Dagblad voor Leiden en Omstreken. 2de JAARGANG. - WOENSDAG 6 JULI 1921 - No. 385 BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278 ABONNEMENTSPRIJS i", IN LEIU8N UN BUITBN UÜD83 WAAK AGENTEN GEVESTIGD ZIJN PER KWABTAAI. ItM PER WEKKia» IRAN CO PER POST PER KWARTAAL ISJO Gemeenschapsplicht. Teleurstellend in hooge m-ate wa6 voor tveleai wat to Amsterdam werd opgemerkte Bij de posterijen, telefoon en telegrafie fceeft een strengere -controle, op een pereo- tfieel van 3800 ambtenaren het aanbal ziek tegevallen niet 180 per dag doen ven minderen. Hieruit blijkt hoe gr ooien omvang het Simulatie-kwaad, heb voorwenden ven ziek- ito, had gekregen. Bij matige berekening blijkt dat op deze wij-se een. bedrag ven f 3 0 0. 0 0 0 per jaar nutteloos werd uitgegeven, dat de lasten ivoor de gemeenschap met dit bedrag moo- deloos werden verzwaard. Dit. zijn zeker teleurstellende mededoelin- gen. Immers van zekere zijde wordt steeds be toogd, dat er inderdaad veel ie in de ar- bcidswereld wat andere moest zijn on ook anders kan, dat. vele arbeiders hun werk niet" altijd verrichten, zooals dat verwacht mocht. worden, maar zoo heet het. dan dat. komt omdat, zij aTbeiden onder het ka pitalistische stelsel. Dat zal anders worden, wanneer de tijd aanbreekt dat niet een ieder werkt voor de gemeenschapals do werkers weten dat dc» vruchten van hun arbeid de gemeenschap ten goede komen. Dan zal ontwaken een heilige geestdrift <om den arbeid zoo goed mogelijk te ver richten en de gedachte dat wat goed ge daan wordt, de gemeenschap ten goede komt •terwijl wat verkeerd gedaan wordt ten na- Ideele ie van de gemeenschap, zal een heil- eame prikkel zijn, om niet alleen te weiken met hoofd en hand, maar ook met het hart, Daarom, als eenmaal het socialisme komt, zal aan al dat klagen over minder &oede arbeidsverricht.ing vanzelf een einde komen. l Onzerzijds is stoedS hot onjuiste van de ze beschouwing in hot licht gesteld. Onjuist., omdat zij in tegenspraak is met wat Gods Woord ons loert, dat het niet de •omstandigheden zijn die den mensoh èn de iriénsoholijke arbeid onvolkomen doen zijn en verkeerd, maar dat het. hart des men- schen boos is, dat de ménsch van natu- it o geneigd is en dat onder alle omstan digheden niet alleen God, maar ook dein naaste te haten. Dat iedore mensoh van na- iture is eon egoist., een zoeker van het eigenbelang. Dat wij op wat lo Amsterdam voorviel in 't bijzonder de aandacht vestigen is dan ook niet om de ambtenaren met stee- non te werpen. Zij zijn niet beier, maar ook niet slech ter dan anderen, die wanneer hun brood even zeker was en hun pensioen gewis, on getwijfeld in hetzelfde kwaad zouden val len. Maar wij vestigen hierop de aandacht om te laten uitkomen hoe valsch en onwaar ach tig de voorstelling is, als zouden de om standigheden den mensoh op een hooger plan kunnen brengen. Zeker, goede arbeidsvoorwaarden, een be hoorlijke salarieoring ,een niet te langen arbeixfefcijd, het. zijn dingen die wij niet ge ring mogen achten en in den strijd waai» voor wij onze vakorganisaties, voorzoover hunne eischen redelijk blijven en met de wer keliikheid rekening houden, gaarne steu nen. Maar verkeerd doet, wie van deze 'uiter lijke omstandigheden alleen oen nieuwe en betere wereld verwaoht. Verkeerd doet, wie van' een andore pro ductiewijze en een andere verdeeling van de stoffelijke goederen, zondeloozo monsehen verwacht en dis de Socialisten in trotschen •eigenwaan den Christus op zijde schuift en het Socialismo aanbidt als de Verlosser der mensdbheid. De onjuistheid en oppervlakkigheid van deze beschouwing is door wal. onder de ge- meenacbaps-airbddeis te Amsterdam plaat»» vond, weer opnieuw gebleken. De vraag of oen andere en betere pro ductiewijze mogelijk en wenschelijk ia, ver dient onze volle aandacht. Maar zal onze samenleving