Aan het einde der week.
Letteren en Kunst,
Kleine oorzaken kunnen groote gevol
gen hebben.
Dat is gebleken in 1914 toen een paar
scholen gelost door oen onverlaat, die het
op het leven van den Aartshertog vaiPOos-
tenrijk, zooal niet de oorzaak. da.n toch
de aanleiding waren, dat de groote wereld
oorlog is ontbrand.
De vorige wéék hebben op een eenzame
plek in Duitschland enkele revolverscho
ten geklonken wier nagalm thans nog het
Duitsche volk in de ooien dreunt.
Er z b e r ge r, de bekende oud-minister
is gevallen als het slachtoffer van een po-
litieken moordaanslag.
Geheel onvoorbereid is deze slag niet
gevallen. Erzberger was gehaat als weini
gen en 't «s niet de eerste maal dat op
hem een aanval gepleegd werd.
Hij word door sommige partijen ge
haat met een meer dan doodelijken haat.
Hij was, zoo is meermalen verklaard
een „strieber", een avonturier, die elk mid
del aangreep om zijn doel te bereiken.
Of dit oordeel juist was? Wij welen het
niet. Wat wij wel weten is, dat hij zich
het vorig jaar bij een zeer geruchtmakend
proceö, toen een zee van laster over hem
was uitgestort, van allen: Waam wist te
zuiveren on dat hij een man was van
groote energie die veel voor zijn land ge
daan heeft.
In het begin van den oorlog heeft hij
tich verdienstelijk gemaakt door een Duit
telken propagandadienfet te organiseeren en
coo dour middel van de pers den vijand
te bestrijden.
Deze propaganda was echter niet in
Blaat het land te redden, evenmin als het
leger. Dit zag Erzberger. Hij begreep dat
de oorlog een mislukking moest worden en
daarom wilde hij, toen liet nog tijd was
het roer omgooien, en onderhandelingen
eanknoopen.
En toen eindelijk het vreeseMjke oogen-
biik kwam dat Duitschland niets anders
had te doen dan een voorgelegd vredes
verdrag te teekenen, toen was het Erz
berger die deze handeling verrichtte en
die daardoor verdere onheilen wist af te
.Wenden.
Dót is hem geweldig kwalijk genomen
tioor do conservatieve nationaal liberalen
iöie nog steeds doorgingen niet hun sabel-
geklelter en hun sporenlgerinkel, en zij
hebben niet gerust voor de gehate vijand
althans tijdelijk van het politieke tooneel
Verdwenen was.
Het was echter slechts een kwestie van
tiijd en hij zou terugkomen, maar zijne
vijanden waren hem voor, en hebben
hem afgemaakt als een hond.
De conservatieven juichen. Maar het is
de vraag of ze het niet -Ie vroeg doen.
Immers de dood van Erzberger was
voor de democraten van alle richting het
ec-in om zich dicht aaneen te sluiten en
tegen den gemeenschappelijken vijand
front te maken.
De verwarring in Duitschland is thans
weer grooter dan ooit, en als wij aanne
men dat de vijanden van Erzberger wer
den gedreven door vaderlandsliefde, dan
moet tevens geconstateerd dat zij hun va
derland al een zeer slechten dienst hebben
bewezen!.
JDe onderhandelingen tusschen Ier
land en Engeland zajn nog niet roo-
als aanvankelijk gevreesd werd op het
dcode punt gekomen.
De Iersche leiders hebben verklaard,
dat zdj tot verdere onderhandelingen be
reid zijn en er is alle kans dat de bespre
kingen tenslotte toch nog lot een goed
einde zullen leiden.
De Turken hebben, naar gemeld
wordt tevroeg gejuicht. In 't begin van de
week heette het dat de Grieken geslagen!
werden en dat de Turken zegevierend
vooruit rukten, maar thans zijn plotse
ling de kansen weer gekeerd.
De Raad van den Volkenbond is
thans bezig met het Oppér-Silezieohe
vraagstuk. Zooale aan zulk een eerzaam
college betaamt, 19 men begonnen met het
benoemen van eene Commissie om nogeens
een onderzoek in te stellen. E11 als dat
achter den mg is, zal de Raad waarin ook
verschillende van de betrokken partijen,
zitting hebben', beslissen.
