Dagblad voor Leiden en Omstreken.
te
abonnementsprijs
waJ, IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
3Tl WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZLIN
KWARTAAL 12*0
»ER WEEKI Oil»
fRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.60
2de JAARGANG. - DINSDAG 3 MEI 1921 - No. 333
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL 1022 I/I
DES ZATERDA08 !0L3O
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEM
KLEINE ADVERTENTIES van faoogateni
80 woorden 50 cent: Zaterdags 75 eest.
bij vooruitbetaling
Zoo de wind waait
Mr. Troclstra is oen impulsief man.
Een man van het oogenblik, dig zich
loor do wisselende omstandigheden zeer
laat beïnvloeden,
iull Hij herinnert in niets aan den vertrouw-
stuurman die kalm en rustig in den
storm het roer omkneld houdt
jn een vast doel in liet oog houdt.
^Ün stemming wisselt met den dag.
In 1003 was hij de groote man van de
jpoorwegslaking, maar toen bleek dat er
n Den Haag nog regeerders waren
)ie het hoofd koel wisten to houden en de
jaken dreigden spaak te loopen riep hij in
ranhoop, het historisch geworden: Witt
iu?
Jarenlang was hij als democraat oen
Bntiveraar voor versterking van den volks
invloed door algemeen kiesrecht.
Maar toen in 1918 overal het revolutie-
fuur oplaaide, raakte hij het hoofd kwijt
m e.ischle in strijd mot allo regelen van de
lemocratie do regeermacht voor een min-
Jerhcid op.
Nauwelijks bleek echter dat hij zich in
je machtsverhoudingen had vergist, of hij
rirok zich in zijn wollen kazemat terug, liet
"San zijn vriend Schaper overlatend den
aftocht te dekken.
Het vrouwenkiesrecht, immers een van
"%o „eischen" der S.D.A.P. werd ingevoerd.
Maastricht en Leiden evenwel toonden
dat dit vrouwenkiesrecht voor do roode
parlijen noodlottig dreigde te worden.
En weer werd het democratische jasje
j)innenst builen gekeerd en heette het:
reg met do democratie, leve de „directe
liet parlementaire stelsel werd losgelaten
Tfiet moest plaatsmaken voor de dictatuur
yan het proletariaat, voor een revolutio-
Qnair radenstelsel dat ©en kleine minder-
''heid in staat zou stellen de zaken naar hare
hand to zetten.
En in afwachting van de invoering van
stelsel werd alvast gepoogd de Soc.Dem.
Wethouders van hunne zetels te trappen.
Manr nu is do vorige week te Amsterdam
t de verkiezing van de Soo. Democraten bc-
ter afgeloopen dan gevreesd werd. Een
zeteltje werd gewonnen. Een deel van de
kiezers die bij een vorige gelegenheid de
Communisten steunden, hadden zich nu
verdeeld over de roode en de Had-je-me-
maar lijst.
En ziedaar, onmiddollijk komt do machts
wellust weer boven, en wordt niet ondui-
s delijk gezinspeeld op een plaatsnemen
achter de rcgeeringstafcl in 1922.
„Wij zullen zoo heette het Zondag op
de 1 Mei-betooging te Rotterdam bij on
zen strijd aan dio stembus niet op een
goudschaaltje wegen, wat in het parle
ment tot stand kan worden gebracht, maar
allereerst ons herinneren,, dat men vier ja
I ren heeft getracht ons buiten do gemeen
schap te sluiten, men zou dien rooien rak
kers wel mores leeren. Niet zij zullen ons,
i maar wij zullen hun more3 leenen.Zij zullen
ervaren, dat zonder do moderno arbeiders
beweging in Nederland geen regeering mo
gelijk is, cn als ze ons in '22 willen bewe
gen aan de regccringstafcl plaats te nemen
dan zullen we hun allereerst wijzen op de
ontwapening en-de socialisatie, in ons pro
gram. Als ze dan achter ons aan willen
sjokken, moeten zij dat zelf weten, doch dit
program zal nooit door ons (Worden ver
loochend. Als het algemeen kiesrecht.,
i waarom eerst word gelachen, zal ook dit
geslikt moeien worden."
j Zoo wapperen do slippen van den politie-
ken jas van Mr. Troel3tra heen en weer, al
naar de politieke wind waait.
