Dagblad voor Leiden en Omstreken.
2de JAARGANG. - WOENSDAG 6 JULI 1921 - No. 385
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ABONNEMENTSPRIJS
i", IN LEIU8N UN BUITBN UÜD83
WAAK AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWABTAAI. ItM
PER WEKKia»
IRAN CO PER POST PER KWARTAAL ISJO
Gemeenschapsplicht.
Teleurstellend in hooge m-ate wa6 voor
tveleai wat to Amsterdam werd opgemerkte
Bij de posterijen, telefoon en telegrafie
fceeft een strengere -controle, op een pereo-
tfieel van 3800 ambtenaren het aanbal ziek
tegevallen niet 180 per dag doen ven
minderen.
Hieruit blijkt hoe gr ooien omvang het
Simulatie-kwaad, heb voorwenden ven ziek-
ito, had gekregen.
Bij matige berekening blijkt dat op deze
wij-se een. bedrag ven f 3 0 0. 0 0 0 per jaar
nutteloos werd uitgegeven, dat de lasten
ivoor de gemeenschap met dit bedrag moo-
deloos werden verzwaard.
Dit. zijn zeker teleurstellende mededoelin-
gen.
Immers van zekere zijde wordt steeds be
toogd, dat er inderdaad veel ie in de ar-
bcidswereld wat andere moest zijn on ook
anders kan, dat. vele arbeiders hun werk
niet" altijd verrichten, zooals dat verwacht
mocht. worden, maar zoo heet het. dan
dat. komt omdat, zij aTbeiden onder het ka
pitalistische stelsel.
Dat zal anders worden, wanneer de tijd
aanbreekt dat niet een ieder werkt voor de
gemeenschapals do werkers weten dat dc»
vruchten van hun arbeid de gemeenschap
ten goede komen.
Dan zal ontwaken een heilige geestdrift
<om den arbeid zoo goed mogelijk te ver
richten en de gedachte dat wat goed ge
daan wordt, de gemeenschap ten goede komt
•terwijl wat verkeerd gedaan wordt ten na-
Ideele ie van de gemeenschap, zal een heil-
eame prikkel zijn, om niet alleen te weiken
met hoofd en hand, maar ook met het hart,
Daarom, als eenmaal het socialisme
komt, zal aan al dat klagen over minder
&oede arbeidsverricht.ing vanzelf een einde
komen.
l
Onzerzijds is stoedS hot onjuiste van de
ze beschouwing in hot licht gesteld.
Onjuist., omdat zij in tegenspraak is met
wat Gods Woord ons loert, dat het niet de
•omstandigheden zijn die den mensoh èn de
iriénsoholijke arbeid onvolkomen doen zijn
en verkeerd, maar dat het. hart des men-
schen boos is, dat de ménsch van natu-
it o geneigd is en dat onder alle omstan
digheden niet alleen God, maar ook dein
naaste te haten. Dat iedore mensoh van na-
iture is eon egoist., een zoeker van het
eigenbelang.
Dat wij op wat lo Amsterdam voorviel
in 't bijzonder de aandacht vestigen is
dan ook niet om de ambtenaren met stee-
non te werpen.
Zij zijn niet beier, maar ook niet slech
ter dan anderen, die wanneer hun brood
even zeker was en hun pensioen gewis, on
getwijfeld in hetzelfde kwaad zouden val
len.
Maar wij vestigen hierop de aandacht
om te laten uitkomen hoe valsch en onwaar
ach tig de voorstelling is, als zouden de om
standigheden den mensoh op een hooger
plan kunnen brengen.
Zeker, goede arbeidsvoorwaarden, een be
hoorlijke salarieoring ,een niet te langen
arbeixfefcijd, het. zijn dingen die wij niet ge
ring mogen achten en in den strijd waai»
voor wij onze vakorganisaties, voorzoover
hunne eischen redelijk blijven en met de wer
keliikheid rekening houden, gaarne steu
nen.
Maar verkeerd doet, wie van deze 'uiter
lijke omstandigheden alleen oen nieuwe en
betere wereld verwaoht.