gelouterd worden van veel wat haar thans ontsiert en tot. een maatschappij waarin vrede eu gerechtigheid den toon aangeven, dan is allereerst, noodig levensvernieuwing, een verandering van het 'hart, een omzetting van den wil. Dan moet. de maatschappij die nu God den rug toekeert worden omgezet, zoo, dat er is een zien op en eem vragen naar den wille Gods. Daarop den nadruk te leggen is mede in 't bijzonder de taak van onze algemeen© sociale Bonden als „Patrimonium" en Chr. Nat. Werkmansbond. De vakorganisaties hebben meer in 't bijzonder tot taak Ie ijveren voor betere arbeidsvoorwaarden, voor belichting van de economische en technische zijde van het sociale leven. En daarnaast kunnen dan do algemeene Bonden moer In t bijzonder hunne aandacht seelmken aan de zedelijke en geestelijke zij de van het sociale vraagstuk waardoor zij dan tevens voor de Vakorganisaties weer van onberekenbaar nut kunnen zijn. Het werken aan den omtrek heeft onge twijfeld zijn goede zijde. Het kan van veel beteekenis zijn. Maar de gro-ote omzetting moet komen in het centrum. Uitheb hart zijn de uitgangen des levens. V Onvervulde voorwaarde. Het Sooialieatie-rapport van de S. D. A P. bevat ook oen hoofdstuk waarin - de „voorwaarden der socialisatie" worden om schreven. .Onder de volstrekt onvermijdelijke voor waarden voor heb welslagen der Socialisatie, waaraan de arbeidersklasse onvoorwaarde lijk moet voldoen wordt o. m. ook genoemd een hoog gevoel van gemeen- sehapspliciht. Voldoet zij daaraan niet, dan zou zij daarmee toonén, nog met. de mid delen van 'het kapitalisme geregeerd te moetan worden eu voor de socialisa tie vou 'het. bedrijfsleven nog niet du •geschiktheid te bezitten. Ziedaar de «telling. Een blik om ons heen bewijst dat er van een hoog gevoel van gemeenschapsplicht nog volstrekt niet- gespreken kan worden. Maar dan is ook geen andere conclusie mogelijk dan dat van socialisatie, afgezien van alle andere overwegingen in afzienba- ren tijd .nog geen sprake kam zijn. En dan volgt daaruit ook, dat zij die zulke mooie stellingen poneeren en toch de massa opzwiepen socialisatie te eischen welbewust de goedgeloovige schare misled den en iet» laten eischen wat zij zelf reeds bij voorbaat ad» onmogelijk hebben afge wezen. STADSNIEUWS. Vijf-en-twintig-jarige a mbtsvorvulling. Onze stad- on partijgenoot de heer G. J v. d. Berg, Oude Vest 187, herdenkt heden den dag waarop hij voor vijf-on-twintig jaar in betrekking kwam bij de Post en Te legrafie. Gedurende die vijf-en-twintig jaar is hij als assistent in alle takken van dien dienst werkzaam geweest zeer tot genoe gen zijner superieuren. Toen we hedenmorgen hem onze geluk- wenechen kwamen aanbieden, waren in de rijk met. bloemen versierde kamer juist de directeur der Posterijen, de heer v. d. Hoek en de waarn. directeur, de heer v. d. Lin den aanwezig om den jubilaris van harte te feliciteeren met deze voor hem zoo vroug devoilen dag en hem te danken voor zijn vLjf-en-twintig-jarige trouwe plichtsbetrac-h ting. Dat de directeur, hoewel met verlof, toch in persoon aanwezig wilde zijn, wijst op de groot© waardeering welke de heer van der Berg ook van die zijde mag genieten. Doch niet alleen de directeur, maar ook het. medepersoneel meende van hun belang stelling blijk te moeten geven. Ze deden dit o.adoor den jubilaris een wandelstok met zilveren knop ban te bieden, terwijl te vens oen prachtig rookstel, eveneens door 't personeel aangeboden, menig keer den ju bilaris dezen blijden dag In herinnering zal brengen. Velen gaven van hun oprechte sympathie •blijk en 'het zij den heer v. d. Berg gegund nog vele jaren voor zijn werk, maar vooral ook voor zijn huisgezin, te blijven gespaard Prof. Mr. TV. van der Vlugt en zijn echtgenoot» zijn Maandagavond naar Fin land vertrokken, waar zij, zooals reeds