Eer "t zoover is, zal er echter nog wel
heel wat tijd verloopen en wie weet, mis-
sohien staan dan de stukken wel weer
anders op het groote politieke schaak
bord.
Onze Koningin die pan van haar
Noorsohe reis terugkeerde heeft deze
week haar verjaardag mogen vieren en
(tot groote ergernis van de Sociale pers
onder groote belangstelling van de zij
de barer onderdanen, die haar weer bij
vernieuwing blijk hebben gegeven van
liefde en trouw.
Minister Karn e beek, de man die
Buitenlandsche Zaken beheert, heeft op
zijn vacantierei9 het nuttige met het aan
gename weten te vereenigen.
Terwijl hij ver van zijn land, op een
rustig plekje in de bergen vertoefde, ont
moette hij daar toevallig(?) zijn Belgischen
collega van wélke gelgenheid gebruik
werd gemaakt: verschillende zaken eens
kalm te bespreken.
Naar gemeld wordt heeft deze bespre
king voor de goede verstandhouding tus
sclien België en Nederland uitnemende
resultaten opgeleverd.
Waar een vacantiereisjo al niet goed
voor is.
De parlementaire (molen
wordt a.s. Dinsdag weer in beweging ge
zet. Maar voor het koren tusschen de stee-
nen gaat, zal de Kamer eerst wel een)
woordje willen wisselen met den molenaar
Nu daar is wel reden voor.
Do vraag, waarom, toen aan Oorlog een
ongeluk gebeurde de Minister van Finan
ciën meteen verdween is nog steeds niet
opgelost.
En dat is toch wel noodig.
Voor "den betrokken minister, ja, maar
ook voor onze A.-R. partij.
Werken van Dr. A. Kuyper.
Na het afsterven van Dr. A. Kuyper is
van verschillende zijden de wensch geuit,
dat ei' toch zou worden overgegaan tot het
•herdrukken der greotere uitga.ven van den
onvergetelijken leider, welke reeds lan geren
of korteren tijd waren uitverkocht. Naar
wjj vernemen zal deze wensoh in vervulling
gaan. De uitgever van Kuypers werken, de
heer Kok te Kampen, zal deze boeken ach
tereenvolgens gaan herdrukken en ds reeds
begonnen met „De Gemeene Gratie". Het
eerete deel zal eerst in September het licht
zien, en dan zal het werk tevens in afleve
ringen worden aangeboden, om ook de min-
der-koopkrachtigen op gemakkelijke wijze
in de gelegenheid te stellen zich dit Stan
daardwerk aan te schaffen. De andere dee-
len zullen dan ook achter elkaar het licht
zien. En na den 'herdruk van „De Gemeene
Gratie" zal de derde druk van „E Veto" ter
perse worden
Leidsche Penkrassen.
Ami:e,
Het is den laatsten tijd gewoonte gewor
den om alles in een zeker teeken te plaatsen
Nu eens staat onze tijd in het teeken van
het kind, dan weer in het teeken van de
vrouw, soms staan we iu bet teeken van
de democratie en vijf minuten later kan
men dan weer lezen, dat we etaan in het
teeken van de reactie.
Als ik deze ietwat dwaze uitdrukking
nu ook 60110 gebruiken mag, dan zou ik kun
nen zeggen, dat we deze week stonden in
het teeken van Oranje.
Evenals elders ie ook in Leidon de ver
jaardag van H.M. de Koningin met een ze
kere opgewektheid gevierd. De wapperende
vlaggen, het klokkenspel, 's middags het
kinderfeest, 's avonds de muziek en vooral
niet te vergeten de mooie avond door de
Christelijke Oranjevereeniging georgani
seerd, 't sprak alles van Oranje.
Hoezeer «k mij hierover verblijd mijn
waaa-de, toch was ik niet geheel voldaan.
Als ik dat zeg. dan heb ik meer speciaal
op het oog het Kinderfeest dat ditmaal in
afwijking van vorige jaren toen een boot
tocht georganiseerd werd, in de Stadszaal
werd gehouden.
Op het feest alezoodamig wil ik geen ori-
tiok uitoefenen. Naar ik hooide is 't heel
moor geweest, en hebben de kinderen heel
veel genoten.