Verkeerd doet, wie van' een andore pro
ductiewijze en een andere verdeeling van de
stoffelijke goederen, zondeloozo monsehen
verwacht en dis de Socialisten in trotschen
•eigenwaan den Christus op zijde schuift en
het Socialismo aanbidt als de Verlosser der
mensdbheid.
De onjuistheid en oppervlakkigheid van
deze beschouwing is door wal. onder de ge-
meenacbaps-airbddeis te Amsterdam plaat»»
vond, weer opnieuw gebleken.
De vraag of oen andere en betere pro
ductiewijze mogelijk en wenschelijk ia, ver
dient onze volle aandacht.
Maar zal onze samenleving gelouterd
worden van veel wat haar thans ontsiert
en tot. een maatschappij waarin vrede eu
gerechtigheid den toon aangeven, dan is
allereerst, noodig levensvernieuwing, een
verandering van het 'hart, een omzetting
van den wil.
Dan moet. de maatschappij die nu God
den rug toekeert worden omgezet, zoo, dat
er is een zien op en eem vragen naar den
wille Gods.
Daarop den nadruk te leggen is mede in
't bijzonder de taak van onze algemeen©
sociale Bonden als „Patrimonium" en Chr.
Nat. Werkmansbond.
De vakorganisaties hebben meer in 't
bijzonder tot taak Ie ijveren voor betere
arbeidsvoorwaarden, voor belichting van
de economische en technische zijde van het
sociale leven.
En daarnaast kunnen dan do algemeene
Bonden moer In t bijzonder hunne aandacht
seelmken aan de zedelijke en geestelijke zij
de van het sociale vraagstuk waardoor zij
dan tevens voor de Vakorganisaties weer
van onberekenbaar nut kunnen zijn.
Het werken aan den omtrek heeft onge
twijfeld zijn goede zijde.
Het kan van veel beteekenis zijn.
Maar de gro-ote omzetting moet komen
in het centrum.
Uitheb hart zijn de uitgangen des levens.
V Onvervulde voorwaarde.
Het Sooialieatie-rapport van de S. D. A
P. bevat ook oen hoofdstuk waarin - de
„voorwaarden der socialisatie" worden om
schreven.
.Onder de volstrekt onvermijdelijke voor
waarden voor heb welslagen der Socialisatie,
waaraan de arbeidersklasse onvoorwaarde
lijk moet voldoen wordt o. m. ook genoemd
een hoog gevoel van gemeen-
sehapspliciht.
Voldoet zij daaraan niet, dan zou
zij daarmee toonén, nog met. de mid
delen van 'het kapitalisme geregeerd
te moetan worden eu voor de socialisa
tie vou 'het. bedrijfsleven nog niet du
•geschiktheid te bezitten.
Ziedaar de «telling.
Een blik om ons heen bewijst dat er van
een hoog gevoel van gemeenschapsplicht
nog volstrekt niet- gespreken kan worden.
Maar dan is ook geen andere conclusie
mogelijk dan dat van socialisatie, afgezien
van alle andere overwegingen in afzienba-
ren tijd .nog geen sprake kam zijn.
En dan volgt daaruit ook, dat zij die
zulke mooie stellingen poneeren en toch de
massa opzwiepen socialisatie te eischen
welbewust de goedgeloovige schare misled
den en iet» laten eischen wat zij zelf reeds
bij voorbaat ad» onmogelijk hebben afge
wezen.
STADSNIEUWS.
Vijf-en-twintig-jarige a mbtsvorvulling.
Onze stad- on partijgenoot de heer G. J
v. d. Berg, Oude Vest 187, herdenkt heden
den dag waarop hij voor vijf-on-twintig
jaar in betrekking kwam bij de Post en Te
legrafie.
Gedurende die vijf-en-twintig jaar is hij
als assistent in alle takken van dien
dienst werkzaam geweest zeer tot genoe
gen zijner superieuren.