go- meld, gedurende eenige dagen de gasten zullen zijn van den president der Finsche republiek. Naar gemeld wordt, hoeft, een onder zoek naar de kwaal van Prof. Holland met Röntgenstralen geleerd, dat de hoogleeraar lijdt aan maagverzakking wat op andere spijsverteringsorganen zoodanigen invloed heeft geoefend, dat zeer waarschijnlijk een operatie noodig ie. De heer G. van Eekeren alhier is be noemd tot leeraar aan de R. H. B. S. te Zallbommol. Omtrent den toestand van Prof. Dr. H. van Gelder die in het Elisabethsga-st- ihuis een operatie hooft ondergaan, wordt gemeld dat de hoogleeraar, hoewel hij voor- loopig nog 'het bed moet houden, toch goed vooruit gaat. Xa verlengd oxaüen, geslaagd is als nog geslaagd voor het eind-examen aan de Gem. H. B. S. alhier, J. D. G. Peereboora Voller. Doordat een opgraving op de Boom- markt tor hoogte van het telegraafkantoor hedennacht, de noodige belichting miste, reed een automobiel van den heer F. TV., waarin alleen de chauffeur gezelen was, cm streeks 12 uur in dezen kuil. Tien schoot, te hulp en met vereende krachten werd de auto weer overeind ge zet. Tegen don chef die met deze opgraving belast was, is proces-verbaal opgemaakt. In den laatsien tijd deden zich herhaal delijk winkeldiefstallen voor in onze stad. Het. ia thans aan de recherche gelukt, aan te houden twee zusters, E. D. en H. D. die zich aan deze diefstallen, o.a. ook in Den Haag hebben schuldig gemaakt. Beide zijn ter beschikking van den Offi cier van Justitie gesteld. BINNENLAND. Staatraad Prof. Mr. D. P. D. Fabius. Staatsraad Prof. Mr. D. P. D. Fabius herdenkt heden zijn 7Oaten verjaardag. Prof. Fabius, de oudste hoogleeraar, ook in dienstjaren, aan de Vrije Universiteit, promoveerde in 1878 op een proefschrift, getiteld„De leer der souvereiraiteit". In 1880, den 21 sten October, trad Prof. Fabius als hoogleer aar op en doceerde in Romeinsoh privaatrecht, encyclopaedic der rechts wet ensohap, wijsbegeerte van het recht, Ned. staatsrecht en algemeen MJMitereold. Tot 1904, toen Protf. Anema en Diepenhorst tot hoogleeraar werden be noemd, had Prof. F.ahiua de juridieche fa culteit geheel en alleen voor ■zijn rekening. In het openbare leren is Prof. Fabius wel een der bekendste figuren. Tijdens het kabmet-R uys werd Prof. Fabius benoemd tot lid van den Raad van State, een be noeming, welke seiner overal werd. toege juicht. Ook ala lid van de Prov. Staten en als lid van den Amsterdamsehen Raad, welk lidmaatschap hij jarenlang bekleedde, werden zijn adviezen gewaardeerd. Meer malen werd hij tot wethouder gekozen. In „Studiën en Schetsen" kan. men nog steeds de stem van Prof. Fabius beluiste ren. Het Kuyperliuis. In het laatst, der vorige week werden door de heoren Pierre Schmrt en C-o. te 's-Graven hoge de door hen naar M ontwerp van den 'heer L. Cu sell geschilderde ramen voor een van de lokalen van het. dr. Kuyperhuis, -ge plaatst en der Stichting ten geschenke aan geboden. Het oene roam (dr. Kuyperraam) doet ons zien op den bodem een stapel Ixieken voorstellende de werken van dr. Kuyperi daar boven een lint waarop de woorden: God, Oranje, Nederland, aanduidende dat aan deze drie de arbeid van dr. Kuvper was gewijd; opgaande ter eene zijde van hst middengedeelte een druivenwingerd en ter andore zijde een klimop waarvoor zijn aan gegeven de initialen A. R. P., voorstellende de A. R. partij, die eenerzijds door haar liefde en gebed dr. Kuvper in zijn arbeid heeft, verkwikt en gesterkt en anderzijds door haar aanhankelijkheid aan deu leider omhoog streefde. Midden in het bovenga deelte het portret van dr. Kuvper, waaron der in een cartouche, als hoofdinhoud van zijn leven en werken, de woorden uit. Rom. XI: 36. Het tweede raam (dat der A. R. Partij) toont ons van onderden Bijbel waarboven op een lint de woorden: Gezag. Gerechtig heid, Vrijheid