Mijn groot bezwaar k echter dat van
iedere school slechte een klasse van zulk een
feest geniet. Dat vind ik erg jammer. Er is
voor de schoolkinderen zoo weinig gelegen
heid om eens feest te vieren, dat we ze deze
gelegenheid niet moeten onthouden. Ge moet)
ze maar eens zien de Jongens on meisjes hoe
ze etaan te hunkeren als de gélukkigen uit
de zesde klas in hun kleurige pakjes voor
bijtrekken en als achter hen de deuren van
de feestzaal gesloten woiden. Wat zouden ze
giraag van de partij zijn!
Ik vraag me daarom af m'n waarde waar
om op zulk een dag niet een feest ■georgani
seerd voor alle kinderen? Dat kon toch zon
der eenig bezwaar.
Om te beginnen zou men een groote op
tocht kunnen houden, waaraan alle scholen
deelnamen. Ik heb meermalen mooie optoch
ten gezien, op de 3 Oct oberl'eesten b.v., maar
een optocht van schoolkinderen met vlaggen
en eerebogen en schilden en wat niet ai.
gaat bij mij toch nog boven alles. 't. Zou
mits góed georganiseead en met medewer
king van een genoegzaam aantal muzikan
ten, een zeldzaam mooie optocht kunnen
worden.
Voor de verdere feestelijkheden zouden
dan do scholen gescheiden moeten worden
maar dat is toch geen bezwaar. Men zou b.v.
een groot, deel der kinderen kunnen bezighou
den op het Schuttersveld en een ander deel
op andere terreinen.
Maar de kosten zult ge zeggen, de kosten
Wie zal dat betalen?
Wel m'n waaide ik zou zeggen laat men
dat doen als op andere plaatsen, waar de
onderwijzers de kinderen al weken te voren
in de gelegenheid stellen, hunne bijdragen
te offeren. Voor sommige ouders zal dit een
bezwaar kunnen zijn, maar verreweg de
meesten zullen met graagte een bijdrage
schenken. Een paar ijsoo's minder en vader
een paar sigaren minder als 't moet, en de
heele financieel e kwestie is opgelost.Boven-
dien zou ook de Gemeente eèn bijdrage, kun
nen geven, terwijl er als men de zaak goed
aanpakt tal van kinden'rienden zullen zijn
die gaarne een flinke bijdrage schenken.
Laat men 't maar eens probceren.
't Spreekt vanzelf dat men daarbij in de
eerste plaats de hulp moet hebben van de
onderwijzers en de onderwijzeressen. Ik
kreeg zoo den indruk dat er betrekkelijk ve
len zijn die er weinig voor gevoelen, maar
dat zal misschien andere worden, als alle
kinderen gaan meedoen. En mocht dat niet
het geval zijn, welnu één oproep, en het
wemelt van vrijwilligers die graag hun tijd
en kracht zullen geven om onze kinderen een
eeh prettigen dag te bezorgen.
Nog eens m'n waarde, mijn bedoeling ie
allerminst om wat thans gedaan werd af te
kammen. Alleen, ik zou 't op een grooter
schaal willen doen.
Misschien wil de heer Koops die zich bij
de kinderfeesten meermalen verdienstelijk
maakte, deze zaak weieens aan de orde stel
len. Ik twijfel niet. of als hij de zaak aan
pakt, dan komt 't in orde en goed ook.
Nog een enkele opmerking zou ik willen
maken die meer speciaal onze Christelijke
scholen betreft, 't Is nu gewoonte althans
bij sommige scholen dat de kinderen op
31 Augustus op straat worden gestuurd.
Nu zal ik daaailegen, dat spreekt van
zelf niet opponeeren. Een vrije dag is voor
de kinderen ook al hebben ze pas een maand
of meer vacantie gehad altijd welkom. Ook
el wordt voor alle ktndeieu geen feest aan
gericht, dan zou ik toch deze vacantiedag
wel willen behouden, maar zoo vraag ik
mezelf af, zou 't niet gewensoht zijn, dat de
onderwijzers de kinderen althans een uurtje
in de school verzamelden om ze te wijzen
op de beteekenïs van dezen feestdag, 't Past
zoo geheel bij het karakter van het Christe
lijk onderwijs om op dagen als deze te spre
ken van de historie en aan de kinderen dui
delijk te maken, wat God mede door het
Oranjehuis in Nederland heeft gewrocht.