5 Intussc'ncn blijkt uit dit alles, hoe een
gevaarlijk man, Mr. Troelstra is.
Hij is onberekenbaar en hij blijft het.
Een impu'sief man, wien als het er op
aankomt niets t.e dol is, en die daarom
door ons geen oogenblik uit hot oog mag
Vorden verionen.
STADSNIEUWS.
Afscheid en installatie.
In ons nummer van gisteren hebben wij reeds
hot eerste gedeelte opgenomen van het verelag
van hot afscheid van den heer A. J. de Lange
ea do installatie van den heor Kalsbeek als
hoofd dor sohool aan do Pastourstraat.
Hot tweedo gedeelto laten wij liior volgen.
Do hoor G o s 1 i n g a, sprekende namens do
Plaatsolijke Schoolcommissie, roept den heer
Kate beek, ©on hartelijk wolkom too.
Spr. hoopt dat God hom zal gevcu, dat hij met
voel vrucht en zegon mag arboiden in goede ver
standhouding mot do Plaatselijke» Schoolcommis
sie.
Vervolgens spreokt de heor Goslinga nog een
kort woord namens het bestuur dor Geref. school-
veroeniging; een hartelijk woord van afscheid
tot den heer de Lange en oen woord van welkom
tot den heer Kalsbeek.
Het Christelijk ondorwijs is in een nieuw sta
dium gokomen. De Heere hooft ons ruimto ge
maakt en nu ia hot onze taak het onderwijs zoo
to geven,, dat de belangstelling steeds grooter
wordt.
De Voorzitter richt nu oen woord van
welkom tot den heer Jan van Dijl die uit Z.
Afrika overgekomen als vertegenwoordiger
van oon vrooger geslacht kan worden aangemerkt
en dio met zijne echtgenooto, door 6pr. zeer har
telijk wordt begroet.
Hierna wordt het woord gegoven aan don heer
v. d. Bosch, die 'a morgens reecte namens het
personeel heeft gesproken. Spr. horinnert aan
de hartelijke verstandhouding en om goed te la
ten uitkomen wat do heor de Lange voor zijn per
soneel was, wijst hij op den heer Boot, die zelf
hoofd van oen school, het niot beneden zich achU
to onder den heor de Lange te werken en zich in
allee naar zijn wenschen te voogen.
Spr. vertrouwt dat de hartelijke verstandhou
ding ook onder het nieuwe hoofd bestendigd zal
blijven. Do heer Kalsbeek heeft oen vriendelijk
oog en daar hot oog de spiegel dor ziel is, durft
spr. hot mot hom te wagen. Op interessante wijze
vortelt spr. van de wijzo waarop do heor do Lan
ge do school bestuurdo en met hot grooto perso
neel wist om to gaan. Altijd wist hij do zaken,
hoe ingewikkeld ook, weer voor elkaar te bren
gen. Onder hilariteit vertelt spr. hoe in den
strengen winter van '90 met water gestookt werd,
hoe mot hompjes krijt onberispelijk werd geschre-
van, oude leien enz. worden hersteld en hoo met
onvorwoeetbaar goduld met voortdurende tekorten
werd geworsteld.
Namens hot personeel brengt spr. den heer do
Lange een woord van hartelijken dank, voor al
les wat door hem word. gedaan.
U gaat zegt spr. van ons heen, maar u scheidt
van ons niet; onzo huizon en barton blijven al
tijd voor u open. Tenslotte zegt spr. vergeef en
vergeet wat wij tegen u gedaan hebbenlaat ons
bij u in vriendelijk aandenken mogen blijven.
Volgende spreker is do heer M o i j n o n dio als
inspecteur voor „Volksonderwijs" een enkel woord
spreokt. Als inspecteur had hij ook de 6chool
van den heer de Lange te bezoeken. Als oud-col
lega was dit voor hom een moeilijke taak, maar
een taak dio hom zeor gemakkelijk is gemaakt en
waarbij hij van het oerste tot het laatste lokaal
altijd een prettige vriendelijke indruk kreeg, zoo
dat hij dan ook van dezo school een goed rap
port kon uitbrengen. Als allo scholen van „Volks
onderwijs" zoo goed in orde zijn. dan mogen we
tevreden zijn. Spr. herinnert o.a. aan de bijzonde
re methode bij het schrijfonderwijs, dat zulke
gunstige resultaten had. Zulk oön school te heb
ben en onder zulk oon leiding is oen felicitatie
waard.