Toen we hedenmorgen hem onze geluk-
wenechen kwamen aanbieden, waren in de
rijk met. bloemen versierde kamer juist de
directeur der Posterijen, de heer v. d. Hoek
en de waarn. directeur, de heer v. d. Lin
den aanwezig om den jubilaris van harte
te feliciteeren met deze voor hem zoo vroug
devoilen dag en hem te danken voor zijn
vLjf-en-twintig-jarige trouwe plichtsbetrac-h
ting.
Dat de directeur, hoewel met verlof, toch
in persoon aanwezig wilde zijn, wijst op de
groot© waardeering welke de heer van der
Berg ook van die zijde mag genieten.
Doch niet alleen de directeur, maar ook
het. medepersoneel meende van hun belang
stelling blijk te moeten geven. Ze deden
dit o.adoor den jubilaris een wandelstok
met zilveren knop ban te bieden, terwijl te
vens oen prachtig rookstel, eveneens door
't personeel aangeboden, menig keer den ju
bilaris dezen blijden dag In herinnering zal
brengen.
Velen gaven van hun oprechte sympathie
•blijk en 'het zij den heer v. d. Berg gegund
nog vele jaren voor zijn werk, maar vooral
ook voor zijn huisgezin, te blijven gespaard
Prof. Mr. TV. van der Vlugt en zijn
echtgenoot» zijn Maandagavond naar Fin
land vertrokken, waar zij, zooals reeds go-
meld, gedurende eenige dagen de gasten
zullen zijn van den president der Finsche
republiek.
Naar gemeld wordt, hoeft, een onder
zoek naar de kwaal van Prof. Holland met
Röntgenstralen geleerd, dat de hoogleeraar
lijdt aan maagverzakking wat op andere
spijsverteringsorganen zoodanigen invloed
heeft geoefend, dat zeer waarschijnlijk een
operatie noodig ie.
De heer G. van Eekeren alhier is be
noemd tot leeraar aan de R. H. B. S. te
Zallbommol.
Omtrent den toestand van Prof. Dr.
H. van Gelder die in het Elisabethsga-st-
ihuis een operatie hooft ondergaan, wordt
gemeld dat de hoogleeraar, hoewel hij voor-
loopig nog 'het bed moet houden, toch goed
vooruit gaat.
Xa verlengd oxaüen, geslaagd is als
nog geslaagd voor het eind-examen aan de
Gem. H. B. S. alhier, J. D. G. Peereboora
Voller.
Doordat een opgraving op de Boom-
markt tor hoogte van het telegraafkantoor
hedennacht, de noodige belichting miste,
reed een automobiel van den heer F. TV.,
waarin alleen de chauffeur gezelen was, cm
streeks 12 uur in dezen kuil.
Tien schoot, te hulp en met vereende
krachten werd de auto weer overeind ge
zet. Tegen don chef die met deze opgraving
belast was, is proces-verbaal opgemaakt.
In den laatsien tijd deden zich herhaal
delijk winkeldiefstallen voor in onze stad.
Het. ia thans aan de recherche gelukt, aan
te houden twee zusters, E. D. en H. D. die
zich aan deze diefstallen, o.a. ook in Den
Haag hebben schuldig gemaakt.
Beide zijn ter beschikking van den Offi
cier van Justitie gesteld.
BINNENLAND.
Staatraad Prof. Mr. D. P. D. Fabius.
Staatsraad Prof. Mr. D. P. D. Fabius
herdenkt heden zijn 7Oaten verjaardag.
Prof. Fabius, de oudste hoogleeraar, ook
in dienstjaren, aan de Vrije Universiteit,
promoveerde in 1878 op een proefschrift,
getiteld„De leer der souvereiraiteit".
In 1880, den 21 sten October, trad Prof.
Fabius als hoogleer aar op en doceerde in
Romeinsoh privaatrecht, encyclopaedic der
rechts wet ensohap, wijsbegeerte van het
recht, Ned. staatsrecht en algemeen
MJMitereold. Tot 1904, toen Protf. Anema
en Diepenhorst tot hoogleeraar werden be
noemd, had Prof. F.ahiua de juridieche fa
culteit geheel en alleen voor ■zijn rekening.