En hiermede amice etap ik van de Oranje
feest,en af, om nog iet®.te zeggen van
ja natuurlijk van den te houden Partijdag.
Waai* het hart van vol is, daar vloeit de
mond van over
Wat is het Comité toch kostelijk ge
slaagd met de sprekers. Als ik ze zelf had
mogen aanwijzen ik zou 't niet anders ge
daan hebben.
Ik herinner me nog levendig hoe de heer
Schouten hier 't vorig jaar in de Gehoorzaal
sprak over de raadsverkiezingen. Wat een
prachtige, principieele rede was dat. En nu
komt Schouten weer hier. Dat alleen is een
gang naar hot Burohttorrein waard.
Ook de heer Diepenhorst heb ik meerma
len hoeren spreken en altijd smaakte wat
hij gaf naar meer. Indien iemand, dan ver
staat. hij de kunst om zijn gehoor in geest
drift te brengen en de harten weer sneller
te doen kloppen.
Dr. K. Dijk van 's-Gravenhage komt niet
of hij geeft wat goeds. Niet alleen als pu
blicist maar ook als redenaar heeft hij een
gevestigden naam evenals Ds. Eemme, van
Huizen over wiens optreden op den onlangs
in Utrecht gehouden partijdag slechts één
roep was.
En dan wachten on6 nog, zooals uit het
programma dat dezer dagen verschijnt zal
blijken verschillende verrassingen.
Ik kan me dan ook haast niet voorstel
len amice, dat er niet een druk bezoek zal
zijn. Me dunkt het moet er vol loopen.
Een bezwaar is natuurlijk voor sommige
menschen dat ze verzuim hebben, waardoor
de dag nogal kostbaar wordt. Daarover wil
ik niet. te licht donken, maai' geluklcig is de
entree heel laag gesteld, men betaalt geloof
ik alleen zoo ongeveer de drukkosten van
de programma's en bovendien verwacht ik
dat alle anti revolutionaire en geestverwan
te werkgevers 'hun personeel deze partij
dag wil bezoeken gaarne een vrijen dag
zal willen geven.
Deze dag moet als 't eenigszins mogelijk
is schitterend slagen. We hebben ook irt de
ze omgeving zoo eeht behoefte aan opwek
king en bezieling.
Dat. bleek ook nog op de vergadering
van de A. R. Kiesvereeniging die we hier
de vorige weck hebben gehouden. Over 't
bezoek viel, als men rekening houdt, met
den tijd van 't jaar niet bepaald te klagen,
maar wel werd er van verschillende zijden
de aandacht op gevestigd, dat er van de
Kiesvereen. veel meer actie behoort uit te
gaan.
Gozien de bespreking heb ik wel moed
dat deze zaak in orde zal komen. Het be
stuur is voornemens een flink werkprogram
aan de vergadering voor te leggen, zoodat
er ook afgezien van de werkzaamheden die
meer direct met de verkiezingen verband
houden, wel heel wat te doen zal zijn in den
a.s. winter. Dien kant moet het op. De le
den moeten aan het werk worden gezet, en
er moet op geregelde tijd worden vergaderd
daar anders vanzelf verslapping intreedt, en
we elkaar uit het oog verliezen. Als straks
nadere bijzonderheden omtrent een en ander
bekend zijn hoop ik hierover nog weleens
terug- te komen en u nader op de hoogte te
stellen.
Het ligt voor de hn|
hede.11 in den a.s. v
slaan, „in hot. teeken"
zingen. Dat kan wel n|
Toch hoop ik, dat.
gewijd zal worden ai
waarbij dan ook h<
Raadsfractie kan woi
Of ik dan zooveel
amioe, dat juist niet.,
van groot belang dat
tusschen Kie&verecnigl
on ik kan mij ook heel
weleens leden zijn, die
pen, die zo gaarne)
zien.
Zoo krijgt men om
weleens den indruk, d:
schen onze raadsleden
6 oh en overlaat.
In het raadsoverzkhj
nu en dan oen toe6pelin
der kan men ook niet
zaken om ze in 't p
Maar 't zou zeker wel
nen, dat in een huis
gadering dergelijke pu|
werden besproken.
