Dagblad voor Leiden en Omstreken. te abonnementsprijs waJ, IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN 3Tl WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZLIN KWARTAAL 12*0 »ER WEEKI Oil» fRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.60 2de JAARGANG. - DINSDAG 3 MEI 1921 - No. 333 BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278 ADVERTENTIE-PRIJS PER GEWONE REGEL 1022 I/I DES ZATERDA08 !0L3O INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEM KLEINE ADVERTENTIES van faoogateni 80 woorden 50 cent: Zaterdags 75 eest. bij vooruitbetaling Zoo de wind waait Mr. Troclstra is oen impulsief man. Een man van het oogenblik, dig zich loor do wisselende omstandigheden zeer laat beïnvloeden, iull Hij herinnert in niets aan den vertrouw- stuurman die kalm en rustig in den storm het roer omkneld houdt jn een vast doel in liet oog houdt. ^Ün stemming wisselt met den dag. In 1003 was hij de groote man van de jpoorwegslaking, maar toen bleek dat er n Den Haag nog regeerders waren )ie het hoofd koel wisten to houden en de jaken dreigden spaak te loopen riep hij in ranhoop, het historisch geworden: Witt iu? Jarenlang was hij als democraat oen Bntiveraar voor versterking van den volks invloed door algemeen kiesrecht. Maar toen in 1918 overal het revolutie- fuur oplaaide, raakte hij het hoofd kwijt m e.ischle in strijd mot allo regelen van de lemocratie do regeermacht voor een min- Jerhcid op. Nauwelijks bleek echter dat hij zich in je machtsverhoudingen had vergist, of hij rirok zich in zijn wollen kazemat terug, liet "San zijn vriend Schaper overlatend den aftocht te dekken. Het vrouwenkiesrecht, immers een van "%o „eischen" der S.D.A.P. werd ingevoerd. Maastricht en Leiden evenwel toonden dat dit vrouwenkiesrecht voor do roode parlijen noodlottig dreigde te worden. En weer werd het democratische jasje j)innenst builen gekeerd en heette het: reg met do democratie, leve de „directe liet parlementaire stelsel werd losgelaten Tfiet moest plaatsmaken voor de dictatuur yan het proletariaat, voor een revolutio- Qnair radenstelsel dat ©en kleine minder- ''heid in staat zou stellen de zaken naar hare hand to zetten. En in afwachting van de invoering van stelsel werd alvast gepoogd de Soc.Dem. Wethouders van hunne zetels te trappen. Manr nu is do vorige week te Amsterdam t de verkiezing van de Soo. Democraten bc- ter afgeloopen dan gevreesd werd. Een zeteltje werd gewonnen. Een deel van de kiezers die bij een vorige gelegenheid de Communisten steunden, hadden zich nu verdeeld over de roode en de Had-je-me- maar lijst. En ziedaar, onmiddollijk komt do machts wellust weer boven, en wordt niet ondui- s delijk gezinspeeld op een plaatsnemen achter de rcgeeringstafcl in 1922. „Wij zullen zoo heette het Zondag op de 1 Mei-betooging te Rotterdam bij on zen strijd aan dio stembus niet op een goudschaaltje wegen, wat in het parle ment tot stand kan worden gebracht, maar allereerst ons herinneren,, dat men vier ja I ren heeft getracht ons buiten do gemeen schap te sluiten, men zou dien rooien rak kers wel mores leeren. Niet zij zullen ons, i maar wij zullen hun more3 leenen.Zij zullen ervaren, dat zonder do moderno arbeiders beweging in Nederland geen regeering mo gelijk is, cn als ze ons in '22 willen bewe gen aan de regccringstafcl plaats te nemen dan zullen we hun allereerst wijzen op de ontwapening en-de socialisatie, in ons pro gram. Als ze dan achter ons aan willen sjokken, moeten zij dat zelf weten, doch dit program zal nooit door ons (Worden ver loochend. Als het algemeen kiesrecht., i waarom eerst word gelachen, zal ook dit geslikt moeien worden." j Zoo wapperen do slippen van den politie- ken jas van Mr. Troel3tra heen en weer, al naar de politieke wind waait. 