aanduidende dat Gods TVoord de bron is waaruit, die beginselen zijn af geleid; hierboven is opgetrokken een boog met de initialen A. R. P. in den sluit steen aanduidende dat de A. R. partij uit die be ginselen is opgebouwdde oranieboomen die ter weerszijden van den boog opgaan stellen voor de samenwerking van het. huis van Oranje om ons volk naar die beginse len te richten. De vrijheid, die genoten wordt als het gezag in gerechtigheid wordt geoefend, wordt, vertolkt door den tekst uit Spreuken VIII: 15, 16, welke ook in dit raam in een cartouche onder den sluitsteen is geplaatst. De uitvoering van de/.o ramen, waarvan de schoone symboliek tot. het harte spreekt, is voortreffelijksober van lijn en kleur, brengen zij de gedachten krachtig tot uiting; zij onderscheppen het licht niet, en geven de vertrekken iets voornaams. Het ■portret van Dr. Kuyper in het naar hem ge noemde raam is uitstekend. Onderwijs. In Do Sdxwl met den Bijbel maakt E(mous) bij de door hot Centraal Bureau voor Ondei'wijsadviezen in De Bode gepu bliceerde statistiek over de onderwijzers exaniens o. m. de volgende opmerkingen: „Sedert. 1915 is het aantal geëxamineer- den geregeld gedaald van 3766 tot 2291. Daar evenwel het. aantal geslaagden per centsgewijze toegenomen is van 68 tot 79. is de daling van dat aantal proportioneel- niet zoo groot, uiaar toch nog van 2567 tot 1819. Ook verdient het. de aandacht, dat dit. voorjaar het. aantal gestaagde vrouwe lijke candidaten niet. meer vei' beneden het dubbel van dat der mannelijke candidaten is. Met. de "1819 geslaagden van dit voorjaar blijven we beneden het. jaarlijks benpodigde contingent van nieuwe leerkrachten. Stel len we den gemiddelden diensttijd der on. ADVERTENTIE-PRIJS PER GBWONB RJKiEL 10221/1 DES ZATERDAG* MO INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF ELECTS ADYKRTÊNTUS3 va» 6A woordrn 50 wal: £atord»«a 75 «at k* rooreitfetatiac -x Aan het Zoeklicht. Leiden, 6 Juli 1921. 'b Is in deze „verrotte maatschappij", zooaJs de Socialisten onze samenleving bij voorkeur betitelen, toch nog niet zóó slecht als men 't- van die zijde vaak laat voorkomen. Zelfs niet voor Socialisten, die alleen ierwille van de gemeenschap leven. In een dei' bladen las ik dat president Ebert van Diataeklond, vroeger zoo men weet eon eenvoudig zadelmaker, een be drag v-am 1/4 millioen had geschonken tor leniging van den nood in Oppor-SAlezië. Ik prijs da-t in hem, daar niet van. Maar om iets re kruinen geven, moet men 't toch eerst hebben niet waar Als iemand zoo eens even een kwart millioen ka<n wegschenken, dan volgt daar uit dat hij tamelijk goed bij kas moet zijn en dat hij .tamelijk zoovele andere aaiti- kapila-l-isten voor het kapitaal niet bang is. De politiek heeft dezen Boe. Democraat althans geen windeieren gelegd. OBSERVATOR. derwijzers op -35 jaar en herleiden wij dan 'het aantal onderwijzeressen mol haar ge middeld 14 dienstjaren tot een aantal on derwijzers, dan is de oogst van dit voor jaar 1134. Zelfs zonder zevende leerjaar voor die scholen, die dat nog niet hebben •bedraagt het. jaarlijksch uittreden uit dj rijen reeds anderhalf duizend op zijn minst Al zouden dus al de geslaagden van dit voorjaar metterdaad in de lagere school te rechtkomen, dan zou er toch een tekort blijven. Benige geruststelling kan geput worden uit de ervaring, dat op tijdperken- van da ling gemeenlijk wcor perioden van rijzing gevolgd zijn. De vorbeterdo salarieering zal daarop wel van mvlood blijken. Maar zet die rijzing niet spoedig in, don is hot vooruitzicht loch wel benauwend. Een loc» komst,ige rijzing kondigt, zich natuurlijk slechts aan door een toeneming in het he den van het aantal nieuwe leerlingen iu„d<i opleidiiigsinrichlingen. Die toeneming valt, hoewel niet overal, toch wel waar te ne men." Ons leger. Naar wij vernemen