Hierna haalt spr. enkele oude herinneringen
-op, herinnert aan hun samenleven in blijde en
droeve dagen, hun samenwerking in de normaal
lessen, op kerkelijk gebied in het college van No
tabelen, aan huiselijke vreugde en huiselijke zor
gen, welko herinneringen allo 6temmon tot zeer
groote danbaarhoid. Gij hebt, zegt 6pr. altijd
mogon werken wol niet altijd mot groote phyeie-
k© kracht; maar wel mot groote moreelo kracht,
met gobedskracht en gij moogt nu de
school verlaten op een wijzo waarop gij
trotsch moogt zijn. Spr. wenscht den heer de
Lange toe dat eens zal blijken dat zijn arbeid
rijke geestelijke vruchten heeft gedragen en dat
hem vorder oen rustigon lovensavond met do zij
nen mag zijn beschoren.
Tot den heer Kalsbeek zegt 6pr.: ik hecht aan
dien naam omdat ik uw vader ken, die vroeger
hier arbeidde, en die in do samenstelling van
het work „Van strijd cn zogepraal", zulk'een be
langrijk aandcol had.
Spr. folicitoert hem met zijne benoeming cn
6preok( den wonsch uit dat hij zijn taak zal aan
vaarden met jonge onergic, mot volle toewijding,
in de kracht des geloofs.
De hoer de Lange hooft het Christ olijk onder
wijs hier zien groeien; spr. hoopt dat do bestu
ren zullen zien dat de onderwijzeressen die na
den 80-jarigen strijd zullen arboiden dat zullen
aan wel evenveel godvruchtiget-oewijding cn
gebedskracht en geloof als zij die de eerste jaron
van dien strijd onder moeilijke omstandigheden
hebben gearbeid.
Het personeel aan onze scholen is bijna ge
heel gewijzigd; spr. hoopt dat do vernieuwing
van personeel cn hoofden zal blijken een zegen
rijke te wezen.
Het woord is nu aan den lieer A. J. D o o r n o-
v e 1 d, die zegt dat hij en de heoren Zandeo en do
Reuver dezen dag niet onopgemerkt voorbij moch
ten laten gaan.
Vele jaren heeft hij mogen samenwerken met
den heer de Lange die hij reeds als jeugdig ondor
wijzer heeft gokond. Hij dankt hom voor v/at
hij ook voor hem als ondorwijzor deed. Als er
van spr. alszoodanig iets terecht gekomen is, dan
dankt hij dat aan den heer de Lango, die zijn
personeel in woord en daad voorging en wiens
arbeid zoo rijk gezegend word.
Mede namens do hoeren Zandeo en de Reuver,
biedt spr. den heer do Lange een vulpen aan.
Den heer Kalsbeek heet 6pr. hartelijk welkom
op wiens collegiale samenwerking hij ook na
mens de andore hoofden een beroep doet.
De heer Schaap Directeur van de Christe
lijke Kweekschool zegt dat het niot gemakkelijk
is na het vele dat reeds gesproken word nog iets
nieuws te zeggen.
Hij brengt als oud-collega oen woord van har-
lolijkon dank aan don heer de Lange voor do
wenken die hij Item v.oral in de eerste jaren
heeft gegeven. De groote karaktertrek van den
heer do Lango was trouw. Hij was trouw
in zijn arbeid trouw ook in do vriendschap. Nu
hij heengaat wenscht 6pr. hom nog vele jareu
van werkzame rust.
Ook namens de afd. Leiden van do Vereen, van
Christel. Onderwijzers, brengt -do heer Schaap
het scheidende hoofd, een woord van dank voor
do prettige wijze waarop hij vele jaren- met de
collega's in dio Verocniging samenwerkte.
Den lieer Kalsbeek wicua vader hij roods jaren
kende en van wien spr. goede verwachtingen heeft
roept hij oon hartelijk welkom toe.
Een kinderkoortjo zingt vervolgens* onder loi-
ding van den hoor v. d. Bosch het bekendo:
Halleluja, eeuwig dank en ocro.