Deze week la® ik in
zachte critiek op eomm|
Bij de bespreking vi
steun voor uitgetrokkeu|
dit orgaan o.m. op:
„Ons moet hier toch
de pen. Van antirev. zij<
kerbout en Schonevold
zen, als zijnde persom
met de arbeidersbewej
de bespreking van en d<
arbeidersvraagstuk wa<
afwezig, en de heer Si
middags niet was, kon
wijze '8 avonds nog
niet de eenige keer, dat
juist als we speciaal h<
in den Raad, afwezig ii
ten wi j in deze b e 61 i
heer Eikerbout heeft het,|
Protest.-Christclijke Mi
nisatie, zeer volhandig.
werkverdeeling schijnt o!
aanbevelenswaardig; wil
tischen bestrijders van
fractie niet een al te ger<
ven."
Wat hier gezegd wordt
De heer Eikerbout is i
wezig, waarschijnlijk in
functie als vakvcrcenigin
mij bekend dat j.l. Maand
het C. N. V. vergaderde
Eikerbout lid is.
Daardoor is dc veel vc
tie heel good verklaarba
mij toch gewenscht voo,
heid gegeven wordt dergel
de Kiesvereen. te besprek
ook bekend, dat van and'
keur andore beweegreden*
geven.
Er zal dus heel wat te
a.e. winter, on vooral dc
van do Kiesvereeniging
worden aangewezen, zal ec
kelijke taak hebben.
Een partijdag als et-ra
worden is uitstekend 0111
en weer vuur in de gelcd
maar heel wat moeilijker
er in te houden en onze m:
blijvend te bezielen.
Van harte hoop ik dat
Kiesvereeniging daarin zc
daarbij als ongevraagd a<
mag geven, dan zou 't dez
den niet al te veel met 1
aan 't werk, houdt gereg
reide vergaderingen, opda
paar mannen de verantv
voelen maar alle leden le<
ders te zetten onder het v
Rust roest zegt het spa
geldt ook in het. politiek
Hongarije na den oorlog.
Vele lezers van ons blad zullen zich nog
berinneren, hoe de Hongaarsche Gerefor
meerde Professor Sebestyen (spreek uit:
Bjébbesijen) in het begin van dit jaar op
vele plaatsen van ons land lezingen hield
over zijn vaderland. Eén daarvan hield hij
te Amsterdam voor de studenten van de
.Vrije Universiteit. Wat was dat een prach
tige middag! Toen daar die man, wien het
eenigszins gebroken Hollandsch en 't hem
Eoo goed staand git-zwart haar ontwijfel
baar tot een (buitenlander stempelde, ons
vertelde van zijn Calvinistische Kerk en
yan zijn door vele vijanden verdrukte Va
derland, toen voelden we minder den af
stand tusschen hem en ons. Immers ook
jvij wanen geesteskinderen van Calvijn,
ook Nederland heeft de voetzool des on
derdrukkers gevoeld. Wij zagen iets van
den band die de béide landen verbindt eö
de wensch kwam vanzelf op, dien band
beter te zien. Daartoe was imaar één mid
del: met één van die verbondenen beter
kennis te maken. En daar was kans op.
Aan 't eind van de vergadering noodigde
Prof. S. ons 4n 't algemeen uit dezen zo
mer naar Hongarije te komen. Aan deze
vriendelijke uitnoodiglng heb ik met twee
jmtedeStudenlen jgeVolgf gegeven;. (En Van
dat, aldus door ons bezoohte land| wensoh
4k in de volgedde artikelen iets te vertel
len'. Velen zullen daarin zien, dat dit land
en voük in vele opzichten ontzettend ver
yan ons afstaat, maar ook, dat er 0 zoo
veel Is, dat ons verbindt. God heeft de alom
pp te merken pluriformiteit ook onder de
volkeren gewild; deze schoone gave is
door de zonde en haar gevolgen gedeelte
lijk tot «en vloek geworden, toen Hij sprak:
„Laat ons nedervaren, eni laat ons hunne
Bpraak aldaar verwarren". Ziedaar de
oorsprong van den afstand. Ook de Hon
garen zijn een betrekkelijk klein volk;
ook (bij hen heeft Génève's hervormer zijn
machtigen invloed uitgeoefend. Ziedaar
het waarom van den band.