5 Intussc'ncn blijkt uit dit alles, hoe een gevaarlijk man, Mr. Troelstra is. Hij is onberekenbaar en hij blijft het. Een impu'sief man, wien als het er op aankomt niets t.e dol is, en die daarom door ons geen oogenblik uit hot oog mag Vorden verionen. STADSNIEUWS. Afscheid en installatie. In ons nummer van gisteren hebben wij reeds hot eerste gedeelte opgenomen van het verelag van hot afscheid van den heer A. J. de Lange ea do installatie van den heor Kalsbeek als hoofd dor sohool aan do Pastourstraat. Hot tweedo gedeelto laten wij liior volgen. Do hoor G o s 1 i n g a, sprekende namens do Plaatsolijke Schoolcommissie, roept den heer Kate beek, ©on hartelijk wolkom too. Spr. hoopt dat God hom zal gevcu, dat hij met voel vrucht en zegon mag arboiden in goede ver standhouding mot do Plaatselijke» Schoolcommis sie. Vervolgens spreokt de heor Goslinga nog een kort woord namens het bestuur dor Geref. school- veroeniging; een hartelijk woord van afscheid tot den heer de Lange en oen woord van welkom tot den heer Kalsbeek. Het Christelijk ondorwijs is in een nieuw sta dium gokomen. De Heere hooft ons ruimto ge maakt en nu ia hot onze taak het onderwijs zoo to geven,, dat de belangstelling steeds grooter wordt. De Voorzitter richt nu oen woord van welkom tot den heer Jan van Dijl die uit Z. Afrika overgekomen als vertegenwoordiger van oon vrooger geslacht kan worden aangemerkt en dio met zijne echtgenooto, door 6pr. zeer har telijk wordt begroet. Hierna wordt het woord gegoven aan don heer v. d. Bosch, die 'a morgens reecte namens het personeel heeft gesproken. Spr. horinnert aan de hartelijke verstandhouding en om goed te la ten uitkomen wat do heor de Lange voor zijn per soneel was, wijst hij op den heer Boot, die zelf hoofd van oen school, het niot beneden zich achU to onder den heor de Lange te werken en zich in allee naar zijn wenschen te voogen. Spr. vertrouwt dat de hartelijke verstandhou ding ook onder het nieuwe hoofd bestendigd zal blijven. Do heer Kalsbeek heeft oen vriendelijk oog en daar hot oog de spiegel dor ziel is, durft spr. hot mot hom te wagen. Op interessante wijze vortelt spr. van de wijzo waarop do heor do Lan ge do school bestuurdo en met hot grooto perso neel wist om to gaan. Altijd wist hij do zaken, hoe ingewikkeld ook, weer voor elkaar te bren gen. Onder hilariteit vertelt spr. hoe in den strengen winter van '90 met water gestookt werd, hoe mot hompjes krijt onberispelijk werd geschre- van, oude leien enz. worden hersteld en hoo met onvorwoeetbaar goduld met voortdurende tekorten werd geworsteld. Namens hot personeel brengt spr. den heer do Lange een woord van hartelijken dank, voor al les wat door hem word. gedaan. U gaat zegt spr. van ons heen, maar u scheidt van ons niet; onzo huizon en barton blijven al tijd voor u open. Tenslotte zegt spr. vergeef en vergeet wat wij tegen u gedaan hebbenlaat ons bij u in vriendelijk aandenken mogen blijven. Volgende spreker is do heer M o i j n o n dio als inspecteur voor „Volksonderwijs" een enkel woord spreokt. Als inspecteur had hij ook de 6chool van den heer de Lange te bezoeken. Als oud-col lega was dit voor hom een moeilijke taak, maar een taak dio hom