In het openbare leren is Prof. Fabius
wel een der bekendste figuren. Tijdens het
kabmet-R uys werd Prof. Fabius benoemd
tot lid van den Raad van State, een be
noeming, welke seiner overal werd. toege
juicht. Ook ala lid van de Prov. Staten en
als lid van den Amsterdamsehen Raad,
welk lidmaatschap hij jarenlang bekleedde,
werden zijn adviezen gewaardeerd. Meer
malen werd hij tot wethouder gekozen.
In „Studiën en Schetsen" kan. men nog
steeds de stem van Prof. Fabius beluiste
ren.
Het Kuyperliuis.
In het laatst, der vorige week werden door
de heoren Pierre Schmrt en C-o. te 's-Graven
hoge de door hen naar M ontwerp van den
'heer L. Cu sell geschilderde ramen voor een
van de lokalen van het. dr. Kuyperhuis, -ge
plaatst en der Stichting ten geschenke aan
geboden.
Het oene roam (dr. Kuyperraam) doet
ons zien op den bodem een stapel Ixieken
voorstellende de werken van dr. Kuyperi
daar boven een lint waarop de woorden:
God, Oranje, Nederland, aanduidende dat
aan deze drie de arbeid van dr. Kuvper was
gewijd; opgaande ter eene zijde van hst
middengedeelte een druivenwingerd en ter
andore zijde een klimop waarvoor zijn aan
gegeven de initialen A. R. P., voorstellende
de A. R. partij, die eenerzijds door haar
liefde en gebed dr. Kuvper in zijn arbeid
heeft, verkwikt en gesterkt en anderzijds
door haar aanhankelijkheid aan deu leider
omhoog streefde. Midden in het bovenga
deelte het portret van dr. Kuvper, waaron
der in een cartouche, als hoofdinhoud van
zijn leven en werken, de woorden uit. Rom.
XI: 36.
Het tweede raam (dat der A. R. Partij)
toont ons van onderden Bijbel waarboven
op een lint de woorden: Gezag. Gerechtig
heid, Vrijheid aanduidende dat Gods TVoord
de bron is waaruit, die beginselen zijn af
geleid; hierboven is opgetrokken een boog
met de initialen A. R. P. in den sluit steen
aanduidende dat de A. R. partij uit die be
ginselen is opgebouwdde oranieboomen
die ter weerszijden van den boog opgaan
stellen voor de samenwerking van het. huis
van Oranje om ons volk naar die beginse
len te richten. De vrijheid, die genoten
wordt als het gezag in gerechtigheid wordt
geoefend, wordt, vertolkt door den tekst
uit Spreuken VIII: 15, 16, welke ook in dit
raam in een cartouche onder den sluitsteen
is geplaatst.
De uitvoering van de/.o ramen, waarvan
de schoone symboliek tot. het harte spreekt,
is voortreffelijksober van lijn en kleur,
brengen zij de gedachten krachtig tot
uiting; zij onderscheppen het licht niet, en
geven de vertrekken iets voornaams. Het
■portret van Dr. Kuyper in het naar hem ge
noemde raam is uitstekend.
Onderwijs.
In Do Sdxwl met den Bijbel maakt
E(mous) bij de door hot Centraal Bureau
voor Ondei'wijsadviezen in De Bode gepu
bliceerde statistiek over de onderwijzers
exaniens o. m. de volgende opmerkingen:
„Sedert. 1915 is het aantal geëxamineer-
den geregeld gedaald van 3766 tot 2291.
Daar evenwel het. aantal geslaagden per
centsgewijze toegenomen is van 68 tot 79.
is de daling van dat aantal proportioneel-
niet zoo groot, uiaar toch nog van 2567 tot
1819. Ook verdient het. de aandacht, dat
dit. voorjaar het. aantal gestaagde vrouwe
lijke candidaten niet. meer vei' beneden het
dubbel van dat der mannelijke candidaten
is.
