerk. Alleen
en nu doel ik weer op 't gewone Psalmge
zang ze zingen er zoo langzaam, nog
veel langzamer dan bij ons een dorpsge
meente zonder begeleiding sommige Psal
men met minder gelukkige wijzen zoo
heerlijk zeurig pleegt te ziugen.
A. SCHEXICEVF.LD*