zeor gemakkelijk is gemaakt en waarbij hij van het oerste tot het laatste lokaal altijd een prettige vriendelijke indruk kreeg, zoo dat hij dan ook van dezo school een goed rap port kon uitbrengen. Als allo scholen van „Volks onderwijs" zoo goed in orde zijn. dan mogen we tevreden zijn. Spr. herinnert o.a. aan de bijzonde re methode bij het schrijfonderwijs, dat zulke gunstige resultaten had. Zulk oön school te heb ben en onder zulk oon leiding is oen felicitatie waard. Hierna haalt spr. enkele oude herinneringen -op, herinnert aan hun samenleven in blijde en droeve dagen, hun samenwerking in de normaal lessen, op kerkelijk gebied in het college van No tabelen, aan huiselijke vreugde en huiselijke zor gen, welko herinneringen allo 6temmon tot zeer groote danbaarhoid. Gij hebt, zegt 6pr. altijd mogon werken wol niet altijd mot groote phyeie- k© kracht; maar wel mot groote moreelo kracht, met gobedskracht en gij moogt nu de school verlaten op een wijzo waarop gij trotsch moogt zijn. Spr. wenscht den heer de Lange toe dat eens zal blijken dat zijn arbeid rijke geestelijke vruchten heeft gedragen en dat hem vorder oen rustigon lovensavond met do zij nen mag zijn beschoren. Tot den heer Kalsbeek zegt 6pr.: ik hecht aan dien naam omdat ik uw vader ken, die vroeger hier arbeidde, en die in do samenstelling van het work „Van strijd cn zogepraal", zulk'een be langrijk aandcol had. Spr. folicitoert hem met zijne benoeming cn 6preok( den wonsch uit dat hij zijn taak zal aan vaarden met jonge onergic, mot volle toewijding, in de kracht des geloofs. De hoer de Lange hooft het Christ olijk onder wijs hier zien groeien; spr. hoopt dat do bestu ren zullen zien dat de onderwijzeressen die na den 80-jarigen strijd zullen arboiden dat zullen aan wel evenveel godvruchtiget-oewijding cn gebedskracht en geloof als zij die de eerste jaron van dien strijd onder moeilijke omstandigheden hebben gearbeid. Het personeel aan onze scholen is bijna ge heel gewijzigd; spr. hoopt dat do vernieuwing van personeel cn hoofden zal blijken een zegen rijke te wezen. Het woord is nu aan den lieer A. J. D o o r n o- v e 1 d, die zegt dat hij en de heoren Zandeo en do Reuver dezen dag niet onopgemerkt voorbij moch ten laten gaan. Vele jaren heeft hij mogen samenwerken met den heer de Lange die hij reeds als jeugdig ondor wijzer heeft gokond. Hij dankt hom voor v/at hij ook voor hem als ondorwijzor deed. Als er van spr. alszoodanig iets terecht gekomen is, dan dankt hij dat aan den heer de Lango, die zijn personeel in woord en daad voorging en wiens arbeid zoo rijk gezegend word. Mede namens do hoeren Zandeo en de Reuver, biedt spr. den heer do Lange een vulpen aan. Den heer Kalsbeek heet 6pr. hartelijk welkom op wiens collegiale samenwerking hij ook na mens de andore hoofden een beroep doet. De heer Schaap Directeur van de Christe lijke Kweekschool zegt dat het niot gemakkelijk is na het vele dat reeds gesproken word nog iets nieuws te zeggen. Hij brengt als oud-collega oen woord van har- lolijkon dank aan don heer de Lange voor do wenken die hij Item v.oral in de eerste jaren heeft gegeven. De groote karaktertrek van den heer do Lango was trouw. Hij was trouw in zijn arbeid trouw ook in do vriendschap. Nu hij heengaat wenscht 6pr. hom nog vele jareu van werkzame rust. Ook namens de afd. Leiden van do Vereen, van Christel. Onderwijzers, brengt -do heer Schaap het scheidende hoofd, een woord van dank voor do prettige wijze waarop hij vele