Wij zijn maar twee weken in-Hongarije
geweest. Eigenlijk veel te kort om er meer
dan een zeer oppervlakkigere indruk van
te krijgen. We hadden echter 't groote
voordeel een onbeilaalden en onbetaalba-
nen gids te licbbcn in den heer Ealkó Lésló
(hiervan is Bakó de familienaam: de
Hongaren plaatsen die voorop eni dan
steeds den voornaam voluit er achter; zoo
hoorden wij in een rede van Kuyper Abra
ham spreken) een- afgestudeerden theoloog
die naar Hongaarsche gewoonte n-u hulp
prediker was. Deze Hongaar heeft, evenals
alle anderen, met wie we kennis maakten,
zijn uiterste best gedaan ons zooveel mo
getijk cn' daarbij zoo goed als 't kon
van zijn land en volk te laten zien en te
vertellen. En met zijn groote kennis ervan
liet hij schier geen vraag onbeantwoord, ja
hij bracht ons er ongemerkt toe veel te
denken aan ons spree woord: door vragen
wordt men wijs. En bij ons vertrek gaf hij
ons nog een mooie verzameling boeken en
boekjes mee, waaruit -ik mijn voor deze ar
tikelen nog ontbrekende kennis voor een
deel kan aanvullen. Voor een ander deel
doe ik dit uit andere litteratuur over Hon
garije. Met name noem ik hierbij liet
mooie boek van Mej. H. S. S. Kuyper:
„Hongarije in oorlogstijd". Zij die dit uit
gewerkte dagboek gelezen hebben, zullen
zich bij 't lezen van deze beschrijving te
leurgesteld gevoelen. Immers Mej. K. was
veel langer in Hongarije, had nég heitere
introducties dan wij, en vooral heeft zij een
geoefend opmerkings- en weergevings-
vermogen. Maar Mej. IC. wae in Hon
garije „in oorlogstijd". En na dien is er
ook daar zooveel veranderd. Dan was zij
niet iii de gelegenheid behalve de door ons
niet bezochte Hoho Tdt/ra iets andere te
zien dan Budapest, tmisLe zij o*a. de door
'haar zoo zeer begeerde reis naar de Cal
vinistische stad Debreczem Dus waag ik
Jiet nd haar boek deze artikelen te schrij
ven'.
Met dat al mijn kennis van Hongarije
blijft gering, 'k Acht 't dan ook niet buiten
gesloten, dat ik me in een of ander detail
punt vergis. Reeds bij voorbaat hiervoor
m'n vron l sc hu 1 diging.
„Hongarije na den oorlog' noem ik deze
artikelen. Deels in aanshiiting aan den ti
tel van het bovengenoemde boek, maar
toch ook, omdat ik vooral wil probeeren
de onuitsprekelijk droeve gevolgent van
den oorlog voor dit land te doen uitkomen.
Verwacht echter geen seneationeele -ver
halen over verminkten en gesneuvelden»,
over „nieuwe armen'" en (welke bijna even
pijnlijk de omkeering in en door den oor
log doen zien) „nieuwe rijken". Na dezen
oorlog heeft Hongarije iets veel ergens
ondervonden: 't heeft de beste stukken
van zijn grondgebied verloren, vele dui
zenden zijner onderdanen; zijn „buitenlan
ders" geworden. Gelukkig staat fegeniover
.dit verlies groote winst: 't Heeft zijn
eeuwen gemiste, vurig gewenschle, met
bloed betaalde onafhankelijkheid terug
gekregen.
Om U evenwel een indruk te geven van
Hongarije na den oorlog, moet ik eerst
iets zeggen over dat land vóór 1914. 'k Zal
deze inleiding echter uitstellen tot een
volgende maal, evenials meerdere beslist
noodzakelijke overzichten over kerkelijke,
politieke en andere toestanden. Ook ver
tel ik ditmaal niets over de reis, den eer
sten dag in Budapest e.d. Zeker, geheel
ohronologisch en systematisch worden
Idaardoor deze artt. niet. Dit acht ik echter
niet noodzakelijk. En 'k wil trachten 't ge-
'vaar af te wenden, dat dit art. lieelemaal
niet gelézen wordt omdat 't heelemaal
„inleiding" is. Wat ik aan inleiding gaf,
vond ik wel noodig, maar is al lang ge
noeg. Dit artikel is toch al wat top
zwaar. Maar de top behoort bij alle!