Thans treedt naar voren do hoor v. Dijl oud-
onderwijzor bij den heer de Lango die na 24-jari-
ge afwezigheid in het vaderland terugkeerde en
thans in do gelegenheid was dezo plechtigheid
bij te wonen.
Aan allon dio op zoo waardcorendo wijzo van
zijn vader gowaagdon, brengt spr. harlolijk dank.
Ook dankt hij den heer de Lango voor zijn vrien
delijke leiding in de eerste jaren van zijn or.-
derw i jzersloepbaan.
Ds. Hoogenraad wos tot zijn spijt ver
hinderd, hier tot het eindo te blijven.
Hij heeft begeerd -hier te zijn, maar nu zijn
taak volbracht is, wenscht hij ook heen te gaan.
Zichtbaar ontroerd neemt hij van den heer de
Lange en het bestuur afscheid.
Do hoer do Lango die thans het w©<>vd ver
krijgt, zegt dat hij als hij geweten had wat er
gezegd zou worden, haast niet den mood gehad
zou hebben hier te komen.
Het was teveel, te vriendelijk
Als hij in zijn arbeid iets gevoeld hooft-, dan
is het dit geweest, dat hij vool te zwak was, veel
tekortkomingen had. Sprekers lovon is yoI eigen
aardigheden; als jongen had hij voel lust in het
timmervak, maar hot was do heer v. d. Harst
dio hom naar dó school trok. Hij gaat in het kort
zijn levensloop als onderwijzer na, in wolk leven
do leiding Gods vaak zoo duidelijk bleek. Steeda
heeft, hij zeer diep geveeld, dat zijnwerk oon
roeping was, dio hij te volgen had cn hoogo eischo
stoldo dio hij in oigen kracht niet kon vorvul-
len.
Spr. hooft do laatste dagen vele blijken van
liofdo ontvangen; hij'mag geloovon dat zijn ar
beid-niet zonder zegen is gowecsthet was een
zware arbeid die hij niet durfde op zich nemen
zopder eiken dag weer opniouw in do eenzaam
heid de knieën te buigen.
In de2e oogenblikkcn, nu spr. gereed 6taat. om
te scheiden, trekken voorbij zijn goestcs-oogen
een groot aantal vrienden-die onder zeer mocilijko
omstandigheden mot waren geloofsmoed en ge
loofskracht hebben goarbeid.
In 'I bijzonder herinnert hij, aan don lieer van
Dijk die evenals do heer v. d. Harst op sprekers
vorming grootcn invloed had on aan zijn vroegere
patroon cto hoor van Dijl, eon man imet oen zeer
pchorp oordeol, maar ook een man dos gobeds,
en met een heldere geloofsovertuiging. Naast deze
meer practischo leermeesters staat Ds. Drost zijn
goestelijko leidsman een man van geloof en liefde,
die hem leerde wat waarachtige vroomheid is.
Spr. dankt allen dio in dit middaguur zoo vrien
delijke woorden gesproken hebben in de eerst©
plaats het bestuur waarmee hij op zoo hartelijke
wijze mocht samenwerken; heeft de school een
gooden naam en klank, dan is dat voor een groot
dool te danken aan hot bosluur. In 't. bijzonder
brengt hij een woord van dank voor 't. zeer ge-
wenschte cadeau. Dank wordt ook gobracht aan
het schooltoezicht, aan de plaatselijke 6choolcom-
mis3io, aan het gemeentebestuur dat tegenover de
school steeds oen welwillende houding aannam
dank ook aan den heer Moijnon voor zijn vrien
delijke woorden; aan do heoren de Reuver, Door-
noveld en Zandeo voor de blijken van vriend
schap. Met óntrooring denkt spr. aan do warme
genegenheid dio hij van do zijde der leerlingen,
gistermorgen ontving.
Vervolgens richt spr. zich tot den heer Kals
beek, dio hij gaarno als zijn opvolger begroet cn
tot do ouderwijzers en ondorwijzorssen die hij
hartelijk dunkt voor de trouw cn toegonegenheid
waarmede zij hem 6leedö ter zijde stonden. Hij
bidt. hem toe dut zij ook voortaan mot opgewekt
heid en blijdschap hun arboid mogen verrichten.