jaren- met de collega's in dio Verocniging samenwerkte. Den lieer Kalsbeek wicua vader hij roods jaren kende en van wien spr. goede verwachtingen heeft roept hij oon hartelijk welkom toe. Een kinderkoortjo zingt vervolgens* onder loi- ding van den hoor v. d. Bosch het bekendo: Halleluja, eeuwig dank en ocro. Thans treedt naar voren do hoor v. Dijl oud- onderwijzor bij den heer de Lango die na 24-jari- ge afwezigheid in het vaderland terugkeerde en thans in do gelegenheid was dezo plechtigheid bij te wonen. Aan allon dio op zoo waardcorendo wijzo van zijn vader gowaagdon, brengt spr. harlolijk dank. Ook dankt hij den heer de Lango voor zijn vrien delijke leiding in de eerste jaren van zijn or.- derw i jzersloepbaan. Ds. Hoogenraad wos tot zijn spijt ver hinderd, hier tot het eindo te blijven. Hij heeft begeerd -hier te zijn, maar nu zijn taak volbracht is, wenscht hij ook heen te gaan. Zichtbaar ontroerd neemt hij van den heer de Lange en het bestuur afscheid. Do hoer do Lango die thans het w©<>vd ver krijgt, zegt dat hij als hij geweten had wat er gezegd zou worden, haast niet den mood gehad zou hebben hier te komen. Het was teveel, te vriendelijk Als hij in zijn arbeid iets gevoeld hooft-, dan is het dit geweest, dat hij vool te zwak was, veel tekortkomingen had. Sprekers lovon is yoI eigen aardigheden; als jongen had hij voel lust in het timmervak, maar hot was do heer v. d. Harst dio hom naar dó school trok. Hij gaat in het kort zijn levensloop als onderwijzer na, in wolk leven do leiding Gods vaak zoo duidelijk bleek. Steeda heeft, hij zeer diep geveeld, dat zijnwerk oon roeping was, dio hij te volgen had cn hoogo eischo stoldo dio hij in oigen kracht niet kon vorvul- len. Spr. hooft do laatste dagen vele blijken van liofdo ontvangen; hij'mag geloovon dat zijn ar beid-niet zonder zegen is gowecsthet was een zware arbeid die hij niet durfde op zich nemen zopder eiken dag weer opniouw in do eenzaam heid de knieën te buigen. In de2e oogenblikkcn, nu spr. gereed 6taat. om te scheiden, trekken voorbij zijn goestcs-oogen een groot aantal vrienden-die onder zeer mocilijko omstandigheden mot waren geloofsmoed en ge loofskracht hebben goarbeid. In 'I bijzonder herinnert hij, aan don lieer van Dijk die evenals do heer v. d. Harst op sprekers vorming grootcn invloed had on aan zijn vroegere patroon cto hoor van Dijl, eon man imet oen zeer pchorp oordeol, maar ook een man dos gobeds, en met een heldere geloofsovertuiging. Naast deze meer practischo leermeesters staat Ds. Drost zijn goestelijko leidsman een man van geloof en liefde, die hem leerde wat waarachtige vroomheid is. Spr. dankt allen dio in dit middaguur zoo vrien delijke woorden gesproken hebben in de eerst© plaats het bestuur waarmee hij op zoo hartelijke wijze mocht samenwerken; heeft de school een gooden naam en klank, dan is dat voor een groot dool te danken aan hot bosluur. In 't. bijzonder brengt hij een woord van dank voor 't. zeer ge- wenschte cadeau. Dank wordt ook gobracht aan het schooltoezicht, aan de plaatselijke 6choolcom- mis3io, aan het gemeentebestuur dat tegenover de school steeds oen welwillende houding aannam dank ook aan den heer Moijnon voor zijn vrien delijke woorden; aan do heoren de Reuver, Door- noveld en Zandeo voor de blijken van vriend schap. Met óntrooring denkt spr. aan do warme genegenheid dio hij van do zijde der leerlingen, gistermorgen ontving. Vervolgens richt spr. zich tot den heer Kals beek, dio hij gaarno