Met. de "1819 geslaagden van dit voorjaar
blijven we beneden het. jaarlijks benpodigde
contingent van nieuwe leerkrachten. Stel
len we den gemiddelden diensttijd der on.
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GBWONB RJKiEL 10221/1
DES ZATERDAG* MO
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF
ELECTS ADYKRTÊNTUS3 va»
6A woordrn 50 wal: £atord»«a 75 «at
k* rooreitfetatiac -x
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 6 Juli 1921.
'b Is in deze „verrotte maatschappij",
zooaJs de Socialisten onze samenleving bij
voorkeur betitelen, toch nog niet zóó
slecht als men 't- van die zijde vaak laat
voorkomen.
Zelfs niet voor Socialisten, die alleen
ierwille van de gemeenschap leven.
In een dei' bladen las ik dat president
Ebert van Diataeklond, vroeger zoo men
weet eon eenvoudig zadelmaker, een be
drag v-am 1/4 millioen had geschonken tor
leniging van den nood in Oppor-SAlezië.
Ik prijs da-t in hem, daar niet van.
Maar om iets re kruinen geven,
moet men 't toch eerst hebben niet
waar Als iemand zoo eens even een kwart
millioen ka<n wegschenken, dan volgt daar
uit dat hij tamelijk goed bij kas moet zijn
en dat hij .tamelijk zoovele andere aaiti-
kapila-l-isten voor het kapitaal niet bang is.
De politiek heeft dezen Boe. Democraat
althans geen windeieren gelegd.
OBSERVATOR.
derwijzers op -35 jaar en herleiden wij dan
'het aantal onderwijzeressen mol haar ge
middeld 14 dienstjaren tot een aantal on
derwijzers, dan is de oogst van dit voor
jaar 1134. Zelfs zonder zevende leerjaar
voor die scholen, die dat nog niet hebben
•bedraagt het. jaarlijksch uittreden uit dj
rijen reeds anderhalf duizend op zijn minst
Al zouden dus al de geslaagden van dit
voorjaar metterdaad in de lagere school te
rechtkomen, dan zou er toch een tekort
blijven.
Benige geruststelling kan geput worden
uit de ervaring, dat op tijdperken- van da
ling gemeenlijk wcor perioden van rijzing
gevolgd zijn. De vorbeterdo salarieering
zal daarop wel van mvlood blijken. Maar
zet die rijzing niet spoedig in, don is hot
vooruitzicht loch wel benauwend. Een loc»
komst,ige rijzing kondigt, zich natuurlijk
slechts aan door een toeneming in het he
den van het aantal nieuwe leerlingen iu„d<i
opleidiiigsinrichlingen. Die toeneming valt,
hoewel niet overal, toch wel waar te ne
men."
Ons leger.
Naar wij vernemen is, nu de geestelijke
verzorging van leger «n vloot gezamenlijk
geregeld is. benoemd tot leger- en vloot-
prectikant in alg. dienst do tegenw. lëger-
pred. i. a. -d. ds. II. Janssen en. tot hoofd
aalmoezenier van leger en vloot de liospi-
laalaalmoezenier pastoor F. J. H. Evers.
De Amsterdam sche Raad.
Naar de bladen melden zal de heer H. J
den Hertog oud-wethouder van Amsterdam
worden benoemd tol. muziekleeraar aan de
Gemeentelijke Kweekschool voor onderwij
zers.
Na deze benoeming zal do heer Den Her
tog als raadslid ni'i'-n bedanken. Daar
zijn lijst geen op\ olger bevat zal zijn zetel
open blijven zoodot de Raad tol. de vol
gende verkiezingen uit slechts 43 leden zal
bestaan.
Het wetsontwerp-Bomans.
Naar de ,,Msb." verneemt, zal de Memo
rie van Antwoord op het, wofc&butwerp-Mr-
Bomaus hedenavond verschijnen.
Het blad vernoemt vorder, dat het in het
voornemen van den voorzitter der Tweede
Kamer ligt. om deze bijeen le roepen tegeu
Dinsdag 12 Juli a.s. ter behandeling van
bovengenoemd wetsontwerp.
l it de S. D. A. P.