De heer Kalsbeek het nieuwe hoofd dankt
voor de wijze, waarop hij hier is begroet. Met
grootcn schroom aanvaardt hij zijn taak, vooral
na wat hij hier gohoord heeft. Hier is een werk
dat gaaf is en rijp en waaraan niets mankeert,
wat zijn arbeid gemakkelijk, doch ook zoor moei
lijk maakt. Maar spr. wil zijn werk ook aanvaar
den met geloof en vertrouwen. In 't bijzonder richt
spr. zich tot zijn grijzen vader, die zijn kinde
ren een naam meegaf, die een klank hoeft cn
deuren opende en vertrouwen geeft.
De heer Sas so dankt tonslotlo namens
hel Toestuur de sprekers en alle aanwozigen waar
na da plochtigheid met het zingen van Ps. 72:
11 wordt besloten.
Prof. Dr. W. Koster.
Gisteren is op de begraafplaats Oud-Eik on
Duinen bij Den Haag tor aarde besteld het stof
felijk overschot van den heer Dr. WL Koster,
oud-hoogleoraar in de oogheelkunde aan do univer
siteit alhier. Onder do talrijko aanwezigen bo-
Yonden zich Mr. J. E. Broddacrt, secretaris van
curatoren, namens dit college; Prof. R. P. van
Calcar,rector -magnificus; do hooglcorarcn Prof.
P. C. T. van der Hoeven; Prof. J. van der Hoe
ve; Prof. 1'. Th. L. Kan. Prof. D. A. do Jong,
Prof. J. If. Zaaycr en Prof. W. Noten, allen van
do faculteit der geneeskunde. Van clo faculteit
der rechtsgeleerdheid was Prof. A. S. Oppenheim
aanwezig. Vorder bevonden zich op den dooden-»
akker talrijk© medici, oud-patteuten, vrienden en
bekenden van don overledene.
De kist was mot een groot aantal kransen en
bloomen bedekt, waaroudor een van hot Oogheel
kundig Genootschap.
Aan de groeve sprak Prof. J. van der Hoeve
namens do faculteiten. Hij herdacht den overle
den o als een man van grooto bekwaamheid om
kennis, die met nimmer versaagden ijver zijn
werk heeft voortgezet. Als vertegenwoordiger vaa
het Oogheelkundig Genootschap, proes sprekor
de toewijding en liefdevolle behandeling van Prof.
Koster; torwijl hij ton slotte als vriend cn oud*
asstelcnt van den ontslapen© woorden van huid©
aan diens nagedachtenis bracht; met een gevoel
van diepen weemoed, doch met dankbaarheid in
Let hart, dezen man gekend t© hebben. Een fa*
milielid dankte voor do beloonde deelneming.
Voor het tijdvak van 1 Mei—31 Docembor
1921 i3 benoemd tot assistente voor de Zoölogi©
aan de Rijks Universiteit alhier Mc]. K. Schijte*
ma, alhier.
Te rekenen van 1 Januari is bevorderd lob
conservator voor do Ooslcrsche letteren aan do
Rijks Universiteit alhier Dr. C. van Arcndonk.
Aan het postkantoor Leiden en de daaron*
der ressorteerendc hulppostkanloren werd gedn*
rendo de maand April 1921 ingelegd f 102.868.77,
torugbetaald f 126.044.31.
liet laatste door dat kantoor uilgegoven bookj©
draagt het nummer G0097.
Aan Mcj. L. P. J. S. Piokart dienstbode bij
Mevr. de Wed. H. M. Grundoinann-Bols alhier,
is toegekend de aan de orde van Orarijc-Nassau
verbonden eeremcdaillo in brons.
BlftNEflLAKU.
REGELING DER LICHAMELIJKE ONT*
WIKKELING VAN DE RIJPERE
MANNELIJKE JEL'GD.
Verschenen is het Voorloopig Verslag
(Tweede Kamer) voor genoemd wetsont
werp.
Het ontwerp en de daarop gegeven toe
lichting hadden op het mecrendeel tier le
den een weinig gunsligen indruk gemaakt.
Het ontwerp zelf is, naar dezo leden op
merkten, op vele puhlen vaag en weinig
zeggend.
Was men algemeen overtuigd van do
groote betcckenis der 1 i-
chamelijke ontwikkeling
en achtte men het in verband daarmede in
beginsel toe te. juichen, dat deze meer en
meer do belangstelling der Regeering
krijgt, voor de w ij zo, waarop
dit in dit wetsontwerp tot uiting komt,
verklaarden slechts weinige leden iels te
gevoelen.