We slaan dus voorloopig met zeer veel
gemak de lang niet gemakkelijke 36-urige
reis en den allerlei moeite in taal en ge
woonten met zich brengenden eersten dag
over en gaan in den vroegen morgen van
den tweeden dag (9 Juli) op reis naar het
Plattenmeer, door dc Hongaren Balaton
genoemd. We zullen eerst naar Siójok
gaan, een badplaats aan dat meer, 115 K.
i\I. van Budapest, gelegen'. Voor deze reis,"
die iets langer is dan die van Leiden' naar
Arnhem, betalen we 2e klas (in Hongarije
reist men eer dan bij ons 2e klas; zeker
omdat dc 3e nog voller is dan de al over
volle 2c) 110 kronen of ƒ1.32. Wat goed
koop als men weet dat LeidenArnhem
f 5.20 kost! Ja. dat zeggen wij, valutla-
bevoorrechten. Maar een Hongaar, wiens
kroon vóór den oorlog gulden waard was,
zou 't ƒ55 kunnen noemen.
Dat Mieer is een „pijpenla" van water,
75 K.M. lang, slechts 213 K.M. breed. Men
zou het 't Hongaarsche Uddeler-meer kun
nen noemen, daar 't even als dit eenig is
in de walerarme groote Hongaarsche
vlakte. Talrijke badplaatsen! liggen aan
zijn oevers. En geen wonder. Is er heer
lijker vacantieoord voor den uit z'n
gloeiend-heete stad vluchtenden Buda-
pester denkbaar? Als de zon op het wa
ter weerkaatst, is Balaton wonderschoon:
blauw, groen, rood in velerlei schakeerin
gen en combinaties zijn dan de kleuren
van den meerspiegel. Als een wereld van
'diamanten fonkelt het water dan, zegt er
een schrijver van. En hoe heerlijk kan
men er baden. Door de veelheid van bad
plaatsen eni misschien ook tengevolge van
den oorlog, was er niet die onaangename
drulote van onze zeeplaatsen. En daar 't
meer aan de oevers zeer ondiep is en men
wel 1* K.M. ver kan wandelen eer men
„staande kan drinken", had men er veel
ruimte om zich te verspreiden. En dan dat
herelijk warme water, gevolgd door een
even fijn zonnebad! Op een morgen b.v.
gingen we zoo van 't bed in 't- Balalon-bad.
M'aar Balaton heeft meer dat trekt: uit
vele visehsoortcn kan do badgast kiezen.
Natuurlijk valt z'n keus dan op de heerlij
ke Fogas, een vischsoort ver in het bui
tenland gezocht. Hij smaakt uitstekenJd,
vooral als hij niet teveel uit zijn element
dus in het droge, komt, maar besproeid
wordt met de uitstekend*
En als ge dan zoo na
bad en een versterkend
van het veelkleurige wa
Makkelijken stoel zit, dai
heer Uw wonderlijke ve:
kan U vertellen, dat 't
plotseling kan gaan don
hemel helder blijft, 't M
achtig gezicht zijn de str
wocslrollendc golven I V
luid, vanwaar die bewegi
't komt, doordat het ster]
van de ongeveer 300 K
Adriatische Zee, door eei
ondergrondschen verbii
groote kracht en snelhei
Ge gelooft deze verklari;
door deskundigen wordt
ge glimlacht ongeloovig 1
wens niet „voor waar"
langen tijd een lierdersc
moet zijn verzonken. Ge
moeten op de aldus ven
en geiten, bij stil weer
getjingel moet op de a
kerktoren wijzen! Toch
sage. En als gé Uw oog d
bet stil-kabbelende watei
zij uitgebrande vulkanen
bij 't baden nog stukken
dien, clan begint ge toch
ge u bevindt in een strc
't signaal „onveilig!" ni(
Gelukkig, 't is er nu wè
nen er dus in gedachte
blijven, om de volgende
santé studentenconferenl
een eigenaardige godsdiei
vriendelijk dorpskerkje r
tusschen kunnen we er
schoone Hongaarsche n
voor de vele badgasten,
van oorlog en armoede
wonder zou onze Bak
Joden I
A.