is, nu de geestelijke verzorging van leger «n vloot gezamenlijk geregeld is. benoemd tot leger- en vloot- prectikant in alg. dienst do tegenw. lëger- pred. i. a. -d. ds. II. Janssen en. tot hoofd aalmoezenier van leger en vloot de liospi- laalaalmoezenier pastoor F. J. H. Evers. De Amsterdam sche Raad. Naar de bladen melden zal de heer H. J den Hertog oud-wethouder van Amsterdam worden benoemd tol. muziekleeraar aan de Gemeentelijke Kweekschool voor onderwij zers. Na deze benoeming zal do heer Den Her tog als raadslid ni'i'-n bedanken. Daar zijn lijst geen op\ olger bevat zal zijn zetel open blijven zoodot de Raad tol. de vol gende verkiezingen uit slechts 43 leden zal bestaan. Het wetsontwerp-Bomans. Naar de ,,Msb." verneemt, zal de Memo rie van Antwoord op het, wofc&butwerp-Mr- Bomaus hedenavond verschijnen. Het blad vernoemt vorder, dat het in het voornemen van den voorzitter der Tweede Kamer ligt. om deze bijeen le roepen tegeu Dinsdag 12 Juli a.s. ter behandeling van bovengenoemd wetsontwerp. l it de S. D. A. P. In de Zaterdag te Amsterdam gehouden vergadering van het bestuur der S. D. A. P is naar Het Volk meldt, besloten, niet Kerst mis -een congres le houden, te Arnhem. Aan Mr. Troela! ra zal verzocht worden de S. D. A. P. te vertegenwoordigen bij de viering van het 50-jarig bestaan van de Dccnache aoc.-deni. partij. bepaald lot Esther te richtrii„Hij heeft zijn leven gegeven voor eeu arm, onuut schepsel als ik en het was zulk een schoon leven en hij kon zoo noode, o, zoo no ode gemist, worden, maar wat zeg ik? God liet •toe, dat- hij stierf in plaats \nn ik, die zoo wenschte heen Ie gaan zou ik nu, na mijn geheele leven op Hem vertrouwd to hebben, op mijn ouden dag gaan munnureeren en tegen Hem ojpsbaain? Hij bezocht mij giste ren nog uit. werd op meer natuurlijken toon tot, Esther gezegd hij kwam mij goedendag zeggen. Hij zei, dat hij een heel groot» reis ging doen met zijn vrouwtje en nu helpe de lieve liefland hot arrno, lieve schepsel, went. hij hooft die lange reis ouder nomen zonder haar." Esther kon het niet hanger uithouden. Dien ganschen treu ragen dag had zij zich zoo bittor bedroefd gevoeld om Abbie'a wille en nu zij de oud© vrouw hooide zeg gen: „Hij hoeft, do lange reis ondernomen zonder haar." was de maat vol. Zij verliet haast ig de kamer on vloog naar bovein naax her kleine, matige vertrekje, waar zij ziólü van t.ijd tot. tijd afzonderde; zij grendelde do deur en begon in hovigen zielsangst de kamer op eu neor te loopen. 1 (Wordt vervolgd). u, FEUILLETON Eindelijk thuis. 40) Denk een? aan, Esther, ik zal dat stellig en zeker eons zeggen op oen schoonen zomermorgen." De onuitsprekelijke liefelijke toon, waar op de jeugdige Christin deze jubelende woor den uitte en haar heerlijk geloofsvertrou. wen laat zich met, geen pen beschrijven, maar God zij geloofd, Christenen kunne® •er zich een denkbeeld van maken; liet was ais de echo van dat stellige woord, dat alle eeuwen door van kracht blijft: „Mijne ge- trade is u genoog." Wat Esther betreft, di-i haar loven geleefd had met de oogen go richt op de aarde en het, aardsche, nooit had zij kunnen gelooven, dat eenig men schei-ijk wezen een dusdanige hoogte kor bereiken. Nog steeds lag zij onbewegelijk op de knieën; weer verbrak Abbie de stilte. „Lieve Esther, ik heb hem nog niet ge zien en ik wou hem toch zoo graag zien. Moeder begrijpt dat zoo niet en zij wil het niet hebben, ma,ar zij i6 or nu gerust op. dat jij bij me beut. Zou je er erg te»on op zien met me naar benedon to gaan en een blik op zijn gelaat te werpen'-"' 0zeker *ou Eetlier o/ tegen opzien vreoselijk zou'zdj er tegen opzion. Zij was, eerlijk gezegd, bang voor den dood». Bo ven dien vreesde zij, dat het, gezicht dio wonder lijke Abbie to veel zou aandoen. Angstig hief zij het hoofd op en rilde van vrees; zij