In de Zaterdag te Amsterdam gehouden
vergadering van het bestuur der S. D. A. P
is naar Het Volk meldt, besloten, niet Kerst
mis -een congres le houden, te Arnhem.
Aan Mr. Troela! ra zal verzocht worden
de S. D. A. P. te vertegenwoordigen bij de
viering van het 50-jarig bestaan van de
Dccnache aoc.-deni. partij.
bepaald lot Esther te richtrii„Hij heeft
zijn leven gegeven voor eeu arm, onuut
schepsel als ik en het was zulk een schoon
leven en hij kon zoo noode, o, zoo no ode
gemist, worden, maar wat zeg ik? God liet
•toe, dat- hij stierf in plaats \nn ik, die zoo
wenschte heen Ie gaan zou ik nu, na mijn
geheele leven op Hem vertrouwd to hebben,
op mijn ouden dag gaan munnureeren en
tegen Hem ojpsbaain? Hij bezocht mij giste
ren nog uit. werd op meer natuurlijken
toon tot, Esther gezegd hij kwam mij
goedendag zeggen. Hij zei, dat hij een heel
groot» reis ging doen met zijn vrouwtje en
nu helpe de lieve liefland hot arrno, lieve
schepsel, went. hij hooft die lange reis ouder
nomen zonder haar."
Esther kon het niet hanger uithouden.
Dien ganschen treu ragen dag had zij zich
zoo bittor bedroefd gevoeld om Abbie'a
wille en nu zij de oud© vrouw hooide zeg
gen: „Hij hoeft, do lange reis ondernomen
zonder haar." was de maat vol. Zij verliet
haast ig de kamer on vloog naar bovein naax
her kleine, matige vertrekje, waar zij ziólü
van t.ijd tot. tijd afzonderde; zij grendelde
do deur en begon in hovigen zielsangst de
kamer op eu neor te loopen.
1
(Wordt vervolgd).
u,
FEUILLETON
Eindelijk thuis.
40)
Denk een? aan, Esther, ik zal dat stellig
en zeker eons zeggen op oen schoonen
zomermorgen."
De onuitsprekelijke liefelijke toon, waar
op de jeugdige Christin deze jubelende woor
den uitte en haar heerlijk geloofsvertrou.
wen laat zich met, geen pen beschrijven,
maar God zij geloofd, Christenen kunne®
•er zich een denkbeeld van maken; liet was
ais de echo van dat stellige woord, dat alle
eeuwen door van kracht blijft: „Mijne ge-
trade is u genoog." Wat Esther betreft, di-i
haar loven geleefd had met de oogen go
richt op de aarde en het, aardsche, nooit
had zij kunnen gelooven, dat eenig men
schei-ijk wezen een dusdanige hoogte kor
bereiken. Nog steeds lag zij onbewegelijk
op de knieën; weer verbrak Abbie de stilte.
„Lieve Esther, ik heb hem nog niet ge
zien en ik wou hem toch zoo graag zien.
Moeder begrijpt dat zoo niet en zij wil het
niet hebben, ma,ar zij i6 or nu gerust op.
dat jij bij me beut. Zou je er erg te»on op
zien met me naar benedon to gaan en een
blik op zijn gelaat te werpen'-"'
0zeker *ou Eetlier o/ tegen opzien
vreoselijk zou'zdj er tegen opzion. Zij was,
eerlijk gezegd, bang voor den dood». Bo ven
dien vreesde zij, dat het, gezicht dio wonder
lijke Abbie to veel zou aandoen. Angstig
hief zij het hoofd op en rilde van vrees; zij
zag Abbie ameekeiüd aan ale om haar te
bezweren van haar voornemen af to zien,
maar nog voor zij eeu woord zeggen kon
legde deze baar hand liefkoozend op E»
tere arm en vervolgde:
„Je begrijpt, mijn stemmiug geloof ik niet
Esther. Be ben niet. anders dan andere men-
echen. Ik heb vannacht bittere tranen ge»
scbrerid, ik kermde in radeloozen zielsangst
en krouide mvj in het stof. En er zullen on
getwijfeld weer dergelijke uren komen. Wij
zijn van de aand© aord9ch en het vloesch ia
zwak, maar op dit oogen blik kan ik roemen
in de verdrukking en nu ik iets mag gevoe
len van de heerlijkheid, die hem thans ovor-
schaduwt, nu wilde ik voor het laatst nog
een blik worp an op het stoffelijk omhulsel
dal hot eem ge ie, dat mij op de aarde van
hem overblijft.