als zijn opvolger begroet cn tot do ouderwijzers en ondorwijzorssen die hij hartelijk dunkt voor de trouw cn toegonegenheid waarmede zij hem 6leedö ter zijde stonden. Hij bidt. hem toe dut zij ook voortaan mot opgewekt heid en blijdschap hun arboid mogen verrichten. De heer Kalsbeek het nieuwe hoofd dankt voor de wijze, waarop hij hier is begroet. Met grootcn schroom aanvaardt hij zijn taak, vooral na wat hij hier gohoord heeft. Hier is een werk dat gaaf is en rijp en waaraan niets mankeert, wat zijn arbeid gemakkelijk, doch ook zoor moei lijk maakt. Maar spr. wil zijn werk ook aanvaar den met geloof en vertrouwen. In 't bijzonder richt spr. zich tot zijn grijzen vader, die zijn kinde ren een naam meegaf, die een klank hoeft cn deuren opende en vertrouwen geeft. De heer Sas so dankt tonslotlo namens hel Toestuur de sprekers en alle aanwozigen waar na da plochtigheid met het zingen van Ps. 72: 11 wordt besloten. Prof. Dr. W. Koster. Gisteren is op de begraafplaats Oud-Eik on Duinen bij Den Haag tor aarde besteld het stof felijk overschot van den heer Dr. WL Koster, oud-hoogleoraar in de oogheelkunde aan do univer siteit alhier. Onder do talrijko aanwezigen bo- Yonden zich Mr. J. E. Broddacrt, secretaris van curatoren, namens dit college; Prof. R. P. van Calcar,rector -magnificus; do hooglcorarcn Prof. P. C. T. van der Hoeven; Prof. J. van der Hoe ve; Prof. 1'. Th. L. Kan. Prof. D. A. do Jong, Prof. J. If. Zaaycr en Prof. W. Noten, allen van do faculteit der geneeskunde. Van clo faculteit der rechtsgeleerdheid was Prof. A. S. Oppenheim aanwezig. Vorder bevonden zich op den dooden-» akker talrijk© medici, oud-patteuten, vrienden en bekenden van don overledene. De kist was mot een groot aantal kransen en bloomen bedekt, waaroudor een van hot Oogheel kundig Genootschap. Aan de groeve sprak Prof. J. van der Hoeve namens do faculteiten. Hij herdacht den overle den o als een man van grooto bekwaamheid om kennis, die met nimmer versaagden ijver zijn werk heeft voortgezet. Als vertegenwoordiger vaa het Oogheelkundig Genootschap, proes sprekor de toewijding en liefdevolle behandeling van Prof. Koster; torwijl hij ton slotte als vriend cn oud* asstelcnt van den ontslapen© woorden van huid© aan diens nagedachtenis bracht; met een gevoel van diepen weemoed, doch met dankbaarheid in Let hart, dezen man gekend t© hebben. Een fa* milielid dankte voor do beloonde deelneming. Voor het tijdvak van 1 Mei—31 Docembor 1921 i3 benoemd tot assistente voor de Zoölogi© aan de Rijks Universiteit alhier Mc]. K. Schijte* ma, alhier. Te rekenen van 1 Januari is bevorderd lob conservator voor do Ooslcrsche letteren aan do Rijks Universiteit alhier Dr. C. van Arcndonk. Aan het postkantoor Leiden en de daaron* der ressorteerendc hulppostkanloren werd gedn* rendo de maand April 1921 ingelegd f 102.868.77, torugbetaald f 126.044.31. liet laatste door dat kantoor uilgegoven bookj© draagt het nummer G0097. Aan Mcj. L. P. J. S. Piokart dienstbode bij Mevr. de Wed. H. M. Grundoinann-Bols alhier, is toegekend de aan de orde van Orarijc-Nassau verbonden eeremcdaillo in brons. BlftNEflLAKU. REGELING DER LICHAMELIJKE ONT* WIKKELING VAN DE RIJPERE MANNELIJKE JEL'GD. Verschenen is het Voorloopig Verslag (Tweede Kamer) voor genoemd wetsont werp. Het ontwerp en de daarop gegeven toe lichting hadden op het mecrendeel tier le den een weinig gunsligen indruk gemaakt. Het ontwerp zelf is, naar dezo leden op merkten, op vele puhlen vaag en weinig