zag Abbie ameekeiüd aan ale om haar te bezweren van haar voornemen af to zien, maar nog voor zij eeu woord zeggen kon legde deze baar hand liefkoozend op E» tere arm en vervolgde: „Je begrijpt, mijn stemmiug geloof ik niet Esther. Be ben niet. anders dan andere men- echen. Ik heb vannacht bittere tranen ge» scbrerid, ik kermde in radeloozen zielsangst en krouide mvj in het stof. En er zullen on getwijfeld weer dergelijke uren komen. Wij zijn van de aand© aord9ch en het vloesch ia zwak, maar op dit oogen blik kan ik roemen in de verdrukking en nu ik iets mag gevoe len van de heerlijkheid, die hem thans ovor- schaduwt, nu wilde ik voor het laatst nog een blik worp an op het stoffelijk omhulsel dal hot eem ge ie, dat mij op de aarde van hem overblijft. En Esther stond op en legde haar arm om het tengere lichaam, waarin zulk een dapper, trouw hartje klopte. Zonder spre ken daalden de beide meisjes snol do trap af en traden de stille, statige zitkamer bin nen., En terwijl rij daar zoo heengingen kromp Esthers hart inwon als zij er aac dacht op hos gansch andere wijze en welk gansch ander doel zij dion dag die trap had-den zullen afgaan. Klaarblijkelijk kwam een dergelijke gedachte niet in Ab- bie's ziel op. Met zaohben, doch vluggen tred trad rij op het ontzielde lichaam toe terwijl Esther angstig den adem inhield om te zien of Abbie's gel oef bestand zou zijn tegen een dergelijk zenuwschokkend ge zichte En welk een gelaat was het, waarop de dood zijn stempel gedrukt had! Nooit was gebeeldhouwd' manner zoo grootsoh in zijn plechtige schoonheid als dit uit klei ge- boelseeid gelaat, waarover een heerlijke triomfantelijke glimlach zweefde, een glim lach, dio riet van de aaide was. Met. gevou wen handen, de lippen half geopend, stond Abbie daar en drènk letterlijk dien glim lach in; plotseling verbrak het geluid var haar liefelijke, lage stem do stilte van het groot», plechtstatige vertrek. „Zoo geeft Hij het, Zijn beminden in den slaa.p." Toen werd de stilte verder door niets gestoord. Abbie bleef steeds naar het dier bare, doode gelaat staren. En E-d.her etend nog altijd bij de deur en bespiedde vol ang stige vrees, maar tevens met ontzag de tel kens veranderende ui'dniklcing van het go laat. van do leven do, dat nauwelijks ininaoi bleek zag dan het gelaat des dooden. tot. dat Abbie zonder een enkel geluid te later hooien op de kuiven zonk, terwijl hout wit kleedje in golvende ploien om haar heen viel en de handen vouwde over het ontziel de lichaam. Toen verdween Esthers vrees en zij voelde zich door een groot ontzag aangegrepenmet. zachte hand opende zij de kamerdeur en trad naar buiten. En dc doo de en de levende waren alleen. Dien dag had Esther nog een moeilijk oogenblik. Toen zij zich laat in den middag naaj* het afgesloten vertrek begaf, waar de doode niette, zag zij een oude vrouw met grijze hareu bij het lijk nderknielen. Esther behoefde zich niet af te vragen, welke vrien delijke hand haar hier binnengelaten had. Slecht© éénmaal had zij haar gezien, maai met eon enkelen oogopslag herkende zij het verweerde, rimpelige gelaat; in haar ver beelding zag zij die oude, wonderlijk toege takelde vrouw vertrouwelijk leunen op den sterken arm, die nu sla.p ter neder hing zij zag, hoe hij voor haar zorgvuldig eer weg baande door de duwende menigte er •haar met eerbied behandelde, ale ware zij zijn moeder geweest. En zij had die beiden nagekeken en zich nieuwsgierig afgevraagd of zij hen nooit, weer zou zien. Nu bevond zij zich dan in de nabijheid van die tweo niaar welk een oceaan golfdo er t.usacher hen on haar. De doffe, betraande oogon wer den een oogenblik tater tot haar gelaat op geheven en met triHeivle ©tem gaf dc oude vrouw aan haar gevoelens lucht zonder zich

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1921 | | pagina 1