Zeer vele leden daarentegen konden zich
om meer dan één reden met den inhoud
van dit ontwerp niet vereenigien.
Intusschen waren er ook leden, dio zich
thans nog niet in staat achtten hun oor
deel over het ontwerp uit lo spreken.
In het overwegend militair karakter van
het ontwerp lag voor vole leden een zóo
ernstig bezwaar, dat zij alleen daarom
reeds hun stem daaraan niet zouden kun
nen geven.
Andere leden, dio niet gekant waren, te
gen al wat militair is, doch integendeel van
oordcel waren, dat do instandhouding yan
een leger voor ons land als een noodzake
lijkheid moet worden beschouwd, waren
meening, dat het zeer te betreuren is, dat
ling, welko dc Regecring zich met dit ont
werp voorstelt te bereiken, in de voor
naamste plaatsen ten doel heeft het vor
men van goede soldaten.
Verschillende leden konden het niet af
keuren, dat «bij do wettelijke regeling der
lichamelijke ontwikkeling vooral met de
belangen der landsverdediging wordt reke
ning gehouden. Allcrwcgoaldus dezo lo
den wordt op vermindering van persoon
lijk© en financieel© lasten aangedrongen.
Wil men dezo bereiken zonder daarmede
tevens een vermindering- de.r weerkracht
van ons volk tot stand te brengen, dan moot
KtulLLETON
Langs den afgrond.
3 89)'
c „Inderdaad!" klonk het op snijden-
3 den toon. „En welk recht bebfc gij om mi ine
dochter lief te hebben? Weet gij v;io ik ben
en wie gij zijt?"
„Deze vragen heb ik mij zelf ook go-
j eteld", antwoordde Paul, zonder' zioh uit
bet veld te laten slaan. „Maar ik. iioö er mij
niet door laten afschrikken, '.k kom tot u
als een eerlijk man, mijne gobeorto doet
hier niets ter zako."
„Gij gebruikt groote woorden vcor
iemand van uwen stand," zeide Mr. Tres
sillian op hoogen toon, «maar dat is het
gewono gebrek van lieden van uw slag."
„Van mijn slag?" herhaalde Paul, ter-
«terwijl hij eene kleur kreeg. „11c begrijp
niet wat gij daarmee bedoelt. Wat hebt
gij op mijn persoon aan te merken?"
„Dat is de vraag niet. 'k b?n arm, maar
niettegenstaande mijne armoede beu ik con
Tresillian. -Abigail is een© Trcsillian."
„En ik" zeide Paul, maar ceiuAla^s
zweeg hij, want het zweefde hem op de lip
pen om te zeggen, „ik hor. oen Pnrith, dfl
zoen van een edelman."
„Ja. gij zijt de zoon van een roijuwei-
kor," sprak Mr. Treesillian op minachtenden
toon.
„De zoon van John Vivian," riep Paul
warm .wordende, „een van Gods braafst©
schepselen. Ik heb bijna twee jaar met hem
samen gewoond. Ik heb hem /ion sterven
Ik boschouw het als een voorrecht zulk een
man vader te mogen noemen."
„Is bij dood?"
„Ja, hij is dood, en dc wereld lelt een
edel mensch minder. Maar daar spreken
wij thans niet over. Abigail 'beantwoordt
mijne liefde, en zij heeft beloofd mijne
vrouw te zullen worden."
„Ia dat waar, Abigail?" vraagde haar
vader, terwijl zijn -gelaat vaalbleek werd.
„Ja, vader," antwoordde zij, beschroomd
naar hem toekomende, en hare hand op de
zijne leggende. „Ik heb hem altijd liefge
had."
„En due op mijn ouden dag, in mijne
armoede, nu alles mij begovon heeft., gaat
ook gij mij verlaten, Iaat gij mij met een
gebroken hart ten grave dalen. O! Abigail
mijn kind, moet ik dat van u beloven!"
Gedurende een oogenblik stond zij beslui
teloos.