zeggend. Was men algemeen overtuigd van do groote betcckenis der 1 i- chamelijke ontwikkeling en achtte men het in verband daarmede in beginsel toe te. juichen, dat deze meer en meer do belangstelling der Regeering krijgt, voor de w ij zo, waarop dit in dit wetsontwerp tot uiting komt, verklaarden slechts weinige leden iels te gevoelen. Zeer vele leden daarentegen konden zich om meer dan één reden met den inhoud van dit ontwerp niet vereenigien. Intusschen waren er ook leden, dio zich thans nog niet in staat achtten hun oor deel over het ontwerp uit lo spreken. In het overwegend militair karakter van het ontwerp lag voor vole leden een zóo ernstig bezwaar, dat zij alleen daarom reeds hun stem daaraan niet zouden kun nen geven. Andere leden, dio niet gekant waren, te gen al wat militair is, doch integendeel van oordcel waren, dat do instandhouding yan een leger voor ons land als een noodzake lijkheid moet worden beschouwd, waren meening, dat het zeer te betreuren is, dat ling, welko dc Regecring zich met dit ont werp voorstelt te bereiken, in de voor naamste plaatsen ten doel heeft het vor men van goede soldaten. Verschillende leden konden het niet af keuren, dat «bij do wettelijke regeling der lichamelijke ontwikkeling vooral met de belangen der landsverdediging wordt reke ning gehouden. Allcrwcgoaldus dezo lo den wordt op vermindering van persoon lijk© en financieel© lasten aangedrongen. Wil men dezo bereiken zonder daarmede tevens een vermindering- de.r weerkracht van ons volk tot stand te brengen, dan moot KtulLLETON Langs den afgrond. 3 89)' c „Inderdaad!" klonk het op snijden- 3 den toon. „En welk recht bebfc gij om mi ine dochter lief te hebben? Weet gij v;io ik ben en wie gij zijt?" „Deze vragen heb ik mij zelf ook go- j eteld", antwoordde Paul, zonder' zioh uit bet veld te laten slaan. „Maar ik. iioö er mij niet door laten afschrikken, '.k kom tot u als een eerlijk man, mijne gobeorto doet hier niets ter zako." „Gij gebruikt groote woorden vcor iemand van uwen stand," zeide Mr. Tres sillian op hoogen toon, «maar dat is het gewono gebrek van lieden van uw slag." „Van mijn slag?" herhaalde Paul, ter- «terwijl hij eene kleur kreeg. „11c begrijp niet wat gij daarmee bedoelt. Wat hebt gij op mijn persoon aan te merken?" „Dat is de vraag niet. 'k b?n arm, maar niettegenstaande mijne armoede beu ik con Tresillian. -Abigail is een© Trcsillian." „En ik" zeide Paul, maar ceiuAla^s zweeg hij, want het zweefde hem op de lip pen om te zeggen, „ik hor. oen Pnrith, dfl zoen van een edelman." „Ja. gij zijt de zoon van een roijuwei- kor," sprak Mr. Treesillian op minachtenden toon. „De zoon van John Vivian," riep Paul warm .wordende, „een van Gods braafst© schepselen. Ik heb bijna twee jaar met hem samen gewoond. Ik heb hem /ion sterven Ik boschouw het als een voorrecht zulk een man vader te mogen noemen." „Is bij dood?" „Ja, hij is dood, en dc wereld lelt een edel mensch minder. Maar daar spreken wij thans niet over. Abigail 'beantwoordt mijne liefde, en zij heeft beloofd mijne vrouw te zullen worden." „Ia dat waar, Abigail?" vraagde haar vader, terwijl zijn -gelaat vaalbleek werd. „Ja, vader," antwoordde zij, beschroomd naar hem toekomende, en hare hand op de zijne leggende. „Ik heb hem altijd liefge had." „En due op mijn ouden dag, in mijne armoede, nu alles mij begovon heeft., gaat ook gij mij verlaten, Iaat gij mij met een gebroken hart ten grave dalen. O! Abigail mijn kind, moet ik dat van u