En Esther stond op en legde haar arm
om het tengere lichaam, waarin zulk een
dapper, trouw hartje klopte. Zonder spre
ken daalden de beide meisjes snol do trap
af en traden de stille, statige zitkamer bin
nen., En terwijl rij daar zoo heengingen
kromp Esthers hart inwon als zij er aac
dacht op hos gansch andere wijze en
welk gansch ander doel zij dion dag die
trap had-den zullen afgaan. Klaarblijkelijk
kwam een dergelijke gedachte niet in Ab-
bie's ziel op. Met zaohben, doch vluggen
tred trad rij op het ontzielde lichaam toe
terwijl Esther angstig den adem inhield
om te zien of Abbie's gel oef bestand zou
zijn tegen een dergelijk zenuwschokkend ge
zichte En welk een gelaat was het, waarop
de dood zijn stempel gedrukt had! Nooit
was gebeeldhouwd' manner zoo grootsoh in
zijn plechtige schoonheid als dit uit klei ge-
boelseeid gelaat, waarover een heerlijke
triomfantelijke glimlach zweefde, een glim
lach, dio riet van de aaide was. Met. gevou
wen handen, de lippen half geopend, stond
Abbie daar en drènk letterlijk dien glim
lach in; plotseling verbrak het geluid var
haar liefelijke, lage stem do stilte van het
groot», plechtstatige vertrek.
„Zoo geeft Hij het, Zijn beminden in den
slaa.p."
Toen werd de stilte verder door niets
gestoord. Abbie bleef steeds naar het dier
bare, doode gelaat staren. En E-d.her etend
nog altijd bij de deur en bespiedde vol ang
stige vrees, maar tevens met ontzag de tel
kens veranderende ui'dniklcing van het go
laat. van do leven do, dat nauwelijks ininaoi
bleek zag dan het gelaat des dooden. tot.
dat Abbie zonder een enkel geluid te later
hooien op de kuiven zonk, terwijl hout wit
kleedje in golvende ploien om haar heen
viel en de handen vouwde over het ontziel
de lichaam. Toen verdween Esthers vrees
en zij voelde zich door een groot ontzag
aangegrepenmet. zachte hand opende zij de
kamerdeur en trad naar buiten. En dc doo
de en de levende waren alleen.
Dien dag had Esther nog een moeilijk
oogenblik. Toen zij zich laat in den middag
naaj* het afgesloten vertrek begaf, waar de
doode niette, zag zij een oude vrouw met
grijze hareu bij het lijk nderknielen. Esther
behoefde zich niet af te vragen, welke vrien
delijke hand haar hier binnengelaten had.
Slecht© éénmaal had zij haar gezien, maai
met eon enkelen oogopslag herkende zij het
verweerde, rimpelige gelaat; in haar ver
beelding zag zij die oude, wonderlijk toege
takelde vrouw vertrouwelijk leunen op den
sterken arm, die nu sla.p ter neder hing
zij zag, hoe hij voor haar zorgvuldig eer
weg baande door de duwende menigte er
•haar met eerbied behandelde, ale ware zij
zijn moeder geweest. En zij had die beiden
nagekeken en zich nieuwsgierig afgevraagd
of zij hen nooit, weer zou zien. Nu bevond
zij zich dan in de nabijheid van die tweo
niaar welk een oceaan golfdo er t.usacher
hen on haar. De doffe, betraande oogon wer
den een oogenblik tater tot haar gelaat op
geheven en met triHeivle ©tem gaf dc oude
vrouw aan haar gevoelens lucht zonder zich