Toen kwam er een geheole verandering
over haar gelaat, en haar betraande oogon
tot Paul opheffende, sprak zij met cone
door aandoening bijna verstikte stem:
„Vaarwel, Paul, ga heen, en tracht mij
te vergeten. Ik kan mijn vader niet ver
laten."
HOOFDSTUK XLIII.
Mr. Trcsillian geeft toe.
De woorden van Abigail maakten een
onbeschrijfelijken indruk. In het. eerst
schoon iedereen als mot stomheid geslagen
en gedurendo do corsto «ogenblikken
hoorschte er een pijnlijk stilzwijgen in don
kleinen kring. Paul scheen het -minst ver
rast te wezen, hij had zich op iets dergo
Mjks voorbereid.
Mr. Tressillian was do eerste, die het
stilzwijgen verbrak. „Dat is gesproken als
een echte Trcsillian. Abigail, ik ben trotsch
op u!" riep hij uit, terwijl 'hij het meisje
naar zich toetrok en haar hartelijk om
helsde.
„Maar nu kom ik aan de beurt," dacht
Paul, en van zijn stoel opstaande, sprak
'hij: „Noem mij niot kwalijk, Mr. Trcsillian,
maai- ik laat mij niet zoo gemakkelijk weg
zonden. Voordal ik heenga, zooals Abigail
verlangt, moet ik u eerst nog zeggen, dat
het mijne bedoeling niet is u van elkander
te scheiden."
„Niét?" vraagde Mr. Tros Lilian kortaf:
„Mag ik weien wat gij daarmee zeggen
wilt?"
„Mi; u voor to stellen bij ons
te komen wonon," antwoordde Paul. Indien
gij daartoe besluiten kondt, dan
„Dat nooit", viol Mr. Trcsillian hem in
de rode.
„Het spijt mij, dat gij er zoo over denkt",
zekle Paul. „Ik had gehoopt, dat gij be
reidt zoudt zijn naar uwe oude woonplaats
terug te keeron, maar indien gij Maple
Ridge de voorkeur geeft boven Reseval
lien, dan heb ik niets meer to zeggen."
„Gij spreekt onzin!" riep Tresillian
Wie zou dit ellendig oord verkiezen boven
Rosevallion? Wie liever in doze armoedige
blokhut wonon dan in het oude, deftige
huis? Ik geloof, dat gij niet weet wat gij
zegt."
„Ik weet zeer goed, wat ik zeg", hernam
I'; ui. „Luis!er slch!.-'. Ik ben niet onge
lukkig geweest in mijne on Iet-nemingen in
California, en wat i teer zegt. ik heb eene
ontdekking gedaan, tengevolge van c'ie
ontdekking mag ik kosevailion thans als
mijn eigendom beschouwen. En daarom
•heb ik u kunnen voorstellen ons daarheen.
to vergezellen."
„En wie heeft hot. goed voor u gekocht?";
J vraagde Mr. Tressillian in de grootste
I verbazing.
„Mijn vader," antwoord Paul bedaard.
„Uw vader! Gij raaskalt. Geen vijf mi-
I noten geleden hebt gij gezegd, dat uw va-
3 der dood was."
„Ik heb gezogd, dat John Vivian dood
was," ging Paul -rustig voort, „maar op
stuk van zaken is het gebleken, dat hij
mijn vader niet was. Dat is de ontdekking,
waarvan ik daar juist sprak."
„En wie ie uw vader dan? Hoe heet hij?
„Zijn naam is Penrith, en hij woont iu
Devonshire."
,;En wat doet hij?"
„Hij is eigenaar van een boerderij," ant*
woordde Paul ontwijkend.
„Eigenaar van oono boerderij?" her
haalde Mr. Tresillian op vragenden toon.
„Ja".
„Zoo! zoo! en do naam Penrith heeft
een goeden klank. Sir George Penrith!
hoort ook te Devonshire. Misschien is hij
wel van dezelfde familie?"
,.De naam doet hier niets ter zake", zei
de Paul kortaf. „Ik blijf dezelfde of ik Paul
Vivian of Paul Penrith heet. De naam ver
andert niets aan mijn persoon".
„Dat ben ik niet met u eens", antwoord
de Mr. Tresillian, „maar hot spijt mij, dat
gij dit alles «iet. eerder gezegd hebt. Ver
geef hel. mij, indien ik u onbeleefd behan
deld hebt.'
(Wordt vervolgd),