beloven!" Gedurende een oogenblik stond zij beslui teloos. Toen kwam er een geheole verandering over haar gelaat, en haar betraande oogon tot Paul opheffende, sprak zij met cone door aandoening bijna verstikte stem: „Vaarwel, Paul, ga heen, en tracht mij te vergeten. Ik kan mijn vader niet ver laten." HOOFDSTUK XLIII. Mr. Trcsillian geeft toe. De woorden van Abigail maakten een onbeschrijfelijken indruk. In het. eerst schoon iedereen als mot stomheid geslagen en gedurendo do corsto «ogenblikken hoorschte er een pijnlijk stilzwijgen in don kleinen kring. Paul scheen het -minst ver rast te wezen, hij had zich op iets dergo Mjks voorbereid. Mr. Tressillian was do eerste, die het stilzwijgen verbrak. „Dat is gesproken als een echte Trcsillian. Abigail, ik ben trotsch op u!" riep hij uit, terwijl 'hij het meisje naar zich toetrok en haar hartelijk om helsde. „Maar nu kom ik aan de beurt," dacht Paul, en van zijn stoel opstaande, sprak 'hij: „Noem mij niot kwalijk, Mr. Trcsillian, maai- ik laat mij niet zoo gemakkelijk weg zonden. Voordal ik heenga, zooals Abigail verlangt, moet ik u eerst nog zeggen, dat het mijne bedoeling niet is u van elkander te scheiden." „Niét?" vraagde Mr. Tros Lilian kortaf: „Mag ik weien wat gij daarmee zeggen wilt?" „Mi; u voor to stellen bij ons te komen wonon," antwoordde Paul. Indien gij daartoe besluiten kondt, dan „Dat nooit", viol Mr. Trcsillian hem in de rode. „Het spijt mij, dat gij er zoo over denkt", zekle Paul. „Ik had gehoopt, dat gij be reidt zoudt zijn naar uwe oude woonplaats terug te keeron, maar indien gij Maple Ridge de voorkeur geeft boven Reseval lien, dan heb ik niets meer to zeggen." „Gij spreekt onzin!" riep Tresillian Wie zou dit ellendig oord verkiezen boven Rosevallion? Wie liever in doze armoedige blokhut wonon dan in het oude, deftige huis? Ik geloof, dat gij niet weet wat gij zegt." „Ik weet zeer goed, wat ik zeg", hernam I'; ui. „Luis!er slch!.-'. Ik ben niet onge lukkig geweest in mijne on Iet-nemingen in California, en wat i teer zegt. ik heb eene ontdekking gedaan, tengevolge van c'ie ontdekking mag ik kosevailion thans als mijn eigendom beschouwen. En daarom •heb ik u kunnen voorstellen ons daarheen. to vergezellen." „En wie heeft hot. goed voor u gekocht?"; J vraagde Mr. Tressillian in de grootste I verbazing. „Mijn vader," antwoord Paul bedaard. „Uw vader! Gij raaskalt. Geen vijf mi- I noten geleden hebt gij gezegd, dat uw va- 3 der dood was." „Ik heb gezogd, dat John Vivian dood was," ging Paul -rustig voort, „maar op stuk van zaken is het gebleken, dat hij mijn vader niet was. Dat is de ontdekking, waarvan ik daar juist sprak." „En wie ie uw vader dan? Hoe heet hij? „Zijn naam is Penrith, en hij woont iu Devonshire." ,;En wat doet hij?" „Hij is eigenaar van een boerderij," ant* woordde Paul ontwijkend. „Eigenaar van oono boerderij?" her haalde Mr. Tresillian op vragenden toon. „Ja". „Zoo! zoo! en do naam Penrith heeft een goeden klank. Sir George Penrith! hoort ook te Devonshire. Misschien is hij wel van dezelfde familie?" ,.De naam doet hier niets ter zake", zei de Paul kortaf. „Ik blijf dezelfde of ik Paul Vivian of Paul Penrith heet. De naam ver andert niets aan mijn persoon". „Dat ben ik niet met u eens", antwoord de Mr. Tresillian, „maar hot spijt mij, dat gij dit alles «iet. eerder gezegd hebt. Ver geef hel. mij, indien ik u onbeleefd behan deld hebt.' (Wordt vervolgd),

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1921 | | pagina 1